İçeriğe atla

Kaya tuzu

Kaya tuzu
Genel
KategoriMineral
Formül
(tekrarlayan birim)
NaCl
Kristal yapıEş ölçülü
Kimyasal Özellikler
Molekül kütlesi58,433 g/mol
RenkRenksiz ya da sarı, ayrıca açık mavi, koyu mavi ya da pembe
Kırıkkonkoidal
Mohs sertlik ölçeği sertlik2-2,5
Çizgi rengibeyaz
Saydamlıkşeffaf
Özağırlık2.1
Yoğunluk2.1-2.6 g/cc
Optik özelliklerBölünme, çözünürlük, tuzlu tat
Kırılma indisin=1.544

Kaya tuzu (Halit), halite ağırlıklı olarak deniz suyu veya tuzlu göl suyunun buharlaşmasından oluşan tortul kayaçlarda meydana gelir. sodyum klorürün mineral formudur. İzometrik kristalleri oluşturur. Mineral tipik olarak renksiz ya da sarıdır; ancak yabancı maddelerin miktarı ve türüne bağlı olarak açık mavi, koyu mavi ya da pembe de olabilir. Genellikle sülfat, halojen tuzu ya da boraks asidi tuzu gibi diğer evaporit minerallerle birlikte oluşur.

Halit, yaygın olarak kaya tuzu olarak bilinen, sodyum klorünün (NaCl) doğal mineral formu olan bit tuz türüdür. Bu tür tuz yatakları yüzlerce metre kalınlığında ve geniş alanların altında olabilir. Kaya tuzu (Halit) izometrik kristaller oluşturur.[1] Mineral: tipik olarak, renksiz ya da beyaz olan; ama aynı zamanda, sarı veya başka malzemelere bağlı olarak, gri, açık mavi, koyu mavi, mor, pembe, kırmızı, turuncu olabilir, safsızlıklar veya kristallerdeki yapısal veya izopotik anormallikler[2] genellikle Sülfatlar, Halojenürler ve Boratlar gibi diğer evaporit tortu mineralleri ile oluşur. Halit ismi antik Yunanca da tuz kelimesinden türemiştir, ἅλς (háls).[3]

Kimya sanayinde çok geniş anlamda kullanılan tuzun formülü "NaCl" olarak ifade edilmektedir. Kübik sistemde kristalleşen tuz, "Na" ve "Cl" iyonlarından oluşur, saf hâlde iken yaklaşık %40 sodyum, %60 klordan meydana gelir. Yüksek basınç altında plastik özellik gösteren tuzun sertliği 2-2,5 olup, özgül ağırlığı  2,1-2,55 gr/cm arasında değişir. Erime noktası 800 °C, kaynama noktası ise 1412 °C dir. Genellikle renksiz, üretildiği şekliyle rengi gri, sarı, kırmızı hatta mavi ve yeşil olabilir. Ekonomik bir değer taşıyan tuz kaynakları katı ve sıvı olarak ikiye ayrılmaktadır. Tuz sıvı halde denizlerde, göllerde, tuzlu su kaynaklarında ve tuzlu su kuyularında bulunmakta olup katı halde kaya tuzu (halit) şeklindedir.[4]

Oluşum

Stassfurt Potash yatağından Halite küpleri, Saksonya-Anhalt, Almanya
Stassfurt Potash yatağından Halite küpleri, Saksonya-Anhalt, Almanya

Kaya tuzu genel olarak deniz suyunun ve tuzlu göl suyunun buharlaşmasından oluştuğu tortul kayalarda oluşur. Kaya tuzu da dahil olmak üzere tortul evaporit minerallerin geniş yatakları, kapalı göllerin ve kısıtlı denizlerin kurumasından kaynaklanabilir. Bu tür tuz yatakları yüzlerce metre kalınlığında ve geniş alanların altında olabilir.[5] Kaya tuzu bugün yüzeyde, Ölüm Vadisi Milli Parkı Badwater Havzasının tuz düzlükleri gibi buharlaşmanın yağıştan fazla olduğu bölgelerdeki playalarda meydana gelmektedir, Türkiye'de ise Tuz Gölü buna örnek gösterilebilir. ABD ve Kanada'da geniş yer altı yatakları, Batı New York'taki Appalachian havzasından ve Ontario ve Michigan havzasının çok altında uzanmaktadır. Diğer büyük kaya tuzu yatakları Ohio, Kansas, New Mexico, Nova Scotia ve Saskatchewan, Khewra tuz madeni ve Pakistan İslamabad yakınlarındaki büyük Kaya tuzu (Halit) yataklarına örnek gösterilebilir.[]

Tuz kubbeleri, alttaki kaya yataklarının ağırlığı nedeni ile mobilizasyon yolu ile temelde tuz yataklarından esas olarak ''sıkıştırılmış'' dikey diyapirler veya boru benzeri tuz kütleleridir. Tuz kubbeleri, halit ve sylvite ek olarak anhidrit, alçıtaşı ve doğal kükürt içerir. Teksas ve Louisiana Körfezi kıyılarında yaygındır ve genellikle petrol yatakları ile ilişkilidir. Almanya, İspanya, Hollanda, Romanya ve İran'da da tuz kubbelerine rastlamak mümkündür. Tuz buzulları, tuzun yüzeyde yüksek kotta kırıldığı ve yokuş aşağı aktığı kurak coğrafyalarda bulunur, örn; İran... tüm bu örneklerde Kaya tuzunun(Halit) bir rheid gibi davrandığı söylenir.[]

Fransa'da ve diğer birkaç yerde olağan dışı, mor, lifli damar dolgu haliti bulunur. Hazne kristalleri olarak adlandırılan halit kristalleri, tipik küplerin ''iskeletleri'' gibi görünür, kenarlar vardır ve her kristal yüzünde merdiven basamağı benzeri çökmeleri vardır. Hızla kristalleşen bir ortamda, küplerin kenarları merkezden daha hızlı büyür. Halit kristalleri, hızla buharlaşan bazı göllerde çok hızlı bir şekilde oluşur ve bu da halit kristallerinin kaplanması ile oluşur.[6] Halit çiçekleri nadirdir, Avustralya'nın Nullarbor Ovası'nın bazı kurak mağaralarında bulunan halit kıvrılma liflerinin nadir. Halit sarkıtları ve kabuklanmalar da Hancock, Michigan'in Quincy doğal bakır madeninden bildirilmiştir.[]

Yer altında az veya çok derinlerden katı halde elde edilen tuz, kaya tuzu olarak tanımlanır. Kaya tuzu yatakları, jeolojik devirlerde buharlaşma sonucu denizlerin ya da kapalı iç havzaların kuruması ile oluşmuştur. Değişik devirlerde Türkiye'nin birçok yöresinde bu şekilde oluşan kaya tuzu yatakları mevcuttur. Kaya tuzları deniz tuzlarının aksine bileşimlerine giren yabancı maddelerin oranları bakımından büyük değişiklikler gösterirler. Özellikle saflık oranları her maden için ayrı olabileceği gibi aynı madenden alınan çeşitli numuneler de çok büyük farklılıklar gösterebilir. Kaya tuzlarındaki yabancı maddeler ve kil, tuza değişik renkler verir. Genellikle gri, siyaha yakın kil renginde olan kaya tuzu, nadiren beyaz, şeffaf beyaz olarak bulunur. Yurdumuzda kaya tuzu madenleri genellikle gri renkte olup, bir kısmı da siyaha yakın renktedir.[7]

Madencilik

Dünyanın en büyük yer altı tuz madeni Sifto Tuz Madeni'dir. Oda ve sütun madenciliği yöntemi kullanılarak yılda 7 milyon tondan fazla kaya tuzu üretilmektedir. Ontario, Kanada'daki Huron Gölü'nün yarım kilometre altında bulunur.[8] Birleşik Krallık'ta üç maden vardır; bunların en büyüğü Cheshire'deki Winsford'da yılda ortalama bir milyon ton tuz üretilir.[]

Türkiye'de ise beş kaya tuzlasında kapalı madencilik yöntemiyle tuz üretimi yapılmaktadır. Üretim yöntemi oda topuk olup, kullanılan teknoloji çok eskidir. Oda ve topuk'ların boyutu iş emniyeti ve cevherin ekonomik bir şekilde kazanılması için 10x10 ve 8x8 m boyutlarında bırakılmıştır. Yükseklik ise 6 metredir. Göl Tuzlalarımızda talebi karşılayacak kadar üretim yapıldığından işletmeciliği daha masraflı bulunan maden Tuzlalarımıza kapasite arttırıcı yatırım götürülmesi şimdilik düşünülmemektedir. Üretilen kaya tuzunun %95'inden fazlası kimya sanayinde ve %3' de sofra tuzu olarak kullanılmaktadır. Kaya tuzu en fazla tüketimi kireç taşı ile işlenmesinden elde edilen Na2CO3 bileşimli ‘Soda Külü’ yapımında gerçekleşmektedir. Ayrıca kömürlerden kükürdün temizlenmesi, seramik yapımı, tarım ilaçları, alçı yapımı ve zeolitlerin yeniden kullanılır hale getirilmesi gibi alanlarda kaya tuzundan faydalanılmaktadır. Türkiye'de tuz üretiminin %28'i İzmir- Çamaltın da deniz suyundan, %64'ü Tuz Gölü, Seyfe Gölü ve Palas Gölü'nden, kalanı da kaya tuzu yataklarından yapılmaktadır. Türkiye'de önemli kaya tuzu yatakları Çankırı, Kars, (Kağızman) Iğdır (Tuzluca) Nevşehir (Gül şehir ve tuz köy) Yozgat (Yerköy ve sekili) ve Erzurum (Oltu) illerindendir. Yer altı sularının, tuz alanlarından geçerek kaynak şeklinde ortaya çıkmasıyla oluşan kaynak tuzları da tuz üretiminde önemli yer tutar.[]

Kullanım alanları

Tuz, lezzet arttırıcı olarak pişirmede ve et ve balık gibi çok çeşitli yiyecekleri iyileştirmek için yaygın olarak kullanılır. Çeşitli kültürlerde gıda muhafaza yöntemlerinde sıklıkla kullanılır. Daha büyük parçalar bir tuz değirmeninde öğütülebilir veya bir çalkalayıcıdan gıda üzerine bitirme tuzu olarak tozlanabilir.[]

Halit ayrıca, hem konutlarda hem de belediyede buz yönetimi için sıklıkla kullanılır. Çünkü tuzlu su (ve bir tuz çözeltisi) ile saf sudan daha düşük bir donma noktasına sahip olup, buz üzerine tuzu ya da tuzlu su konularak, 0 °C (32 °F) erimesine neden olacaktır altında olduğu bu etki düşürücü etkiye sahiptir. Soğuk iklimlerde ev sahiplerinin, buzları eritmek için bir kar fırtınasından sonra kaldırımlarına ve araba yollarına tuz yayması yaygındır. Buzun tamamen erimesi için çok fazla tuz kullanılması gerekli değildir; bunun yerine, az miktarda tuz buzu zayıflatacak ve böylece başka yollarla kolayca çıkarılabilecektir. Ayrıca, birçok şehir çekiş gücünü artırmak için bir kar fırtınası sırasında ve sonrasında yollara kum ve tuz karışımını yayacaktır. Halit, kuru tuz yaymaktan daha etkilidir çünkü donma noktası alçalması için nem gereklidir ve ıslak tuz yollara daha iyi yapışır. Aksi takdirde tuz trafikle silinebilir.[]

Buz çözme işlemine ek olarak, zaman zaman tarımda kaya tuzu kullanılmaktadır. Buna bir örnek, çim üretiminde yıllık çayır çimenlerinin büyümesini baskılamak için tuz bölgesi oluşturmak olabilir. Diğer örnekler yabani otları kurutmak için tuzlu suya maruz bırakmayı ve onları diğer bitkileri etkilemelerini önleyerek öldürmeyi içerir. Tuz ayrıca ev temizlik ürünü olarak da kullanılır. Kaba yapısı, gres / yağ çıkarma, leke çıkarma gibi çeşitli temizleme işlerinde kullanılmasına izin verir ve hatta daha kolay bir temizlik için yapışkan dökülmeleri kurutur ve sertleştirir.[]

KAYA TUZU

Bazı kültürlerde, özellikle Afrika ve Brezilya'da, farklı yemekler için çok çeşitli farklı kaya tuzları tercih edilmektedir. Özel tuz renkleri doğal varlığını gösterdiğinden saf tuzdan kaçınılır. Birçok tarif belirli tür kaya tuzu gerektirir ve ithal saf tuz genellikle yerel zevklere uyum sağlamak için eklenmiş doğallıklara sahiptir.  Tarihsel olarak tuz, takas sistemlerinde bir para birimi biçimi olarak kullanılmıştı ve sadece yetkililer ve onların atananları tarafından kontrol ediliyordu. Bazı eski uygarlıklarda, yeryüzünü tuzlama uygulaması, bir düşmanın fethedilen topraklarını verimsiz ve egemenlik alanı olarak kabul edilemez hale getirmek için yapıldı.[]

Galeri

Kaya tuzu madeni Çankırı

Kaynakça

  1. ^ Bonewitz, Ronald Louis (2012). Rocks and Minerals. DK Publishing. p. 110. ISBN 978-0-7566-9042-7.
  2. ^ Sonnenfeld, Peter (Ocak 1995). "Kaya tuzunun rengi — Bir inceleme". Sedimanter Jeoloji . 94 (3-4): 267-276. Ürün kodu : 1995SedG ... 94..267S . doi : 10.1016 / 0037-0738 (94) 00093-A
  3. ^ "Mineraloji El Kitabı: Halit" (PDF) . 28 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF) . Erişim tarihi: 16 Nisan 2018 .
  4. ^ "Kaya tuzu". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Halit". 6 Mayıs 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "HALITE (Sodium Chloride)". Galleries.com. Archived from the original on 2015-12-16. Retrieved 2015-12-16.
  7. ^ "MTA Kaya tuzu". 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Where is the World's Largest Underground Salt Mine".

[1][2][3]

  1. ^ "GEOLOGY". 14 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "HALİTE/SODİUM CHLORİDE". 6 Mayıs 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "KAYA TUZU". 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kayaç</span> doğal olarak oluşan mineral agregası

Kayaç, çeşitli minerallerin veya mineral ve taş parçacıklarının bir araya gelmesinden ya da bir mineralin çok miktarda birikmesinden meydana gelen katı birikintilerdir. Kayaç terimi eski Türkçede sahre, yeni Türkçede külte ve yabancı dillerdeki rock, roche, gestein sözcükleri karşılığı kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tuz</span>

Basit bir kimyasal bileşik olan sodyum klorür (NaCl), diğer adıyla yemek tuzu, yüzyıllardan beri insanlar için büyük bir önemi olan bir gıda maddesidir. Tuzun önemini artıran en büyük özelliği de tarih öncesi zamanlarda besin maddelerini uzun süre saklamak için tuzu koruyucu madde olarak kullanmalarından gelmektedir. Eski zamanlarda et ve balık gibi besinler tuzun içinde kurutulup saklanarak bunların bozulması engellenmiştir. Tuz insan dahil tüm canlıların besin kaynaklarındandır ve ticari bakımdan da önemli bir maddedir. Dünyanın her yerinde rastlanabilen sofra tuzu tarih boyunca önemli bir ihtiyaç ve ticaret maddesi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Sedimantoloji</span>

Jeolojinin bir alt bilimi olan sedimantoloji biliminin konuları, yer kabuğundaki tortulların ve tortul kayaçların tanımlanması, sınıflandırılması ve orijininin araştırılması olarak sıralanabilir. Sedimantoloji, jeoloji içerisinde önemli bir yere sahiptir. Bunun nedeni yerkürenin yüzeyinin %75'i kadarının tortul (sedimanter) kayaçlardan oluşmuş olması ve şu anda kullanılan karbon bazlı (hidrokarbonik) enerji kaynaklarının tamamına yakınının bu tortul kayaçlardan çıkarılıyor olmasıdır. Ayrıca sedimenter sahalar çok verimli topraklara sahiptir. İklim şartlarının da uygunluğu yanında diğer şartların uygun olması durumunda tarım için çok önemli alanlar olabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Tuz Gölü</span> Türkiyenin İç Anadolu Bölgesinde Ankara, Konya ve Aksaray illerinin sınırının kesiştiği yerde yer alan tuz gölü

Tuz Gölü, Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde Ankara, Konya ve Aksaray illerinin sınırının kesiştiği yerde yer alan tuz gölüdür. Türkiye'nin tuz ihtiyacının %40'ı bu gölden sağlanır. Tuz Gölü'nde tuz, meteorolojik suların yer altına süzülerek daha önce oluşmuş tuz domlarını eritmesi ve tektonik hatlar boyunca yüzeye taşımasıyla oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tortul kayaçlar</span>

Üç ana kayaç türünden biri olan tortul kayaçlar, yeryüzünde en çok görülen kayaç türüdür. Dünya'nın yüzeyinin yaklaşık yüzde 75'ini yerkabuğunun ise yaklaşık yüzde 8'ini kaplarlar. Bu kayaçlar genellikle tabakalı olarak bulunurlar ve içerisinde organizma kalıntıları (fosil) bulundururlar. Sarkıt ve dikitler bu kayaçların oluşturduğu jeolojik yapılara örneklerdir. Tortul kayaçların büyük bir kısmı dış etmenler tarafından yeryüzünün aşındırılmasıyla meydana gelen çeşitli büyüklükteki unsurların (sediman) taşınarak çukur sahalara biriktirilmesi sonucu oluşmuşlardır. Bu olaya genel anlamda tortullaşma denir. Biriken unsurlar önceleri boşluklu gevşek bir yapıya sahiptirler. Fakat zamanla sıkışıp sertleşirler. Bir birikme sahasında, sonradan biriken unsurlar öncekiler üzerinde birikerek ağırlıkları vasıtasıyla basınç yaparlar. Bu basınç sonucu unsurlar, aralarındaki boşlukların küçülmesi ve büyük ölçüde ortadan kalkmasıyla sıkışır ve sertleşirler. Tortul depoların veya kayaçların oluştukları ortamlar yerden yere farklılık gösterirler.

<span class="mw-page-title-main">Alçı taşı</span>

Alçı taşı, kalsiyum sülfat dihidrattan oluşan yumuşak bir sülfat mineralidir ve kimyasal formül CaSO4 · 2H2O'dur. Alçıtaşı ayrıca selenitin yarı saydam kristalleri olarak kristalleşir. Aynı zamanda bir evaporit minerali ve anhidritin hidrasyon ürünü olarak oluşur. İçinde su bulunan kalsiyum sülfat minerali, tek veya ikiz sütunlar hâlinde billûrlanır. Alçı billurlarına kil ve marn içinde veya tuzlu ve alçılı dağların boşluklarında rastlanır.

<span class="mw-page-title-main">Başkalaşım kayaçları</span> Isı ve basınca maruz kalan kaya

Başkalaşım kayaçları ya da metamorfik kayaçlar, magmatik ve tortul kayaçların çeşitli etkilerle değişime uğraması sonucu oluşurlar. Mermer, başkalaşım kayaçlarına bir örnek olarak verilebilir. Gnays, elmas ve şist de bu kayaçlara verilebilecek diğer örneklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Kuvarsit</span>

Kuvarsit, genel olarak kuvars kumu tanelerinin, silisten meydana gelmiş bir çimento ile birbirlerine çok sağlam şekilde bağlanmalarıyla oluşmuş direnci yüksek bir kayaç olup, sedimanter ve metamorfik olmak üzere 2 çeşidi mevcuttur. Kuvarsitin kimyasal bileşimi, kuvars, kumtaşı ve kuvars kumu gibi SiO2 olup, ancak kuvarsit içerisinde çeşitli miktarlarda feldspat, mika, kil, manyetit, hematit, granat, rutil, kireçtaşı vb. bulunabilir.

Ortorombik kristal sistemi kristal kafes yapılarından biridir. Bu sistemde a, b ve c eksenleri farklı boylarda, bunlar arasındaki açılar da 90o'e eşittir a≠b≠c ve α=β=γ=90° olmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Şist</span>

Şist orta dereceden bir tür başkalaşım kayacı'dır. Şist kelimesi Yunanca bir sözcük olan σχίζειν (şizin)'den gelmektedir. Kelimenin anlamı "bölmek"tir. Şist'in anlamının Yunanca "bölmek" olmasının sebebi büyük olasılıkla, şistin alüminyum levhalar halinde kolayca ayrılabilir yapıda olmasından kaynaklanıyordur. Şistler genellikle orta veya büyük, düz, tabaka benzeri tanelere sahiptir. %50'den fazla şist, uzun mineraller içermesiyle tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Evaporit</span>

Evaporit, sulu bir çözeltinin buharlaşmasıyla kristalleşme ve yoğunlaşma sürecinde sonuçlanır. Evaporit suda çözünen mineral sedimentin (mineralin) ismidir. İki çeşit tuz taşı birikintisi vardır:

  1. Okyanus birikintisi olarak da bilinen marine ve göller gibi suyun ana bloklarında bulunmaktadır.
  2. Evaporit tuz taşları çökelti kayaları olarak bulunur.
<span class="mw-page-title-main">Ayrışma (jeoloji)</span>

Ayrışma, çözünme veya günlenme, yerkabuğunu oluşturan kayaçların yüzey kısımlarında fiziksel ve kimyasal etkenlerle meydana gelen değişimlerdir. Bu etkenlerin yanında atmosferdeki gazlar, sıcaklık, su, organizmalar da ayrışmada etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Kayaç döngüsü</span>

Yer kabuğunu oluşturan üç temel kayaç türü vardır. Bunlar; magmatik kayaçlar, tortul kayaçlar ve başkalaşım kayaçlarıdır. Bu kayaçlar oluştukları günden bugüne kadar geçen zamanda birçok değişikliğe uğramışlardır. Her ne kadar bulundukları yerde hiç hareket etmeden kalsalar da, her biri çok uzun yıllardır süren bir değişikliğin parçasıdır. Kayaçların oluştukları günden bu yana devam eden ve farklı tür kayaçların doğal yollarla birbirine dönüşmesini açıklayan bu olaya "kayaç döngüsü" denir. Kayaç döngüsünü devam ettiren etken, doğal olaylardır. Kayaç döngüsünün geçtiği evreler:

<span class="mw-page-title-main">Playa göl</span> kısa ömürlü bir göl yatağı veya kapalı göl kalıntısı

Playa göl, kısa ömürlü bir göl yatağı veya kapalı göl kalıntısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Tuz Gölü</span>

Büyük Tuz Gölü, ABD'nin Utah eyaletinin kuzeyinde, batı yarımkürenin en büyük tuzlu gölüdür. Bear, Weber ve Jordan nehirleri göle dökülür. Göl kapalı havzadır, dışarıya akışı yoktur. Göl alanı, nehir suları ve buharlaşma şiddetine bağlı değişir. Göl ortasından geçen demiryolu kuzey bölümün daha tuzlu olup, pembe renk almasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Sodyum klorür</span> NaCl formülüne sahip kimyasal bileşik

Sodyum klorür, yaygın olarak 'tuz' ismiyle bilinen kimyasal formülü NaCl; 1/1 oranında sodyum ve klorür iyonları olan iyonik bileşik. Molar kütleleri sırasıyla 22.99 ve 35.45 g/moldur. 100 g NaCl, 39.34 g Na ve 60.66 g Cl içerir. Sodyum klorür, deniz suyunun tuzluluğundan ve birçok çok hücreli organizmanın hücre dışı sıvısından en çok sorumlu olan tuzdur. Yenilebilir sofra tuzu biçiminde yaygın olarak bir çeşni ve gıda koruyucusu olarak kullanılır. Birçok endüstriyel proseste büyük miktarlarda sodyum klorür kullanılır ve daha ileri kimyasal sentezler için hammadde olarak kullanılan sodyum ve klor bileşiklerinin ana kaynağıdır. Sodyum klorürün ikinci bir ana uygulaması donma sıcaklığı altındaki havalarda yolların buzunun çözülmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Tuzla (tuz üretimi)</span>

Tuzla, deniz suyundan veya diğer tuzlu sulardan tuz çıkarmak için tasarlanmış sığ bir yapay tuz tavasıdır. Tuzlalar sığ ve büyüktür çünkü bu şekilde güneş ışığının deniz suyuna ulaşması daha kolay olmaktadır. Doğal tuz tavaları da suyun buharlaşması ve geride tuz bırakmasıyla oluşan jeolojik oluşumlardır. Bahamalar'daki Büyük Inagua'da veya Mogadişu'nun birkaç kilometre güneyindeki Jasiira'da bulunan, deniz suyunun tutulduğu ve güneşte buharlaşmaya bırakıldığı göletler gibi tuzlalar, doğal hâllerinden çok az farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kayaçların oluşumu</span>

Kayaç, bir veya birden fazla mineralin birleşmesinden oluşan katı ve doğal bir maddedir. Kayaçları inceleyen bilim dalına Petrografi adı verilir. İnsanlar kayaçları geçmişten bu yana çeşitli alanlarda kullanmış ve ondan yararlanmıştır. Örneğin, eskiden av ve savaş aleti yapmak için obsidyen kullanılırdı. Kayaçlar aynı zamanda mutfak gereçleri, süs eşyası, ulaşım ve enerji üretimi gibi daha birçok farklı alanda kullanılır.

Muschelkalk Orta ve Batı Avrupa jeolojisinde tortul kayaç tabakaları dizisine verilen isimdir. Orta Triyas dönemine aittir ve üç parçalı Germen Triyas'ın orta kısmını oluşturur. Daha eski olan Buntsandstein'ın üzerinde ve daha genç olan Keuper'in altında yer alır. Muschelkalk, bir dizi kireç taşı ve dolomit katmanlarından oluşur.