İçeriğe atla

Katı mekaniği

Katı mekaniği (veya katıların mekaniği); katı malzemelerin davranışını, özellikle kuvvetlerin etkisi altındaki hareketlerini ve deformasyonlarını, sıcaklık değişimlerini, faz değişimlerini ve diğer harici veya dahili ajanları inceleyen süreklilik mekaniğinin bir dalıdır.

Katı mekaniği inşaat, havacılık, nükleer, biyomedikal ve makine mühendisliği, jeoloji ve malzeme bilimi gibi fiziğin birçok dalı için temel oluşturur. Canlıların anatomisini anlamak ve diş protezlerinin ve cerrahi implantların tasarımı gibi birçok başka alanda özel uygulamaları da vardır. Katı mekaniğinin en yaygın pratik uygulamalarından biri Euler-Bernoulli ışın denklemidir. Katı mekaniği, gerilmeleri, gerinimleri ve bunlar arasındaki ilişkiyi tanımlamak için yoğun bir şekilde tensörleri kullanır.

Çelik, ahşap, beton, biyolojik malzemeler, tekstiller, jeolojik malzemeler ve plastikler gibi çok çeşitli katı malzemeler bulunduğundan katı mekaniği geniş bir konudur.

Temel yönler

Katı, doğal veya endüstriyel bir işlem veya eylem sırasında belirli bir zaman ölçeğinde önemli miktarda kesme kuvvetini destekleyebilen bir malzemedir. Bu, katıları sıvılardan ayıran şeydir, çünkü sıvılar aynı zamanda etki ettikleri malzeme düzlemine dik olarak yönlendirilen normal kuvvetleri de desteklerler ve normal gerilme, o malzeme düzleminin birim alanı başına düşen normal kuvvettir. Kesme kuvvetleri normal kuvvetlerin aksine malzeme düzlemine dik değil paralel hareket ederler ve birim alan başına düşen kesme kuvvetine kesme gerilimi denir.

Bu nedenle katı mekaniği, katı malzemelerin kayma gerilimini, deformasyonunu ve bozulmasını inceler.

Katı mekaniğinin kapsadığı en yaygın konular şunlardır:

  1. yapı stabilitesi - yapıların bozulma veya kısmi/tam başarısızlıktan sonra belirli bir dengeye dönüp dönemeyeceğinin incelenmesidir.
  2. dinamik sistemler ve kaos - verilen başlangıç konumlarına son derece duyarlı mekanik sistemlerle ilgilenmektedir.
  3. termomekanik - termodinamik ilkelerinden türetilen modellerle malzemeleri analiz etmektedir.
  4. biyomekanik - kemikler, kalp dokusu gibi biyolojik malzemelere uygulanan katı mekaniği bölümüdür.
  5. jeomekanik - buz, toprak, kaya gibi jeolojik malzemelere uygulanan katı mekaniğidir.
  6. katıların ve yapıların titreşimleri - mekanik, inşaat, madencilik, havacılık, denizcilik ve uzay mühendisliğinde hayati önem taşıyan titreşen parçacıklardan ve yapılardan titreşim ve dalga yayılımının incelenmesidir.
  7. kırılma ve hasar mekaniği - katı malzemelerde çatlak büyüme mekaniği ile ilgilenmektedir.
  8. kompozit malzemeler - birden fazla bileşikten oluşan malzemelere uygulanan katı mekaniğidir; örneğin takviyeli plastikler, betonarme, cam elyafı
  9. varyasyonel formülasyonlar ve hesaplamalı mekanik - katı mekaniğinin çeşitli dallarından kaynaklanan matematiksel denklemlerin sayısal çözümleridir, örneğin sonlu elemanlar yöntemi (FEM)
  10. deneysel mekanik - katı malzemelerin ve yapıların davranışını incelemek için deneysel yöntemlerin tasarımı ve analizidir.

Süreklilik mekaniği ile ilişkisi

Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, katı mekaniği süreklilik mekaniği içinde merkezi bir yere sahiptir. Reoloji alanı, katı ve akışkanlar mekaniği arasında bir örtüşme sağlar.

Sürekli ortamlar mekaniği
Sürekli ortamdaki maddelerin davranışlarını inceler.
Katı mekaniği
Sürekli ortamda belirli bir durağan şekli olan maddelerin davranışlarını inceler.
Esneklik
Uygulanan gerilme kaldırıldığında durağan hâline geri gelen maddeleri tanımlar.
Yoğrulabilirlik
Yeterli gerilme uygulandığında kalıcı olarak şekil değiştiren maddeleri tanımlar.
Akışbilim
Hem katı hem de akışkan özellikleri taşıyan maddeleri inceler.
Akışkanlar mekaniği
Bir kuvvete maruz kaldığında sürekli ortamda şekil değiştiren (akan) maddelerin davranışlarını inceler.
Newton tipi olmayan akışkan
Akışa neden olan kayma gerilmesi ile şekil değiştirme hızı doğru orantılı olmayan akışkanları tanımlar.
Newton tipi akışkan
Akışa neden olan kayma gerilmesi ile doğru orantılı bir şekil değiştirme hızına sahip akışkanları tanımlar.

Ayrıca bakınız

Vikiversite'de
Katı mekaniği ile ilgili kaynaklar bulunur.
Vikikitap
Vikikitap
Vikikitapta bu konu hakkında daha fazla bilgi var:

Kaynakça

Kaynakça

  • LD Landau, EM Lifshitz, Teorik Fizik Kursu : Esneklik Teorisi Butterworth-Heinemann,0-7506-2633-X
  • JE Marsden, TJ Hughes, Esnekliğin Matematiksel Temelleri, Dover,0-486-67865-2
  • PC Chou, NJ Pagano, Esneklik: Tensör, İkili ve Mühendislik Yaklaşımları, Dover,0-486-66958-0
  • RW Ogden, Doğrusal Olmayan Elastik Deformasyon, Dover,0-486-69648-0
  • S. Timoshenko ve JN Goodier, "Elastisite Teorisi", 3. baskı, New York, McGraw-Hill, 1970.
  • GA Holzapfel, Lineer Olmayan Katı Mekaniği: Mühendislik için Sürekli Bir Yaklaşım, Wiley, 2000
  • AI Lurie, Esneklik Teorisi, Springer, 1999.
  • LB Freund, Dinamik Kırılma Mekaniği, Cambridge University Press, 1990.
  • R. Hill, Matematiksel Plastisite Teorisi, Oxford Üniversitesi, 1950.
  • J. Lubliner, Plastisite Teorisi, Macmillan Publishing Company, 1990.
  • J. Ignaczak, M. Ostoja-Starzewski, Termoelastisite ile Sonlu Dalga Hızları, Oxford University Press, 2010.
  • D. Bigoni, Doğrusal Olmayan Katı Mekaniği: Çatallanma Teorisi ve Malzeme Kararsızlığı, Cambridge University Press, 2012.
  • YC Fung, Pin Tong ve Xiaohong Chen, Classical and Computational Solid Mechanics, 2. Baskı, World Scientific Publishing, 2017,978-981-4713-64-1 .

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematik</span> nicelik, yapı, uzay ve değişim gibi konularla ilgilenen bilim dalı

Matematik ; sayılar, felsefe, uzay ve fizik gibi konularla ilgilenir. Matematikçiler ve filozoflar arasında matematiğin kesin kapsamı ve tanımı konusunda görüş ayrılığı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Geoteknik</span>

Geoteknik, bilimsel metotlar ve mühendislik prensipleri kullanılarak zemin tabakasının ve malzemelerin özelliklerinin elde edilmesi, tahmin edilmesi ve bu bilgilerin mühendislik problemlerinde kullanılması uygulamasıdır. Zeminin ve çeşitli zemin malzemelerinin davranışlarını tahmin etmeye çalışarak, zemini insanlar için yaşanabilir hale getirme bilimidir. İnşaat mühendisliği disiplini içinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Mekanik</span> kuvvetlere veya yer değiştirmelere maruz kalan fiziksel cisimlerle ilgilenen bilim

Mekanik, fiziğin fiziksel nesnelerin hareketleriyle, özellikle kuvvet, madde ve hareket arasındaki ilişkilerle ilgili alanıdır. Nesnelere uygulanan kuvvetler yer değiştirmeler veya bir nesnenin çevresine göre konumunda değişikliklerle sonuçlanır. Fizik'in bu dalının kökenleri Antik Yunanistan'da Aristoteles ve Arşimet'in yazılarında bulunur.. Erken modern dönem sırasında, Galileo, Kepler ve Newton gibi bilim adamları şimdiki klasik mekaniğin temellerini attılar. Klasik mekanik, duran veya ışık hızından çok daha düşük hızlarla hareket eden cisimlerle ilgili klasik fizikin bir dalıdır. Kuantum aleminde olmayan cisimlerin hareketini ve üzerindeki kuvvetleri inceleyen bilim dalı olarak da tanımlanabilir. Alan bugün kuantum teorisi açısından daha az anlaşılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Akışkanlar mekaniği</span>

Akışkanlar mekaniği, akışkanların davranışlarını ve onlara etkiyen kuvvetleri inceleyen fizik dalı. Makine, inşaat, kimya ve biyomedikal gibi mühendislik dallarının yanı sıra jeofizik, okyanus bilimi, meteoroloji, astrofizik ve biyoloji gibi farklı birçok disiplinde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Dayanım</span>

Dayanım ya da mukavemet, cisimlerin çeşitli dış etkiler ve bu dış etkilerin neden olduğu iç kuvvetler karşısında gösterecekleri davranış biçimini inceleyen bilim dalıdır. Mekanik biliminin bir alt kolu olan mukavemet bilimi rijit olmayan cisimlerin mekaniği olarak da tanımlanabilir. Rijit cisimler mekaniği, cisimlerin üzerlerine etkiyen dış tesirler ile şekillerini değiştirmediğini kabul ederken, rijit olmayan cisimler mekaniği şekil değiştirmeleri de göz önüne alır. Teori, yapının bir ya da iki boyutlu öğelerinin incelenip, sonra bunların gerilim düzeylerinin iki boyutlu ve üç boyutlu olarak varsayılıp üç boyuta genelleştirilmesi ve maddelerin elastik ve plastik davranışları hakkında daha tam bir teori geliştirilmesiyle başlamıştır. Maddelerin mekaniğinin önemli kurucu ve öncülerinden biri Stephen Timoshenko’dur.

Fay ya da kırık, iki kıta sahanlığının birbirlerine sürtünerek zıt yönlerde hareketleri sonucu oluşan yapıya verilen isimdir. Kırıkların uzunlukları boyunca jeolojik tabakalar iki ayrı blok halinde yer değiştirir. Buradaki "kırık" terimi çatlaklarla karıştırılmamalıdır. Zira çatlaklarda kırılma yüzeyleri boyunca bir yer değiştirme, bir kayma söz konusu değildir. Bir çatlağın fay olabilmesi için fay aynası, tavan ve taban blokları ve atıma gerek vardır.

<span class="mw-page-title-main">Katı</span> maddenin 4 halinden biri

Katı, maddenin atomları arasındaki boşluğun en az olduğu halidir. "Katı" olarak adlandırılan bu haldeki maddelerin kütlesi, hacmi ve şekli belirlidir. Bir dış etkiye maruz kalmadıkça değişmez. Sıvıların aksine katılar akışkan değildir. Fiziksel yollarla, diğer üç hal olan sıvı, gaz ve plazmaya dönüştürülebilirler. Altın demir gibi madenler katı maddelere örnektir. Ayrıca katı maddeler atomlarının en yavaş hareket edebildiği haldir. Doğa'da amorf veya kristal yapıda bulunurlar. Amorf katılar maddenin taneciklerinin düzensiz olma durumudur. Kristal katılar ise de maddenin taneciklerinin düzenli olma durumudur. Kristal katılar da aralarında 4'e ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Isıl işlem</span>

Isıl işlem metallerin mekanik özelliklerini geliştirmek amaçlı uygulanan işlemlerin genel adıdır. Metalurjik bir işlem türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Malzeme bilimi</span> yeni malzemelerin keşfi ve tasarımı ile ilgilenen disiplinlerarası alan; öncelikli olarak katıların fiziksel ve kimyasal özellikleriyle ilgilidir

Malzeme bilimi, malzemelerin yapı ve özelliklerini inceleyen, yeni malzemelerin üretilmesini veya sentezlenmesini de içine alan disiplinlerarası bir bilim dalıdır.

Elastisite modülü, malzemenin kuvvet altında elastik şekil değiştirmesinin ölçüsüdür. Tanımı gereği; birim kesit alanına sahip bir malzemede, birim boyu bir kat artırmak için uygulanması gereken birim kuvveti gösterir. Kimi kaynaklarda Young modülü olarak da geçer. Bulk modülü, Shear (Kesme) modülü gibi malzemelerin mekanik özelliklerinden bir tanesidir.

<span class="mw-page-title-main">Alan (fizik)</span>

Alan, fizik kuramlarında kullanılan, matematikteki cebirsel alanın tüm özelliklerini taşıyan terim. Genellikle bu etki 100 nanometre ve daha küçük skalalarda etkili olur. Bu etki nanoteknolojiyle aynı ölçeğe denk gelir. Bir alan mekan ve zaman içinde her bir nokta için bir değeri olan bir fiziksel miktardır. Örneğin, hava durumu, rüzgâr hızı uzayda her nokta için bir vektör atayarak tarif edilmektedir. Her bir vektör bu noktada hava hareketinin hızını ve yönünü temsil eder.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum alan teorisi</span> hareketli parçacık sistemlerinin kuantizasyonuyla ilgilenen parçacık mekaniğiyle benzer olarak, alanların hareketli sistemlerine parçacık mekaniğinin uygulamasıdır

Kuantum Alan Teorisi (METATEORİ); Klasik Birleşik Alan (KAT) Teorilerini, Özel Görekliliği (SRT), Kuantum mekaniği (KM) teorilerini tek bir teorik çerçeve altında toplayan bir üst teoridir.

<span class="mw-page-title-main">Çekme testi</span> bir malzeme bilimi testi

Çekme testi, bir numunenin kopana dek tek eksende çekme kuvvetlerine maruz bırakıldığı temel bir malzeme bilimi testidir. Testten elde edilen sonuçlar herhangi bir uygulama için malzeme seçimi, kalite kontrol ve malzemenin diğer kuvvetler altında nasıl davranacağını tahmin etmek için kullanılır. Bu test yoluyla direkt elde edilen bilgiler; maksimum çekme gerilmesi, maksimum uzama ve alandaki azalmadır. Bu verilerden de malzemenin Young katsayısı, Poisson oranı, akma mukavemeti ve pekleşme gibi karakteristikleri elde edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Tensör</span> skaler, vektör, covector ve tensörlerin bazı kombinasyonlarında çok çizgili harita

Matematikte, tensör, çok boyutlu verinin simgelenebildiği geometrik bir nesnedir. Skaler denilen yönsüz nicel büyüklükler, vektör denilen yönlü büyüklükler ve matris denilen iki boyutlu nesneler birer tensördür. Tensör, tüm bu nesnelerin genelleştirilmiş halidir ve çok boyutlu veri kümeleri için kullanılır. Nesnenin kaç boyutla ifade edildiğine de tensörün derecesi denilir. Bir skalerin derecesi sıfır, bir vektörün bir, bir matrisin ise ikidir. Tensörler üç ve üzeri dereceye sahip olabilir.

Yunan harfleri; matematikte, bilimde ve mühendislikte ayrıca sabitler ve özel fonksiyonlar için sembollerle matematiksel notasyonun yapıldığı her yerde, özellikle belirli nicelikleri temsil eden değişkenler için kullanılır. Bu bağlamda, büyük ve küçük harfler farklı ve alakasız şeyleri simgelerler. Latin harfi biçimindeki Yunan harfleri genellikle kullanılmazlar: büyük A, B, E, H, I, K, M, N, O, P, T, X, Y, Z gibi. "i, o ve u" Latin harflerine yakından benzediklerinden, küçük ι (iota), ο (omikron) ve υ (ipsilon) nadiren kullanılır. Bazen Yunan harflerinin değişik fontları matematikte bambaşka semboller için kullanılır, özellikle de φ (fi) ve π (pi).

Gerilme, fizikte, ip, kablo, zincir veya demir çubuk, kafes kiriş gibi üç boyutlu cisimlere her iki uçtan uygulanan çekme kuvveti olarak tanımlanmaktadır. Atomik seviyede, atom veya moleküller birbirinden ayrılıp elektromanyetik potansiyel enerji kazandığında, gerilme oluşur. Gerilmiş olan çubuk veya ip eski konumlarına gelebilmek için uçlarına bağlanıp germe uygulayan objeleri ters bir kuvvetle çekecektir. Sıkıştırmanın tersi gerilmedir. Fizikte, gerilme bir kuvvet olmamasına rağmen, Newton veya pound-kuvvet birimleriyle tanımlanmaktadır. İp veya tel gibi objeler, uçlarına bağlanıp gerilmelerini sağlayan objelere tersi yönde kuvvet uygularlar. Gerginlikten dolayı oluşan bu kuvvetlere germe kuvveti denilmektedir. İp veya tellerin bağlı olduğu objelerde; ivmenin sıfır olduğu dengede olan veya ivmelenmenin ve kuvvetin olduğu iki olası sistem vardır.

<span class="mw-page-title-main">Sürekli ortamlar mekaniği</span>

Sürekli ortamlar mekaniği, ayrı parçacıklar yerine tam bir kütle olarak modellenen maddelerin mekanik davranışları ve kinematiğin analizi ile ilgilenen mekaniğin bir dalıdır. Fransız matematikçi Augustin-Louis Cauchy, 19. yüzyılda bu modelleri formüle dökmüştür, fakat bu alandaki araştırmalar günümüzde devam etmektedir. 

<span class="mw-page-title-main">Rijitlik</span>

Rijitlik, bir cismin uygulanan kuvvete tepki olarak deformasyona karşı koyma direncidir.

<span class="mw-page-title-main">Süneklik</span> mühendislik

Süneklik, genellikle bir malzemenin çekme yatkınlığı olarak tanımlanan mekanik bir özelliktir. Malzeme biliminde süneklik, bir malzemenin kopmadan önce çekme gerilimi altında plastik deformasyonu sürdürebilme derecesi ile tanımlanmaktadır. Süneklik, bir malzemenin belirli üretim işlemlerine uygunluğunu ve mekanik aşırı yükü emme kapasitesini tanımlayan mühendislik ve imalatta önemli bir husustur. Genellikle sünek olarak tanımlanan malzemeler arasında altın ve bakır bulunmaktadır. Benzer bir mekanik özellik olan dövülebilirlik, bir malzemenin basınç stresi altında bozulmadan plastik olarak deforme olma yeteneği ile karakterize edilmektedir. Tarihsel olarak, çekiçleme veya haddeleme yoluyla şekillendirmeye uygun olan malzemeler dövülebilir olarak kabul edilmiştir. Kurşun, nispeten dövülebilir ancak sünek olmayan bir malzeme örneğidir.

<span class="mw-page-title-main">Kırılma Mekaniği</span> Malzemelerin yüzeyi ve iç yüzeyindeki çatlakların davranışlarını inceleyen mühendislik dalı.

Kırılma mekaniği, malzemelerdeki çatlakların yayılmasının incelenmesiyle ilgili mekanik alanıdır. Bir çatlak üzerindeki itici kuvveti hesaplamak için analitik katı mekaniği yöntemlerini ve malzemenin kırılmaya karşı direncini karakterize etmek için deneysel katı mekaniği yöntemlerini kullanır.