
Horace Greeley Hjalmar Schacht, Alman Bankacı. Reichsbank'ın genel başkanı ve Nazi Almanyası'nın Ekonomi Bakanı.

Sachsenhausen, Almanya'nın başkenti Berlin'e yaklaşık 35 km uzaklıktaki Oranienburg bölgesinde 1936-1945 yılları arasında faaliyet göstermiş bir Nazi toplama kampıdır.

Josef Rudolf Mengele, Nazi toplama kampı Auschwitz-Birkenau'da yaptığı acı verici ölümcül deneylerle bilinen bir Alman Nazi doktor. 2 milyon kişinin insanlık suçu işlenerek öldürülmesinden sorumlu tutulmaktadır.

Nazi toplama kampları veya konsantrasyon kampları, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde Almanya'da ve işgal edilen bölgelerde, Nazilerce topluma faydasız olarak görülen kişileri zorunlu çalıştırmak üzere kurulmuşlardı. Aynı zamanda terim Yahudiler başta olmak üzere Nazilerin siyasi ya da ideolojik düşmanlarını kitlesel olarak imha etmek amacıyla kurulmuş olan imha kamplarını da ifade etmek için kullanılır. Buralara daha çok Yahudilerin getirilmesiyle birlikte, Romanlar, bazı Slav ırklarından olanlar ve akıl hastası olduğu düşünülenler de kurbanlar arasındadır. Eşcinsel insanlar da burada öldürüldüler. Öldürülme sebepleri ise üremeye bir katkıları olmamalarıydı. Büyük bir kısmı Polonya'da bulunmaktaydı.

Irma Grese, II. Dünya Savaşı sırasında Ravensbrück toplama kampı, Auschwitz Toplama Kampı ve Bergen-Belsen toplama kampında yaklaşık 30.000 kadın çalışanın sorumlusuydu.

SS-Totenkopfverbände, Nazi Almanyası'nda SS'e bağlı Nazi toplama kamplarının kurulumundan ve idaresinden sorumlu örgüt.

Ernst-Robert Grawitz, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nda doktor ve SS-Reichsarzt. Grawitz aynı zamanda Alman Kızılhaç'ın başıydı. Gravitz, gaz odalarının kullanılması fikrini Heinrich Himmler'e veren kişilerdendir.

Carl Clauberg, II. Dünya Savaşı esnasında Nazi Almanyası'nın siyasi suçlu hapishanelerinde insanları tıbbi deneylerde kullanan bir Alman tıp doktoruydu. Carl Clauberg, Auschwitz-Birkenau'da esirleri kısırlaştırma deneylerinde Horst Schumann'la çalıştı.

Ludwig Stumpfegger, II. Dünya Savaşı'nda bir Alman SS doktoru ve 1944'ten itibaren Adolf Hitler'in kişisel cerrahıydı.

Karl Brandt, Alman hekim ve Nazi savaş suçlusu. 1939'dan Nazi ötanazi programını yönetti ve Ağustos 1944'te Adolf Hitler'in kişisel doktoru seçildi. Vekili Werner Heyde ve diğerleriyle beraber insanlar üzerinde yapılan deneylere karıştı. II.Dünya Savaşı'nın bitmesinden ve Almanya'nın yenilgisinden sonra Brandt, insanlığa karşı işlenen suçlardan suçlu bulunduktan sonra asılarak idam edildi.

Doktorlar davası II. Dünya Savaşı'nın bitmesinden sonra Almanya'da Birleşik Devletler otoritelerinin, Nürnberg'de işgal bölgesinde tuttuğu savaş suçları için ikinci bölümündeki 12 davadan biri. Bu davalarda 23 sanıktan 20 tanesi doktordu ve insanlar üzerinde deney yapmaktan suçlandılar. Bu duruşmalar, uluslararası askeri mahkemeden önce değil, ABD askeriye mahkemelerinden önce başladı. 23 davalının 20 si, tıbbi doktorlardı ve bütünüyle Nazi insan deneylerine karışmış olmakla suçlandılar. Önde gelen Nazi doktorlardan biri olan Josef Mengele, esir alınmadan önce Almanya'dan kaçmayı başarmıştı. Bu sebeple asla yargılanamadı.
Nazi insan deneyleri II. Dünya Savaşı sırasında Nazi toplama kamplarında Alman Nazi Rejimi'nde birçok mahkûmda yapılan tıbbi deneylerin bir dizisiydi. Mahkûmlar, deneylere katılmaya zorlanırdı ve onlar bu deneylere gönüllü olmazlardı. Deneylerde asla razı olup olmadıkları sorulmazdı. Tipik olarak deneyler, ölüm, çirkinleştirme veya sürekli yetersiz sonuçlarla biterdi. Auschwitz-Birkenau ve diğer kamplarda, doktor Eduard Wirths'in yönetimi altında, seçilen kurbanlar, savaş durumlarında Alman askerî personele yardım etmek için tasarlanan çeşitli tehlikeli deneylere maruz bırakılırdı. Doktor Aribert Heim, Mauthausen toplama kampı'nda benzer tıbbi deneylerde bulundu. Carl Vaernet, eşcinsel mahkûmlarda eşcinselliğe Çare bulmak için deneylerde bulunmuş olmakla bilinir. Savaştan sonra bu suçları işleyen doktorlar, Doktorlar davası olarak bilinen duruşmada yargılandılar.

Herta Oberheuser, Alman doktordur.

Otto Max Koegel, II. Dünya Savaşı sırasında Lichtenburg, Ravensbrück, Majdanek ve Flossenbürg Toplama Kampına komutan olarak görev yapmış bir Nazi subayı idi.

Ravensbrück toplama kampı, 1939'dan 1945'e kadar Kuzey Almanya'da, Berlin'in kuzeyine 90 km uzaklukta Ravensbrück köyünün yakınındaki bir bölgede yalnızca kadınlara yönelik bir Nazi toplama kampıydı. Kamp anıtının, savaş sırasında kampta bulunan 132.000 kadına ilişkin tahmini rakamı arasında, yaklaşık 48.500'ü Polonya'dan, 28.000'i Sovyetler Birliği'nden, neredeyse 24.000'i Almanya ve Avusturya'dan, yaklaşık 8.000'i Fransa'dan ve binlercesi diğer ülkelerden yer aldı. Toplamda 20.000'den fazla mahkûm Yahudiydi. Yüzde seksen beşi diğer ırklardan ve kültürlerdendi. Yüzde 80'den fazlası siyasi mahkûmlardı. Pek çok mahkûm Siemens & Halske tarafından köle işçi olarak çalıştırıldı. 1942'den 1945'e kadar Naziler, sülfonamidlerin etkinliğini test etmek için Ravensbrück mahkûmları üzerinde tıbbi deneyler yaptı. 1941 baharında SS, 1944'te kampın gaz odalarını inşa eden ve yöneten erkek mahkûmlar için bitişikte küçük bir kamp kurdu. Ravensbrück kampından geçen kadın mahkûmlardan yaklaşık 50.000'i öldü, gaz odalarında yaklaşık 2.200 kişi öldürüldü.

Bu madde, Nazi Partisinin liderleri ve yetkililerinin listesidir.

İmha kampları, II. Dünya Savaşı dönemindeki Holokost sırasında Nazi Almanyası tarafından milyonlarca Yahudiyi sistematik bir şekilde öldürmek için inşa ettirilmiştir. Polonyalılar, savaştaki Sovyet esirleri ve Çingeneler gibi diğer etnik gruplar da imha kamplarında öldürülmüştür. İmha kamplarındaki kurbanlar en çok gaz odalarında öldürülmüştür. Öldürülmeler ya bu özel amaç için yapılmış kalıcı tesislerde ya da gaz kamyonetlerinde gerçekleşmiştir. Auschwitz-Birkenau ve Majdanek gibi bazı Nazi toplama kampları, 1945 yılında savaşın bitiminden önceki dönemde ikili bir amaca hizmet etmiştir: zehirli gazla imha ve açıktan ölmek üzere olan insanları çok yoğun bir şekilde çalıştırma.

Neuengamme toplama kampı, Almanya'nın kuzeyinde yer alan Neuengamme ve 85'in üzerinde uydu kampından oluşan Nazi toplama kampı ağı. 1938'de Hamburg'un Bergedorf bölgesindeki Neuengamme köyü yakınlarında kurulan kamp, Kuzeybatı Almanya'daki en büyük toplama kampı oldu. 100.000'den fazla mahkûm Neuengamme'deydi. Alt kamplardan 24'ü kadınlar için kurulan esir kampıydı. Doğrulanan ölüm sayısı alt kamplarda 14.000, ana kampta 12.800, II. Dünya Savaşı'nın son haftalarındaki ölüm yürüyüşlerinde ve bombalamalarda 16.100 olmak üzere toplam 42.900'dür. Nazi Almanyası'nın 1945'teki yenilgisini takiben, İngiliz Ordusu alanı SS ve diğer Nazi yetkililerinin esir tutulduğu bir kamp olarak kullandı. 1948'de İngilizler, kamp yerine bir hapishane hücresi bloğu inşa etti.

Waldemar Hoven Bir Nazi ve Buchenwald toplama kampında bir doktordu.

Hermine Braunsteiner Ryan, Ravensbrück ve Majdanek toplama kamplarında Avusturyalı bir SS Helferin ve kadın kamp gardiyanıydı ve o zamanlar Batı Almanya'da yargılanmak üzere Amerika Birleşik Devletleri'nden iade edilen ilk Nazi savaş suçlusuydu. Braunsteiner, Majdanek toplama kampındaki mahkûmlar tarafından "Ezilen Kısrak" olarak biliniyordu ve mahkûmları öldüresiye dövdüğü, çocukları saçlarından kamyonlara atarak gaz odalarında öldürülmesi, genç mahkûmları astığı ve yaşlı bir mahkûmu ezdiği söylendi.