İçeriğe atla

Karl Denke

Karl Denke'nin intiharı sonrasında çekilmiş, bilinen tek fotoğrafı.

Karl Denke veya halk arasında Baba Denke (d. 12 Şubat 1860 – ö. 22 Aralık 1924), Alman seri katil ve yamyamdır.[1]

Komşuları, bahçesi ve kap kacak satışından aldığı parayla geçinen bir "kaçık" olduğunu söylerler. Serseriler ve çıraklar ise yardımının dokunmadığı kimse olmayan "Denke Baba" olarak anarlar.

Yakalandığı 1924 tarihine kadar 289.5 kilogram insan eti yediği söylenir.[2]

Biyografisi

Küçük bir çiftlik sahibinin üçüncü oğlu olarak Oberkunzendordf'ta doğdu. 6 yaşında ancak konuşabildi. Bu yaştan sonra okula başladı. Öğretmeni, hareketlerinin çok yavaş olduğunu ve çok güç konuştuğunu söyler. Okulda arkadaşı yoktu dikkafalı ve huysuz olarak biliniyordu.

Okul bittikten sonra babasının yanında çalışmaya başladı. 22 yaşında ailesiyle yaşadığı evi terk etti ve 6 ay bulunamadı. Bulunduğu zaman da bu süre içerisinde vasıfsız işçi olarak inşaatlarda ve taş kırma işinde çalıştığı öğrenildi. Bu zamanda yaptıklarından sonrasında hiç bahsetmedi.

Anne ve babasının ölümüne soğukkanlı ve ilgisiz kaldı. Ağabeyi, bu ölüm sonrasında onu yanına aldı ve çiftlik işleriyle uğraşmaya başladı. Burada gece yarıları evden ayrılışı evdekilerin dikkatini çekti ve Denke takip edildiğinde tek başına ormanda gezintiye çıktığı öğrenildi.

Sayısız kayboluşlarından birinde elinde bir koşum takımıyla döndü ve aynı gün hiçbir şey söylemeden evi terk ederek Münster-Berg Fidel'e taşındı. Bu şehirde ederinin üç katı bir ücret ödeyerek taşınmaz mülk aldı. Ağabeyi, bu alım sonrasında Denke'nin para kontrolünü sağlayacak akıldan yoksun olduğunu belirten bir rapor aldı, ancak rapor, doktor tavsiyesiyle geri çekildi. Denke, dilekçe olayından sonra ailesine güvenini kaybetti. Zamanla ağabeyi ile iletişimi kesildi, çok sonraları sayısız davetten yalnızca birini kabul etti. Bu davette bir kilograma yakın et yemesiyle dikkat çekti.

1921'de yaşanan hiperenflasyon sırasında tüm malvarlığını sattı ve eski evinde yaşamaya başladı. Bu evin arkasında Denke'nin kazdığı bir gölet, yan tarafında yer kullandığı odunluk ve her iki tarafında 20-50 metre mesafede başka çiftlik evleri, birkaç yüz metre uzağında da Ohle Nehri vardı. Ev, üç bölümden oluşmaktaydı. Ön kısımda Oberschlesien'den gelen Polonyalı bir aile, arka kısmın zemin katında Denke ve onunla aynı kapıyı ve koridoru kullanan birinci katta ise bir işçi ailesi yaşamaktaydılar.

Denke, evde yaşadığı bu süreçte sadece çamaşırlarını başkasına yıkattırıp geri kalan tüm ev işlerini kendi yaptı. Bu dönemde komşuları, pahalılığa rağmen evinden etin eksik olmadığını, bu etin ise köpek eti olduğunu düşündüklerini söylemişlerdir. Nitekim gecelerce odasından bir şeyleri çakmasının, testereyle kesmesinin yarattığı gürültü de kendi yaptığı kap kacaklara bağlanmış, zaman zaman bahçeden çıkan kemikler köpek kemiği sanılmıştır.

12 Aralık 1924'te, konulduğı hücrede yerden yarı metre yükseklikteki, mahkûmu kelepçelemek için kullanılan halkalara mendilini bağlayarak yarım ası pozisyonunda intihar etti.[3]

Yakalanışı

Denke, miyoptu ve yazı yazmakta çok zorlanıyordu. Bunun için de kendisinden para isteyen bir çırağı, kendisine bir mektup yazması için evine çağırdı. Mektup için çırağıa 20 pfennig ödeme yapacaktı. Çırak, Denke'nin mektuba "Seni koca işkembe" şeklinde başlamasını tuhaf buldu ve dönüp arkasına baktı. Kafasına doğru gelen bir baltadan, bu dönüşü sayesinde şakağında bir sıyrıkla kurtulabildi. Çırak ayağa kalktı ve Denke ile boğuşmaya başladılar. Bir yandan kurtulmaya çalışırken bir yandan da bağırarak yardım istedi. Evin diğer sakinleri yetişerek kavgayı ayırdılar. Çırak, önceleri şikayet etmeye yanaşmasa da ısrar üzerine polise durumu anlattı. Polis, Denke'yi tutukladı ve aynı gün Denke intihar etti. Akrabaları cenaze masraflarını karşılamak istemeyince Denke'nin evinde miras tespiti amacıyla bir arama yapıldı ve insan parçaları o zaman bulundu.

Evinde bulunanlar

İlk bulunanlar, kemikler ve et parçaları oldu. Etler tahta bir teknede tuza yatırılmıştı ve 15 parçaydı. En büyüğü 40'a 20 cm büyüklüğündeydi. Teknenin içindeki etler; göğüs, sırt ve anüs bölgesinden olmakla birlikte içlerinde boyun, kafa ve cinsel organ yoktu.

Üç tencerede, kremalı gibi görünen bir sosun içerisinde pişirilmiş kaba et parçaları çıktı. Bu tencelerden birinde insan derisi parçaları ile atardamar parçaları görüldü.

Ahırdaki bir varil, en az üç insana ait kemikler taşıyordu. Nitekim kendi kazdığı gölette de baldır parçası, şehir ormanında çok sayıda iskelet parçasmı bulundu. Toplamda kriminal incelemeye gönderilen kemikleri ve insan parçalarını şöyle listelemek mümkündür:

  • 16 üst bacak parçası,
  • 6 çift ve 2 sol kalça parçası,
  • 15 uzun kemik orta parçası,
  • 4 çift üst dirsek parçası,
  • 7 önkol kemiği başı,
  • 9 önkol kemiği altı,
  • 8 dirsek altı,
  • 1 çift baldır kemiği üst ucu,
  • 1 çift dirsek ve ön kol alt ucu,
  • 1 çift üst kol alt parçası
  • 1 çift üstkol başı,[4]
  • 1 çift köprücük kemiği,
  • 2 kürek kemiği,
  • 8 ökçe kemiği ve aşık kemiği,
  • 120 el ve ayak parmağı eklemi,
  • 65 ayak tarağı ve el tarağı kemiği,
  • 5 birinci kaburga,
  • 150 kaburga parçası.
  • 1 omurga parçası,
  • 3 çifti insan derisinden yapılmış 6 cm genişliğinde, 70 cm uzunluğunda pantolon askısı,
  • Çamaşır bağlamak ve ayakkabı bağcığı olarak kullanılan insan derisinden yapılan ipler.[4]

Denke'nin toplam 351 parçalık diş koleksiyonu da kurban sayısı hakkında daha net bir bilgi sağladı. Bu dişler kesin olarak en az 20 kişiye aitti çünkü 20 adet sol alt köpekdişi vardı. Yine de Diş Hekimliği Enstitüsü Başkanı Prof. Dr. Euler, sayının 25 olabileceğini söyledi. Yine Euler, yaşı 16'dan küçük bir kurban olduğunu ve genel yaş ortalamasının ise 40'tan epey büyük olduğunu ifade etmiştir.

Denke'nin evinden 30 erkek ve kadının isminin yazılı olduğu tek tek kağıtlar da çıkmıştır. İsimlerin önünde tarih atılmış. Kadınların sadece ismi mevcutken, erkeklerin doğum tarihi, medeni hali ve ikamet adresi de not edilmiştir. Bununla birlikte, ismin yanına "ölü 122, çıplak 107, doğrandı 83"[4] şeklinde yazılar da görülmüştür. Yazıların farklıklarından bunların geniş bir zaman aralığında yazıldığı ortaya çıkmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ von Schiarch, Ferdinand (2012). Suç II Bir Ceza Avukatından Gerçek Hikayeler. Çevirmen: Itır Arda. İstanbul: NTV Yayınları. ISBN 9786055340452. 
  2. ^ Benecke, Mark (2010). Ölümün İzleri. Çevirmen: Kazım Özdoğan. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. s. 17. ISBN 9789944756198. 
  3. ^ "An Infamous Denke". 21 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2018. 
  4. ^ a b c Benecke, Mark (2012). Cinayet Yöntemleri. Çevirmen: Esen Tezel. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. ss. 268-277. ISBN 9786055340452. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Omurga</span> omurgalılarda bulunan kemikli yapı

Omurga, yani columna vertebralis vücudu destekleyen servikal, torasik, lumbar, sakral ve koksiks olarak gruplanan 26 kemikten 33 vertebradan oluşan ana yapıdır. Omurga, vücudu desteklemek üzere torasik ve pelvik uzuvların arasında bir köprü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Marcel Proust</span> Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen (1871-1922)

Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust, Fransız romancı, deneme yazarı ve eleştirmen. En tanınmış eseri 1913-1927 yılları arasında yayımlanan yedi ciltlik Kayıp Zamanın İzinde'dir. Proust, çeşitli yazarlar ve eleştirmenlerce 20. yüzyılın en etkili yazarlarından biri olarak kabul edilir.

Havva, değişik inançlarda ve İbrahimî dinlerde ilk insan Âdem'in eşidir. Bu dinlere göre tüm insanlar Âdem ve Havva'nın çocuklarıdır. Bazı Batı dillerinde Eski Ahit'ten geldiği şekliyle Eva diye adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">İskender kebap</span> Bursaya özgü yoğurt ve domates soslu döner

İskender kebap, iskender döner veya Bursa Kebabı; Bursa yöresinin meşhur kebap yemeklerinden biridir. 1867 yılında Kayhan Çarşısı'nda başlamıştır. Aslında temel malzemesi döner olsa da iskenderi iskender yapan, üstündeki tereyağ, domates sosu, yanındaki yoğurt ve altındaki yağlı pide parçalarıdır. Ayrıca iskenderin eti herhangi bir dönerin etinden farklıdır. İskender kebabının yapıldığı et, Uludağ kekiği ile beslenen koçlardan elde edilir. İskender etinin yağı daha az olur. Kullanılan domates sosu ve yoğurt da kaliteyi çok etkilemektedir. Adını, 19. yüzyılın sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'nda Bursa'da yaşayan mucidi İskender Efendi'den alır.

<span class="mw-page-title-main">Akrep</span> araknid (örümceğimsi) takımı

Scorpiones (Akrep), Arachnida (örümceğimsiler) sınıfına bağlı bir eklembacaklı takımıdır. Genellikle sıcak ve nemli bölgelerde yaşayan, vücutları sert kitin bir tabaka ile örtülü, kıvrık ve kalkık kuyruğunda zehir iğnesi bulunan, örümceklerle ilişkili hayvanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Akciğer</span> solunum organı

Hava soluyan omurgalılardaki temel solunum organıdır. Soluk alındığında burun ve ağızdan giren hava nefes borusu ve sonrasında bronşlardan geçerek akciğerlere ulaşır. Toplardamarlarla gelen karbondioksitce fazla olan (kirli) kan burada yenilenir. Ayrıca sesin oluşumunda da görevlidir.

<span class="mw-page-title-main">Kene</span>

Ixodida veya kene, Parasitiformes üsttakımına bağlı bir hayvan takımıdır.

Tarakçılık, Bayburt'ta eski bir el sanatıdır. Eskiden bugünkü gibi çok çeşitli taraklar olmadığı için insanlar saçlarını taramak için kemikten yapılan tarakları kullanırlardı. Son yıllarda gelişen sanayi ile birlikte pek çok el sanatı gibi tarakçılık sanatımızda tarih olmaya yüz tutmuş durumda.

<span class="mw-page-title-main">Ed Gein</span>

Edward Theodore Gein, aynı zamanda Plainfield Kasabı veya Plainfield Hortlağı olarak da bilinen, hüküm giymiş Amerikalı bir seri katil ve ceset hırsızıdır. Gein'in memleketi Plainfield ve Wisconsin çevresinde işlenen suçlarında, yetkililer Gein'in yerel mezarlıklardan cesetleri çıkardığını, kemiklerinden ve derilerinden eşyalar, hatıralar tasarladığını keşfetmesinden sonra 1957'de yaygın bir ün kazandı. 1954'te meyhane sahibi Mary Hogan ve 1957'de hırdavatçı sahibi Bernice Worden'ı öldürdüğünü itiraf etti.

<i>Karaağaçlar Altında</i>

Karaağaçlar Altında, Nobel ödüllü Amerikan oyun yazarı Eugene O'Neill'ın ilk kez olarak 1924'te yayımladığı tiyatro oyununun adıdır. Bugün Amerikan klasikleri arasındadır. Oyunun özgün adı Desire Under the Elms dir.

<i>Plesiosaurus</i> tarih öncesi sürüngen cinsi

Plesiosaurus, Erken Jura Dönemi'nde yaşamış, soyu tükenmiş, büyük bir sauropterygian deniz sürüngeni cinsidir ve İngiltere, Lias'tan neredeyse eksiksiz iskeletler tarafından bilinir. Küçük kafası, uzun ve ince boynu, kaplumbağayı andıran geniş gövdesi, kısa kuyruğu ve iki çift büyük, uzun arka yüzgeci ile ayırt edilir. Adını, erken fakat oldukça tipik bir üyesi olduğu Plesiosauria takımına borçludur. Yalnızca Plesiosaurus dolichodeirus adlı tek bir türü içerir. P. brachypterygius, P. guilielmiimperatoris ve P. tournemirensis dahil olmak üzere bir zamanlar bu cinse atanan diğer türler, Hydrorion, Seeleyosaurus ve Occitanosaurus gibi yeni cinslere yeniden atanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">III. Richard</span>

III. Richard, 1483 – 1485 döneminde Plantagenet Hanedanı'nin bir altkolu olan York Hanedanı'ndan son olarak krallık yapan İngiltere kralı.

<span class="mw-page-title-main">Diş sürmesi</span>

Diş sürmesi ya da diş çıkması, dişlerin ağza girip görünür hale geldiği diş gelişimi sürecidir. Günümüzde periodontal ligamentlerin diş sürmesinde önemli bir rol aldığı düşünülüyor. Görünen ilk insan dişleri, süt dişleri, "diş çıkarma" adı verilen bir süreçle 6-24 aylar arası ağza sürülür. Bunlar kişi 6 yaşına gelene kadar ağızda bulunan tek dişlerdir, bu süt dentisyon aşaması olarak tanımlanır. 6 yaşlarında ilk kalıcı diş sürer ve süt dişleri ile kalıcı dişlerin bir birleşimi olan ve karma dentisyon aşaması olarak bilinen bir süreç başlar. Bu süreç son süt dişin dökülmesine kadar devam eder. Daha sonra, kalıcı dentisyon aşaması süresince, kalan kalıcı dişler sırasıyla ağza sürer.

<i>Carcharodontosaurus</i> Teropod dinozor cinsi

Carcharodontosaurus Geç Kretase (Cenomanian) zamanında Kuzey Afrika'da yaşamış Carcharodontosaurid teropod bir dinozor cinsidir. Cins adı Carcharodon'dan gelir, Grekçe karchar[os] ve odōn sözcükleri ve -saurus ("kertenkele") son ekinin birleşmesiyle oluşur. Cins güncel olarak iki tür içerir; C. saharicus ve C. iguidensis.

Delik-Taş 1, 1938'de Orta Asya'daki Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde, Bajsuntau Dağları'ndaki Delik Taş mağarasında keşfedilen bir Neandertal iskeletidir.

Hristiyanlığa göre cinsellik Tanrının bir armağanıdır. Hristiyanlığın kutsal kitabının ilk bölümünde şöyle yazar:

<span class="mw-page-title-main">Neandertal 1</span> tanımlanan ilk neandertal fosili

Feldhofer 1 veya Neandertal 1, Ağustos 1856'da Neander Vadisi'ndeki Kleine Feldhofer Grotte adlı bir Alman mağarasında bulunan Homo neanderthalensis türünün 40.000 yıllık tip örnek fosilinin bilimsel adıdır. Düsseldorf'un doğusunda. 1864'te fosilin açıklaması ilk kez bilimsel bir dergide yayınlandı ve resmi olarak adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Solo insanı</span> bilinen en genç Homo erectus fosili

Solo insanı, Geç Pleistosen'de, yaklaşık 117 ila 108 bin yıl önce, Endonezya'nın Cava Adası'nda Solo Nehri boyunca yaşamış, H. erectus'un bir alt türüdür. Bu popülasyon, türün bilinen son popülasyonudur. Ngandong köyü yakınlarında kazılan 14 üst kafatası parçası, iki kaval kemiği ve bir pelvis parçasından ve sınıflandırmaya bağlı olarak muhtemelen Sambungmacan'dan üç kafatası ve Ngawi'den bir kafatasından bilinmektedir. Ngandong sahası ilk olarak 1931'den 1933'e Willem Frederik Florus Oppenoorth, Carel ter Haar ve Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald başkanlığında kazıldı. Ancak daha fazla çalışma, Büyük Buhran, 2. Dünya Savaşı ve Endonezya Bağımsızlık Savaşı nedeniyle ertelendi. Tarihsel ırk kavramlarına uygun olarak, Endonezyalı Homo erectus alt türü başlangıçta Avustralyalı Aborijinlerin doğrudan ataları olarak sınıflandırılmıştı. Ancak Solo insanının artık yaşayan bir torunu olmadığı düşünülmüyor, çünkü kalıntılar, kabaca 50.000 ila 55.000 yıl önce başlayan bölgeye modern insan göçünden çok öncesine tarihlenir.

<i>Lantiyen insanı</i> Asyada bulunmuş hominid fosili

Lantiyen insanı, 1963'te Lantian County, Loess Platosu'ndaki Chenchiawo Köyü'nden neredeyse tam bir çene kemiğinden ve 1964'te keşfedilen Gongwangling Köyü'nden kısmi bir kafatasından bilinen, bir Homo erectus alt türüdür. Kalıntıların ilki yaklaşık 710-684 bin yıl öncesine, ikincisi ise 1.65-1.59 milyon yıl öncesine dayanıyor. Bu, Lantiyen insanını Afrika'nın ötesinde keşfedilmiş ikinci en yaşlı H. erectus ve Doğu Asya'nın en yaşısı yapar. Fosilleri ilk olarak 1964 yılında Woo Ju-Kan tarafından tanımlandı ve bir diğer H. erectus olan Pekin insanının atası olarak kabul edildi.

<span class="mw-page-title-main">Peștera cu Oase</span>

Peştera cu Oase, Romanya'nın güneybatısındaki Caraș-Severin ilindeki Anina şehri yakınlarında bulunan ve 37.000 ila 42.000 yıl önce yaşadıkları kabul edilen en eski Avrupa erken modern insanlarından (EEMH) bazılarının yaşadığı 12 karstik galeri ve odadan oluşan bir mağara sistemdir.