İçeriğe atla

Karavel

Karavel

Karavel ya da Karavela, 15. yüzyılda ortaya çıkan iki ya da üç Latin yelkenine sahip olan yelkenli bir gemi türüdür. Sonraki dönemlerde Latin ve kare yelkenlerin birleşimi ile hareket edenleri de üretilmiştir. Sığ sularda seyredebilme yetenekleri ve görece üstün manevra yetenekleri ile Orta Çağ denizciliğinde en önemli gemi türlerinden biridir.

Araştırma amaçları için uygun niteliklere sahip olan bu gemiler, küçük olduklarından az sayıda asker veya ticari mal taşıyabilmekteydiler. Orta Çağ sonlarında artan ihtiyaçlar ile bu gemiler yerine daha fazla yük taşıyabilen kalyon tipi gemiler kullanılmaya başladı.

Tarihçesi

En eski karaveller, 13. yüzyılda Galiçya ve Portekiz kıyılarında ortaya çıkmıştır. İber Yarımadası'nın başka yerlerinde kullanılan benzer Müslüman teknelerinden türetilmiş olduğu düşünülmektedir.[1] Bu ilk karaveller, açık deniz balıkçılığı ve bazı kıyı yük taşımacılığı için kullanılıyordu. Küçük, hafif yapılı gemilerdi ve ortalama 20 tondan daha hafifti. 1388 yılından kalma bulgular, bu gemilerin açık tekneler olduğunu göstermektedir. Tek direkli lateen arma taşıyorlardı. 1307'de Biskay'da daha büyük karavelerden (30 tona kadar) bahsedilmektedir. Bu karaveller bir tekneden çok, gemi sayılabilecek boyutlardaydı. Karavellerin 15. yüzyılın büyük bir bölümünde İberya'da yaygın bir tip olduğu görülmektedir.

Karaveller; Diogo Cão, Bartolomeu Dias ya da Gaspar ve Miguel Corte-Real gibi Portekizli kaşifler ve Kristof Kolomb tarafından tercih edilen bir gemi olmuştur. Barca ve barinel'e göre daha çevik ve seyri daha kolay olan bu gemilerin tonajı 50 ila 160 ton, 1 ila 3 direkli ve lateen üçgen yelkenliydi. Daha küçük ve sığ bir omurgaya sahip olan karavel, sığ kıyı sularında nehrin yukarısına doğru yelken açabilirdi. Lateen yelkenleri takılıyken yüksek manevra kabiliyetine sahipti ve kıyıya çok daha yakın seyredebiliyordu, kare Atlantik tipi yelkenleri takılıyken ise çok hızlıydı. Ekonomikliği, hızı, çevikliği ve gücü onu zamanının en iyi yelkenli gemisi olarak kabul ettirmiştir. Sınırlı kargo ve mürettebat kapasitesi başlıca dezavantajlarıydı, ancak başarısını engellemedi.

Kaynakça

  1. ^ Elbl, Martin M. (1985). The Portuguese Caravel and European Shipbuilding: Phases of Development and Diversity (İngilizce). UC Biblioteca Geral 1. 1 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yelkenli</span>

Yelkenli, yelkeni olan, yelkenle giden deniz, göl veya akarsu taşıtıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gemi</span> Ulaşım aracı

Gemi dünya denizlerini, okyanuslarını, nehir, göl ve diğer yeterince derin su yollarını dolaşan, mal ve yolcu taşıyan veya savunma, araştırma ve balıkçılık gibi özel görevleri yapan büyük bir deniz taşıtı’dır. Gemiler genellikle boyut, şekil, yük kapasitesi ve amaca göre teknelerden ayrılır. Yelken çağı'nda "gemi", en az üç Kabasorta arma‘lı direkleri ve tam cıvadra yelken planıyla yelkenli gemi olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">HMS</span>

Bazı monarşik ülkelerin donanmalarında gemilerin önüne konulan ve Majestelerinin Gemisi anlamında ön ad.

<span class="mw-page-title-main">Kalyon</span> 16. Yüzyılda kullanılmaya başlanan, üç direkli bir savaş gemisi

Kalyon, İngilizler tarafından 16. yüzyılda geliştirilen rüzgarla giden, üç direkli, yelkenli, büyük savaş gemisi.

<span class="mw-page-title-main">Kadırga</span> savaş gemisi

Kadırga, daha çok Akdeniz'de kullanılan çektiri (çektirme) tipi bir savaş gemisi. İlk olarak 8. yüzyılda Akdeniz'de deniz savaşlarında kullanılmaya başlandı. 17. yüzyıla kadar gelişme göstermiştir. Antik çağlardan beri kullanılırdı. Asıl hareket mekanizması kürektir ve yelken buna yardımcı olması için tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fırkateyn</span>

Fırkateyn veya Firkate, büyük gemileri destekleyen, nispeten küçük; çeşitli tonajlarda olmakla birlikte genelde 2000 - 4000 tonluk modern savaş gemisidir. Günümüz Batı donanmalarındaki destroyere tekabül eder. Hafif yapılı, hızlı, orta derecede silahlı ve tek başına uzun menzillerde devriye, akın ve irtibat görevlerini yerine getirmek üzere tasarlanmıştır. Nispeten küçük ve hızlı olması sebebiyle, savaşlarda büyük gemilere destek verme veya kısa süreli savaşlara katılma hizmetinde bulunur.

Karamürsel çektiri sınıfında tarihî bir gemi tipi. İstanbul ve Marmara Denizi sahillerinde işletilen hem kürekli ve hem de yelkenli olarak hareket eden teknelerdi. Yarım güverteli idiler. Her karamürselin yelken için bir buçuk seren/direği bulunmaktaydı. Sivri üçgen latin yelken kullanılırdı. Venedik savaş gemileri taklit olarak alınmış ve onlar gibi değişik tipte Karamürsel tipleri inşa edilip kullanılmıştır. Genel olarak sahil koruma ve iç deniz taşıma işleri için kullanılmış ve bu tip gemilere benzer ticari gemiler de işletilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İtici pervane</span>

İtici pervane, gemilerde başta veya kıçta bulunan ve manevra kabiliyetini artıran sistemlerden her biri. Konumuna göre baş iter veya kıç iter olarak adlandırılır. Güçleri ve sayıları oranında manevra yeteneğini artıran ve geminin ana makinesinden ayrı bir jeneratör ünitesi ile çalışan; sabit kanatlı pervane, yönlenebilen kanatlı (pitch) pervane ve su jeti nozul gibi itici tipleri bulunan aletlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Torpido botu</span>

Torpido bot, savaşta torpido taşımak için tasarlanmış nispeten küçük ve hızlı bir savaş gemisidir.

<span class="mw-page-title-main">Dromon</span> Bizans donanmasının 5 ile 12. yüzyıllar arasında en önemli savaş gemisi olan kadırga türü

Dromon bir kadırga çeşidi ve İtalyan tarzı kadırgalar yerlerini alana kadar Bizans donanmasının 5 ile 12. yüzyıllar arası en önemli savaş gemisi. Roma İmparatorluğu döneminde Roma donanmasının ana ekseni Antik Liburna gemisinden geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Feluka</span>

Feluka Doğu Akdeniz'de kullanılan tahta yelkenli ve Doğu Karadeniz'de kullanılan geleneksel teknedir. Tahta yelkenli olan feluka Malta, Irak ve Tunus da dahil olmak üzere en çok Mısır ve Sudan'da kullanılmaktadır. Giydirme paneli bir veya iki Latin yelkeninden oluşmaktadır. Genellikle on yolcu alabilen feluka yelkenlilerin mürettebatı iki veya üç kişiden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Genişlik (denizcilik)</span>

Gemilerde genişlik, en veya kemere, geminin nominal su hattında ölçülen en geniş noktasındaki genişliğidir. Genişlik, geminin en geniş kısmında, burun-kıç hattına dik açıda ölçülen bir doğrudur. Genişlik terimi gemi gövdesinin maksimum genişliğini veya üstyapı çıkıntıları dahil maksimum genişliği tanımlamak için de kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Baş kasara</span>

Baş kasara, yelkenli gemilerde ön direğin ilerisinde üst güvertede yer alan kısmıdır.

<span class="mw-page-title-main">Barka yelken</span>

Barka veya bark, ön ve ana direklerinde kare yelken, sadece mizen direğinde uzunlamasına yelkene sahip üç veya daha fazla direkli bir yelkenli gemi türüdür. Bazen sadece mizen sadece kısmen öne ve arkaya hizalıdır ve üstte kare şeklinde bir yelken taşır.

<span class="mw-page-title-main">Gemi direği</span>

Bir yelkenli geminin direği, gemiye omurga hattı boyunca dikey olarak yerleştirilmiş çubuklardan oluşur. Direğin yelkenleri, çubukları, bumbaları taşımak ve seyir fenerleri, gözetleme mevkisi, kumanda konumu, radyo anteni, işaret feneri için gerekli yüksekliği sağlamak gibi görevleri vardır. Büyük gemilerin boyutu ve biçimi geminin tarzına göre değişen birden çok direği bulunur. Neredeyse bütün yelkenli direkleri halatlarla sabitlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sübye arma</span>

Sübye arma, bir gemide kabasorta armadakinin aksine yelkenlerin geminin omurga doğrultusuna dik yerine paralel yerleştirilmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Kabasorta arma</span>

Kabasorta arma, birincil hareket yelkenlerinin, geminin omurgasına ve çubuklarına dik veya kare, olan yatay çubuklar üzerinde taşındığı genel bir yelken ve arma dizilimidir. Bu çubuklara seren, serenlerin uçlarına cunda denir. Esasen böyle armalandırılmış bir gemiye kabasorta armalı denir.

<span class="mw-page-title-main">Yelken Çağı</span>

Yelken Çağı (1571-1862), 16. yüzyılın ortalarından 19. yüzyılın ortalarına kadar uluslararası ticaret ve deniz savaşında yelkenli gemiler ve barutlu silahların egemen olduğu erken modern döneme karşılık gelen bir dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Fusta</span>

Fusta veya fuste; dar, hafif ve hızlı, hem küreklerle hem de yelkenle güçlendirilmiş, sığ su çekişli, özünde küçük bir kadırgaydı. Tipik olarak her iki yanında 12 ila 18 adet iki kişilik kürek bankları, latin (üçgen) yelkenli tek bir direk ve genellikle iki veya üç top taşımaktaydı. Yelken, kürekçilerin enerjisini korumak için kullanılırken kürekler ise gemiyi limana sokup çıkarırken veya çatışma sırasında kullanılmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Bojort</span>

Bojort veya bojert, aslen Hollanda ve Flandre menşeli, yuvarlak yapılı, düz giden küçük gelgit ve kıyı yelkenli gemisidir. Gemiler, Kuzey Denizi'nin sığ kıyıları ve kanalları boyunca mal taşımak ve şamandıra döşemek için kullanıldı. Danimarka'da, bu gemi tipi öncelikle kıyı sularında bir posta gemisi olarak kullanıldı. Bojort, 16. ve 17. yüzyıllarda kuzey Avrupa sularında en tanınmış kıyı denizcilerinden biriydi.