Karaman (eyalet)
| |||||||||||||||||||
Karaman Eyaleti veya Karaman Beylerbeyliği, 1397-1402 ve 1470'te Konya merkez olmak üzere kurulan Osmanlı Devleti eyaleti. Eyaletin merkezi 1522-1562 arası Kayseri olmuştur.[2]
Tarihi
Karaman Beylerbeyliği'nin, 17. yüzyıldaki kapladığı alan 78.518 km2 idi. Bugünkü Türkiye Cumhuriyeti idari yapısına göre 6 ili kapsamaktaydı. Bunlar; Konya, Aksaray, Niğde, Kayseri, Nevşehir ve Kırşehir'dir. 1468'de Konya paşa sancağı olmak üzere, Beyşehir, Aksaray, İçil (Ermenek'in merkez olduğu 1845-1887 arası hariç merkezi Silifke), Niğde ve Kayseri olmak üzere altı sancağı bulunmaktaydı. 1518'de Akşehir sancağı kurulmuştur. 1527'de Karaman vilayeti; Konya, Kayseri, İçil, Niğde, Beyşehri, Aksaray ve Maraş sancaklarından oluşmaktaydı. 1554'te Rum eyaleti'ne bağlı Bozok Sancağı'na bağlı kaza olan Kırşehri sancak yapılarak buraya bağlanmıştır.[3] 1571'de eyalet 7 sancağa bölünmüştür. Bunlar, Konya, Niğde, Kayseri, Aksaray, Akşehir, Beyşehri ve Kırşehri'dir. Aynı yıl İçil sancağı Kıbrıs Eyaleti'ne bağlanmıştır. 1839'da Kayseri sancağı merkezi Yozgat olan Bozok Eyaleti'ne bağlanmıştır. 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile adı Konya Vilayeti olmuştur.
Bağlı sancaklar
1700 - 1740 yılları arası bağlı olan sancaklar:[4]
- Konya Sancağı
- Niğde Sancağı
- Kayseri Sancağı
- Kırşehir Sancağı
- Beyşehir Sancağı
- Aksaray Sancağı
- Akşehir Sancağı
Kaynakça
- ^ Google Kitaplar'da Commercial statistics: A digest of the productive resources, commercial... By John Macgregor, s. 12,
- ^ "KARAMAN EYALETİNDE SANCAĞA ÇIKARILAN OSMANLI ŞEHZADELERİ". 5 Haziran 2008. 4 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2010.
- ^ "Konur Kasabası". 26 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2010.
- ^ Orhan Kılıç, XVII. Yüzyılın İlk Yarısında Osmanlı Devleti'nin Eyalet ve Sancak Teşkilatlanması, Osmanlı, Cilt 6: Teşkilât, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 1999, ISBN 975-6782-09-9, p. 93. (Türkçe)
