| Kanepe | |
|---|---|
 | |
| Ülke(ler) | Fransa |
Kanepe, (ya da Kanape) üzerine farklı şekillerde hazırlanmış malzeme konmuş küçük ekmek dilimidir.
Üstüne tatlandırmak için tereyağı, mayonez gibi şeyler sürüldükten sonra süslenen küçük bir dilim ekmek, yağda kızarmış ekmek parçası ya da krakerden hazırlanır. Kanapeler genellikle kokteyllerle birlikte ya da çerez olarak sunulur.
Ekmek, çeşitli tahıl unundan yapılmış hamurun ateşte, sac üzerinde, tandırda, fırında veya tepside pişirilmesiyle hazırlanan temel gıda. Tek başına tüketilebildiği gibi, yemeğin yanında veya yemeklere ya da yağlara banarak da tüketilebilmektedir.
Japonca, Japonlar tarafından konuşulan Japon dil ailesine bağlı bir dildir. Başta Japonya ve Japon diasporasındakiler olmak üzere yaklaşık 128 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Japonya'da de facto millî dil olarak kabul edilip Palau'da tanınmış azınlık dilidir.
Svanca, Gürcistan'ın kuzeybatı bölümünde yaşayan Svanların konuştuğu dildir. Güney Kafkas dillerinden biridir ve aynı zamanda dil ailesinde kendi başına bağımsız bir kol teşkil eder.
Sandviç, iki ekmek dilimi arasına yerleştirilen et, peynir,domates,salatalık, zeytin, marul çeşitli soslar ya da başka gıda maddeleriyle hazırlanan yiyecek. Sandviçlerin tarihi büyük bir olasılıkla et ve ekmek kadar eskidir. Sandviç adı ise ancak 18. yüzyılda ortaya çıktı.
Nan u Kuçe, 1970 İran yapımı Abbas Kiyarüstemi kısa filmidir. 10 dakika uzunluğunda olan Nān o Kūche, aynı zamanda yönetmenin ilk filmidir. Filmin adı, Türkçede "Ekmek ve Sokak" anlamına gelir.
Kvass ya da kvas, kelimesinin etimolojik kökeni eski doğu slav dilinde "maya" anlamına gelen "квасъ, kvasŭ, kelimesine dayanır. Belaruscada: квас, kvas, сиривець, siriviets; Litvanyacada: gira; Rusçada: квас, kvas; Ukrayincede: квас, хлібний квас or сирівець, kvas, khlibnyy kvas ya da syrivets; İngilizcede zaman zaman "Ekmek İçeceği" olarak adlandırılmıştır. Ukrayincede kvass kelimesi bölgeler arasında değişerek "ekşi" ya da "mayalamak" anlamlarına gelmektedir.
Tortilla, Meksika, Orta Amerika, Karayipler, ABD ve Kanada'da mayasız ince ve yassı olup, mısır unu veya beyaz undan yapılan bir çeşit ekmektir. Benzer türde bir ekmek de Güney Afrika'da yapılan arepadır. Öte yandan arepa tortilladan daha kalındır. Bu ekmek türü, Avrupalıların Amerika'ya varmasından önceki döneme aittir. O dönemde İspanyollarca, geleneksel mayasız İspanyol kekleri ve omletlerine benzerliği nedeniyle "tortilla" adı verilmiştir. Aztekler ve Nahuatl dili konuşan diğer toplumlar, kendi tortillalarını "tlaxcalli" olarak adlandırılır. Bu tür, tortilla prototipi haline gelmiştir. Mısır unlu versiyonu orijinal Kuzey Amerika tortillasıdır ve çoğunlukça "otantik tortilla" kabul edilir. Beyaz undan yapılan tortillalar, Meksika'nın mısır yetiştirilmeye uygun olmayan bölgelerinde ortaya çıkmıştır. Türkiye'deki ismi ise yufka ekmektir. Biraz daha büyük yapılır. Genellikle Anadolunun köylerinde yapılan bir çeşididir.
Alman mutfağı, Alman ulusunun yemek tarzından ileri gelmektedir. Yüzyıllar boyunca bölgeden bölgeye gerçekleşen sosyal ve politik değişiklikler etkisiyle mutfak gelişimini sürdürmüştür. Almanya'nın güney bölgeleri olan Bavyera ve Svabya, birçok ortak yemek kültürünü paylaşmaktadır. Malzeme ve yemekler eyaletlere göre değişmektedir. Hem ulusal, hem bölgesel nitelikte birçok önemli yöresel yemek bulunmaktadır. İlk zamanlar yöresel haldeki birçok yemek, günümüzde değişiklikler geçirerek ülke çapına yayılmışlardır. Alman mutfağı heterojen toplum yapısı ve karışık kültürü ile çeşitlilik göstermektedir.
Poğaça, bir çörek türüdür. Balkan, Levant ve Macaristan mutfaklarında bulunur, mayalı veya mayasız yapılabilir. Genellikle buğday unundan yapılır, ancak arpa ve bazen çavdar eklenebilir. Poğaçanın içi haşlanmış patates, pişmiş kıyma, zeytin veya peynirle doldurulabilir. Poğaça hamurunda susam, siyah çörek otu veya kurutulmuş dereotu gibi tahıllar ve otlar bulunabilir veya üstüne serpilebilir.
Nohut Ekmeği ya da Nohutlu Ekmek çok eski dönemlerden beri Orta Asya'da yapılan ve Türk göçleri ile Anadolu ve Rumeliye yayılmış bir ekmek.
Ekmek kadayıfı veya kaymaklı saray ekmeği, Türk mutfağında yer alan, Afyonkarahisar kökenli bir tatlı. Yapılan hamurun arasına, fıstık veya ceviz konularak hazırlanır. Daha sonra üzerine şerbet dökülerek pişirilir. Genellikle üzerine kaymak veya dondurma konulur. Afyon Kaymaklı Ekmek Kadayıfı Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.
Cemita Meksika'daki Puebla bölgesine ait bir çeşit ekmek. Cemita ekmeği Cemita poblana olarak da adlandırılmaktadır. Bu isim ekmeğin menşei olan Puebla'dan kaynaklanmaktadır. Cemita tipik olarak üzeri susamla kaplı bir ekmektir. Yumurta ihtiva ettiğinden ötürü bir çeşit Fransız ekmeği olan briocheye benzetilmektedir. Yumurta haricinde cemita yapımında dilimlenmiş avakado, et, beyaz beynir, soğan, Paalo bitkisi, salsa sosu kullanılır. Günümüzde New York, Los Angeles gibi büyük şehirlerdeki Meksika restoranlarında sıklıkla kullanılmakta ve tüketilmektedir.
Bolillo veya pan francés, Meksika mutfağına özel geleneksel bir ekmek türüdür. Baget ekmeğinin bir çeşidi olup, boyu kısadır ve çoğunlukla bir taş fırında pişirilir. İmparator Maximilian'ın aşçılar topluluğu tarafından 1860'larda Meksiko'ya getirilmiş, kullanımı hızlı bir şekilde ülke çapında yaygınlaşmıştır.
Totopo, Meksika mutfağına ait bir çeşit ekmek. Şekil olarak düz, yuvarlak veya üçgen şeklinde olabilir. Üzerinde küçük delikler bulunur. Tortilla ile aynı ürünlerden üretilmekle beraber, totopaya haşlanarak elde edilmiş mısır lapası ilave edilir. Totopa, Meksika'nın yerli halklarından olan Zapoteklerin kültürünün bir parçasıdır ve yoğun olarak yaşadıkları Oaxaca bölgesinde meşhurdur.
Büfe, yiyecek, içecek, gazete, dergi, bilet ve turistik hediyelik eşyaların satıldığı küçük dükkândır. Batı dillerinde kiosk olarak kullanılır ve kökeni Türkçedeki köşk ile Farçadaki kūshk kelimesine dayanır.
Chochoyote, chochoyota, chochoyo veya chochoyón, mısır hamurundan yapılan küçük bir toptur ve Meksika mutfağının birçok yemeğinde kullanılır. Bu topların ortasında, daha iyi bir hamur pişirmek için parmakla yapılan ve et suyu kaynarken tencereye yerleştirilen karakteristik bir oyuk bulunur. Ulusal bir yiyecektir ve Oaxaca'nın Mole Amarillo gibi yemeklerinde popülerdir.
Meksika ekmekleri ve diğer unlu mamuller, yüzyıllarca süren deneylerin ve çeşitli Avrupa fırıncılık geleneklerinin etkisinin harmanlanmasının sonucudur. Buğday ve buğday kullanılaraka pişirilen ekmek, Meksika'ya İspanyolların fethi zamanında geldi. Meksika ekmekleri üstünde en çok etkisi olan kültür ise Fransız kültürüdür. Fransız bagettinden türetişmiş bolillodan, bir Fransız brioche'undan türetilmiş concha'ya kadar, Meksika'da ekmek ile ilgili terminoloji bile Fransızcadan gelir. Bir muhallebi türü olan budín veya ekmek pudingi için su banyosu anlamına gelen baño maría, Fransızca bain-marie kelimesinden gelir. Ülkede buğday tüketimi hiçbir zaman mısır tüketimini geçememiş olsa da, buğday hala temel bir gıdadır ve günlük yaşamla özel ritüellerin önemli bir parçasıdır. Meksika, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nden çeşitli ekmek türlerini benimserken, ülkede yapılan yüzlerce ekmek çeşidinin çoğu yerli geliştirildi. Ancak, Meksika evlerinde ya çok az hamur işi pişirilir yapılır ya da hiç yapılmaz. Bunun yerine Meksikalılar, kolonyal dönemden beri unlu mamullerini fırınlardan satın alırlar.
Mirahor ekmeği 17. ve 18. yüzyıllarda padişah için en iyi buğdaylardan özel olarak hazırlanan kabarık, sünger gibi göz göz bir ekmektir. Mirahor ekmeği Osmanlı mutfağında ilk olarak ekmek kadayıfı yapmak için kullanılmıştır. Osmanlı mutfağında ekmek kadayıfına kaymaklı saray ekmeği denmektedir.
Dolmalık ekmek mayalı ekmek çeşididir. Osmanlı mutfağında bulunan bir ekmektir. Hamur hazırlanırken, un, su, tuz ve mayadan sonra içine şerbet eklenir. Ekmek dolması yapmak için kullanılır.Ege Bölgesi'nde ramazan sofralarına özel olarak yılın sadece bir ayında hazırlanır.Dolmalık ekmek diğer ekmek türlerinden farklı olarak, daha yumuşak bir hamurdan hazırlanır. Hamurun yumuşak olması için ise, içine şerbet eklenir.Dolmalık ekmek hamurun kabarık olması için 250 derecenin üstünde bir sıcaklıkla pişirilir.
Favniyye, ekmek tatlısı, yumurtalı ekmek tatlısı ya da kabartlama, Osmanlı mutfağında ekmekten yapılan bir çeşit yiyecektir. Kitâb-ı Me’kûlât'da tarifi verilmiştir. Osmanlı mutfağında kabartlama çeşidi ayrıca yapılmaktadır.
