İçeriğe atla

Kanada İnsan Hakları Mahkemesi

Koordinatlar: 45°00′00″N 122°00′00″W / 45.000°K 122.000°B / 45.000; -122.000
Kanada İnsan Hakları Mahkemesi (Fransızca: Tribunal canadien des droits de la personne) (İngilizce: Canadian Human Rights Tribunal)
Tribunal canadien des droits de la personne
Kuruluş1977
Koordinatlar45°00′00″N 122°00′00″W / 45.000°K 122.000°B / 45.000; -122.000
Oluşum türüKanada Adalet Bakanı ve Başsavcısının tavsiyesi üzerine Konseydeki Vali tarafından atama
YetkiKanada İnsan Hakları Yasası aracılığıyla Kanada Parlamentosu
TemyizFederal Mahkeme
Chairperson
MevcutJennifer Khurana
Görev başı2021

Kanada İnsan Hakları Mahkemesi (Fransızca: Tribunal canadien des droits de la personne) 1977 yılında Kanada İnsan Hakları Yasası ile kurulmuş bir idari mahkemedir. Doğrudan Kanada Parlamentosu tarafından finanse edilir ve yasa uyarınca davaları karara bağlaması için kendisine havale eden Kanada İnsan Hakları Komisyonu'ndan bağımsızdır.

Mahkeme, ayrımcı uygulamalara ilişkin şikâyetleri araştırmak üzere duruşmalar düzenler ve şikâyete muhatap olan tarafa uygulamayı durdurma emri verebileceği gibi şikâyetçiye tazminat ödemesine de hükmedebilir.[1]

Kanada İnsan Hakları Mahkemesi'nin kararları Kanada Federal Mahkemesi tarafından incelenebilir. Federal Mahkeme kararları daha sonra Federal Temyiz Mahkemesine ve Kanada Yüksek Mahkemesine temyiz edilebilir. Federal Mahkeme ayrıca, ihlallerin devam etmesi halinde mahkeme tarafından alınan kararları yayınlayabilir ve uygulayabilir ve bir kararın göz ardı edilmeye devam edilmesi halinde suçluyu mahkemeye itaatsizlikten hapsedebilir. Bu durum 1981 yılında John Ross Taylor ve 2006 yılında Tomasz Winnicki davalarında gerçekleşmiştir.

Yargıç Anne Mactavish 1998 yılında Kanada İnsan Hakları Mahkemesi Başkanı olarak atanmıştır.[2] 9 Kasım 2003 tarihinde J. Grant Sinclair Mactavish'in yerine Mahkeme Başkanı olmuştur. 10 Eylül 2009 tarihinde Shirish P. Chotalia onun halefi olarak atandı ve 2012 yılına kadar görev yaptı. Chotalia, onarıcı adalete odaklanan özelleştirilmiş duruşma prosedürleri aracılığıyla Adalete Erişimi hayata geçirdi; taraflar yüzde 94 memnuniyet bildirdi.[3] 2 Eylül 2014 tarihinde David L. Thomas yedi yıllık bir dönem için Mahkeme Başkanı olarak atandı.

Daha önce Başkan Yardımcısı olan Jennifer Khurana, 2 Eylül 2021'den 24 Mart 2022'ye kadar Mahkeme'nin Başkan vekiliydi.[4] 25 Mart 2022'de Khurana, yedi yıllık bir dönem için Mahkeme Başkanı olarak atandı.[4]

Haziran 2018'de Kanada Yüksek Mahkemesi, mahkemenin Kızılderili Yasası'nın Kanada İnsan Hakları Yasası'nı ihlal etmediği yönündeki tespitinin, yargıya saygı nedeniyle makul olduğuna karar verdi.[5]

Kaynakça

  1. ^ "Canadian Human Rights Act". 1985. 21 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "The Honourable Anne L. Mactavish". 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2021. 
  3. ^ "Access to Justice for Canadians—Customized Procedures" (PDF). 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Haziran 2021. 
  4. ^ a b "Orders In Council - Search". orders-in-council.canada.ca (İngilizce). Erişim tarihi: 4 Ağustos 2023. 
  5. ^ Note (2019). "Recent Case: Supreme Court of Canada Clarifies Standard of Review Framework" (PDF). Harv. L. Rev. Cilt 132. s. 1772. 

Dış Bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yargı</span> hukuku yorumlayan ve uygulayan mahkemeler sistemi

Yargı, yasal anlaşmazlıkları/uyuşmazlıkları karara bağlayan ve yasal davalarda yasayı yorumlayan, savunan ve uygulayan mahkemeler sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Mahkeme</span>

Mahkeme, taraflar arasındaki hukukî anlaşmazlıkları (davaları) hukukun üstünlüğüne uygun olarak sivil ya da askerî, adlî veya idarî konularda adaleti sağlamak üzere yetkilendirilmiş, toplum yapısına ve kültüre göre değişiklikler gösterebilen bir yargılama formudur. Mahkemeler genellikle bir devlet kurumu şeklinde teşkilatlanır. Hem ortak hukuk, hem de medeni hukuk sistemlerinde mahkemeler, uyuşmazlıkların çözümü için merkezi araçlardır.

Duruşma, yargılamalarda iddia ve savunma makamlarının delillere dayanarak tartıştıkları sürece denir. Ayrıca taraflar arasında doğan uyuşmazlıklar gene mahkemelerdeki duruşmalarda karara bağlanır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi</span> Türkiyedeki en yüksek yargısal devlet organı

Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi (AYM), Türkiye'de anayasal denetimi yürüten en yüksek yargı organıdır. Kanunların, Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün Anayasaya şekil ve esas bakımlarından uygunluğunu denetler ve bireysel başvuruları karara bağlar. Anayasa değişikliklerini ise sadece şekil bakımından inceler ve denetler. Görevleri, Türkiye Anayasası'nın 148. ve 153. maddeleri arasında belirtilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi</span> İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi ile kurulan, Avrupa Konseyine bağlı, Strazburgda bulunan uluslararası mahkeme

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) veya İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi (İHAM), uluslararası bir teşkilat olan Avrupa Konseyi'ne bağlı olarak 1959 yılında kurulmuş uluslararası bir mahkemedir. Mahkeme, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve ek protokolleriyle güvence altına alınmış olan temel hakların çiğnenmesi durumunda bireylerin, toplulukların, tüzel kişilerin ve diğer devletlerin, belirli usul ve kurallar dahilinde başvurabileceği bir yargı merciidir. 46 Avrupa Konseyi üyesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin yargı yetkisini tanımaktadır. Mahkeme, Fransa'nın Strazburg şehrinde bulunmaktadır.

Yargıtay ya da nihai temyiz mahkemesi olarak da bilinen yüksek mahkeme, mahkemeler hiyerarşisi içindeki en yüksek mahkemedir. Genel olarak, bir yüksek mahkemenin kararları bir ülkedeki diğer tüm mahkemeler için bağlayıcıdır ve başka herhangi bir mahkeme tarafından daha fazla incelemeye tabi değildir. Yüksek mahkemeler tipik olarak öncelikle temyiz mahkemeleri olarak görev yapar, alt derece mahkemelerinin veya orta düzey temyiz mahkemelerinin kararlarına ilişkin temyiz başvurularını görüşür. Yüksek Mahkeme, belirli durumlarda ilk derece mahkemesi olarak da görev yapabilir, ancak bu genellikle anayasa hukuku ile sınırlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de yargı teşkilatı</span>

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 9. maddesi uyarınca “Yargı yetkisi, Türk Milleti adına bağımsız ve tarafsız mahkemelerce kullanılır.” Ancak, 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev Ve Yetkileri Hakkındaki Kanun içinde yer alan bazı belirleyici hükümler haricinde tüm yargı teşkilatının görev ve yetkisini belirleyen kapsayıcı ve genel bir yasal düzenleme yapılmamıştır. Dolayısıyla, hangi durumda hangi mahkemenin yetkili olacağı çeşitli kanunlarda dağınık ve sistematikten uzak bir biçimde yer aldığından mevcut mevzuat konuya genel bir bakış sağlamaktan uzak bir görüntü sunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Federal Anayasa Mahkemesi</span>

Federal Anayasa Mahkemesi Karlsruhe'de, Grundgesetz'e göre 7 Eylül 1951'de kurulmuş en yüksek dereceli Almanya Federal Mahkemesi'dir. Mahkeme, kasten başkent Berlin, eski başkent Bonn ve Almanya Federal Haber Alma Servisi'nin (Bundesnachrichtendienst) bulunduğu Münih'ten ayrı bir yere Federal Adalet Mahkemesi'nin de bulunduğu Karlsruhe'de kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Brezilya Federal Yüksek Mahkemesi</span>

Brezilya Federal Yüksek Mahkemesi, Brezilya'da en son yargı başvuru mercisidir ve de aldığı kararlar temyiz edilemez.

One, Inc. v. Olesen 355 U.S. 371, Amerika Birleşik Devletleri'nde LGBT haklarına ilişkin tanımlayıcı ABD Yüksek Mahkemesi kararıdır. Mattachine Society'nin daha küçük bir bölümü olan ONE, Inc., geyleri destekleyen ve 1953'te yayım hayatı başlayan "ONE: The Homosexual Magazine" isimli bir dergi basıyordu. ABD Posta Bakanlığı ile Federal Soruşturma Bürosu'nun öncülük ettiği bir taciz kampanyasının ardından Los Angeles Postane Müdürü, Cornstock yasaları doğrultusunda derginin Ekim 1954 sayısının müstehcen ve gönderilemez olduğunu bildirdi.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri federal hükûmeti</span> ABD federal yönetimi

Birleşik Devletler'in federal yönetimi, Amerika Birleşik Devletleri'ni oluşturan 50 eyaletin ait olduğu anayasal cumhuriyetin millî yönetimidir. Federal hükûmet, üç organdan oluşur: yasama, yürütme ve yargı. Bu organlar ve onların güçleri Amerika Birleşik Devletleri Anayasası içinde belirtilmiştir. Güçler hakkında daha çok ayrıntı, Kongre tarafından yürürlüğe konulan kanunlarda belirtilir.

<span class="mw-page-title-main">Spor Tahkim Mahkemesi</span>

Spor Tahkim Mahkemesi,, spor hukuku ile ilgili anlaşmazlıkları çözmek için kurulmuş olan, uluslararası spor tahkim mahkemesi. Ana merkezi İsviçre'nin Lozan kentinde yer almakla birlikte, New York, Sidney ve Lozan'da mahkemeleri bulunmaktadır. Olimpiyatlara ev sahipliği yapan şehirlerde geçici mahkemeler kurulmaktadır.

Rusya Federasyonu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, 14 Kasım 2002 tarihinde kabul edilen ve 1 Şubat 2003 tarihinde yürürlüğe giren. 138-ФЗ sayılı ceza kanunudur.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri Yüce Mahkemesi</span> Amerika Birleşik Devletlerindeki en yüksek mahkeme

Amerika Birleşik Devletleri Yüce Mahkemesi, en üst düzey temyiz mahkemesi ve kararlarıyla ABD Anayasası'nı yorumlayan organ. Açılan davalar çerçevesinde devletin ulusa, eyaletin eyalete ve hükûmetin yurttaşa karşı yetkilerinin sınırlarını belirler.

Perinçek-İsviçre Davası, İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek ile İsviçre Federal Hükûmeti adına İsviçre arasında Ermeni Soykırımı'nın inkârı üzerine 2007-2015 yılları arasında süren yargı süreci. 15 Ekim 2015 tarihinde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Büyük Dairesi tarafından açıklanan kesin karar ile Doğu Perinçek'in ifade özgürlüğünün ihlal edildiğine hükmedildi ve İsviçre Devleti mahkûm edildi.

Gezi Parkı davası, 28 Mayıs - 30 Ağustos 2013 tarihleri arasında gerçekleşen Gezi Parkı olaylarını organize ettikleri iddiası ile 16 kişinin yargılandığı davadır.

<span class="mw-page-title-main">Adalet Yüksek Mahkemesi</span>

Londra'da bulunan Adalet Yüksek Mahkemesi, Temyiz Mahkemesi ve Kraliyet Mahkemesi ile birlikte İngiltere ve Galler Yüksek Mahkemeleri'ni oluşturur. Adı hukukî atıf amacıyla EWHC olarak kısaltılmıştır.

Loizidu Davası, eski evlerine ve mülklerine dönmek isteyen mültecilerin haklarına ilişkin tarihi bir davadır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Loizidu ve dolayısıyla diğer tüm mültecilerin eski mülklerine dönme hakları olduğuna karar verdi. AİHM, Türkiye'nin Loizidu'nun Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin I. Protokolünün I. Maddesi kapsamındaki insan haklarını ihlal ettiğine, evine dönmesine izin verilmesi ve Türkiye'nin Loizidu'ya tazminat ödemesi gerektiğine karar verdi. Türkiye başlangıçta bu kararı görmezden geldi.

<span class="mw-page-title-main">Suriye yargı sistemi</span> Suriyenin yargı sistemi

Suriye'nin yargı sistemi Osmanlı, Fransız ve İslam hukukunun bir sentezidir. Medeni, ticari ve ceza kanunları öncelikle Fransız hukuk uygulamalarına dayanmaktadır. 1949'da ilan edilen bu kanunlar, bedeviler ve dini azınlıklar arasında örf ve adet hukukunun uygulanmasını sınırlamak için onaylanmış özel hükümlere sahiptir. İslam dini mahkemeleri ülkenin bazı bölgelerinde işlemeye devam ediyor, ancak yargı yetkisi evlilik, boşanma, babalık, çocukların velayeti ve miras gibi kişisel statü meseleleriyle sınırlı. Bununla birlikte, 1955'te kişisel statünün birçok yönüne ilişkin bir kişisel kod geliştirildi. Bu kanun, kadının statüsünü iyileştirerek ve miras kanunlarını netleştirerek şeriatı değiştirdi ve modernize etti.

Uluslararası insan hakları hukuku, insan haklarını sosyal, bölgesel ve yerel düzeylerde geliştirmek için tasarlanmış uluslararası hukuk bütünüdür. Bir uluslararası hukuk biçimi olarak, uluslararası insan hakları hukuku, öncelikle egemen devletler arasında, üzerinde anlaşmaya varan taraflar arasında bağlayıcı yasal etkiye sahip olmayı amaçlayan antlaşmalardan oluşur; ve geleneksel uluslararası hukuk kapsamındadır. Diğer uluslararası insan hakları belgeleri, yasal olarak bağlayıcı olmamakla birlikte, uluslararası insan hakları hukukunun uygulanmasına, anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunur ve bir siyasi yükümlülük kaynağı olarak kabul edilir.