Silah veya teçhizat, canlıların diğer canlılara karşı savunma veya saldırı amacıyla kullandığı her türlü araç. Silahlar, bıçak ve kılıç gibi kesici araçlardan, top ve tüfek gibi patlayıcı araçlara kadar çok geniş bir yelpazede yer alırlar.
Katana, kavisli, tek ağızlı, iki elle tutulabilecek kadar uzun saplı bir Japon kılıcı. Japon samurayı tarafından kullanılan, geleneksel tek-yönlü, kıvrık kılıç çeşididir. Vakizaşi veya şoto ile ya da tanto ile eş olarak bilinen katana, buşi sınıfı savaşçılar olan bukeler tarafından kullanılırdı. İki silah beraber olduğunda büyük-küçük anlamına gelen dayişo olarak adlandırılır ve samurayların kişisel onur ve sosyal gücünü temsil ederdi. Uzun kılıç açık alanda yapılan dövüşlerde kullanılırken kısa kılıç yan silah olarak taşınır ve saplama amacıyla ya da yakın dövüşlerde ve seppuku için kullanılırdı.
Karate, silahsız savaş sanatı karate-do (空手道:からてどう) için yaygın kullanılan kısaltılmış terim olup Japonca kara (空:から) boş + te (手:て) el + do (道) yol, sanat kelimelerinden oluşmakta ve silahsız elin yolu/sanatı anlamına gelmektedir. Zen Budizmi ve Japon kültürü ile yoğrulan karate, kişinin kendini, bedensel ve zihinsel olarak eğitmesi ilkesi üzerine kurulu, eğitim sistemi sayesinde insanı şiddetten uzaklaştıran, barışçıl duygular beslemesini sağlayan bir disiplindir. Japon dövüş sanatları, Çin dövüş sanatları ve Kore dövüş sanatları'nda önemli yere sahiptir.
Alet, belirli bir işi yapmak için özel olarak üretilmiş, iş sürecinde kullanılan ancak tüketilmeyen nesnedir.
Tanto (短刀) Japon bıçak veya kamasıdır. Genellikle tek, bazen de çift taraflı ve 1 şaku (15–30 cm) uzunluğundadır. İddialı bir özdeyiş; "Tanto, vakizaşi ve katana aynı kılıcın farklı boylarıdır" der.
Vakizaşi, şoto bıçağına sahip, 30 ile 60 cm uzunluğu arasında katanaya benzeyen fakat daha kısa olan Japon kılıcıdır. Samuraylar vakizaşi ve katanayı beraber taşırlardı. Çift kılıç taşımaya dayişo adı verilir. Dayi (uzun) katanayı temsil ederken şo (kısa) ise vakizaşiyi temsil etmektedir. Katana ana kılıç, vakizaşi ise eş kılıç olarak anılırdı.
Taçi (太刀), katanadan daha uzun ve daha kıvrık bir Japon kılıcıdır. Dayto sınıfındaki katanalar ortalama 70 cm civarında bir uzunluğa sahip iken taçiler ortalama 78 cm uzunluğa sahiptir. Katana kuşanma usulünün tersine, taçi keskin yüzü aşağı bakacak şekilde kemere asılı bir şekilde kuşanılır ve genellikle süvariler tarafından kullanılırdı. Taçinin ortalama uzunluğundan sapmalar ön eklerle tanımlanmıştır. Daha kısaları için Ko-, daha uzunları için ise o- ön eki kullanılmaktadır. Örneğin, vakizaşi boyutuna yakın olan ve şoto sınıfına giren taçilere kodaçi denilirdi. Var olan en uzun taçi 3,7 m toplam uzunluğuna sahiptir ancak sadece törenlerde kullanılmak üzere tasarlandığı düşünülmektedir. 1600 yılında birçok eski taçi kesilerek katana haline getirilmiştir. Var olan taçiler o-suriyagi olduğu için orijinal imzalı bir ubu taçiye çok ender rastlanır.
Gōjū-ryū (剛柔流), Shōtōkan-ryū (松涛館流), Shitō-ryū (糸東流), Wadō-ryū (和道流) ile birlikte Dünya Karate Federasyonu 'nın resmi olarak kabul ettiği dört Karate sitilinden biridir.
Kata, tek ya da eşli olarak yapılan, detaylı olarak düzenlenmiş hareketler dizisi anlamına gelen Japonca bir sözcüktür. Kata sözcüğü, dövüş sanatları, geleneksel Japon tiyatrosu Kabuki ve geleneksel çay seremonisine kadar birçok Japon kültürü öğesinde kullanım alanı bulmuştur. Kata, aikido, iaido, judo, jujutsu, kendo ve karate gibi tüm Japonya ve Okinawa kökenli dövüş sanatlarında kullanılır. Taiciçüen ve tekvando gibi diğer sporlarda da, Kata yerine Çince ya da Korece isimlerle aynı tür eğitim yapılır.
Miso, fermente edilmiş bir Japon yiyeceği. Geleneksel Japon yemeği miso çorbasında da (misoşiru) kullanılır. Soya fasulyesi, pirinç veya arpanın, deniz tuzu ve ko-ji adlı mantarla fermentasyonu ile elde edilen bir çeşit hamurdur. Normalde tuzlu bir tadı vardır ama kullanılan malzemeler ve fermantasyon yöntemine bağlı olarak tadı farklı biçimlerde ortaya çıkar. Bu çeşitlilik içinde bazı misolar tatlı da olabilir. Japon beslenmesinde önemli bir konumu vardır, diyet yiyeceği olarak da kullanılır.
Shuriken, Türkçede Ninja Yıldızı olarak bilinen bir çeşit silahtır. Kelime anlamı olarak "el içinde gizli bıçak" anlamına gelir. Geleneksel olarak ninjalar tarafından kullanılan Shuriken, yıldız şeklinde, sert çelikten yapılmış ve havada yay çizmesini önlemek için ortası delik ya da ortasına ağırlık takılmıştır.
Budo kelimesi BUDO, Bursa Deniz Otobüsleri anlamına gelebilir.
Kalpak, ters döndürülmüş kesik koni şeklinde, genellikle kürk, kumaş veya deriden imal edilen bir başlık türüdür. Genellikle Türkiye'de, Kafkasya'da, İran'da, Rusya'da ve Orta Asya ülkelerinde kullanılır. Tarihsel olarak çeşitli Türk topluluklarında yaygın olarak kullanılmıştır. Kalpak kışın başı sıcak tutmak, yazın ise başı güneşten korumak için kullanılır. Kışın kullanılan kalpaklar daha kalın, yazın kullanılanlar daha ince kumaşlardan, gölgelik için kullanılanlar ise daha geniş olmak üzere, mevsimlere göre farklı kalpak türleri bulunmaktadır.
Tonfa, Okinawa dövüş sanatlarında kullanılan bir yakın dövüş silahıdır. Silah, çubuğun uzunluğunun üçte birine dik tutan tutamağı olan bir çubuktan oluşur ve yaklaşık 380–510 mm uzunluğundadır. Geleneksel olarak kırmızı veya beyaz meşeden yapılmaktadır ve çiftler halinde kullanılmaktadır. Tonfanın Çin ya da Güneydoğu Asya kökenli olduğu düşünülmektedir.
Kobudō kalkan, kılıç ve ateşli silah kullanımına yönelik geleneksel yöntemlere ve çatışma ve binicilik ile ilgili yöntemlere verilen ortak bir isimdir. 古流武術 ve 古武術 bu kavramın alternatif yazımlarıdır. Çatı bir terim olarak kullanılan ko-ryū terimi de eski sanatları ifade eder.
Kafkas kaması veya Çerkes kaması, iki kenarı da keskin kama bıçağı türüdür. Şekil olarak Antik Roma'da kullanılmış gladiusa benzeyen Kafkas kaması, antik çağlardan beri Gürcistan ve Kafkasya'da ikincil silah olarak kullanılmaktadır. Uzunluğu 8 ila 45 cm arasında değişmektedir.
Sōke (宗家), "ailenin (hanenin) başı" anlamına gelen Japonca bir terimdir. Japon geleneksel sanatlarında iemoto terimiyle kullanılır. Böylece genellikle "baş usta" terimi anlamında kullanılır. Bir okulun lideri ya da bir stilin ustası anlamına gelebilir fakat genellikle bir dövüş okulunun tek lideri ya da bir dövüş stilinin ustası anlamına gelen en yüksek Japon unvanı olarak kullanılır. Bu terim sadece dövüş sanatlarıyla sınırlı değildir.
Satır, şekli değişen ancak genellikle dikdörtgen ağızlı bir baltaya benzeyen büyük bir bıçaktır. Büyük kemik ve kalın et parçalarını ayırmak için tasarlanmıştır. Genellikle mutfak veya kasap bıçağı olarak kullanılır. Bıçağın geniş tarafı, yemek hazırlamada sarımsak gibi malzemeleri ezmek için veya doğranmış yemek malzemelerini toplamak için de kullanılabilir.
Bōjutsu (棒術), Japoncada "sopa tekniği" anlamına gelen, bō kullanılan sopa dövüşü sanatıdır. Sopalar, Silambam gibi Asya dövüş sanatlarında binlerce yıldır kullanılmaktadır. Bazı teknikler sopayla yarma, savurma ve saplama içerir. Diğerleriyse sopayı kullanarak atlama ya da bir yakın dövüş aracı olarak kullanılmayı içermektedir.
Yeni Zelanda mutfağı, Yeni Zelanda'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Yeni Zelanda mutfağı, büyük ölçüde yerel malzemeler ve mevsimsel değişiklikler tarafından yönlendirilir. Öncelikle tarım ekonomisine sahip bir ada ülkesi olan Yeni Zelanda, karadan ve denizden ürün vermektedir. Avustralya mutfağına benzer şekilde, Yeni Zelanda mutfağı, ülke daha kozmopolit hale geldikçe, Akdeniz ve Pasifik Kıyıları etkileriyle, Birleşik Krallık kökenli çeşitli bir mutfaktır.
