Kalp (sembol)

Kalp, fiziksel bir organ olmanın dışında aynı zamanda insanoğlunun duygusal, ahlaki ve ruhsal yönünü gösteren sembollerden biridir. Kalbin insan zihninin bulunduğu yer olduğuna inanıldığından şiirlerde ruhu ve sevgiyi temsil eden bir metafor olarak kullanılmıştır.

Tevrat, İncil ve Kur'an'da kalpten ruhsal veya ilahi niteliklere sahip olan bir organ veya metafor olarak söz edilmiştir.

Tevrat'ın Yaratılış bölümündeki ilk paragraflarda (6:5) kötü insanın düşüncelerinin kalplerinde olduğu Çıkış'da pek çok defa Rabbin "Firavun'un kalbini sertleştirdiği" ifade edilmiş ve Çıkış 10:1'deki ayete göre Tanrı "Firavun'a git. Onun ve emri altındakilerin kalplerini sertleştirdim ki onların arasında mucizevi işaretlerimi gösterebileyim" demiştir.

Mısır mitolojisinde de kalp Maàt'ın tüyüne karşı denge görevi görür. Mısır Ölüler Kitabında ölülerin yargılanması sırasındaki hakikati sembolize eder. Kalp tüyden ağırsa kişi cehennemde acı çekecektir zira kalbi günahlarının yüküyle ağırlaşmıştır. Eğer kalp tüyden daha hafifse kalbin sahibi cennete kabul edilecektir.

Kur'an'da da Kalp ifadesi 101 adet ayette Kalp ifadesi geçmektedir. Bu ayetlerde kalp kişinin idrakı, kavrayışı, manevi konulara karşı sezgi yeteneği gibi anlamlar taşımaktadır. Örneğin Araf: 179'da "cin ve insanlardan bir çoğunu cehennem için yarattık. Onların kalpleri vardır, onunla gerçeği anlamazlar, gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır ama onlarla işitmezler. İşte bunlar hayvan gibidirler, hatta daha şaşkındırlar." denmektedir.

Yine Al-i İmran 8'de "Ey Rabbimiz! Bizi doğruya ve güzele yönelttikten sonra Kalplerimizi bozup eğriltme ve bize katından bir rahmet bağışla."