İçeriğe atla

Kallinos

Kallinos (GrekçeΚαλλῖνος, Kallinos; fl. MÖ 7. yy. ortaları),[1][2] MÖ 7. yüzyılın ortalarında Küçük Asya'da bulunan Efes (günümüzde İzmir, Selçuk) şehrinde yaşamış antik Yunan elegeia şairiydi. Şiirleri, çağdaşı Tyrtaios’un uzmanlaştığı ve Arkhilokhos ile Mimnermos’un da eserler verdiği savaşı teşvik etmeye yönelik olan elegeia türünün temsilcisidir.[3] Bu şairlerle birlikte Kallinos, bazı antik eleştirmenler tarafından elegeia beyitlerinin mucidi olarak kabul edilmiştir.[4]

Hayatı

Küçük Asya'daki Efes’te yaşamıştır.[5] Kimmerlerin Küçük Asya'yı istilası ve Alyattes tarafından kovuldukları dönemi kapsayan MÖ 630-560 yılları arasında yaşamış olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte, yaşadığı dönemde kendi halkı da Magnesialılar ile ölüm kalım mücadelesi içindeydi. Bu iki olay, şiirlerine anahtar niteliğinde olmuştur; Kallinos, bu şiirlerde tembel İonialıları vatanseverliğe teşvik etme gayreti göstermektedir.[6]

Şiirleri

Savaş elegeiaları, tarihi ve mitolojik şiirler yazmıştır. Şiirlerinde gençleri; yurtları, çocukları ve karıları uğruna dövüşmeye teşvik eder. Kallinos Homeros'un, dili ve üslubu ile, yani kahramanlık geleneği içinde, kişisel vurgularla retorikten uzak bir etkiye ulaşır. Eserlerinden yalnızca birkaç fragment kalmıştır. Bunların en önemlisi gençleri savaşa teşvik etmek amacıyla yazılmış bir şiirin fragmentidir:[7]

Genç silah arkadaşlarım, ne zaman göstereceksiniz mertliğinizi?

Sırt üstü yatıp pineklemekten, vazgeçmeyecek misiniz?

Ülkeniz savaş yüzünden kan ağlıyor da, siz barış diye

yan gelip ense yapıyorsunuz. Konu komşudan utanın bari.

Her yiğit, atsın mızrağını ölmeden bir kere daha, çünkü savaşınca

toprağımız, karımız, çocuklarımız uğruna,

haşmet ve heybet ışıldar miğferlerimizde.

Ölüm, kader ağını örünce gelir ancak.

Durmayın, saldırın barbar düşmanlara,

kaldırın mızrakları, takın yürekleriniz üstüne kalkanları.

Kaçış yoktur ölümden:

Herkes düşecektir karanlığa, damarlarında tanrı kanı akanlar bile.

Mızrakların çatışmasından, savaş dağdağasından kaçanlar vardır,

eve gelince ansızın düşerler ecelin pençesine.

Saygı sevgi görmemiştir onlar, öldüler mi, adlarını anan olmaz.

Bir kahraman ölünce büyük küçük herkes ağlar ardından;

bütün ulus yas tutar yiğit bir cenkçiye.

Yaşarken halkın gözünde yarı-tanrıdır;

gücü, bir mermer sütun gibi görünür,

tek başına bir ordunun yaptığını yapar.

Kaynakça

  1. ^ West, Martin L. (2015), "Callinus, Greek elegiac poet, mid-7th cent. BCE", Oxford Research Encyclopedia of Classics (İngilizce), Oxford University Press, doi:10.1093/acrefore/9780199381135.013.1280, ISBN 978-0-19-938113-5, 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Ağustos 2024 
  2. ^ Tekin, O. (1995). Eski Yunan Tarihi 27 Temmuz 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2. baskı, 1998). İstanbul: İletişim Yayınları, s.123.
  3. ^ West, M.L. (1974), Studies in Greek Elegy and Iambus, Berlin, s.10.
  4. ^ Barron, Easterling & Knox (1985, s. 129 with n. 1). Cf. Clement of Alexandria, Stromata 1.21.131, "Amorgoslu Semonides Arhilohos dönemine atfedilir: Kallinos ise ondan çok daha yaşlı değildir." (GrekçeΣιμωνίδης [sic] μὲν οὖν κατὰ Ἀρχίλοχον φέρεται, Καλλῖνος δὲ πρεσβύτερος οὐ μακρῷ, cf. Orion, Etymologia s.v. Grekçeἔλεγος), and Terentianus 1721–2, "İnsanlar pentametrin ilk yazarının kim olduğu konusunda emin değiller: ancak bazıları bunun Callinus olduğunu söylemekte tereddüt etmemektedir" (Pentametrum dubitant quis primus finxerit auctor: quidam non dubitant dicere Callinoum).
  5. ^ Herodian, De orthographia s.v. GrekçeΚαλλῖνος, Photius, Bibliotheca cod. 239, p. 319b12.
  6. ^  Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Callinus". Encyclopædia Britannica. 5 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 57. 
  7. ^ T.S Halman (1974). Eski Uygarlıkların Şiirleri, 2. bas. (2010) Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları: İstanbul, s.104.

Bibliyografya

    • Barron, J.P.; Easterling, P.E.; Knox, B.M.W. (1985), "Elegy and Iambus", P.E. Easterling; B.M.W. Knox (Ed.), The Cambridge History of Classical Literature: Greek Literature, Cambridge, ss. 117-64, ISBN 978-0-521-21042-3 .
    • Bergk, T. (1882), Poetae lyrici Graeci, Leipzig .
    • Bowie, E.L. (1986), "Early Greek Elegy, Symposium and Public Festival", The Journal of Hellenic Studies, cilt 106, ss. 13-35, doi:10.2307/629640, JSTOR 629640 .
    • Campbell, D.A. (1982), Greek Lyric Poetry (2. bas.), Londra, ISBN 0-86292-008-6 . — Text and commentary on select fragments.
    • Diehl, E. (1949–52), Anthologia lyrica Graeca (3. bas.), Leipzig . — Critical edition of the Greek.
    • Gerber, D.E. (1999), Greek Iambic Poetry, Loeb Classical Library (259) (2. bas.), Cambridge, MA, ISBN 978-0674995819 . — Translation with facing Greek text.
    • Irwin, E. (2005), Solon & Early Greek Poetry: The Politics of Exhortation, Cambridge, ISBN 978-0521851787 .
    • West, M.L. (1974), Studies in Greek Elegy and Iambus, Berlin, ISBN 978-3110045857 .
    • West, M.L. (1992), Iambi et Elegi Graeci ante Alexandrum cantati, ii (2. bas.), Oxford, ISBN 0-19-814096-7 . — Critical edition of the Greek.
    • West, M.L. (2003), Greek Epic FragmentsÜcretsiz kayıt gerekli, Loeb Classical Library (497), Cambridge, MA, ISBN 978-0-674-99605-2 .
    • T.S Halman, Eski Uygarlıkların Şiirleri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları: 146,Edebiyat Dizisi:37, İstanbul,1974
    • AnaBritannica
    • Büyük Larousse
    • Güler ÇELGİN, Eski Yunan Edebiyatı, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1990

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sparta</span> Yunan anakarasında yer alan antik kent

Sparta Antik Yunanistan'ın Lakonya bölgesindeki öne çıkan bir şehir devletiydi. Söz konusu şehir devleti, antik dönemde Lakedemon olarak bilinirken, Sparta ismi Peloponez'in güneydoğusunda bulunan Lakonya bölgesindeki Evrotas Nehri'nin kıyısındaki ana yerleşim bölgesi için kullanılan bir isimdi. Sparta, MÖ 650'lerde Antik Yunanistan'daki baskın askeri kara kuvveti hâline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Enki</span>

Enki, su, bilgi (gestú), zanaatlar (gašam) ve yaratılışla (nudimmud) ilgili Sümer tanrısıdır. Anunnaki grubunun bir üyesidir. Daha sonra Akad (Asur-Babil) dininde Ea veya Ae olarak anılmıştır. Bazı bilim insanları tarafından Kenan dinindeki Ia ile özdeşleştirilir. İsmi Yunan kaynaklarında Aos olarak geçer.

<span class="mw-page-title-main">Anaksagoras</span> MÖ 5. yüzyıl Yunan filozofu

Anaksagoras, Klazomenailı olup, Sokrates öncesi düşünürlerden bir tanesidir. Ana madde ve ilk hareket ettirici neden öğretisi vardır.

Aenesidemos, MÖ 1. yüzyılda yaşamış Knossoslu bir Yunan Pyrrhonist Antik Çağ filozofu, Pyrrho'nun doktrinlerini yeniden canlandırmış ve yargılamanın durdurulması için on şüpheci "mod" (tropai) ortaya atmıştır. Zamanında baskın olan Akademik şüphecilikten kopmuş, Herakleitos ve Phliuslu Timon'un öğretilerini felsefi şüphecilik ile sentezlemiştir. Başlıca eseri olan Pyrrhonian Discourses kaybolmuş olsa da, eserin bir taslağı daha sonraki Bizans imparatorluğu döneminden günümüze ulaşmış ve modların tanımı birkaç antik kaynak tarafından korunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Alkman</span>

Alkman Sparta'da yaşayan grekçe şiirler yazan koro lirik şairidir.

<span class="mw-page-title-main">Deukalion</span>

Yunan mitolojisinde, Deukalion Promete'nin oğluydu; eski kaynaklar annesini Clymene, Hesione veya Pronoia olarak adlandırır. Yunan mitolojisindeki tufan ile yakından bağlantılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kabeiroi</span>

Yunan mitolojisi, Kabeiroi

<span class="mw-page-title-main">Getae</span>

Getae İngilizce telaffuz: [ˈdʒiːtiː] ya da İngilizce telaffuz: [ˈgiːtiː] ya da Gets, Günümüzde Bulgaristan'ın kuzeyi ile Romanya'nın güneyinde, Aşağı Tuna'nın her iki tarafında yerleşmiş birçok Trak kabilesine verilen isimdir. Hem tekil Get hem de Getae Yunanca exonym kelimesinden türemiştir, bölge Karadeniz sahilinde bulunan Yunan kolonilerinin hinterlandıydı. Bu durum bu halkın erken tarihlerde Antik Yunanlar ile temas kurmasına neden olmuştu.

Oppianos, Anazarbuslu, Korikoslu ya da Kilikyalı Oppianos olarak da bilinir, 2. yüzyılda imparatorlar Marcus Aurelius ve Commodus hükümdarlıklarında yaşamış Greko-Romen şairdir. Gerçekte Caesarea'da doğmuştur, fakat yanlışlıkla Suidas tarafından Korikos olarak belirtilmiştir; her iki şehirde Kilikya'nın Roma vilayetidir. Grekçe altı ayaklı dize şeklinde bir tane avcılık, bir tane balıkçılık ve bir tane kuş yakalama üzerine didaktik bir sıra şiirler yazmıştır. Avcılık üzerine günümüze ulaşan eserin günümüzde farklı bir Oppianos'a ait olduğuna inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Nikitas Honiatis</span> Bizanslı tarihçi

Nikitas Honiatis, gerçek soyismi Akominatos (Ἀκομινάτος) olarak geçer, Yunan asıllı Bizans hükûmet görevlisi ve tarihçidir - kardeşi Mihail Akominatos gibi, Chonae'den gelip ona Konstantinopolis'te eşlik etmiştir. 1118 ile 1207 yılları arası Doğu Roma İmparatorluğu tarihini yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Graeae</span>

Graeae, Yunan mitolojisinde Gri Kardeşler ve Phorcides olarak da adlandırılan Graeae, aralarında bir göz ve bir diş paylaşan üç kız kardeşlerdir. İsimleri Deino, Enyo ve Pemphredo idi.

Spiritus lenis Yunan yazısında kullanılan fonetik işaret.. Spiritus asperin zıttıdır ve soluklanmayarak okunur. Kısaca bu işaretin kullanıldığı kelimeler normal okunur denebilir.

Grekçe: ἀ – ἐ – ἠ – ἰ – ὀ – ὐ – ὠ
Grekçe: Ἀ – Ἐ – Ἠ – Ἰ – Ὀ – Ὠ
<span class="mw-page-title-main">Orthrus</span>

Orthrus veya Orthus, Yunan mitolojisinde, mitograf

<span class="mw-page-title-main">Medea (oyun)</span> Evripides trajedisi

Medea, Euripides tarafından yazılmış, ilk MÖ 432'de sahne almış ve temeli İason ve Medea'ya dayanan bir Antik Yunan tragedyası. Oyun, İason'un eşi ve "barbar" Kolhis Krallığı'nın prensesi olan Medea'nın, İason'un onu bırakarak Korinthli Yunan bir prensesle evlenme kararı alması sonucunda attığı adımları konu alır. Oyunda Medea, İason'un yeni karısı ile İason ve kendisinin iki oğlunu öldürerek intikam alır ve Atina'ya giderek yeni bir hayata başlar. Euripedes'in bu oyunu tarih boyunca farklı oyun yazarlarınca politik ve feminist perspektiflerden yorumlanmıştır.

Maximus Planudes Konstantinopolis'te Bizanslı bir Yunan keşiş, bilgin, antolog, çevirmen, matematikçi, gramerci ve ilahiyatçıydı. Latinceden Yunancaya ve Yunancadan Latinceye yaptığı çevirilerle Yunan Doğu ve Latin Batı'yı birbirleriyle daha yakın bağlantılı hale getirdi. Şimdi en çok Yunan Antolojisinin bir derleyicisi olarak bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Interpretatio graeca</span>

Interpretatio graeca, diğer kültürlerin mitolojisini ve dinini yorumlamak veya anlamaya çalışmak için kullanılan bir söylemdir. Eski Yunan dini kavram ve uygulamalarını, tanrıları ve mitleri, eşdeğerlikleri ve ortak özellikleri kullanarak kendi kültürüne empoze etmektir.

<span class="mw-page-title-main">Bibliothiki (Sahte Apollodoros)</span>

Bibliothiki ayrıca Sahte-Apollodoros Bibliothiki'sı olarak da bilinir. Yunan mitleri ve kahramanlık efsanelerinin bir özetidir ve genellikle MS birinci veya ikinci yüzyıla tarihlenen üç kitap halinde düzenlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Elektra (Ülker)</span>

Yunan mitolojisinde Elektra, Atlas ve Pleione'nin yedi kızı olan Pleiades'ten biridir. Semadirek adasında yaşamıştır. Zeus'tan Dardanos ve Iasion adında iki oğlu olmuştur.

Yunan mitolojisinde, Melia titan Okeanos ile Tethys'in 3000 tane olan okenaid kızlarından biridir. Erkek kardeşi ve Argos'un nehir tanrısı İnakhos'tan kahraman Phoroneus ve Aegialeus isimli çocukları olmuştur. Bununla birlikte, bazı anlatımlarda, Phoroneus okenaid nemf Argia ve İnakhos'un çocuğudur. Argos geleneğine göre, Phoroneus, büyük tufan zamanında Argos'ta yaşan ilk adam ya da yerlisiydi ve Deukalion ile ilişkilendirilirdi.

<span class="mw-page-title-main">Amorgoslu Semonides</span>

Amorgoslu Semonides, M.Ö. yedinci yüzyılda yaşadığına inanılan Yunan lirik şairidir. İambik ve zerafet beyiti türlerindeki şiirlerinden parçalar eski yazarlardan alıntılar olarak günümüze dek ulaşmıştır; bunların en kapsamlısı ve en iyi bilineni, Arkaik Yunanistan'daki kadın düşmanlığı tartışmalarında sıklıkla alıntılanan, farklı kadın türlerinin hicivli taşlamasıdır. Şiir, çeşitli kadın tipi ve özelliklerinin - şairin kendi zihninde oluşturduğu - aynı zamanda kadınların çoğunluğunun karakteristiği olan bir hayvanla temsil edildiği bir katalog şeklini alır.