İçeriğe atla

Kaguya

Kaguya
Uzay sondası Kaguya'nın üç boyutlu modeli
Görev türüAy yörünge aracı
UygulayıcıJaponya JAXA
COSPAR kimliği2007-039A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.32054
Görev süresi1 yıl, 8 ay ve 27 gün (fırlatma tarihinden parçalanma tarihine)
Uzay aracı özellikleri
ÜreticiNEC Toshiba Space Systems
Fırlatma ağırlığıToplam: 3.020 kilogram (6.660 lb)
• Ana yörünge aracı (Kaguya): 2.914 kilogram (6.424 lb)
• Röle uydusu (Okina): 53 kilogram (117 lb)
• VLBI uydusu (Ouna): 53 kilogram (117 lb)[1][2]
Güç3.486 watt
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi14 Eylül 2007, 01:31:01 (14 Eylül 2007, 01:31:01) UTC
RoketH-IIA 2022 F13
Fırlatma yeriTanegashima Yoshinobu 1
ÜstleniciMitsubishi
Görev sonu
Parçalanma tarihi10 Haziran 2009, 18:25 (10 Haziran 2009, 18:25) UTC
Yörünge parametreleri
Referans sistemiSelenosentrik
Periselene yüksekliği281 kilometre (175 mi)[3]
Aposelene yüksekliği231.910 kilometre (144.100 mi)[3]
Eğiklik29,9 derece[3]
Süre7109,28 saniye[3]
Devir29 Eylül 2007[3]
Ay yörünge aracı
Yörüngeye yerleşme3 Ekim 2007
Aletler
  • X-ray Spectrometer (XRS)
  • Gamma-ray spectrometer (GRS)
  • Multi-band Imager (MI)
  • Spectral Profiler (SP)
  • Terrain Camera (TC)
  • Lunar Radar Sounder (LRS)
  • Laser Altimeter (LALT)
  • Lunar Magnetometer (LMAG)
  • Charged Particle Spectrometer (CPS)
  • Plasma energy Angle and Composition Experiment (PACE)
  • Radio Science (RS)
  • Upper-atmosphere and Plasma Imager (UPI)
  • Relay Satellite aboard Okina (RSAT)
  • VLBI Radio source aboard Okina and Ouna (VRAD)
  • High Definition Television cameras (HDTV)
 

Kaguya (Japoncaかぐや) veya resmi adıyla SELENE (Selenological and Engineering Explorer), Hiten sondasından sonra Japonya'nın ikinci Ay yörünge aracıydı.[4] Uzay ve Uzay Bilimleri Enstitüsü (ISAS) ve Japonya Ulusal Uzay Geliştirme Ajansı (NASDA) tarafından üretilen uzay aracı, 14 Eylül 2007 tarihinde Tanegashima Uzay Merkezi'nden fırlatıldı. Bir yıl sekiz ay boyunca başarılı bir şekilde Ay yörüngesinde döndükten sonra, 10 Haziran 2009'da Gill kraterinin yakınında Ay yüzeyine çarpması talimatı verildi.[5]

Kaynakça

  1. ^ "平成19年度夏期ロケット打ち上げおよび追跡管制計画書 (Rocket Launch and Tracking Control Plan, Summer 2007)" (PDF) (Japonca). MHI / JAXA. 10 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Aralık 2022. 
  2. ^ "SELENE/Kaguya" (PDF). NASA. 2 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Aralık 2022. 
  3. ^ a b c d e McDowell, Jonathan. "Satellite Catalog". Jonathan's Space Page. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2018. 
  4. ^ "Kaguya – Another Chapter for the Lunar Saga". Red Orbit. 14 Eylül 2007. 22 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2007. 
  5. ^ "KAGUYA Lunar Impact". JAXA. 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2009. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Japonya Uzay Araştırma Ajansı</span> Japonyada uzay araştırmaları ile ilgilenen kurumdur.

Japonya Uzay Araştırma Ajansı,, Japonya'nın ulusal havacılık ve uzay ajansıdır. 1 Ekim 2003'te NASDA, ISAS ve NAL adlı üç kurumun birleştirilmesiyle kurulmuş olup bilimsel araştırma, teknoloji geliştirme ve yörüngeye uyduların fırlatılması ve yerleştirilmesinden sorumludur ve asteroid keşifleri ve olası insanlı Ay keşifleri gibi çok daha gelişmiş görevlerde yer almaktadır. Merkezi Tokyo'nun Chōfu kentinde bulunan Chōfu Havacılık Merkezi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İnsansız uzay gemisi</span> otomatik olarak uzayda uçabilen ve insansız uzay uçuşları için kullanılan uzay gemileri

İnsansız uzay gemisi ya da insansız uzay aracı, otomatik olarak uzayda uçabilen ve insansız uzay uçuşları için kullanılan uzay gemilerine verilen genel addır. Ne derece insanlardan bağımsız, yani özerk olduğu gemi modelleri arasında farklıdır. Uzaktan kumandalı, uzaktan güdümlü ya da tamamen özerk (robotik) olabilirler. Mesela Salyut 7, Mir ve UUİ'nun modülü Zarya, insansız uzaktan güdümlü şeklide istasyonu işletebilme, her iki yeniden ikmâl aracı ve yeni modüllerle kenetlenme imkânına sâhipti. En yaygın insansız uzay gemileri robotik uzay gemileri, insansız yeniden ikmâl araçları, uzay sondaları ve uzay rasathaneleridir. Her insansız uzay gemisi robotik olmamaktadır. Meselâ uzaya yollanan bir yansıtıcı top, robotik değildir.

<span class="mw-page-title-main">LADEE</span>

Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer NASA'nın Ay araştırması ve teknoloji gösterisi göreviydi. 7 Eylül 2013 tarihinde Orta Atlantik Bölgesel Uzay Üssü'nden bir Minotaur V roketi ile fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Epsilon (roket)</span>

Epsilon, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, JAXA tarafından 2007 yılında geliştirilmiş olup M-V roketinin yerini almıştır. Alçak Dünya yörüngesine 1,2 ton yük yükleyebilecek şekilde tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">H-IIA</span>

H-IIA (H2A), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek, ay yörüngesine uzay aracı göndermek ve Venüs'e gezegenler arası bir uzay sondası göndermek amacıyla kullanıldı. H-IIA, güvenilirliği artırmak ve maliyetleri en aza indirgemek için büyük ölçüde yeniden tasarlanan daha önceki H-II roketinin bir varyantıdır.

<span class="mw-page-title-main">H-IIB</span>

H-IIB (H2B), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek ve H-II Transfer Araçları'nı Uluslararası Uzay İstasyonu'na göndermek amacıyla kullanıldı.

<i>Nozomi</i> (uzay aracı) başarısız bir Mars yörünge aracı

Nozomi, Uzay ve Astronomi Bilimleri Enstitüsü (ISAS) ile Tokyo Üniversitesi tarafından geliştirilen bir Japon uzay sondasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 2</span>

Chang'e 2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hiten</span>

Hiten veya MUSES-A , Japonya Uzay ve Uzay Bilimleri Enstitüsü (ISAS) tarafından geliştirilen bir Japon Ay yörünge aracıydı. MUSES programının bir parçası olup ilk Japon Ay sondasıdır ve Sovyet Luna 24'ten sonraki ilk robotik ay sondasıdır.

<i>Hayabusa</i>

Hayabusa , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir robotik uzay aracıydı. 25143 Itokawa adlı Dünya'ya yakın küçük bir asteroitten örnek malzeme toplamak ve bunları daha fazla analiz için Dünya'ya getirmek amacıyla tasarlanmıştır. Eskiden Mu Space Engineering Spacecraft C (MUSES-C) olarak da bilinen Hayabusa, 9 Mayıs 2003'te fırlatıldı ve Eylül 2005'in ortalarında Itokawa ile buluştu. Itokawa'ya varışından sonra asteroidin şekli, dönüş hızı, topografyası, rengi, bileşimi, yoğunluğu ve geçmişini inceledi. Kasım 2005'te asteroidin yüzeyine indi, asteroit malzemesinden çok küçük taneli örnekler topladı ve bunları 13 Haziran 2010'da uzay aracıyla birlikte Dünya'ya getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Hayabusa 2</span>

Hayabusa2 , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından yürütülen asteroit numunesi toplama görevidir. Haziran 2010'da ilk kez asteroit numuneleri toplayan Hayabusa görevinin ardılıdır. Hayabusa2, 3 Aralık 2014'te fırlatıldı ve 27 Haziran 2018'de Dünya'ya yakın asteroit 162173 Ryugu ile uzay buluşmasını gerçekleştirdi. Asteroidi bir buçuk yıl boyunca araştırdı ve numuneler topladı. Kasım 2019'da asteroitten ayrıldı ve 5 Aralık 2020 UTC'de numuneleri Dünya'ya geri getirdi. Görevi, hızla dönen küçük asteroit 1998 KY26 ile buluşacağı en az 2031 yılına kadar uzatıldı.

<span class="mw-page-title-main">IKAROS</span>

IKAROS, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir uzay sondasıdır. 20 Mayıs 2010 tarihinde H-IIA roketi ile Tanegashima Uzay Merkezi'nden Akatsuki ve diğer dört uzay aracı ile birlikte fırlatıldı. IKAROS, gezegenler arası alanda uzay yelkeni teknolojisini başarıyla deneyen ilk uzay aracıdır.

<i>Sakigake</i>

Sakigake veya başlangıçtaki adıyla MS-T5, Japonya'nın ilk gezegenler arası uzay aracı ve ABD ile Sovyetler Birliği dışında herhangi bir ülke tarafından fırlatılan ilk derin uzay sondasıydı. Yeni fırlatma aracının performansının görülmesi, Dünya'nın yer çekiminden kaçma yeteneğinin test edilmesi, gezegenler arası ortam ve manyetik alanın gözlemlenmesi amaçlanmıştı. Sakigake'nin ayrıca, Halley kuyruklu yıldızı'na yaklaşan sondalardan alınan veriler için bir referans çerçevesi olarak hareket etmesi amaçlanmıştı. Başlangıç ölçümleri, birkaç ay sonra fırlatılan Suisei sondası görevini iyileştirmek için kullanılacaktı. 7 Ocak 1985 tarihinde Mu-3S-II roketi ile Uchinoura Uzay Merkezi'nden uzaya fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Artemis Programı</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak üç aşamadan oluşan uzay programı

Artemis Programı ya da Artemis görevi, Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) liderliğinde, Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) ve Kanada Uzay Ajansı (CSA) gibi uluslararası ortaklar tarafından yönetilen bir robotik ve insanlı Ay keşif programıdır. Projenin amacı "ilk kadın ve sıradaki erkeği" Ay'ın güney kutbuna indirmek olarak ifade ediliyor. Projenin ismini aldığı Artemis, Yunan mitolojisinde tanrı Apollon'un ikiz kız kardeşi ve ay tanrıçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 1</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ilk aşaması

Artemis 1, Artemis Programı'ndaki devam eden ilk uzay uçuşu olan mürettebatsız bir Ay yörüngesi görevidir. Orion uzay aracı ve Space Launch System fırlatma roketinin ilk entegre uçuş testidir. Artemis 1, 16 Kasım 2022'de 06:47:44 UTC'de Kennedy Uzay Merkezi'nden başarıyla fırlatıldı. Görevin ana amacı, Ay'daki insan varlığının yeniden tesis edilmesi, Mars da dahil olmak üzere gelecekteki keşifler için gerekli teknolojileri ve iş yaklaşımlarını görmek ve bilimsel çalışmaları sürdürmeyi amaçlayan sonraki Artemis görevlerinde kullanılmak üzere Orion uzay aracını, özellikle de ısı kalkanını test etmektir.

<span class="mw-page-title-main">Surveyor programı</span> Aya robotik sondalar gönderen 1960ların NASA programı

Surveyor programı, Haziran 1966'dan Ocak 1968'e kadar Ay'ın yüzeyine yedi robotik uzay aracı göndermiş olan bir NASA programıydı. Programın temel amacı, Ay'a yapılacak yumuşak inişlerin uygulanabilirliğini göstermekti. Surveyor aracı, dünya dışı bir cisme yumuşak iniş yapan ilk Amerikan uzay aracı olmuştur. Görevler, aracın 63 ila 65 saat sürecek olan bir çarpışma yörüngesinde doğrudan Ay'a gitmesini gerektiriyordu ve yumuşak iniş için üç dakikadan biraz fazla süren bir yavaşlama ile sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Japonya Ulusal Uzay Geliştirme Ajansı</span>

Japonya Ulusal Uzay Geliştirme Ajansı,, Japonya'nın ulusal havacılık ve uzay ajansıydı. 1 Ekim 1969 tarihinde kurulmuş olup Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı (MEXT) tarafından yürürlüğe konulan Uzay Geliştirme Programı'na dayanarak uyduların ve fırlatma araçlarının geliştirilmesinin yanı sıra bunların fırlatılması ve takibinden de sorumluydu. Merkezi Tokyo'nun Minato semtindeki Dünya Ticaret Merkezi'nde yer almaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Uzay ve Uzay Bilimleri Enstitüsü</span> Japon araştırma enstitüsü

Uzay ve Uzay Bilimleri Enstitüsü,, Japonya'nın ulusal astronomi araştırma enstitüsüdür. 1981 yılında kurulmuş olup astrofizik alanında faaliyet göstermektedir. Merkezi Sagamihara'daki Sagamihara Kampüsü'nde yer almaktadır.