İçeriğe atla

KBC Boşluğu

KBC Boşluğu (ing. KBC Void veya Local Hole), adını 2013 yılında bu boşluğu inceleyen gök bilimciler Ryan Keenan, Amy Barger ve Lennox Cowie'nin baş harflerinden alan devasa, nispeten boş bir uzay bölgesidir.[1] Bu bölge, birçok yazı ve araştırma makalesine konu olmuştur.[2][3][4]

Bu düşük yoğunluklu bölgenin kabaca küresel, yaklaşık 2 milyar ışık yılı (600 megaparsek, Mpc) çapında olduğu ve Samanyolu merkezinden birkaç yüz milyon ışık yılı uzaklıkta bulunduğu tahmin edilmektedir.[5] Böyle bir büyüklük KBC boşluğunu bugüne kadar bilinen en büyük boşluk yapar, hatta 1988'de Av Köpekleri takımyıldızında keşfedilen bir başka büyük boşluk olan Dev Boşluk'tan (Giant Void) bile daha büyüktür. Diğer boşluklarda olduğu gibi tamamen boş değildir. Samanyolu, Yerel Grup ve Laniakea Süperkümesi'nin büyük bir kısmını içerir.

KBC boşluğunun varlığının ΛCDM modeliyle tutarlı olup olmadığı tartışılmaktadır. Haslbauer vd. KBC boşluğu kadar büyük boşlukların ΛCDM ile tutarsız olduğunu söylerken,[6] Sahlén vd. KBC boşluğu gibi süper boşlukların varlığının ΛCDM ile tutarlı olduğunu savunur.[7] Bir boşluğun içindeki gökadalar, boşluğun dışından gelen bir çekim kuvvetine maruz kaldıkları için evrenin ne kadar hızlı genişlediğinin kozmolojik bir ölçüsü olan Hubble sabiti için daha büyük bir yerel değer sağlar. Bazı yazarlar, galaktik süpernovalar ve Sefe değişenleri (72–75 km/s/Mpc) ile kozmik mikrodalga arka planı ve baryon akustik salınım verileri (67–68 km/s/Mpc) kullanılarak yapılan Hubble sabiti ölçümleri arasındaki tutarsızlık nedeninin bu yapı olduğunu ileri sürmüşlerdir.[8]

Diğer çalışmalar gözlemlerde buna dair bir kanıt bulamamış ve iddia edilen düşük yoğunluk ölçeğinin, yarıçapının ötesine uzanan gözlemlerle uyumsuz olduğunu tespit etmiştir.[9] Daha sonra bu analizde önemli eksikliklere dikkat çekilmiş ve Hubble geriliminin aslında genel görelilikten ziyade MOND kütleçekimi bağlamında olsa da, KBC boşluğundan dışarı akıştan kaynaklandığı olasılığını açık bırakmıştır.[6]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Keenan, Ryan C.; Barger, Amy J.; Cowie, Lennox L. (2013). "Evidence for a ~300 Mpc Scale Under-density in the Local Galaxy Distribution". The Astrophysical Journal. 775 (1). s. 62. arXiv:1304.2884 $2. Bibcode:2013ApJ...775...62K. doi:10.1088/0004-637X/775/1/62. 
  2. ^ Busswell, G. S.; Shanks, T.; W. J. Frith, P. J. O.; Metcalfe, N.; Fong, R. (11 Kasım 2004). "The local hole in the galaxy distribution: new optical evidence". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 354 (4). ss. 991-1004. arXiv:astro-ph/0302330 $2. Bibcode:2004MNRAS.354..991B. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.08217.x. ISSN 0035-8711. 
  3. ^ Frith, W. J.; Busswell, G. S.; Fong, R.; Metcalfe, N.; Shanks, T. (Kasım 2003). "The local hole in the galaxy distribution: evidence from 2MASS". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 345 (3). ss. 1049-1056. arXiv:astro-ph/0302331 $2. Bibcode:2003MNRAS.345.1049F. doi:10.1046/j.1365-8711.2003.07027.x. 
  4. ^ Wong, Jonathan H W; Shanks, T; Metcalfe, N; Whitbourn, J R (2 Mart 2022). "The local hole: a galaxy underdensity covering 90 per cent of sky to ≈200 Mpc". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 511 (4). Oxford University Press (OUP). ss. 5742-5755. doi:10.1093/mnras/stac396. ISSN 0035-8711. 
  5. ^ Siegel, Ethan. "We're Way Below Average! Astronomers Say Milky Way Resides In A Great Cosmic Void". Forbes. 13 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2017. 
  6. ^ a b Haslbauer, M; Banik, I; Kroupa, P (21 Aralık 2020). "The KBC void and Hubble tension contradict LCDM on a Gpc scale – Milgromian dynamics as a possible solution". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 499 (2). ss. 2845-2883. arXiv:2009.11292 $2. Bibcode:2020MNRAS.499.2845H. doi:10.1093/mnras/staa2348. ISSN 0035-8711. 
  7. ^ Sahlén, Martin; Zubeldía, Íñigo; Silk, Joseph (2016). "Cluster–Void Degeneracy Breaking: Dark Energy, Planck, and the Largest Cluster and Void". The Astrophysical Journal Letters. 820 (1). ss. L7. arXiv:1511.04075 $2. Bibcode:2016ApJ...820L...7S. doi:10.3847/2041-8205/820/1/L7. ISSN 2041-8205. 
  8. ^ Shanks, T; Hogarth, L M; Metcalfe, N (21 Mart 2019). "Gaia Cepheid parallaxes and 'Local Hole' relieve H 0 tension". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. 484 (1). ss. L64-L68. arXiv:1810.02595 $2. Bibcode:2019MNRAS.484L..64S. doi:10.1093/mnrasl/sly239. ISSN 1745-3925. 
  9. ^ Kenworthy, W. D’Arcy; Scolnic, Dan; Riess, Adam (24 Nisan 2019). "The Local Perspective on the Hubble Tension: Local Structure Does Not Impact Measurement of the Hubble Constant". The Astrophysical Journal. 875 (2). s. 145. arXiv:1901.08681 $2. Bibcode:2019ApJ...875..145K. doi:10.3847/1538-4357/ab0ebf. ISSN 1538-4357. 

Diğer okumalar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Başak Süperkümesi</span>

Başak Süperkümesi veya Yerel Süperküme, Samanyolu ve Andromeda gökadaları ile diğerlerini de içeren Başak Kümesi ve Yerel Grup'u barındıran süperkümedir. Çapı yaklaşık 33 megaparsek olan bu süperkümede en az 100 adet gökada grubu ve kümesi bulunmaktadır. Gözlemlenebilir evrendeki yaklaşık 10 milyon süperkümeden biri olan Başak Süperkümesi, Balıklar-Balina Süperküme Kompleksi adı verilen bir gökada iplikçiği içinde yer alır.

Bu liste, Güneş Sistemi'ne 3,8 megaparsek uzaklıktaki bilinen gökadaları, güneş merkezli veya Güneş'e olan mesafeye göre artan sırada göstermektedir. Bu liste, yaklaşık 50 büyük Yerel Grup gökadasını ve komşu gökada gruplarının üyeleri olan bazı gökadaları ve şu anda tanımlanmış herhangi bir gökada grubunda olmayan bazı gökadaları içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4055</span>

NGC 4055, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 319,95 MIy (98,1 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Fanaroff–Riley tip I sınıflandırmasına sahip bir radyo gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi ve NGC 4061 olarak listelendi. Daha sonra 29 Nisan 1832'de John Herschel tarafından yeniden keşfedildi. NGC 4055, NGC 4065 Grubu'nun üyesidir ve optik izofotlarındaki bozulmaların da gösterdiği gibi NGC 4065 ile etkileşim halinde bir çift oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4065</span>

NGC 4065, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 280,82 MIy (86,1 Mpc)uzaklıkta bulunan etkileşim halindeki bir eliptik gökadadır. Bir radyo gökada olarak sınıflandırılır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 29 Nisan 1832'de John Herschel tarafından yeniden keşfedildi ve NGC 4057 olarak listelendi. NGC 4065, NGC 4065 Grubu'nun en parlak üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4066</span> galaksi

NGC 4066, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 327,13 MIy (100,3 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4066, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4070</span>

NGC 4070, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 320,61 MIy (98,3 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 29 Nisan 1832'de John Herschel tarafından yeniden keşfedildi ve NGC 4059 olarak listelendi. NGC 4070, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4072</span> Gökada

NGC 4072, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 289,62 MIy (88,8 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 3 Nisan 1872'de Ralph Copeland tarafından tekrar keşfedildi. NGC 4072, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4074</span> Merceksi Gökada(Galaksi)

NGC 4074, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 298,75 MIy (91,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4074, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve tip 2 Seyfert gökada olarak sınıflandırılır. İlk olarak 1978 yılında Seyfert olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4076</span> galaksi

NGC 4076, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 275,92 MIy (84,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4076, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4086</span> bir galaksi

NGC 4086, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 315,06 MIy (96,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Heinrich Louis d'Arrest tarafından 2 Mayıs 1864 tarihinde keşfedildi. NGC 4086, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4089</span>

NGC 4089, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 322,89 MIy (99,0 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Heinrich Louis d'Arrest tarafından 4 Mayıs 1864 tarihinde keşfedildi. NGC 4089, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve etkin bir çekirdeğe (AGN) sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4090</span> sarmal galaksi

NGC 4090, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 325,83 MIy (99,9 Mpc)uzaklıkta bulunan bir sarmal gökadadır. Heinrich Louis d'Arrest tarafından 2 Mayıs 1864 tarihinde keşfedildi. NGC 4090, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve etkin gökada çekirdeğine (AGN) sahiptir.

Boşluk galaksisi, evrenbilimsel boşluklar içinde yer alan galaksilerdir. Boşluklarda az sayıda galaksi yer alır, çoğu galaksi ise boşlukları ve süper-boşlukları çevreleyen; levhalar, duvarlar ve iplikçikler içinde yer alırlar. Boşluk galaksilerinin çoğu, boşluk iplikçikleri ile birbirlerine bağlıdırlar. Bu iplikçikler, çevre iplikçiklerin etkisinin yetersizliği nedeniyle, düzenli benzerlerine göre genellikle daha düz olurlar. Bu tür iplikçikler bile zayıf galaksi grupları oluşturabilecek kadar zengin olabilir. Boşluk galaksilerinin galaktik evrimin bozulmamış örneklerini temsil ettikleri, çok az komşusu olduğu ve muhtemelen saf galaksiler arası gazdan oluştuğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 3860</span> Sarmal gökada

NGC 3860, Aslan takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 263,53 MIy (80,8 Mpc)uzaklıkta bulunan bir sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Aslan kümesi'nin bir üyesidir ve düşük parlaklığa sahip etkin çekirdekli (LLAGN) bir gökadadır. Ayrıca Gavazzi ve diğ. tarafından NGC 3860'ın merkezinde süper kütleli bir kara delik tarafından tetiklenmiş olabilecek güçlü bir "AGN" olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yerel Katman</span> yakın galaksi dışı uzay bölgesi

Astronomide Yerel Katman; Samanyolu, Yerel Grup üyeleri ve diğer gökadaların benzer özel hızı paylaştığı yakındaki galaksi dışı bir uzay bölgesidir. Bu bölge yaklaşık 23 Mly (7 Mpc) yarıçapında, 1,5 Mly (0,46 Mpc) kalınlığındadır ve bu mesafenin ötesindeki gökadalar belirgin şekilde farklı hızlara sahiptir. Yerel Grup, Yerel Katman'a göre 66 km⋅s−1 gibi görece küçük bir özel hıza sahiptir. Gökadaların tipik hız dağılımı, radyal yönde sadece 40 km⋅s−1'dir. Yakınlardaki parlak gökadaların neredeyse tamamı Yerel Katman'la bağlantılıdır. Yerel Katman, Yerel Hacim'in bir parçasıdır ve Başak Süperkümesi'nde yer alır. Yerel Katman, Yerel Boşluğun sınırını belirleyen bir gökadalar duvarı oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Yerel Boşluk</span> Yerel Gökada Grubuna bitişik boş uzay bölgesi.

Yerel Boşluk, Yerel Grup'a bitişik olarak uzanan çok geniş ve boş bir uzay bölgesidir. 1987 yılında Brent Tully ve Rick Fisher tarafından keşfedilen Yerel Boşluk'un, şu anda "narin iplikçikler" ile ayrılmış üç ayrı sektörden oluştuğu bilinmektedir. Boşluğun tam boyutu bilinmemekle birlikte en az 150 Mly (45 Mpc) genişliğinde olduğu ve muhtemelen 150 ila 300 Mpc arasında olabileceği düşünülmektedir. Yerel Boşluk, standart kozmolojiden beklenenden çok daha az sayıda gökadaya sahip gibi görünmektedir.

<span class="mw-page-title-main">En büyük kütleli kara delikler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu, şimdiye kadar keşfedilen en büyük kara deliklerin (ve olası adayların) güneş kütlesi birimleri (M☉, M = yaklaşık 2×1030 kg) cinsinden ölçülen, sıralı bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">En büyük kozmik yapılar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu, şu ana kadar keşfedilen en büyük kozmik yapıların bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Boşluklar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu astronomideki boşlukların bir listesidir. Boşluklar, evrenin büyük ölçekli yapısını oluşturan, filamentler arasındaki uzayın özellikle galaksi açısından fakir bölgeleridir. Bazı boşluklara süperboşluklar denir.

<span class="mw-page-title-main">M31-RV</span>

M31-RV, Andromeda Gökadası'nda (M31) bulunan ve 1988'de bir patlama yaşayan muhtemel bir kırmızı kataklizmik değişen yıldızdır. Bu patlama, 2002'de V838 Monocerotis'in yaşadığı patlamaya benzemektedir. Bu tür nesneler, parlak kırmızı nova veya orta parlaklıkta kırmızı geçici yıldızlar olarak adlandırılmıştır. Patlama sırasında hem V838 Mon hem de M31-RV, maksimum -9,8 mutlak görsel büyüklüğe ulaşmıştır.