İçeriğe atla

Kızıl Ağustos

Kızıl Ağustos
Çin'de Kültür Devrimi
18 Ağustos 1966'da Mao Zedong, Tiananmen'de öğrenci Kızıl Muhafızlar ile bir araya gelerek Pekin'de bir toplu katliam dalgasını tetikledi.
Tarih1966
Ağustos – Eylül 1966
HedefÖğretmenler, entelektüeller, "Beş Kara Kategori" üyeleri (Toprak ağaları, zengin köylüler, kötü etkiler/elementler ve sağcılar), yerel siyasi liderler ve Mao Zedong'un algılanan siyasi düşmanları
Saldırı türü
Politik Cinayet, siyasi nedenli şiddet
Ölü10.275 (Ölüm)
85.196 (Yerinden edilen aileler)
KurbanlarEv sahipleri, mülk sahipleri, siyasi muhalifler, "sınıf düşmanları"
ŞüphelilerÇin Komünist Partisi, Kültürel Devrim Grubu (Chen Boda, Jiang Qing, Kang Sheng, Yao Wenyuan, Zhang Chunqiao, Wang Li, Xie Fuzhi) ve Mao Zedong tarafından kışkırtılan öğrenci Kızıl Muhafızlar
Sebep"Dört Eski (Eski kültürler, eski gelenekler, eski alışkanlıklar ve fikirler) ve Beş Kara Kategori'nin (Toprak ağaları, zengin köylüler, kötü etkiler/elementler ve "sağcılar") yok edilmesi

Kızıl Ağustos (basitleştirilmiş Çince: 红八月; geleneksel Çince: 紅八月; pinyin: Hóng Bāyuè),, 1966 yılındaki Kültür Devrimi sırasında Pekin'de meydana gelen bir dizi şiddet olayıdır. Resmi istatistiklere göre, o yılın Ağustos ayından Eylül ayına kadar kentte aralarında öğretmen ve okul müdürlerinin de bulunduğu 1.772 kişi Kızıl Muhafızlar tarafından öldürülmüştür. Ayrıca 33.695 ev yağmalanmış ve 85.196 aile Pekin'i terk etmek zorunda kalmıştır. Şiddet şehrin kırsal bölgelerine de yayıldı ve 325 kişinin öldürüldüğü Daxing Katliamı'na yol açtı. Daxing Katliamı'nın en yaşlı kurbanı 80 yaşındayken en genci sadece 38 günlüktü ve 22 aile tamamen yok edildi. Genel olarak, resmi istatistikler Kızıl Ağustos sırasında 10,275 kişinin dövüldüğünü ya da öldürüldüğünü göstermektedir.[1][2][3][4][5] Kızıl Ağustos, Kültür Devrimi sırasında Kızıl Terör'ün başlangıcı olarak görülüyor ve benzer şiddet olayları Şangay, Guangzhou, Nanjing ve Xiamen de dahil olmak üzere Çin'in dört bir yanındaki şehirlerde meydana geldi. Kızıl Ağustos, Nazi Almanyası'ndaki Kristallnacht ve İkinci Çin-Japon Savaşı sırasındaki Nanjing Katliamı ile karşılaştırılmıştır.[6]

Katliamın tarihi

Tarihsel arka plan

Pekin'in Tiananmen Meydanı'ndaki Kızıl Muhafızlar (Eylül 1966).

16 Mayıs 1966'da Anakara, Çin'de Kültür Devrimi başladı. 5 Ağustos'ta Pekin Normal Üniversitesi'ne Bağlı Deneysel Lise'nin ilk müdür yardımcısı Bian Zhongyun, Kızıl Muhafızlar tarafından dövülerek öldürüldü ve Pekin'de Kızıl Muhafızlar tarafından öldürülen ilk eğitim çalışanı oldu.[7]

Pekin'de katliam

18 Ağustos 1966'da Mao Zedong, Pekin'deki Tiananmen Meydanı'nda Kızıl Muhafız lideri Song Binbin ile bir araya geldi. Görüşme sırasında Mao, ismindeki "Bin "in anlamını sordu ve teyit aldıktan sonra "Yao Wu Ma" (Savaşsan iyi olur) diyerek onu savaşmaya teşvik etti.[8] Bu görüşme Kızıl Muhafızların moralini büyük ölçüde yükseltti ve Pekin'de büyük bir katliama yol açtı. Özellikle 25 Ağustos 1966'da binlerce Kızıl Muhafız, Chongwen Bölgesi'ndeki Langan Pazarı'nda bir hafta süren bir katliam başlattı. Ayrıca, Kızıl Muhafızlar "Dört Eski" olarak bilinen kültürel kalıntıları ve eserleri yok etmeye başladı ve bunun sonucunda 4.922 tarihi alan tahrip edildi.[9][10]

Çin hükûmeti ve ÇKP Merkez Komitesi, Mao Zedong ve Kızıl Muhafızlar tarafından Ekim 1966'da Pekin'de gerçekleştirilen katliamı sona erdirmek için çeşitli adımlar attı, çünkü durum yönetilemez hale gelmişti. 5 Eylül'de People's Daily şiddete son verilmesi çağrısında bulunan bir makale yayınladı. Buna rağmen milyonlarca Kızıl Muhafız, 15 Eylül ve 1 Ekim de dahil olmak üzere birçok kez Tiananmen meydanında Mao Zedong'u görmek için Pekin'e akın etti.[11][12]

Mao Zedong ve Pekin'deki Kızıl Muhafızlar (Ekim 1966)

öldürme yöntemleri

Kızıl Ağustos sırasında Kızıl Muhafızlar dayak, kırbaçlama, boğma, çiğneme, kaynatma ve kafa kesme gibi çeşitli öldürme yöntemleri kullanmıştır.[9][13] Bebekler ve çocuklar genellikle yere çarpılarak ya da ikiye bölünerek öldürülüyordu.[9][14][15][16]

Ölü sayısı

1966'daki Kızıl Ağustos döneminde Pekin'de aralarında birçok okulun öğretmen ve müdürlerinin de bulunduğu 1.772 kişi öldürüldü ve 33.695 ev yağmalandı. Toplam 85.196 aile de şehri terk etmek zorunda kaldı. Daxing Katliamı'nda 27 Ağustos ile 1 Eylül tarihleri arasında Pekin'in Daxing Bölgesi'nde 325 kişi öldürüldü. Ancak bazı araştırmacılar Daxing ve Changping gibi kırsal bölgelerde ölenlerin sayısının Pekin'in resmi verilerine dahil edilmemiş olabileceğine inanmaktadır. 1985'teki istatistiklere göre Kızıl Ağustos sırasında ölenlerin sayısı 10.275'ti. 92.000 ev yağmalanmış ve 125.000 aile şehri terk etmek zorunda kalmıştı.[17][18][19][20][21]

Sonrası ve etkisi

Kızıl Muhafızların Şangay Fudan Üniversitesi kampüsündeki siyasi propagandası: "Merkez Parti Komitesini kan ve canla savunun! Başkan Mao'yu kan ve yaşamla savunun! ”.

Pekin'in Kızıl Ağustos'u, Çin Kültür Devrimi sırasında Kızıl Terör'ün başlangıcı olarak kabul edilir. Hatta Pekin No.6 Lisesi'nden bazı Kızıl Muhafızlar kurbanlarının kanlarını kullanarak duvarlara "Yaşasın Kızıl Terör!" yazmıştır. Bu olay aynı zamanda Şangay, Guangzhou, Nanjing ve Xiamen de dahil olmak üzere Çin'in çeşitli şehirlerinde Kızıl Muhafızların hareketini teşvik etti ve yerel siyasi liderlere, entelektüellere, öğretmenlere ve Beş Siyah Kategori üyelerine baskı uyguladılar ve hatta öldürdüler. Örneğin, 15 Eylül 1966'da Pekin Yabancı Çalışmalar Üniversitesi'nden on bir Kızıl Muhafız, Şangay Yabancı Dil Okulu'ndan Kızıl Muhafızlarla birleşerek "Yaşasın Kızıl Terör" sloganları eşliğinde 31 öğretmene şiddet uyguladı. Kızıl Ağustos, Nazi Almanya'sındaki Holokost'un başlangıcı olan Kristallnacht ve İkinci Çin-Japon Savaşı sırasında Japon ordusu tarafından gerçekleştirilen Nanjing Katliamı ile karşılaştırılmıştır.[6][22][23][24][25]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "A Massacre in Daxing County During the Cultural Revolution". Chinese Law & Government (İngilizce). 14 (3). 7 Aralık 2014. ss. 70-71. doi:10.2753/CLG0009-4609140370. 
  2. ^ Phillips, Tom (11 Mayıs 2016). "The Cultural Revolution: all you need to know about China's political convulsion". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2019. 
  3. ^ Dong, Yifu. "My Grandfather Survived China's Cultural Revolution. Why Does He Still Love Mao?". Foreign Policy (İngilizce). 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2019. 
  4. ^ Jian, Guo; Song, Yongyi; Zhou, Yuan (17 Temmuz 2006). Historical Dictionary of the Chinese Cultural Revolution (İngilizce). Scarecrow Press. ss. xxi. ISBN 978-0-8108-6491-7. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2020. 
  5. ^ Lasseter, Tom. "Chinese haunted by bloody 'Red August'". Austin American-Statesman (İngilizce). 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2020. 
  6. ^ a b Wang, Chuanye. "沉重的回忆(41)"文革"风暴到来的时候". Chinese University of Hong Kong (Çince). 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  7. ^ "Chinese haunted by bloody 'Red August' - News - Austin American-Statesman - Austin, TX". web.archive.org. 12 Haziran 2020. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2022. 
  8. ^ Wang, Youqin (2001). "Student Attacks Against Teachers: The Revolution of 1966" (PDF). The University of Chicago. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  9. ^ a b c Yu, Luowen. "文革时期北京大兴县大屠杀调查". Chinese University of Hong Kong (Çince). Lecture Room. 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 婴儿往往是被劈成两半。有的孩子被孤零零地留在家里,打手们到各家搜,见到小孩就扔到门口的马车上,多数孩子被活活摔死了。死人都被埋在村北边的苇塘里,后来人们管那里叫“万人坑”。有的小孩没被摔死,从“万人坑”里还想往外爬,打手们上去就是一铁锹,再把他打回去。 
  10. ^ "卞仲耘丈夫:宋彬彬没参与打人 但她是一伙儿的". Phoenix New Media (Çince). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  11. ^ Mao, Zedong (23 Ağustos 1966). "Talk At The Work Conference Of The Centre". Marxists Internet Archive. 15 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Mao, Zedong (23 Ağustos 1966). "在中央工作会议上的讲话". Marxists Internet Archive (Çince). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ Wang, Youqin. 文革受难者 ——关于迫害、监禁和杀戮的寻访实录 (PDF) (Çince). University of Chicago. 12 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  14. ^ Wang, Youqin. 文革受难者 ——关于迫害、监禁和杀戮的寻访实录 (PDF) (Çince). University of Chicago. 12 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  15. ^ "北京大兴文革屠杀:婴儿被劈成两半". Boxun (Çince). 1 Ağustos 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  16. ^ "集体遗忘文革,无疑是一种更深远的民族公耻". Ipkmedia (光传媒) (Çince). 29 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  17. ^ Wang, Youqin (2001). "Student Attacks Against Teachers: The Revolution of 1966" (PDF). The University of Chicago. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  18. ^ Jian, Guo; Song, Yongyi; Zhou, Yuan (23 Temmuz 2015). Historical Dictionary of the Chinese Cultural Revolution (İngilizce). Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-5172-4. 
  19. ^ Wang, Jiajun (5 Eylül 2014). "怎样反思"红卫兵"" (Çince). Phoenix Weekly (凤凰周刊). 16 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  20. ^ Song, Yongyi (2011). "文革中"非正常死亡"了多少人? ---- 读苏扬的《文革中中国农村的集体屠杀》". Boxun (Çince). Dong Xiang (动向). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  21. ^ "Chinese Red Guards Apologize, Reopening A Dark Chapter". NPR.org (İngilizce). 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020. 
  22. ^ Xi, Ligong (2012). "也说"老红卫兵"". Boxun (Çince). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  23. ^ Lang, Jun (2012). "伫视王晶垚-宋彬彬对簿历史的公堂——《宋彬彬谈话纪要》的解读及其它(下)". China News Digest (华夏文摘) (Çince). 11 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  24. ^ Luo Ri, Yu Deng (13 Aralık 2018). "讀者來函:建構文化創傷——從南京大屠殺與「文革」說起". Initium Media. 11 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  25. ^ Ma, Jian (2016). "谁敢把皇帝拉下马?----文革五十周年反思". Independent Chinese PEN Center (Çince). 28 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mao Zedong</span> Çin komünist lideri (1893–1976)

Mao Zedong (Çince : 毛泽东; Çince : 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng; Wade–Giles: Mao Tse-tung,

<span class="mw-page-title-main">Çan Kay Şek</span> Tayvanın ilk devlet başkanı

Çan Kay Şek, Çin doğumlu Tayvanlı asker ve siyasetçi.

Çin-Sovyet Ayrılığı, dönemin iki büyük komünist devleti olan Çin ve Sovyetler Birliği (SSCB) arasında 1960-1989 yılları arasında Marksizm-Leninizm'e dair teorik ve ideolojik tartışmalardan kaynaklanan ciddi bir diplomatik ayrılıktır. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin'in 1953 yılındaki ölümünden sonra Nikita Kruşçev tarafından başlatılan destalinizasyon ve barış içinde bir arada yaşama politikaları sonucunda doktriner ayrılıklar kısmen başlamış, 1969'da zirveye ulaşmış ve farklı yollarla 1980'lerin sonuna kadar sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Kültür Devrimi</span> Çinde var olmuş ekin çalışması

Büyük Proleter Kültür Devrimi ya da kısaca Kültür Devrimi, Çin Komünist Partisi Genel Sekreteri Mao Zedong'un iktidardaki son 10 yılı içinde (1966-1976) Çin Devrimi'nin ruhunu yeniden canlandırmak için başlattığı hareket.

Wade-Giles, Pekin'de kullanılan Mandarin formu üzerinde kurulu Çince romanizasyon sistemidir. 19. yy. ortalarında Thomas Wade tarafından üretilen bir sistem üzerine gelişmiştir ve Herbert Giles'e ait 1892 basımı Çince-İngilizce sözlük ile son haline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lin Piao</span>

Lin Piao (Çince: 林彪; pinyin: Lín Biāo; Wade-Giles: Lin Piao, asıl adı Lin Yurong, Çinli asker ve siyaset adamı.

Dörtlü Çete 1960'larda ve 1970'lerin başında yapılan Çin Kültür Devrimi sırasında belirlenen politikaların sürdürülmesinden yana olan grubun önderlerine sonradan verilen ad. Bu önderler Mao Zedong'un karısı Jiang Qing, Wang Hongwen, Zhang Chunqiao ve Yao Wenyuan idi.

<span class="mw-page-title-main">Jiang Qing</span> Çinli politik figür ve Mao Zedongun eşi

Jiang Qing, Çinli siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl siyasi üs</span>

Kızıl siyasi üs, Mao Zedong'un ortaya attığı, şehir merkezlerine uzak kırsal bölgelerde köylüleri örgütleme yoluyla kurulan komün köylerin genel kapitalist rejime baskısını ifade eden terimdir. 1949 yılında gerçekleşen Çin Komünist Devrimi'nin ardından Marksist literatüre girmiştir. "Kızıl" ifadesi sosyalizmi sembolize etmesinden ileri gelir.

Antagonist çelişki veya uzlaşmaz çelişki, antagonist, yani zıt olan farklı sosyal sınıflar arasında uzlaşmaz çelişkiyi ifade eden terim. Özellikle Maoist teoride bu çelişkiye sıklıkla atıfta bulunulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kâğıttan kaplan</span>

Kâğıttan kaplan, güçlü görünen fakat aslında zararsız olan objeleri tanımlamak için kullanılan Çince terim. Bu ifade, tehdit gibi görünen ama özünde etkisiz olan ve direnemeyen yapıları tanımlamak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Muhafızlar (Çin)</span>

Kızıl Muhafızlar, Kültür Devrimi sırasında 1966 ile 1967 yıllarında Mao Zedong'un harekete geçirdiği fanatik öğrenci yarı askerî kitlesel toplumsal hareket. Başlangıçta direnişle karşılaşmalarına rağmen, Kızıl Muhafızlar Mao'dan kişisel destek aldı ve hareket hızla büyüdü. Pekin'deki hareket, 1966'daki Kızıl Ağustos sırasında doruğa ulaştı ve daha sonra Çin ana karasının diğer bölgelerine yayıldı. Mao, grubu propaganda olarak kullandı ve iktidarı ele geçirmek ve Çin'in komünizm öncesi geçmişine ait sembolleri yok etmek gibi hedeflere ulaşmak için kullandı. Bunlar arasında antik eserler ve önemli Çinli şahsiyetlerin mezarlıkları da vardı. Dahası, hükûmet Kızıl Muhafızlara karşı oldukça hoşgörülü davrandı ve hatta Kızıl Muhafızların muhalif olarak görülen insanlara bedensel zarar vermesine bile izin verdi. Hareket hızla kontrolden çıktı, sık sık otoriteyle çatışmaya girdi ve hükûmet gençleri dizginlemek için çaba gösterene kadar kamu güvenliğini tehdit etti. Bizzat Mao bile solcu öğrencilerin fazla radikalleştiğini fark etti. Kızıl Muhafız grupları da aralarında hizipleşmelerin gelişmesi nedeniyle iç çatışmalardan muzdaripti. 1968'in sonuna gelindiğinde, resmi bir hareket olarak grup, Kırsala Doğru Hareket politikası nedeniyle kızıl muhafızların birçoğunun kırsal alanlara ve kırsal kesimlere gönderilmesiyle grup resmi bir hareket olarak dağıldı.

<span class="mw-page-title-main">Liu Şaoçi</span> Çinli devrimci, siyasetçi ve kuramcı

Liu Şaoçi Çinli devrimci, siyasetçi ve kuramcı. Ulusal Halk Kongresi Daimi Komitesi Başkanı (1954-1959), Çin Komünist Partisi'nin ilk Başkan Yardımcısı (1956-1966) ve Çin'in de jure Devlet Başkanı (1959-1968). Döneminde ekonomik yeniden yapılanma politikaları uygulamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arnavutluk-Çin ilişkileri</span> Arnavutluk ve Çin Halk Cumhuriyeti arasındaki ikili ilişkiler

Arnavutluk-Çin ilişkileri, tarihî olarak Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti ile Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) arasındaki ikili ilişkileri içerirdi; günümüzde ise bu ilişkilerin taraflarını Arnavutluk Cumhuriyeti ile ÇHC devletleri oluşturmaktadır. Pekin'de Arnavutluk, Tiran'da ÇHC büyükelçilikleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Mao Zedong'un kişilik kültü</span>

Mao Zedong'un kişilik kültü, Başkan Mao Zedong'un 1949'daki yükselişinden 1976'daki ölümüne kadar Çin'deki yönetiminin önemli bir parçasıydı. Kitle iletişim araçları, propaganda ve bir dizi başka teknik devlet tarafından Mao Zedong'un statüsünü Batı'ya karşı durabilecek ve Çin'i Komünizmin bir feneri haline getirebilecek yanılmaz bir kahraman lider konumuna yükseltmek için kullanıldı. Ancak Mao'nun kendisi, etrafında oluşturulan kişilik kültünü açıkça eleştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Wang Zhen</span>

Wang Zhen, Çinli asker ve devlet adamı. Çin Komünist Partisi'nin Sekiz Ölümsüzü'nden biri olup Çin'in dördüncü devlet başkanı yardımcısıydı. Wang Zhen, Çin lideri Deng Şiaoping'in altında Merkez Danışma Komisyonu'nda görev yapan ilk başkan yardımcısı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Dört Eski</span>

Çin'deki Kültür Devrimi sırasında, "Dört Eski" veya "Dört Eski Şey" terimi, öğrencilerin önderliğindeki bir grup devrimci olan Kızıl Muhafızlar tarafından, ortadan kaldırmaya çalıştıkları komünizm öncesi Çin kültürünün yönlerini ifade etmek için kullanıldı. Bunlar arasında Eski Fikirler, Eski Kültür, Eski Adetler ve Eski Alışkanlıklar. Dört Eski'yi yok etme kampanyası, Kültür Devrimi'nin başlamasından kısa bir süre sonra, 19 Ağustos 1966'da Pekin'de başlamıştır. Bu dönemde Pekin'de bir katliam da yaşanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mücadele oturumu</span>

Mücadele oturumları, Maoist Çin'de "sınıf düşmanı" olmakla suçlanan kişilerin, bazen yakın oldukları kişiler tarafından alenen aşağılandığı, suçlandığı, dövüldüğü ve işkence gördüğü halka açık şiddet gösterileriydi. Bu halk mitingleri en çok Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından hemen önce ve sonra ve daha sonra Kültür Devrimi (1966-1976) sırasında Maoist düşünce reformunu teşvik etmek için kalabalığa mücadeleci bir ruh aşılamak amacıyla düzenlenen kitlesel kampanyalarda popüler olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Sosyalist Eğitim Hareketi</span>

Sosyalist Eğitim Hareketi, Çin Halk Cumhuriyeti'nde Mao Zedong tarafından 1963-1965 yılları arasında başlatılan bir hareketti. Mao, "yönetim aynı zamanda bir sosyalist eğitim sürecidir" diyerek Çin Komünist Partisi (ÇKP) bürokrasisindeki gerici unsurları ortadan kaldırmaya çalıştığını iddia etti.

<span class="mw-page-title-main">Wang Ying (oyuncu)</span>

Wang Ying, Çinli tanınmış aktör.