Kıtalararası Kupa maçları listesi
CONMEBOL ve UEFA tarafından, tamamlanan son sezonun UEFA Şampiyonlar Ligi (önceki adıyla Şampiyon Kulüpler Kupası) ile Copa Libertadores şampiyonları arasında düzenlenen Kıtalararası Kupa, 1960-2004 yılları arasında gerçekleştirildi.
İki ayaklı şekilde düzenlenen müsabakanın ilk formatına göre her iki takımın sahasında birer maç oynanıyor ve kazanan takım; galibiyete 2, beraberliğe 1 puanın verildiği puanlama sistemi sonucunda belirleniyordu. Puanların eşit olması durumunda ise kazanan tarafın belirlenmesi için bir play off maçı oynanıyor, bu maçın normal süresinin berabere sonuçlanması durumunda uzatma süresi, yine beraberliğin bozulmaması durumunda ise seri penaltı vuruşlarıyla şampiyonluğa ulaşılıyordu. 1960'taki ilk müsabakada Real Madrid, Peñarol'u geçerek şampiyon oldu. 1969 Kıtalararası Kupa ile birlikte şampiyonun belirlendiği sistem değiştirildi ve iki maçta elde edilen gol farkına bakılmaya başlandı. Gol farkının eşit olması durumunda ise deplasman golü kuralı dikkate alınıyordu. 1980'den itibaren tek ayaklı olarak, sponsorluk anlaşmaları sebebiyle Japonya'da oynandı. Bu yeni sistemdeki ilk şampiyonluğu, Nottingham Forest'ı geçen Nacional elde etti. Sonuncusu 2004'te düzenlenen karşılaşmada Porto şampiyon olurken FIFA üyesi konfederasyonların tüm şampiyon kulüplerini içeren FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nın oluşturulmasıyla birlikte Kıtalararası Kupa'nın varlığı sonlandırıldı.[1]
Peñarol, Nacional, Milan, Real Madrid ve Boca Juniors; üçer kezle kupayı en çok kazanan kulüplerdir. Milan ise 7 kezle en çok Kıtalararası Kupa maçına çıkan kulüptür. 9 ülkeden kulüp şampiyonluk yaşarken ülkeler bazında 9 şampiyonlukla Arjantin kulüpleri, müsabakanın en çok kazananlarıdır. Arjantin kulüpleri ayrıca toplamda 18 farklı organizasyonda yer alarak bu alanda da ilk sırada bulunur. CONMEBOL takımları 22, UEFA takımları ise 21 şampiyonluk elde etmiştir.
Maçlar
| † | Uzatma süresi sonucunda kazanan belirlendi |
| * | Uzatma süresi sonrasındaki seri penaltı vuruşlarıyla kazanan belirlendi |
| ‡ | Play off maçıyla kazanan belirlendi |
| § | Play off maçında uzatma dakikaları sonucunda kazanan belirlendi |
Kulübe göre performanslar
Ülkeye göre performanslar
| Ülke | Şampiyonluk | İkincilik |
|---|---|---|
 Arjantin | 9 | 9 |
 İtalya | 7 | 5 |
 Brezilya | 6 | 5 |
 Uruguay | 6 | 2 |
 İspanya | 4 | 3 |
 Almanya[p] | 3 | 2 |
 Hollanda | 3 | 1 |
 Portekiz | 2 | 2 |
 İngiltere | 1 | 5 |
 Paraguay | 1 | 2 |
 Sırbistan[w] | 1 | 0 |
 Kolombiya | 0 | 2 |
 İskoçya | 0 | 1 |
 Yunanistan | 0 | 1 |
 İsveç | 0 | 1 |
 Romanya | 0 | 1 |
 Şili | 0 | 1 |
Ayrıca bakınız
- Kıtalararası Kupa şampiyonluğu kazanan teknik direktörler listesi
- Copa Libertadores finalleri listesi
- UEFA Şampiyonlar Ligi finalleri listesi
Notlar
- ^ Real Madrid, Peñarol'un 1 puanına karşılık 3 puan toplayarak şampiyon oldu.
- ^ Her iki takımın da ikişer puan kazanmasından ötürü oynanan play off maçını kazanan Peñarol şampiyon oldu.
- ^ Santos, Benfica'nın 0 puanına karşılık 4 puan toplayarak şampiyon oldu.
- ^ Her iki takımın da ikişer puan kazanmasından ötürü oynanan play off maçını kazanan Santos şampiyon oldu.
- ^ Her iki takımın da ikişer puan kazanmasından ötürü oynanan play off maçını uzatma süresi sonunda kazanan Internazionale Milano şampiyon oldu.
- ^ Internazionale Milano, Independiente'nin 1 puanına karşılık 3 puan toplayarak şampiyon oldu.
- ^ Peñarol, Real Madrid'in 0 puanına karşılık 4 puan toplayarak şampiyon oldu.
- ^ Her iki takımın da ikişer puan kazanmasından ötürü oynanan play off maçını kazanan Racing şampiyon oldu.
- ^ Estudiantes, Manchester United'ın 1 puanına karşılık 3 puan toplayarak şampiyon oldu.
- ^ Milan toplamda 4-2 kazandı.
- ^ Feyenoord toplamda 3-2 kazandı.
- ^ Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu Ajax'ın katılmayı reddetmesi sonucu turnuvanın ikincisi Panathinakos mücadele etti.[2] Nacional toplamda 3-2 kazandı.
- ^ Ajax toplamda 4-1 kazandı.
- ^ Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu Ajax'ın katılmayı reddetmesi sonucu turnuvanın ikincisi Juventus mücadele etti. Müsabaka, tek ayak üzerinden oynandı.[3]
- ^ Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu Bayern München'in katılmayı reddetmesi sonucu turnuvanın ikincisi Atlético Madrid mücadele etti.[4] Atlético Madrid toplamda 2-1 kazandı.
- ^ a b c d Almanya (1949'dan beri kullandığı resmî adıyla Federal Almanya Cumhuriyeti), 1904 yılından beri Almanya Futbol Federasyonu (kısaca DFB) tarafından temsil edilmektedir. II. Dünya Savaşı sonrasında ülke, Batı ve Doğu Almanya olarak bölündü. 1990'daki Almanya'nın yeniden birleşmesiyle birlikte Doğu Almanya da DFB'ye dahil oldu ve takım Almanya adıyla mücadele etti. UEFA, Almanya'nın öncülü olarak Batı Almanya'yı görmekte ve Doğu Almanya'yı farklı bir takım olarak tanımaktadır.
- ^ Bayern München toplamda 2-0 kazandı.
- ^ Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu Bayern München'in katılmayı reddetmesi sonucu turnuvanın ikincisi Borussia Mönchengladbach mücadele etti.[6] Boca Juniors toplamda 5-2 kazandı.
- ^ Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu Nottingham Forest'ın katılmayı reddetmesi sonucu turnuvanın ikincisi Malmö mücadele etti.[7] Olimpia toplamda 3-1 kazandı.
- ^ a b Maçın normal süresi 1-1 sona erdi.
- ^ Juventus, penaltı vuruşlarını 4-2 kazandı.[8]
- ^ Nacional, penaltı vuruşlarını 7-6 kazandı.[9]
- ^ a b Sırp takımı Crvena zvezda, o dönemde Sırbistan bağımsız olmadığından Yugoslavya takımı olarak mücadele etmekteydi.
- ^ Ajax, penaltı vuruşlarını 4-3 kazandı.[10]
- ^ Maçın normal süresi 1-1 sona erdi. Boca Juniors, penaltı vuruşlarını 3-1 kazandı.[11]
- ^ Porto, penaltı vuruşlarını 8-7 kazandı.[12]
Kaynakça
- Özel
- ^ "Fifa unveils new club event" (İngilizce). BBC Sport. 19 Şubat 2004. 2 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (14 Nisan 1999). "Intercontinental Club Cup 1971" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (16 Temmuz 2000). "Intercontinental Club Cup 1973" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (16 Temmuz 2000). "Intercontinental Club Cup 1974" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ a b "History" (İngilizce). UEFA. 13 Temmuz 2005. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2012.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (16 Temmuz 2000). "Intercontinental Club Cup 1977" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2010.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (14 Nisan 1999). "Intercontinental Club Cup 1979" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2010.
- ^ Gorgazzi, Osvaldo José (13 Şubat 2005). "Intercontinental Club Cup 1985" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ de Arruda, Marcelo Leme (26 Mayıs 2002). "Intercontinental Club Cup 1988" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ de Arruda, Marcelo Leme (13 Şubat 2005). "Intercontinental Club Cup 1995" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ de Arruda, Marcelo Leme (13 Şubat 2005). "Intercontinental Club Cup 2003" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- ^ de Arruda, Marcelo Leme (13 Şubat 2005). "Intercontinental Club Cup 2004" (İngilizce). RSSSF. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010.
- Genel
- Magnani, Loris; Stokkermans, Karel (30 Nisan 2005). "Intercontinental Club Cup" (İngilizce). RSSSF. 30 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2010.
