Turşu kurma, çeşitli sebze ve meyvelerin salamura adı verilen tuzlu; asitli çözeltide bir süre bekletilerek uzun süre saklanabilecek hâle getirilmesidir. Genelde kırsal alanda kışa hazırlığın önemli bir kısmıdır. Turşulama, gıdanın raf ömrünü korur veya uzatır. Elde edilen ürüne turşu denir.
Dolma, Balkan, Güney Kafkasya, Orta Asya, Akdeniz, Ege ve Orta Doğu mutfaklarında yeri olan bir yemek çeşididir. Biber, domates, soğan, patlıcan ve kabak gibi sebzelerden yapılmaktadır. 2017 yılında Azerbaycan'ın "Dolma yapımı ve paylaşımı geleneği" UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listelerine dahil edilmiştir. Bu geleneğe halen daha Azerbaycan'da rastlanmaktadır. Dolma aynı zamanda geleneksel Irak mutfağının en popüler yemeklerinden biridir ve Irak'ın yöresel yemeği olarak kabul edilir. Dolma, Irak'taki tüm etnik gruplar tarafından tüketilir.
Karnabahar, turpgillerden (Brassicaceae), çiçekleri etli ve tanecikli bir görünüşte olan, yaprakları lahana yaprağına benzeyen, sebze olarak kullanılan bir bitki.
Lahana veya kelem, turpgiller (Brassicaceae) familyasından, geniş ve kalınca kat kat yaprakları olan, güz ve kış sebzesi olarak yetiştirilen ve birçok türü olan bitki.
Sonbahar veya güz, yaz ile kış mevsimleri arasındaki mevsimdir. Güz, Hazan ve Bağ bozumu isimleriyle de anılır. Kuzey yarım kürede Eylül, Ekim ve Kasım; güney yarım kürede ise, Mart, Nisan ve Mayıs aylarına denk gelir.
Beyaz lahana, turpgillerden (Brassicaceae), geniş ve kalınca kat kat yaprakları olan, güz ve kış sebzesi olarak yetiştirilen ve yaprakları açık yeşil/beyaz olan bir lahana çeşididir. Anadolu'da halk arasında kelem adı ile de bilinir.
Karalahana ya da yaprak lahana, turpgillerden (Brassicaceae), geniş ve kalınca kat kat yaprakları olan, kış sebzesi olarak yetiştirilen ve yaprakları koyu yeşil olan bir lahana çeşididir. Karadeniz halkının temel besin maddesidir. Yaz-kış yenilen bu sebzenin adı Eski Yunanca'daki lahana "yenilebilen sebze" kelimesinden gelmekte ve bölgede (Lazca); Lu farklı yörelerdeki adlarıyla Kelem, Pancar, Pezük (Gürcüce); Şaviphali, ; Kara Mancar olarak da bilinmektedir.
Milano lahanası Brassicaceae (turpgillerden), geniş ve kalınca kat kat yaprakları olan, güz ve kış sebzesi olarak yetiştirilen bir lahana çeşididir.
Yalancı dolma Türk mutfağında et kullanmadan yapılan dolmalara verilen ad. Yalancı ve dolma sözcükleri Türkçeden Türkiye'nin birçok komşu ülkelerine de girmiştir. Örneğin, Suriye'de yaprak dolmasına Yalancı adı verilir. Yunancada yaprak dolmasının adı Dolmades'dir. Birçok sebze yalancı dolma için kullanılabilir. Biber, lahana, asma yaprağı, domates ve patlıcan bunların arasında en yaygın olanlarıdır.
Âdi yaprak dolması, Sarma, Yaprak sarması ya da Yaprak dolması, bulgur ya da pirinç başta olmak üzere çeşitli iç malzemelerin, genellikle asma yaprağı, beyaz lahana, kara lahana, dut yaprağı veya kiraz yaprağıyla sarılmasıyla yapılan bir yemektir. Osmanlı mutfağı kökenli olup, Osmanlı İmparatorluğu'nun hüküm sürdüğü topraklarda yapılmaktadır. Asma yaprağıyla olanı Nevşehir, Tokat, Ege mutfağına özgü olan Zeytinyağlı sarma ya da kıymalı sarma şeklinde farklı çeşitleri vardır.
Japon iğdesi, Güz zeytini veya Güz yemişi iğdegiller (Elaeagnaceae) familyasından iğde cinsinin bir türüdür. Güz zeytini adı ile de bilinir.Bu isim İngilizce ismi olan autumn-olive in çevirisidir. Doğu Asya'da Himalayalardan Japonya'nın doğusuna kadar olan geniş alana kadar yayılmıştır. Zira bitki azotu köklerine depolayıp, bağlar ve bu şekilde en verimsiz topraklarda bile yaşama kabiliyetine sahiptir. Doğal olarak bu özelliği ile verimsiz bir toprağı verimli hale getirebilir.
Lahana sarması, Lahana dolması ya da Kelem dolması beyaz lahana yaprağının içerisine bulgur ya da pirinç başta olmak üzere yöresine göre değişen diğer iç malzemeleri konarak yapılan bir yemektir. Zeytinyağlı sarma ya da kıymalı sarma çeşitleri vardır.
Karalahana sarması ya da karalahana dolması kara lahana yaprağının içerisine bulgur ya da pirinç başta olmak üzere yöresine göre değişen diğer iç malzemeleri konarak yapılan bir yemektir. Kıymalı sarma şeklinde yapılır.
Kırmızı akçaağaç, yaprak döken ve Kuzey Amerika'nın doğusunda yaygın olan ağaçlardan biri. ABD Orman hizmetine göre Amerika'daki en yaygın ağaçtır. Ontario ve Minnesota sınırında bulunan Lake of the Woods'dan doğuda Newfoundland'e, güneyde Miami ve Florida'ya güneybatıda ise Doğu Teksas'a kadar yayılmıştır. Özellikle yaprakları olmak üzere çoğu özelliği biçimde değişkenlik gösterir. Olgunluğa ulaştığında yaklaşık 15 metre gibi bir yüksekliğe ulaşır. Çiçekleri, dalları, sapları ve tohumların kırmızının tonlarına değişmesi nedeniyle bu adı almıştır. Bu özelliklerin yanı sıra en çok son baharda parlak koyu kızıl yaprakları ile bilinirler.
Hamur işi, un, su ve katı yağdan oluşan bir hamurdur. Şekerli hamur işleri genellikle şekerleme ürünü olarak da tanımlanır. "Hamur işleri" sözcüğü, un, şeker, süt, tereyağı, katı yağ, kabartma tozu ve yumurta gibi maddelerden yapılmış birçok pişirilmiş ürünleri bildirir. Küçük tartlar ve diğer tatlı pişmiş ürünler de hamur işleri olarak adlandırılır. Fransızca kelime pâtisserie de aynı yiyecekler için kullanılır. Ortak hamur işleri turta, tart, kiş hamuru ve etli börek türlerini içerir.
Karalahana ezmesi, karalahana, iç yağı ve çeşitli sebzelerle yapılan bir yemektir. Rize ve Artvin başta olmak üzere Doğu Karadeniz'de tüketilir.
Kosova mutfağı, Kosova'ya özgü etnik grupların geleneksel yemeklerinden oluşan, Balkan mutfağının bir temsilcisidir. Arnavutluk ile tarihsel ve etnik bağları nedeniyle, Arnavut mutfağından önemli ölçüde etkilenmiş ve diğer Balkan ülkelerinin unsurlarını da benimsemiştir.
Adobada, adovada adı da kullanılır, Meksika mutfağında tacolara benzer şekilde yaygın olan birçok yemek için bir hazırlıktır. Adobada, genellikle sirke ve kekik ile kırmızı acı sosuyla marine edilmiş domuz etidir, ancak farklı et türlerini ve al pastor'a daha yakın marine edilmiş sosları ifade edebilir. Genellikle küçük, esnek mısır tortillasında sotelenmiş sebzeler ve peynirle birlikte servis edilir.
Ukrayna mutfağı, Ukrayna halkının uzun yıllar biriktirdiği çeşitli yemek pişirme geleneklerinin bir koleksiyonudur. Mutfak, bileşenlerinin geldiği zengin koyu topraktan (chornozem) büyük ölçüde etkilenir ve çoğu zaman birçok bileşeni içerir.
Gambiya mutfağı, Batı Afrika mutfağının bir parçasıdır ve Gambiya ulusunun mutfak uygulamalarını ve geleneklerini içerir. Yaygın malzemeler arasında balık, pirinç, yer fıstığı, domates, börülce, limon, manyok, lahana, tuz, biber, soğan, kırmızı biber ve çeşitli otlar bulunur. İstiridye ayrıca Gambiya Nehri'nden gelen popüler bir besindir ve kadınlar tarafından hasat edilir.
