İçeriğe atla

Kırım sorunu

2014 Kırım Krizi
Kırım'ın konumu
Kırmızı: Rusya
Açık Yeşil: Ukrayna
Koyu Yeşil: Kırım
Tarih 23 Şubat 2014 - 19 Mart 2014
Yer Kırım, Ukrayna
Sebep Viktor Yanukoviç hükümetinin devrilmesine tepki[1]
Sonuç Rusya, Kırım'ı ilhak etti[2]
Taraflar
Rusya Rusya :
  • Rusya Rus Karadeniz Filosu
  • Rusya Rus Baltık Filosu[3]
  • Rusya Rus Kuzey Filosu[3]
  • Rus 31nci Hava İndirme Tugayı[4]
  • Rus deniz piyadeleri
  • Rus Askeri İstihbaratı[4]
  • 22nci Bağımsız Rus Muhafızları Spetsnaz Tugayı[4]
  • Kırım Halk Cumhuriyeti
    • Kırımlı milisler
    • Kırım Ulusal Muhafızları
    • Kırım Berkutu[5]
    • Rus destekli milisler[6]
  • Sivastopol Federal Şehri
  • Tataristan - Tataristan[7]
  • Kuban Kazakları[8][9]

Gece Kurtları[10]
Milli Fırka[11]

Ukrayna Ukrayna :
  • Turchynov Başkanlığı
  • Birinci Yatsenyuk Hükümeti
    • Ukrayna Ulusal Muhafızları
  • Ukrayna Silahlı Kuvvetleri
    • Ukrayna Kara Kuvvetleri
    • Ukrayna Donanması[13][14]
    • Ukrayna Hava Kuvvetleri[13]
  • Siyasi Partiler
    • Batkivshchyna
    • Svoboda Partisi
    • Reform İçin Ukrayna Demokratik İttifakı
    • Sağ Sektör

Kırım Tatar Millî Meclisi[15]

Öne çıkan kişiler
Kırım Özerk Cumhuriyeti Sergey Aksyonov
Kırım Özerk Cumhuriyeti Rustam Temirgaliev
Kırım Özerk Cumhuriyeti Volodymyr Konstantinov
Kırım Özerk Cumhuriyeti Denis Berezovsky
Aleksei Chalyi

Ukrayna Viktor Yanukovych Rusya Vladimir Putin
Rusya Sergey Shoygu
Rusya Aleksandr Vitko

Ukrayna Oleksandr Turchynov
Ukrayna Arseniy Yatsenyuk
UkraynaArsen Avakov
Ukrayna Valentyn Nalyvaichenko
Ukrayna Serhiy Kunitsyn
Ukrayna Serhiy Hayduk
Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu
Refat Chubarov
Sayı
Protestocular

Gönüllü birlikler[17][19]

  • 5,000 (Sevastopol)
  • 1,700 (Simferopol)

Rus askeri güçleri

  • 20,000–30,000 asker[20]

Ukrayna Silahlı kuvvetleri (taraf değiştirenler)

Protestocular

Ukrayna Ordusu

  • 5,000–22,000 asker[24][25]
  • 40,000 yedek asker göreve çağrıldı (Kırım dışında)[26]
Kayıplar
Birçok hayati tehlikesi olan yaralı.[27]Tüm Ukrayna donanması ile beraber yaklaşık 100 ile 200 arası Ukraynalı deniz askeri, kendi iradeleri dışında Rus kuvvetleri tarafından tutulmaktadır.
2–3 sivil öldü[28][29][30]
143.000 mülteci (Rusya tahmini)[31]

Kırım sorunu, Ukrayna ile Rusya arasında Kırım'ın statüsü konusunda bir anlaşmazlıktır.

Arka plan

Çarlık Rusya ve Sovyetler Birliği döneminde Moskova yönetiminde olan Kırım Yarımadası, 1954 yılında Sovyet lider Nikita Kruşçev tarafından Ukrayna'ya bağlanmıştır. 1991 yılında yapılan referandum ile 'özerk cumhuriyet' statüsünü almıştır ve Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra da Ukrayna'ya bağlı özerk yapı olarak varlığını sürdürmüştür. 1994 Budapeşte Memorandumu ile ABD, Birleşik Krallık ve Rusya Ukrayna'nın toprak bütünlüğünü tahaahhüt etmişlerdir. 1997 yılında ise Ukrayna ve Rusya arasında imzalanan anlaşma ile Rus donanmasının Sivastopol'deki varlığı uzatılmıştır. Demografik olarak ise Ukraynaca konuşan nüfusun en az bulunduğu yerlerden biri olmuştur. Tatarların Uzak Asya'ya sürülmesi ve Ruslaştırma politikaları Kırım yarımadasında Rusların artmasına ve etnik Rusların sayılarının Tatarlar ile etnik Ukraynalılara karşı daha fazla olmasına sebep olmuştur.

Rusların Kırım ve Donbass bölgelerinde sayıca fazla olmaları geçmiş dönemdeki seçim sonuçlarına da yansımıştır. Yarımadadaki Tatar ve Ukraynalılar, Rus etkisine karşı çıkarken; etnik Ruslar Rusya ile yakın politikaları savunan partileri desteklemiş ve Euroskeptik bakış açılarını korumuşlardır. Yevromaydan gösterileri patlak vermeden yapılan son seçimlerde Rus yanlısı politikalarıyla bilinen Yanukoviç, Kırım'da %52,34 oy oranı ile Lugansk ve Donetsk bölgelerinden sonraki en yüksek oy oranına erişmiştir.

2012 parlamento seçim sonuçlarında Yanukoviç yanlıları (mavi)

21 Şubat 2014 tarihinde Ukrayna cumhurbaşkanı Viktor Yanukoviç aylar süren gösteriler sonrası Rusya'ya kaçmıştır.[32] Ukrayna hükûmeti değişmiş ve Batı yanlısı bir hükûmet gelmiştir.[33] Rusya, yeni hükûmeti tanımamıştır ve darbe girişimi olarak nitelendirmiştir.[34]

Rusya yanlısı milislerin denetimi sağlaması

23 Şubat'ta Sivastopol şehrinde Rusya yanlısı gösteriler başlamıştır. Simferopol ve Sivastopol'de Rusya yanlıları yerel milis örgütlenmeler oluşturmaya başlamışlardır. Aynı gün Kerç şehrinde Ukrayna bayrağı indirilmiş ve Rus bayrağı takılmıştır.[35] 26 Şubat'ta Rus silahlarına sahip ve Rus yapımı giysiler giyen fakat herhangi bir arma veya bayrak taşımayan Rus yanlısı milisler, Kırım yarımadasındaki pek çok stratejik noktayı ele geçirmişlerdir.[36] İlk olarak 4,000-5,000 civarında Kırım Tatarı ve Yevromaydan destekçisi Rus yanlısı ayrılıkçılarla karşı karşıya gelmişlerdir. İki kişi ölmüştür. Rus yanlısı milisler Sivastopol ile Simferopol arasındaki yolu tutmuş ve güvenlik noktaları oluşturmuşlardır.[37] Ertesi gün başkent Simferopol'de Kırım parlamento binası ele geçirilmiştir.

Mart ayının ilk haftasında Anapa'dan da takviye kuvvetler alan Rus güçleri, Sivastopol'deki Ukrayna donanmasını kuşatmış ve teslim olmalarını istemiştir. Bunun yanında da Simferopol'deki Ukrayna birlikleri de kuşatılmış ve çıkışlarına izin verilmemiştir.[38] 6 Mart'ta Kırım Yüksek Konseyi 16 Mart tarihinde Kırım'ın Rusya'ya katılıp katılmayacağını belirleyen referandum yapacaklarını açıklamıştır. 8 Mart'ta Kırım yarımadasını Ukrayna ana karasına bağlayan yol üzerindeki Çongar köyü ele geçirilmiş ve Ukrayna askerî personeli ve ailelerinin bölgeyi terk etmeleri istenmiştir.[39]

Referandum ve Kırım'ın Rusya'ya katılması

16 Mart 2014 tarihinde referandum yapılmıştır. %83 oranında katılım oranının olduğu referandum sonucunda; Kırım'da %96.77, Sivastopol'de ise %95.6 oranında Rusya'ya bağlanmak yönünde oy kullanılmıştır.[40] Bir gün sonra Kırım parlamentosu resmen Rusya'ya bağlanma talebini iletmiştir. İlerleyen günlerde Obama 11 Ukraynalı ve Rus yetkiliye yaptırım kararını açıklamıştır. Ayrıca, Rusya'nın G8 üyeliği de askıya alınmıştır.[41] 27 Mart'ta BM Güvenlik Konseyi, Kırım referandumunun yasal olmadığını belirten bir karar çıkarmıştır.[42]

17 Mart 2014 tarihinde Rusya devlet başkanı Vladimir Putin Rusya'nın Kırım'ı ilhakını onaylayan imzayı atmış ve Kırım resmen Rusya'ya katılmıştır.[43]

Sonrasında yaşananlar

Kırım'ın Rusya'ya resmen dahil olmasından sonra, Rusya bölgede çok hızlı bir şekilde kendi yönetimine karşı olanlara karşı tasfiye politikalarına girişmiştir. Kırım Tatarları, Ukrayna ile bütünlükten yana olduklarını ifade etmişler ve Rus işgaline karşı çıkmışlardır. Bunun üzerine bazı Kırım Tatarları kaybolmuş veya ölü bulunmuşlardır.[44] Kırım Tatarlarının lideri ve Ukrayna milletvekili Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu'na 2019 yılına kadar Kırım'a giriş yasağı getirilmiştir. Kırım Tatar Millî Meclisi, 14 Eylül tarihindeki Kırım parlamento seçimlerine katılmayacağını açıklamış ve tüm Tatarları seçimleri boykot etmeye çağırmıştır. Seçimlerden iki gün sonra Rus güçleri Kırım milli meclisine baskın düzenlemiş ve pek çok önemli materyale el koymuşlardır.[45] 27 Ocak 2015'te Kırım Tatarlarının televizyonu olan ATR de Rus istihbaratının baskınına uğramıştır.[46]

UEFA, Kırım takımlarının Rusya liglerinde mücadele edemeyeceğini açıklamıştır.[47]

Uluslararası tepkiler

Rusya'nın Kırım'ı ilhak etmesi özellikle Batı kamuoyunda büyük tepkiye neden olmuştur. NATO, Rusya'nın Kırım'ı ilhakını uluslararası hukukun ihlali olarak değerlendirmiştir.[48] Avrupa Konseyi, Ukrayna'nın toprak bütünlüğüne tam desteğini ifade etmiştir.[49] Alman şansölye Angela Merkel bu durumun Rusya'ya ekonomik ve siyasi açıdan pahalıya mal olacağını ifade etmiştir.[50] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu da Türkiye'nin Kırım'ın ilhakını kesinlikle kabul etmediğini ifade etmiştir.[51] Türkiye'nin Kırımdaki gelişmeleri de yakından takip ettiği ve Kırım Tatarlarının yanında durduğu sık sık ifade edilmiştir.[52][53]

Rusya'nın Kırım'ı işgaline devletlerin tepkileri.
  Barışçıl çözümden yana olduğunu ifade eden devletler
  Ukrayna'nın toprak bütünlüğünü destekleyen devletler
  Rusya'nın eylemlerini kınayan devletler
  Rusya'nın eylemlerini işgal olarak kınayan devletler
  Rusya'nın eylemlerini destekleyen ya da yeni Ukrayna hükümetini kınayan devletler
  Rusya'nın eylemlerini tanıyan devletler
  Ukrayna
  Rusya
  Resmi açıklama yok / Bilgi yok

ABD ve Avrupa Birliği, Rusya'ya karşı ekonomik yaptırım uygulama kararı almışlardır. ABD Başkanı Barack Obama, Kırım ile her türlü ihracat ve ithalatı yasaklayan kanun hükmünde bir kararname imzalamıştır.[54] Avrupa Birliği de Kırım ile her türlü ticareti yasaklamıştır. AB gemileri Kırım limanlarına demirlemekten men edilmişlerdir.[55]

Rusya'nın Kırım'ı ilhakını ise Rusya dışında Afganistan, Nikaragua, Suriye ve Venezuela tanımıştır. Bunun yanında de-facto devletler Abhazya, Dağlık Karabağ ve Güney Osetya da ilhakı tanımışlardır.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  3. ^ a b Russia redeploys ships of Baltic and Northern fleets to Sevastopol, violates agreement with Ukraine 10 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Ukrinform. March 3, 2014
  4. ^ a b c "Ukraina: Krimmis on Tšetšeeniast ja Uljanovskist pärit Vene sõdurid" [Ukraine: Russian soldiers from Chechnya and Ulyanovsk in Crimea], Postimees, EE, 5 Mart 2014, 10 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Şubat 2015 
  5. ^ "Ragtag camp grows on Russia's new frontier". Netkafa.com. 22 Mart 2014. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2014. 
  6. ^ Gumuchian, Marie-Louise; Smith-Spark, Laura; Formanek, Ingrid (27 Şubat 2014). "Gunmen seize government buildings in Ukraine's Crimea, raise Russian flag". CNN. 3 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2014. 
  7. ^ Gabidullin, Ildar; Edwards, Maxim (15 Mart 2014). "The Tartarstan Factor: Why did politicians from Kazan pay frequent visits to Crimea recently?". Al Jazeera. Aljazeera Satellite Network. 16 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2014. On March 5, Tatarstan President Rustam Minnikhanov signed an agreement on co-operation between Tatarstan and the new Crimean authorities, the actual contents of which were to be established over the coming month. The agreement implies significant collaboration between ten government institutions as well as significant financial aid to Crimea from Tatarstan businesses. 
  8. ^ "Ukraine Live", The Daily Telegraph, 3 Mart 2014, 3 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Şubat 2015 
  9. ^ "Ukraine Crisis: On Crimea's new border the Russian Army waits". The Daily Telegraph. 3 Mart 2014. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2014. 
  10. ^ Shuster, Simon (8 Şubat 2014). "Ukraine: Russia Ups the Ante in Crimea". Time. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  11. ^ "Крымские татары на референдум придут/Crimean Tatars come to a referendum". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020. 
  12. ^ Про звільнення С. Куніцина з посади Постійного Представника... | від 26.03.2014 № 342/2014 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ukraynaca)
  13. ^ a b "Ukraine navy officers reject plea to defect to Russian-backed Crimea". The Guardian. 3 Mart 2014. 23 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  14. ^ "Ukrainian warships blocked from leaving port by Russian ships", The Daily Telegraph, 6 Mart 2014, 24 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Şubat 2015 
  15. ^ "Ukraine Crimea: Rival rallies confront one another". BBC News. 1 Ocak 1970. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2014. 
  16. ^ "Russian Citizen Elected Sevastopol Mayor Amid Pro-Moscow Protests in Crimea". The Moscow Times. 25 Şubat 2014. 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  17. ^ a b "Ukraine leader Turchynov warns of 'danger of separatism'". Euronews. 25 Şubat 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  18. ^ "Russian flags flood Crimean capital as thousands back takeover by Russia". The Straits Times. 9 Mart 2014. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2014. 
  19. ^ "Pro-Russian rally in Crimea decries Kiev 'bandits'". The Washington Post. 25 Şubat 2014. 27 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  20. ^ Pollard, Ruth (13 Mart 2014). "Russia closing door on Crimea as troops build up". Sydney Morning Herald. 12 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2014. 
  21. ^ "Ukraine troops leave Crimea by busload: Defense minister resigns after Russia seizes peninsula". CBS News. CBS Interactive, Inc. 25 Mart 2014. 25 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2014. 
  22. ^ "Crimean Tatars, pro-Russia supporters approach Crimean parliament building". UA. Interfax. 20 Ekim 2012. 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  23. ^ "Russia puts military on high alert as Crimea protests leave one man dead". The Guardian. 26 Şubat 2014. 27 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2014. 
  24. ^ Ewen MacAskill, defence correspondent (28 Şubat 2014). "Ukraine military still a formidable force despite being dwarfed by neighbour". The Guardian. 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  25. ^ "Putin Talks Tough But Cools Tensions Over Ukraine". National Public Radio. 4 Mart 2014. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2014. 
  26. ^ Faiola, Anthony (17 Mart 2014). "Ukraine mobilizes reservists but relies on diplomacy". Washington Post. 19 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2014. 
  27. ^ "Russia puts military on high alert as Crimea protests leave one man dead". The Guardian. 26 Şubat 2014. 27 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2014. 
  28. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; RallyDeaths isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  29. ^ "ВЗГЛЯД / В давке на митинге в Симферополе погибли три человека". Vz.ru. 23 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2014. 
  30. ^ "94 ЛЮДИНИ ЗАГИНУЛО ЗА ЧАС ПРОТЕСТІВ В УКРАЇНІ - МОЗ | Українська правда". Pravda.com.ua. 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2014. 
  31. ^ "Russia claims thousands fleeing Ukraine". 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  32. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  33. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  36. ^ http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2014/02/140228_ukrayna_kirim []
  37. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  38. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  39. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  41. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  42. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  43. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  44. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  45. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  46. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  47. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  48. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2014. 
  49. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  50. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015. 
  51. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  52. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  53. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  54. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 
  55. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta 2014 Crimean crisis ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatar Sürgünü</span> Kırım Tatar soykırımı

Kırım Tatar Sürgünü veya Kırım Tatar Soykırımı, Sovyet hükûmeti tarafından yürütülen ve Josef Stalin adına hareket eden NKVD Başkanı Lavrenti Beriya tarafından organize edilen 18-20 Mayıs 1944'te en az 191.044 Kırım Tatarının etnik temizliği ve kültürel soykırımıdır. NKVD üç gün içinde çoğunlukla kadınları, çocukları, yaşlıları, hatta komünistleri ve Kızıl Ordu üyelerini, bin kilometre uzaklıktaki Özbek SSC'ye sınır dışı etmek için sığır trenlerini kullandı. Kırım Tatarları, Stalin'in Sovyetler Birliği'ndeki nüfus transferi politikası tarafından kapsanan birkaç etnik gruptan biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna Savaşı</span> Rusya ve Ukrayna arasında Şubat 2014te başlayan uzun süreli çatışma

Rusya-Ukrayna Savaşı, bir yanda Rusya, Beyaz Rusya ve Rus yanlısı güçlerin, diğer yanda Ukrayna'nın dahil olduğu, sürmekte olan bir savaştır. Yevromaydan'ın ardından görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'in Kırım'daki gerginlik nedeniyle Rusya'dan bölgeye asker göndermesini istemesinin ardından 2014 yılında başlayan ve Şubat 2022'de büyüyen askerî hareketliliktir. Bu savaşa Rusya'nın Kırım'ı ilhakı (2014), Donbass Savaşı (2014-günümüz), siber savaş ve siyasi gerilimler de dahildir. Rusya'nın bölgedeki jeopolitik çıkarlarını, vatandaşlarını ve konuşlandırılmış askerlerini koruduğunu iddia eden Devlet Başkanı Vladimir Putin, müdahale için parlamentodan onay almıştır. 21 Şubat 2022 de Rusya Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini resmen tanıdığını açıkladı.24 Şubat 2022 tarihinde ise Rusya lideri Putin Ukrayna'yı istilaya başladıklarını televizyondan duyurdu. 2021'de diplomatik krizin ardından Ukrayna sınırlarına yakın bölgelere askeri yığınak yapan Rusya, 24 Şubat 2022'de geniş çaplı bir şekilde Ukrayna'yı işgal etmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Aksyonov</span>

Sergey Valeryeviç Aksyonov, ;, de facto Kırım Cumhuriyetinin Başbakanı.

<span class="mw-page-title-main">Donbas Savaşı</span> Ukrayna ve Rusya destekli Novorossiya Federal Kuvvetleri arasındaki savaş

Donbas Savaşı ya da Ukrayna'nın doğusunda savaş, Rusya destekli Novorossiya Federal Devleti ile Ukrayna Silahlı Kuvvetleri arasında 6 Nisan 2014'ten beri Ukrayna'nın Donbas bölgesinde sürmekte olan savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Özerk Cumhuriyeti</span> Ukrayna yasalarına göre Kırım Anayasası tarafından yönetilen özerk bir cumhuriyet

Kırım Özerk Cumhuriyeti,, Ukrayna'nın özerk cumhuriyeti. Sovyetler Birliği döneminde varlık gösteren Kırım Oblastı ile aynı sınırlara sahiptir. Kırım Oblastı 1954'te Rusya SFSC'den Ukrayna SSC'ye geçti. 20 Ocak 1991'deki referandumdan sonra Ukrayna SSC içerisinde bir özerk cumhuriyet hâlini aldı. Sovyetler Birliği dağıldığında ve Ukrayna bağımsızlığını elde ettiğinde, Kırım yeni kurulan Ukrayna'nın parçası olarak kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Kırım'ı ilhakı</span>

Kırım'ın ilhakı, Ukrayna'ya bağlı bir yarımada olan Kırım'ın, 18 Mart 2014'te Rusya tarafından ilhak edilmesi olayıdır. O tarihten beri yarımadada Kırım Cumhuriyeti ve Sivastopol federal şehri olmak üzere iki federal birim bulunmaktadır. Bu federal birimler 2016'ya kadar Kırım Federal Bölgesi'ni oluştururken günümüzde Güney Federal Bölgesi'nin parçasıdır. 2014 Doğu Ukrayna protestolarının bir sonucu olan ilhaktan önce, 2014 Ukrayna devriminin sonrasında Rusya'nın Kırım'a askerî müdahalesi gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Kırım</span> Karadenizdeki bir yarımada

Kırım, Doğu Avrupa'da, Karadeniz'in kuzey kıyısında yer alan ve Karadeniz ile Azak Denizi tarafından çevrelenen Ukrayna’da bulunan bir yarımada. Ukrayna'nın Herson Oblastı'nın güneyinde ve Rusya'nın Kuban bölgesinin batısında bulunmaktadır. Perekop Kıstağı ile Herson Oblastı'na bağlanmaktadır ve Kerç Boğazı ile Kuban'dan ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Cumhuriyeti</span> Rusyanın işgalindeki Ukrayna toprakları

Kırım Cumhuriyeti, Rusya'nın Kırım Yarımadası üzerinde bulunan bir federal birimi. Cumhuriyetin başkenti ve en büyük şehri olan Simferopol, Sivastopol federal şehrinden sonra Kırım'ın ikinci büyük şehridir. 2014 itibarıyla cumhuriyetin nüfusu 1.891.465'tir.

<span class="mw-page-title-main">Numan Çelebicihan Taburu</span>

Numan Çelebicihan Taburu, ismini Numan Çelebicihan'dan alan Kırım Tatarı gönüllülerinden oluşan 2016 yılında kurulan ve aynı yıl dağılan tabur. Merkez üssü Kırım sınırındaki Herson bölgesindeydi.

İslam, Ukrayna'daki dördüncü en büyük din olup, nüfusun %0,6 -%0,9'unu temsil etmektedir. Dinin Ukrayna'da 15. yüzyılda Kırım Hanlığı'nın kuruluşuna kadar uzanan uzun bir tarihi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Rus irredantizmi</span>

Rus irredantizmi, günümüzde Rusya'da Rus İmparatorluğu ve Sovyetler Birliği'ne öykünen irredantist bir düşünce hareketidir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna ilişkileri</span> ikili ilişkiler

Rusya-Ukrayna ilişkileri, Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki ilişkileri ifade etmektedir. Şu anda iki ülke, Rusya'nın Kırım'ı Ukrayna'dan ilhak etmesinden sonra 2014 yılında başlayan Rus-Ukrayna Savaşı'nı sürdürüyor. Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki modern ikili ilişki, resmi olarak I. Dünya Savaşı sırasında eski Rusya İmparatorluğu'nun siyasi reform sürecinden geçmesiyle başladı. 1920'de, Ukrayna'nın Rus ve Polonya Kızıl Ordusu tarafından işgali ile iki ülke arasındaki ikili ilişkiler değişti. 1990'larda, hem Sovyet Rusya'nın hem de Sovyet Ukrayna'nın resmi olarak kurucu cumhuriyetleri olduğu Sovyetler Birliği'nin dağılmasının hemen ardından ikili ilişkiler yeniden canlandı. Savaş Devam Etmektedir Şu Anda Savaşta Hareketlilik Yoktur

Kırım statüsü referandumu, Kırım Özerk Cumhuriyeti yasama organı ve Sivastopol yerel hükûmeti tarafından 16 Mart 2014'te Kırım'ın siyasi statüsüne ilişkin tartışmalı bir oylamaydı. Referandumda yerel sakinlere Rusya'ya federal bir yapı olarak katılmak isteyip istemedikleri veya 1992 Kırım anayasasının restore edilmesini ve Kırım'ın Ukrayna'nın bir parçası olarak kalmasını isteyip istemedikleri soruldu. Kırım Özerk Cumhuriyeti'nin resmi sonucu, yüzde 83 seçmen katılımıyla bölgenin Rusya'ya bağlanması için %97 oy verildi ve Sivastopol yerel yönetimi için de %89'luk bir seçmen katılımıyla bölgenin Rusya'ya bağlanması için %97 oranında oy verildi.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Devlet Konseyi</span>

Kırım Devlet Konseyi Kırım Cumhuriyeti parlamentosudur. Önceden 'Kırım Yüksek Konseyi' olarak adlandırılmıştı ancak Mart 2014'te Ukrayna parlamentosunun Kırım Yüksek Konseyi'nin feshedilmesi için yaptığı oylamadan sonra adını değiştirdi. Parlamento, Simferopol'ün merkezindeki Parlamento binasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Konstantinov</span> Siyasetçi

Vladimir Andreyeviç Konstantinov Kırımlı Rus siyasetçi ve 17 Mart 2014 tarihinden beri Kırım Cumhuriyeti Devlet Konseyi başkanı olarak görev yapmaktadır.

Rus Birliği Kırım'da bir siyasi parti. 30 Nisan 2014 tarihinde bir Kiev Mahkemesi partinin "Ukrayna topraklarında faaliyet göstermesini" yasakladı. Parti lideri Sergey Aksyonov, Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakını mümkün kılmada etkili oldu. Parti, Rusça konuşan çoğunluğa sahip olan Kırım'da bulunuyordu. Parti, Kırım'ın ilhakından bir yıl sonra feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgali</span> 2022den bu yana Doğu Avrupada süregelen askerî mücadele

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali, 2014 yılında başlayan Rusya-Ukrayna Savaşı dahilinde yaşanan anlaşmazlıklar sonrası 24 Şubat 2022 tarihinde Rusya devlet başkanı Vladimir Putin'in Ukrayna'da "özel bir askerî operasyon" ilan etmesiyle başladı. İşgal her iki taraftan on binlerce kişinin ölümüyle sonuçlandı ve Avrupa'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana yaşadığı en büyük mülteci krizine neden oldu. Mayıs ayı sonuna kadar tahminî 8 milyon insan ülke içinde yer değiştirdi ve 3 Ekim 2022 itibarıyla 7,6 milyon Ukraynalı da ülkeyi terk etti. İşgalden sonraki beş hafta içinde Rusya, 1917 Ekim Devrimi'nden bu yana en büyük göçünü verdi. İşgal ayrıca küresel çapta gıda kıtlığına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">1991 Kırım Egemenlik Referandumu</span>

1991 Sovyetler Birliği referandumundan iki ay önce Ukrayna SSC'nin Kırım Oblastı'nda 20 Ocak 1991'de egemenlik referandumu yapıldı. Seçmenlere, 1945'te lağvedilmiş olan Kırım Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyetini yeniden kurmak isteyip istemedikleri soruldu. Bu öneri, seçmenlerin %94'ü tarafından onaylandı.

<span class="mw-page-title-main">Kırım'ın SSCB'ye devredilmesi</span>

Kırım'ın SSCB'ye devredilmesi, 1954 yılında Sovyetler Birliği Yüksek Sovyeti Başkanlığı'nın aldığı ve Kırım bölgesinin Rusya SFSR'den Ukrayna SSR'ye devredilmesini öngören idari bir tedbirdir.

<span class="mw-page-title-main">Tamila Taşeva</span>

Tamila Ravilivna Tasheva, 25 Nisan 2022'den bu yana Kırım Özerk Cumhuriyeti'nde Ukrayna Cumhurbaşkanı'nın Daimi Temsilcisi olarak görev yapan Ukraynalı aktivist ve politikacıdır.