İçeriğe atla

Kış Masalı

Kış Masalı
The Winter's Tale
The Winter's Tale
Autolycus Ressam:Charles Robert Leslie
Autolycus
Ressam:Charles Robert Leslie
YazarWilliam Shakespeare
İlk gösterim1611
Ülkeİngiltere
Orijinal dilİngilizce
TürKomedi (romans)
"The Winter's Tale" oyunu 1623 "Birinci Folyo" baskisi birinci sayfası

Kış Masalı (İngilizce özgün başlığı: The Winter's Tale) ünlü İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir tiyatro eseridir. 1611'de ilk defa I. James'in sarayında sahnelenmiştir. İlk yazılı baskısı, 1623'te William Shakespeare'in toplu eserlerini ıhtivâ eden "Birinci Folyo" baskısında kaydedilmiştir. Oyun ilk sahnelendiğinde komedi olarak tanımlanmakla beraber, bazı modern eleştirmenler eseri "romans" türüne dahil etmektedir. Birtakım eleştirmenler ve araştırmacılar da eseri bir "problem oyun" olarak görmektedirler; çünkü oyunun başındaki üç perde çok güçlü psikolojik dram türünde fakat son iki perde de komedi unsuru ağırlık kazanmakta ve oyun nihâyetine mutlu sonla sona ermektedir.

Eser, İngilizce konuşulan ülke sahnelerinde tam metni ile pek sahnelenmemiş fakat çeşitli uyarlamaları ve kısımları müstakil olarak sahnelenmiştir. 18. yüzyılda çok tanınmış bir Shakespeare aktörü olan David Garrick, bu eserden uyarlama olan ve Florizel ve Perdita adını taşıyan bir oyunla (ilk temsili 1784'te ve ilk basılışı 1756'da) çok ün kazanmıştır. 19. yüzyılda ise üçüncü perde pastoral karakterli olduğu için çok sık sahnelenmiş. Ancak 20. yüzyılın ikinci yarısında "Kış Masalı" eseri tümüyle ve "birinci folyo"daki metininin hemen hepsini kapsayan şekilde, 1611'den beri olarak, ilk defa birkaç defa temsil edilmiştir.

Kaynaklar, ilk basılma ve temsiller

William Shakespeare'nin Kış Masalı eserinin II Perde, 3. Sahnesi: Sicilya Kralı Leontes, kendi eşi Kraliçe Hermione'nin Sicilya'yı ziyaret eden dostu Bohemya Kralı Polixenes ile zina işlediğini düşünüp Camillo'ya Polixenes'i zehirle öldürmesini emreder fakat Polixenes'in suçsuz olduğunu bilen Camillo, ona ihbar edip birlikte Sicilya'dan kaçar. Öfkelenen Leonetes Hermione'yi hapseder ve hapiste doğan kendi kızı Perdita'yı Bohemiya'ya bırakmasını Antigonus'a emreder. (J.P. Simon - John Opie'nin tablosunun gravür versiyonu, Haziran 1793)

Kış Masalı'nın ana olay örgüsü 1590da Robert Greene tarafından yazılan bir pastoral romans öyküsü olan Pandosto'dan alınmıştır. Bu romans öyküsünün dram kurallarına uygun olmayan tabiatına rağmen Shakespaere'in diğer eserlerin kaynaklarındaki olay örgüyü genellikle değiştirmelere tabi tutmasına rağmen, bu eserde Shakespeare kaynağın olay örgüsüne pek önemli değişme yapmamıştır. Kaynağa uyma sonucu olarak, özellikle klasik tiyatro prensiplerinden biri olan zaman birliğinden bu oyunda (kaynağa uyularak) büyük ayrılıklar yapılmıştır; çünkü Kış Masalı oyununda üçüncü ve dördüncü perdeler arasında 16 yıl bir fark bulunmaktadır.

Bazı isimler, mekanlar ve ufak ayrıntılar değiştirilmiştir. Ama tek büyük degisiklik, Pandosto'da bulunan Hermione karakteri zina ile suçlandırılmasından sonra hemen ölmesine rağmen, Shakespeare'in oyununun sonunda Leontes ile Hermione yeniden bir araya gelmektedirler. Bu son perdede heykeli de oyuna katarak Shakespeare'in temsilde ani bir değişiklik sağlama istemesinden doğmuştur.

Kış Masalı'nın ilk defa ne zaman temsil edildiği Shakespeare araştırmacıları tarafından 50 yıldır tartışma konusu olmuştur. 1594'te yayınlanan Kış gecelerinde vakit geçirme adlı bir eserin yayınevleri loncası tarafından bastırılan Basımcıların Kayıt Listesi adlı listede bulunduğunu ve bunun bu oyunun bir korsan edisyonu olasılığı bazı araştırmacılarca işaret edilmiştir. Bu doğru ise Kış Masalı Shakespeare'in ilk oyunları arasında bulunmaktadır[1] fakat diğer araştırmacılar bu tarihi kabul etmemekte ve bu eserin Shakespeare'in son eserlerinden biri olarak 1610 ya da 1611'de yazılmış olduğunu iddia etmektedirler.[2] Çok otoriter kaynaklar ilk temsilinin 1611'de olduğu üzerinde anlaşma bulunduğunu yazmaktadırlar.[3]

Bu oyun büyük olasılıkla 1594 ile 1611 arasında ilk defa temsil edilmekle beraber ilk basımı 1623'te birinci folyo edisyonu içindedir.

Bu oyunun ilk resmen kayıt edilmiş temsili Saray (Court) Tiyatrosunda 5 Kasım,1611dedir. Bu oyun Bohemyalı Prenses Elizabeth'in Palatin Elektorü V. Frederick'le evlenmesi için yapılan şenliklerin başında Whitehall Sarayı Tiyatrosu'nda da oynanmıştır. Sonraki "Court (Saray)" Tiyatrosundaki temsilleri 1618'de, 1623'te ve 1634'te olmuştur.

Kış Masalı oyunu diğer Shakespeare'in oyunlarının aksine olarak, İngiltere'de Cromwell Devrimi ile tiyatrolar kapatıldıktan sonra, Restorasyon devrine geçişle yeniden açılan tiyatrolarda oynanmamıştır. Restorasyon'dan sonra ancak 1741'de Goodman's Field's tiyatrosunda ve 1742'de Covent Garden tiyatrosunda oynanmış; 1754'te Koyun Kırkma adı verilen bir adaptasyonu Convent Garden tiyatrosunda temsil edilmiştir. 1756'da ise aktör David Garrick tarafından yapılan Florizel ve Perdita adlı adaptasyon Drury Lane tiyatrosunda popüler olarak oynanmıştır.[4]

Karakterler

Florizel ve Perdita. Ressam: Charles Robert Leslie
  • Leontes - Sicilya Kralı
  • Mamillius - oğlu
  • Camillo - Sicilyalı bir lord
  • Antigonus - Sicilyalı bir lord
  • Cleomenes - Sicilyalı bir lord
  • Dion - Sicilyalı bir lord
  • Diğer Sicilyalı bir lord
  • Sicilyalı beyefendiler
  • Adalet Mahkemesi görevlileri
  • Poliksenes - Bohemya Kralı
  • Florizel - oğlu
  • Archidamus - Bohemyalı bir lord
  • Bir denizci
  • Gardiyan
  • Bir Yaşlı Çoban- Perdita'nin babası olarak bilinmekte
  • Soytarı - oğlu
  • Yaşlı Çobanın uşağı
  • Autolycus - bir hilekar
  • Zaman - Koro halinde
  • Hermione - Leontes'in kraliçesi
  • Perdita- Leontes ve Hermione'nin kızı
  • Paulina - Antigonus'un karısı
  • Emilia - Kraliçe maiyetinde bir leydi hanım
  • Diğer Leydi Hanımlar - Kraliçe maiyetindekiler
  • Mopsa - kadın çoban
  • Dorcas - kadın çoban

Konu özeti

Kış Masalı oyununda Autolycus rolünde John Fawcett (1828). Ressam: Thomas Charles Wageman

Kısa bir yerleştirme sahnesinden sonra oyun, çocukluktan beri iki arkadaş olan, Sicilya Kralı Leontes ile Bohemya Kralı Poliksenes'in sahneye girmesi ile başlar. Poliksines Sicilya Krallığını ziyaret etmekte ve eski arkadaşıyla tekrar buluşmanın zevkini çıkarmaktadır fakat orada 9 ay kaldıktan sonra, Poliksenes kendi krallığını çok özlemiştir ve ülkesini ve geride bıraktığı oğlunu görmek için Sicilya'dan ayrılmak istemektedir. Leontes arkadaşının biraz daha fazla kalması için çok ısrar etmiştir; ama arkadaşını kararından vazgeçirememiştir. Leontes o zaman karısı olan, Kraliçe Hermione'yi, arkadaşını ikna etmeye yollar. Hermione üç kısa konuşma yaparak bu görevde başarı kazanır. Leontes nasıl olup da Hermione'nin Poliksenes'i öyle çok çabuk kararından değiştirmeyi başardığını pek anlayamaz, ama birdenbire kıskançlık damarı tutar ve paranoik bir cinnete kapılarak gebe olan karısı Hermione'nin Poliksenes'le bir gizli cinsel ilişki kurduğunu ve gebe olduğu çocuğun da bu ilişkiden olan gayrimeşru bir bebek olduğunu düşünmeye başlar. Leontes Sicilyalı bir lord olan Camillo'ya Poliksenes'i zehirleyip öldürmesi için emir verir fakat Camillo Poliksenes'i öldürecegine ona kendine verilen emri ifşa eder ve ikisi birlikte Bohemya'ya kaçarlar. Leontes karısı Hermione'yi zina ve kendi hayatına karşı bir komplo hazırlama suçları ithamıyla tutuklattırır. Zindanda iken Hermione'nin bir kız çocuğu olur. Leontes Sicilyalı bir saray mensubu olan Antigonus'a bu bebeği annesinden alıp öldürmesini emreder. Hermione'nin yargılanması sırasında Delfi'de bulunan tanrıların kehanetini açıklayan kahin rahibe Herminone'nin suçsuz olduğunu bildirir fakat Leontes bir ilahî kehaneti hiç dinlemez. Tam o sırada Leontes'in genç oğlu Mamillius'un, annesinin akıbetinden çok üzülüp olduğu haberi mahkemeye gelir. Hermione bu haberi duyunca bayılıp yere yığılır ve ölmüş olduğu bildirilir. Leontes'in aklı başına gelmiş; verdiği kararın yalan yanlış olduğunu anlamıştır. Ölmüş olan oğlu ve karısının hatıralarını hayatının sonuna kadar her gün anıp büyük bir acı ile yas çekeceğine ant içer.

Leontes Antigonus'a Hermione'den kaçırıp aldığı yeni doğmuş olan kızı götürüp Bohemya'da "deniz" kıyısında bırakması için emir verir. Hermione Antigonus'un rüyasına girer ve küçük bebeğe (Latince'de kayıp anlamına gelen) "Perdita" ismini vermesini istediğini söyler. Antogones bebeğe merhamet edip bakmak istemektedir. Ancak bunda başarı sağlayamaz; çünkü Shakespeare'in burada yazdığı ve herkesçe çok iyi bilinen çok acayip bir sahne talimatı olan "Bir ayı tarafından kovalanarak sahneden çık" direktifine uyarak bebeği bırakıp ayıdan kaçar. Bir çoban ve "Soytarı" adıyla bilinen oğlu, Perdita yı kurtarırlar ve bu bebeğin yanında bırakılmış olan büyük meblağa gelen altın para dolayısıyla da ikisi de çok zengin olurlar.

Yeni perdede zaman bir koro olarak sahneye çıkar ve son olaydan 16 yıl geçmiş olduğunu açıklar. Leontes bu son 16 yılı oğlunun ve karısının yası ile geçirmiştir. Bohemya'da Poliksenes ve Camillo, Poliksenes'in oğlu olan Florizel'in bir kız çobana sırımsıklak âşık olduğunu öğrenirler. Kılık değiştirerek çoban kızın bulunduğu köyde yapılan bir koyun yünü kırkma festivaline giderler. Orada, bir kraliyet ailesinin mensubu olduğundan hiç habersiz olan ve Prens Florizel'in âşık olduğu genç ve çok güzel çoban kızı olan Perdita'yi görürler. Poliksenes oğlunun böyle bir evliğe girmesine çok aleyhtardır ve genç çifti evlikten caydırmak için tehdit eder fakat gençler Camillo'nun biraz desteğiyle Sicilya'ya kaçmayı başarırlar.

Poliksenes onları takip eder. Autolycus adında bir komik hilekarın yardımıyla sonunda Perdita'nin kimin kızı olduğunun sırrı çözülür ve Perdita asıl babası Leontes ile bir araya gelir. İki kral da birbiriyle barışırlar ve her ikisi de Florizel ve Perita'nin evlenmelerine izin verirler. Hepsi birlikte Hermione ile sarayda birlikte olan, sarayda onun tarafını daima tutmuş olan ve Hermione'nin hatırasını iyi tutmak için onun büyük boy bir heykelini evinde saklayan ve ayni zamanda Antigonus'un eski karısı olan Paulina'yi ziyarete giderler. Bu sırada heykel birden hayata gelir ve asıl Hermione olarak ortaya çıkar. Meğerse Delfi tanrılar kahinin sözlerini doğrulamak için ve kızı ile tekrar buluşana kadar yıllarca Hermione herkesten saklanmıştır.

Uyarılar

Kış Masalı oyununun şu sinema filmi uyarmaları bulunmaktadır:

  • 1910 sessiz film versiyonu.[5]
  • 1968'de sesli renkli versiyon. Başrolde Leontes olarak Laurence Harvey [6]
  • 2009'da vizyona girmesi beklenen halen çevrilmiş olup editör elinde bulunan Kış Masalı. Yönetmeni Waris Hussein ve başrolde Leontes olarak Dougray Scott.[7]

Kış Masalı oyunu birkaç defa İngiliz BBC televizyon şirketi tarafından üretilip televizyonda gösterilmiştir. En son BBC prodüksiyonu 1981 versiyonu olup prodüktörlüğünü Jonathan Miller, yönetmenliğini Jane Howell ve Leontes olarak başrolü Jeremy Kemp yapmıştır.

Türkçeye çeviriler

  • Kış Masalı, Çev. [Mehmet] Nâdir. Matbaa-i Esad İzzet, 1299.

(İnci Enginün, Tanzimat Devrinde Shakespeare adlı doktora tezinin bibliyografya bölümünde, bu kitabın, Shakespeare'in Kış Masalı değil, Greene'in Pandosto'su olduğunu belirtir.)

  • Kış Masalı.,Çev. A. Turan Oflazoğlu. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 1979.

Dipnotları

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2008. 
  2. ^ F. E. Halliday, A Shakespeare Companion 1564-1964, Baltimore, Penguin, 1964; say. 532.
  3. ^ Samuel Tannebaum, Shakespearean Scraps, chapter: "The Forman Notes" (1933). Tannenbaum aynı zaman da Malone adlı otoritenin durumunu bildirmektedir. "Malone önce bunun yazılmasının 1594 olduğuna karar vermişti. Sonra ise bu fikrinden cayıp tarihi 1604 olarak, daha sonra ondan da cayıp 1613 olarak ve en sonunda 1610-11de karar kılmıştır."
  4. ^ Halliday, say. 532-3.
  5. ^ "The Winter's Tale (1910)". 29 Mayıs 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2008. 
  6. ^ "The Winter's Tale (1968)". 18 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2008. 
  7. ^ "The Winter's Tale (2009)". 25 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2008. 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">William Shakespeare</span> İngiliz oyun yazarı ve şair (1564–1616)

William Shakespeare, İngiliz şair, oyun yazarı ve oyuncu. Genellikle İngilizce dilinin en büyük yazarı ve dünyanın en iyi dram oyunu yazarı olarak anılır. İngiltere'nin ulusal şairi ve "Avon'un Ozanı" olarak da bilinir. Günümüze ulaşan eserleri, bazı ortaklaşa yazılanlarla birlikte 38 oyun, 154 sone, iki uzun öykü şiir ve birkaç kaynağı belirsiz şiirden oluşur. Oyunları bütün önemli dillere çevrildi ve diğer bütün oyun yazarlarından daha çok sergilendi.

<i>Hamlet</i> William Shakespeareın trajedisi

Hamlet, William Shakespeare tarafından 1599 ile 1601 yılları arasında yazılan temasında trajediyi işleyen oyundur. Danimarka'da geçen oyunda Prens Hamlet'in, kral olan babasını öldürdükten sonra tahta geçen ve annesi Gertrude ile evlenen amcası Claudius'tan nasıl intikam aldığını anlatır. Oyun renkli bir biçimde kahır dolu kederden, hiddet dolu gazaba geçen gerçek ve yapmacık cinnetin izlediği yolu çizer ve ihanet, intikam, ensest, ahlaksızlık konularını işler.

<i>III. Richard</i> (oyun)

Kral III. Richard'ın Trajedisi William Shakespeare'in Kral III. Richard'ın kısa hayatını anlattığı oyunudur. Yazarın ilk oyunlarından biri olduğu düşünülmektedir. 1592-3 yılları arasında yazıldığı varsayılmaktadır. III. Richard Shakespeare'in bir tarihi oyunlar dörtlüsünün sonuncusudur. Pek çok edebiyat ve tiyatro otoritesi tarafından Shakespeare'in en önemli oyunlarından biri olduğu kabul edilmektedir.

<i>V. Henry</i> (oyun) Shakespearein bir oyunu

V. Henry, William Shakespeare'in İngiltere kralı V. Henry'nin hayatına dayanarak yazdığı tarihsel bir oyundur. Agincourt Savaşı öncesi ve sonrası olayları konu alır. 1599 yılının ilk aylarında yazıldığı düşünülmektedir. Kendi başına ayrı bir oyun olmayıp bir dörtlü oyun grubunun birinci oyunu olduğu iddia edilmektedir. Bu Henriad oyun grubunun diğerleri esere konu olan kralın hükümdarlığa geçiş tarihi itibarıyla şöyle sıralanabilir: IV. Henry, Bölüm 1, IV. Henry, Bölüm 2 ve V. Henry.

<i>Fırtına</i> (oyun) Shakespeare oyunu

Fırtına, William Shakespeare'in beş perdeden oluşan, trajik-komik hatta fantastik, oyunlarından biridir. Genellikle 1610 ya da 1611'de yazıldığı varsayılmaktadır ama bazı otoritelere göre daha önce yazılmıştır. Shakespeare'in başka yazarlarla işbirliği yapmadan, tek kendisinin yazmış olduğu son tiyatro eseridir. Türü konusunda kesin bir anlaşma yoktur. İlk 1623de yayınlanmasında, Birinci Folyo edisyonunda, komedi olarak adlandırılmıştır ama çağımızda birçok modern otorite tarafından romans olarak sınıflandırılmaktadır. 1642de Cromwell'in devrim idaresi tarafından İngiliz tiyatrolarının kapatılmasına kadar pek az dikkat çekmiştir. Kraliyet idaresinin Restorasyonu ile tiyatrolar tekrar açıldıkları zaman çok ilgi görmüş ve popüler olarak sahnelerde birçok defa tekrarlanmıştır; ama bu oyunlarda çok defa orijinal metin değil değiştirilmiş telif metinler kullanılmıştır. Ondokuzuncu yüzyıl ortalarında tiyatrolar orijinal metinleri kullanmaya başlanmışlardır. Yirminci yüzyılda kritikler ve edebiyat bilimcileri tarafından çok köklü bir yeniden değerlendirmeden geçirilmiştir ve çağımızda Fırtına Shakespeare'in en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilmektedir.

<i>Kibarlık Budalası</i>

Kibarlık Budalası, Molière tarafından yazılmış, seyirlik bir oyundur. İlk temsili 14 Ekim 1670 Moliere'in aktörler trupu tarafından Şambord Şatosu'nda 'da Fransa Kralı XIV. Louis önünde yapılmıştır. Bu temsil beş-perdelik bir komedi-bale olarak sahnelenmiş; oyun yazarı olan Moliere hem de başrol olan "Mösyö Jourdain" rolünü almış; müzik Jean-Baptiste Lully tarafından bestelenmiş, bale koreografisi Pierre Beauchamp, mizansen Carlo Vigarani ve kostümler Chevalier d'Arvieux tarafından hazırlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Refik Ahmet Nuri Sekizinci</span> Türk tiyatro yazarı, gazeteci, oyuncu, dramaturg

Refik Ahmet Nuri Sekizinci veya İbn-ür Refik Ahmet Nuri Sekizinci, Osmanlı tiyatro oyuncusu, oyun yazarı, bürokrat ve 12. Fenerbahçe SK başkanıdır. En sevdiği oyunu "Sekizinci" olduğu için sonradan soyadı olarak almıştır. Edebiyat dünyasında daha çok uyarlamalarıyla tanınmaktadır.

<i>Veronalı İki Centilmen</i>

Veronalı İki Gentilmen, İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından tiyatro yazarlığı mesleğinin başlarında yazılmış komedi janrında bir oyundur. Shakespeare'in oyunları arasında en az sayıda oyuncu ile oynananıdır ve bir kadın kahramanın erkek çocuk elbiseleri ile sahneye çıkması ilk defa bu oyunda olmuştur. Oyunda işlenen ana temalar arkadaşlık ve sadakatsizliktir. Bazı yazarlar, oyunun en önemli olayının Proteus'un uşağı olan Launce'ın, köpeği ile birlikte sahnede soytarılık yapması ve böylelikle bir bakıma oyunu esas kahramanlarından çalmaları olduğunu iddia ederler.

<i>Windsorun Şen Kadınları</i>

Windsor'un Şen Kadınları, İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış komedi türünde bir tiyatro oyunudur. Bu oyun ilk defa 1602'de basılmıştır ancak yazılışının 1597'den önce olduğu zannedilmektedir. Baş kahraman, Shakespeare'in IV. Henry oyunlarında bulunan, "şişman şövalye" Sir John Falstaff'tır. Bu oyun Shakespeare'in kendi yaşama çağı olan ve yeri olan I. Elizabeth çağının İngiltere orta sınıfının hayat sorunları ile ilgili olan tek oyunudur. Bu oyunun birkaç opera adaptasyonu yapılmıştır.

<i>Atinalı Timon</i>

Atinalı Timon İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış beş perdeden oluşan bir oyun olup konusu klasik Yunan çağlarında Atina'da tanınmış Timon hakkındadır. Shakespeare olasılıkla bu şahsı tanınmış Klasik Yunan filozofu Timon ile karıştırmıştır.

<i>Cymbeline</i> William Shakespearein oyunu

Cymbeline, İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir Kelt asıllı eski İngiliz kralı hakkında 5 perdelik bir oyundur.

<i>Aşkın Çabası Boşuna</i>

Aşkın Çabası Boşuna İngiliz yazar William Shakespeare tarafından yazılmış bir komedi oyunudur. Bu eser yazarın ilk komedileri arasında olup 1590'lı yılların ortalarında yazılmış olduğu sanılmaktadır. İlk defa basılıp yayınlanması 1598'dedir. Bu eser ilk defa 1598'de Kraliçe I. Elizabeth huzurunda sahneye konulmuş; ikinci defa yıllarca sonra 1605'te bir büyük malikanede oynamıştır. Sonra 1839'da Covent Garden Tiyatrosunda oynanıncaya kadar tiyatro repertuvarlarına hiç girmememiştir.

<i>Yanlışlıklar Komedisi</i>

Yanlışlıklar Komedisi ünlü İngiliz yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir komedi oyunudur. Bu oyun Shakespeare'in oyun yazarlığı kariyerinin başlangıçında hazırlandığı oyunlardan birisi olup 1589 ile 1594 arasında yazıldığı sanılmaktadır. Bu Shakespeare'in oyunları arasında en kısa sürenidir. Bu oyun Shakespeare'in komedileri içinde en çok bir fars karakterli olanıdır ve içinde soytarılık ve hüviyet karışıklıkları, cinaslar ve söz oyunları çok yer almaktadır. Yanlışlıklar Komedisi'nde Shakespeare'in klasik tiyatronun üç birlik prensibine uyduğu nadir iki oyundan birisidir

<i>Kral John</i>

Kral John ünlü İngiliz oyun yazarı ve ozanı William Shakespeare tarafından yazılmış olan 5 perdelik bir oyundur. Bu oyunun janrı tarih oyunu olarak verilmektedir; çünkü İngiliz Kralı II. Henry ve kraliçe Akitanya Düşesi Eleanor'un oğlu ve İngiliz Kralı III. Henry'nin babası olan 1199 – 1216 döneminde İngiliz Kralı olan Kral John'un hayat hikâyesini dramatik bir şekilde temsil etmektedir. Bu oyun 1590'li yılların ortalarında yazılıp temsil edilmiş olduğu sanılmaktadır; fakat ilk basılı şekli 1623 tarihli birinci folyo edisyonunda bulunmaktadır.

<i>VIII. Henry</i> (oyun) Shakespeare oyunu

VIII. Henry, ünlü İngiliz oyun yazarı ve ozanı William Shakespeare tarafından (kısmen) yazılmış ve İngiltere Kralı VIII. Henry'nin yaşam hikâyesini dramatik olarak temsil eden bir tarihsel janr tiyatro oyunudur. Zamanının belgelerinde bu oyunun ismi Her şey Gerçek olarak geçmektedir. Bu eserin ilk basılışı 1623'te yayımlanan Birinci Folyo edisyonundadır ve burada ilk defa oyunun ismi Henry VIII olarak verilmektedir. Oyunun bünyesi Shakespeare'in yazım hayatının sonlarına hazırladığı diğer romans janrlı eserlere çok benzemektedir. Fakat oyunun dilinin stilini inceleyen araştırmacılar bu eserin Shakespeare'in takipçisi olan oyun yazarı John Fletcher ile birlikte yazıldığına dair çok inandırıcı deliller bulunduğunu bildirmektedirler.

<i>IV. Henry, Bölüm 2</i> Shakespare oyunu

IV. Henry, Bölüm 2, William Shakespeare tarafından 1596–1599 yılları arasında yazıldığı düşünülen tarihsel oyundur. Yapıt; II. Richard, IV. Henry, Bölüm 1 ve V. Henry'nin oluşturduğu Henriad adı da verilen dörtlemenin üçüncü oyunudur.

<i>VI. Henry, Bölüm 1</i>

VI. Henry Bölüm 1, İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından yaklaşık olarak 1588-1590’da yazılmış olduğu kabul edilen tarihsel bir oyundur. Bu oyun üç bölüm olan VI. Henry oyunları ile birlikte III. Richard oyunlarından oluşan Shakespeare'in tarihi oyunlar dörtlemesinin birincisidir.

<i>VI. Henry, Bölüm 2</i>

VI. Henry Bölüm 2, İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından yaklaşık olarak 1588-1592 yılları arasında yazıldığı kabul edilen bir tarihsel oyundur. Bu oyun üç bölüm olan VI. Henry oyunları ile birlikte III. Richard oyunlarından oluşan Shakespeare'in bir tarih oyunlar dörtlemesinin ikincisidir.

<i>VI. Henry, Bölüm 3</i>

VI. Henry Bölüm 3 1591'de yazıldığı kabul edilen ve konusunun zamanının İngiltere Kralı VI. Henry'nin hayat dönemini olan bir Shakespeare tarihsel oyunudur. Bu oyun üç bölüm olan VI. Henry oyunları ile birlikte III. Richard oyunlarından oluşan Shakespeare'in bir tarih oyunlar dörtlemesinin üçüncüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">Les vêpres siciliennes</span>

Sicilya Vesperleri, İtalyan romantik stilde opera bestecisi Giuseppe Verdi tarafından bestelenen ve libretto'su önceden hazırlanmış "Le Duc d'Albe" oyunundan uyarlanarak "Charles Duveyrier" ve "Eugène Scribe" tarafından Fransızca olarak yazılmış 5 perdelik bir opera eseridir. Operanın konusu, 1282'de gerçekten olmuş ve ilk defa Orta Çağ'da Sicilyaca "Lu rebellamentu di Sichilia" adlı kitapta yazılmıştır.