İçeriğe atla

Küçük gezegen uyduları listesi

243 Ida & Dactyl.

Küçük gezegen uyduları, asteroitler veya başka küçük gezegenler etrâfından dönen gök cisimleridir.

Dünya'ya Yakın Cisimler

AdTipÇap (km)
(veya boyutları)		Uydunun adıUydunun çapı (km)
(veya boyutları)		Ana cisme
uzaklık (km)
1862 ApolloApollo 1,7 S/2005 (1862) 1 0,08 3
3671 Dionysus Amor 1,5 S/1997 (3671) 1 0,4 2,2
5381 Sekhmet Aten 1 S/2003 (5381) 1 0,3 1,54 ± 0,12
7088 Ishtar Amor 1,5? S/2006 (7088) 1 ? ?
(31345) 1998 PG Amor 0,9 S/2001 (31345) 1 0,3 1,5
(35107) 1991 VH Apollo 1,2 S/2001 (35107) 1 0,5 3,2
65803 DidymosAmor 0,8 S/2003 (65803) 1 0,15 ± 0,05 1,1
(66063) 1998 RO1Aten 0,9 S/2001 (66063) 1 0,36 0,8
(66391) 1999 KW4Aten 1,2 S/2001 (66391) 1 > 0,36 2,6
69230 Hermes Apollo 0,4 S/2003 (69230) 1 0,4 1
(85938) 1999 DJ4Apollo 0,7 S/2004 (85938) 1 0,35 1,5
(88710) 2001 SL9Apollo 1 S/2001 (88710) 1 0,31 1,8
(137170) 1999 HF1Aten 3,5 S/1999 (137170) 1 0,8 7,0
1990 OS Apollo 0,3 S/2003 (1990 OS) 1 0,045 0,6
1994 AW1Amor 0,9 S/2001 (1994 AW1) 10,5 2,1
1994 XD Apollo 1? S/2005 (1994 XD) 1 ? ?
1996 FG3Apollo 1,4 S/2001 (1996 FG3) 10,43 2,4
1998 ST27Aten 0,8 S/2002 (1998 ST27) 10,12 4,5 ± 0,5
2000 DP107Apollo 0,80 (± 0,16) S/2000 (2000 DP107) 10,30 (± 0,15) 2,622 ± 0,162
2000 UG11Apollo 0,23 ± 0,06 S/2001 (2000 UG11|) 10,10 0,337 ± 0,013
2002 BM26Amor 0,6 S/2002 (2002 BM26|) 10,1 1,5
2002 CE26Apollo 3 S/2004 (2002 CE26|) 10,2 5
2002 KK8Amor 0,5 S/2003 (2002 KK8) 10,1 ?
2003 SS84Apollo 0,12 S/2004 (2003 SS84|) 10,06 0,3?
2003 YT1Apollo 1 S/2004 (2003 YT1) 10,18 ~2,7
2004 DC Apollo 0,3 S/2006 (2004 DC) 1 ? ?
2005 AB Amor 1,2? S/2005 (2005 AB) 1 0,3 2,5?
2005 NB7Apollo 0,5 ± 0,1 S/2008 (2005 NB7) 10,2 ± 0,1 ≥ 0,6
2006 GY2Apollo 0,45 S/2006 (2006 GY2) 1? ?

Mars'la kesişenler

AdÇap (km)
(veya boyutları)		Uydunun adıUydunun çapı (km)
(veya boyutları)		Ana cisme
uzaklık (km)
1139 Atami 7 S/2005 (1139) 1 7 ?
2044 Wirt 8? S/2006 (2044) 1 ? ?
(5407) 1992 AX 4 S/2001 (5407) 1 1,2 6,8
(34706) 2001 OP834? S/2005 (34706) 1 1? 8?
(114319) 2002 XD583? S/2005 (114319) 1 ? ?

Ana kuşak asteroitleri

AdÇap (km)
(veya boyutları)		Uydunun adıUydunun çapı (km)
(veya boyutları)		Ana cisme
uzaklık (km)
22 Kalliope(215×180×150) Linus38 ± 6 1.065 ± 8
45 Eugenia(305×220×145) Petit-Prince (Eugenia I) 13 ± 1 1.184 ± 12
S/2004 (45) 1~6 ~700(?)
87 Sylvia(385×265×230) Remus (Sylvia II) 7 ± 2 706 ± 5
Romulus (Sylvia I) 18 ± 4 1.356 ± 5
90 Antiope 110 ± 16 S/2000 (90) 1 110 ± 16 170 ± 1
107 Camilla(285×205×170) ± 20 S/2001 (107) 1 11 ± 2 1.235 ± 16
121 Hermione(254×125) S/2002 (121) 1 12 ± 4 768 ± 11
130 Elektra(215×155) S/2003 (130) 1 6 ± 2 1.252 ± 30
243 Ida(59,8×25,4×18,6) Dactyl (Ida I) (1,6×1,4×1,2) 108
283 Emma148,1 ± 4,6 S/2003 (283) 1 12 596 ± 3
379 Huenna 92.3 ± 1,7 S/2003 (379) 1 7 3.400 ± 11
762 Pulcova 137,1 ± 3,2 S/2000 (762) 1 20 810
809 Lundia~7 - 10 S/2005 (809) 1 ~7 - 10 ~10 – 20
854 Frostia 13,7 ± 5,6 S/2004 (854) 1 10 ~25
1089 Tama 12,9 S/2003 (1089) 1 9 20
1313 Berna 11 S/2004 (1313) 1 11 35
1509 Esclangona 12 S/2003 (1509) 1 4 140
1717 Arlon 9? S/2006 (1717) 1 ? 18?
2006 Polonskaya 10 S/2005 (2006) 1 ? ?
2478 Tokai 10? S/2007 (2478) 1 ? ?
2486 Metsähovi 12? S/2007 (2486) 1 ? ?
2754 Efimov7? S/2006 (2754) 1 ? 12?
3073 Kursk 8? S/2007 (3073) 1 ? ?
3309 Brorfelde 6? S/2005 (3309) 1 ? ?
3703 Volkonskaya 3 S/2003 (3703) 1 1,2 ?
3749 Balam 7 S/2002 (3749) 1 1,5 310 ± 20
3782 Celle 6 S/2003 (3782) 1 2,5 30
3982 Kastel' ? S/2005 (3982) 1 ? ?
4029 Bridges 10 S/2006 (4029) 1 ? ?
4492 Debussy 10 S/2004 (4492) 1 ? 25
4674 Pauling 8 S/2004 (4674) 1 2,5 250
4786 Tatianina 8? S/2006 (4786) 1 ? ?
(5477) 1989 UH2~7 S/2005 (5477) 1 2,5 15
5905 Johnson 5 S/2005 (5905) 1 2 ?
6084 Bascom 9? S/2006 (6084) 1 3,5? 32?
6244 Okamoto 7? S/2006 (6244) 1 1,7? 15?
9069 Hovland 3 S/2004 (9069) 1 0,9 ?
9260 Edwardolson ~4 S/2005 (9260) 1 ? ?
9617 Grahamchapman 5? S/2006 (9617) 1 1,4? ?
11264 Claudiomaccone 4 S/2003 (11264) 1 1,2 ?
(17246) 2000 GL744,5 S/2004 (17246) 1 2 ~230
(17260) 2000 JQ586? S/2006 (17260) 1 1,5? 10?
(22899) 1999 TO144,5 S/2003 (22899) 1 1,5 ~170
(76818) 2000 RG793,6 S/2005 (76818) 1 1,1 ?

Jüpiter truvalıları

AdÇap (km)
(veya boyutları)		Uydunun adıUydunun çapı (km)
(veya boyutları)		Ana cisme
uzaklık (km)
617 Patroclus 121,8 ± 3,2 Menoetius (Patroclus I) 112,6 ± 3,2 685 ± 40
624 Hektor(363×207) S/2006 (624) 1 15 1.000?

Neptün-ötesi cisimler

AdTipiÇap (km)
(veya boyutları)		Uydunun adıUydunun çapı (km)
(veya boyutları)		Ana cisme
uzaklık (km)
Plüton Plütino2306 ± 20 Charon (Plüton I) 1207 ± 3 19.571 ± 4
Nix (Plüton II) 44-130 48.675 ± 120
Hydra (Plüton III) 44-130 64.780 ± 90
(26308) 1998 SM165Plütino221? S/2001 (26308) 1 88 11.310 ± 110
42355 Typhon DDC134 Echidna (Typhon I) 78 1,300?
(47171) 1999 TC36Plütino 375 ± 50 S/2001 (47171) 1 140 7.640 ± 460
(48639) 1995 TL8DDC352 S/2005 (48639) 1 161 420
50000 QuaoarCubewano 1260 S/2007 (50000) 1 96? ?
(55637) 2002 UX25Cubewano 649 S/2007 (55637) 1 205 ?
58534 Logos Cubewano 80 Zoe (Logos I) 66 8.010 ± 80
(60458) 2000 CM114DDC150? S/2006 (60458) 1 119? 2.200?
(60621) 2000 FE82:5 rezonansında 151? S/2007 (60621) 1 115? 1.200
65489 Ceto DDC172 Phorcys (Ceto I) 134 1,840
66652 Borasisi Cubewano 166 Pabu (Borasisi I) 137 4,660 ± 170
(79360) 1997 CS29Cubewano 305 S/2005 (79360) 1 292 2300
(80806) 2000 CM105Cubewano 224 S/2005 (80806) 1 129 2700
(82075) 2000 YW134SDO 431 S/2005 (82075) 1 237 1900
88611 Teharonhiawako Cubewano 176 ± 20 Sawiskera (Teharonhiawako I) 122 ± 14 27.300 ± 343
90482 OrcusPlütino946 S/2007 (90482) 1 262 ± 170 8.700
(119979) 2002 WC191:2 rezonansında 420? S/2007 (119979) 1 ? ?
(120347) 2004 SB60Cubewano 580? S/2006 (120347) 1 ? 3.500?
(123509) 2000 WK183Cubewano 221? S/2007 (123509) 1 ? ?
(134860) 2000 OJ67Cubewano 253? S/2003 (134860) 1 175? 2.300?
136108 Haumea Cubewano 1400 Hiʻiaka (136108 Haumea I) 310 49.500 ± 400
Namaka (136108 Haumea II) 170 39.300
Eris SDO 2.800 Dysnomia (Eris I) 300-400 30.000-36.000
(139775) 2001 QG298Plütino 171? S/2004 (139775) 1 171? 240?
(148780) Altjira Cubewano 340? S/2007 (148780) 1 246? 5.800?
1998 WW31Cubewano 133 ± 15 S/2000 (1998 WW31) 1110 ± 12 22.300 ± 800
1999 OJ4Cubewano? 168 S/2005 (1999 OJ4) 193 2.200
1999 RT214Cubewano 120? S/2006 (1999 RT214) 1? 3.300?
2000 CF105Cubewano 170 S/2001 (2000 CF105) 1120 23.000
2000 CQ114Cubewano 164? S/2004 (2000 CQ114) 1133 5.880 ± 200
2000 QL251Cubewano? 176? S/2006 (2000 QL251) 1176? 7.000?
2001 FL185Cubewano 144? S/2007 (2001 FL185) 1100? 1.900?
2001 QY297Cubewano 282? S/2007 (2001 QY297) 1233? 2.800?
2001 RZ143Cubewano 201? S/2007 (2001 RZ143 1192? 1.400?
2001 QC298Cubewano 189 S/2002 (2001 QC298) 1155 3.690 ± 70
2001 QW322Cubewano 86 S/2003 (2001 QW322) 186 ~130.000
2002 GZ31SDO 187? S/2007 (2002 GZ31) 1118? ~2.060 ± 270
2003 AZ84Plütino 686 +99/-96 S/2007 (2003 AZ84) 168 ± 20 7.200
2003 QW111Plütino 265? S/2006 (2003 QW111) 1? 10.000?
2003 QY90SDO 196 S/2003 (2003 QY90) 1178 10.000
2003 UN284Cubewano 127 S/2003 (2003 UN284) 197 60.000
2004 PB108Cubewano 210? S/2007 (2004 PB108) 1121? 5.400
2005 EO304Cubewano 240 S/2005 (2005 EO304) 1? 85.000

Ayrıca bakınız

  • (Gezegenlerin ve cüce gezegenlerin) uydularının listesi
  • Doğal uydular
  • Güneş

Kaynakça

  • W. Robert Johnston tarafından güncelleştirilen Asteroids with Satellites[] web sitesi ve oradaki kaynaklar. (son erişim 2007-03-13)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter</span> Güneş Sisteminde yer alan en büyük gezegen

Jüpiter, Güneş Sistemi'nin en büyük gezegenidir. Güneş'ten uzaklığa göre beşinci sırada yer alır. Adını Roma mitolojisindeki tanrıların en büyüğü olan Jüpiter'den alır. Büyük ölçüde hidrojen ve helyumdan oluşmakta ve gaz devi sınıfına girmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter'in doğal uyduları</span> Vikimedya liste maddesi

Jüpiter'in bilinen 95 doğal uydusu vardır. Bu uydular yörüngeleri, boyut ve fiziksel özellikleri ve bu verilere göre tahmin edilebilecek oluşum mekanizmaları ile çok büyük çeşitlilik göstermektedir. Jüpiter'in, halkaları, manyetik alanı ve uyduları ile birlikte oluşturduğu ve küçük bir güneş sistemini andıran bu karmaşık yapı, Güneş Sistemi'nin evrimini aydınlatabilecek çok sayıda ipuçları barındırmaktadır. İç uyduları olan İo, Europa, Ganymede ve Callisto büyük ve aydın iken diğerleri soluk ve küçüktür.

<span class="mw-page-title-main">Satürn'ün halkaları</span>

Satürn Güneş Sistemindeki en etkileyici halka sistemine sahip gezegendir. Satürn'ün halkaları ilk kez 1610'da Galileo Galilei tarafından fark edilmiş; ancak 1655'te Christiaan Huygens tarafından tanımlanmışlardır. Gezegen halkalarının bilinen yapısına uygun olarak, birbirinden bağımsız hareket eden çok sayıda küçük 'toz', 'buz' ve 'kaya' parçacığının Satürn ve uydularının çekim etkileri ile sürekli denetim altında tutulması sayesinde şeklini koruyan dinamik bir sistem oluştururlar.

<span class="mw-page-title-main">Satürn'ün doğal uyduları</span> Vikimedya liste maddesi

Satürn'ün doğal uyduları, sadece onlarca metre çapındaki minik uydulardan, Merkür gezegeninden daha büyük olan muazzam Titan'a kadar çok sayıda ve çeşitlidir. Satürn, halkalarında gömülü olmayan ve yörüngeleri doğrulanmış 146 uyduya sahiptir ve ayrıca milyonlarca gömülü küçük uydu ve daha küçük sayısız halka taneciklerini içeren yoğun halkaları vardır. Yedi Satürn uydusu, elips şekline sahip olabilecek kadar büyüktür, ancak bunlardan sadece Titan ve muhtemelen Rhea şu anda hidrostatik dengededir. Satürn'ün uyduları arasında özellikle dikkat çekici olanlar; azot bakımından zengin, Dünya benzeri bir atmosfere, kurumuş nehir ağları ve hidrokarbon göllerinden oluşan bir manzaraya sahip, Güneş Sistemi'ndeki ikinci en büyük uydu olan Titan, güney kutup bölgesinden gaz ve toz jetleri çıkan Enceladus ve tezat oluşturan siyah ve beyaz yarım küreleriyle İapetus'dur.

<span class="mw-page-title-main">Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin Güneş'ten uzaklıklarına göre sıralanmış bir listesi bulunmaktadır. Çapı 500 km'den küçük cisimler listeye alınmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ariel (uydu)</span>

Ariel, Uranüs' ün uydularından biridir. 24 Ekim 1851' de William Lassel tarafından Uranüs'ün diğer bir uydusu olan Umbriel ile birlikte keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Galilei uyduları</span> Jüpiterin en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callistonun ortak adı

Galilei uyduları, Jüpiter'in en büyük dört uydusu olan Io, Europa, Ganymede ve Callisto'dur. Klasik gezegenlerin en sönüğü olan Satürn'den sonra çıplak gözle en kolay görülebilen Güneş Sistemi cisimleridir. Parlak Jüpiter'e olan yakınlıkları çıplak gözle gözlemi çok zorlaştırsa da, yüksek ışık kirliliği olan gece gökyüzü koşullarında bile sıradan dürbünlerle kolayca görülebilirler. Teleskobun icadı, uyduların 1610 yılında keşfedilmesini sağladı. Bu sayede, insanlar klasik gezegenleri takip etmeye başladığından beri keşfedilen ilk Güneş Sistemi cisimleri ve Dünya'nın ötesindeki herhangi bir gezegenin yörüngesinde bulunan ilk cisimler oldular.

<span class="mw-page-title-main">Truvalı (gök cismi)</span>

Truvalı veya truva asteroidi, astronomide daha büyük bir cismin yörüngesini paylaşan, ana cismin yaklaşık 60° ilerisinde veya gerisinde bulunan L4 ve L5 Lagrange noktalarından birinin yakınında kararlı bir yörüngede kalan küçük boyutlu bir gök cismidir (çoğunlukla asteroitler). Truva cisimleri gezegenlerin ya da büyük uyduların yörüngelerini paylaşabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Küçük Güneş Sistemi cismi</span>

Küçük Güneş Sistemi Cismi, 2006 yılındaki kararla Uluslararası Astronomi Birliği'nce (UAB) tanımlanan güneş sisteminde bulunup ne gezegen, ne de cüce gezegen olan bir cisimdir:

Güneş'in etrafından dönen diğer cisimlere topluca "Küçük Güneş Sistemi Cismi" olarak telmih edilecek... Bunlar, şu anda Güneş Sistemi'nin çoğu asteroitlerini, çoğu Neptün-ötesi cisimleri (NÖC), kuyruklu yıldızlar ve diğer küçük cisimleri içerir.

<span class="mw-page-title-main">Mars'ın uyduları</span>

Mars'ın uyduları Phobos ve Deimos adında iki küçük uydu olup nasıl oluştukları ve Mars'ın yörüngesine ne zaman geçtikleri bilinmemektedir. Fakat Mars'ın kütleçekim alanına kapılmış asteroitler oldukları düşünülmektedir.

Yavin, Yıldız Savaşları evrenindeki hayali gezegenin adıdır. Yıldız Savaşları: Bölüm IV - Yeni Bir Umut'ta görüldüğü üzere kırmızı bir gaz devidir. Gezegenin çekirdeği metalik maddelerden ve corusca cevherlerini de oluşturan karbon parçaları ve metalik hidrojenlerden oluşmuştur. Gezegendeki değerli taşların çıkarılması gelecek vadeden bir iş olmasına rağmen, Yavin daha çok Yavin IV uydusuyla bilinir. Bir asi gemisiyle çarpıştıktan sonra gezegenin çekirdeğine doğru yönelen Süper Yıldız Destroyeri Knight Hammer Yavin'de yok edilmiştir. Bir rivayete göre Sith Darth Maul bu bölgedendir. Yüksek hızdaki rüzgâr fırtınalarından dolayı gezegene hiç kimse iniş yapmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Plüton Sistemi</span>

Plüton, 5 uyduya sahiptir. En büyüğü Charon'dur. Charon ve Plüton arasındaki mesafe, Güneş Sistemi'nde bilinen bütün gezegen-uydu ya da cüce gezegen-uydu arasındaki mesafeden çok daha küçüktür. Diğer uyduları Nix, Hydra, Kerberos ve Styx'tir. Bunlar, Charon'a göre daha küçüktür.

<span class="mw-page-title-main">Doğal uydu</span> bir gezegenin yörüngesinde dönen gök cismi

Doğal uydu, en yaygın kullanımıyla, bir gezegenin, cüce gezegenin veya küçük bir Güneş Sistemi cisminin yörüngesinde dönen astronomik bir cisimdir.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs'ün uyduları</span>

Uranüs, güneş sisteminin yedinci gezegenidir ve bilinen 28 doğal uydusu vardır. Bu uydulara William Shakespeare ve Alexander Pope'un eserlerindeki karakterlerin isimleri verilmiştir. Titania ve Oberon adı verilen ilk iki uydu 1787 yılında İngiliz astronom William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Bu keşifleri 1851 yılında William Lassell tarafından ve 1948 yılında Gerard Kuiper (Miranda) tarafından keşfedilen üç hidrostatik dengeye sahip uydu izlemiştir. Bu beş uydu gezegensel kütleye sahiptir ama güneşin etrafında dönmedikleri için cüce gezegen kategorisine alınmazlar. Kalan uydular 1985 sonrasında Voyager 2 uzay aracı ve dünya merkezli teleskoplar tarafından keşfedilmiştir.

Resmi olarak küçük gezegen adlandırması, bir küçük gezegene nihai biçiminde verilen bir sayı-isim kombinasyonudur. Bu tür bir adlandırma, her zaman yeterince güvenilir bir yörünge belirlendikten sonra bir cisme atanan öncü numarayı içerir. Resmi adlandırma, ilk gözlemlendiğinde otomatik olarak atanan geçici adlandırmaya dayanır. Daha sonra, resmi adlandırmanın geçici kısmı bir isim ile değiştirilebilir. Hem resmi hem de geçici adlandırmalar, Uluslararası Astronomi Birliği'nin (IAU) bir şubesi olan Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından denetlenmektedir.

Cupid, Uranüs'ün bilinen en küçük uydusudur ve sadece 18 km genişliğindedir. Geçici adı S/2003 U2'dir aynı zamanda Uranüs XXVII olarak da bilinir. Düzensiz bir uydudur ve gezegen etrafında 0,58 günde dolanır. 2003 yılında Mark R. Showalter ve Jack J. Lissauer tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Düzensiz uydu</span> Uzak, eğimli ve genellikle eksantrik ve retrograd yörüngeyi takip eden doğal uydu

Astronomide düzensiz uydu veya düzensiz doğal uydu, uzak, eğik ve genellikle dış merkezli, ters yön yörünge izleyen bir doğal uydudur. Bunlar, oluşumunu yörüngelerinde gerçekleştiren düzenli uydulardan farklı olarak ana gezegenleri tarafından yakalanmışlardır. Düzensiz uydular, genellikle benzer şekilde düzensiz yörüngelere sahip olan fakat sonunda uzaklaşarak ayrılacak olan geçici uyduların aksine sabit bir yörüngeye sahiptir. Terim, şekle atıfta bulunmaz; örneğin Triton yuvarlak bir uydudur, fakat yörüngesi nedeniyle düzensiz olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Salınımlı yörünge</span> yörüngesel tedirginlikler

Astronomide ve özellikle astrodinamikte, uzaydaki bir nesnenin zamanın belirli bir anındaki salınımlı yörüngesi, tedirginlikler olmasaydı merkezi cisim etrafında sahip olacağı kütleçekimsel Kepler yörüngesidir. Yani, mevcut yörünge durum vektörleriyle örtüşen yörüngedir.

<span class="mw-page-title-main">22 Kalliope</span> Asteroit

Kalliope, John Russell Hind tarafından 16 Kasım 1852 yılında George Bishop Gözlemevi'nde keşfedilen Asteroit kuşağından büyük M-tipi bir asteroittir. İsmini Yunan epik şiir perisi Kalliope'den almıştır. Linus isimli küçük bir uydunun yörüngesinde döner.

Küçük Gezegen Merkezi (MPC), Uluslararası Astronomi Birliği'nin (IAU) himayesinde küçük gezegenleri gözlemlemek ve raporlamak için oluşturulmuş resmi bir organdır. 1947 yılında kurulan merkez, Smithsonian Astrofizik Gözlemevi bünyesinde faaliyet göstermektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.