İçeriğe atla

Küçük Satürn Harekâtı

Küçük Satürn Harekâtı
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi

Küçük Satürn Harekâtı sırasında Sovyet ilerleyişi.
Tarih12 Aralık 1942 – 18 Şubat 1943
Bölge
Don Nehri - Donets Nehri arası, Rusya, SSCB
Sonuç Sovyet zaferi
Taraflar
 Sovyetler Birliği Almanya
 İtalya
 Macaristan
 Romanya
Komutanlar ve liderler
Sovyetler Birliği Josef Stalin
Sovyetler Birliği Fyodor Kuznetsov
Sovyetler Birliği Dmitri Lelyuşenko
Sovyetler Birliği Vasil Herasimenko
Sovyetler Birliği Filipp Golikov
Nazi Almanyası Adolf Hitler
Nazi Almanyası Erich von Manstein
Nazi Almanyası Erhard Raus
Nazi Almanyası Edwald von Kleist
İtalya Krallığı Italo Gariboldi
Macaristan Krallığı (1920-1946) Gusztáv Jány
Romanya Krallığı Petre Dumitrescu

Küçük Satürn Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stavka'nın (Sovyet Yüksek Komutanlığı) gerçekleştirdiği bir karşı taarruzdur.

Kızıl Ordu'nun başarıyla yürüttüğü Uranüs Harekâtı sonunda, Alman 6. Ordu'sunun tamamı, 4. Panzer Ordusu'nun bir kısmı ve bazı Almanya'nın müttefiki ülkelerden birlikler Stalingrad'da kuşatılmıştı. Stavka, Uranüs Harekâtı ardından, Kafkasya'daki ileri hareketi durdurulan Alman A Ordular Grubu'nun geri bağlantısını kesmek için, Satürn Harekâtı kapalı adıyla ikinci bir genel taarruz planı daha hazırlamıştı. Ancak Stalingrad'da kuşatılan birliklerin hesaplanandan daha güçlü bir kuvvet olduğunun anlaşılması üzerine Satürn harekkatı'nın uygulamaya konulması bir an için aksadı. Ardından Alman Yüksek Komutanlığı, Stalingrad'daki birliklere ulaşmak için Kış Fırtınası Harekâtı kapalı adıyla bir karşı taarruz başlattı. Bunun ardından Satürn Harekâtı için düşünülen bazı birliklerin Alman ileri harekâtını karşılamakta kullanılması gereği ortaya çıkmıştır. Stavka, Satürn Harekâtı'nı daha dar kapsamlı bir plana tadil ederek Küçük Satürn Harekâtı'nı başlattı. Bu harekâtla, öncelikle Alman Kış Fırtınası Harekâtı'na katılan kuvvetlerin geri bağlantısının kesilmesi amaçlanmıştır.[1]

Harekât öncesi

Alman Güney Ordular Grubu 17 Mayıs'ta ilerleyen Sovyet ordularına karşı bir karşı taarruz başlatmış, bunun devamında gerçekleşen İkinci Harkov Muharebesi ile Sovyet ordularını ağır bir yenilgiye uğratmıştı.[2] Mavi Durum kapalı adıyla planlanan 1942 yaz genel taarruzu ise 28 Haziran'da, Kafkasya petrol sahalarını ele geçirmek amacıyla başlatılmıştı.[3] General Hermann Hoth'un 4. Panzer Ordusu Voronej'i 7 Temmuz'da ele geçirdi[4] ve bölgedeki Kızıl Ordu direncini ciddi bir tehdit altına aldı.[5] General von Kleist komutasındaki 1. Panzer Ordusu Ağustos ayı başlarında Rostov'un 500 km güneyindeki[6] Maykop petrol sahasına ulaştı. Rostov, 23 Temmuz'da 4. Panzer Ordusu tarafından alınmıştı.[7] Hızlı Alman ilerlemesi Sovyetler Birliği'nin güney bölgelerini koparmak ve İran üzerinden gelen Amerikan yardım (Kiralama - Ödünç Verme Antlaşması) ulaşım hattını kesme tehdidi yaratmıştır.[8] Ancak taarruzu güçten düşmeye başladı. Bu durumu yaratan esas nedenler taarruzun demiryolu hatlarından sağlanan ikmalinde karşılaşılan güçlükler ile asıl taarruzu yürüten çevik ileri unsurların akaryakıt sıkıntısı ve insangücü açığıdır.[9] Örneğin bazı panzer tümenlerinde tank sayısı 54'e düşmüştür.[10]

Uranüs Harekâtı

Uranüs Harekâtı Stavka'nın Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmayı amaçlayan stratejik taarruzuna verilen kapalı addır. Taarruz, Stalingrad Muharebesi sürerken uygulamaya konulmuştur. Uranüs Harekâtı'nın planlaması, 1942 yılı Eylül ayı ortalarından itibaren başlatıldı.[11] Bu stratejik taarruzla eş zamanlı olarak Alman Merkez Ordular Grubu'nu ve Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini imha etmek üzere ayrı planlamalar da yapılmıştır. Cephe hattının güneyde fazlasıyla ileri çıkması Sovyet planlamacıları için bir fırsat sağlamıştır. Bu çıkıntının kanatlarının, zayıf donanımlı ve çok uzun cephe hatlarını tutmakta olan Rumen ve İtalyan birliklerince korunuyor olması[12] da ayrıca bir fırsat yaratmaktadır. Bu fırsatların kullanılması, taarruz çıkış hatlarının (güneyde ve kuzeyde) Rumen birliklerinin cephe hattına yönelmesiyle sağlanmış oldu. Bu Mihver ordularının, Sovyet zırhlılarını karşıması için gerek duyulan ağır silahları yoktu. Genel taarruza 19 Kasım 1942 günü şafağında başlandı. Stalingrad'ın kuzeyinden ve güneyinden taarruz eden kuvvetlerin öncü unsurları 22 Kasım'da Don Nehri üzerindeki Kalaç'ta temas kurarak kuşatmayı tamamladılar.[13] Bu kuşatma kolları iç ve dış çemberler olarak planlanmıştı. İç çember Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatacak, dış çember ise kuşatmaya derinlik kazandıracaktı, hem içeriden yapılması olası bir çıkış hareketi için derinlik oluşturacak, hem de dışarından yapılacak bir yarma hareketi için savunma hattı oluşturacaktı.[14] Sonuçta Uranüs Harekâtı, bir kısım Mihver kuvvetini Stalingrad'da kuşatmayı başarmıştı.

Alman kurtarma girişimi

Stalingrad'daki Mihver kuvvetler çevresindeki Sovyet kuşatmasını yararak bu birliklerle temas kurmayı amaçlayan Kış Fırtınası Harekâtı, B Ordular Grubu yerine geçmek üzere yeni teşkil edilen Don Ordular Grubu tarafından 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında icra edilmiştir. Don Ordular Grubu Komutanlığı'na, Leningrad'dan geri çağrılan Mareşal Erich von Manstein atanmıştır. Kasım ayı sonlarına doğru Kızıl Ordu, Uranüs Harekâtı'nın operatif hedefine ulaşarak Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmış ve baskı uygulamaya başlamıştı. Bu arada Stalingrad'daki Mihver kuvvetler hava yoluyla ikmal edilmeye başlanmıştır. Öte yandan Stavka, elindeki olanakları büyük ölçüde yeni bir operatif planın gerekleri için düzenlemeye koyulmuştur. Yeni operatif plan, Rostov yönünde bir genel taarruzla, Kafkasya'da zaten neredeyse durdurulmuş olan Alman A Ordular Grubu'nun geri bağlantısını kesmekti. Luftwaffe'nin hava köprüsünden Stalingrad'ı ikmali yetersiz kaldı, kuşatılan birliklerde, savunmayı zaafa uğratacak ölçüde ikmal malzemesi sıkıntısı yaşanmaktaydı. Bu durumda dışarıdan bir yarma hareketinin bir an önce yapılması gereği açıkça ortaya çıkmıştı. Bu gelişmeler, Mareşal von Manstein'in taarruzu başlatma kararı vermesine neden olmuştur.

Sovyet karşı taarruzu

Stavka planlaması

Stalingrad kuşatmasını yarmaya yönelik Alman taarruzu 12 Aralık 1942 tarihinde başladı. Satürn Harekâtı zaten 30 Kasım'da ertelenmişti, çünkü Sovyet Komutanlığı, Stalingrad'da beklediğinin çok üzerinde bir Mihver kuvvetini kuşatmış olduklarını fark etti[15] ve Satürn Harekâtı için hazırlanan bir kısım kuvveti Stalingrad'a kaydırmak zorunda kaldı. Alman Kış Fırtınası Harekâtı başladığında ise Alman zırhlılarının ileri harekâtını durdurabilmek için yine Satürn Harekâtı için planlanan 2. Muhafız Ordusu'nun bu iş için kullanılması gerekti. Dolayısıyla sonuç olarak Satürn Harekâtı'nı başlatmak için gereken kuvvetin bir kısmı, başka amaçlarla kullanılmış oldu. Bu durumda Satürn Harekâtı'ndan, bir anlamda vazgeçilerek bu harekât için hazırlanan kalan kuvvetlerle daha dar hedefli bir harekât olarak Küçük Satürn Harekâtı üzerinde çalışıldı. Küçük Satürn Harekâtı Alman Kış Fırtınası Harekâtı kuvvetlerinin bir kıskaç manevrasıyla geri bağlantısını kesmek amacına dayanmaktadır. General Rodin Malinovski komutasındaki 2. Muhafız Ordusu Alman ileri harekâtı karşında savunma mevzileri alınca Stavka da Küçük Satürn Harekâtı'nı başlattı.

Kuvvetler

Sovyet kuvvetleri, Voronej Cephesi'nin General F. Haribonov komutasındaki 6. Ordu'su, General Vatutin'in Güneybatı Cephesi'nın General Fyodor Kuznetsov komutasındaki 1. Muhafız Ordusu, General Dimitri Lelyuşenko komutasındaki 3. Muhafız Ordusu ve 5. Tank Ordusu'dur. Toplamda 370 bin kişilik bir kuvvettir. Mihver kuvvetleri ise İtalyan 8. Ordusu, Holllidt Ordu Müfrezesi ve Alman 4. Panzer Ordusu'nun 48. Panzer Kolordusu'dur. İtalyan 8. Ordusu, 10 İtalyan tümeni ve bir Alman tümeni ile bir Alman alayından oluşmaktadır. Bu ordu Sovyet taarruzu başlar başlamaz iki Alman tümeniyle takviye edildi. Holldit Ordu Müfrezesi ise iki Alman piyade tümeni, bir panzer tümeni ve Rumen 3. Ordu'sundan geriye kalan birliklerden oluşmaktadır. Toplam olarak 210 bin kişilik bir kuvvettir. Sovyet birliklerinin tank gücü, 6. Ordu'da 250, 1. Muhafız Ordusu'nda 504, 3. Muhafız Ordusu'nda 234 ve 5. Tank Ordusu'nda 182 olmak üzere toplam 1.170 tanktır. Mihver kuvvetlerin tank mevcudu ise İtalyan 8. Ordu'sunda 50, Hollidt Ordu Müfrezesi ve 48. Panzer Kolordusu'nda 70 olmak üzere toplam 120'dir.[16]

Mihver savunmasının en güçlü olduğu kesim Don boyunca Boguçar'dan kuzeye Novaya Kalitva'ya kadar olan kesimdir. Bu kesimde İtalyan ve Alman tümenleri 15 – 25 km'lik cephe hatlarında, 5 – 6 km derinlikte iyi düzenlenmiş ateş sistemleri ve istihkam engelleriyle tutulmaktadır. Daha güneyde savunma derinliği düşüktü ve bu kesimde cephe hattı bir kez yarıldığında geri çekilme kaçınılmaz olacaktı. Hollidt Ordu Müfrezesi'nce savunulan Çir Nehri kesiminde ise savunma daha da zayıftı.[17]

Taarruz

Taarruz öncesinde, 11 - 15 Aralık tarihleri arasında tüm Güneybatı Cephesi hattında keşif muharebeleri yapılmıştır. Piyade bölük ve taburlarınca girişilen bu manevralarda yeni köprübaşları elde etmek ya da varolanları genişletmek, Mihver kuvvetlerin konuşlanması hakkında ek bilgiler edinmek ve Alman Komutanlığı'nı, Sovyet taarruzuna ilişkin yanıltmak amaçlanmıştır.[18]

Operatif planlamada General Fyodor Kuznetsov emrindeki iki piyade tümenini 127 km'lik bir cephe hattı boyunca yaymıştı. Asıl taarruzu yapacağı 18 km'lik bölüme ise kalan beş piyade tümenini ve tüm zırhlı kuvvetlerini, üç tank kolordusunu getirmişti.[19] General Dmitri Lelyuşenko da kuvvetlerinin büyük bölümünü ve zırhlı kolordusunu 14 km gibi dar bir cephe hattında toplayarak taarruz etmiştir.[20] General Kuznetsov'un 1. Muhafız Ordusu ve General Lelyuşenko'nun 3. Muhafız Ordusu kuzeyden İtalyan 8. Ordu'suna taarruz ederek Don Nehri kıyılarında 130 bin İtalyan askerini kuşattılar. Bu birlikler devamında Millerovo üzerine ilerlediler. Mareşal von Manstein, 6. Panzer Tümeni'ni yardıma göndermek zorunda kaldı. Alman panzer tümeninin müdahalesiyle 45 bin İtalyan askeri kuşatmadan sıyrılmayı ve 17 Ocak 943 tarihine kadar Çertkovo'da Alman hatlarına ulaşmayı başardı. Güneyde General Gerasimenko komutasındaki 28. Ordu, 1. Panzer Ordusu üzerinde kuşatma tehdidi yaratırken General Trufanov'un 51. Ordu'su doğrudan Alman ileri kollarına taarruz etti. Öte yandan Stalingrad'ın havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya havaalanına 24. Tank Kolordusu'nun gözüpek bir taarruzu, 24 Aralık'ta havaalanını ele geçirmiştir. Sovyet tankları kar fırtınaları içinden ilerleyerek havaalanına ulaşmış, yüzün üstünde nakliye uçağını imha etmiştir. Tatsinskaya Taarruzu'na katılan birlikler her ne kadar ağır kayıplarla geri çekilmek zorunda kaldılarsa da bir yandan hava nakliyesine ağır bir darbe indirmiş, diğer yandan da Mareşal von Manstein'in Harekâtı durdurma kararında önemli bir rol oynamıştır.

İtalyan savaş esirleri

Taarruz kollarının kuşatılma tehdidi altında olması ve karşılaştığı sert direnme sonucunda Mareşal von Manstein, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetleri kaderine terk ederek taarruza başladığı Kotelnikovo'ya geri çekilmekten başka çare bulamamıştır. Küçük Satürn Harekâtı'nın tamamlandığı Aralık ayı sonlarında,

  • Sovyet kuvvetleri Novaya Kalitva, Krizakoye, Çertkovo, Voloşkino, Millerovo ve Morozovsk'tan geçen bir hatt ulaşmış,
  • Mareşal von Manstein'in Kotelnikovo bölgesindeki kuvvetleri Tsimlyanskaya, Kukovskaya, Duboskoye ve Zimovnik hattına, Tormosin grubu ise Çernişovskiy, Loznoy, Tsimlyankaya hattına çekilmiştir.[21]

Harekâtın devamında Kızıl Ordu, aşağı Don - Donets koridorunu tümüyle geri almıştı. Bu kuşatmalarda yıl sonuna kadar ele geçen Alman tutsak sayısı 60 bini bulmuştur. Sovyet taarruzu öylesine hızlı gelişti ki Alman tutsaklar bir süre kontrol altına alınamadı.[22]

Devamı

Küçük Satürn Harekâtı'nın tamamlanmasının hemen ardından Stavka, Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri bir an önce imha etmek ve böylece buradaki kuvvetlerini, Kafkasya'dan çekilmekte olan Mihver kuvvetlere karşı kullanmaya yönelmiştir.[23]

Stalingrad'da kuşatılan 290 bin Mihver erat ve subayından 91 bin kadarı 2 Şubat 1943 günü Sovyet birliklerine teslim oldu. Bu insanlardan ancak 5 bin kadarı ülkelerine dönebilmiştir. Küçük Satürn Harekâtı'nın dolaylı bir etkisi de, Kafkasya'daki, General von Kleist'in emrindeki A Ordular Grubu'nu Rostov yönünde geri çekmesine yol açmasıdır.

Kaynakça

  1. ^ Chris Bishop, Order The Battle, German Panzers in WWII Sh: 102
  2. ^ Glantz (1997), p. 116
  3. ^ Glantz (1997), p. 117
  4. ^ Geoffrey Roberts, Stalin's Wars from World War to Cold War 1939-1953 Sh: 129
  5. ^ Cooper (1978), pp. 415–416
  6. ^ McCarthy & Syron (2002), p. 132
  7. ^ Erickson (1975), p. 362
  8. ^ Beevor (1998), p. 84
  9. ^ Glantz (1997), pp. 119–120
  10. ^ Glantz (1997), p. 120
  11. ^ Harryson E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov - G.K. Jukov Sh: 207
  12. ^ Pat McTaggart, (2006)."Soviet Circle of Iron". WWII History: Russian Front Sh: 48–49
  13. ^ Peter McCarthy, Mike Syron Panzerkrieg: The Rise and Fall of Hitler's Tank Divisions, Sh: 140–141
  14. ^ Harryson E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov - G.K. Jukov Sh: 212-213
  15. ^ Harrison E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov" Sh: 259
  16. ^ David M. Glantz, From The Don To The Dnepr Sh: 28
  17. ^ David M. Glantz, From The Don To The Dnepr Sh: 29
  18. ^ David M Glantz, David M. Glantz, From The Don To The Dnepr Sh: 41
  19. ^ David M Glantz, David M. Glantz, From The Don To The Dnepr Sh: 33
  20. ^ David M Glantz, David M. Glantz, From The Don To The Dnepr Sh: 34
  21. ^ Harrison E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov" Sh: 274
  22. ^ Liddel Hart, İkinci Dünya Savaşı Tarihi cilt 1 Sh: 279
  23. ^ Harrison E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov" Sh: 275

Dış bağlantılar

Kitap önizleme

Kaynakça

  • Harryson E. Salisbury, Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov - G.K. Jukov Kastaş Yayınları
  • Antony Beevor, Stalingrad: The Fateful Siege: 1942 - 1943 Harmondsworth, United Kingdom: Penguin Putnam Inc. 1998 ISBN 0-670-87095-1.
  • Kelly Bell, "Struggle for Stalin's Skies". WWII History: Russian Front (Herndon, Virginia: Sovereign Media) 2006 Özel yayın. 1539-5456
  • Alan Clark, Barbarossa: The Russian-German Conflict, 1941-1945 New York City, New York: William Morrow. 1965 ISBN 0-688-04268-6
  • Matthew Cooper, The German Army 1933-1945 Lanham, Maryland: Scarborough House 1978 ISBN 0-8128-8519-8
  • John Erickson, The Road to Berlin: Stalin's War with Germany Yale University Press - 1983 ISBN 0-300-07813-7
  • John Erickson, The Road to Stalingrad: Stalin's War With Germany Yale University Press 1975 ISBN 0-300-07812-9
  • David M.Glantz, "Soviet Military Strategy During the Second Period of War (November 1942–December 1943): A Reappraisal". The Journal of Military History (Society for Military History) 60 (1): 35. 1996
  • David M. Glantz, Jonathan House When Titans Clashed: How the Red Army Stopped Hitler Lawrence, Kansas: Kansas University Press - 1995 ISBN 0-7006-0717-X
  • Peter McCarthy,; Mike Syryon Panzerkieg: The Rise and Fall of Hitler's Tank Divisions New York City, New York: Carroll & Graf - 2002 ISBN 0-7867-1009-8.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Stalingrad Muharebesi</span> II. Dünya Savaşının dönüm noktası kabul edilen muharebe

Stalingrad Muharebesi, Stalingrad Meydan Muharebesi ya da Stalingrad Savaşı, II. Dünya Savaşı’nın Doğu Cephesi'nde, Mihver ordularıyla Kızıl Ordu arasında, Stalingrad kenti için yapılan savaştır. Hemen hemen tüm tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı’nın kesin dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir. Bu savaş, tarafların tüm güç ve azimlerini ortaya koydukları, kıran kırana süren ve sonuçta, toplam kayıpların neredeyse iki milyona ulaşmasıyla askeri tarihin en kanlı savaşları arasında yer almaktadır. Savaşın sonu Almanya açısından bir yıkım oldu. Mihver güçlerin savaşı kendi lehlerine döndürmeleri çabasında bir dönüm noktasıydı. ve Doğu Cephesi'nde Alman zaferini olanaksız kıldı. Doğu Cephesi'ndeki Mihver kuvvetleri toplamının neredeyse dörtte biri bu muharebe sırasında kaybedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mavi Durum</span>

Mavi Durum Mihver kuvvetlerin II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde 1942 genel taarruzunun esas kısmıdır. Bu genel taarruz, cephenin güney kesiminde 28 Haziran - 19 Ağustos 1942 tarihleri arasında yer almıştır. Wehrmacht'ın harekâta verdiği kapalı ad olan Mavi Durum, taarruzun bu şekilde adlandırılmasının nedeni Alman askeri planlarının, "durumlar" ya da sorunlara getirilen çözümler olarak görülmesidir. Esasen "Mavi Durum" 48 saat geçmeden yeni bir kapalı ad almıştır, Braunschweig Harekâtı Mihver kuvvetlerin 1942 genel taarruzunun daha dar kapsamlı bölümü kuzeyde Leningrad'ın düşürülmesini hedef almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Cephesinin son evrelerinde gerçekleşen imhaya yönelik oprasyonunun gizli adıdır.

Uranüs Harekâtı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Rumen 3. Ordusu, 4. Ordusu, Alman 6. Ordu ile 4. Panzer Ordusu'ndan bazı birliklerin Stalingrad ve batısında kuşatılmasıyla sonuçlanan bir Sovyet stratejik taarruzunun kapalı adıdır. Harekât, Stalingrad Muharebesi'nin son evrelerinde, Stalingrad ve civarındaki Mihver kuvvetleri imha etmeyi amaçlamıştır. Harekâta ilişkin planlar 1942 yılının Eylül ayı ortaları gibi erken bir tarihte oluşturulmaya başlanmıştı. Esas olarak Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini ve Stalingrad'a taarruz durumundaki B Ordular Grubu'nu kuşatmayı ve imha etmeyi, eş zamanlı olarak planlıyordu. Kızıl Ordu, Alman kuvvetlerinin Stalingrad içindeki yırtıcı çatışmalara çekmiş, zaman kazanmak için toprak vermiş, inatçı bir savunma sürdürerek bu kuvvetlerin gücünü zayıflatmış ve moral olarak yıpratmıştır. Öte yandan Mihver kanatlarının savunması, zayıf donanımlı ve fazlasıyla yayılmış Macar, Rumen ve İtalyan birlikleri tarafından tutulmaktaydı. Kızıl Ordu taarruzu da Rumen kuvvetlerin cephesi üzerinden yapılmıştır. Ayrıca bu birliklerin, Kızıl Ordu taarruzlarını göğüslemeyi sağlayacak ağır silahları yoktu ya da yetersizdi.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span>

II. Dünya Savaşı'nda Doğu Cephesi (Almanca: Die Ostfront 1941-1945, der Rußlandfeldzug 1941-1945 veya der Ostfeldzug 1941-1945 Rusça: Великая Отечественная война Avrupalı Mihver Devletleri ve Finlandiya'nın Sovyetler Birliği, Polonya ve diğer Müttefik Devletlere karşı verdikleri savaşı anlatır. Nazi propagandası savaşa Bolşevizme karşı haçlı seferi anlamı yüklemiş, Sovyetlere karşı savaşmak üzere Avrupa'nın neredeyse tamamından gönüllüleri Waffen SS birliklerine dahil etmiştir. Savaş 22 Haziran 1941 - 9 Mayıs 1945 tarihleri arasında orta, doğu, kuzeydoğu ve güneydoğu Avrupa topraklarında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dinyeper-Karpatlar Taarruzu</span>

Dinyeper-Karpat Taarruzu, 24 Aralık 1943 - 14 Nisan 1944 tarihleri arasında, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde 1., 2., 3. ve 4 Ukrayna Cepheleri ile 1. Belarus Cephesi tarafından yürütülen bir stratejik taarruz harekâtıdır. Bu harekât, Alman Merkez ve Güney ordu gruplarına karşı, Ukrayna'nın tümünü ve Moldova'yı Alman işgalinden geri almayı hedeflemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kamenets-Podolski kuşatma halkası</span>

Kamenets-Podolski kuşatma halkası veya Hube Halkası, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'ndeki bir dizi muharebedir. Sovyet 1. Ukrayna Cephesi ve 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, 1944 yılının Mart ve Nisan aylarında giriştikleri Proskurov-Çernovtsi ve Uman-Botoşani Taarruzları sırasında Hans-Valentin Hube komutasındaki 1. Panzer Ordusu'nu Dinyester nehrinin kuzey kesiminde kuşatma altına almışlardı. 1. Panzer Ordusu personelinin büyük kısmı, Nisan ayında kuşatmadan kurtulmayı başarmıştır.

II. Kiev Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen üç stratejik harekâtı ve bir Wehmacht karşı taarruz harekâtını ifade etmektedir. Tüm bu harekâtlar, Wehmacht'ın Kursk'a yönelik başarısız Hisar Harekâtı ardından, 3 Ekim - 22 Aralık 1943 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Savaşın, Kızıl Ordu tarafından başlatılan yaz taarruzu, Dinyeper gerisine çekilmiş olan Mareşal Manstein'in Güney Ordular Grubu'na yöneldi. Bu hatta Manstein, kayıplarını gidermek ve güç kazanmak niyetindeydi fakat gelişmeler buna fırsat vermedi. STAVKA, Merkez Cephesi'ne ve Voronej Cephesi'ne, Almanların kendilerini toparlamalarından önce Dinyeper geçişlerini zorlamaları yönünde emir verdi. Bu girişim, Ekim ayında başarısız olunca, harekâta katılan güçler, 2. Ukrayna Cephesi'nin bazı birlikleriyle de takviye edilerek 1. Ukrayna Cephesi emrine verildi. General Vatutin komutasındaki 1. Ukrayna Cephesi, Kiev'in kuzey ve güneyinde sağlam dayanaklar oluşturdu. Alman tarafında ise General Hermann Hoth komutasındaki deneyimli 4. Panzer Ordusu bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Korsun-Şevçenkovski Taarruzu</span>

Korsun - Şevçenkovski Taarruzu, 24 Ocak - 16 Şubat 1944 tarihleri arasında yer alan ve Korsun - Çerkassi Kuşatması'na yol açan bir muharebedir. Taarruz, Dinyeper-Karpatlar Taarruzu'nun bir parçasıdır. Bu harekât sırasında Nikolay Vatutin'in komutasındaki 1. Ukrayna Cephesi ve Ivan Konev komutasındaki 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, Alman Güney Ordular Grubu'na bağlı bazı birlikleri Dinyeper Nehri kıyılarında tuzağa düşürüp kuşattılar. Haftalar boyunca süren çatışmalarda Kızıl Ordu kuvvetleri kuşatma altındaki Alman kuvvetlerini imha etmeye çalıştılar. Kuşatma altındaki Alman birlikleri dışarıdan yardıma gelen başka Alman birlikleriyle iş birliği halinde kuşatmayı yarıp kaçmayı başardı. Bu kuvvetlerin yaklaşık üçte ikisi kurtulmayı başarmıştır.

Vilnüs Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yaz genel taarruzu olan Bagration Harekâtı'nın üçüncü evresinde gerçekleşmiş olan bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 5 - 13 Temmuz tarihleri arasında gerçekleşti ve Sovyet zaferiyle sonuçlandı.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1. Târgu Frumos Muharebesi</span>

1. Târgu Frumos Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde 1. Yaş-Kişinev Taarruzu'nun bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Vistül-Oder Taarruzu</span> II. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzu

Vistül-Oder Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzudur. Taarruz Harekâtı 12 Ocak - 2 Şubat 1945 tarihleri arasında icra edilmiştir. Bu taarruzla Sovyet kuvvetleri, Doğu Polonya'da Vistül Nehri üzerindeki taarruz çıkış hatlarından Alman toprakları içlerine kadar ilerlediler. Ulaştıkları hat, Alman başkenti Berlin'e 70 km. mesafede olan Oder Nehri kıyılarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Pomeranya Taarruzu</span>

Doğu Pomeranya Taarruzu ya da Doğu Pomeranya Stratejik Taarruz Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu'nun Pomeranya ve Batı Prusya'daki Wehmacht kuvvetlerine karşı giriştiği ve 10 Şubat - 4 Nisan 1945 tarihleri arasında gerçekleşmiş bir genel taarruz harekâtıdır. Harekât, Sovyet kaynaklarında birbirini izleyen alt operasyonlar olarak değerlendirilmektedir.

Konitz-Köslin Taarruz Harekâtı 10 Şubat - 6 Mart 1945
Danzig Taarruz Harekâtı 7 - 31 Mart 1945
Arnswalde-Kolberg Taarruz Harekâtı 1 - 18 Mart 1945
Altdamm Taarruz Harekâtı 18 Mart - 4 Nisan 1945

Gün Dönümü Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesinde gerçekleşen son Alman tank taarruz harekâtıdır. Harekât, bazı kaynaklarda "Stargard Tank Muharebesi" olarak geçmektedir. Alman plânlamasında geniş kapsamlı bir taarruz olarak ele alınmıştı, fakat uygulamada daha dar kapsamlı olarak hayata geçirildi. Alman saldırısı Kızıl Ordu tarafından püskürtüldü. Fakat yine de Sovyet Yüksek Komutanlığı'nı (STAVKA), Berlin Harekâtı'nı ertelemeye yöneltmiştir.

Oder-Neisse Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın son yılında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Merkezi Avrupa Seferi içinde yer alan son iki stratejik taarruzdan birinin ilk evresine Alman kaynaklarında verilen addır. İlk taarruz evresinde dört gün süren çatışmalar, Berlin Muharebesi'nin daha geniş çerçevesi içinde ele alınır. Sovyet askeri plancıları, Berlin Stratejik Taarruz Harekâtı'nı üç cephe taarruz harekâtı ve bir kıskaç harekâtı olarak dört bölüm olarak planladılar.

<span class="mw-page-title-main">Rostov Muharebesi (1941)</span>

I. Rostov Muharebesi, General Gerd von Rundstedt komutasındaki Alman Güney Ordular Grubu'nun 12 Eylül 1941 tarihine başlayan Kafkasya ve Stalingrad'a yönelik genel taarruzları ve ardından Kızıl Ordu'nun karşı saldırısı sırasında gerçekleşen bir muharebedir. Sovyet kaynaklarında, 5-16 Kasım 1941 tarihleri arasındaki Rostov Savunma Harekâtı ve 27 Kasım-2 Aralık 1941 tarihileri arasındaki Rostov Taarruz Harekâtı olarak iki evre içinde incelenmektedir. Her iki Kızıl Ordu harekâtı da General Yakov Çereviçenko'nun Güney Cephesi'nin güney kanat kuvvetleri tarafından, Rostov-na-Donu kenti civarında yürütmüştür.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Harkov Muharebesi</span>

İkinci Harkov Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nda Mihver kuvvetlerin Sovyet İzyum köprübaşına yönelik karşı taarruzlarına Alman Silahlı Kuvvetler Üst Komutanığı (OKW) Başkanı Wilhelm Keitel'in verdiği addır. Alman karşı taarruzu, 12 - 28 Mayıs 1942 tarihlerindeki Sovyet kuvvetlerinin İzyum köprübaşından başlatılan taarruzuna karşı yapılmıştır. Alman taarruzunun operatif hedefi, Sovyet taarruzlarının yürütüldüğü Donets Nehri üzerindeki Sovyet İzyum köprübaşını ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Kızıl Ordu'nun 1941 -1942 kış karşı taarruzları Alman Merkez Ordular Grubu'nu Moskova önlerinden geri sürmüştü. Ancak bu karşı taarruzlar sırasında Stavka ihtiyat kuvvetlerinin tümünü kullanmıştı. Devamında sürpriz bir karşı taarruzla başarısızlığa uğrayan Kızıl Ordu Harkov Taarruzu da, Stavka'nın stratejik inisiyatifi pekiştirmek için giriştiği bir atılımdı.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.