Küçük Kadınlar (film, 1994)
| Little Women | |
 | |
| Yönetmen | Gillian Armstrong |
|---|---|
| Yapımcı | Denise Di Novi |
| Senarist | Robin Swicord |
| Oyuncular | |
| Müzik | Thomas Newman |
| Görüntü yönetmeni | Geoffrey Simpson |
| Kurgu | Nicholas Beauman |
| Stüdyo | DiNovi Pictures |
| Dağıtıcı | Columbia Pictures |
| Çıkış tarih(ler)i | 25 Aralık 1994 (United States) |
| Süre | 119 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $15-18 milyon[1][2] |
| Hasılat | $95 milyon |
Küçük Kadınlar, Gillian Armstrong tarafından yönetilen 1994 yapımı bir Amerikan filmidir. Robin Swicord'un senaryosu, Louisa May Alcott'un 1868–69 tarihli aynı adlı iki ciltlik romanı'nın klasik hikayenin beşinci uzun metrajlı film uyarlamasına dayanmaktadır. 25 Aralık 1994'te sınırlı bir sürümden sonra, dört gün sonra Columbia Pictures tarafından ülke çapında gösterime girdi.
Eleştirmenlerin beğenisini kazandı ve dünya çapında 95 milyon dolar hasılat elde etti. Film, En İyi Kadın Oyuncu (Ryder), En İyi Kostüm Tasarımı ve En İyi Orijinal Müzik dallarında üç Akademi Ödülü adaylığı elde etti. Bu filmi bir devam filmi olan Little Men izledi.
Olay Örgüsü
March kardeşler: sorumluluk sahibi Meg, fırtınalı Jo, hassas Beth ve romantik Amy, Amerikan İç Savaşı sırasında ve sonrasında Concord, Massachusetts'te büyüyorlar. Babaları savaştadır ve güçlü iradeli anneleri Marmee ile birlikte 19. yüzyıl New England'ında büyük ve küçük sorunlarla mücadele ederler. Kızlar, çatı katındaki tiyatrolarında Jo'nun romantik oyunlarını sahnelemekten büyük keyif alırlar.
Yan komşuları, zengin Bay Laurence'ın torunu Theodore ("Laurie") eve taşınır ve başta Jo olmak üzere Marche'ların yakın arkadaşı olur. Bay Laurence, enfes piyano çalışı ona ölen kızını hatırlatan Beth'e akıl hocalığı yapar ve Meg, Laurie'nin öğretmeni John Brooke'a aşık olur.
Bay March yaralandığında Jo, Marmee'nin trenle gidip onu sağlığına kavuşturabilmesi için saçlarını satar. O uzaktayken, Beth zor durumdaki bir göçmen aileyi ziyaret etmeye, yiyecek ve yakacak odun sağlamaya devam eder. Onlardan kızıl hastalığı kapar. Marmee'nin dönüşünü bekleyen Meg ve Jo, ikisi de daha önce kızıl hastalığından kurtulmuş olan Amy'yi, March teyzelerinin yanında güvenle yaşaması için gönderirler. Amy, Laurie'ye hiç öpülmeden ölebileceğinden yakınır. Laurie, eğer hastalanırsa ölmeden önce onu öpeceğine söz verir.
Beth'in hastalığından önce Jo birkaç yıl boyunca March Teyze'ye eşlik etmiştir ve bundan hoşlanmasa da onu Avrupa'ya götüreceğini ummaktadır. Beth'in durumu kötüleşince Marmee eve döner ve Noel'e kadar Beth'in iyileşmesini sağlar, ancak hastalık Beth'i ciddi şekilde zayıflatmıştır. Bay Laurence kızının piyanosunu Beth'e verir, Meg John Brooke'un teklifini kabul eder ve Bay March savaştan eve dönerek onlara sürpriz yapar.
Aradan dört yıl geçer; Meg (şimdi 20 yaşındadır) ve John evlenirler ve Beth'in sağlığı giderek kötüleşmektedir. Üniversiteden mezun olan Laurie, Jo'ya (şimdi 19 yaşında) evlenme teklif eder ve onunla Londra'ya gitmesini ister, ancak onu bir sevgiliden çok bir kardeş olarak gördüğü için reddeder. March Teyze onun yerine 17 yaşındaki Amy'yi Avrupa'ya götürmeye karar verdiğinde Jo hayal kırıklığına uğrar. Amy, March Teyze'nin yoldaşıdır ve Avrupa'da sanatsal eğitimini ilerletmek istemektedir. Yıkılan Jo, yazmaya devam etmek ve hayatı deneyimlemek için New York'a doğru yola çıkar. Orada onu entelektüel açıdan zorlayan ve teşvik eden, opera ve felsefeyle tanıştıran ve şimdiye kadar kaleme aldığı korkunç Viktorya melodramlarından daha iyi hikayeler yazması için onu cesaretlendiren Alman profesör Friedrich Bhaer ile tanışır.
Amy, Avrupa'da Laurie ile yeniden bir araya gelir. Onun ahlaksız ve sorumsuz biri haline geldiğini görünce hayal kırıklığına uğrar; sadece March ailesinin bir parçası olmak için peşinden koştuğu için onu azarlar. Karşılığında, zengin üniversite arkadaşlarından biriyle evlenip paraya para demediği için onu acı bir şekilde azarlar. Londra'da büyükbabası için çalışırken ve kendini değerli kılarken Amy'den bir mektupla onu beklemesini ister.
Jo, son dört yıldır kendisini rahatsız eden kızıl hastalığının artçı etkilerinden nihayet ölen on sekiz yaşındaki Beth için eve çağrılır. Üzüntü içindeki Jo, tavan arasındaki rahat odasına çekilir ve hayat hikâyesini yazar. Yazıyı tamamladıktan sonra Profesör Bhaer'e gönderir. Bu arada Meg'in Demi ve Daisy adında ikizleri olur.
Amy'den gelen bir mektup March Teyze'nin seyahat edemeyecek kadar hasta olduğunu, bu yüzden Amy'nin onunla birlikte Avrupa'da kalması gerektiğini söyler. Londra'da Laurie, Jo'dan Beth'in ölümüyle ilgili bir mektup alır ve Amy'nin Vevey, İsviçre'de olduğunu ve eve gelemediğini söyler. Hemen Amy'nin yanına gider. Sonunda, Jo'nun şaşkınlığı ve nihai sevinciyle, eş olarak March'ların evine dönerler.
March Teyze ölür ve evini Jo'ya bırakır. Evi bir okula dönüştürür. Profesör Bhaer, Jo'nun el yazmasının basılı provalarıyla birlikte gelir, ancak Jo'nun evli olduğunu düşünerek Batı'ya giden bir trene binmek ve bir profesörlüğü kabul etmek üzere yola çıkar. Jo onun peşinden koşarak yanlış anlaşılmayı açıklar. Gitmemesi için yalvarır, adam evlenme teklif eder ve Jo sevinçle kabul eder.
Kaynakça
- ^ "Little Women (1994) - PowerGrid". thewrap.com. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2015.
- ^ "Little Women (1994) - Financial Information". The Numbers. 29 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024.
Dış bağlantılar
| Otorite kontrolü |
|
|---|
