İçeriğe atla

Küçük Köpekli Kadın

"Küçük Köpekli Kadın"
YazarAnton Çehov
ÜlkeRusya
DilRusça
TürHikâye
YayımlanmaRusskaya Mysl
Basım tarihiAralık 1899

"Küçük Köpekli Kadın", Anton Çehov'a ait bir hikâyedir. İlk defa 1899 yılında yayımlanan öyküde Yalta'da yalnız başlarına tatil yaparken tanışan mutsuz bir evliliği olan Moskovalı bankacı Dimitri Dimitriç Gurov ile evli bir kadın olan Anna Sergeyevna Von Diderits'in arasındaki ilişki ele alınmaktadır. Hikâye dört bölümden oluşuyor: I. bölüm Yalta'daki ilk buluşmayı, II. bölüm ilişkinin tamamlanışıyla Yalta'daki kalan süreyi, III. bölüm Gurov'un Moskova'ya dönüşüyle Anna'nın yaşadığı şehre gidişini ve IV. bölüm Anna'nın Moskova'yı ziyaret edişini ele almaktadır. "Küçük Köpekli Kadın", Çehov'un en bilinen hikâyesidir. Örneğin Vladimir Nabokov, eseri bugüne kadar yazılmış en büyük hikâyelerden biri olarak görmektedir.[1]

Konu

Dmitri Gurov, bir Moskova bankasında çalışmaktadır. 40 yaşın altında, evli ve iki oğlu var. Evliliğinden ve hayatındaki monotonluktan ve anlamsızlığından mutsuzdur, sık sık eşini aldatır ve kadınları "ikinci sınıf cins" olarak görür. Yalta'da tatil yaparken küçük Pomeranya cinsi köpeği ile deniz kıyısında yürüyen genç bir kadın görür ve onu tanımaya çalışır. Leydi Anna Sergeyevna da mutsuz evlilik yaşamakta ve eşi olmadan tatil yapmaktadır. Anna ve Dmitri kısa sürede bir ilişki yaşarlar ve yürüyüş yaparak ve yakındaki Oreanda köyüne giderek zamanlarının çoğunu birlikte geçirirler. Anna kocasının Yalta'ya gelmesini beklerken aldığı bir mektupta kocasının gözlerinde bir sorun olduğu ve karısının en kısa zamanda eve dönmesini istediği yazılmıştır. Gurov onu istasyona götürür. Ayrıldıklarında, ikisi de birbirlerini bir daha asla görmeyeceklerini ve ilişkilerinin sona erdiğini düşünür.

Moskova'ya, sevgisiz evliliğine ve günlük rutinlerine dönen Gurov, gündüz çalışır ve gece kulüplere gider ve genç Anna'yı yakında unutacağını ümit eder fakat Anna'nın anıları hafızasında canlanır. Birçok ilişkiden sonra ve tıpkı orta yaşlara yaklaşırken beklenmedik bir şekilde hayatında ilk kez derin bir şekilde aşık olur. Ortadaki zorluklara rağmen Anna'yı görmesi gerektiğini hisseder. Bazı işlerle ilgilenmek için St. Petersburg'a gitme gerekçesiyle, Anna'yı bulmak için şehre doğru yola koyulur. Ailenin ikametgâh yerini bir otel hamalından öğrenerek evi bulur ancak davetsiz gelmenin boşuna olacağını fark eder. Çaresizlik içinde, Anna'nın onu unuttuğunu ve başka birini bulmuş olduğunu düşünür ve oteline geri döner.

Akşamleyin, o sabah gördüğü ve dikkatini çektiği Geyşa adlı tiyatro oyununu hatırlar. Anna ve kocasının da katılabileceği düşünerek tiyatroya gider. Çift girer ve Gurov dikkatle izler. İlk ara verilince koca, sigara içmek için dışarı çıkınca Gurov, şaşkın ve ondan kaçan Anna'yı selamlar. Tiyatro boyunca onu takip eder, onunla yüz yüze gelir. Anna, Gurov'u sık sık düşündüğüne dair sırrını açık eder. Korkan Anna, gitmesi için Gurov'a yalvarır ve Moskova'ya onu görmeye geleceğine dair söz verir.

Anna, kocasına hasta olduğunu ve doktora görüneceğini söyleyerek Moskova'ya gitmek için zaman zaman bahaneler yaratır. "Ve kocası ona inandı, ya da inanmadı." İkisi de artık hayatlarında ilk kez gerçekten aşık olduklarının farkındadırlar ve her ikisi de yüzleşecekleri birçok zorluğun üstesinden nasıl geleceklerini merak etmekte ve daimi olarak birlikte yaşamaya dair isteklerini gerçekleştirirler. Umutsuzca bir plan bulmaya çalışırlar ancak hikâye bir çözüm sunmadan sona erer:

"Sonra birbirlerine danışarak epey bir süre konuştular, gerekli gizlilikten nasıl kaçınacakları, aldatma, farklı şehirlerde yaşama ve birbirlerini uzun süre görememeleri üzerine konuştular. Bu dayanılmaz esaretten nasıl kurtulacaklardı? (…) Şurası açık seçikti, ikisi için de önlerinde uzun, uzun bir yol vardı ve bunun en karmaşık, en zor kısmı daha yeni başlıyordu."

Nabokov, bu alışılmadık son hakkında şunu yazmıştır:

"Tüm geleneksel kurallar (…) bu harika hikâyede çiğnenmiştir (…) problem yok, düzenli dönüm noktası yok, sonunda amaç yok. Ve şimdiye kadar yazılmış en büyük hikayelerden biridir."

Tarihsel arka planı

1898-99 kışında Yalta'da yaşarken "Çehov da 1901'de evleneceği oyuncu Olga Knipper'e aşık olmuştu. Gurov ve Anna'nın müşfik ilişkisini Çehov'un yeni keşfedilen aşkı ışığında görmek cazip geliyor."[2]

"Anna ve Dmitry gibi Olga ve Anton da gezinti yolunda dolaşıyorlardı ve o yaz Oreanda'daki manzaradan okyanusa hayran kaldılar; Anna gibi Olga Knipper da bir Alman soyadına sahipti; Anna ve Dmitry gibi Olga ve Anton da ayrı yaşamak zorunda kaldılar."[3] Hem Anna hem de Olga, erkek partnerlerinden yaşça daha küçüktür.[4]

Yayım tarihi

Hikâye, Çehov'un ilerleyen tüberkülozu nedeniyle sıcak iklimden yararlanmak için doktorunun tavsiyesine uyarak gittiği Yalta'da yazılmıştır. İlk olarak 1899 Aralık tarihli Russkaya Mysl (Rusça Düşünce) dergisinde "Bir Hikâye" ("Rasskaz") alt başlığıyla yayımlandı.[5][6] O zamandan beri pek çok koleksiyonda ve dilde yayımlandı ve Çehov'un en bilinen hikâyelerinden biri oldu.[7]

Kaynakça

  1. ^ From Vladimir Nabokov's Lectures on Russian Literature, quoted by Francine Prose in Learning from Chekhov, 231.
  2. ^ Coulehan, Jack (2003). "The Lady with the Dog". 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ McKittrick, Ryan. "Chekhov and the Lapdog". Experience the A.R.T. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Fulford, Robert (2004). "Surprised by love: Chekhov and 'The Lady with the Dog'". Queen's Quarterly. 15 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Surprised by love: Chekhov and "The Lady with the Dog". - Free Online Library". www.thefreelibrary.com. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2019. 
  6. ^ Дама с собачкой 28 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  7. ^ Örneğin, CHEKHOV, Anton The lady with the dog and other stories. 23 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at the Antiquarian Booksellers' Hikyenin Çehov'un ^"en iyi bilinen ve en sevilen eserlerinden biri" olarak tanımlandığı Amerika Birliği.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Anton Çehov</span> Rus oyun ve öykü yazarı

Anton Pavloviç Çehov, Rus oyun ve kısa öykü yazarıdır. Tarihte kısa öykü alanında en iyi yazarlar arasında sayılmaktadır. Oyun yazarı olarak kariyerinde dört klasik eser üretmiş ve en iyi kısa öyküleri, yazarlar ve eleştirmenler tarafından olumlu eleştiriler almıştır. Çehov, Henrik Ibsen ve August Strindberg ile birlikte çoğu zaman tiyatroda erken modernizmin doğuşundaki üç yaratıcı figürden biri olarak anılmaktadır. Çehov, edebî kariyerinin çoğunda tıp doktoru olarak çalışmış ve "Tıp benim nikâhlı karım, edebiyat ise metresim." sözlerini dile getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Maksim Gorki</span> Sovyet Rus yazar

Aleksey Maksimoviç Peşkov, en çok bilinen adı ile Maksim Gorki, Sovyet Rus yazar, sosyalist gerçekçi yazımın öncüsü politik eylemci.

<span class="mw-page-title-main">Boris Pasternak</span> Rus yazar (1890-1960)

Boris Leonidoviç Pasternak, Rus şair, oyun yazarı, romancı, çevirmen.

<i>Oblomov</i>

Oblomov İvan Gonçarov'un ilk defa 1859 yılında yayımlanan ikinci romanıdır. İlya İlyiç Oblomov romanda lüzumsuzluğun resmedilmiş hâli olan 19. yüzyıl Rus edebiyatından sembolik bir karakterdir. Oblomov, önemli kararlar vermekten ve kayda değer hareketler yapmaktan aciz olan genç ve cömert bir soyludur.

<span class="mw-page-title-main">Magda Goebbels</span>

Johanna Maria Magdalena Goebbels, Nazi Almanyası'nda Propaganda Bakanı olarak görev yapan Joseph Goebbels'in eşi. Magda Goebbels Adolf Hitler'e olan hayranlığıyla da bilinir.

<i>Anna Karenina</i> 1877 tarihi Lev Tolstoy romanı

Anna Karenina, Lev Tolstoy tarafından yazılmış, Rus Habercisi'nin 1873-1877 yılları arasındaki döneminde, bölümler hâlinde basılmış roman. 125 farklı yazarın belirlediği bir listede zamanımıza kadar yazılmış en iyi roman olarak görülmüştür.

<i>Babalar ve Oğullar</i> İvan Turgenyevin en meşhur eseri (1862)

Babalar ve Oğullar, İvan Turgenyev’in 1862'de kaleme aldığı en meşhur eseridir. Romanın Rusça adı Отцы и дети ’dir. Birebir anlamı “Babalar ve Çocuklar” olan bu roman Türkçeye “Babalar ve Oğullar” olarak tercüme edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Effie Gray</span>

Euphemia ('Effie') Chalmers Gray, eleştirmen John Ruskin'in eski eşi. Ruskin'in koruması altındaki Ön-Raffaelocu ressam John Everett Millais ile birlikte olmak için eleştirmeni terk etti. Bu viktoryen aşk üçgeni pek çok tiyatro oyunu, film ve operaya konu oldu.

<i>Dün, Bugün, Yarın</i>

Dün, Bugün, Yarın 1963 yılı, İtalya-Fransa ortak yapımı komedi filmidir. Film İngilizce konuşulan ülkelerde Yesterday, Today and Tomorrow adıyla gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Eudokia Makrembolitissa</span>

Eudokia Makrembolitissa Bizans İmparatoru X. Konstantinos'un ikinci karısı. 1067 yılında onun ölümünden sonra Romen Diyojen'in karısı olmuştur. Ayrıca Konstantinopolis Patriği I. Mihail Kirularios'un yeğenidir.

<span class="mw-page-title-main">Olga Knipper</span> Sovyet oyuncu

Olga Leonardovna Knipper-Chekhova (Rusça: Ольга Леонардовна Книппер-Чехова; Sovyet aktris. Anton Çehov'un eşidir.

<span class="mw-page-title-main">Charlotte Perkins Gilman</span> Amerikalı sanatçı ve yazar (1860 – 1935)

Charlotte Perkins Gilman ya da Charlotte Perkıns Stetson, önde gelen Amerikalı feminist, sosyolog, romancı, kısa hikâye, şiir ve kurmaca olmayan metinler yazarı ve sosyal reform eğitmeni. Ütopik bir feministti ve alışılmışın dışındaki konsept ve yaşam tarzından dolayı gelecek nesillere örnek teşkil etti. Bugün onun en çok hatırlanan eseri, derin bir doğum sonrası psikozundan sonra yazdığı yarı otobiyografik kısa hikâyesi "The Yellow Wallpaper"dır.

<span class="mw-page-title-main">Anna Timiryova</span>

Anna Timiryova, , Rus-Sovyet şair, yazar, ressam.

<span class="mw-page-title-main">Moskova Sanat Tiyatrosu</span>

Moskova Sanat Tiyatrosu (veya MAT; Rusça: Московский Художественный академический театр, Moskovskiy Hudojestvenny Akademicheskiy Teatr, Moskova'da bir tiyatro şirketidir. 1898 yılında Rus tiyatro uygulayıcısı Konstantin Stanislavski tarafından oyun yazarı ve yönetmen Vladimir Nemirovich-Danchenko ile birlikte inşa edilmiştir. O zamanlar Rusya'nın baskın tiyatrosu olan melodramların aksine, doğalcı tiyatro mekanı olarak tasarlandı. Stanislavski'nin sistemini uygulayan şovları düzenli olarak yapan ilk tiyatro, oyunculuk dünyasında ve modern Amerikan tiyatrosunun ve dramanın gelişiminde oldukça etkili oldu.

"Öğrenci", ilk kez 16 Nisan 1894 tarihinde Russkiye Vedomosti gazetesinde yayımlanan Anton Çehov'a ait bir öyküdür. Öyküde soğuk bir Kutsal Cuma akşamında evine dönerken ateşin başında bulaşık yıkayan iki dul kadınla karşılaşan bir ilahiyat öğrencisini ele alır. Öğrenci, iki kadına kanonik İncil'de geçen Petrus'un İsa'yı reddedişine dair hikâyeyi nakleder ve anlatmayı bitirdikten sonra iki kadının derinden etkilendiğini fark eder ve bu da öğrenciyi tüm tarihin gerçek ve güzellik ile bağlantılı olduğu sonucuna götürür.

Sophia Parnok Rus şair, gazeteci ve çevirmen. Altı yaşından itibaren şiirini, zamanının baskın şairlerinden oldukça farklı bir tarzda yazdı, bunun yerine kendi Rusluk, Yahudi kimliği ve lezbiyenlik duygusunu ortaya koydu. Edebi eserinin yanı sıra, Andrei Polianin'in kaleminin altında gazeteci olarak çalıştı. Yedi lezbiyen ilişkisi hakkında açıkça yazdıkları için "Rusya'nın Sapphosu " olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Vera Komissarjevskaya</span>

Vera Fyodorovna Komissarjevskaya, geç Rus İmparatorluğu'nun en ünlü aktrislerinden ve tiyatro yöneticilerinden biriydi. Profesyonel kariyerini, Konstantin Stanislavski'nin Sanat ve Edebiyat Derneği'nde amatör olarak oynadıktan sonra 1893'te yaptı. Muhtemelen bugün en çok, 1896'da Sankt-Peterburg'daki Aleksandrinski Tiyatrosu'nda Anton Çehov'un Martı oyununun talihsiz galasındaki Nina rolü ile tanınıyor. Yapım tam bir başarısızlık olarak görülse de, Komissarjevskaya'nın performansı büyük beğeni topladı.

Ellie, The Last of Us (2013) ve The Last of Us Part II (2020) video oyunlarında yer alan bir karakterdir. Naughty Dog tarafından geliştirilen oyunlarda, hareket yakalama ve seslendirmesi Amerikalı aktris Ashley Johnson tarafından yapılmıştır. HBO Max'ta 2023 yılında yayımlanmaya başlayan televizyon uyarlamasında ise İngiliz aktris Bella Ramsey tarafından canlandırılmaktadır.

<i>Oci ciornie</i>

Dark Eyes 1987 İtalyan ve Rus yapımı film. Birinci Dünya Savaşı'ndan önceki yıllarda İtalya ve Rusya'da geçen film, evli bir Rus kadına aşık olan evli bir İtalyan'ın hikâyesini anlatıyor. Marcello Mastroianni ve Yelena Safonova'nın oynadığı film, eleştirmenlerden olumlu eleştiriler aldı.

<span class="mw-page-title-main">Alla Nazimova</span>

Marem-Ides Leventon veya bilinen adıyla Alla Nazimova, Rus-Amerikalı oyuncu, yönetmen ve yapımcı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.