İçeriğe atla

Küçük Antant

Küçük Antant Üyeleri

Küçük Antant, 1920 ve 1921 yılında Macar irredantizmine ve Habsburg Monarşisinin yeniden kurulmasını karşı Çekoslovakya, Romanya Krallığı ve Yugoslavya Krallığı'nın kurmuş olduğu ortak savunma paktıdır. Fransa, her üye ülke ile anlaşmalar imzalayarak ittifakı destekledi. Nazi Almanyası'nın gücünün hızla büyümesi ve ardından gerçekleşen Çekoslovakya'nın İşgali paktın çökmesine neden oldu ve hiçbir zaman bu pakt savaşa girmedi.

Kökenleri

Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun halef devletlerinin karşılıklı savunmasını amaçlayan ilk girişimler, 1919 yılındaki Paris Barış Konferansı sırasında gerçekleşti. Halef devletleri bağlayan belirli ittifakın en dikkat çekici ve ateşli savunucusu, 1918'den 1935'e kadar Çekoslovakya Dışişleri Bakanı olan Edvard Beneš'di. Edvard Beneš, Küçük Antant'ın kurulmasında o kadar önemli bir rol oynadı ki, onun gerçek kurucusu olarak görüldü.[1]

Sadece Çekoslovakya'da değil, diğer Avrupa devletlerinde de demokrasiyi geliştirme gerekliliğine olan inancını açıkça yansıtıyordu.[2]

Önerdiği ittifakın açık amacı, olası Macar işgalini engellemek ve Habsburg Monarşisinin yeniden kurulmasını önlemekti, ancak asıl amacı çok daha büyüktü. İttifak, herhangi bir Avrupa gücü tarafından üye devletlerin bağımsızlığına yönelik her türlü müdahaleyi durdurmak için tasarlandı. Buna ek olarak, Küçük Antant üye devletlerin uluslararası müzakerelerde etkisini güçlendirecekti.[3]

Diğer bir yandan I.Dünya Savaşı'ndan sonra Fransa, Almanya'nın komşularıyla bir anlaşma yaparak olası Alman saldırganlığını kontrol altına almayı planlıyordu. Birinci Dünya Savaşı'ndan önce Rusya bu amaca hizmet etmişti, ancak savaştan sonra Fransa, Sovyet Rusya ile normal diplomatik bağlar kurma konusunda isteksizdi. Bu nedenle Fransa, Almanya'nın konumuna yakın Fransa ile yakın bağlar kurabilecek alternatif devletler aradı. Küçük Antant bu koşulları yerine getirdiği için Fransa bu oluşumu güçlü bir şekilde destekledi.[4]

Oluşum

Çekoslovakya ile Yugoslavya Krallığı arasında 14 Ağustos 1920'de Belgrad'da bir toplu savunma antlaşması imzalandı. Anlaşma, karşı devlet tarafından provoke edilmemiş herhangi bir Macaristan saldırısına karşı karşılıklı yardımı garanti ediyordu.[5] Daha sonra Edvard Beneš, 17 Ağustos 1920'de Romanya Krallığı'ya ittifaka katılmayı önerdi, ancak teklifi Romanya hükûmeti tarafından reddedildi. Söz konusu antlaşma imzalanmış olmasına rağmen, antlaşma düzenli bir müttefik sözleşmesi olarak hizmet etmedi.

Küçük Antant'ı oluşturan müttefik sözleşmeler şu şekilde imzalandı:

Söz konusu sözleşmeler, 14 Ağustos 1920 tarihli antlaşmayla hemen hemen aynı şartları kapsıyordu. Yine, karşı devlet tarafından provoke edilmemiş herhangi bir Macaristan saldırısına karşı karşılıklı yardımı garanti ediyordu. Sözleşme yürürlüğe girene kadar imzacı devletler geçici tedbirler alacaktı. Küçük Antant'ın üye devletleri de Macaristan'a yönelik dış politikada işbirliği yapma sözü verdiler.[15]

Tüm bu sözleşmelerin yerini Çekoslovakya, Romanya Krallığı ve Yugoslavya Krallığı hükûmetleri arasında yapılan 27 Haziran 1930'da Štrbské Pleso'da (şimdi Slovakya'da) imzalanan kapsamlı bir ittifak antlaşması aldı ve 6. maddeye göre hemen yürürlüğe girdi. Antlaşma, Küçük Antant için düzenli bir danışma yapısı oluşturdu ve tarafların Dışişleri Bakanlarının yılda en az bir kez toplanmasını şart koştu.

Avusturya Kralı I. Karl, 26 Mart 1921'de İsviçre'den Macaristan'a döndü. Macar tahtını geri aldı, ancak bu eylemi ne Miklós Horthy'nin ne de Küçük Antant'ın desteğini aldı. Böylece, I. Karl 1 Nisan 1921'de ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Ancak 20 Ekim 1921'de Macaristan'a geri döndü ve iddialarını yeniledi. Durum, I. Karl'ın ordunun belirli bir kısmının desteğini kazanmayı başardığı için oldukça karmaşıktı.[16]

Küçük Antant, Edvard Beneš'in liderliğinde derhal tepki gösterdi. Üye devletler ordularını seferber etmeye başladılar. Dahası, diğer Avrupalı güçler, I. Karl'a karşı olduklarını ifade ettiler. Macar hükûmeti, I. Karl'ın yandaşlarını yendi ve 24 Ekim 1921'de onu tutukladı. Ancak Macarların I. Karl'ın unvanlarından mahrum etme konusundaki isteksizliği, Küçük Antant'ın Macaristan'a askeri müdahalesi tehlikesinin artmasına neden oldu. baskılara dayanamayan Macar hükûmeti, I. Karl'ın ülke üzerindeki egemenlik haklarını kaldıran yasayı 10 Kasım 1921'de kabul etti.[17]

Konsolidasyon

Küçük İtilaf ülkelerinin yetkilileri, 1936'da Romanya'nın başkenti Bükreş'te. Soldan sağa: Prens Michael (Romanya), Başkan Edvard Beneš (Çekoslovakya), Kral II. Carol (Romanya), Pavle Karađorđević (Yugoslavya) Ve Prens Nicholas (Rom.).

Habsburgların iktidara gelmesi engellense de, sonraki olaylar ittifak içinde artan gerginlikleri ortaya çıkardı. Cenova Konferansı, üye ülkeler arasında farklı görüşler vurguladı. Sorun, Sovyetler Birliği'nin Avrupalı meslektaşları tarafından olası tanınmasından kaynaklandı. Çekoslovakya esas olarak endüstriyel bir devletti ve bu nedenle Sovyetler Birliği ile ilişkilerini normalleştirmeye ve yeni kurulan devleti tanımaya meyilliydi. Ancak Yugoslavya Krallığı ve Romanya Krallığı, Sovyetler Birliği ile ekonomik işbirliğine gerektirecek bir durumu yoktu çünkü ikisi de tarım ülkesiydi. Bununla birlikte, Küçük Antant'a katılan tüm üye devletler, Sovyetler Birliği'ni bir tehdit olarak gördü.[18]

1920'lerde Küçük Antant'ın ana destekçisi olan Fransa, Çekoslovakya, Yugoslavya Krallığı ve Romanya Krallığı ile dizi dostluk antlaşmaları imzalayarak ittifakın sıkılaştırılmasına yönelik politikasını sürdürdü. Söz konusu antlaşmalar aşağıdaki şekilde imzalanmıştır:

  • 25 Ocak 1924'te Paris'te imzalanan ve Fransa ile Çekoslovakya arasındaki İttifak ve Dostluk Antlaşması süresiz olarak imzalandı.
  • Fransa ile Romanya Krallığı arasında 10 Haziran 1926'da Paris'te imzalanan Dostluk Antlaşması, başlangıçta 10 yıllığına imzalanmış, ancak 8 Kasım 1936'da 10 yıl daha uzatılmıştır.
  • Fransa ile Yugoslavya Krallığı arasındaki Dostluk Antlaşması, 1 Kasım 1927'de Paris'te imzalandı ve başlangıçta beş yıl süreyle imzalandı, ancak 10 Kasım 1932 ve 2 Aralık 1937'de uzatıldı.

Antlaşmalar, tarafları dış politikalarına, özellikle de ilgili devletlerin güvenlik meselelerine birbirlerine danışmak zorunda bıraktı[19]

Küçük Antant'ın başarılı performansının kaçınılmaz sonucu kurumsallaşmasıydı. Bu amaç doğrultusunda, Küçük Antant Sistemi veya Yeniden Yapılanma Paktı olarak da adlandırılan Örgüt Paktı, üye devletler arasında kalıcı bir işbirliği için yasal bir çerçeve sağlayan 16 Şubat 1933'te Cenevre'de imzalandı. Anlaşmaya göre, bir Daimi Konsey ve bir Daimi Sekreter kurulacaktı. Konsey, üç ülkenin dışişleri bakanlarının katıldığı periyodik toplantılar için tasarlanmıştı ve sekreterler, Küçük Antant'ın günlük rutin operasyonlarını sağlayacaktı.[20] Konsey toplantıları üye devletlerin başkentlerinde yılda en az üç kez yapılacak ve böylece söz konusu ülkeler tarafından izlenen dış politikaların düzenli olarak uyumlaştırılması sağlanmış olacaktı.[21] Ayrıca, Ekonomik Konsey'in Küçük Antant'ın teşkilat yapısına eklenmesiyle üye devletler, ekonomik çıkarlarını da koordine etme iradelerini beyan ettiler.

Küçük Antant'ın başarılı performansı, kurumsallaşmasıyla sonuçlandı. Bu amaç doğrultusunda, Küçük Antant Sistemi veya Yeniden Yapılanma Paktı olarak da adlandırılan Örgüt Paktı, 16 Şubat 1933'te Cenevre'de imzalandı. Antlaşma üye devletlerin Dışişleri Bakanları tarafından imzalandı: Yugoslavya Krallığı adına Bogoljub Jevtić, Romanya Krallığı adına Nicolae Titulescu ve Çekoslovakya adına Edvard Beneš. Örgüt Paktı'nın amacı, üye devletler arasında kalıcı bir işbirliği için yasal bir çerçeve sağlamaktı. Hedefe, Küçük Antant Devletleri içinde üye devletler adına faaliyet gösteren yeni kurumların oluşturulmasıyla ulaşılacaktı. Ana işbirliği araçları şunlardı:

  • Daimi Konsey, ilgili üç ülkenin dışişleri bakanlarından veya bu amaçla atanan özel delegelerden oluşacaktı. Konseyin kararları oybirliğiyle alınacaktı. Konsey yılda en az üç kez toplanacak şekilde tasarlandı. Söz konusu toplantılar, Milletler Cemiyeti oturumu sırasında üye devletlerin her birinde ve Cenevre'de yapılacaktı.
  • Daimi Konsey Sekreterliği, Küçük Antant'ın günlük rutin operasyonlarını gerçekleştirecekti.
  • Ekonomik Konsey, üye devletlerin kendi ekonomik çıkarlarını da koordine etme iradelerini beyan etmesiyle uygulandı.

Dağılması

1933'ten sonra Almanya'nın tekrar yükselişi, Küçük Antant ülkelerindeki Fransız etkisini kırdı.[22]

1938'de Fransa ittifaka ihanet ederek Çekoslovakya'nın bir kısmını Nazi Almanyası'na verecek olan Münih Anlaşmasını imzaladı. Bunun yanı sıra 22 Ağustos 1938 tarihinde Bled anlaşması ile Macaristan'ın yeniden silahlanmasına izin verildi .

Fransa, Küçük Antant'ı, kendi güvenliğinin çıkarları doğrultusunda, Almanya'ya karşı iki cepheli bir savaş tehdidini yeniden canlandırmak için bir fırsat olarak görmüştü. 1934'te bu tehdidi hafifletmek için İtalya, Macaristan ve Bulgaristan,[23] Küçük Antant'ın önde gelen iki savunucusu olan Yugoslavya Kralı I. Aleksandar ve Fransız dışişleri bakanına suikast düzenleyen devrimci Vlado Chernozemski'yi destekledi.

Hırvat-Romanya-Slovak dostluk beyannamesi

Ana madde: Hırvat-Romanya-Slovak dostluk beyannamesi

İkinci Dünya Savaşı sırasında Romanya Krallığı, Bağımsız Hırvatistan Devleti ve Slovak Devleti, Macarların daha fazla yayılmasını durdurmak amacıyla Küçük Antant'a benzer bir ittifak kurdu. İttifak, Romanya Mareşali Ion Antonescu tarafından kuruldu.[24]

Kaynakça

  1. ^ Zeman and Klimek 1997: 89
  2. ^ Protheroe 2006: 102
  3. ^ Gordon and Gilbert 1994: 112
  4. ^ Spielvogel 2005: 751
  5. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 6, pp. 210-213.
  6. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 6. pp. 216-219.
  7. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 18, pp. 82-83.
  8. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 54, pp. 254-255.
  9. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 96, pp. 308-309.
  10. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 54, pp. 258-265.
  11. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 98, pp. 222-223.
  12. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 13, pp. 232-235.
  13. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 87, pp. 310-311.
  14. ^ Text in League of Nations Treaty Series, vol. 94, pp. 54-55.
  15. ^ Glasgow 1926: 103-104
  16. ^ Dowling 2002: 43
  17. ^ Protheroe 2006: 87
  18. ^ Fink et al. 2002: 187-190
  19. ^ Osmanczyk 2002: 632
  20. ^ Schlesinger 1998: 421
  21. ^ Ragsdale 2004: 10)
  22. ^ Gordon Wright, "The Ordeal of Total War: 1939-1945", Harper Torchbooks 1968, pp. 12
  23. ^ Crown of Thorns: The Reign of King Boris III of Bulgaria, 1918-1943, Stephane Groueff, Madison Books, 1998, 1461730538, p. 224. 16 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  24. ^ Third Axis Fourth Ally: Romanian Armed Forces in the European War, 1941-1945, by Mark Axworthy, Cornel Scafeş and Cristian Crăciunoiu, p. 73

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Paris Barış Antlaşması (1947)</span> paris sulh müqaviləsi

Paris Antlaşması, 1946 yılında, 29 Temmuz'dan 15 Ekim'e kadar süren Paris Barış Konferansı'nın neticesinde 10 Şubat 1947'de imzalanmıştır. Muzaffer müttefik güçleri İtalya, Romanya, Macaristan, Bulgaristan ve Finlandiya'nın antlaşmalarını görüşmüşlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Sadabat Paktı</span> 8 Temmuz 1937de Tahranda Türkiye, İran, Irak ve Afganistan arasında imzalanan saldırmazlık paktı

Sadabat Paktı; Türkiye, İran, Irak ve Afganistan arasında, 8 Temmuz 1937 tarihinde Tahran'da Sadabat Sarayı'nda imzalanan dörtlü saldırmazlık paktı.

<span class="mw-page-title-main">Varşova Paktı</span> Komünist ülkeler arasında imzalanan uluslararası askerî ittifak antlaşması

Varşova Paktı ya da resmi olarak Dostluk, İşbirliği ve Karşılıklı Yardımlaşma Antlaşması, 14 Mayıs 1955 tarihinde Varşova'da, sekiz sosyalist ülkenin imzası ile kurulan askeri ve siyasal birlik. Antlaşmayı imzalayan ülkeler Arnavutluk, Bulgaristan, Çekoslovakya, Doğu Almanya, Macaristan, Polonya, Romanya ve SSCB'ydi. Anlaşma, daha önceleri SSCB ile Çekoslovakya (1943); Polonya (1945); Bulgaristan, Macaristan ve Romanya (1948) arasında imzalanan ikili anlaşmaları bütünlüyordu. Pakt, Macaristan, Çekoslovakya ve Afganistan'ın işgalleri gibi önemli siyasal olaylarda askeri unsur olarak yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mihver Devletleri</span> II. Dünya Savaşı sırasında Almanya, İtalya ve Japonya arasında ittifak

Mihver Devletleri, II. Dünya Savaşı'nda Müttefik Devletler bloğuna karşı temel olarak Almanya, İtalya ve Japonya'nın, bunun dışında Macaristan, Romanya, Bulgaristan, Finlandiya, Bağımsız Hırvatistan Devleti, Vichy Fransası, Arnavutluk, Habeşistan, Mançukuo, Tayland, Burmanya ve Irak'ın oluşturduğu blok. Ayrıca İran Şahı Rıza Pehlevi Almanya'dan yana tavır almış, İspanya ise Mihver güçlerin bir taraftarı olarak kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Trianon Antlaşması</span>

Triyanon Antlaşması ya da Trianon Antlaşması, 4 Haziran 1920 tarihinde, I. Dünya Savaşı'nın galip İtilaf Devletleri ile Macaristan arasında, Fransa'nın Versay kentindeki Trianon Sarayı'nda imzalanan ve savaşı resmen sona erdiren antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">I. Aleksandar</span>

I. Aleksandar veya Kral I. Aleksandar Karacorceviç, 1921-1929 arasında Sırp, Hırvat ve Slovenlerin, 1929-1934 arasında da Yugoslavya Krallığı'nın kralıdır. Etnik ve siyasi olarak bölünmüş Güney Slavların ilk olarak bütünleştiği siyasi oluşum olan Yugoslavya'yı birleştirip kuran kişi olması sebebi ile kendisine "Birleştirici Kral" unvanı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovakya'nın İşgali</span>

Çekoslovakya'nın İşgali (1938-1945), Münih Antlaşması sonucu Almanya'nın, Südetler olarak bilinen bölgeyi işgal etmesiyle başlamıştır. 16 Mart 1939'da Alman birlikleri Çekoslovakya'nın geri kalanını da işgal ederek II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar ülkenin varlığına son vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">NATO üyesi ülkeler</span> Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü üyesi olan ülkeler

NATO, Avrupa ve Kuzey Amerika'daki 32 üye ülkeden oluşan uluslararası bir askeri ittifaktır. Kuzey Atlantik Antlaşması'nın 4 Nisan 1949 tarihinde imzalanmasıyla kurulmuştur. Antlaşmanın 5. maddesi, üye devletlerden birine karşı silahlı bir saldırı olması halinde, bunun tüm üyelere karşı yapılmış bir saldırı olarak kabul edileceğini ve diğer üyelerin saldırıya uğrayan üyeye gerekirse silahlı kuvvetlerle yardım edeceğini belirtmektedir. Antlaşmanın 6. maddesi, 5. maddenin kapsamını Yengeç Dönencesi'nin kuzeyindeki adalar, Kuzey Amerika ve Avrupa anakaraları, Türkiye'nin tamamı ve sonuncusu Temmuz 1962'den beri tartışmalı olan Fransız Cezayiri ile sınırlamaktadır. Dolayısıyla, Hawaii, Porto Riko, Fransız Guyanası, Falkland Adaları, Septe veya Melilla gibi yerlere yapılacak bir saldırı 5. madde kapsamında bir karşılık verilmesini tetiklemeyecektir.

Avrupa'da Konvansiyonel Silahlı Kuvvetler Antlaşması, 19 Kasım 1990'da NATO ile Sovyetler Birliği arasında imzalanan ve belirli askerî azaltmaları zorunlu kılan antlaşma. Soğuk Savaş'ın son yıllarında müzakere edilen ve tamamlanan antlaşma, Avrupa'da konvansiyonel askerî ekipmanların önemli kategorilerine kapsamlı sınırlar getirdi ve fazla silahların imha edilmesini şart koştu.

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı'nda Macaristan</span>

Macaristan I. Dünya Savaşı'ndan yenilgiyle ayrılan devletlerden birisi oldu. Savaştan sonra imzalanan Trianon Antlaşması ile hem toprak kaybedilmişti hem de silah konusunda sınırlandırılmalar mevcuttu. Ayrıca ekonomi konusunda da maddeler vardı. Antlaşmadan önce kaybedilen toprakları geri kazanmak için ülkede komünist devrim Béla Kun harekâtlar düzenlese de başarılı olamadı. Hatta komünist rejim yıkıldı. Bu durumda I. Dünya Savaşı'nda aynı kaderi yaşayan Almanya ile ittifak yapması işten bile değildi. Tabi hükûmet pek istemese de hem kralın isteği hem de Almanlar'ın baskısı sonucunda Anti-Komintern Paktı imzalandı.

<span class="mw-page-title-main">Balkan Paktı (1953)</span>

Balkan Paktı 28 Şubat 1953'te, Yunanistan, Türkiye ve Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti arasında imzalanan antlaşma. Ankara'da imzalanmıştır. Antlaşma, Sovyetler Birliği'nin Balkanlar'daki etkisine karşı bir caydırıcı bir rol oynaması için imzalandığı bildirilmektedir. Bu antlaşma, üç ülke arasında nihai askeri iş birliğinin yolunu açmıştır. İmzalandığı dönemde Türkiye ve Yunanistan NATO'ya üye ülkeler arasındayken, komünist Yugoslavya NATO'ya üye olmayan bir devletti. Bu sayede Yugoslavya NATO'ya üye olmadan dolaylı bir şekilde kendisini NATO ile ilişkilendirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sürgündeki Çekoslovakya Hükûmeti</span>

Sürgündeki Çekoslovak Hükûmeti, Çekoslovakya Geçici Hükûmeti ya da Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi nin gayriresmî unvanı. İlk olarak İngiliz hükûmeti tarafından tanınan bu geçici hükûmet, sonraları Müttefik Devletler'in de resmi muhatabı haline gelecekti. Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi, Çekoslovakya eski Cumhurbaşkanı Edvard Beneš tarafından, Paris'te Ekim 1939'da kurulmuştu. Diplomatik tanınma konusunda Fransa ile yapılan görüşmelerin akametle sonuçlanması ve akabinde Nazilerin Fransa'yı işgali neticesinde, oluşturulan bu komite, 1940 yılında Londra'ya sığınmak zorunda kaldı. Nazi bombardmanı başlayınca, Komite 1941'de Buckinghamshire-Aston Abbots'a taşındı.

<span class="mw-page-title-main">Tartu Antlaşması (Estonya-Rusya)</span>

Tartu Antlaşması, 2 Şubat 1920 tarihinde Estonya ile Sovyet Rusya arasında yapılan ve Estonya Bağımsızlık Savaşı'nı sona erdiren antlaşmadır. Antlaşma ile birlikte Sovyet Rusya, Estonya'nın bağımsızlığını tanımış ve üzerindeki tüm haklarından vazgeçmiştir. Anlaşmanın onaylanmaları 30 Mart 1920'de Moskova'da değiştirildi. Bu anlaşma, 12 Temmuz 1922 tarihli Milletler Cemiyeti Antlaşması Dizisi'nde tescillendi.

ABD-Avusturya Barış Antlaşması, ABD ile Avusturya arasında, Birinci Dünya Savaşı sonrasında 24 Ağustos 1921'de Viyana'da imzalanan bir barış antlaşmasıdır. Amerika Birleşik Devletleri Senatosu 1919 tarihli Saint-Germain Antlaşması'nın onaylanmasını reddettiğinden bu ayrı barış antlaşması gerekliydi.

8 Temmuz 1921'de Stockholm'deki İngiliz ve İsveç hükûmetleri arasında, İsveç vatandaşları ile Mısır'daki mahkeme sistemi arasındaki yasal ilişkileri düzenlemek amacıyla bir anlaşma imzalandı. Kanun hükümleri gerektirmediğinden dolayı bu anlaşma için onaylar değiştirilmedi ve 19 Temmuz 1921'de Birleşmiş Milletler Antlaşması ile yürürlüğe girdi.

22 Nisan 1921'de Christiania'da İngiliz ve Norveç hükûmetleri arasında, Norveç vatandaşları ile Mısır'daki mahkeme sistemi arasındaki yasal ilişkileri düzenlemek amacıyla bir anlaşma imzalandı.Kanun hükümleri gerektirmediğinden dolayı bu anlaşma için onaylar değiştirilmedi ve 28 Mayıs 1921'de Birleşmiş Milletler Antlaşması ile yürürlüğe girdi.

14 Temmuz 1921'de Kopenhag'daki İngiliz ve Danimarka hükûmetleri arasında, Danimarka vatandaşları ile Mısır'daki mahkeme sistemi arasındaki yasal ilişkileri düzenlemek amacıyla bir anlaşma imzalandı. Kanun hükümleri gerektirmediğinden dolayı bu anlaşma için onaylar değiştirilmedi ve 20 Ağustos 1921'de Birleşmiş Milletler Antlaşması ile yürürlüğe girdi.

<span class="mw-page-title-main">Sovyet-Polonya Saldırmazlık Paktı</span>

Sovyet-Polonya Saldırmazlık Paktı 1932'de Polonya ve Sovyetler Birliği temsilcileri tarafından imzalanan bir saldırmazlık paktıydı. Pakt, Sovyetler Birliği tarafından 17 Eylül 1939'da Sovyetlerin Polonya'yı işgali sırasında tek taraflı olarak bozuldu.

Polonya-Romen ittifakı, savaşlar arası dönemde İkinci Polonya Cumhuriyeti ve Romanya Krallığı tarafından imzalanan bir dizi antlaşmaydı. Bunlardan ilki 1921'de imzalandı ve antlaşmalar birlikte iki ülke arasında 1939'da başlayan İkinci Dünya Savaşı'na kadar süren iyi dış ilişkilerin temelini oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti</span>

Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti, genellikle halk arasında Birinci Cumhuriyet olarak anılır, 1918'den 1938'e kadar var olan etnik Çekler ve Slovakların oluşan ilk Çekoslovak devletiydi. Ülke genellikle Çek ve Slovakya'nın bir bileşimi olan Çekoslovakya olarak adlandırılıyordu; halefi devletler için yavaş yavaş en yaygın kullanılan isim haline geldi. Devlet, eskiden Avusturya ve Macar topraklarından farklı yönetim sistemlerini miras alan eski Avusturya-Macaristan topraklarından oluşuyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.