İçeriğe atla

Köpek gençlik hastalığı

Kontrol Edilmiş

Köpek gençlik hastalığı, evcil ve vahşi köpek ırkları, çakallar, tilkiler, pandalar, kurtlar, gelincikler, kokarcalar, rakunlar ve kedigiller dahil olmak üzere çok çeşitli memeli ailelerinin yanı sıra yüzgeçayaklılkarı ve bazı primatları da etkileyen viral bir hastalık.[1]

Köpeklerde distemper, yüksek ateş, göz iltihabı ve göz/burun akıntısı, zor nefes alma ve öksürük, kusma ve ishal, iştahsızlık ve uyuşukluk, burun ve ayak tabanlarının sertleşmesi gibi vücut sistemlerini ciddi şekilde etkiler. Viral enfeksiyona ikincil bakteriyel enfeksiyonlar eşlik edebilir ve sonunda ciddi nörolojik semptomlar gösterebilir.

Köpek gençlik hastalığı, Paramyxoviridae ailesinin (insanlarda kızamık, kabakulak ve bronşiolite neden olan virüslerle aynı ailede) tek sarmallı bir RNA virüsünden kaynaklanır. Hastalık inhalasyon yoluyla yayılır ve oldukça bulaşıcıdır.[2] Aşılanmamış dağ gelinciği popülasyonlarında %100'e varan ölüm oranıyla birlikte, hastalık ve ölüm oranı hayvan türleri arasında büyük farklılıklar gösterebilir. Evcil köpeklerde hastalığın akut formu yüksek bir ölüm oranına sahipken, hastalık süresi ve şiddeti esas olarak hayvanın yaşına, bağışıklık durumuna ve virüsün virülansına bağlıdır.[3] Pek çok bölgede kapsamlı aşılamaya rağmen, köpeklerin başlıca hastalığı olmaya devam etmektedir ve aşı kullanıma sunulmadan önce köpeklerde bulaşıcı hastalık ölümlerinin başlıca nedenlerindendi.[4]

"Distemper" kelimesinin kökeni Orta İngilizce distemperen'den gelir, bu da "mizahi dengenin bozulması" anlamına gelir, bu da Halk Latincesinde distemperare, yani "düzgün karıştırmamak" anlamına gelen ve Eski Fransızcada "rahatsız etmek" anlamına gelen destempreri kelimeleri ile bağlantılıdır.[5][6]

Klinik belirtiler

Köpeklerde distemper, hiçbir belirti göstermeyebilir, ayırt edilemeyen hafif solunum bulguları, kennel cough (barınak öksürüğü), kusma, kanlı ishal ve şiddetli zatürreyle birlikte ölümle kadar gidebilen geniş bir yelpazede belirtiler gösterebilir.[7]

Kalıcı belirtiler

Distemperden kurtulan bir köpek, yaşamı boyunca hem yaşamı tehdit etmeyen hem de yaşamı tehdit eden belirtiler göstermeye devam edebilir. Yaşamı tehdit etmeyen en yaygın semptom, pençe tabanında ve burun ucundaki cildin kalınlaştığı sert ped hastalığıdır. Yaygın olan bir başka kalıcı semptom, mine hipoplazisidir . Özellikle yavru köpeklerde, tamamen oluşmamış veya henüz çıkmamış dişlerin minesi zarar görür. Bu, virüsün diş minesinin yapımından sorumlu hücreleri öldürmesinin bir sonucudur. Etkilenen bu dişler çabuk aşınmaya meyillidir.[8]

Hastalığın ileri aşamasındaki bir İtalyan kurdu.

Hayatı tehdit eden belirtiler genellikle sinir sisteminin dejenerasyonuna bağlıdır. Distemper ile enfekte olmuş köpeklerin, zihinsel yetenekleri ve motor becerileri giderek artan bir bozulma eğilimindedir. Zamanla daha şiddetli nöbetler, felç, görüşte azalma ve koordinasyon bozukluğu gelişebilir. Bu köpekler, karşılaştıkları muazzam acı ve ıstırap nedeniyle genellikle ötanazi uygulanır.[8]

Viroloji

Paramiksovirüslerin filogenetik ağacında köpek gençlik hastalığı virüsünün konumu.

Distemper, insanlarda kızamığa ve hayvanlarda sığır vebasına neden olan virüslerin yakın bir akrabası olan Paramyxoviridae ailesinin tek sarmallı bir RNA virüsünden kaynaklanır.[9][10]

Korunma

Köpekler için köpek gençlik hastalığına karşı bir dizi aşı mevcuttur ve birçok ülkede evcil hayvanlar için zorunludur. Enfekte hayvanlar, virüsü saçma süresinin uzunluğu nedeniyle diğer köpeklerden birkaç ay uzak tutulmalıdır.[9] Virüs, dezenfektanlar, deterjanlar, gün ışığı ve rutin temizlik ile çevrede yok edilir. Oda sıcaklığında (20–25 °C) birkaç saatten fazla hayatta kalmaz, ancak donma noktasının biraz üzerindeki sıcaklıklarda gölgeli ortamlarda birkaç hafta hayatta kalabilir.[11] Serum ve doku kalıntılarında daha uzun süre hayatta kalabilir.[12]

Birçok bölgede kapsamlı aşılamaya rağmen, köpeklerin başlıca hastalığı olmaya devam etmektedir.

Tedavi

Köpek gençlik hastası için spesifik bir tedavi bilinmemektedir. Kızamıkta olduğu gibi tedavi semptomatik ve destekleyicidir.[9] Bakım, sıvı/elektrolit dengesizliklerini, nörolojik semptomları tedavi etmeye ve ikincil bakteriyel enfeksiyonları önlemeye yöneliktir. Tedavide beslenme ve hemşirelik bakımı koşullarının da önemi bulunmaktadır.[13]

Sonuç

Virüsün ölüm oranı büyük ölçüde enfekte köpeklerin bağışıklık durumuna bağlıdır. Pnömoni ve ensefalit gibi komplikasyonların daha yaygın olduğu yerlerde en yüksek ölüm oranı yavru köpeklerde görülür.[12] Distemper gelişen yaşlı köpeklerde ensefalomiyelit ve vestibüler hastalık mevcut olabilir.[14] Köpeklerde enflamatuar merkezi sinir sistemi hastalıklarının yaklaşık % 15'i CDV'nin bir sonucudur.[15]

Kaynakça

  1. ^ "canine distemper - Invasive Species Compendium - CABI". 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2021. 
  2. ^ Deem (December 2000). "Canine Distemper in Terrestrial Carnivores: A Review" (PDF). Journal of Zoo and Wildlife Medicine. 31 (4): 441-451. doi:10.1638/1042-7260(2000)031[0441:CDITCA]2.0.CO;2. 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  3. ^ Andreas (13 Eylül 2015). "Cross-species transmission of canine distemper virus—an update". One Health. 1: 49-59. doi:10.1016/j.onehlt.2015.09.002. PMC 5462633 $2. PMID 28616465. 
  4. ^ "Animal Health" (PDF). 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2017. 
  5. ^ "distemper (definition)". Oxford Living Dictionaries - English. Oxford University Press. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  6. ^ "distemper (definition)". American Heritage Dictionary. Houghton Mifflin Harcourt. 9 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  7. ^ "Chapter 3: Canine distemper". Infectious diseases of the dog and cat. 4th. St. Louis, Mo.: Elsevier/Saunders. 2012. ss. 25-42. ISBN 978-1-4160-6130-4. 
  8. ^ a b "Canine Distemper: What You Need To Know". Veterinary Insider. 6 Aralık 2010. 2 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Insider2012" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  9. ^ a b c Kate E. Creevy, 2013, Overview of Canine Distemper, in The Merck Veterinary Manual (online): Veterinary Professionals: Generalized Conditions: Canine Distemper, see "Canine Distemper Overview - Generalized Conditions". 23 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2014.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "CreevyMerck" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  10. ^ "Pathogen evolution and disease emergence in carnivores". Proc. Biol. Sci. 274 (1629): 3165-74. December 2007. doi:10.1098/rspb.2007.0884. PMC 2293938 $2. PMID 17956850. 
  11. ^ "Canine Distemper (CDV)". UC Davis Koret Shelter Medicine Program. 2004. 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2013. 
  12. ^ a b Veterinary Microbiology. Blackwell Publishing. 1999.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Hirsch1999" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  13. ^ "Overview of Canine Distemper: Canine Distemper: Merck Veterinary Manual". www.merckvetmanual.com. Kenilworth, N.J., U.S.: Merck Sharp & Dohme Corp. 2009. 5 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016. 
  14. ^ A Practical Guide to Canine and Feline Neurology. Iowa State Pr. 2003. 
  15. ^ "In vitro efficacy of ribavirin against canine distemper virus". Antiviral Res. 77 (2): 108-13. February 2008. doi:10.1016/j.antiviral.2007.09.004. PMID 17949825. 

Konuyla ilgili yayınlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kuş gribi</span> Virüs kaynaklı bulaşıcı hastalık

Kuş gribi. Virüs kaynaklı ölümcül bir hayvan hastalığıdır. Virüsün H5N1 adındaki türevi insanları da öldürebilir.

<span class="mw-page-title-main">Kızamık</span> insanları etkileyen viral bir hastalık

Kızamık, kızamık virüsünün neden olduğu oldukça bulaşıcı bir hastalıktır. Belirtiler genellikle enfekte bir kişiye maruz kaldıktan 10-12 gün sonra gelişir ve 7-10 gün sürer. İlk belirtiler genellikle 40 °C'den yüksek ateş, öksürük, burun akıntısı ve iltihaplı gözlerdir. Semptomların başlamasından iki veya üç gün sonra ağız içinde Koplik lekeleri olarak bilinen küçük beyaz lekeler oluşabilir. Genellikle yüzde başlayan ve daha sonra vücudun geri kalanına yayılan kırmızı, düz bir döküntü tipik olarak semptomların başlamasından üç ile beş gün sonra başlar. Yaygın komplikasyonlar arasında ishal, orta kulak enfeksiyonu (%7) ve zatürre (%6) yer alır. Bunlar kısmen kızamığın neden olduğu bağışıklık sisteminin baskılanmasına bağlı olarak ortaya çıkar. Daha az yaygın olarak nöbetler, körlük veya beyin iltihabı meydana gelebilir. Diğer isimler arasında morbilli, rubeola, kırmızı kızamık ve İngiliz kızamığı bulunmaktadır. Alman kızamığı olarak da bilinen kızamıkçık ve roseola, birbiriyle ilgisi olmayan virüslerin neden olduğu farklı hastalıklardır.

<span class="mw-page-title-main">Domuz gribi</span> Bir virüsün sebep olduğu, solunum yolları enfeksiyonu ile meydana çıkan, bazen öldürücü olan hastalık

Domuz gribi, Orthomyxoviridae ailesinden, herhangi bir virüs tarafından oluşmuştur. Domuzlarda oluşan virüse çok benzediği için adına Domuz Gribi denmektedir. Hastalık tıp alanında İngilizce swine influenza virus kelimelerinin baş harflerinin bir araya getirilmesiyle kısaca SIV olarak adlandırılır. Bilinen tüm SIV tipleri ya Influenzavirus A (çoğunlukla) ya da Influenzavirus C (ender) tipindedir. Aşısı bulunmaktadır. 2009 salgınına neden olan virüs, influenza A virüsünün alt türlerinden biri olan H1N1'dir.

<span class="mw-page-title-main">Sığır vebası</span> Hayvan hastalığı

Sığır vebası, viral bir sığır hastalığı. Son derece ölümcül ve bulaşıcı bir hastalıktır. Hayvanlarda sindirim kanalı mukozasında şiddetli ülseratif ve hemorajik lezyonlarla karakterizedir.

Hepatitis contagiosa canis, .Köpeklerde canine adenovirus type-1'in (CAV-1) sebep olduğu akut karaciğer infeksiyonu ve sarılık ile karakterize bir viral hastalıktır. Etken bundan başka kurt, çakal ve ayılarda hastalığa neden olurken, tilkilerde encephalitis ile seyreder. Virus, dışkı, idar, kan, tükürük ve nazal ekskret aracılığı ile hayvanlar arasında yayılır.Etken alındığı vakit karaciğer ve böbrekleri enfekte eder.İnkubasyon süresi 4-7 gündür.

<span class="mw-page-title-main">Afrika at vebası</span> vektörel hastalık

Afrika at vebası çok bulaşıcı ve ölümcül bir hastalıktır. Çoğunlukla at, eşek ve katırlarda etkilidir, zebralar, filler ve köpekler hastalık belirtisi göstermeden hasta olurlar. Hastalık Vektörel bir hastalıktır

<span class="mw-page-title-main">Baltimor sınıflandırması</span>

Baltimor sınıflandırması, David Baltimore tarafından geliştirilmiştir. Virüs ailelerini genom türlerine ve replikasyon yöntemlerine bağlı olarak gruplara bölen bir virüs sınıflandırma sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Hepatit B</span> İnsan viral enfeksiyonu

Hepatit B hastalığı (sarılık), karaciğeri etkileyen hepatit B virüsünün (HBV) neden olduğu bulaşıcı bir hastalıktır ve bir tür viral hepatittir. Hem akut hem de kronik enfeksiyona neden olabilir. Virüs bulaştıktan sonra hastalık bulgularını yaratması, sonrasında iyileşmesi ve virüse ait vücutta bir iz kalmaması akut enfeksiyon iken, virüsün karaciğer hücrelerine yerleşerek orada uzun süreli bulunması ve çoğalması ise kronik enfeksiyondur.

<span class="mw-page-title-main">Kedi sağlığı</span>

Evcil kedilerin sağlığı, veteriner tıpta iyi çalışılmış bir alandır.
Konular arasında bulaşıcı hastalıkları, genetik hastalıkları ve bu hastalıkların önlenmesini; diyeti, beslenmeyi ve kısırlaştırma gibi cerrahi işlemleri içerir.

<span class="mw-page-title-main">Kedi lösemi virüsü</span>

Kedi lösemi virüsü (FeLV), kedileri enfekte eden bir retrovirüstür. Kedilerde kanser tipinde ilerleyen ciddi bir hastalığa yol açar. Dünyadaki kedilerin %30'unda bulunduğu düşünülür. FeLV, tükürük veya burun salgılarının transferi söz konusu olduğunda enfekte kedilerden bulaşabilir. Virüs, hayvanın bağışıklık sistemi tarafından yenilmezse, kedinin bağışıklık sistemini zayıflatır ve bu da ölümcül olabilecek hastalıklara yol açabilir. FeLV kediden kediye bulaşıcı olduğundan, FeLV + kedileri yalnızca diğer FeLV + kedilerle yaşamalıdır.

Herpes simpleks, herpes simpleks virüsünün neden olduğu bir enfeksiyon hastalığıdır. Enfeksiyonlar, vücudun enfekte olan kısmına göre kategorize edilir. Oral uçuk, yüzü veya ağzı içerir. Genellikle uçuk veya gruplanmış küçük kabarcıklara neden olabilir veya sadece boğaz ağrısına neden olabilir. Genellikle basitçe herpes olarak bilinen genital herpes, minimal semptomlara sahip olabilir veya küçük ülserlerle sonuçlanan kabarcıklar oluşturabilir. Bunlar tipik olarak iki ila dört hafta içinde iyileşir. Kabarcıklar ortaya çıkmadan önce karıncalanma veya ağrılar oluşabilir. Herpes, aktif hastalık dönemleri arasında döngü yapar ve arada semptomsuz dönemler mevcuttur. İlk bölüm genellikle daha şiddetlidir ve ateş, kas ağrıları, şişmiş lenf düğümleri ve baş ağrıları ile ilişkilendirilebilir. Zamanla, aktif hastalık ataklarının sıklığı ve şiddeti azalır. Herpes simpleksin neden olduğu diğer bozukluklar şunları içerir: parmakları tuttuğunda herpetik dolama gözün herpes enfeksiyonu, beynin herpes enfeksiyonu ve yenidoğanı etkilediğinde yenidoğan herpes enfeksiyonu.

<span class="mw-page-title-main">Hepatit D</span>

Hepatit D, hem viroid hem de virüsoid ile benzerlikler paylaşan küçük, küresel zarflı bir partikül olan hepatit delta virüsünün (HDV) neden olduğu bir viral hepatittir HDV, bilinen beş hepatit virüsünden biridir: A, B, C, D ve E. HDV, yalnızca hepatit B virüsü (HBV) varlığında yayılabildiği için bir uydu virüs olarak kabul edilir. HDV bulaşı eş zamanlı olarak HBV enfeksiyonu yoluyla gerçekleşebilir (birlikte-enfeksiyon) ya da kronik hepatit B veya hepatit B taşıyıcılığında sonradan gelişebilir.

Köpekler bazı bulaşıcı ve ölümcül hastalıklara karşı aşılanması ve bağışıklık sistemi kuvvetlendirilmesi gereken canlılardır. Türkiye'de ve dünyada yaygın olarak görülen bazı hastalıklara karşı yavru ve yetişkin köpeklerin düzenli olarak aşılanarak korunması gerekmektedir. Bu hastalıkların bazıları köpekler arasında bulaşıcı ve hatta öldürücü karakterde, bazılarıysa insan sağlığını da tehdit edebilecek niteliktedir. Aşılama ile korunma ve bağışıklık sağlama öncesinde köpeklerin barsak ve dış parazitlerden arınmış olması önceliklidir. Ayrıca aşı uygulamalarından önce köpeğin vücudunun başka bir hastalık ya da enfeksiyonla mücadele ediyor olmaması gerekmektedir. Aksi takdirde yapılan aşılar yeterli bağışıklığı oluşturamayacaktır.

Kedi köpüklü virusü veya Kedi sinsi virusü bir retrovirüstür ve Retroviridae ailesine ve Spumaretrovirinae alt familyasındandır. Felispumavirus cinsini sadece Puma kedi köpüklü virüsü ile paylaşır. Virüs, etkilenen kedilerde genellikle asemptomatik olduğundan ve hastalığa neden olmadığından FeFV'nin patojenik olup olmadığı konusunda tartışmalar olmuştur. Ancak, FeFV'den etkilenen kedilerde zaman içinde böbrek ve akciğer dokusunda doğrudan ilişkili olabilen veya olmayabilen bazı değişiklikler gözlenmiştir. Bu virüs oldukça yaygındır ve enfeksiyon oranları kedinin yaşıyla birlikte kademeli olarak artar. Antikor incelemelerinden ve PCR analizinden elde edilen çalışma sonuçları, 9 yaşın üzerindeki kedigillerin %70'inden fazlasının Feline köpüklü virüsü için seropozitif olduğunu göstermiştir. Viral enfeksiyonlar, evcilleştirilmiş erkek ve dişi kediler arasında benzerdir, oysa vahşi, daha vahşi dişi kediler FeFV'den etkilenir.

<i>Kedi immün yetmezlik virüsü</i>

Kedi immün yetmezlik virüsü (FIV) dünya'da kedileri etkileyen bir Lentivirüs 'tür ve kedigillerin %2,5 ila %4,4'üne bulaşır. FIV, diğer iki kedi retrovirüsünden, kedi lösemi virüsünden (FeLV) ve kedi köpüklü virüsten (FFV) taksonomik olarak farklıdır ve insan bağışıklık yetmezlik virüsü (HIV) ile daha yakından ilişkilidir. FIV içinde, viral zarf (env) veya polimeraz (pol) için kodlama yapan nükleotid dizi farklılıklarına dayalı olarak beş alt tip tanımlanmıştır. FIV, AIDS benzeri bir sendroma neden olan tek primat olmayan lentivirüstür, ancak FIV, hastalığın taşıyıcıları ve aktarıcıları olarak uzun yıllar nispeten sağlıklı yaşayabildikleri için kediler için genellikle ölümcül değildir. Etkinliği belirsizliğini korusa da bir aşısı vardır. Kediler aşılamadan sonra FIV antikorları için pozitif test yapacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Hayvanlarda aşılanma</span>

Hayvan aşılaması, evcil hayvanların, çiftlik hayvanların veya vahşi hayvanların aşılanmasıdır. Uygulama veteriner tıp ile bağlantılıdır. İlk hayvan aşısı 1879'da Louis Pasteur tarafından tavuk kolerası için icat edildi. Bu tür aşıların üretimi bireylerin, hükûmetin ve şirketlerin ekonomik zorluklarıyla ilgili sorunlarla karşılaşmaktadır. Hayvan aşılarının düzenlenmesi, insan aşılarının düzenlenmesine göre daha azdır. Aşılar, geleneksel ve yeni nesil aşılar olarak ikiye ayrılır. Hayvan aşılarının, bulaşıcı hayvan hastalıklarını kontrol etmenin en uygun maliyetli ve en sürdürülebilir yöntemler olduğu bilinmektedir. 2017 yılında veteriner aşı endüstrisi 7 milyar ABD doları değerindeydi ve 2024 yılında 9 milyar ABD dolarına ulaşacağı tahmin ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">Maymun çiçeği virüsü</span> Bir çeşit çift sarmallı DNA virüsü

Maymun çiçeği virüsü, insanlarda ve diğer memelilerde maymun çiçeği hastalığına neden olan çift sarmallı bir DNA virüsü türüdür. Ortopoksvirüs cinsine ait zoonotik bir virüstür ve variola, cowpox ve vaccinia virüsleriyle yakından ilişkilidir. Maymun çiçeği virüsü oval yapıdadır ve lipoprotein bir dış membrana sahiptir. Genomu yaklaşık 190 kb'dir. Çiçek ve maymun çiçeği virüslerinin her ikisi de ortopoksvirüslerdir ve çiçek aşısı, hastalığa yakalanmadan önceki 3-5 yıl içinde yapılırsa maymun çiçeğine karşı etkilidir. İnsanlarda maymun çiçeğinin belirtileri arasında kabarcıklar oluşturan ve daha sonra kabuk bağlayan döküntü, ateş ve şişmiş lenf düğümleri bulunur. Virüs, hayvanlar ve insanlar arasında lezyonlara veya vücut sıvılarına doğrudan temas yoluyla bulaşabilir. Virüse maymunlardan izole edildikten sonra maymun çiçeği virüsü adı verildi, ancak bu virüsün taşıyıcılarının çoğu daha küçük memelilerdir.

<span class="mw-page-title-main">Kedi koronavirüsü</span>

Kedi koronavirüsü (FCoV), dünya çapında kedileri enfekte eden pozitif sarmallı bir RNA virüsüdür. Alphacoronavirus 1 türünden bir koronavirüstür. İki farklı formu vardır: bağırsakları enfekte eden kedi enterik koronavirüsü (FECV) ve kedi enfeksiyöz peritonit (FIP) hastalığına neden olan kedi enfeksiyöz peritonit virüsü (FIPV). Kedi koronavirüsü, mutasyon geçirerek FIP'e neden olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Köpek koronavirüsü</span>

Köpek koronavirüsüü, Alphacoronavirus 1 türünün bir üyesi olan viral zarflı, tek sarmallı bir RNA virüsüdür. Köpeklerde dünya çapında oldukça bulaşıcı bir bağırsak hastalığına neden olur. Enfekte eden virüs, konakçı hücresine APN reseptörüne bağlanarak girer. 1971 yılında Almanya'da bekçi köpeklerinde görülen bir salgın sırasında keşfedilmiştir. Virüs, Alphacoronavirus cinsinin ve Tegacovirus alt cinsinin bir üyesidir.

Yavaş virüs, etiyolojik olarak yavaş virüs hastalığıyla ilişkili bir virüs veya virüs benzeri bir ajandır. Yavaş bir virüs hastalığı, uzun bir gecikme döneminden sonra, aylar ila yıllara yayılan yavaş, ilerleyici bir seyir izleyen, sıklıkla merkezi sinir sistemini tutan ve çoğu durumda hastayı ölüme götüren bir hastalıktır. Yavaş virüs hastalıklarına örnek olarak HIV virüsünün neden olduğu HIV/AIDS, kızamık virüsü enfeksiyonunun nadir bir sonucu olan subakut sklerozan panensefalit ve kemikte Paget hastalığı sayılabilir. paramiksovirüsler, özellikle kızamık virüsü ve insan solunum sinsityal virüsü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.