İçeriğe atla

Kâbe-i Zerdüşt

Kâbe-i Zerdüşt veya Zerdüşt Küpü, İran'ın Fars eyaletine bağlı Mervdeşt ilçesindeki Zengiabad köyünün yanında, Nakş-ı Rüstem yerleşkesinde basamaklı, dörtgen bir taş yapıdır. Bazı kaynaklara göre Turaniler tarafından öldürülen Zerdüşt'ün gömülü olduğuna inanılan yerdir. Nakş-ı Rüstem yerleşkesi ayrıca Elam, Ahameniş ve Sasaniler'in anıtlarını da barındırıyor.

Zerdüşt Kabesi dağdan 46 metre uzakta, 2.Darius'un mozolesinin tam karşısında yer almaktadır. Dikdörtgen planlıdır ve tek giriş kapısı vardır. Yapının malzemesi beyaz kalkerdir. Giriş kapısı otuz basamaklı taş bir merdivenle içerideki odaya açılmaktadır. Taş parçalar dikdörtgen şeklinde olup, harç kullanılmadan basitçe üst üste yerleştirilmiştir; birbirlerine kırlangıç mafsalları ile bağlanırlar. Yaklaşık 12 metreye kadar ulaşan kulenin ne gibi bir fonksiyon taşıdığı yönünde farklı iddialar bulunmaktadır.

Etimoloji

Yapı Ahamenişler döneminde inşa edilmiş olup, yapının o dönemdeki adına dair bir bilgi bulunmamaktadır. Sasani döneminde Bon-Khanak olarak adlandırıldı; yapının yerel adı Naggar evi anlamına gelen Naggarekhane'dir. Ka'ba-ye Zardoşt ifadesi, yapı için on dördüncü yüzyıldan günümüze kadar kullanılmıştır.

Yapının amacına yönelik çeşitli görüş ve yorumlar ileri sürüldü. Bazıları kuleyi bir ateş tapınağı ve bir ocak yeri olarak görür ve kutsal ateşi yakmak ve tapınmak için kullanıldığına inanır. Diğer bir teori ise Onun Kiros'un Mezarı ve bazı Likya ve Karya mozolelerine benzerliği nedeniyle Ahameniş şahlarından veya soylularından birinin mozolesi olduğudur. Bazı İranlı bilim adamları, taş odanın kraliyet belgelerinin ve kutsal veya dini kitapların korunması için bir yapı olduğuna inanıyor, ancak Zerdüşt kabesi bu amaç için çok küçük. Tanrıça Anahita için bir tapınak veya bir güneş takvimi olması gibi daha az dikkate değer bulunan teorilerden de bahsedilmektedir.

Sasani döneminde kulenin kuzey, güney ve doğu duvarlarına Sasani Orta Farsçası, Arşak Orta Farsçası ve Yunanca olmak üzere üç dilde yazıtlar yazıldı.[1] Bunlardan biri Sasani 1. Şapur'a, diğeri ise rahip Kartir'e aittir. Walter Henning'e göre, "Bu yazıtlar Sasani dönemine ait en önemli tarihi belgelerdir."[2] Zerdüşt Kabesi güzel bir yapıdır: oranları, çizgileri ve dış güzelliği iyi uygulanmış mimari ilkelere dayanmaktadır.[3]

İsim

2.Darius türbesinin önünde Zerdüşt Kabesi

Alireza Shapur Shahbazi, Ka'ba-ye Zardoşt ifadesinin nispeten yeni ve yanlış olduğuna ve on dördüncü yüzyılda ortaya çıktığına inanıyor. Yapı Avrupalılar tarafından keşfedildiğinde, yerel adı Karnaykhaneh veya Naggarekhaneh idi ; Avrupalılar, yapının içi duman tarafından karartıldığı ve Zerdüştileri ateşe tapanlarla karıştırdıklarından buraya Zerdüştlerin ateş tapınağı adını verdiler. Yapının şekli küboid olduğundan ve duvarlarının beyaz zeminine yerleştirilen siyah taşların Müslümanların Kabe'si olan Kara Taş'ı andırması nedeniyle, Zerdüşt'ün Kabe'si Ka'ba-ye Zardoşt olarak ünlenmiştir.[2]

Duvarlarında Kartir'in yazıtının bulunması nedeniyle, yapının Sasani dönemindeki adının Soğuk Temel anlamına gelen Bon Khaanak[4] olduğu ortaya çıkar; "Bu soğuk yapı sana ait. Tanrılarımızı ve amacımızı memnun edecek uygun gördüğünüz en iyi şekilde hareket edin (1. Şapur'u ima eder)." Yapının daha önceki dönemlere ait adı hakkında bilgi yoktur.[2]

Öznitellikler

Yapının içi

Ka'ba-ye Zartosht küboid şeklindedir ve odasına taş bir merdivenle açılan tek bir giriş kapısı vardır. Her iki yanında dört adet kör pencere bulunmaktadır.[5] Kullanılan taş beyaz mermer kalker olup, duvarlarında çentikli siyah taştan raflar bulunmaktadır. Kireçtaşı blokları, Na'l Şekan ("at nalı kıran") denilen bir yerde ocaklarının çıkarıldığı Sivand Dağı'ndan, Kâbe'yi inşa etmek için Nakş-ı Rüstem'e getirildi.[4] Bu bloklar iri, çoğunlukla dikdörtgen parçalar halinde yontulmuş ve harç kullanılmadan birbiri üzerine yerleştirilmiştir; çatı gibi bazı yerlerde taşlar birbirine kırlangıç mafsalları ile bağlanmıştır.[6]

Yapının dış duvarlarında dikdörtgen çukurlar
Yapının merdiveni

Ka'ba-ye Zartosht şüphesiz Ahameniş dönemindendir. Mevcut kanıtların çoğu, erken Ahameniş döneminde inşa edildiğini gösteriyor; Bu tarihlemenin en önemli delili şu şekildedir:[2]

Başvuru

Ka'ba-ye Zardoşt, Rahmet Dağı'nın tepesinden

Ka'ba-yi Zerdüşt yapısının uygulanması arkeologlar ve araştırmacılar arasında her zaman tartışmalı olmuş ve uygulaması hakkında çeşitli görüş ve yorumlar dile getirilmiştir; ancak yorumunu daha da zorlaştıran şey, Pasargadae'de her olasılığı kendi koşullarıyla değerlendirip her ikisi için de benzer bir yorum düşünmeye sevk eden benzer bir yapının varlığıdır.[7] Bazı arkeologlar yapının bir türbe olduğuna inanmış;[8] ve Roman Ghirshman ve Schmidt gibi diğerleri, Ka'ba-ye Zartosht'un kutsal ateşin yerleştirildiği bir ateş tapınağı olduğunu ve dini törenlerde kullanıldığını söylediler.[9] Henry Rawlinson ve Walter Henning'in de aralarında bulunduğu başka bir grup, yapının hazine ve dini belgelerin ve Avesta'nın saklandığı yer olduğuna inanıyor.[2][7] Küçük bir grup yapının Anahita'nın tapınağı olduğuna ve tanrıçanın heykelinin Ka'ba-ye Zartosht'ta tutulduğuna inanmaktadır.[10][11] Heleen Sancisi Weerdenburg, binanın I. Darius tarafından taç giyme töreni için yapılmış bir yapı olduğuna inanıyor;[8] ve Shapur Shahbazi, Ka'ba-ye Zartosht'un, Sasani döneminde dini belgelerin hazinesi için bir site olarak kullanılan bir Ahameniş türbesi olduğuna inanıyor.[2]

Erich Friedrich Schmidt yapının önemi hakkında şunları söylüyor:[2]

Bu mimari şaheseri yaratmak için gereken olağanüstü çaba, yalnızca tek ve karanlık bir oda inşa etmek için kullanıldı. Ayrıca ağır ve iki panelli bir yapının tek giriş kapısını kapatmış olmaları veya kapatabilmeleri, içeriğinin hırsızlık ve kirlilikten korunması gerektiğini açıkça ortaya koymaktadır.

Ateşyeri

Engelbert Kaempfer ilk önce bir ateş tapınağı veya ateş yeri olduğu varsayımını önerdi; ve onu takip eden James Justinian Morier ve Robert Ker Porter, on dokuzuncu yüzyılın başlarında bu görüşü desteklediler. Odanın güneybatı köşesi dumanla karartılmıştır; ve kutsal ateşin orada parladığı varsayımına neden oldu.[2]

Vadfradad Sikkesi (I.Autophradates). Sikkenin arkasındaki resim Ka'ba-ye Zardoşt'a benzer bir yapıdır.[12]

Sonraki yıllarda Ferdinand Justi, Ghirshman, Schmidt ve diğerleri Zerdüşt Kabesi'nin bir ateşyeri olduğu hipotezini desteklediler. Bu grubun nedenlerinden biri, Darius'un Behistun Yazıtı'nda (Birinci sütun, 63) şöyle demesidir: ". . . Gaumata'nın yıktığı tapınakları yeniden inşa ettim. Gaumata'nın aldığı otlakları, sürüleri, köleleri ve evleri halka iade ettim. . ."[13] Böylece II. Cyrus ve II. Cambyses dönemlerinde Gaumata'nın yıktığı ve Darius'un da aynı şekilde yeniden inşa ettiği bazı "tapınaklar" vardı; ve Pasargadae'deki "Süleyman Hapishanesi" ilk Ahameniş dönemine ait olup tahrip olduğundan ve bire bir nüshası Darius döneminde Nakş-ı Rüstem'de yapıldığı için bu iki yapının Behistun Yazıtı'nda adı geçen tapınaklar olduğu sonucuna varılmalıdır; ve Darius döneminde İran'daki herhangi bir tapınak kutsal ateşten başka bir şey olamayacağından, bunların hepsi ateşyeri idi;[2] ayrıca Zerdüşt Kabesi, Ahameniş döneminden sonra bile iyi korunmuş ve etrafı toprak ve taşlarla çevrili değildi; ve Sasani döneminin başlangıcında, I. Şapur, Sasani tarihinin en önemli belgesini bunun üzerine besteledi ve Kartir, üzerine dini bir belge yazdı. Bunlar yapının dini açıdan önemli olduğunu göstermektedir. Öte yandan, I. Otophradates'inki gibi bazı Pers krallarının sikkelerinin üzerine bir ateşyeri olan bir yapı çizilir ve kraliyet ateşi bunun üzerinde veya içinde tutulur; ve yapının iki basamaklı bir platformu olduğundan ve iki kapısı Zerdüşt Kabesi gibi olduğundan ve Pers krallığının merkezi de İstakhr şehrinde olduğundan, paraları üzerinde çizilen tam da Zerdüşt Kabesidir ve bu yapının tavanına üç ateş kutusu yerleştirilmiş ve Pers kralı onun önünde dua edercesine ayakta durmaktadır.[2][14]

Kaynakça

  1. ^ The Middle Persian Inscriptions. 
  2. ^ a b c d e f g h i j The Illustrated Description of Naqsh-e Rustam. 
  3. ^ Naqsh-e Rustam and the Coronations of the Sassanian Kings. 
  4. ^ a b The Most Important and Large Writing from the Sasanian Empire Era. 
  5. ^ Naqsh-e Rustam in the Coronations of the Sasanian Kings. 
  6. ^ ""The Ka'bah-i-Zardusht". University of Chicago Oriental Institute". 25 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ a b Naqš-i Rustam. 
  8. ^ a b "KAʿBA-YE ZARDOŠT". In Encyclopædia Iranica. 
  9. ^ Naqsh-e Rustam and the Coronations of Sasanian Kings. 
  10. ^ "University of Chicago Oriental Institute". 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ Iranvij. 
  12. ^ Persian Coins: Since the Beginning until the Zand Era. 
  13. ^ The Commands of the Achaemenid Shahanshahs. 
  14. ^ The History of the Civilization of Sasanian Persia. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zerdüşt</span> Zerdüştçülük dininin kurucusu

Zerdüşt, Zerdüştlük olarak bilinen dinin kurucusu kabul edilen Antik İranlı düşünürdür. Bilgelik tanrısı Ahura Mazda'nın kendisine göründüğünü ve ondan doğruluğu yaymak görevini aldığını iddia eden Zerdüşt, Ahura Mazda'nın en büyük tanrı olduğunu, öteki birçok tanrı arasında, yalnız ona tapmak gerektiğini savundu. Antik İran'ın doğusunda doğduğuna dair genel bir düşünce hakimdir. Zerdüşt'ün Avesta'da toplanan ve Zerdüştlük ile ilgili günümüze ulaşan tek belge olan kutsal Gatalar ve Yasna Haptanghaiti ilahilerinin yazarı olduğuna inanılır. Günümüzde Hindistan'daki yandaşlarına, Parsi adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Kâbe</span> İslamın kıblesi

Kâbe, bazen Kâbe-i Şerif, olarak anılan, İslam'ın en önemli camisi, Suudi Arabistan'ın Mekke kentindeki Mescid-i Haram'ın merkezinde yer alan bir yapıdır. İslam'ın en kutsal yeridir. Müslümanlar tarafından Beytullah olarak isimlendirilir ve namaz ibadetinin yerine getirilmesinde Müslümanlar için kıbledir.

<span class="mw-page-title-main">El-Lât</span> tanrıça

El-Lât, İslam öncesi Arabistan'daki kader, kısmet ve bereket tanrıçası. En büyük tapınağı Taif'te bulunuyordu. Lat, Taif'te dört köşeli düz bir kaya parçası ile temsil ediliyordu ve etrafında bir ev inşa edilmişti. Tapınak Taif Kabesi olarak biliniyordu. Kara taş, İslam öncesi dönemde Petra'da bir adı da Kaab olan tanrıça El-lât'ın sembolü durumundaydı.

<span class="mw-page-title-main">Ahameniş İmparatorluğu</span> MÖ 6. yy.-MÖ 4. yy. arasında hüküm sürmüş bir İran imparatorluğu

Ahameniş İmparatorluğu ya da Hehamenişiler, MÖ 6. yüzyılda Büyük Kiros tarafından kurulan, tarihteki ilk Pers devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Belh (il)</span>

Belh Vilayeti Afganistan'ın 34 vilayetinden birisidir.

Ermeni dini ve mitolojisi, Ermenilerin Hıristiyanlığı kabulünden önceki ve Hristiyanlığı kabul ettikleri erken dönemlerdeki, Hristiyanlık dışı inanış, gelenek ve mitoloji bütününü ifade etmektedir. İlk dönemlerde kendine özgü karakterlerini korumakla birlikte Asyalı diğer kavimlerin ve çeşitli Anadolu uygarlıklarının inanç ve mitolojilerinden etkilenen Ermeni dini ve mitolojisi zamanla özellikle Perslerin etkisinde kalmış ve özellikle Zerdüştlüğü kendi farklı inanç, gelenek ve mitolojik yapısına adapte ederek benimsemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nekropol</span>

Nekropol (Nekropolis), arkeolojik şehirlerde mezarlıkların ve toplu mezar yerlerinin bulunduğu bölgeye verilen isimdir. Yunanca nekros-polis ölü(ler) şehri demektir. Antik çağdaki şehirlerde mezar yerlerinin günümüz şehirlerinden farkı, günümüzde daha çok yerleşim yerlerine uzakta ve şehrin dışında olan mezarların, o dönemlerde şehirle iç içe olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">I. Erdeşîr</span>

I. Erdeşîr ya da Erdeşîr-i Bâbekân, Sasani İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarıdır. İsmi, Artaxares, Artaşastra ve Artakhşathra olarak da geçer.

<span class="mw-page-title-main">Nakş-ı Rüstem</span> Güney-Batı İranda bir antik şehir

Nakş-ı Rüstem, İran'ın Fars eyâletinde bulunan Persepolis'ten 12 km kuzeybatıda bulunan bir arkeolojik sitedir. Fars mitolojisi kahramanı Rüstem'i tasvir ettiği düşünülen, anıt mezarların altlarındaki Sasani oymaları sebebiyle Nakş-ı Rüstem "Rüstem'in Resmi" denilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Yezdicerd</span>

I. Yezdicerd, I. Yezdigird ya da I. Yezdicürd, Sâsânî İmparatorluğu'nun 12. şâhıdır. III. Şapûr'un (383-388) oğludur ve kardeşi IV. Behrâm'ın suikastının ardından Sâsânî tahtına çıkmıştır. 399 - 420 yılları arasında, ülkeyi 21 sene idâre etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">II. Hüsrev</span> 590–628 yılları arasındaki Pers Sasani şahı

II. Hüsrev, ayrıca Hüsrev Perviz, bir yıl kesinti hariç 590'dan 628'e kadar hüküm süren İran'ın son büyük Sasani kralı (şah) olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Kartir</span>

Kartir Hangirpe Milattan sonra 3. yüzyılın ikinci yarısındaa yaşamış oldukça nüfuz sahibi Zerdüştçü bir yüksek rahipti ve en az üç Sasani imparatoruna danışmanlık yapmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Bakü Ateşgahı</span>

Ateşgah, dünyadaki 3 Zerdüşt tapınağından biridir. Azerbaycan topraklarında, Abşeron Yarımadası'nda, Bakü şehrinden 30 km uzakta, Surahanı ilçesindeki Surahanı köyü yakınlarında bulunan, çeşitli dönemlerde Zerdüştler, Hinduistler ve Sihler tarafından ibadetgâh olarak kullanılmış bir ateş tapınağıdır. XVII–XVIII yüzyıllarda doğal gaz çıkışı olan sönmez ateşlerin bulunduğu yerde inşa edilen tapınağın adı "Ateş Evi" veya "Ateş Yeri" anlamına gelmektedir. "Ateşgah" sözcüğü ateş mabedi anlamına gelir. 16-18. yüzyılda doğal gazın çıktığı, bir zamanlar ebedi sönmez ateşlerin yandığına inanılan bir ateş mabedidir. Mabedin en erken yapısı 1713 yılına aittir. Merkezi secdegahı ise 1810 yılında tacir olan Kançanagaran tarafından yaptırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kız Kulesi (Bakü)</span>

Kız Kulesi,(Azerice: Qız qalası) Bakü'de bulunan antik mimari bir eserdir. Kale, eski kale duvarlarının güneydoğu kısmında, sahil parkının (bulvar) yakınında yer alan savunma amaçlı tarihi bir yapıdır. Yüksek kule şeklindeki bu nadir yapının yüksekliği 28 metre, çapı ise birinci katta 16,5 metredir. Birinci katta duvar kalınlığı 5 metreye kadar ulaşmaktadır. Kalenin iç kısmı 8 kata bölünmüştür. Her kat, yontma taşlarla inşa edilmiş ve kubbe şeklinde bir tavanla kaplanmıştır. Kale 1964 yılından itibaren müze olarak hizmet vermeye başlamış ve 2000 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne alınmıştır.

Kürtlerde din, bugün Kürtler'in yaşadığı coğrafi bölge olan Kürdistan, İslamiyet'ten önce, resmî dini Zerdüştlük olan Sasani İmparatorluğu'nun egemenliğindeydi. Bundan önce, Partlar devrinde Hıristiyanlığı yaymak isteyenler burada bazı Musevi Kürt gruplara rastladılar. II. Şapur döneminde ezilen Hristiyanlar, ancak 5. yüzyılda tekrar örgütlendiler ve Kürtler'i Hristiyanlaştırmak için piskoposlar gönderdiler. Kürtler, dini bakımdan heterojen bir halk olup aralarında birçok farklı dine mensup gruplar vardır. Kürtlerin çoğunluğu Sünni Müslümandır. İslamiyet'in ortaya çıkması ile Kürtlerin büyük çoğunluğu Müslüman oldu.

<span class="mw-page-title-main">Behistun Yazıtı</span> İranda bulunan çok dilli bir antik yazıt

Behistun Yazıtı, Kirmanşah, İran yakınlarındaki Bisütun Dağının bir uçurumunda yer alan çok dilli bir yazıt ve büyük bir taş kabartma. Ahameniş İmparatoru I. Darius döneminde hazırlanmıştır ve I. Darius'un imparatorluğu genişletişinden bahseder. Eski Farsça, Elamca ve Babilce yazılmış, bilinen en uzun üç dilli çivi yazısı olduğu için çivi yazısının deşifre edilmesi açısından önemlidir.

<span class="mw-page-title-main">Ganzak</span>

Ganzak, İran'ın kuzey batısında kurulu antik bir şehir. Urmiye Gölü'nün güneyinde bir yerdedir ve Atropates "muhtemelen" şehri başkenti olarak seçti. Minorski, Schippmann ve Boyce'a göre, şehrin tam yeri Miyanduab ovasında, Leylan, Malekan şehristanı yakını olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Sasani İmparatorluğu'nun zaman çizelgesi</span>

Sasani İmparatorluğu ya da Sasani Hanedanı, MS 224-651 arasında süren Pers hanedanlığı için kullanılan isimdir.

Sasani İmparatorluğu'nun şehinşahları geniş bir coğrafyada hüküm sürmüşlerdir. En güçlü olduğu zaman, batıda Türkiye ve Rodos doğuda Pakistan'a kadar uzanıyordu ve aynı zamanda modern Kafkasya, Yemen, Birleşik Arap Emirlikleri, Umman, Mısır, İsrail, Lübnan, Suriye, Ürdün ve Orta Asya'daki bölgeleri kapsıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Kapadokya Krallığı</span> Kapadokya

Kapadokya, Anadolu'da tarihi Kapadokya bölgesinde yer alan bir Helenistik dönem İran krallığıydı. Eski Ahameniş Kapadokya satraplığından gelişerek satraplığın son satrapı Ariyaratis tarafından kuruldu. Tarihi boyunca arka arkaya üç aile tarafından yönetildi; Ariyarati Hanedanı, Ariyobarzan Hanedanı ve son olarak Arkelas. Arkelas'ın MS 17'de ölmesinden sonra Roma İmparatoru Tiberyus döneminde krallık, bir Roma eyaletine çevrildi.