İçeriğe atla

Juturna

Juturna Tapınağı Largo di Torre Argentina, Roma.

Antik Roma mitolojisinde Juturna [1], çeşmeler, kuyular ve pınarların tanrıçası ve Janus tarafından Fontus'un annesiydi.[2]

Mitoloji

Juturna eski bir Latince çeşme tanrısıydı,[3] bazı efsanelerde Jüpiter tarafından bir su perisine (bir Naiad) dönüştürülmüş ve Jüpiter tarafından ona Lavinium, Latium'da [3] kutsal bir kuyu verilmişti. Forum Romanum'daki Vesta tapınağının yakınındaki ikinci kuyunun yanındaki havuza Lacus Juturnae adı verildi . Yerel bir su perisi veya nehir tanrısı olarak genellikle tek bir su kütlesine hükmeder..

Kült

Holloway, erken Roma sikkelerinde kanatlı bir miğfer taşıdığı gösterilen tanrıçanın Juturna olduğunu iddia etti, ancak ikonografisi büyük ölçüde bilinmiyor. Roma Forumu'ndaki Castor ve Pollux Tapınağı'ndan sonraki bir sunak kabartması onu tasvir edebilir. 11 Ocak'ta, fontani (Roma'nın çeşmelerini ve su kemerlerini koruyan adamlar) tarafından fedakarlık ve onurlandırılarak onuruna bir Roma festivali düzenlendi.[1]

Antarktika

Antarktika'daki Juturna Gölü, adını bu tanrıdan almıştır.

Kaynakça

  1. ^ a b F Guirand ed, New Larousse Encyclopedia of Mythology (London 1968) p. 210
  2. ^  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Juturna". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press. 
  3. ^ a b J E Sandys, A Dictionary of Classical Antiquities (London 1892) p. 340

Konuyla ilgili yayınlar

  • Holloway, Robert Ross. "Denarius'un Hanımı ," Numismatica e antichità classiche: quaderni ticinesi 1995 24: 207–215.
  • Jaakko, Aronen. "Iuturna, Carmenta, e Mater Larum. Un rapporto arcaico tra mito, calendario e topografia. " Opuscula Instituti Romani Finlandiae 4 1989 (Roma Bardi), 65–88.
  • Lacus Iuturnae http://penelope.uchicago.edu/~grout/encyclopaedia_romana/romanforum/lacusjuturnae.html'de
  • Manning, Craig. "Nemean X and the Juturna-episode in Aeneid XII", Classical World 81 (1988) 221–2.
  • Steinby, Eva Margareta. Roma'da "Lacus Iuturnae 1982-1983" . Archeologia nel centro I: L'area archeologica centrale . 1985, 73–92.
  • Ziolkowski, Adam. "Les tapınakları A et C du Largo Arjantin. Quelques düşünceler, "Mélanges de l'Ecole française de Rome 98 1986: 623–641.
  • Antik kaynaklar şunları içerir: Varro De ling. Lat . 1, c. 10; Ovid, Fasti, 1, cilt 708, l. 2 cilt 585; Vergil, Aeneid 12, v. 139 (ve Servian notları); Cicero, Cluent . 36; Sicca Arnobius, Adversus gentes 3, 29
  • Levi, Peter, Virgil, Yaşamı ve Zamanları, Duckworth 1998. s. 219.
  • Juturna, Roma Efsanesi Dizini 12 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Roma</span> Roma iline bağlı komün (Lazio, İtalya)

Roma veya Roma komünü, İtalya'nın, Lazio bölgesinin ve aynı zamanda Roma ilinin başkentidir. Roma hem şehir hem de özel komün statüsü taşır. Tiber ve Aniene nehirleri arasında ve Akdeniz'e yakındır. Yaklaşık 2,7 milyon nüfuslu şehirde, Katoliklerin ruhani lideri Papa'nın yaşadığı bağımsız devlet Vatikan da yer almaktadır. Bu sebeple Roma'ya bazı kaynaklar tarafından iki devletin başkenti de denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Pergamon</span> Günümüzdeki İzmir, Bergama ilçe merkezinin yerinde kurulmuş, UNESCO dünya mirası listesinde yer alan antik kent. (Pergamon)

Pergamon, günümüzde İzmir iline bağlı Bergama ilçesinin merkezinin yerinde kurulu antik kentin adıdır. Pergamon, eski çağlarda Misya bölgesinin önemli merkezlerinden biriydi. MÖ 282-133 arasında da Pergamon Krallığı'nın başkentiydi. Pergamon adı, bir söylence kahramanı olan Pergamos'tan gelir. Pergamos'un, Teuthrania kralını öldürdükten sonra kenti ele geçirdiği ve kendi adını verdiği sanılır. Başka bir söylenceye göre de Teuthrania Kralı Grynos savaşta Pergamos'tan yardım istemiş, zaferden sonra iki kent kurdurarak birine onun onuruna Pergamon, ötekine de Gryneion adını vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Roma mitolojisi</span> Antik Romada yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütünü

Roma mitolojisi, Antik Roma'da yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütününe verilen isimdir. Genelde iki ana bölümü olduğu düşünülür; ilk bölüm ki daha sonraları etkin olmuştur ve edebidir, genellikle Etrüsk mitolojisindeki öğelerin Romalılaştırılmış hallerinden meydana gelir, ikinci bölüm ise daha erken dönemlerde etkin olmuş olan ve daha çok kültik olan farklı uygulama ve inançlara sahip daha özerk bir bölümdür.

<span class="mw-page-title-main">Juno (mitoloji)</span> Antik Roma evlilik ve doğurganlık tanrıçası

Juno veya Iuno, Roma mitolojisinde baş tanrı Jüpiter'in kız kardeşi ve eşi, aile ve doğum başta olmak üzere birçok alanda tezahürü ve ilgisi bulunan, eski ve güçlü bir tanrıçaydı. Yunan mitolojisindeki Hera'nın Roma mitolojisindeki dengi olarak da tanımlanabilir; aynı Hera gibi onun da kutsal ve sembolik hayvanı tavus kuşudur ve yine Hera gibi başında taç ile tasvir edilirdi. Etrüsk mitolojisindeki tanrıça Uni'nin ismini Latince bu tanrıçanın ismi olan Iunodan alır. Tanrıların kralı Jüpiter'in karısı ve tanrıların kraliçesidir. Aynı Jüpiter gibi şimşek gönderebilir. En önemli Roma tanrılarından Mars'ın da annesidir. Roma tarihi boyunca çeşitli dönemlerdeki olaylar Juno'ya atfeledilir veya çeşitli olaylarda yer aldığı iddia edilirdi.

<span class="mw-page-title-main">Roma Forumu</span> Romada meydan

Roma Forumu, Antik Roma'nın geliştiği merkez bölgesidir. Ticaret, iş, fahişelik, ibadet ve adaletin yönetimi burada gerçekleşmekteydi. Burası toplumsal ocağın olduğu yerdi. Kaldırım kalıntılarından anlaşılan, çevresindeki tepelerden aşınan çökeltilerin forumun seviyesini Cumhuriyet'in erken zamanlarından itibaren yükseltmeye başladığı görülmektedir. Asıl olarak bataklık bir zemin olan alan, Tarquins tarafından Cloaca Maxima ile kurutulmuştur. Hâlâ görülebilen en son traverten kaldırımı, Augustus'un yönetimi zamanındandır.

<span class="mw-page-title-main">Venüs (mitoloji)</span> Roma mitolojisinde aşkın ve güzelliğin koruyucusu tanrıça

Venüs, Roma mitolojisinde aşkın ve güzelliğin koruyucusu olan tanrıça. Genelde çıplak olarak resmedilir. Romen mitleri ve festivallerinde anahtar rol alan bir tanrıçadır. Yunan mitolojisindeki dengi Afrodit'tir.

<span class="mw-page-title-main">Pontifex maximus</span>

Pontifex maximus, Antik Roma devlet dini kurumlarından Pontifler kolejinin en büyük rahibi. Antik Roma dininin en önemli pozisyonuydu ve ilk kez bir plebin seçildiği MÖ 254 yılına kadar sadece patrici sınıfından insanlara açıktı.

<span class="mw-page-title-main">Castor ve Pollux Tapınağı</span> Romada tapınak

Castor ve Pollux Tapınağı, Roma Forumu'nda yer alan ve ilk olarak MÖ 484 yılında yapılan Regillus Gölü savaşında elde edilen zafere şükretmek için inşa edilmiş olan Roma tapınağı. Castor ve Pollux, Yunan mitolojisinde Zeus'un Leda'dan olan ikiz çocuklarıdır. Bu tanrılara ait tapınım kültü Yunanistan'dan Magna Graecia ve Güney İtalya'daki Yunan kültürü yoluyla Roma'ya geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma'da cinsellik</span>

Antik Roma'da cinsel tavır ve davranışlar Roma sanatında görülmektedir. Antik Roma'nın karakterinde sonsuz cinsel serbestlik olduğu varsayılmaktadır:

Romalıların cinselliği Hristiyanlığın yükselişinden beri baskı görmedi. Popüler hayal gücünde ve kültüründe küfür ile cinsel serbestlik aynı anlama gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Stilicho</span> Stilicho

Flavius Stilicho zamanında Batı Roma İmparatorluğu'nun en güçlü kişisi olmuş, Geç Dönem Roma Ordusunda yüksek rütbeli general. Yarı vandaldır ve İmparator Theodosius'un yeğeni ile evlenmiştir, genç Honorius döneminde Stilicho'nun naipliğinde Roma hizmetinde Alman ilerleyişinin geldiği yüksek noktayı işaret eder. Hem barbar hem de Roma birçok düşmana karşı kazandığı birçok yıldan sonra, bir dizi siyasi ve askeri başarısızlık sonunda düşmanlarının Honorius sarayındaki gücünün elinden alınmasına, tutuklanmasına ve sonuçta 408 yılında idam edilmesine neden olmuştur. Askeri başarıları ve görev bilinci, Stilicho'yu, tarihçi Edward Gibbon'un kelimeleriyle, "Roma Generallerinin Sonuncusu" yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Herakleia Pontiki</span> Bitinya sahilinde antik bir kent

Herakleia Pontiki Küçük Asya'da Bitinya sahilinde antik bir kent olup, Likus nehrinin ağzında yer alır. Yunan şehir-devleti Megara tarafından kurulmuştur, kuruluş tarihi yaklaşık MÖ 560-558'dir ve Yunanların Archerusian çıkıntısına (Bababurnu) bitişik mağaradan yeraltı dünyasına girdiğine inandıkları Herakles'in ismi verilmiştir. Antik şehrin yerinde günümüzde Türkiye'de Zonguldak ilinde Karadeniz Ereğlisi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter Tapınağı, Split</span>

Jüpiter Tapınağı ( Hırvatça : Jupiterov hram), Split, Hırvatistan'da yer alan ve Antik Roma tanrısı Jüpiter'e adanmış bir tapınaktır. Diocletianus Sarayı'nın batı kesiminde, imparatorluk kompleksinin merkezi meydanı olan Peristyle yakınında yer almaktadır. Sarayın inşası sırasında 295 ve 305 yılları arasında inşa edilmiş ve muhtemelen 6. yüzyılda Vaftizci Yahya Vaftizhanesi'ne dönüştürülürken aynı zamanda Tomas'a adanmış mezar odası inşa edilmiştir. Tapınağın girişinde yer alan ve İmparator Diocletian tarafından Mısır'dan getirilen on iki sfenksten biri inşa edilmeden önce inşa edilmiştir. İskoç mimar Robert Adam bu tapınağı Avrupa'nın en güzel anıtlarından biri olarak nitelendirmektedir.

Apollonia Ad Rhyndacum, antik dönemde Yunan mitolojisi tanrısı Apollon'a adanmış ve Apollonia adı verilmiş Yunan kentlerinden birisidir.

MÖ 4. yüzyılın Atinalı mimarı Philon, iki önemli eserin planlayıcısı olarak bilinir: Eleusis'teki büyük Gizemler Salonuna on iki Dor sütununun portikosu ve Lycurgus'un yönetimi altında, Atina'da bir cephanelik. Son olarak, bir yazıttan kesin bilgiye sahibiz. E. A. Gardner, "belki de bizim için antik çağın diğer kayıp anıtlarından daha ayrıntılı olarak bilindiğini" gözlemler. Kadırgaların donanımını tutmaktı; ve öylesine tasarlanmıştı ki, tüm içeriği merkezi bir salondan görülebiliyordu ve bu yüzden Atina demokrasisinin denetimine açıktı. Atina cephaneliği ve tapınak binalarının oranları üzerine kitaplar yazdığı biliniyor, ancak bunlar günümüze ulaşmadı.

<span class="mw-page-title-main">Sol Invictus</span> Geç Roma güneş tanrısı

Sol Invictus, Roma İmparatorluğu'nun resmi güneş tanrısı ve askerlerin koruyucusuydu. MS 25 Aralık 274'te, Roma imparatoru Aurelian, onu geleneksel Roma kültlerinin yanında devlet dini haline getirdi. Bilim adamları, yeni tanrının eski Latin Sol kültünün Elagabalus kültü ile beraber yeniden canlanması veya tamamen yeni olup olmadığı konusunda tartışma halindedirler. Tanrı, Aurelian'dan sonra imparatorlar tarafından tercih edildi ve I. Konstantin döneminin son üçüncü yarısına kadar sikkelerinde göründü.

Lusitanya mitoloji Lusataniler tarafından Proto-Hint Avrupalılar arasında yayılmış mitolojidir. İber Yarımadası, Portekiz, Galiçya, Extremadura ve Salamanca'nın küçük bir kısmında görülmüştür.

Summanus, gece gök gürültüsü tanrısıdır. Benzer vasıflara sahip Jüpiter gündüz zamanındaki şimşek ve gök gürültüsü tanrısıdır. Summanus'un kesin doğası Ovid için bile belirsizdi.

<span class="mw-page-title-main">Fontus</span>

Fontus veya Fons, antik Roma dininde bir kuyu ve kaynak tanrısıydı. 13 Ekim'de onuruna Fontinalia adında bir dini festival düzenlenirdi. Şehir boyunca, çeşme ve kuyu başlıkları çelenk ile süslenirdi.

Aelia Capitolina, MS 70 kuşatmasından sonra neredeyse tamamen yerle bir edilen Kudüs'te,İmparator Hadrian'ın MS 129/130'da Yahuda'ya yaptığı yolculuk sırasında onun tarafından kurulan bir Roma kolonisiydi. Aelia Capitolina'nın kuruluşu ve eski Yahudi tapınağının bulunduğu yere Jüpiter Tapınağının inşası MS 132'de Bar Kokhba isyanının patlak vermesinin nedenlerinden biri olabilir. Aelia Capitolina, Geç Antik Dönem'e kadar koloninin resmi adı olarak kullanıldı ve Arap egemenliği döneminde de ismin "İliya" ya çevrilen Aelia kısmı da Emevi Halifeliği tarafından kullanıldı.