Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, İspanyol ressamdır.
José Victoriano González-Pérez veya bilinen adıyla Juan Gris, hayatının büyük bölümünü Fransa'da geçirmiş olan İspanyol ressam ve heykeltıraş. Eserleri, devrinde yeni ortaya çıkmaya başlayan kübizm çizgisindedir.
Albrecht Dürer, Alman ressam, matematikçi ve matbaacı. Geç gotik Flaman sanatı uygular. Rembrant ve Goya ile birlikte eski basımların en önemli isimlerinden biridir.
Masaccio, İtalyan Rönesans akımı başlangıç döneminin ilk önemli ressamlarındandır.
Prado Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de yer alan bir müze ve sanat galerisidir.
Beato Angelico ya da Fra Angelico, asıl adı Giovanni da Fiesole, erken rönesans dönemi İtalyan ressam.
Peter Paul Rubens, Hollanda Altın Çağı sırasında yaşamış, Güney Hollanda'daki Brabant Dükalığı'ndan bir Flaman sanatçı ve diplomattı. Flaman Barok geleneğinin en etkili sanatçısı olarak kabul edilir. Rubens'in çok yüklü kompozisyonları klasik ve Hristiyan tarihinin bilgili yönlerine gönderme yapar. Eşsiz ve son derece popüler Barok tarzı, Karşı Reform'da teşvik edilen anlık, dramatik sanatsal stili izleyen hareketi, rengi ve duygusallığı vurguladı. Rubens mitolojik ve sembolik konuların sunaklarını, portrelerini, manzaralarını ve tarihi resimlerini yapan bir ressamdı. Aynı zamanda Flaman duvar halısı (goblen) atölyeleri için üretken bir taslak resim tasarımcısıydı ve Anvers'teki yayıncılar için ön parçaları yaptı.
3 Mayıs 1808 ya da Madrid'de 3 Mayıs 1808, İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1814 yılında tamamladığı tablosudur. Eser şu anda, Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Goya bu çalışmayı, Fransızların 1808'de Madrid'i işgali sırasında, Napolyon'un ordularına direnen İspanyolların anısına çizdi. Bu direniş aynı zamanda Yarımada Savaşı'nın tetikleyicisiydi. İspanyol ressamın, aynı boyutlardaki eş çalışması 2 Mayıs 1808 de tıpkı bu tablo gibi İspanya'nın geçici hükûmeti tarafından, Goya'nın önerisi ile, ressama ısmarlandı. Goya, Aragonca yazdığı bir mektupta bu tabloları yapma amacını şöyle açıkladı:
Işık gölge, sanatta karanlık ve aydınlığın oluşturduğu zıtlık için kullanılan bir terimdir. Terim çoğunlukla tüm düzenlemeyi etkileyen, vurgulanmış zıtlıklar için kullanılır. Fakat ressamlar ve sanat tarihçileri vücut gibi üç boyutlu nesnelere hacim kazandırmak için yapılan, güçlü olmayan etkiler için de kullanırlar.
Luca Giordano, geç dönem barok tarzında eserler vermiş İtalyan ressam ve gravür sanatçısıdır.
Guido Reni, erken barok dönemde mitolojik ve dinsel konulu resimleriyle tanınan İtalyan ressam.
El Escorial, Madrid Özerk Bölgesi içinde, Sierra de Guadarrama dağının eteklerinde manastır, saray, kütüphane ve diğer bölümlerden oluşan, İspanya Kralı II. Felipe'nin ikâmetgâhı olarak kullanılmış dinî-kültürel yapı. 1984 yılından itibaren UNESCO Dünya Mirasları listesindedir.
Lazaro Galdiano Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de bulunan kamuya açık müze. Müze zengin bir iş insanı, gazeteci, sanat meraklısı olan Lázaro Galdiano'nun özel koleksiyonundan oluşmakta olup, Serrano Caddesi 6 numaradadır.
Sorolla Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de bulunan kamuya açık müzedir. İspanyol ressam Joaquín Sorolla'nın eski evinden dönüştürülen müze Paseo del General Martínez Campos 37 numaradadır.
Francisco de Zurbarán, 17. yüzyıl İspanyol ressam. Zurbaran Hristiyan dini ve dindarları hakkında resimleri ile isim yapmıştır.
Jacobo Tintoretto (d. 29 Eylül 1518, Venedik - ö. 31 Mayıs 1594, Venedik), Venedik Cumhuriyetinde doğup büyüyüp yaşamış İtalyan asıllı Venedik Rönesansı ekolüne bağlı ve maniyerist resim akımına dahil bir ressamdı. Jacopo Jacobo Tintoretto çok sayıda resim yapmış ve büyük ölçekli dinsel naratif sahne tabloları; büyük kilise sunak tabloları; Venedik Dükünün Sarayının duvar tabloları; mitolojik ve alegorik konuları içeren tablolar ve portreler ile tanınmıştır.
Vittore Carpaccio (yak. 1465, Venedik – 1526 Capodistria. Venedik Cumhuriyetinde doğup büyüyüp yaşamış İtalyan asıllı Venedik Rönesansı ekolüne bağlı bir ressam. Venedik Rönesansı resminin 15. yüzyıldan 16. yüzyıla geçiş döneminde önemli olmakla beraber belirli resim akımlarına katılmayıp şahsen kendine mahsus özel bir resim stili geliştirmiştir.
Ulusal Batı Sanatları Müzesi, Japonya'nın başkenti Tokyo'da bulunan Batılı sanatlar ile ilgili bir halka açık sanat müzesidir. Müze Taitō semtinde Ueno Parkı'nda yer almaktadır.
Müneccim Kralların Tapınması, Hollandalı Rönesans sanatçısı Pieter Bruegel'in 1564 yılında yaptığı tablo. Ahşap panel üzerine yağlı boya ile yapılan eser 1920 yılından beri Londra Ulusal Galerisi'nde sergilenmektedir.
Salvator Rosa (1615-1673) bugün en çok, romantikleştirilmiş manzaraları ve genellikle karanlık ve evcilleşmemiş doğada geçen tarih resimleri, 17. yüzyıldan 19. yüzyılın başlarına kadar önemli bir etki yaratan bir İtalyan Barok ressamı olarak bilinir. Hayatı boyunca en ünlü ressamlar arasında yer almış, gösterişli kişiliği ile tanınan ve aynı zamanda başarılı bir şair, hicivci, oyuncu, müzisyen ve matbaacı olarak kabul edilmiştir. Napoli, Roma ve Floransa'da aktifti ve zaman zaman şehirler arasında taşınmak zorunda kaldı, çünkü kostik hicivleri ona günün sanatsal ve entelektüel çevrelerinde düşman kazandı. Bir tarih ressamı olarak, diğer sanatçılar tarafından nadiren ele alınan İncil, mitoloji ve filozofların yaşamlarından genellikle belirsiz ve ezoterik konular seçti. Ayrıca savaş sahneleri, alegoriler, büyücülük sahneleri ve birçok otoportre üretti. Bununla birlikte, "yüce" doğayı betimleyen orijinal manzaraları için en çok saygı görmektedir: genellikle vahşi ve düşmanca, zaman zaman onları dolduran insanları doğanın daha büyük aleminde marjinal olarak gösterir. Bunlar, Claude Lorrain'in "pitoresk" klasik görüşlerinin ve romantik manzara prototiplerinin tam antiteziydi. Bazı eleştirmenler, bir ressam olarak teknik becerilerinin ve işçiliğinin her zaman onun gerçekten yenilikçi ve orijinal vizyonlarına eşit olmadığını belirtti. Bununla birlikte, bu kısmen, gençliğinde (1630'larda) maddi kazanç peşinde koşarak aceleyle ürettiği çok sayıda tuval, Rosa'nın sonraki yıllarında nefret ettiği ve kendisinden uzaklaştığı tablolar ve ayrıca ölümünden sonra özlenen resimlerden kaynaklanmaktadır. atfedilen resimler.
Arşimet (1630)
Tityos (1632)
Kutsal Aile (1639)
Haçtan İndiriliş (1639)
Mecdelli Meryem (1641)
Çarpık Ayaklı Çocuk (1642)
İsa'nın Vaftizi (1643)
İskenderiyeli Azize Katerina (1648)
Yakupun Düşü (1639)
Aziz Bartolommeonun Şehadeti (1644)
