İçeriğe atla

Julius Schaub

Julius Schaub
Hitler'in sağında Baş Yardımcısı Schaub
Doğum20 Ağustos 1898(1898-08-20)
Münih, Alman İmparatorluğu
Ölüm27 Aralık 1967 (69 yaşında)
Münih, Almanya
Bağlılığı Alman İmparatorluğu
 Nazi Almanyası
Branşı Schutzstaffel
Hizmet yılları1917-1918
1933-1945
RütbesiSS-Obergruppenführer
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
Ödülleri Danzig Haçı 2. Sınıf Bronz NSDAP Hizmet Madalyası (10. Yıl) Gümüş NSDAP Hizmet Madalyası (15. Yıl) Altın NSDAP Hizmet Madalyası (25. Yıl)

Julius Schaub (20 Ağustos 1898 - 27 Aralık 1967) 30 Nisan 1945'te diktatörün intiharına kadar Adolf Hitler'in başyardımcısı ve emir subayı idi.

1898 yılında Münih, Bavyera'da doğan Schaub, I. Dünya Savaşı sırasında sahra sıhhiyecisi olarak görev yaptı ve bu sırada her iki ayağından da yaralandı. Savaşın ardından gelen zor zamanlarda Schaub Nazi Partisi'ne katıldı. Üyeliği nedeniyle işini kaybettikten sonra Hitler onu kişisel yardımcısı olarak işe aldı ve bu görevi 25 yıl boyunca sürdürdü.

Schaub, Hitler'in kişisel eşyaları, evrakları ve seyahatleriyle ilgilenerek onu Hitler'in yakın çevresinde önemli bir figür haline getirdi. Kasım 1923'te Münih'te gerçekleşen darbe girişimine karıştığı gerekçesiyle 1924'te Hitler'le birlikte hapse atıldı. Zaman içinde Hitler'le yakın dostluk kurdu. Daha sonra Temmuz 1944'te, Schaub Wolfsschanze barakasında Hitler'in hayatına kasteden bir bombanın patladığı ve 4 kişinin öldüğü, 20 kişinin de yaralandığı askerî toplantı sırasında orada değildi. Schaub kompleks içindeki başka bir binadaydı.

Schaub'a Nisan 1945'in sonlarında Führerbunker'den ayrılması ve Hitler'in tüm kişisel eşyalarını ve belgelerini yok etmesi emredildi. Amerikalılar tarafından 8 Mayıs 1945 tarihinde tutuklanmıştır. Schaub 27 Aralık 1967'de Münih'te öldü.

Çocukluk ve gençlik yılları

Julius Schaub 20 Ağustos 1898'de güney Bavyera'da büyük ölçüde Katolik bir şehir olan Münih'te doğdu.[1] 28 Haziran 1914'te Avusturya Arşidükü Franz Ferdinand ve eşi bir grup Sırp ve Bosnalı isyancı tarafından öldürüldü. Bu olay Avrupa'da I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesini tetikledi.[2] Schaub, 17 Ocak 1917'de Alman Ordusu'nda sıhhiye eri olarak görev yapmak üzere askere alındı.[3] Hitler'in özel sekreterlerinden Traudl Junge'ye göre, Schaub'un her iki ayağı da savaşta yaralanmış ve bu da onu yarı engelli yapmıştı.[4] Savaşın sonunda Schaub, Münih Merkezi İkmal Ofisi'nde sözleşmeli işçi olarak iş buldu.[3]

Hitler ile Ortaklığı

Schaub (Hitler'in solunda) Münih Antlaşması imzalanırken, 1938

I. Dünya Savaşı'ndaki yenilginin ardından Almanya iflas, sosyal adaletsizlik, yoksulluk, suç ve kitlesel işsizliğe sürüklendi.[5] Bu depresif yıllar sırasında Almanya, hem sol hem de sağı temsil eden bir dizi aşırılık yanlısı siyasî ve paramiliter örgütün kurulmasına tanık oldu.[6] Bu krizin ortasında Schaub, daha sonra yaygın olarak Nazi Partisi olarak bilinen Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'ne katılmaya karar verdi; 81 numaralı üye oldu.[1] Partinin siyasi programı esasen Versay Antlaşması şartlarının reddedilmesi ve Adolf Hitler ve dünya görüşü tarafından yönlendirilen antisemitizm ve Bolşevizm karşıtlığının benimsenmesiydi.[7]

Nazi Partisi'ne katıldıktan sonra Schaub, Münih Merkez Tedarik Ofisi'ndeki işini kaybetti. Haberi duyan Hitler onu kişisel emir subayı olarak işe aldı.[1] Bundan sonra Schaub, Hitler'in gizli evraklarıyla ilgilendi, Hitler'in kullanımı için para taşıdı ve hem sekreterlik hem de güvenlik görevlerini yerine getirdi.[8]

1923'te Naziler Münih'te iktidarı ele geçirmeye çalışacak kadar kendilerini güçlü hissettiler. Benito Mussolini'nin başarılı "Roma Yürüyüşü"nden esinlenerek şehre yürümeye karar verdiler. Birahane Darbesi olarak bilinen olayda Hitler ve paramiliter Sturmabteilung (SA) birlikleri Münih'in kontrolünü ele geçirmeyi başaramadı.[9] Schaub ve diğer Naziler tutuklandı ve Hitler ile birlikte Landsberg Hapishanesi'ne hapsedildi.[1] Hitler'in hapisten çıkmasından sonra, 1925'in başlarında Nazi Partisi'nde resmî bir reform yapıldı. Schaub ayrıca 7 numaralı üye olarak belgelenen Schutzstaffel (SS)'in kurucu üyesi oldu.[10]

Schaub, Hitler'in kişisel yardımcısı ve emir subayı olarak görevine devam etti.[11] Hitler'in daha sonra Schaub'un ikinci düğününde şahit olarak görünmesiyle kanıtlanan bir dostluk gelişti.[4] Traudl Junge Schaub'un kendisini Nazi davası için "inanılmaz derecede önemli, anlamlı bir kişi" olarak gördüğünü belirtmektedir.[4] Hitler'in yakın çevresindeki neredeyse herkese esprili lakaplar takan Luftwaffe şefi Hermann Göring, Hitler'in seyahat düzenlemeleriyle ilgilendiği ve genellikle ona eşlik ettiği için Schaub'a "Reisemarschal" ("Seyahat Mareşali") adını vermişti.[12] Otomobil yolculuklarında Schaub, Hitler'in kişisel otomobilinde düzenli olarak seyahat etmesine izin verilen birkaç kişiden biriydi.[13] Daha sonra Ekim 1940'ta Hitler'in başyardımcısı ve emir subayı (Chefadjutant des Führers) oldu.[11] Bundan sonra, Hitler'in kişisel koruma şefi Johann Rattenhuber'e Reichssicherheitsdienst (Reich Güvenlik Servisi; RSD) günlük operasyonel emirleri verecekti.[14] 1943 yılında son rütbesi olan SS-Obergruppenführer'e terfi etti.[3] Hitler personel değişiminden hoşlanmadığı ve tanıdık yüzleri etrafında tutmayı sevdiği için Schaub 25 yıl boyunca Hitler'in ekibinde kaldı.[8]

20 Temmuz suikast girişimi

Patlamadan kısa bir süre sonra paramparça olmuş konferans salonu, 1944

II. Dünya Savaşı sırasında Almanya tüm cephelerde büyük bir yenilgiye uğrayınca, Albay Claus von Stauffenberg ve komplocu arkadaşları Hitler'i ve Nazi liderliğini ortadan kaldırmaya, yeni bir hükûmet kurmaya ve Almanya'yı tamamen yok olmaktan kurtarmaya karar verdi. Stauffenberg bu fırsatı 20 Temmuz 1944'te Hitler'in Kurt İni (Wolfsschanze) olarak bilinen Doğu Prusya karargâhındaki bir askerî toplantıda yakaladı.[15] Güvenliği aşmayı ve konferans masasının altına bir çanta bomba yerleştirmeyi başardı. Bomba patladı ve üç subay ile kısa bir süre sonra ölen bir stenograf ölümcül şekilde yaralandı. Schaub patlama sırasında başka bir binadaydı. Konferans masasının ayağı tarafından bombanın patlamasından korunan diğer adamlar gibi sadece hafif yaralarla kurtulan Hitler'i bulmak için koşarak oraya gitti.[16][17]

Olayın ardından Hitler, patlamada yaralanan veya ölen herkesi onurlandırmak için bir rozet taktırdı; "20 Temmuz Yara Rozeti."[18] Konferansta bulunanlar daha sonra Schaub'un rozete hak kazanmak için yanlışlıkla yaralandığını iddia etmeye çalıştığını söyledi.

1945

Ocak 1945'te Hitler ve ekibi Berlin'deki Führerbunker'e taşındı.[19] Berlin Muharebesi sırasında, 22 Nisan'daki öğle konferansında Hitler ilk kez savaşın kaybedildiğini ilan etti.[20] Hitler, Schaub'a sığınakta bulunan kasasındaki ve Reich Şansölyeliğinde bulunan kasasındaki tüm belgeleri yakmasını emretti.[21] Schaub bu görevi 22 veya 23 Nisan 1945'te yerine getirdi. Sonraki birkaç gün içinde Hitler, emir subaylarının çoğuna Berlin'i terk etmelerini emretti. Hitler ayrıca Schaub'a Hitler'in Münih'teki ve Obersalzberg'de bulunan Berghof'taki kişisel kasalarının içindekileri yakmasını emretti.[1][3] Yardımcısı ve emir subayı olarak son icraatı Hitler'in Avusturya'daki kişisel treni Führersonderzug'u imha etmek oldu.[3]

Daha sonraki yaşamı ve ölümü

Savaştan sonra, sahte kimlik belgelerine sahip olan ve kendisini "Josef Huber" olarak tanıtan Schaub, 8 Mayıs 1945'te Kitzbühel'de Amerikan birlikleri tarafından tutuklandı ve 17 Şubat 1949'a kadar gözaltında kaldı.[3] Nihayetinde Schaub, denazifikasyon müfettişleri tarafından sadece bir "yol arkadaşı" olarak sınıflandırıldı ve herhangi bir savaş suçuyla suçlanmadı veya ilişkilendirilmedi. Schaub 27 Aralık 1967'de memleketi Münih'te öldü.[1] Traudl Junge anılarında Schaub'u "son derece nazik ama aynı zamanda çok meraklı" olarak tanımladı. Ayrıca "tarihsel amaçlar için onun hakkında fazla bir şey söylemeye değmeyeceğini" belirtmiştir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Alıntılar

  1. ^ a b c d e f Hamilton 1984, s. 168.
  2. ^ Albertini 1953, ss. 273-274.
  3. ^ a b c d e f Joachimsthaler 1999, s. 287.
  4. ^ a b c d Junge 2004, s. 40.
  5. ^ Evans 2003, ss. 103-108.
  6. ^ Evans 2003, ss. 170-171.
  7. ^ Goldhagen 1996, s. 85.
  8. ^ a b Kershaw 2008, s. 375.
  9. ^ Hastings 2009, ss. 143-144.
  10. ^ Cross 2013, ss. 80-85.
  11. ^ a b Hoffmann 2000, s. 55.
  12. ^ Whetton 2005, s. 236.
  13. ^ Hoffmann 2000, s. 135.
  14. ^ Hoffmann 2000, s. 36.
  15. ^ Housden 1997, s. 106.
  16. ^ Housden 1997, ss. 107–108.
  17. ^ Fest 2009, s. 224.
  18. ^ Angolia 1987, ss. 264–267.
  19. ^ Beevor 2002, s. 139.
  20. ^ Beevor 2002, s. 275.
  21. ^ Joachimsthaler 1999, s. 107.

Bibliyografya

Dijital

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eva Braun</span> Adolf Hitlerin eşi

Eva Anna Paula Braun ya da evlendikten sonra aldığı soyadıyla Eva Hitler, Adolf Hitler'in uzun süreli hayat arkadaşı ve kısa bir süre için nikahlı eşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Martin Bormann</span> NSDAPnin parti sözcüsü, Adolf Hitlerin özel sekreteri

Martin Bormann,, NSDAP'nin parti sözcüsü, aynı zamanda Adolf Hitler'in özel sekreteri. Adolf Hitler'in özel sekreteri olarak ülkedeki bilgi akışını ve Hitler'e erişimi kontrol etti. Bunun sonucunda muazzam bir güç elde etti. Diğer birçok NSDAP yetkilisi gibi II. Dünya Savaşı sırasında kendi otoritesini oluşturdu. Otoritesini ülke ve savaşla ilgili karar alma süreçlerine mümkün olduğunca dahil olmak için kullandı. Adolf Hitler'in sözlü emirlerini yazılı emirlere çeviren de çoğunlukla Bormann idi.

<span class="mw-page-title-main">Traudl Junge</span> Adolf Hitlerin özel sekreteri

Traudl Junge, Aralık 1942'den Nisan 1945'e kadar Adolf Hitler'in son özel sekreteri olarak çalışan Alman bir editördü. Hitler'in vasiyetini yazdıktan sonra, ölümüne kadar Berlin'deki Führerbunker'de kaldı. Haziran 1945'te tutuklanmasının ve hapse atılmasının ardından, hem Sovyet hem de ABD ordusu tarafından sorguya çekildi. Daha sonra, savaş sonrası Batı Almanya'da sekreter olarak çalıştı. Yaşlılığında, savaş sırasındaki Nazi zulmünden habersiz olduğunu iddia ederek, anılarını yayınlamaya karar verdi, ancak bunlarla ilgili raporları araştırmak için fırsatları kaçırmakla suçlandı. Son Saate Kadar adlı kitabına dayanan öyküsü, özellikle Hitler'in son on gününü ve Albert Speer'in ve kendisinin şahit olduğu gerçek olayları konu alan 2004 Alman filmi Der Untergang gibi çeşitli dramatize yapımlarının bir bölümünü oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Fegelein</span> Nazi Almanyasında Waffen-SS Genarali

Hans Georg Otto Hermann Fegelein, Nazi Almanyası'nın Waffen-SS'inde yüksek rütbeli bir komutandı. Adolf Hitler'in yakın çevresinin bir üyesi ve kız kardeşi Gretl ile olan evliliğinden dolayı Eva Braun'un eniştesiydi.

<i>Führerbunker</i> Nazi Almanyası Führeri Adolf Hitlerin Berlindeki yer altı sığınak kompleksi

Führerbunker, Nazi Almanyası lideri Adolf Hitler'in ve eşi Eva Braun'un II. Dünya Savaşı'nın son aylarını geçirdiği ve 30 Nisan 1945'te birlikte intihar ettikleri Berlin'de bulunan yer altı sığınağıdır. İki aşamalı olarak inşa edilen ve 1936 ve 1944'te tamamlanan bir yer altı sığınak kompleksinin parçasıydı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler tarafından kullanılan Führer Karargahının (Führerhauptquartiere) sonuncusuydu.

<span class="mw-page-title-main">Otto Günsche</span> Hitlerin yaveri

Otto Günsche, Nazi Almanyası'nda Adolf Hitler'in yaveri olarak görev yapmış Alman SS Subayı. Hitler'in ölümüne kadar ona sadık kalmıştır. Hitler'in ölümünden sonra cesedinin yakılması işini organize eden 2 kişiden biridir. Berlin Savaşı'nın ardından Günsche, 2 Mayıs 1945'te Berlin'de Kızıl Ordu askerleri tarafından esir alındı. Sovyetler Birliği'ndeki çeşitli hapishanelerde ve çalışma kamplarında tutulduktan sonra, 2 Mayıs 1956'da Bautzen Hapishanesinde serbest bırakıldı.

<span class="mw-page-title-main">Blondi</span>

Blondi, Adolf Hitler'in dişi Alman çoban köpeği. Martin Bormann tarafından 1941'de bir hediye olarak Hitler'e verildi. Blondi, 16 Ocak 1945'ten itibaren yeraltı sığınağı olan Führerbunker'de Hitler'le beraber kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Julius Schreck</span> Alman asker

Julius Schreck, ilk üst düzey Nazi görevlilerinden biri, Adolf Hitler'in şoförü ve yakın sırdaşı olan Alman askerdir.

<span class="mw-page-title-main">Albert Bormann</span> Nazi subayı

Albert Bormann, II. Dünya Savaşı sırasında Gruppenführer (Korgeneral) rütbesine yükselen bir Alman Nasyonal Sosyalist Sürücüler Kolordusu (NSKK) subayıydı. Bormann, Adolf Hitler'in yardımcısıydı ve Martin Bormann'ın küçük kardeşiydi.

Johanna Wolf, Adolf Hitler'in baş sekreteriydi. Wolf, 1929 sonbaharında bir yazar olarak Hitler'in özel sekreterliğine katıldı ve Nazi Partisi'nin bir üyesi oldu.

Else Krüger, II. Dünya Savaşı sırasında Martin Bormann'ın 1942 sonundan itibaren sekreteriydi. Hamburg-Altona'da doğdu.

Alwin-Broder Albrecht, II. Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler'in yardımcılarından biri olan Alman deniz subayıdır.

Ewald Lindloff, II. Dünya Savaşı sırasında Hitler'in intihar ettiği 30 Nisan 1945'te Führerbunker'de bulunan bir Waffen-SS subayı idi. Hitler'in cesedini elden geçirmekle görevlendirildi. Lindloff, daha sonra Berlin'de ağır ateş altında Weidendammer Köprüsü'nü geçerken 2 Mayıs 1945'te patlak veren olay sırasında öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in ölümü</span> Adolf Hitlerin ölümüne genel bakış

Adolf Hitler, 1921'den 1945'e kadar Nazi Partisinin lideri, 1933'ten 1945'e kadar Almanya Şansölyesi ve 1934'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın Führer'i ('Lider') olan Avusturyalı-Alman bir politikacıydı. Adolf Hitler, 30 Nisan 1945'te Berlin'deki yer altı sığınağı Führerbunker'de kendini vurarak intihar etti. Kendisiyle birlikte eşi Eva Braun da siyanür alarak kendini öldürdü. Hitler'in daha önceden vermiş olduğu talimatlar doğrultusunda cesetleri, aynı gün öğleden sonra sığınağın acil çıkışının merdivenlerinden dışarı çıkarıldı ve Reichskanzlei'nin bahçesinde üzerine benzin dökülerek ateşe verildi. Sovyet arşivlerindeki kayıtlar, yanmış kalıntıların 1946 yılına kadar toparlandığını ve birbirini takip eden yerlere defnedildiğini göstermektedir. 1970 yılında yeniden mezardan çıkarılıp yakıldı ve külleri dağıtıldı.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in cinselliği</span>

Adolf Hitler'in cinselliği uzun süredir tarihsel ve bilimsel tartışmaların yanı sıra spekülasyon ve söylenti meselesidir. Yaşamı boyunca bir dizi kadınla ilişkisi olduğuna dair kanıtlar bulunmakla birlikte, eşcinselliğe karşı olan antipatisinin kanıtı ve eşcinsel davranışlarda bulunduğuna dair bir kanıt yoktur. Hitler'in adı, ikisi intihar eden bir dizi olası kadın sevgiliyle bağlantılıdır. Üçünden biri intihar girişiminden sekiz yıl sonra komplikasyonlardan öldü ve dördüncüsü de intihar girişiminde bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Hans Hermann Junge</span>

Hans Hermann Junge, Adolf Hitler'e yardımcı ve uşak olarak hizmet eden bir Alman SS subayıydı. Hitler'in son özel sekreteri Traudl Junge ile evlendi. Ağustos 1944'te Normandiya Savaşı'nın son aşamalarında çatışmada öldürüldü ve Champigny-Saint-André Alman savaş mezarlığına gömüldü.

<span class="mw-page-title-main">Gretl Braun</span>

Margarete Berta "Gretl" Braun, Eva Braun'un iki kız kardeşinden biriydi. Berghof'ta Adolf Hitler'in yakın çevresinin bir üyesiydi. Braun, 3 Haziran 1944'te Hitler'in kadrosunda bir irtibat subayı olan SS-Gruppenführer Hermann Fegelein ile evlendi. Fegelein, II. Dünya Savaşı'nın son günlerinde firar ettiği için infaz edildi. Gretl, ablası Eva Braun'un evlenmesinden sonra, çiftin birlikte kendilerini öldürmesinden 40 saatten kısa bir süre Hitler'in baldızı oldu.

Göring Telgrafı, 23 Nisan 1945'te Adolf Hitler'in halefi Hermann Göring tarafından gönderilen ve çökmekte olan Üçüncü Reich'ın liderliğini üstlenmek için izin isteyen bir mesajdı. Telgraf, Hitler'in seçilmiş halefini görevden almasına ve yeni siyasi halefler Joseph Goebbels ve Karl Dönitz'in atanmasına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in kişisel personellerinin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Adolf Hitler, 1933'ten 1945'e kadar Almanya'nın diktatörü, siyasi kariyeri boyunca farklı şube ve makamları temsil eden bir personel kadrosu işe aldı. Hitler, Martin Bormann'ın kardeşi NSKK'dan Albert'ın, Wehrmacht'tan Friedrich Hoßbach'ın ve tıpkı Friedrich Hoßbach gibi uygunsuz davranışlarından dolayı görevden alınacak olan SS'ten Fritz Darges'in de dahil olduğu bir grup emir subayını işe aldı. Adolf Hitler'in SS mensubu emir subaylarından biri olan Otto Günsche, Ağustos 1943'ten Şubat 1944'e kadar Doğu Cephesi'nde ve daha sonra Hitler'in kişisel emir subaylarından biri olarak atanacağı tarih olan Mart 1944'e kadar Fransa'da çarpıştı.
Hitler'in diğer kişisel personeli arasında uşaklar Hans Hermann Junge, Karl Wilhelm Krause ve en uzun süre hizmet vermiş uşağı olan Heinz Linge bulunuyordu. Uşaklar, ona seyahatlerinde eşlik ettiler ve içine onu uyandırmanın, gazete ve mesajları sağlamanın, günlük menü/öğünleri belirlemenin ve o gün giyilecek kıyafetleri kararlaştırmanın dahil olduğu Hitler'in günlük rutininden sorumluydular. Hitler, yıllar içinde içine kısmi Yahudi olan Emil Maurice'in ve SA'nın kurucu üyelerinden biri olan Julius Schreck de dahil olmak üzere toplam 4 şoför işe aldı. Hitler'in Kadın personeli arasında sekreterler Christa Schroeder, baş sekreteri ve en uzun süre hizmet veren sekreteri olan Johanna Wolf ve en genç sekreteri Traudl Junge bulunuyordu. Hitler, personel değişikliği yapmayı sevmezdi ve çevresinde alışık olduğu ve kendi alışkanlıklarını bilen kişilerin olmasını severdi. Hitler'in kişisel personeli onunla gündelik temas halindeydi ve birçoğu Hitler'in son günleri boyunca Führerbunker'da bulundu.

<span class="mw-page-title-main">20 Temmuz Komplosu'nda ölen ve yaralananlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

22 Haziran 1944'te Kızıl Ordu, iki stratejik Alman ordu grubundan oluşan Ordu Grubu Merkez'in oluşturduğu Alman kuvvetler üzerine Belarus merkezli büyük bir taarruz başlattı. Temmuz'un ortalarına kadar Ordu Grubu Merkez bir aydan daha az bir çarpışma neticesinde en az 250.000 askerini kaybederek Alman tarafı için durumu ümitsize yakın bir hale getirmişti. Ne yapılacağına dair karar verme aşamasında Doğu Prusya'daki Kurt'un İni karargâhında bir dizi askeri toplantılar planlandı. 20 Temmuz'da Adolf Hitler ve yüksek rütbeli komutanları karargâhın alışılageldiği gibi bombaya dayanaklı, penceresiz ve sert betondan inşa edilmiş kalın duvarlardan oluşan ve "dayanılmaz derecede sıcak" olduğu düşünülen toplantı kulübesine girdi. Toplantıya katılım gösterenler arasında 1943'te Tunus Cephesi'nde ağır biçimde yaralanması sonucu sol gözünü, sağ elini ve sol elinin yarısını kaybetmiş olan Oberst (Albay) Claus von Stauffenberg de bulunuyordu. Adolf Hitler'in korumaları tarafından üstü aranmamış Stauffenberg, toplantı çantasının içinde İngiliz yapımı bir bomba taşıyordu. Planı Hitler'e mümkün olduğunca yaklaşmak, toplantı çantasını yakınına bırakmak ve toplantıyı emir subayı ve aynı zamanda komploculardan biri olan Werner von Haeften'la birlikte araba vasıtasıyla derhal terk etmesini sağlayacak bir bahane bulup toplantıdan ayrılmaktı. Bu, daha geniş planlanmış olan ve Hitler'in Nazi Almanyası'nı II. Dünya Savaşı'nda yönetim biçiminden dehşete düşmüş bir grup subay tarafından yönetilen askeri darbenin bir parçasıydı. Her şey Stauffenberg arabasına doğru yürürken beklenenden önce patlayan bombanın patlayışına kadar plana göre işledi. Patlama kulübeyi yıktığında Stauffenberg, odadaki kimsenin hayatta kalamayacağına iyice ikna olmuştu. Oberst Heinz Brandt, Stauffenberg'e fark ettirmeden bombanın içinde olduğu toplantı çantasını yoluna çıktığı için sağlam ahşap bir masa bacağının arkasına yerleştirerek Hitler'den uzaklaştırmıştı. Hitler, toplantıya katılan çoğu insan kalıcı hasar alırken yalnızca hafif yaralarla kurtuldu. Bir stenograf patlama anında hayatını kaybederken Brandt dahil 3 subay yaralarından dolayı hayatını kaybetti. Kurt'un İni'ndeki zorunlu güvenlik doktrinlerine kesinlikle karşı olmasına rağmen Stauffenberg ve Haeften 3 kontrol noktasını da geçip artık tamamen yıkılmış olan toplantı kulübesinde netlik sağlanmadan kaçmayı başararak havalimanına ilerledi. 20 Temmuz'un son saatlerinde Stauffenberg, Haeften ve diğer birçok komplocu tutuklandı ve nihayetinde ölüme mahkûm edildi. İnfazlar Binbaşı Otto Ernst Remer komutasındaki askerler tarafından 21 Temmuz'da sabahın erken saatlerinde icra edildi. Suikast girişimini takiben Hitler, Wehrmacht liderliğine güvenilemeyeceğine kanaat getirdi; subaylar arasında bir tasfiye başlattı ve ayrıca saldırının şokunu Reichstag'daki eski muhalefetten hayatta kalanları toplamak için kullandı. Aynı zamanda bombanın infilakı sonucu yaralanan veya ölen subaylar 20 Temmuz Yara Rozetiyle taltif edildi ve kahramanlar olarak selamlandılar. General Günther Korten, General Rudolf Schmundt, Oberst Heinz Brandt ve stenograf Heinrich Berger'in cenazeleri için Hermann Göring tarafından düzülen methiyeler eşliğinde bir devlet töreni düzenlendi.