İçeriğe atla

Juan José Linz

Juan José Linz Storch de Gracia (24 Aralık 1926 - 1 Ekim 2013) Almanya doğumlu İspanyol sosyolog ve karşılaştırmalı siyaset alanında uzmanlaşmış siyaset bilimci. Yale Üniversitesi'nde Sosyoloji ve Siyaset Bilimi Emeritus Profesörü ve Juan March Enstitüsü'nde Bilim Konseyi'nin onursal üyesiydi. Otoriter siyasi rejimler ve demokratikleşme üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmaktadır.[1]

Yaşamı

Linz 1926 yılında Almanya'nın Bonn kentinde doğdu. İspanyol kökenli annesi 1932 yılında onunla birlikte İspanya'ya döndü. Madrid Complutense Üniversitesi Hukuk ve Siyaset Bilimi bölümünden 1947 yılında mezun oldu. 1950'de New York'a taşındı ve 1959'da Columbia Üniversitesi'nden sosyoloji doktorası aldı. Sosyolog Robert K. Merton, Paul Lazarsfeld, Robert Staughton Lynd ve Kingsley Davis'ten dersler aldı. Seymour Martin Lipset ile yakın çalıştı. "Batı Alman Politikasının Sosyal Temelleri" üzerine 900 sayfalık bir tez yazdı.[2]

Linz 1961 yılında Columbia Üniversitesi'nde profesör oldu ve 1969 yılına kadar fakültede kaldı. Madrid Özerk Üniversitesi için dersler geliştirmeye yardımcı olmak üzere İspanya'da kısa bir süre kaldıktan sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü ve 1969 yılında Yale'de profesör oldu. Hayatının geri kalanını Yale'de geçirdi. Lipset, Raymond Aron, Shmuel Eisenstadt ve Stein Rokkan ile birlikte Uluslararası Sosyoloji Derneği'nin (ISA) Siyaset Sosyolojisi Komitesi'nin (CPS) kurucu üyesiydi ve 1971-1979 yılları arasında CPS'nin başkanlığını yaptı. Avrupa Çalışmaları Konseyi Başkanı (1973-1974) ve Dünya Kamuoyu Araştırmaları Birliği Başkanı (1974-1976) olarak görev yapmıştır. ISA'nın İcra Komitesi (1974-1982) ve Bilimsel Komitesi (1974-1978) üyesiydi.[3]

Linz, profesör olarak 65 doktora tezine danışmanlık yapmıştır. Öğrencileri arasında Alfred Stepan, Arturo Valenzuela, Jan T. Gross, Houchang Chehabi ve Miguel A. Centeno bulunmaktadır.[3]

Kişisel yaşamı

Linz, Rocío de Terán ile evliydi.[]

Linz, 1 Ekim 2013 tarihinde 86 yaşında New Haven, Connecticut'ta öldü.[4][5]

Ödüller ve madalyalar

Linz, Asturias Prensi Sosyal Bilimler Ödülü (1987), Johan Skytte Siyaset Bilimi Ödülü (1996) ve Karl Deutsch Ödülü'nün (2003)[6] yanı sıra birçok Avrupa üniversitesinden fahri doktora unvanı almıştır.

Linz'in adını taşıyan çeşitli ödüller vardır:

  • Uluslararası Siyaset Bilimi Derneği (IPSA) Juan Linz Ödülü [7]
  • Amerikan Siyaset Bilimi Derneği (APSA) Karşılaştırmalı Politika Bölümü'nün Karşılaştırmalı Demokrasi Çalışmasında En İyi Tez Juan Linz Ödülü [8]

Akademik araştırma

Hükûmet sistemleri üzerine yaptığı çalışmaların yanı sıra, demokrasinin çöküşü ve demokratik bir rejime geri dönüş üzerine kapsamlı araştırmalar yapmıştır. Bu konuda aralarında Totaliter ve Otoriter Rejimler (1975/2000), Başkanlığın Tehlikeleri (1990) ve Demokratik Geçiş ve Konsolidasyon Sorunları'nın da bulunduğu çok sayıda eserin yazarıdır: Güney Avrupa, Güney Amerika ve Post-Komünist Avrupa (1996, Alfred Stepan ile birlikte yazmıştır). Kendisi "dünyanın en iyi siyaset sosyologlarından biri" olarak anılmış ve "bilgisinin ansiklopedik genişliği ile efsaneleşmiştir".[9]

Otoriter Bir Rejim: İspanya

Linz'in ilk çalışmalarından biri General Francisco Franco'nun iktidarındaki İspanya'ya odaklandı ve İspanya'nın siyasi rejimini "otoriter rejim" olarak sınıflandırdı. Bu önemli bir yenilikti çünkü o dönemde rejimler demokratik ya da totaliter olarak sınıflandırılma eğilimindeydi.[10]

Linz otoriterliği dört niteliğe sahip olarak tanımladı:

  • Yasama organı, siyasi partiler ve çıkar grupları üzerindeki kısıtlamalarla gerçekleştirilen sınırlı siyasi çoğulculuk .
  • Siyasi meşruiyet, duygulara hitap etmeye ve rejimi "az gelişmişlik veya isyan gibi kolayca tanınabilen toplumsal sorunlarla" mücadele etmek için gerekli bir kötülük olarak tanımlamaya dayanmaktadır.
  • Minimum siyasi seferberlik ve rejim karşıtı faaliyetlerin bastırılması.
  • Yürütme yetkisinin kapsamını genişleten, genellikle belirsiz ve değişken olan, kötü tanımlanmış yürütme yetkileri.[10]

Totaliterlik ve Otoriter Rejimler

Juan Linz, 1975 yılında yayımlanan ve 2000 yılında yeniden basılan bu klasik eserinde, totaliter ve otoriter sistemler arasındaki temel ayrımı geliştiren siyasi rejim türlerinin ansiklopedik bir sınıflandırmasını sunmakta ve aynı zamanda sultancı rejimleri de tartışmaktadır.[11] Bu çalışma otoriteryanizm literatürünün temelini oluşturmuştur. Linz bu çalışmasında ayrıca 'Turnusol Testi' olarak adlandırdığı, siyasetçilerin demokrasiyi riske atabilecek eylemlerinin bir listesini de sunmaktadır. Bu eylemler şunlardır:

  • Şiddeti açıkça reddetmeyi reddetme,
  • Sivil özgürlükleri kısıtlamaya hazır olma,
  • Seçilmiş bir hükûmetin meşruiyetinin reddi.[12]

Demokratik Rejimlerin Çöküşü

Demokratik Rejimlerin Çöküşü, Linz'in Demokratik Rejimlerin Çöküşü adlı teorik kitabını da içeren, Alfred Stepan ile birlikte derlediği dört ciltlik bir çalışmadır. Crisis, Breakdown, and Reequilibriation (Kriz, Çöküş ve Yeniden Dengelenme).[13] Linz, "sadece muhaliflerin değil, demokratik bir rejimde iktidarda olan kişilerin demokrasinin yıkılmasında nasıl belirleyici bir rol oynadığına" odaklanmıştır. Rejim çöküşleri olumsal, kaçınılmaz olmayan olaylardır. Bu çalışma "ekonomik nedenleri vurgulayan Marksist teorilere ve demokratik rejimlerin neden çöktüğünü açıklamak için muhalif gruplara odaklanan diğer yaklaşımlara meydan okudu."[14]

Demokratik Geçiş ve Konsolidasyonun Sorunları

Alfred Stepan'ın demokratikleşme üzerine olan bu çalışması, Güney Amerika, Güney Avrupa ve komünizm sonrası Avrupa'daki on üç ülkenin bölgeler arası bir karşılaştırmasını sunmaktadır. Milliyetçi çatışmalardan kaynaklanan devlet sorunlarına yeni bir odaklanma getirmektedir. Ayrıca eski demokratik olmayan rejimin türünün sonraki demokratikleşme yörüngelerini etkilediğini savunmaktadır.[15] Linz'in demokratik olmayan rejimlerin demokrasiye geçiş olasılıkları üzerindeki etkisine ilişkin fikirleri, siyasi rejimler literatüründe farklı otoriter rejim türlerinin güçlü ve zayıf yönlerini araştıran yeni bir akım başlatmıştır.[16]

Seçilmiş eserleri

  • Allardt, Erik, (Ed.) (1964). "An Authoritarian Regime: Spain". Cleavages, Ideologies and Party System. Contributions to Comparative Political Sociology. Helsinki: Westermarck Society. ss. 291-341. 
  • Dahl, Robert, (Ed.) (1973). "Opposition to and under an Authoritarian Regime". Regimes and Oppositions. Yale University Press. ss. 171-259. 
  • Greenstein, Fred, (Ed.) (1975). "Totalitarianism and Authoritarian Regimes". Macropolitical Theory. Handbook of Political Science. 3. Reading, MA: Addison-Wesley Press. ss. 175-411.  Republished as Totalitarian and Authoritarian Regimes. Boulder, CO: Lynne Rienner. 2000. 
  • Linz, Juan J, (Ed.) (1978). The Breakdown of Democratic Regimes. Johns Hopkins University Press.  Four volumes.
  • "Perils of Presidentialism" (PDF). Journal of Democracy. 1: 51-69. 1990. 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  • Linz, Juan J, (Ed.) (1994). The Failure of Presidential Democracy. Johns Hopkins University Press.  Two volumes.
  • Linz, Juan J, (Ed.) (1995). Politics in Developing Countries: Comparing Experiences with Democracy. 2nd. Boulder, CO: Lynne Rienner. 
  • Linz, Juan J, (Ed.) (1996). Problems of Democratic Transition and Consolidation: Southern Europe, South America and Post-Communist Europe. Johns Hopkins University Press. 
  • Linz, Juan J, (Ed.) (1998). Sultanistic Regimes. Johns Hopkins University Press. 
  • Linz, Juan J, (Ed.) (2011). Crafting State-Nations: India and Other Multinational Democracies. Johns Hopkins University Press. 

Juan Linz ve araştırmaları ile ilgili kaynaklar

  • Chehabi, H.E. (ed.), Juan J. Linz: Scholar, Teacher, Friend. Cambridge, MA: Ty Aur Press, 2014.
  • Darviche, Mohammad-Saïd, and William Genieys (eds.), Multinational State Building. Considering and Continuing the Work of Juan Linz. Montpellier: PÔLE SUD, 2008.
  • Linz, Juan J., "Between Nations and Disciplines: Personal Experience and Intellectual Understanding of Societies and Political Regimes," pp. 101–14, in Hans Daalder (ed.), Comparative European Politics. The Story of a Profession. New York: Casell/Pinter, 1997.
  • Linz, Juan J., "Totalitarianism and Authoritarianism: My Recollections on the Development of Comparative Politics," pp. 141–57, in Alfons Söllner et al, Totalitarismus. Berlin: Akademie Verlag, 1997.
  • Linz, Juan J., Juan J. Linz. Obras Escogidas, eds. José Ramón Montero and Thomas Jeffrey Miley. Madrid: CEPC, 2008-2013. 7 Vols. [The collected works of Linz, in Spanish.]
    • Volumen 1. Fascismo: Perspectivas históricas y comparadas. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2008.
    • Volumen 2. Nacion, Estado y lengua. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2008.
    • Volumen 3. Regímenes totalitarios y autoritarios. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2009.
    • Volumen 4. Democracias: quiebras, transiciones y retos. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2009.
    • Volumen 5. Economía y empresarios en España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2013.
    • Volumen 6. Partidos y élites políticas en España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2013.
    • Volumen 7. Historia y sociedad en España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2013.
  • Mainwaring, Scott, "Juan Linz and the Study of Latin American Politics," pp. 1–26, in Scott Mainwaring and Arturo Valenzuel (eds.), Politics, Society, and Democracy: Latin America. Boulder: Westview Press, 1998.
  • Marcet, Joan, and José Ramón Montero (eds.), Roads to democracy: A tribute to Juan J. Linz. Barcelona, Institut de Ciències Polítiques i Socials, 2007.
  • Munck, Gerardo L. and Richard Snyder, "Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge," pp. 150–209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007. [Interview with Juan Linz]
  • Snyder, Richard, "Juan J. Linz: Regímenes Políticos, Democracia y la Búsqueda del Conocimiento," p. 549-603, in José Ramón Montero and Thomas Jeffrey Miley (eds.), Juan J. Linz: Obras Escogidas, Vol. 7, Historia y sociedad en España. Madrid: Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, 2013.
  • Snyder, Richard, "Retour sur les travaux de Juan Linz et leur reception. Extrait de l'entretien avec Juan J. Linz," Revue Internationale de Politique Comparée (France) 13(1)(2006): 129-41.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder, "Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge," pp. 150-209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007.
  2. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder, "Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge," pp. 150-209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007; Alfred Stepan and Jeff Miley, "Obituary for Juan Linz", American Political Science Association. Comparative Democratization 11(3)2013: 3, 25
  3. ^ a b Alfred Stepan and Jeff Miley, “Obituary for Juan Linz,” American Political Science Association. Comparative Democratization 11(3)2013: 3, 25, p. 25
  4. ^ Tucker, Jason (3 Ekim 2013). "Noted political scientist, sociologist Juan Linz has died". The Washington Post. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2023. 
  5. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder, "Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge", pp. 150-209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007; Alfred Stepan and Jeff Miley, "Obituary for Juan Linz", American Political Science Association. Comparative Democratization 11(3)2013: 3, 25
  6. ^ "Awards - Karl Deutsch Award". www.ipsa.org. 7 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2024. 
  7. ^ "Awards - Juan Linz Prize". www.ipsa.org. 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2024. 
  8. ^ "Awards Archive – Democracy and Autocracy". 7 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2024. 
  9. ^ Alfred Stepan and Jeff Miley, “Obituary for Juan Linz,” American Political Science Asoociation. Comparative. Democratization 11(3)2013: 3, 25, p. 3.
  10. ^ a b Juan J. Linz, "An Authoritarian Regime: Spain," pp. 291-341, in Erik Allardt and Yrjö Littunen (eds.), Cleavages, Ideologies and Party System. Contributions to Comparative Political Sociology. Helsinki: Westermarck Society, 1964.
  11. ^ Linz, Juan J (1975). "Totalitarianism and Authoritarian Regimes". Greenstein, Fred; Polsby, Nelson (Ed.). Macropolitical Theory. Handbook of Political Science. 3. Reading, MA: Addison-Wesley Press. ss. 175-411.  Republished as Totalitarian and Authoritarian Regimes. Boulder, CO: Lynne Rienner. 2000. 
  12. ^ Linz, Juan J (1975). "Totalitarianism and Authoritarian Regimes". Greenstein, Fred (Ed.). Macropolitical Theory. Handbook of Political Science. 3. Reading, MA: Addison-Wesley Press. ss. 175-411.  Republished as Totalitarian and Authoritarian Regimes. Boulder, CO: Lynne Rienner. 2000. 
  13. ^ Juan Linz, The Breakdown of Democratic Regimes. Crisis, Breakdown, and Reequilibriation. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 1978.
  14. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder, "Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge," pp. 150-209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007, p. 150.
  15. ^ Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Juan J. Linz: Political Regimes and the Quest for Knowledge," pp. 150-209, in Gerardo L. Munck and Richard Snyder, Passion, Craft, and Method in Comparative Politics. Baltimore, Md.: The Johns Hopkins University Press, 2007, p 151.
  16. ^ Geddes, Barbara; Wright, Joseph; Frantz, Erica (2018). How Dictatorships Work. Cambridge University Press.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Siyaset bilimi, politika bilimi ya da politoloji, siyasi teorileri ve siyasi teorilerin pratiklerini inceleyen, siyasi sistemler ve siyasi davranışlar alanıyla ilgilenen bir sosyal bilim alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Diktatörlük</span> tek bir lider tarafından yönetilen otokratik hükümet biçimi

Diktatörlük, bir diktatör tarafından kontrol edilen bir hükümet biçimidir. Bir diktatörlükte siyaset, diktatör tarafından kontrol edilir ve danışmanlar, general ve diğer üst düzey yetkililerden oluşan bir iç çember aracılığıyla kolaylaştırılır. Diktatör, iç çevreyi etkileyerek ve onları memnun ederek kontrolünü sürdürürken, rakip siyasi partiler, silahlı direniş veya sadakatsiz parti üyeleri gibi herhangi bir olası muhalefeti baskı altına alır. Diktatörlükler, askeri darbeyle gücü ele geçiren önceki hükûmeti zorla deviren bir şekilde veya seçilmiş liderlerin yönetimlerini kalıcı hale getirdiği bir darbeyle oluşturulabilir. Diktatörlükler otoriter veya totaliter olup askeri diktatörlükler, tek parti diktatörlükleri veya mutlak monarşiler olarak sınıflandırılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Siyasi parti</span> politik hayatın en önemli ögesi olan ve belli bir siyasi görüşü temsil eden siyasal örgüt

Siyasi parti, belirli bir ülkenin seçimlerinde yarışacak adayları koordine eden bir örgütlenmedir. Bir parti üyelerinin genellikle politika konusunda benzer fikirlere sahip olması yaygındır ve partiler belirli ideolojik veya politika hedeflerini destekleyebilir.

<span class="mw-page-title-main">Bask Milliyetçi Partisi</span>

Bask Milliyetçi Partisi İspanya'nın Bask Özerk Bölgesi'ndeki Bask milliyetçisi ve Hristiyan demokrat bir siyasi partidir.

Otoriteryanizm veya otoriterlik, siyasi çoğulculuğun reddedildiği, siyasi statükonun ve müesses nizamın korunması için güçlü merkezi otoritenin kullanıldığı ve hukukun üstünlüğü, kuvvetler ayrılığı, demokratik oy kullanma hakkı gibi unsurların azaltıldığı bir siyasi sistemdir. Siyasi bilimciler, otoriter hükûmet biçimlerinin çeşitliliklerini tanımlayan birçok tipoloji oluşturmuşlardır. Otoriter rejimler, otokratik veya oligarşik olabilir ve bir parti veya askerî güç üzerine kurulabilir. Demokrasi ile otoriterlik arasında belirsiz bir sınırı olan devletler bazen "karma demokrasiler", "hibrit rejimler" veya "rekabetçi otoriter" devletler olarak nitelendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Jesús Huerta de Soto</span>

Jesús Huerta de Soto Ballester Modern Avusturya Ekonomi Okulu'nun en iyi ekonomistlerinden bir tanesi ve halen Madrid Rey Juan Carlos Üniversitesi'nde Politik Ekonomi Profesörü olan İspanya politik felsefecisidir.

<span class="mw-page-title-main">Renkli devrim</span>

Renkli Devrimler, 2000'lerin başında eski Sovyet ülkelerinde ve Balkanlarda gerçekleşen toplumsal hareketleri tanımlamak için uluslararası basın tarafından kullanılan bir tabir. Daha sonra kapsamı genişletilerek başta Orta Doğu'da gerçekleşen devrimler olmak üzere pek çok devrimi tanımlamak için kullanılmaya başlandı. Bazı gözlemciler, bu devrim dalgasının adının çıkış noktasının, 1986'da Filipinler'de meydana gelen ve "Sarı Devrim" olarak da bilinen İnsanların Gücü Devrimi olduğunu belirttiler.

<span class="mw-page-title-main">Yalancı katil balina</span>

Yalancı katil balina yunusgiller familyasının üçüncü en büyük balina üyesi. Sıcak ve tropikal sularda yaşarlar. İsmini kafatasının katil balina'ya benzeyişinden alır. İlk kez Britanyalı biyolog ve fosil bilimci Richard Owen'ın kitabında bahsedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Demokratikleşme</span> Bir toplumda demokratik normlara doğru eğilim

Demokratikleşme, daha demokratik bir siyasi rejime doğru demokratik bir geçişi ifade eder ve demokratik yönde gerçekleşen önemli siyasi değişiklikleri içerir. Demokratikleşme süreci, otoriter bir rejimden tam anlamıyla demokrasiye, otoriter bir siyasi sistemden yarı-demokrasiye veya hibrit bir siyasi sistemden demokratik bir siyasi sisteme geçişi içeren bir durum olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Askerî cunta</span> Askerî liderlerden oluşan bir komite tarafından yönetilen hükûmet

Askeri cunta askeri liderler komitesi tarafından yönetilen bir hükûmettir. Cunta terimi "toplantı" veya "komite" anlamına gelir ve köken olarak 1808'de Napolyon'un İspanya'yı işgaline karşı İspanyol direnişinin düzenlediği ulusal ve yerel cuntaya dayanır. Günümüzde bu terim oligarşik askeri diktatörlük tipine sahip otoriter hükûmetler için kullanılır. Bu hükûmetler güçlü adam, makine ve patronculuk tipinde olabilir.

Ayrı bir alan olarak "siyaset bilimi" terimi sosyal bilimler açısından oldukça geç kavramlaşmış bir alan olsa da siyasal iktidarı ve tarih üzerindeki etkilerini analiz etmek yüzyıllardır var olan bir olgudur. Bununla birlikte, "siyaset bilimi" terimi her zaman siyaset felsefesinden ayırt edilmemiştir modern disiplinin içinde ahlakî felsefe, siyasi ekonomi, siyasi teoloji, tarih, olması gerekenlerin normatif olarak belirlenmesi ile ideal devletin özelliklerinin ve işlevlerinin tümdengelimiyle uğraşan diğer alanlar olmak üzere bir dizi öncüler vardır. Siyaset bilimi bir bütün olarak belirli disiplinlerde tüm dünyada vuku bulur, ancak terimin diğer belirli yönlerinde de eksik olabilir.

Gizli polis veya siyasi polis, genel olarak devlet ve mevcut yönetim biçimini iç tehditlere karşı korumakla görevli bir güvenlik kurumudur. Faaliyetleri genellikle görünmezdir ve kamuya açık değildir. Gizli polis örgütleri otoriter ve totaliter rejimlerin karakteristiği olup siyasi muhalefeti bastırmak ve zayıflatmak için kullanılırlar.

Etnokratik demokrasi, baskın bir etnik egemenliği herkes için demokratik, siyasi ve medeni haklarla birleştiren siyasi bir sistemdir. Hem baskın etnik grup hem de azınlık etnik grupların vatandaşlığı vardır ve siyasi sürece tam anlamıyla katılabilirler. Etnik demokrasi, daha demokratik olması bakımından Etnokrasiden ayrılır. Baskın olmayan gruplara, Etnokrasinin sözde sağladığı haklardan daha fazla siyasi katılım, etki ve statü sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Jamaika-Türkiye ilişkileri</span> Jamaika ve Türkiye arasındaki diplomatik ilişkiler

Jamaika-Türkiye ilişkileri, Jamaika ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. İki ülke arasında büyükelçilik yoktur ancak Türkiye'nin Havana Büyükelçiliği Jamaika'ya akreditedir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye-Uganda ilişkileri</span>

Türkiye-Uganda ilişkileri, Türkiye ile Uganda arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Kampala'da, Uganda'nın ise Ankara'da büyükelçiliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">Nijerya-Türkiye ilişkileri</span>

Yasal düzeyde diplomatik ilişkiler 1958 yılında kuruldu ve daha sonra 1960'ta büyükelçi rütbesine yükseldi. Türkiye, 1962'de Nijerya'nın başkenti Lagos'ta bir büyükelçilik açtı. Türkiye Büyükelçiliği, Nijerya'nın Abuja'yı yeni başkent ilan etmesinden sonra 2001 yılında Abuja'ya taşındı.

Karşılaştırmalı siyaset, hem bir ülke içindeki hem de ülkeler arasındaki siyasal etkileşimi analiz etmek için karşılaştırmalı yöntemi kullanan siyaset biliminin bir alt alanıdır. Diğer ampirik yöntemleri de kullanarak bu alanda özellikle, siyasi kurumlar, siyasi davranış, çatışma ve ekonomik gelişme gibi konulardaki sorunların sebepleri ve sonuçları incelenir. Belirgin çalışma alanlarına uygulandığında, karşılaştırmalı siyaset, karşılaştırmalı yönetim gibi başka isimlerle de anılabilir.

Hibrit rejim veya melez rejim genellikle otoriter bir rejimden demokratik bir rejime geçişin tamamlanamaması sonucunda ortaya çıkan karma bir siyasi sistem türüdür. Hibrit rejimler otokratik özelliklerle demokratik özelliklerin bir kombinasyonu olarak kategorize edilir ve aynı anda hem siyasi baskıları hem de düzenli seçimleri barındırabilir. Hibrit rejimler genellikle petro-devletler gibi bol doğal kaynaklara sahip gelişmekte olan ülkelerde görülür. Bu rejimler sivil huzursuzluklar yaşasa da on yıllar boyunca nispeten istikrarlı ve inatçı olabilirler. Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana hibrit rejimlerde bir artış olmuştur.

Sultanizm, siyaset biliminde yönetişimin tüm unsurlarında yöneticinin kişisel varlığının hissedildiği otoriter bir hükûmet biçimidir. Yönetici, toplumsal veya iktisadi alanlarda varlığını göstermeyebilir ancak siyasal arenada kesinlikle ikiliğe yer yoktur.

<i>Demokratik geçiş</i> siyasi sistemde belirli bir aşama

Demokratik geçiş, bir ülkenin siyasi sisteminde otoriter bir rejimden demokratik bir sisteme doğru devam eden bir değişiklik sürecini tanımlar. Bu süreç, demokratikleşme olarak bilinir, süreç içerisinde politik değişiklikler demokratik bir yönde ilerler. Demokrasi dalgaları, büyük güçler arasındaki güç dağılımında ani değişikliklerle ilişkilendirilmiştir, bu da geniş kapsamlı içsel reformları tanıtmak için açılışlar ve teşvikler yaratmıştır. Hibrit rejimler daha fazla iç huzursuzluk yaşasa da, uzun yıllar boyunca geçiş aşamasında oldukları için istikrarlı olarak kabul edilebilirler. Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana, hibrit rejimler en yaygın hükûmet biçimi haline gelmiştir. Akademisyenler, demokratik kurumların göstermelik olma seviyesini irdeleyerek, demokratik gerilemeyle beraber, otoriterliğe geçiş sürecinde modern hibrit rejimlerin en yaygın hükûmet biçimi sonucuna varmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.