İçeriğe atla

Josephus'un eserinde İsa

Birinci yüzyılda yaşamış Yahudi tarihçi Flavius Josephus’un MS 93-94 tarihlerinde yazdığı Yahudilerin Eski Eserleri eserinin günümüzde mevcut nüshalarında İsa’dan iki yerde, Yahya’dan ise bir yerde bahsedilmektedir.[1][2]

Yahudilerin Eski Eserleri’nde İsa’dan ilk defa ve net bir şekilde bahsedildiği 18. Kitap'ta İsa'nın Mesih ve bilge bir öğretmen olduğu ve Pontius Pilatus tarafından çarmıha gerildiği dile getirilir. Eserin İsa'dan bahseden bu kısmına kısaca Testimonium Flavianum (Flavius'un Tanıklığı) denilmektedir.[1][3][4] Hemen hemen bütün uzmanlar Testimonium Flavianum’un bugünkü bilinen hâliyle, Josephus tarafından kaleme alınmadığını, sahte olduğunu kabul etmektedirler. Bununla birlikte birçok uzman Testimonium Flavianum’un aslen sahte olmayan, Josephus tarafından kaleme alınmış bir çekirdek metne dayandığı ve bu çekirdek metinde İsa’nın yaşadığından (tarihsel bir kişi olduğundan) ve Pilatus tarafından infaz edildiğinden bahsedildiği ve bu sahte olmayan metne daha sonra Hristiyan kâtipler tarafından ilâvede bulunulduğu kanaatine sahiptir.[3][4][5][6][7][8][9][10] Bununla birlikte, Hristiyan kâtiplerin metni ne kadar değiştirdiği günümüzde bilinmemektedir.[11][12]

Uzmanların çoğu Yahudilerin Eski Eserleri’nde İsa’nın ikinci kez zikredildiği metnin sahte olmadığı konusunda hemfikirdir. Bu ikinci referansta İsa, (20. Kitap, 9. Bölüm) "adı Yakup olan ve Mesih de denilen İsa’nın kardeşi" şeklinde geçmektedir.[13] Bu parça, Testimonium’dan daha sahih kabul edilmektedir.[1][14][15][16][17][18]

Günümüz uzmanlarının çoğu, 18. Kitap’ta 5. Bölüm’de bahsi geçen, Vaftizci Yahya’nın hapsedilişi ve ölümü kısmının da Josephus tarafından kaleme alındığı ve Hristiyanlar tarafından kaleme alınmış bir ilâve olmadığı konusunda aynı görüştedirler.[19][20][21] Josephus’un anlattığı Yahya’nın ölümü ile Yeni Ahit’te Yahya’nın ölümüne dair yazanlar arasında birkaç fark bulunmaktadır.[19][22] Uzmanların görüşü genellikle bu farklılıkların, Yahya ile ilgili yazanların Hristiyanlar tarafından yapılmış bir ek olmayıp, Josephus’a ait metin olduğu yönündedir, zira eğer metin Hristiyan katipler tarafından yapılmış bir ek olsaydı, Yeni Ahit’te Yahya hakkında anlatılanlarla birebir uyumlu yapmaya çalışmış olacaklarına, halbuki iki metin arasında farklılık olduğuna dikkat çekilmektedir.[19][22][23] Kimi uzmanlar, İsa’nın ve Yahya’nın, Josephus’un geç dönem eserlerinde yer almasının sebeplerini gerekçelendirmişlerdir.[24]

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b c Feldman & Hata 1987, s. 54-57
  2. ^ Flavius Josephus & Maier 1995, s. 12
  3. ^ a b Maier 2007, s. 336-337
  4. ^ a b Schreckenberg & Schubert 1992a, s. 38–41
  5. ^ Dunn 2003, s. 141
  6. ^ Köstenberger, Kellum & Quarles 2009, s. 104-108
  7. ^ Evans 2001, s. 316
  8. ^ Wansbrough 2004, s. 185
  9. ^ Van Voorst 2003, s. 509-511
  10. ^ Ehrman, Bart D. (10 Mart 2019). "Do Any Ancient Jewish Sources Mention Jesus?". The Bart Ehrman Blog. 28 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2022. Birçok uzmanın düşündüğü gibi, eğer bu Josephus'un yazdığı bir metinse, bu metin İsa'nın bilge bir kişi ve öğretmen olduğunu ve insanları şaşkına çeviren işler yapıp hem Yahudiler hem de Yunanlar arasında takipçiler edindiği anlamına gelmektedir; bu metin ayrıca İsa'nın Yahudi liderler tarafından Pilatus huzurunda suçlanıp çarmıha gerilerek infaz edildiğini ve bu olaydan sonra da yine kendilerini ona adamış takipçilerinin var olmaya devam ettiğini göstermektedir (bkz. Yahudilerin Eski Eserleri 18.3.3) 
  11. ^ Cohen, Shaye J. D. (2011). "Josephus". Levine, Amy-Jill; Brettler, Marc Zvi (Ed.). The Jewish Annotated New Testament. s. 576. ISBN 9780195297706. Günümüz uzmanlarının birçoğu Josephus'un bu metni, elimizde olan, günümüzdeki hâliyle yazmadığında hemfikirdir... Uzmanlar, kitabın bu parçasının orijinalinin nasıl yeniden inşa edileceği konusunda birbirinden farklı fikirler sunmuşlardır. 
  12. ^ Schneemelcher & Wilson 2003, s. 490
  13. ^ Feldman & Hata 1987, s. 55-57 Louis H. Feldman, Josephus'un eserinde Yakup hakkındaki kısmın hemen hemen bütün uzmanlar tarafından sahih olarak kabul edildiğini dile getirmektedir.
  14. ^ Van Voorst 2000, s. 83
  15. ^ Flavius Josephus & Maier 1995, s. 284-285
  16. ^ Bauckham 1999, s. 199-203
  17. ^ Painter 2005, s. 134-141
  18. ^ Johnson 2005, s. 98
  19. ^ a b c Evans 2006, s. 55-58
  20. ^ Bromiley 1982, s. 694-695
  21. ^ White 2010, s. 48
  22. ^ a b Painter 2005, s. 143-145
  23. ^ Eddy & Boyd 2007, s. 128-130
  24. ^ Feldman 1984, s. 826
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">İsa</span> Yahudi vaiz ve dinî lider, Hristiyanlığın merkezî figürü

İsa, 1. yüzyılda yaşamış olan bir Yahudi vaiz ve dinî lider. Günümüzde en çok mensuba sahip din olan Hristiyanlığın merkezî figürüdür. Hristiyanlar, Yeşua'nın Eski Ahit'te kehanet edilen ve beklenen Mesih, Tanrı'nın Oğlu ve Tanrı'nın enkarnasyonu olduğuna inanırlar. Yeşua'nın, Yeni Ahit'e göre Yosef (Yusuf) adında dünyevi bir babası olduğu için Yeşua, mensubu olduğu Yahudi toplumunda "Yosef'in oğlu Yeşua" olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Pavlus</span> Erken Hristiyan din adamı ve misyoner (MS y. 5–65)

Pavlus veya Tarsuslu Saul, İsa'nın vaazlarını ve öğretilerini 1. yüzyıl dünyasında pagan inanışındaki Roma dünyasına öğreten bir Hristiyan elçi. Hristiyan olmadan önce tutuculuklarıyla tanınan Ferisilerden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Yahya</span> Yahudi din büyüğü

Yahya veya Yuhanna, İsa'nın çağdaşı, Zekeriya'nın ise oğlu olan Yahudi din büyüğüydü. Hristiyanlıkta Vaftizci Yahya olarak anılır ve aziz kabul edilir. Hristiyanlar tarafından her yıl 24 Haziran'da "Vaftizci Aziz Yuhanna Günü" kutlanır. Bahá’ílik, Sâbiîlik ve İslam'da ise bir peygamber olarak kabul edilir. Bu durum Yeni Ahit'teki Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri ile Kur'an'da ve Bahá’í metinlerinde teyit edilir.

<span class="mw-page-title-main">Josephus</span> MS 1. yüzyılda yaşamış Yahudi tarihçi

Titus Flavius Josephus veya doğum ismiyle Yosef ben Matityahu, Kudüs'te dünyaya gelmiş ve Roma İmparatorluğu'nda, tarih alanında önemli bir etki yaratmış Yahudi tarihçi.

Esseniler, MÖ 2. asırdan MS 1. asra kadar olan dönemde gelişmiş olan ve Yahudiliğin İkinci Tapınak Dönemi'ne denk gelen bir mezheptir. Bazı uzmanlar bu mezhebin Sadok rahiplerinden geldiğini savunmaktadır. Essenilerin sayıları Ferisilerden ve Saddukilerden azdı. Esseniler diğer mezhep mensuplarının yaşadığı kentlerde yaşıyor olmakla birlikte münzevi bir topluluktu. Bazı gruplar kendilerini riyazete, gönüllü fakirliğe, günlük gusle adamıştı. Bu gruplara toplu hâlde, uzmanlar tarafından "Esseniler" denmektedir. Josephus, eserlerinde Essenilerin kalabalık sayılarda gruplardan oluştuklarını ve Roma'nın Yahudiye eyaletinde binlercesinin ikamet ettiğini dile getirmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hirodes Antipa</span> Galilee ve Pereayı yönetmiş antik lider

Hirodes Antipa Galilee ve Perea'yı yönetmiş antik lider. Günümüzde daha çok Vaftizci Yahya ve Nasıralı İsa'nın öldürülmesine neden olan olaylardaki rolü hakkında Yeni Ahit'te anlatılan hikâyelerden ve bu hikâyeler hakkında günümüz medyasında gösterilen filmlerden tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük İsyan</span>

Büyük İsyan veya Birinci Yahudi-Roma Savaşı, Yahudiler tarafından Roma İmparatorluğu'na karşı yapılan üç büyük isyanın ilkidir. Yahudi yerleşim yerlerinin yok edilmesine, halkının yerinden edilmesine, toprağın Roma askeri kullanımı için tahsis edilmesine, Kudüs Tapınağı ve yönetiminin tahrip edilmesine yol açan, milattan sonra gerçekleşen ilk büyük savaştı.

<span class="mw-page-title-main">Makkabiler</span> Yahudiyenin kontrolünü ele geçiren Yahudi asi savaşçı grubu

Makkabiler, Selevkos İmparatorluğu'na bağlı uydu devlet olan Yahudiye'nin kontrolünü eline geçiren Yahudi asi ordusudur. MÖ 164 ila MÖ 63 yılları arasında Haşmonayim hanedanlığı olarak Yahudilik dinini tekrar hayata geçirip İsrail Diyarının sınırlarını genişletti ve Helenizmin etkisini azalttı.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mesih efsanesi teorisi</span> Nasıralı Yeşuanın (İsa) hiç var olmadığını öne süren kuram

Mesih Efsânesi teorisi ya da İsa Efsânesi teorisi ya da kısa şekliyle Efsânecilik, Nasıralı İsa'nın hiç var olmadığını veya var olmuşsa bile Hristiyanlığın kurulmasıyla ve incillerde anlatılanlarla hiçbir bağlantısı olmadığını öne sürer. Mesih Efsânesi teorisi, tarihsel İsa araştırmacılığına aykırı bir duruş sergiler. Tarihî İsa araştırmacılığı ise İncillerde anlatılan olayların birçoğunun tarihî olmadığını fakat İncillerin dallanıp budaklandığı tarihî bir özünün olduğunu savunur.

<span class="mw-page-title-main">Ferisiler</span> Ölümden sonra bedensel dirilişe inanan ve  katı tutumlarıyla tanınan Yahudi grubu

Ferisi Yahudileri veya Ferisiler İkinci Tapınak Dönemi'nde İsrailoğulları içinde doğan bir Yahudi toplumsal hareketi, düşünce okulu ve siyasi grubudur. MS 70'te İkinci Tapınak'ın yıkılması ile birlikte Ferisilerin inançları Rabbani Yahudiliğin akîdelerinin, ibadetlerinin ve ibadetlerde okunan metinlerinin kökenini oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Havariler Çağı</span>

Havariler Çağı, Hristiyanlık tarihinde geleneksel olarak M.S. 33 yılında Kudüs'te İsa'nın dirilişiyle On İki Havari'ye verdiği Büyük Görev'den M.S. 100 yılında Anadolu'da Yuhanna olduğu düşünülen son havarinin ölümüne kadar geçen süreye verilen ad. Geleneksel olarak havarilerin Kudüs'ten dağıldığına ve Havari Makamları'nı kurduklarına inanılır. Hristiyan geleneğinde İsa'nın havarilerinin çağına büyük önem verilir. Havariler Çağı ile ilgili en önemli birinci kaynak Elçilerin İşleri'dir ancak bu kaynağın tarihsel doğruluğu kimileri tarafından sorgulanmaktadır.

Geleneksel Yahudilikte İsa, sahte mesihlerin en zarar verici olanı ve en başarılısı olarak görülmektedir. Bununla birlikte geleneksel Yahudi inancına göre henüz mesih gelmediği ve Mesih Çağı henüz başlamadığı için İsa'nın mesihliğinin ya da tanrılığının reddi Yahudilikte merkezî önem arzeden bir konu olmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tanrı'dan korkanlar</span> Yahudiliğe eğilim gösteren ve kendine has birtakım inanç ve ritüelleri olan bir pagan cemaat

Tanrı'dan korkanlar yahut Tanrı'ya tapanlar Yunan ve Roma dünyasında varlığını sürdüren ve Hellenistik Yahudiliğe sempati besleyen bir gruptur. Aslen Yahudi olmayan bu gruba mensup insanlar, Yahudiliğe geçmeden Yahudilerin uyguladığı gelenek ve ritleri takip etmiş ve bunlardan etkilenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">2. Petrus</span> Katolik mektup

2. Petrus ya da Petrus'un İkinci Mektubu olarak adlandırılan bu kitap, Yeni Ahit'in katolik mektuplarından birisidir. Hristiyanlarca, On İki Havari ya da elçiden birisi olan Petrus tarafından yazıldığına inanılır. Mektubun temel odak noktası, okuyucularını yanlış öğretilerden korumak ve onları bu yönde uyarmaktır.

<span class="mw-page-title-main">İsa'nın vaftizi</span> İsanın hizmetinin başlamasını sağlayan olay

İsa'nın vaftizi, Vaftizci Yahya tarafından peygamber İsa'nın Şeria Nehri'nde vaftiz edilmesi olayıdır. İsa'nın hayatında önemli bir nokta olduğu düşünülen ve Matta, Markos ile Luka incillerinde anlatılan bu olayların bugün Ürdün'de bulunan El-Mağtas'ta gerçekleştiği düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tarihî İsa</span> Tarihsel bir kişilik olarak İsa

Tarihî İsa, Kristolojik tanımların ve İsa'nın diğer Hristiyan anlatımlarının aksine, İsa'nın yaşamının ve öğretilerinin eleştirel tarihsel yöntemlerle yeniden inşasıdır. Ayrıca İsa'nın yaşadığı tarihsel ve kültürel bağlamları da göz önünde bulundurur. Tarihî İsa veya Nasıralı İsa, MÖ 4-7 arasında, muhtemelen Nasıra'da doğmuş; MS 30-31'de Kudüs'te yaşamış bir Yahudi gezgin vaizdi. 28 yılından itibaren Celile ve Yahudiye'de halka vaaz vermeye başladı. Aradan geçen iki ila üç yıl sonra, Roma valisi Pontius Pilatus'un emriyle Roma askerleri tarafından çarmıha gerildi. Yeni Ahit, Hristiyanlık inancının ilk belgesi olarak, İsa hakkında yapılan tarihi araştırmaların en önemli kaynağıdır. İsa, havarilerini topladı ve Yahudilere Tanrı’nın Krallığı’nda krallığını ilan etti, bu nedenle halkını tövbe etmeye çağırdı. Havarileri, ölümünden sonra onu İsa Mesih, Mesih ve Tanrı'nın Oğlu olarak ilan ettiler. Bu olayın sonrasında, yeni bir dünya dini olan Hristiyanlık doğdu. İsa, Hristiyanlığın dışında da önemli hale geldi.

<i>Yahudi Savaşı</i>

Yahudi Savaşı İngilizcede Yahudilerin Savaşları olarak da anılır, 1. yüzyılın Romalı-Yahudi tarihçisi Josephus tarafından yazılmış bir kitaptır. Steve Mason tarafından "Batı tarihinin en etkili İncil dışı metni" olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Skeva</span> Gezgin bir şeytan çıkarıcısı

Skeva, Elçilerin İşleri 19, 14'te aktarıldığına göre bir Yahudi başkâhini ya da gezgin bir şeytan çıkarıcısı.