Josef Mengele
| Dr. Josef Mengele | |
|---|---|
 Josef Mengele, 1944 | |
| Lakabı | Ölüm Meleği |
| Doğum | 16 Mart 1911 Günzburg, Almanya |
| Ölüm | 7 Şubat 1979 (67 yaşında) Bertioga, Brezilya |
| Bağlılığı |  Nazi Almanyası |
| Branşı |  Schutzstaffel |
| Hizmet yılları | 1938-1945 |
| Rütbesi |  Hauptsturmführer (Yüzbaşı) |
| Çatışma/savaşları | II. Dünya Savaşı |
| Ödülleri | Demir Haç |
Josef Rudolf Mengele (Almanca telaffuz: [ˈjoːzɛf ˈmɛŋələ]; 16 Mart 1911 – 7 Şubat 1979), Nazi toplama kampı Auschwitz-Birkenau'da yaptığı acı verici ölümcül deneylerle bilinen bir Alman Nazi doktor. 2 milyon kişinin insanlık suçu işlenerek öldürülmesinden sorumlu tutulmaktadır.
Savaştan önce, antropoloji ve tıp alanında doktora yapmış ve bir araştırmacı olarak kariyerine başlamıştır. 1937'de Nazi Partisi'ne ve 1938'de SS'e katıldı. II. Dünya Savaşı'nın başlangıcında tabur sağlık görevlisi olarak atandı, ardından 1943'ün başlarında Nazi toplama kampları servisine transfer edildi ve Auschwitz'e atandı, burada insan denekler üzerinde genetik araştırma yapma fırsatını yakaladı. Deneyleri, kurbanların sağlığına veya güvenliğine bakılmaksızın, öncelikle ikizlere odaklandı.[1][2]
Savaştan sonra Mengele Güney Amerika'ya kaçtı. Eski SS üyelerinden oluşan bir ağ tarafından desteklenerek Temmuz 1949'da Arjantin'e gitti. Başlangıçta Buenos Aires'te ve çevresinde yaşadı, daha sonra 1959'da Paraguay'a ve 1960'ta Brezilya'ya kaçtı, bu sırada Batı Almanya, İsrail ve onu mahkemeye çıkarmak isteyen Simon Wiesenthal gibi Nazi avcıları tarafından aranıyordu. Mengele, Batı Alman hükûmetinin iade taleplerine ve İsrail istihbarat teşkilatı Mossad'ın gizli operasyonlarına rağmen yakalanmadı. 1979'da Bertioga kıyılarında yüzerken felç geçirdikten sonra boğuldu ve Wolfgang Gerhard takma adıyla gömüldü.[3] Kalıntıları parçalandı ve 1985'te yapılan adli tıp muayenesi ile cesedin kendisine ait olduğu teşhis edildi.
Hayatı
Gençlik yılları
Mengele, Münih Üniversitesi ve Frankfurt Üniversitesi'nden tıbbi antropoloji üzerine doktora yaptı. Ocak 1937 yılında Frankfurt'ta Kalıtsal Biyoloji ve Irk Hijyen Enstitüsünde çoğunlukla ikizler ile ilgili genetik alanında yaptığı araştırma ile tanınan lider bir bilim insanı olan doktor Otmar Freiherr von Verschuer'ın asistanı oldu.
Naziler arasında
1937 yılında Nazi Partisi'ne katıldı. 1938 yılında tıp diplomasını aldı ve SS'e katıldı. Mengele 1940 yılında orduya, daha sonra Waffen-SS'de bir asker olarak sivrildi. SS, muharebe kolu sağlık hizmetleri için gönüllü oldu. Haziran 1941 yılında Ukrayna cephesindeki çabaları için İkinci Sınıf Demir Haç verildi. Rus cephesinde mücadele etti ve yaralandı. Üç Alman askerinin hayatını kurtardığı için SS-Hauptsturmführer (Yüzbaşı) rütbesine terfi etti.
Toplama kampları
Toplama kamplarında mahkûmlar üzerinde tüyler ürpertici insan deneyleri gerçekleştirdiği için, insanlar üzerinde yaptığı, onları ölüme kadar götüren, tıbbi deneylerden dolayı, doktor olmasının da etkisiyle kendisine "Ölüm Meleği" adı verildi. Toplama kampındaki mahkûmların hangisinin öldürüleceği, zorla çalıştırılacağı ve üstünde deney yapılacağını belirleyen SS doktorlarından biridir.
Savaşın ardından
1944 yılının başında savaş suçlusu ilan edildi. Diğer birçok Auschwitz doktoruyla, Mengele 17 Ocak 1945 tarihinde Aşağı Silezya Gross-Rosen toplama kampına transfer oldu. Kampta tıbbi kayıtların çoğu zaten SS tarafından tahrip edilmişti. Kızıl Ordu 27 Ocak 1945'te Auschwitz'i ele geçirdi. Mengele, Sovyetler gelmeden bir hafta önce, 18 Şubat'ta Gross-Rosen kampından kaçtı ve batıya, Saaz'a (şimdi Žatec) bir Wehrmacht subayı kılığında seyahat etti. Haziran ayında Amerikalılar tarafından savaş esir alındı fakat büyük savaş suçlusu listesinde olduğu tespit edilemedi. Temmuz ayının sonunda serbest bırakıldı ve adı "Fritz Ullman" olarak, daha sonra "Fritz Hollmann" olarak değiştirilmiş sahte belgeler hazırladı.
Auschwitz'teki kayıtlarını kurtarmak için Sovyet işgali altındaki bölgeye bir gezi de dahil olmak üzere kaçak olarak birkaç ay gezdi ve çiftçi olarak Rosenheim yakınlarında bir iş buldu. Yakalanacağı ve ölüm cezası alacağı endişesi ile 17 Nisan 1949 tarihinde Almanya'dan kaçtı. Eski SS üyeleri tarafından yardım alarak Cenova'ya gitti. Orada Uluslararası Kızıl Haç Komitesi tarafından takma adı "Helmut Gregor" isminde bir pasaport aldı. Temmuz ayında Arjantin'e gitti. Karısı ona eşlik etmeyi reddetti ve 1954 yılında boşandılar.
Güney Amerika'da
Savaşın bitmesinden sonra ilk olarak başka bir isimle Avusturya'da saklandı, daha sonra ölene kadar kalacağı Güney Amerika'ya kaçtı. Burada, 1959'a kadar Arjantin'de yaşadı.
Mengele, Vicente Lopez banliyösünde bir yatılı evde ikâmet ederken Arjantin'in başkenti Buenos Aires'te bir marangoz olarak çalıştı. Birkaç hafta sonra, Buenos Aires'te daha varlıklı bir mahallede Nazi sempatizanı olan birisinin evine taşındı. Ailenin tarım ekipmanları şirketinde bir tezgahtar olarak çalıştı ve 1951 yılında başlayan bölge satış temsilciliği vasıtasıyla Paraguay'a sık geziler yaptı. 1953 yılında Buenos Aires'in merkezinde bir dairede ikâmet etti. 1954 yılında Olivos banliyösünde bir ev kiraladı. 1992 yılında Arjantin hükûmeti tarafından yayımlanan dosyalarda, Mengele'nin Buenos Aires'te yaşarken kürtaj yapabilmesi dahil olmak üzere lisansı olmadan doktorluk yapabildiğini göstermektedir.
Ölümü
Mengele'nin sağlığı 1972'den beri giderek kötüleşiyordu. 1976'da felç geçirdi,[4] yüksek tansiyon geçirdi ve dengesini etkileyen bir kulak enfeksiyonu geçirdi.
7 Şubat 1979'da, Brezilya'nın Bertioga adlı sahil beldesinde arkadaşları Wolfram ve Liselotte Bossert'i ziyaret eden Mengele, denizde yüzerken tekrar inme geçirdi ve boğularak hayatını kaybetti.[5] Cesedi, Mengele'nin 1971'den beri kullandığı kimliği "Wolfgang Gerhard" adı altında Embu das Artes'e gömüldü.[6] Mengele'nin sonraki yaşamında kullandığı diğer takma adlar arasında "Dr. Fausto Rindón" ve "S. Josi Alvers Aspiazu" yer alıyordu.[7]
Kimliği Campinas Devlet Üniversitesi uzmanları tarafından DNA testi yapılarak anlaşıldı.
İnsanlık suçları
Daha sonraları insanlık suçu olarak kabul edilen testlerinden bazıları; bir SS subayının kötü şartlara ne kadar dayanabileceğini ölçtüğü, Nazi kamplarında toplanan Yahudiler, "Saf Cermen" soyundan olmayanlar veya engelli insanlar üzerinde yaptıkları testlerdir. Bu testlerde kobaylara asker üniforması giydiriliyor ve bir SS subayının paraşütle uçaktan atladığında ne kadar basınca dayanabileceğini ölçmek için, kobayı bir basınç odasına sokuyor; bu odada iç organları patlayana kadar basınç uygulanıyordu. Diğer bir deneyde ise Kuzey Kutbu'na gidecek bir SS subayının deniz soğuğuna ne kadar dayanabileceğini ölçen testti. Bu testin kobay üzerinde uygulanışı ise, onu buz dolu bir küvete sokmak ve soğuktan ölene kadar onu gözetim altında tutmaktı.
Deneylerinden bir diğeri ise; "Saf Cermen" ırkları üzerinde uygulanacak testlerin kobaylığını, toplama kamplarındaki Yahudi ağırlıklı esirler üzerinde uygulamaktı. Cermen soyundan gelen ari ırktan doğan çocukların göz renkleri mavi renkten farklı bir renk olursa; bu rengi mavi renk ile değiştirmek üzerine deneyler yapıyor; bu deney sonucu elde ettiği sıvıları esirlerin göz bebeklerine şırınga aracılığı ile enjekte ediyordu. Bu yaptığı test ise başarısızlıkla sonuçlanmış ve birçok insanın kör olup ölmesi ile sonuçlanmıştır. Aynı zamanda birçok esir üzerinde anestezi uygulamadan vücutlar üzerinde kanlı deneyler yapmıştır. Küçük çocuklara, ciddi hastalıkların mikropları enjekte edildi ve bu hastalıklara çocukların ne kadar dayanabildikleri ölçüldü. Pek çok masum çocuk, işkence çekti, sakat kaldı veya öldü. Josef Mengele cüceler üstünde de acımasız deneyler yaptı. Örneğin Cüce kardeşler üzerinde ırk araştırmaları yaptı, litrelerce kan aldı. Kampa yeni gelenleri eleyen, gaz odasına gönderen Dr. Mengele, cüce deneylerinde 2 bin ve ayıklama işlemlerinde de 2 milyon kişinin ölümünden sorumlu tutuldu.[8]
Resim galerisi
1949 yılında Arjantin'e kaçmak için kullandığı İtalyan pasaportu
Josef Mengele'nın kullandığı imzası
Kobay olarak kullandığı çocuklardan bazıları
Blok 10 - Auschwitz I Tıbbi deneyler bloğu
İlgili film
Kaynakça
- ^ Kubica 1998, s. 320.
- ^ Astor 1985, s. 102.
- ^ USHMM: Josef Mengele.
- ^ Levy 2006, ss. 289, 291.
- ^ Levy 2006, ss. 294–295.
- ^ Blumenthal 1985, s. 1.
- ^ Zentner & Bedürftig 1991, s. 586.
- ^ "Ölüm Meleğinin acımasız deneyleri". 23 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2015.
Dış bağlantılar
- İlgili haber: Nazi doktoru pişmanlık duymamış[] Ntvmsnbc.com
