Josef Dietrich
| Josef Dietrich | |
|---|---|
 | |
| Lakabı | Papa Sepp |
| Doğum | 28 Mayıs 1892 Hawangen, Allgäu, Schwaben |
| Ölüm | 21 Nisan 1966 (73 yaşında) Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg |
| Bağlılığı |
|
| Branşı |  Waffen-SS |
| Hizmet yılları | 1911-1945 |
| Rütbesi | SS-Oberstgruppenführer |
| Komutası | "Leibstandarte Adolf Hitler" Alayı, 1. SS Panzer Tümeni "Leibstandarte SS Adolf Hitler", 1. SS Panzer Kolordusu, 6. SS Panzer Ordusu |
| Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
| Ödülleri |             |
| İmza | |
 | |
Josef Dietrich (28 Mayıs 1892, Hawangen, Allgäu, Schwaben - 24 Nisan 1966, Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg), Alman Waffen-SS generali, Oberstgruppenführer. 1929 yılı öncesinde Adolf Hitler'in şoförü ve korumasıydı. Nazi döneminde SS komutanı olarak Uzun Bıçaklar Gecesinde SA'nın temizlemesinde etkin rol oynadı. II. Dünya Savaşı'nda 1. SS Panzer Tümeni "Leibstandarte SS Adolf Hitler"in komutanı olarak tanındı. Askerler tarafından ona "Papa Sepp" (okunuşu: Papa Zep / anlamı: Sepp Baba) diye hitap edildi.
İlk yılları
Josef "Sepp" Dietrich 28 Mayıs 1892'de Alman İmparatorluğu, Bavyera Krallığı'nda Memmingen yakınlarındaki Hawangen'de doğdu.[1]
I. Dünya Savaşı
1911 yılında Augsburg'daki 4. "Bayerische Feldartillerie-Regiment "König"" (4. Bavyera Sahra Topçu Alayı "Kral") ile Bavyera Ordusu'na katıldı.[2] Birinci Dünya Savaşı'nda Bavyera saha topçusu olarak görev yaptı.[2] 1917'de Gefreiter rütbesine terfi etti ve 2. sınıf Demir Haç ile ödüllendirildi.[3] 1918 yılında Unteroffizier (Onbaşı) rütbesine terfi etti.[1] Son Bavyera Ordusu kayıtlarında Dietrich'in 1. sınıf Demir Haç sahibi olduğu da belirtilmektedir.[3]
Savaşlar arası dönem
Weimar Cumhuriyeti'nde
Dietrich, Birinci Dünya Savaşı sona erdikten sonra polis ve gümrük memuru gibi çeşitli işlerde çalıştı.[1][2] 1928'de Nazi Partisi'ne (NSDAP) katıldı, NSDAP yayıncısı Eher Verlag'da iş buldu ve Hitler'in Schutzstaffel (SS) korumasının komutanı oldu.[4] NSDAP numarası 89.015 ve SS numarası 1.117 idi.[5] Dietrich, Münih'teki "Tankstelle-Blauer-Bock" benzin istasyonunda işvereni olan Christian Weber tarafından Nazizm ile tanıştırılmıştı.[6] Hitler'e Almanya turlarında eşlik etti.[1] Daha sonra Hitler ona çeşitli SS görevleri de dahil olmak üzere başka işler ayarladı ve Reich Şansölyeliği'nde yaşamasına izin verdi. Dietrich 5 Ocak 1930'da Aşağı Bavyera delegesi olarak Reichstag'a seçildi.[2]
1931 yılına gelindiğinde "SS-Gruppenführer" olmuştu.[1] Nazi Partisi 1933 yılında iktidarı ele geçirdiğinde, hiyerarşide hızla yükseldi.[1] Leibstandarte SS Adolf Hitler (LSSAH) komutanı ve Prusyanın devlet konseyi üyesi oldu.[1] Hitler'in yakın arkadaşlarından biri olan Dietrich, SS amiri Heinrich Himmler'i sık sık göz ardı edebiliyor, hatta bir keresinde Himmler'i "Leibstandarte" kışlasına sokmuyordu. LSSAH sonunda Waffen-SS'nin seçkin bir bölüm haline geldi. Birim sözde Himmler'e bağlı olsa da, Dietrich gerçek komutandı ve günlük idareyle ilgileniyordu.[7]
1934 yazında Dietrich Uzun Bıçaklar Gecesi'nde kilit bir rol oynadı. Hitler, Dietrich ve "Leibstandarte "den bir birlikle birlikte 30 Haziran'da Ernst Röhm'ün tutuklanmasını bizzat denetlemek üzere Bad Wiessee'ye gitti. Daha sonra saat 17:00 sularında Dietrich, Hitler'den "Leibstandarte "nin bir "infaz mangası" oluşturması ve bazı Sturmabteilung (SA) liderlerinin tutulduğu Stadelheim hapishanesine gitmesi için emir aldı.[8] Orada, hapishane avlusunda, "Leibstandarte" atış mangası beş SA generalini ve bir SA albayını vurdu.[9] Rejim tarafından hain olarak tanımlanan diğer SA personeli, Hitler'in kendisine altı adam alıp Adalet Bakanlığına giderek bazı SA liderlerini vurmasını söylemesinin ardından "Leibstandarte"nin bir birimi tarafından Berlin'de vuruldu.[1][10] Kısa bir süre sonra Dietrich, SS-Obergruppenführer rütbesine terfi etti.[2] Dietrich'in rolü daha sonra savaş sonrası bir mahkemeden 19 ay hapis cezası almasını sağladı.[1]
II. Dünya Savaşı
1943 yılında, Benito Mussolini'nin metresi Clara Petacci'yi kurtarmak için İtalya'ya gönderildi. Birçok Alman askeri madalya aldı ama aynı zamanda savaş esirlerine kötü muamele yaptığı için ünlü oldu.
Dietrich, Normandiya Çıkarması'nda I.SS-Panzerkorps'a komuta etti. Başarısı nedeniyle, Hitler onu 6.SS-Panzer-Armee komutanlığına terfi ettirdi. Dietrich 1944 yılında Bulge Muharebesi'nde 6.SS-Panzer-Armee'ye komuta etti.
1943 yılındaki Harkiv'de komutanı olduğu 1. SS Panzer Tümeni Leibstandarte'nin işlediği savaş suçları ile bağlantılı olarak bir Sovyet mahkemesi tarafından gıyaben idama mahkûm edildi.
Josef Dietrich Eşi ile beraber ABD'nin 36. Piyade Tümeninin bulunduğu Avusturya'nın St. Pölten'in kuzeyinde Krems an der Donau'da 9 Mayıs 1945 tarihinde teslim oldu.
Savaştan sonra
16 Temmuz 1946 tarihinde Malmedy'deki ABD mahkûmlarının infazı için emir verdiği gerekçesiyle Malmédy katliamı davasında müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Diğer Alman subaylar tarafından savunularak ifade vermeleri nedeniyle cezası 25 yıl olarak kısaltılmıştır. ABD Savaş Suçluları Hapishanesinde Bavyera'daki Landsberg am Lech de 1 No'lu bölüme hapsedildi. Dietrich, sadece on yıl hapis yattı ve 22 Ekim 1955 tarihinde şartlı olarak tahliye edildi. Ancak, Ağustos 1956'da Ludwigsburg'da tekrar tutuklandı. 1934 yılında SA liderlerinin öldürülmesi olayındaki rolü için 6 Mayıs - 14 Mayıs 1957 tarihleri arası yargılandı. 14 Mayıs 1957 tarihinde 19 ay hapis cezası aldı ve Landsberg Hapishanesi'ne konuldu. 2 Şubat 1958 tarihinde kalp rahatsızlığı ve bacaklarda dolaşım sorunları nedeniyle serbest bırakıldı. Josef Dietrich HIAG adlı Waffen SS gazileri yardımlaşma örgütü için faaliyetlerde bulundu[11][12] ve Ludwigsburg'a yerleşti.
Savaş sonrası Batı Alman hükûmeti Dietrich'in askeriyeden emekli olacağı söylentilerini yalanladı. Eski askerler onun maddi sıkıntıda olduğunu öğrenince hatırı sayılır miktarda maddi katkıda bulundular.
Dietrich 1966 yılında 73 yaşında Ludwigsburg'da bir kalp krizi sonucu öldü. Cenazesine emrinde savaşmış olan veteran askerler ve meslektaşlarıyla beraber 6.000 kişi katılmıştır.[13] Dietrich iki kez evlendi. 1937 yılında boşandığı ilk eşinden üç çocuğu vardı. 1942 yılında yeniden evlendi.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h i Snyder 1994, s. 66.
- ^ a b c d e Zentner & Bedürftig 1997, s. 197.
- ^ a b Ailsby 1997, s. 33.
- ^ Cachay, Bahlke & Mehl 2000, s. 350.
- ^ Biondi 2000, s. 7.
- ^ Messenger 2005, s. 39.
- ^ Cook & Bender 1994, ss. 19, 33.
- ^ Cook & Bender 1994, ss. 22, 23.
- ^ Cook & Bender 1994, s. 23.
- ^ Cook & Bender 1994, s. 24.
- ^ Caddick-Adams 2014, s. 753.
- ^ Large 1987.
- ^ Parker 2014, s. 216.
Bibliyografya
- İngilizce
- Ailsby, Christopher (1997). SS: Roll of Infamy. Motorbooks Intl. ISBN 0-7603-0409-2.
- Biondi, Robert (2000). SS Officers list: (as of 30 January 1942): SS-Standartenfuhrer to SS-Oberstgruppenfuhrer: Assignments and Decorations of the Senior SS Officer Corps. Schiffer Publishing. ISBN 978-0-7643-1061-4.
- Caddick-Adams, Peter (2014). Snow and Steel: The Battle of the Bulge, 1944–45. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-933514-5.
- Cook, Stan; Bender, Roger James (1994). Leibstandarte SS Adolf Hitler: Uniforms, Organization, & History. San Jose, CA: R. James Bender. ISBN 978-0-912138-55-8.
- Dollinger, Hans (1967) [1965]. The Decline and Fall of Nazi Germany and Imperial Japan. New York: Bonanza. ISBN 978-0-517-01313-7.
- Flaherty, T. H. (2004) [1988]. The Third Reich: The SS. Time-Life. ISBN 1-84447-073-3.
- Hyde, Montgomery (1985). Crimes and Punishment. Marshall Cavendish. ISBN 978-0863073724.
- Large, David C. (1987). "Reckoning without the Past: The HIAG of the Waffen-SS and the Politics of Rehabilitation in the Bonn Republic, 1950–1961". The Journal of Modern History. University of Chicago Press. 59 (1): 79-113. doi:10.1086/243161. JSTOR 1880378.
- MacKenzie, S.P. (1997). Revolutionary Armies in the Modern Era: A Revisionist Approach. New York: Routledge. ISBN 9780415096904. 18 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022.
- Messenger, Charles (2005). Hitler's Gladiator: The Life and Wars of Panzer Army Commander Sepp Dietrich. Londra. ISBN 978-1-84486-022-7.
- Messenger, Charles (1988). Hitler's Gladiator: The Life and Times of Oberstgruppenfuhrer and Panzergeneral-Oberst Der Waffen-SS Sepp Dietrich. London: Brassey's Defence. 9780080312071. OCLC 493909863.
- Neitzel, Sönke (2007). Tapping Hitler's Generals: Transcripts of Secret Conversations, 1942–45. Frontline Books. ISBN 978-1-84415-705-1.
- Parker, Danny S. (2014). Hitler's Warrior: The Life and Wars of SS Colonel Jochen Peiper. Boston: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-82154-7. 29 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich. Da Capo Press. ISBN 978-1-56924-917-8.
- Stein, George H. (1984). The Waffen SS: Hitler's Elite Guard at War, 1939–1945. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 0-8014-9275-0.
- Weale, Adrian (2012). Army of Evil: A History of the SS. New York; Toronto: NAL Caliber (Penguin Group). ISBN 978-0-451-23791-0.
- Zentner, Christian; Bedürftig, Friedemann (1997) [1991]. The Encyclopedia of the Third Reich. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-3068079-3-0.
- Almanca
- Cachay, Klaus; Bahlke, Steffen; Mehl, Helmut (2000). Echte Sportler – gute Soldaten. Die Sportsozialisation des Nationalsozialismus im Spiegel von Feldpostbriefen (Almanca). Weinheim, München Germany: Beltz Juventa. ISBN 978-3-7799-1130-2.
- Höhne, Heinz. Der Orden unter dem Totenkopf, Verlag Der Spiegel, Hamburg 1966; English translation by Richard Barry entitled The Order of the Death's Head, The Story of Hitler's SS, London: Pan Books (1969). 0-330-02963-0.
- Meyer, Georg (1987). "Auswirkungen des 20. Juli 1944 auf das innere Gefüge der Wehrmacht bis Kriegsend und auf das soldatische Selbstverständnis im Vorfeld des westdeutschen Verteidigungsbeitrages bis 1950/51" [Effects of 20 July 1944 on the internal structure of the Armed Forces to end the war and the soldier's self-understanding in advance of the West German defense contribution to 1950/51]. Aufstand des Gewissens. Der militärische Widerstand gegen Hitler und das NS-Regime 1933–45 [Revolt of conscience. The military resistance against Hitler and the Nazi regime from 1933 to 1945] (Almanca) (3. bas.). Herford, Germany: E.S. Mittler. ISBN 978-3-8132-0197-0.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Thomas, Franz (1997). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 1: A–K] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.
- Thomas, Franz; Wegmann, Günter (1998). Die Ritterkreuzträger der Deutschen Wehrmacht 1939–1945 Teil III: Infanterie Band 4: C–Dow [The Knight's Cross Bearers of the German Wehrmacht 1939–1945 Part III: Infantry Volume 4: C–Dow] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2534-8.
