İçeriğe atla

Jolo

Koordinatlar: 5°58′23″K 121°9′0″D / 5.97306°K 121.15000°D / 5.97306; 121.15000
Jolo
Harita
Coğrafya
TakımadasıSulu Takımadaları
Diğer adalar
  • Basilan
  • Jolo
  • Tawi-tawi
Yüzölçümü&0000000000000869.000000869 km2
Zirve 803
Siyasi
Adadaki ülke(ler)
  • Philippines
Yerleşim yerleri
  • 87,998
Demografi
Nüfus&0000000000002015.0000002.015
Etnik grup(lar)
  • Banguingui
  • Bajau
  • Suluk/Tausug

Jolo (Tausug dili: Sūg) güneybatı Filipinler'de volkanik bir adadır ve aynı adı taşıyan başkentin bulunduğu Sulu eyaletinin birincil adasıdır. Sulu Takımadalarında, Borneo ve Mindanao arasında yer alır ve yaklaşık 500.000 kişilik bir nüfusa sahiptir.

Ada da, Jolo Volkanlar Grubu denen bir dizi volkan bulunur ve aktif Bud Dajo cüruf konisi de dahil olmak üzere çok sayıda volkanik koni ve kratere adada rastlanır. Terörist grup Ebu Seyyaf militanlarının da karargahı olmuştur.

Tarih

Sulu ili içinde Jolo adasının yeri

Filipinler'de yüzyıllar boyunca süren İspanyol egemenliği sırasında bir dizi başarısız girişimden sonra, İspanyol kuvvetleri 1876'da Sulu Sultanı'nın ikametgahı olan Jolo şehrini ele geçirdi onunla antlaşma yaptılar.

O yıl İspanyollar, Jolo'yu işgal etmek için büyük bir sefer başlattı. Köle baskınlarını kesin olarak durdurma ihtiyacından ve güneyde diğer Batılı güçlerin varlığından endişe duymaktan (İngilizler 19. yüzyılda Jolo'da ticaret merkezleri kurmuştu ve Fransızlar, nakit sıkıntısı çeken Madrid, İspanya hükûmetine sürekli Basilan Adası'nı satın almayı teklif ediyorlardı), İspanyollar bu güney sınırındaki hakimiyetlerini pekiştirmek için son bir girişimde bulundular. O yılın 21 Şubat'ında İspanyollar, 11 nakliye, 11 gambot ve 11 buharlı gemi ve 9.000 askerden oluşan büyük bir birlikle Jolo'ya saldırıya geçti. Amiral Jose Malcampo başkanlığındaki birlik, Jolo'yu ele geçirdi ve Kaptan ile bir İspanyol yerleşim yeri kurdu. Bir garnizon kurmak ve askeri vali olarak görev yapmak üzere atanan Pascual Cervera ; Mart 1876'dan Aralık 1876'ya kadar görev yaptı ve ardından Tuğgeneral Jose Paulin (Aralık 1876 - Nisan 1877), Albay Carlos Martinez (Eylül 1877 - Şubat 1880), Albay. Rafael de Rivera (1880–1881), Albay. Isidro G. Soto (1881–1882), Albay. Eduardo Bremon, (1882), Albay. Julian Parrado (1882–1884), Albay. Francisco Castilla (1884–1886), Albay. Juan Arolas (1886–1893), Albay. Sezar Mattos (1893), Gen. Venancio Hernandez (1893–1896) ve Albay. Luis Huerta (1896–1899) geldi. Burada görev yaptılar. Sonrasında ada Paris Antlaşması (1898) ile İspanyol hakimiyetinden ABD hakimiyetine girecektir.

Fransız kaşif Jules Dumont d'Urville, Jolo Sultanını ziyaret ediyor

1878'de İspanyollar Jolo'yu bir çevre duvarı ve kule kapılarıyla güçlendirdiler, Puerta Blockaus, Puerta España ve Puerta Alfonso XII adlı iç kaleler inşa ettiler; ve Princesa de Asturias ve Torre de la Reina adlı iki dış sur. Kendi teğmen komutanına sahip bir süvari de dahil olmak üzere birlikler, duvarların koruyucu sınırları içinde garnize edildi. Jolo'dan, 1880 Col. Vali olarak atanan Rafael Gonzales de Rivera, 6. Alayı Siasi ve Bongao adalarına gönderdi. İspanyollar ara sıra saldırıya uğrayacağı için kalelerinde güvende değillerdi. 22 Temmuz 1883'te, isimsiz üç juramentado'nun Jolo kasabası meydanına girmeyi başardığı ve üç İspanyol'u öldürdüğü bildirildi; "Ajuramentado" kelimesi, Jolo garnizonunda görev yaparken bu tür birkaç eyleme tanık olduktan sonra İspanyol albay Juan Arolas tarafından ilk defa kullanıldı.

İspanyollar ve Sulu Sultanı 22 Temmuz 1878'de Barış Antlaşması'nı imzaladılar. [1][2]

Amerikalılar 1899'da geldi ve yüzyılın başında Filipin-Amerikan Savaşı Luzon'da şiddetleniyordu. Amerikalılar güçlerini dağıtmamak için klasik böl ve yönet taktiğini uyguladılar.[3]

1913'te dört günlük Bud Bagsak Savaşı

Başlangıçta Sultan Kiram, kontrolün Amerikalılara devredilmesinden hayal kırıklığına uğramış ve İspanyolların yenilgisinden sonra Sulu takımadalarının egemenliğini yeniden kazanmayı beklemişti.  Ancak Tuğgeneral John C. Bates'in asıl amacı, Filipin-Amerikan Savaşı'nda saltanatın tarafsızlığını garanti etmek, kuzeydeki Aguinaldo taraftarı isyancı Hristiyan Filipinlilerle birleşmesini engelleyip, ABD güçlerinin isyanı bastırması için zaman kazanmak ve Mindanao'da düzeni sağlamaktı. Bazı müzakerelerin ardından Bates Antlaşması imzalandı.[4]

Bu anlaşma, daha önceki İspanyol anlaşmasına dayanıyordu ve çeviri tutarsızlığını korudu: İngilizce versiyon tam bir bağımlılığı tanımlarken, Tausug versiyonu bir himayeyi tanımladı.[] Bates Antlaşması Amerikalılara orijinal İspanyol antlaşmasından daha fazla yetki vermesine rağmen, antlaşma Amerika'da hâlâ Sultan'a çok fazla özerklik tanıdığı için eleştirildi.[] Moro'nun kölelik uygulamasını tanıyan belirli bir madde, Washington DC'de en çok eleştirilen maddelerden biriydi. Ancak Bates'inde sonrada belirttiği gibi bu anlaşma zaman kazanma amaçlı kuzeydeki isyanı bastırdıktan sonra güneye daha fazla birlik sevk etmek için yapılmış bir oyalama kandırmacaydı.[] Nitekim, Bates Antlaşması'nın yarattığı barış uzun sürmedi.[] 1902'de kuzeydeki isyan bastırılır bastırılmaz,1903'te çatışmalar tekrar başladı. Müslümanlar, Mindanao'da 1903'ten 1914'e kadar süren siyasi-askeri bir hükûmet olan Moro eyaletini reddettiklerinde ve kısa süre sonra Moro İsyanı patlak verdiğinde bu durum apaçık ortaya çıktı. Moro eyaletinin kurulmasından ancak iki ay önce, Amerikan sömürge hükûmetinin tüm boş arazileri kamu arazisi olarak ilan edip sınıflandırdığına dikkat çekilmelidir.[] Deklarasyonun hemen ardından Amerikan yatırımları Mindanao'ya girdi ve Hristiyanların kitlesel göçü teşvik edildi,[5] bu da Morolarda ve onların bir kolu olan Tausuglar arasında tepkiye neden olmuştur. Öte yandan Severina Luna de Orosa ve kocası Sixto Orosa, Jolo'da çalışan ve bölgeye batı tıbbını getiren ilk Hristiyan doktorlardı.

Jolo'daki Tülay Merkez Camii

Jolo, İkinci Dünya Savaşı sırasında Japonlar tarafından işgal edildi. 2 Nisan 1945'te ABD 163. Alayı'nın 2. Taburu, 41. Tümen (eski adıyla Montana Ulusal Muhafızları), Borneo adası ile Filipinler arasında, Sulu Takımadaları'ndaki Sanga Sanga ve Bongao'ya çıktı. Bir hafta sonra, alayın diğer iki taburu Mindanao'dan ayrıldı ve Jolo'ya indi ve burada, adanın en yüksek noktası olan, ağır bir şekilde savunulan Daho Dağı'na tırmanmaya başladılar. Jolo Sultanı, takımadaların 300.000 Müslüman'ının lideri 2. Muhammed Cenail Abirin, Albay'ı karşıladı. 163.'üncü Alay komutanı William J. Moroney ve adanın Japonlardan kurtulmasına yardım sözü verdi. Üç haftalık savaşta 163.birlikten 37 kişi öldü ve 191 kişi yaralandı. Yaklaşık 2.600 Japon askeri öldürüldü bu çatışmalarda Japonların banzai ve seppuku gelenekleri nedeniyle teslim olmayıp ölünceye veya zafer kazanamadıklarında intihar edinceye kadar savaştıklarından Jolo'da yalnızca 87 Japon askeri yakalanmış veya teslim olmuştur. Yerel savaşçılar[6] Ağustos 1945'te İmparatorluk Ordusu teslim olduktan sonra ormanda saklanan birçok Japon başıboş askeri öldürmüştür.

Adadaki barış, ABD işgali sonrası Filipinler hükûmetine karşı Moro isyanının tekrar alevlenmesi ile bozulmuş, Şubat 2005'te 4.000 ila 5.000 Filipin askerinin Nur Misuari'nin takipçileriyle birlikte Abu Sayyaf grubundan yaklaşık 800 İslamcı militanla çatışmasıyla yeniden alevlenmiştir. Mücadele bugün de devam ediyor.12.000 kadar insanın çatışmalardan kaçtığı düşünülmektedir.

27 Ocak 2019'da Jolo'daki Karmel Dağı Meryem Ana Katedrali bombalandı.[7]

Kaçırma Olayları

22 Eylül 2015'te Norveç, Sotra'dan 56 yaşındaki Kjartan Sekkingstad, 2 Kanadalı erkek, 68 yaşındaki John Ridsdel 67 yaşında Robert Hall, Hall'un kız arkadaşı ve Filipinli bir kadın, Marites Flor ile birlikte Samal Adası'ndaki lüks bir turizm beldesinden Abu Sayyaf İslamcı gerillalar tarafından kaçırıldı. .Nisan ve Haziran 2016'da fidye ödenmediği için Kanadalıların başları kesildi ve Haziran 2016'da Flor serbest bırakıldı.[8]

17 Eylül 2016'da İslamcı esir Abu Sayyaf'ın serbest bırakılması için 638.000 dolar fidye almasının ardından Sekkingstad,Manila'nın yaklaşık 960 kilometre güneyindeki Jolo adasında serbest bırakıldı. Asi grup Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi'ne (MNLF) teslim edildi. MNLF hükûmetle barış görüşmeleri yapması yanında ve rehinelerin serbest bırakılmasını sağlamak için yetkililerle birlikte çalışmaktadır. Norveçli yetkililerin olmadığı bilinse de, bu kişiler için öngörülen fidyeyi kimin ödediği bilinmemektedir .

Ayrıca bakınız

  • Filipinler'deki aktif volkanların listesi
  • Filipinler'deki potansiyel olarak aktif yanardağların listesi
  • Filipinler'deki aktif olmayan yanardağların listesi
  • Filipinler adalarının listesi
  • Filipin Volkanoloji ve Sismoloji Enstitüsü
  • Jolo, Sulu

Kaynakça

  1. ^ Antlaşmanın İspanyolca ve Tausug dilindeki versiyonlarında kullanılan terminoloji ve İspanya'ya Basilan da dahil olmak üzere Sulu Takımadaları üzerinde tam egemenlik mi verildiği yoksa bir "koruyuculuk ilişkisi" mi kurulduğu konusunda tartışmalar mevcuttur.
  2. ^ Antlaşmanın İspanyolca versiyonu için bkz. Coleccion de los tratados, convenios y documentos internationales, ayrıca yazılı olarak burada da bulunmaktadır: Gaceta de Manila, Año XVlll, Tomo II, numero 0052 28 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (21 Ağustos 1878)
  3. ^ Benjamin R. (1994). The War of 1898, and U.S. Interventions, 1898–1934: An Encyclopedia. Taylor & Francis. s. 42. ISBN 9780824056247. 1 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  4. ^ "The Bates Treaty". Philippine Update. 9 Aralık 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2015. 
  5. ^ Rodil 1985:4.
  6. ^ Glynn, Gary. Montana's Home Front During World War II, 2nd ed. Big Elk Books. 2012.
  7. ^ "Jolo church attack: Many killed in Philippines". BBC. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2019. 
  8. ^ Tatone, Joseph (17 Eylül 2016). "Abu Sayyaf has released Sekkingstad". 23 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Filipinler</span> Güneydoğu Asya ülkesi

Filipinler, resmî adıyla Filipinler Cumhuriyeti, Pasifik Okyanusu'nun batısındaki coğrafyada konumlanan bir Güneydoğu Asya devletidir. Ülke irili ufaklı 7.641 adet ada ve adacıktan oluşur. Ancak ülkeyi oluşturan üç ana coğrafi kara parçası vardır. Bunlar Luzon, Visayas ve Mindanao'dur. Ülkenin başkenti Manila iken, en kalabalık şehri Quezon City'tir. Bu iki kent de Büyükşehir Manila yönetimsel birimine bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Müslüman Mindanao Özerk Bölgesi</span>

Müslüman Mindanao Özerk Bölgesi Filipinler'in güneyinde Mindanao Adalar grubunda yer alan, Müslümanların çoğunlukta olduğu özerk bir bölgeydi. Özerk bölge Müslümanların çoğunlukta olduğu 5 ilden oluşur. Bu iller Basilan, Lanao del Sur, Maguindanao, Sulu ve Tawi-Tawi'dir. Cotabato Şehri her ne kadar kendi yetkisinin dışında olsa bile bölgesel başkentidir. Müslüman Mindanao Özerk Bölgesi 21 Ocak 2019 yapılan halkoylamasında Bangsomoro Organik Yasası'nın onaylanmasından sonra yerini Bangsamoro Özerk Bölgesine bıraktı.

Mindanao, Filipinler'in ikinci büyük ve en doğudaki adası. Luzon ve Visayas gibi ülkenin üç ada grubundan biridir. Tarihte Gran Molucas ve Great Mollucas olarak bilinirdi.

<span class="mw-page-title-main">Emilio Aguinaldo</span>

Emilio Aguinaldo y Famy, Filipinler'in bağımsızlığı için önce İspanya'ya sonra ABD'ye karşı mücadele vermiş Filipinli önder.

<span class="mw-page-title-main">Moro İslami Kurtuluş Cephesi</span>

Moro İslami Kurtuluş Cephesi Filipinler merkezi hükümetinden Mindanao bölgesinde yaşayan Moro halkı için özerk bölge isteyen teşkilat. Uzun yıllar Moro halkı için bağımsızlık isteyen Moro İslami Kurtuluş Cephesi 2010 yılında bu hedefinden vazgeçerek geniş kapsamlı özerkliği yeni hedef olarak benimsedi. Teşkilat 2016'da Filipinler Devlet Başkanı Benigno Aquino III ve MİKC lideri Hacı Murat İbrahim'in de katıldığı bir törenle silah bıraktı. Bu teşkilat Bangsamoro, Mindanao, Sulu Takımadaları, Palawan, Basilan bölgelerinde ve diğer çevre adalarda kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Basilan</span> Filipinlerin güneyindeki bir il

Basilan, Filipinler'in güneyinde, Selebes Denizinde ada ve bu adayla birlikte çevresindeki bazı küçük adacıkları da kapsayan il. Basilan Adası Mindanao'daki Zamboanga Yarımadasının güney ucundan 8 km açıkta, Basilan Boğazında yer alır. Sulu Takımadalarının en büyük ve en kuzeydeki adasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Seyyaf</span> İslamcı terör örgütü

Ebu Seyyaf, Filipinler'in güneyinde Jolo ve Basilan adalarında faaliyet gösteren radikal İslamcı bir silahlı örgüttür.

<span class="mw-page-title-main">Moro İsyanı (1899-1913)</span>

Moro İsyanı (1899-1913) Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Moro halkı ile ABD ordusu arasında yaşanan silahlı bir çatışmadır. Özerk fiilen bağımsız konumdaki Moroların Filippinlerle birlikte, kendi bölgelerinde ABD işgaline uğraması neticesi başlayan bu ayaklanma, ABD ordusunca güç kullanılarak bastırılmış, bölgenin tümden ABD işgaline uğraması ve sonuçta Moroların özerkliklerini ve fiili bağımsızlıklarını tamamen kaybetmesi ile son bulmuştur. "Moro" kelimesi - İspanyolca "Moor" - Mindanao, Jolo ve komşu Sulu Takımadalarını içeren bir bölge olan Güney Filipinler'de yaşayan Müslüman halk için kullanılan bir terimdir. Sulu müslümanları olarak da bilinmektedir. II. Abdülhamid'in halife sıfatıyla Morolara yönelik olarak ABD Büyükelçisinin İstanbul'daki diplomatik faaliyetleri neticesinde, ABD lehine hazırlamış olduğu, sözde dini özgürlüklerine izin verilmiş olmak kayıtlı Abd'ye karşı gelmemelerini belirten fetva da Moroların o sırada ABD'ye karşı mücadele veren Hristiyan Filipinliler ve diğer yerli halk ile birleşmesini de engelleyerek bu isyanın başarısız olmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol- Moro çatışması</span>

İspanyol-Moro çatışması anlamına yani manasına gelmektedir ve bu şekilde anlaşılır Filipinler'in 1565'te İspanya tarafından işgali ile başlayan ve 1898'e kadar bütün İspanyol hakimiyeti boyunca süre gelen; Sulu Müslümanları olarak da bilinen Morolar ile İspanyol kuvvetleri ile birkaç yüzyıl boyunca süren bir dizi muharebe ve çatışma silsilesidir. İspanya'nın yüzyıllar süren zayıf girişimlerinin ardından nihayet Moro halkına boyun eğdirmeye başladığı ve onlara zulum kin nefret beslediler İspanyol-Amerikan Savaşı'na kadar sürmüştür. İspanya nihayetinde Mindanao ve Jolo adalarının bir kısmını fethetti ve Sulu Sultanlığı'nı bir protektora özerk devlet haline getirerek İspanyol-Amerikan Savaşı'na kadar bölge üzerinde coğrafi hakimiyet kurdu. Ancak Moro direnişi bu dönemde de sonrasında ABD'ye karşı da devam etti.

Trifonio Peñaflorida Salazar, Fİlipinli asker.

Bates Antlaşması olarak da bilinen Kiram-Bates Antlaşması, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri ve Sulu Sultanlığı tarafından imzalanan bir antlaşmadır. Antlaşma, Amerika Birleşik Devletleri kuvvetlerini kuzey Luzon'da yoğunlaştırırken Sulu Sultanlığı'nın Filipin-Amerikan Savaşı'na girmesini önleme işlevi gördü.

Filipin tarihinde Juramentado, işgalci ve istilacı polis ve askerlere saldıran ve öldüren, kendisinin de öldürülmesini bekleyen, cihadın bir biçimi olarak üstlenilen şehitlik, bir intihar saldırısı biçimi olarak kabul edilen saldırıları yapan erkek Moro kılıç ustası anlamına gelir. Hem Müslümanlara hem de gayrimüslimlere karşı rastgele şiddet eylemleri gerçekleştiren bir amoktan farklı olarak, bir juramentado, kendini adamış, önceden planlanmış ve bazen son derece yetenekli bir katildi. Yalnızca keskin silahlarla donanmış pervasız saldırılar gerçekleştirmek için bağlanma, tıraş olma ve dua etme ritüelleriyle kendini hazırlardı.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Bud Dajo Muharebesi</span>

Moro Krateri Katliamı olarak da bilinen Birinci Bud Dajo Muharebesi, Mart 1906'da Filipinler'in güneybatısındaki Moro İsyanı sırasında Birleşik Devletler Ordusu tarafından Morolara karşı yapılan bir kontrgerilla eylemiydi. Bud Dajo sakinlerinin ABD kuvvetlerine düşman olup olmadıkları tartışmalıdır, zira Jolo Adası sakinleri daha önce kutsal saydıkları bu krateri İspanyol saldırıları sırasında sığınak olarak kullanmışlardır. Olayın meydana geldiği Sulu Eyaleti Yöneticisi Binbaşı Hugh Scott, kratere kaçanların "savaşmak gibi bir niyetleri olmadığını beyan ettiklerini, oraya sadece korkudan kaçtıklarını, [ve] bazı ekinler ektiklerini ve onları yetiştirmek istediklerini " anlatmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bud Bagsak Muharebesi</span>

Bud Bagsak Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı'nın Moro İsyanı safhasında 11 Haziran ve 15 Haziran 1913 tarihleri arasında gerçekleşen bir muharebedir. Bölgeyi savunan Moro savaşçıları Sulu, Jolo adasındaki Bagsak Dağı'nın tepesinde tahkim kurmuşlardı. Saldıran Amerikalılar General John 'Black Jack' Pershing tarafından yönetiliyordu. Buradaki Morolar, liderleri Datu Amil de dahil olmak üzere tamamen ortadan kaldırıldı.

Taraca Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Mindanao'nun Moro halkı ile Amerika Birleşik Devletleri arasında Filipinler'de şu anda Taraka, Lanao del Sur olarak bilinen yerde yapıldı. General Leonard Wood bölgenin Datus'unu bir barış konferansına davet etti, ancak Taraca Sultanı katılmayı reddetti. Sultana bağlı Datu Ampuanagus ve en cüretkar savaşçı Datu Duli'nin de aralarında bulunduğu Moroların çoğu da Taraca Nehri Vadisi, Lanao Gölü Moroların çevresinde yaşamaktaydı.

Malalag Nehri Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Filipinler ve Amerika Birleşik Devletleri arasında yapıldı ve bu muharebe Amerikalıları diğer Moro liderlerinden daha uzun süre atlatan, kaçak hayatı yaşayan, Amerikaların peşine düştüğü Moro lideri (Datu) Ali'nin ölümüyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Bayang Muharebesi</span>

Bayang Muharebesi ,Pandapatan Muharebesi, Moro İsyanı'nın fiili anlamda ilk büyük çatışmasıydı. Bu ABD iddialarına göre Moroların Malabang'da ve Parang'ın Mindanao adasında işlediği cinayetlere misilleme olarak Albay Frank D. Baldwin liderliğindeki ABDlilerce düzenlenen bir cezalandırma harekâtıydı. Albay Baldwin, özellikle Bayang köyü olan Lanao Gölü'nün güney kıyısında Morolara karşı 27. Piyade Taburu ve 25. Hafif Topçu Bataryası 'nın yedi bölüğüne liderlik etti. Amerikalılar, Fort Pandapatan'ı ve Datu Binadayan'ın cottasını (kalesini) alarak bu süreçte Bayang Sultanını öldürdüler.

Carpenter antlaşması 22 Mart 1915'te bir Muhtıra (memorandum) şeklinde Sulu Sultanı Jamamul Kiram II ile ABD Filipin Adaları Genel Valisi Frank Watson Carpenter arasında imzalanan antlaşmadır. Kiram- Bates Antlaşması'nın imzalanması sonrası ABD, 1902'de saldırıları vs. gerekçe göstererek kendisine bağlı ama özerk gözüken Sulu ve Moro topraklarını işgal etti ve çıkan Moro İsyanı 'nı 1913'te bastırdıktan sonra bölgede hakimiyetini iyice pekiştirdi. Sulu sultanını bu anlaşmayı imzalamaya zorladı. Anlaşma hükümleri şu şekildedir.

"Ekselansları Genel Vali ve Sulu Sultanı Hacı Muhammed Cemalül Kiram tarafından usulüne uygun olarak yetkilendirilen Mindanao ve Sulu Departmanı Valisi Frank W. Carpenter, Hükümetin diğer memurları ve Sultanın çeşitli danışmanları ile birlikte, Genel Vali ve Filipin Komisyonu Başkanı Luke E. Wright ve adı geçen Sulu Sultanı ve ilgili ortakları, Bates Antlaşması'nın 21 Mart 1904 tarihinde Birleşik Devletler Başkanı tarafından feshedilmesini takiben 19, 20 ve 26 Temmuz 1904 tarihlerinde Manila'da yapılan belirli görüşmelerde, söz konusu görüşmenin sonucuna ilişkin aşağıdaki karşılıklı mutabakata varmışlardır:

MADEM Kİ, Sulu Sultanı, Amerika Birleşik Devletleri hükümeti altında böyle bir dini otorite tarafından kullanılabilen ve aynı sınırlamalara tabi olan tüm Muhammedan (Müslüman) hakları ve ayrıcalıkları ile Sulu Takımadaları'ndaki Muhammedan Cemaatinin'nin ünvansal ruhani başkanıdır; bu haklar, din adamlarının ayinlerini ve dini nitelikteki diğer gerekli yasal harcamaları desteklemek için gönüllü halk katkılarını isteme ve alma hakkı da dahil olmak üzere, Amerikan topraklarında mevcut diğer tüm dinlerin en yüksek ruhani başkanları için geçerli olan sınırlamalar onun içinde geçerlidir.

Sulu Sultanı, kendi adına ve Sulu Takımadaları'ndaki ve Amerikan topraklarının başka yerlerindeki taraftarları adına, herhangi bir çekince veya sınırlama olmaksızın, Ekselansları Genel Vali ve bu hükümetin Mindanao ve Sulu'daki temsilcisi tarafından, Hükümetin kanun ve emirlerine giren tüm medeni ve cezai konularda hükümet mahkemeleri veya usulüne uygun olarak yetkilendirilmiş diğer memurları tarafından karar verilmesi de dahil olmak üzere, Amerikan toprakları ve bağımlılıklarında başka yerlerde uygulanan egemen hükümetin tüm niteliklerinin kullanılması yönünde Amerika Birleşik Devletleri'nin egemenliğini tanıdığını onaylar ve teyit eder,

Sulu Sultanı ve taraftarları ile Müslüman inancına mensup kişiler, Amerika Birleşik Devletleri yasalarının temel ilkelerini ihlal etmeyen dini özgürlüklere ve inançlara sahip olacaklardır..."

<span class="mw-page-title-main">Jamalul Kiram II</span>

II. Cemalül Kiram, Sulu Sultanıydı. Uzun hükümdarlığı sırasında birçok ülkeyle anlaşmalar imzaladı. Hem İspanya hem de Amerika altında görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Datu Ali</span>

Datu Ali,, 1899'dan 1905'e kadar Buayan Sultanı olarak kuzeni Datu Uto'nun yerini almadan önce, büyük ayrıcalıklara sahip önde gelen bir Moro Reisi ve Tinukop'un Rajahmuda'sıydı. O, Datu Djimbangan ve Kudarangan Sultanı Tambilawan'ın kardeşiydi ve yükselen bir lider olarak Datu Ali, Kudarangan'ı yönetmek için kardeşlerini yenip liderliğe yükseldi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.