İçeriğe atla

John Robert Martindale

John Robert Martindale (d.1935), geç Roma ve Bizans imparatorluklarında uzmanlaşmış bir İngiliz akademik tarihçisidir.

Martindale'in başlıca yayınları, aynı zamanda başyapıtı da olan A. H. M. Jones tarafından başlayan ve 1971 ile 1992 yılları arasında yayınlanan Prosopography of the Later Roman Empire üç cildi ve 2001'de yayınlanan Prosopography of the Byzantine Empire ilk bölümüdür.

Hayatı

1935 doğumlu,[1] Martindale, Brasenose Kolej, Oxford'da eğitim gördü, 1958'de Literae Humaniores branşında BA derecesi aldı, daha sonra MA'ya ve ardından 1961'de "Geç Roma İmparatorluğu'nda Kamu Kargaşaları, Nedenleri ve Karakteri" başlıklı bir tezi ile B.Litt. terfi etti.[2]

1960 yılında, Martindale'in danışmanı, Cambridge'de Antik Tarih Profesörü A.H.M. Jones'du ve Martindale, B.Litt'inin sonucuna yaklaşırken. Jones onu, orijinal olarak Theodor Mommsen[3] tarafından tasarlanan, devam etmekte olan Roma prosopografisi projesine[4] yardımcı olmaya davet etti. Martindale kabul etti[4] ve aynı yıl Jones'un eski öğrencilerinden biri olan John Morris'e katılarak Jones'un asistanı olarak çalışmaya başladı.[5]

Oxford'daki son mezuniyetinden sonra, 1961'de Martindale Cambridge'deki Jesus College'a gitti ve burada Cambridge MA olarak birleşti ve Klasik Çalışmalar'da Kıdemli Araştırmacı olarak atandı ve bu görevine 1971'e kadar devam etti.[6][7] Jones, 1964'te Martindale'in o zamana kadar Codex Theodosianus, Codex Justinianus ve II. Theodosius'un kanunları ilişkin tüm tarihleri ve referansları kontrol ettiğini, "Herkül'ün on üçüncü çalışması için kesinlikle layık bir yarışmacı olarak nitelendirilebilecek bir başarı" olduğunu kaydetti.[8]

1970'te Profesör Jones'un ölümüyle Martindale daha fazla sorumluluk aldı. Bundan sonra, İngiliz Akademisi'nden fon alarak prosopografi projelerine liderlik etmeye giderek daha fazla odaklandı.[3] Morris, 1977'deki ölümüne kadar proje üzerinde çalışmaya devam etti, ancak özellikle Arthur çalışmaları gibi başka ilgi alanları da vardı.[9]

Martindale'in 1970'ler ve 1980'lerdeki çalışmalarının çoğu, 395 ve 641 yılları arasında Honorius'dan Herakleios dönemine İmparatorluk içindeki insan gruplarının ortak özelliklerini anlatan Prosopography of the Later Roman Empire'ın ikinci ve üçüncü ciltlerindeydi.[10] 260'tan 395'e kadar olan yıllar (Gallienus'tan I. Theodosiuse) Mart 1971'de yayınlanan ilk ciltte[11] ele alınmıştı ve Martindale 1969'da ikinci cilt için ön çalışmalara başlamıştı.[4] Dönemin yazarlarını okumak ve onlardan alıntılar yapmak için geniş bir bilim insanı ekibi görevlendirildi.[10]

Üçüncü cildin yayınlanmasından sonra, Michael Whitby, Prosopography of the Later Roman Empire'nin "Jones tarafından başlatılan ve John Martindale tarafından iyileştirme ve tamamlamaya yönelik önemli ölçüde genişletilmiş bir biçimde görülen bir proje" olduğunu belirtti.[12]

Martindale daha sonra Bizans dünyasına geçti ve Prosopography of the Byzantine Empire'sinin 1. Cildi 2001'de bir CD'de yayınlandı.[3]

Başlıca yayınları

  • Prosopography of the Later Roman Empire, ed. with A. H. M. Jones (1904–1970) and John Morris (1913–1977):
    • Volume 1, from 260 to 395 AD (Cambridge University Press, 1971, 978-0521072335), in two volumes
    • Volume 2, from 395 to 527 AD (Cambridge University Press, 1980, 978-0521201599), in two volumes
    • Volume 3, from 527 to 641 AD (Cambridge University Press, 1992, 978-0521201605), in two volumes
  • Prosopography of the Byzantine Empire
    • Volume 1, from 641 to 847 AD (Ashgate compact disc, 2001, 978-0754606130)

Küçük yayınları

  • J. R. Martindale, "Note on the Consuls of 381 and 382" in Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 16, H2 (April 1967), pp. 254–256
  • J. R. Martindale, "Western Aristocracies and Imperial Court A. D. 364–425 By JOHN MATTHEWS", review for The Journal of Theological Studies XXVII, Issue 1 (April 1976), pp. 226–229
  • J. R. Martindale, "R. von Haehling, Die Religionszugehörigkeit der hohen Amtsträger des Römischen Reiches Seit Constantins I. Alleinherrschaft bis zum Ende der Theodosianischen Dynastie (324–450 BZW. 455 N. CHR.) (Antiquitas, Reihe III, XXIII). Bonn: Habelt, 1978", review for Journal of Roman Studies 69 (November 1979), pp. 194–196
  • J. R. Martindale, "H. C. Teitler, Notarii and Exceptores: an Inquiry into Role and Significance of Shorthand Writers in the Imperial and Ecclesiastical Bureaucracy of the Roman Empire (from the Early Principate to c. 450 A.D.) (Dutch monographs on ancient history and archaeology 1). Amsterdam: Gieben, 1985", review for Journal of Roman Studies 77 (November 1987), pp. 203–204
  • J. R. Martindale, "Roger S. Bagnall, Alan Cameron, Seth R. Schwartz, Klaas A. Worp, Consuls of the Later Roman Empire (Philological monographs of the American Philological Association XXXVI). Atlanta: Scholars Press, 1987", review for Journal of Roman Studies 79 (November 1989), pp. 254–255

Kaynakça

  1. ^ Martindale, John Robert 11 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., at Virtual International Authority File, accessed 10 Nisan 2020
  2. ^ University of Oxford Committee for Advanced Studies, Successful Candidates for the Degrees of D.Phil., B.Litt., and B.Sc. with Titles of Their Theses (Oxford University Press, 1961), p. 5
  3. ^ a b c Averil Cameron, "Prosopography of the Byzantine Empire" 10 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at thebritishacademy.ac.uk, accessed 10 Nisan 2020
  4. ^ a b c J. R. Martindale, "A memoir of the era of A. H. M. Jones", in Averil Cameron, ed., Fifty Years of Prosopography: The Later Roman Empire, Byzantium and Beyond (Oxford University Press for British Academy, 2003), pp. 3–10 11 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ Averil Cameron, "A.H.M. Jones and the end of the ancient world", in David M. Gwynn, A. H. M. Jones and the Later Roman Empire (Leiden & Boston: Brill, 2008), p. 241
  6. ^ Cambridge University List of Members 1976 (CUP 1976), p. 613; Cambridge University Calendar 1974 (CUP 1974), p. 22
  7. ^ Commonwealth Universities Yearbook, vol. 1 (1978), p. 316
  8. ^ Caroline Humphress, "Law and justice in the Later Roman Empire", in Gwynn (2008), p. 125
  9. ^ "Dr J. R. Morris: Studies in ancient history" (obituary) in The Times, 10 June 1977, p. 18
  10. ^ a b J. H. W. G. Liebeschuetz, review "Persons No Longer Missing - J. R. Martindale: The Prosopography of the Later Roman Empire. Vol. II: A.D. 395–527" in The Classical Review 31, Issue 2 (Ekim 1981), pp. 256-258 at doi.org, accessed 10 Nisan 2020
  11. ^ G. W. Bowersock, "The Prosopography of the Later Roman Empire by A. H. M. Jones, J. R. Martindale, J. Morris" 11 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in American Journal of Philology 97, No. 1 (Spring, 1976), pp. 84-86
  12. ^ Michael Whitby, "The role of the Emperor" in Gwynn (2008), p. 70.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Magister militum, Roma İmparatorluğu'nda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen askerî rütbeydi. İmparatordan veya konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">I. Hüsrev</span>

I. Hüsrev ya da Farsçada bilinen haliyle Enûşirvân, Âdil Enûşirvân adıyla da tanınan 531–579 yılları arasında Sasani İmparatorluğu'nun hükümdarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Ekskubitores</span>

Excubitores erken dönem Bizans imparatorlarının imparatorluk muhafızları olarak yaklaşık 460 yılında kurulmuştur. Komutanları kısa sürede büyük etki sahibi olmuş, aralarından 6. yüzyılda bir dizi imparator çıkmıştır. Excubitores geç 7. yüzyılda kayıtlarında görülmemeye başlamışlardır, fakat 8. yüzyıl ortalarında, orta dönem Bizans ordusunun çekirdeğini oluşturan seçkin "tagmata" birliklerinden birine dönüşmüşlerdir. Excubitores hakkında son kayıt 1081 yılıdır.

Flavius Vitalianus, Bizanslı kumandan. Balkanların kuzeyindeki Moesia'nın yerlisi olan Vitalianus'un Roma ve barbar kökenli métis bir aileden geldiği düşünülmektedir.

Germanus, 602-628 Bizans Sasani Savaşının ilk aşamalarında İmparator Phocas altında hizmet veren bir Bizans generali.

<span class="mw-page-title-main">I. Tsate</span>

I. Tsate, Tzathius veya Tzathios Bizans kaynaklarına göre, 521/522 yılından bilinmeyen bir tarihe kadar Lazika'ya hükmeden kraldır. Sasani İmparatorluğu'nun derebeyliği olmayı reddetmiştir ve yardım almak için Bizans İmparatoru I. Justinus'a bağlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Damnaze</span> 6. yüzyılda yaşamış Lazika kralı

Damnaze 6. yüzyılda, Sasani imparatoru I. Kavad ile aynı dönemde yaşamış Lazika kralıydı. Çağdaş tarihçiler, Damnaze'den, Geç Antik Çağ'da yaşamış diğer Lazika kralları gibi, Bizans ile Sasani İmparatorluğu arasında Kafkasya'da geçen çatışmalarda bahsetmiştir.

II. Tsate 556 yılından bilinmeyen bir tarihe kadar Lazika'ya hükmeden kraldır.

Prosopography of the Later Roman Empire Gallienus'un tek başına hüklümdarlığının başlangıcı olan MS 260'tan genellikle Geç Antik Çağ'ın sonunu işaretleyen Herakleios'un ölüm tarihinin 641'e kadar Roma İmparatorluğu'nda yaşadığı ya da yaşadığı iddia edilen kişilerin çoğunu toplu olarak tanımlayan üç ciltlik set. Alıntılan kaynaklar arasında tarihler, edebi metinler, yazılar ve çeşitli yazılı kaynaklar bulunur. Yalnızca şüpheli kaynaklardan bilinen ve isimleri bilinmeyen tanımlanabilir kişiler güvenilirliği belirten işaretler ile yer alır.

Marcellus Doğu Roma (Bizans) adliye görevli, Bizans imparatoru I. Justinianus'un en yakın yardımcılarından biri ve yaklaşık 541-552 yıllarında Excubitores imparatoluk muhafızlarının komutanı.

Angilas Lazika Savaşı'nda (541-562) görülen Bizanslı taksiarhtır. Kendisiyle ilgili bilgilerin Agathias'tır.

Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit (PMZ) Bizans imparatorluğu ve etrafındaki alanlarda 642 yılından 1265 yılına kadar isimlendirilmiş bireylerin yer aldığı prosopografik veritabanıdır. Proje, İngiliz Akademisi ile Berlin-Brandenburg Fen ve Sosyal Bilimler Akedemisi arasındaki işbirliğidir.

Praejecta ya da Praiecta, Bizans imparatoru I. Justinianus'un kan yoluyla, imparatoriçe Theodora'nın evlilik yoluyla yeğenidir.

<span class="mw-page-title-main">Anicius Petronius Probus</span>

Flavius Anicius Petronius Probus Batı Roma İmparatorluğu'nda bir siyasetçi. 395'te imparator tarafından quaestor olarak seçilen Probus 406 yılında Doğu Roma İmparatoru Arcadius ile aynı zamanda konsül olmuştur. Ona ait ve bir Honorius tasviri barındıran konsül diptiği günümüzde Museo del tesoro della cattedrale di Aosta'da sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">I. Agapetus</span> papa

Papa Aziz I. Agapetus 13 Mayıs 535 ile 22 Nisan 536 tarihleri arasında görev yapan bir papadır.

Diofantos, MS 4. yüzyılda Atina'da yaşamış Arap bir öğretmen ve sofistti. En ünlü öğrencisi Libanius (336-340) idi. Julian the Apostate (361-363) döneminde etkili olmuştur.

Basık, Kursık ile birlikte MS 395'te Pers istilasına ortak liderlik eden bir Hun askeri komutanıydı.

Tarrach, Doğu Roma İmparatorluğu'nda görev yapan bir Hun subaydır. Tarrach, "Hunların en vahşisi" olarak anılmıştır.

Adamis bir Hun yöneticisi ve kahyasıydı. Tarihçi Priscus’un Hun sarayıyla ilgili 448/449 tarihli kayıtlarda kendisinden bahsedilmiştir.

Hormidac, 466/467 kışında Doğu Roma İmparatorluğu'na karşı yürütülen bir sefere komuta etmiş Hun askeri lideridir. Anthemius'a yenilmeden önce Dacia mediterranea'ya baskın düzenlemişti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.