İçeriğe atla

Johann Friedrich Pfaff

Johann Friedrich Pfaff
Johann Friedrich Pfaff
Doğum22 Aralık 1765(1765-12-22)
Stuttgart, Kutsal Roma İmparatorluğu
Ölüm21 Nisan 1825 (59 yaşında)
Halle, Almanya
MilliyetAlman
VatandaşlıkAlmanya
EğitimGöttingen Üniversitesi
Mezun olduğu okul(lar)Georg-August-Universität Göttingen
Tanınma nedeniPfaffianlar
EvlilikCaroline Brand
Çocuk(lar)Carl Pfaff, Ludwig Pfaff
Kariyeri
DalıMatematik, Astronomi, Matematiksel analiz
Çalıştığı kurumHelmstedt Üniversitesi, Halle-Wittenberg Üniversitesi
TezCommentatio de ortibus et occasibus siderum apud auctores classicos commemoratis (1786)
Doktora
danışmanı		Abraham Kästner (1. danışman)
Johann Elert Bode (2. danışman)
Doktora öğrencileriCarl Friedrich Gauss (1799), Karl Mollweide (1796), Johann Christian Martin Bartels (1799), Heinrich Christian Schumacher (1806), August Ferdinand Möbius (1815), Johann August Grunert (1820)

Johann Friedrich Pfaff (bazen Friederich olarak söylenir; 22 Aralık 1765 - 21 Nisan 1825), kısmi diferansiyel denklem sistemleri üzerinde çalışan Alman matematikçiydi. 19. yüzyılda Almanya'nın en seçkin matematikçilerinden biri olarak tanımlandı. Carl Friedrich Gauss ve takipçilerinin yönetiminde, on dokuzuncu yüzyılda matematiğin geliştiği çizgileri büyük ölçüde belirleyen Alman matematiksel düşünme okulunun öncüsüydü.

Hayatı

Johann Friedrich Pfaff'ın babası Burkhard Pfaff, Württemberg'in baş mali müşaviriydi, annesi ise Württemberg'in bir maliye mensubunun kızıydı. Württemberg hükûmeti için memur olarak çalışma geleneğine sahip bir aileydi.

Johann Friedrich, anne ve babasının yedi oğlunun ikincisiydi ve belki de en büyük şöhreti kazanmış olsa da, kesinlikle bilimde başarılı olan tek kişi değildi. Ailenin en küçüğü 1774 doğumlu Johann Wilhelm Andreas Pfaff, aynı zamanda matematikçi oldu, saf ve uygulamalı matematik profesörüydü ve Würtzburg ve Erlangen'de kürsüler kurdu. En genç ikinci olan Christian Heinrich Pfaff 1773'te doğdu, tıp, fizik ve kimya profesörüydü ve kimya, tıp ve eczacılık ile ilgilenen Volta ile hayvanlarda elektrik konusunda çalıştı.

Stuttgart'ta Württemberg'in hükûmet yetkililerinin oğullarını eğitmek için işletilen Hohe Karlsschule adlı bir okulda Johann Friedrich dokuz yaşından beri eğitimine devam ediyordu. Oldukça sönük, disiplini kuvvetli ama akademik olarak daha az iyi bir okuldu. Burada ömür boyu arkadaşı olan Friedrich Schiller ile tanıştı. Pfaff, okula gitmesine rağmen neredeyse yirmi yaşına kadar matematik yolunda pek bir şey öğrenmedi. 1785 sonbaharında ayrıldığında, bir memur için uygun bir konu olan hukuk eğitimini tamamlamıştı.

Okulunda matematik eğitimi olmamasına rağmen Pfaff kendi başına matematik eğitimi almış ve Euler'in çalışmalarını incelemeye başlamıştı. Württemberg Dükü tarafından bilimsel konulara geçmesi için teşvik edildi ve Kästner tarafından kendisine matematik öğretildiği Göttingen Üniversitesi'nde iki yıl eğitim gördü ve fizik okudu. Pfaff, Göttingen'den 1787 yazında Berlin'e taşındı. Orada J. E. Bode altında astronomi okudu ve Pfaff, astronomide bir problem üzerine olan ilk makalesini yazdı.

1788 baharında Pfaff, Viyana'ya bir yolculuğa çıktı, ancak yolda başta Halle, Jena, Helmstedt, Dresden ve Prag olmak üzere birçok üniversiteyi ziyaret etti. Klügel, Helmstedt'te matematik profesörüydü ve Helmstedt'teki pozisyonunu boş bırakarak Halle'deki bir kürsüyü kabul etti. Pfaff'ın Göttingen'deki fizik profesörü onu başkanlık için önerdi ve Pfaff, Helmstedt Üniversitesi'nde matematik profesörü olarak seçilmesi vesilesiyle bir tez sundu. Üniversitede yeni profesörlerin bir açılış tezi sunması bir gelenekti.

Pfaff'ın açılış tezi Programma inaugurale in quo peculiarem Differia Investand and rationem ex theoria functionum deducit (Inaugural programme in which special differential investigation leads to the theory of functions) başlığını taşıyordu. Logaritmik ve trigonometrik fonksiyonların diferansiyellerini, binom açılımını ve Taylor formülünü hesaplamak için bazı fonksiyonel denklemlerin kullanımını araştırır. Bu, çalışma daha sonra ayrıntılı olarak incelenmiştir.[1]

1788'deki atanmasından 1810'da bu üniversite kapanana kadar Pfaff, Helmstedt'teki kürsüyü elinde tuttu. Randevusu Württemberg Dükü tarafından onaylandı, ancak maaşı düşük olduğu için bu en iyi pozisyon değildi. Orada matematiğin gücünü inşa etmek için iyi işler yaptı, öğretmek için çok çaba sarf etti ve matematik öğrenci sayısını artırmada başarılı oldu. Helmstedt'te okuyan bir öğrenci Gauss'du. Gauss, Göttingen'de okuduktan sonra 1798'de Helmstedt'e geldi. Pfaff'ın derslerine katıldı ve hatta evinde yaşadı. Wussing bu konuyu aşağıdaki şekilde yazmıştır:[2]

“ Pfaff, Gauss'un doktora tezini önerdi ve gerektiğinde ona büyük ölçüde yardımcı oldu; Gauss, hem bir öğretmen hem de bir erkek olarak her zaman Pfaff'ın dostça hatırasını korumuştur. „

Gauss, Helmstedt'te Pfaff ile çalıştığında, üniversite kapanma tehdidi altındaydı. Pfaff bunu önlemek için çok çalıştı ve birkaç yıl boyunca başarılı oldu. Pfaff 1803'te Caroline Brand ile evlendi ama ne yazık ki ilk çocukları bebekken öldü. 1810'da Pfaff'ın Helmstedt Üniversitesi'ni koruma girişimleri nihayet üniversitenin kapanmasıyla başarısız oldu. Personele, hangi üniversiteye gidebilecekleri konusunda bir dizi farklı seçenek verildi ve Pfaff, Halle'ye taşınmayı seçti.

1810'da Halle'de matematik kürsüsüne atandı ve 1812'de Klügel'in ölümü üzerine Üniversite Gözlemevi müdürlüğünü de üstlendi.

Pfaff, kısmi diferansiyel denklemler, özel fonksiyonlar ve seriler teorisi üzerinde çalışan analizde önemli çalışmalar yaptı. Lagrange tarafından verilen formu kullanarak Taylor teoremini geliştirdi. 1810'da, belirli bir dörtgen içine çizilebilecek en büyük alan elipsiyle ilgili Gauss'un ortaya attığı bir problemin çözümüne katkıda bulundu.

Pfaffian formlarıyla ilgili en önemli çalışması 1815'te Pfaff neredeyse elli yaşındayken yayınlandı, ancak Jacobi'nin Pfaff'ın yöntemi üzerine bir makale yayınladığı 1827'ye kadar önemi anlaşılmadı. Çalışmanın önemini anlamadaki bu başarısızlık, özellikle Gauss'un eserin yayınlanmasından kısa bir süre sonra yazdığı çok olumlu eleştiriye bakıldığında, gariptir. Pfaff'ın 11 Mayıs'ta Berlin Akademisi'ne sunduğu 1815 makalesinde, birinci dereceden kısmi diferansiyel denklemin diferansiyel sisteme dönüşümünü sundu. Toplam diferansiyellerdeki bu denklem teorisi şüphesiz Pfaff'ın en önemli katkısıdır. Wussing de bu eserin Pfaff tarafından yazıldığını yazdı:[2]

“ ... Jacobi, Lie ve diğerlerinin çalışmaları sayesinde, aşırı diferansiyel formların modern bir Cartan hesabına dönüşen kısmi diferansiyel denklemlerin temel bir entegrasyon teorisinin başlangıç noktasını oluşturdu. „

Matematiksel seriler ve integral kalkülüs okudu ve şimdi adlandırıldıkları şekliyle birinci dereceden Pfaffian sistemlerinin kısmi diferansiyel denklemleri üzerine Carl Friedrich Gauss'un resmi araştırma danışmanı olarak yaptığı çalışmayla dikkat çekti ve bunlar diferansiyel formlar teorisinin bir parçası haline geldi. 1798'de Helmstedt'te birlikte yaşarken Gauss'u iyi tanıyordu. August Möbius daha sonra onun öğrencisi oldu.

Onun iki ana eseri Disquisitiones analyticae maxime ad calculum integralem et doctrinam serierum pertinentes (Concerning the integral calculus and relevant series) (4to., vol. i., Helmstädt, 1797) ve Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften zu Berlin (1814-1815)'deki “Methodus generalis, aequationes differentiarum specificum, necnon aequationes diferansiyeles vulgares, utrasque primi or varidinis inter quotcumiles integrandi”. Ayrıca Euler tarzında yazılmış bir giriş çalışması olan Observationes ad Euleri institutiones calculi integralis (Observations of Euler on the integral calculus) adlı bir eseri de mevcuttur.

Notlar

  1. ^ J. Dhombres, La méthode fonctionnelle chez J. F. Pfaff : une filiation leibnizienne, in Un parcours en histoire des mathématiques : travaux et recherches (Nantes, 1993), ss. 97-147.
  2. ^ a b H. Wussing, Biography 7 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Dictionary of Scientific Biography (New York 1970-1990).

Kaynakça

  •  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Pfaff, Johann Friedrich". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press. 
  • "Biography". Encyclopaedia Britannica. 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  • S. S. Demidov, On the history of the theory of first-order partial differential equations : The works of J. F. Pfaff and A. Cauchy (Rusça), Istor.-Mat. Issled. 24 (1979), ss. 191-217.
  • G. Kowalewski, Grosse Mathematiker (Munich-Berlin, 1939), ss. 228-247.
  • K. Reich, Miszellen zu Leben und Werk des Mathematikers Johann Friedrich Pfaff (22.12.1765-21.4.1825), in S. S. Demidov et al. (eds), Amphora : Festschrift for Hans Wussing on the occasion of his 65th birthday (Basel- Boston- Berlin, 1992), ss. 551-595.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bernhard Riemann</span> Alman matematikçi (1826-1866)

Georg Friedrich Bernhard Riemann, analiz ve diferansiyel geometri dalında çok önemli katkıları olan Alman matematikçidir. Söz konusu katkılar daha sonra izafiyet teorisinin geliştirilmesinde önemli rol oynamıştır. Bu matematikçinin ismi aynı zamanda zeta fonksiyonu, Riemann hipotezi, Riemann manifoldları ve Riemann yüzeyleri ile de bağlantılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Weierstrass</span> Alman matematikçi (1815-1897)

Karl Theodor Wilhelm Weierstraß, Alman öğretmen ve matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Niels Henrik Abel</span> Norveçli matematikçi

Niels Henrik Abel, çeşitli alanlarda öncü katkılarda bulunan Norveçli bir matematikçiydi. En ünlü yegane sonucu, Genel beşinci dereceden denklemi radikallerde çözmenin imkansızlığını gösteren ilk tam kanıttır. Bu soru, zamanının öne çıkan açık kalmış sorunlarından biriydi ve 250 yılı aşkın bir süredir çözülemedi. Aynı zamanda eliptik fonksiyonlar alanında bir yenilikçi, Abelyen fonksiyonların kaşifiydi. Buluşlarını yoksulluk içinde yaşarken yaptı ve 26 yaşında tüberkülozdan öldü.

<span class="mw-page-title-main">Peter Gustav Lejeune Dirichlet</span>

Johann Peter Gustav Lejeune Dirichlet, sayı teorisi ve Fourier serileri teorisi ile matematiksel analizdeki diğer konulara derin katkılarda bulunan Alman bir matematikçiydi. Bir fonksiyonun modern biçimsel tanımını veren ilk matematikçilerden biri olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Erwin Schrödinger</span> Avusturyalı fizikçi (1887-1961)

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı. Schrödinger, kuantum mekaniğinin kurucularından biri olarak kabul edilir. Atom teorisinin yeni, üretken işlevlerinin keşfedilmesine yaptığı katkılar için 1933'te Paul Dirac ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Göttingen Üniversitesi</span>

Göttingen Üniversitesi, Almanya'nın Göttingen şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 2019 itibarıyla Göttingen Üniversitesi; 13 fakültesi, 32.000 öğrencisi ve 4.200'den fazla profesör ve akademisyeni ile eğitim vermeye devam etmektedir. Üniversite, Coimbra Grubu'na üyedir ve Göttingen'deki 4 Max Planck Enstitüsü ve 1 Leibniz Enstitüsü ile yakından iş birliği içerisindedir.

<span class="mw-page-title-main">Max von Laue</span>

Max von Laue, X ışınlarının kristaller tarafından kırınımını bulduğu için 1914 yılında Nobel Fizik Ödülü alan Alman fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Carl Friedrich Gauss</span> Alman matematikçi ve fizikçi (1777-1855)

Johann Carl Friedrich Gauss ya da Gauß, Alman matematikçi, astronom, istatistikçi, olağanüstü katkılardan dolayı "Matematikçilerin prensi" ve "antik çağlardan beri yaşamış en büyük matematikçi" olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Lyapunov</span>

Aleksandr Mihailoviç Lyapunov (d.6 Haziran 1857, Yaroslavl - 3 Kasım 1918) Rus matematikçi. Matematik, teorik mekanik ve fizikle uğraşmıştır. Ismi Rusçadan "Lyapunov", "Ljapunov" veya "Ljapunow" olarak da verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Joseph-Louis Lagrange</span> İtalyan matematikçi (1736-1813)

Joseph-Louis Lagrange bir İtalyan Aydınlanma Dönemi matematikçisi ve astronomudur. Analiz, sayı kuramı ve klasik ve gök mekaniği alanlarında önemli katkıları olmuştur. 1776 yılında Euler ve d'Alembert'in tavsiyesi ile yirmi yıldan fazla yaşadığı, çalıştığı ve Fransız Bilim Akademisi'nden birçok ödül aldığı Berlin, Prusya'da bulunan Prusya Bilim Akademisi'nde Euler'den devraldığı matematik yöneticiliği görevini üstlendi. Lagrange'ın analitik matematik üzerine olan ve Newton'dan sonra klasik mekaniğe en kapsamlı şekilde yaklaşan ve matematiksel fiziğin gelişimi için temel hazırlayan tezi Berlin'de yazıldı ve 1788 yılında yayımlandı. 1787'de 51 yaşındayken Berlin'den Paris'e taşındı ve Fransız Akademisi'nin bir üyesi oldu. Hayatının sonuna kadar Fransa'da kaldı. 1794 yılında École Polytechnique açıldığında oradaki ilk analiz profesörü oldu. 1799 yılında ise Bureau des Longitues'in kurucu üyesi ve senatör oldu.

<span class="mw-page-title-main">Otto Hölder</span> Alman matematikçi (1859-1937)

Ludwig Otto Hölder Stuttgart doğumlu bir Alman matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Sofya Kovalevskaya</span> 19. yüzyıl Rus kadın matematikçi

Sofia Vasilyevna Kovalevskaya, ilk büyük kadın Rus matematikçidir. Analiz, diferansiyel denklemler ve mekanik alanlarına birçok orijinal katkıda bulunmuştur. Kuzey Avrupa'da ilk kez tam profesörlük alan kadındır. Ayrıca bilimsel bir dergide editör olarak çalışan ilk kadınlardandır.

<span class="mw-page-title-main">Johann Franz Encke</span> Alman astronom

Johann Franz Encke kuyruklu yıldız araştırmalarıyla ünlü Alman astronom. Kuyruklu yıldız ve asteroid periyotları ve yörüngeleri hakkında çalıştı. Dünya-Güneş arası mesafeyi ölçtü, Satürn'ü gözlemledi.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Schwarz</span> Alman matematikçi

Karl Hermann Amandus Schwarz karmaşık analiz üzerine çalışan bir Alman matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Abraham Gotthelf Kästner</span> Alman matematikçi ve nükteci (1719-1800)

Abraham Gotthelf Kästner bir Alman matematikçi ve epigrammatist yani nükteci idi.

<span class="mw-page-title-main">Andrey Markov</span>

Andrey Andreyevich Markov, en çok stokastik süreçler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Rus matematikçidir. Araştırmasının birincil konusu daha sonra Markov zincirleri ve Markov süreçleri olarak anıldı.

Bu, matematiğin bir alt dalı ve matematiksel analizin giriş kısmı olan kalkülüs (hesap) konularının bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Bieberbach</span>

Ludwig Georg Elias Moses Bieberbach, Alman matematikçi ve Nazidir.

<span class="mw-page-title-main">August Ferdinand Möbius</span> Alman matematikçi ve astronom

August Ferdinand Möbius, bir Alman matematikçi ve teorik astronomdu.

<span class="mw-page-title-main">Ernst Gottfried Fischer</span>

Ernst Gottfried Fischer, Alman kimyagerdir. Saalfeld yakınlarındaki Hoheneiche'de doğdu. Bir papazın oğluydu. 1773'ten 1776'ya kadar Johann Andreas von Segner ile Halle Üniversitesi'nde teoloji ve matematik okudu. 1810'da Berlin Üniversitesi'nde Fizik Profesörü olmadan önce bir süre Berlin'de Grauen Kloster Lisesi'nde matematik ve fizik dersleri verdi. Claude Berthollet'in Recherches sur les lois de l'affinitié adlı yayınını 1802'de tercüme etti. Yüze eşit sülfürik asit bazlı bir eşdeğerler sistemi önerdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.