İçeriğe atla

Joe Engle

Joe Engle
Joe Henry Engle
Doğum 26 Ağustos 1932(1932-08-26)
Ölüm 10 Temmuz 2024 (91 yaşında)
Ülkesi ABD
Durumu Emekli
Görev adı X-15 Flight 138, X-15 Flight 143, X-15 Flight 153, ALT, STS-2, STS-51-I
Uzayda geçirdiği süre 9 gün, 8 saat, 30 dakika
Ödülleri

Joe Henry Engle (26 Ağustos 1932 - 10 Temmuz 2024[1]) Amerikan astronot. X-15 Flight 138, X-15 Flight 143, X-15 Flight 153, ALT, STS-2, STS-51-I görevlerinde yer almış, 9 gün 8 saat, 30 dakika uzayda kalmıştır. 1986'da emekli olmuştur. Bir de ödülü vardır.[2]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "Joe Engle, X-15 rocket plane and space shuttle astronaut, dies at 91". collectSPACE.com. 11 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2024. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2016. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Uzay İstasyonu</span> Düşük Dünya yörüngesinde yaşanabilir yapay uydu

Uluslararası Uzay İstasyonu, alçak Dünya yörüngesine yerleştirilmiş bir uzay üssü, başka bir tabirle üzerinde yaşanabilen yapay bir uydudur. Bir araya getirilen modüllerin birleştirilmesiyle inşa edilmiş olan istasyonun ilk kısmı 1998 yılında fırlatılmıştır. İstasyonun yapısı temel olarak basınçlı modüller, destekleyici dış iskelet ve güneş panellerinden meydana gelmektedir. Dünya yörüngesinde bulunan en büyük yapay uydudur. Uygun saatlerde yeryüzünden bakıldığında çıplak gözle görülebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Discovery Uzay Mekiği</span>

Discovery Uzay Mekiği, hizmet dışı kalmış bir Amerikan uzay mekiği yörünge aracıdır. Bu uzay uçağı, NASA'nın Uzay Mekiği programındaki yörünge araçlarından biri ve inşa edilen beş tam operasyonel yörünge aracının üçüncüsüydü. İlk görevi olan STS-41-D, 30 Ağustos - 5 Eylül 1984 tarihleri arasında gerçekleşti. 27 yılı aşkın hizmeti boyunca 39 kez fırlatılıp indi ve bugüne kadar diğer tüm uzay araçlarından daha fazla uzay uçuşu gerçekleştirdi. Uzay Mekiği fırlatma aracı üç ana bileşenden oluşuyordu: Uzay Mekiği yörünge aracı, tek kullanımlık bir merkezi yakıt tankı ve iki adet yeniden kullanılabilir katı yakıtlı takviye roketi. Yörünge aracını atmosfere girişte yüksek sıcaklıklardan korumak için yaklaşık 25.000 ısıya dayanıklı seramikle kaplıydı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 10</span>

Apollo 10, Amerika Birleşik Devletleri Apollo programındaki dördüncü mürettebatlı ve Ay'ın yörüngesindeki ikinci insanlı uzay uçuşuydu. Bu F görevi: İlk Ay inişi için, asıl inişten kısa bir süre önce tüm bileşenleri ve prosedürleri test eden bir kıyafet denemesiydi. Astronot John Young, Ay'ın yörüngesindeki Komuta Modülünde kalırken diğer astronotlar Thomas Stafford ve Eugene Cernan, Apollo Ay Modülünü (LM) motor tahrikli alçalma için inişin başlayacağı nokta olan ay yüzeyinin 8,4 deniz mili (15,6 km) içindeki bir alçalma yörüngesine uçurdu. Apollo 10, Ay'ın yörüngesinde 31 kez döndükten sonra güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü ve başarısı, iki ay sonra gerçekleşecek olan ilk gerçek inişi mümkün kıldı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 8</span> Ayın yörüngesinde bulunan ilk ekip

Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.

<span class="mw-page-title-main">Samoa Joe</span> Amerikalı güreşçi

Nuufolau Joel Seanoa, Samoa asıllı Amerikalı profesyonel güreşçidir. Şu anki sözleşmesini AEW ile imzalamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uzay Teleskobu Görüntüleme Spektrografı</span>

Uzay Teleskobu Görüntüleme Spektrografı, Hubble Uzay Teleskobu'na monte edilmiş ve ayrıca kamera modu da bulunan bir spektrograftır. Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nden havacılık ve uzay mühendisi Bruce Woodgate, STIS'nin baş araştırmacısı ve yaratıcısıydı. 1997 yılından Ağustos 2004'teki bir güç kaynağı arızasına kadar kesintisiz olarak çalışmıştır. Onarımların ardından 2009 yılında tekrar çalışmaya başlamıştı. Spektrograf, bir ötegezegen olan HD 209458b'nin atmosferinin ilk spektrumu da dahil olmak üzere birçok önemli gözlem yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Marshall Uzay Uçuş Merkezi</span> NASAnın esas merkezi

George C. Marshall Space Flight Center George C. Marshall Uzay Uçuş Merkezi (MSFC); NASA'nın esas merkezidir, uzay roket itiş sistemleri, uzay mekiği itiş sistemleri, uzay mekiği dış tankı, uçuş ve uçuş ekibi eğitimi, Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS) tasarım ve yapımı, bilgisayarlar, şebekeler ve bilgi yönetimi için liderlik görevini üstlenen merkezdir. Huntsville, Alabama'daki Redstone Arsenal'de yerleşik olan merkez General George Marshall'ın adını taşımaktadır. Merkezde Kennedy Uzay Merkezi'nde Uzay Mekiği fırlatılış, iniş ve deney çalışmalarını, Uluslararası Uzay İstasyonunun fırlatılış ve deney çalışmalarını destekleyen Huntsville Operasyonlar Destek Merkezi (HOSC) de bulunmaktadır. HOSC aynı zamanda Marshall Merkezinden bir ekip roketteyse Cape Canaveral Hava Kuvvetleri Üssü fırlatılışı takip etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Dragon (uzay aracı)</span> Amerikalı uzay taşımacılığı şirketi SpaceX tarafından geliştirilen, kargo taşımaya yönelik, tekrar kullanılabilen bir uzay aracı

SpaceX Dragon veya Dragon 1, Amerikalı uzay taşımacılığı şirketi SpaceX tarafından geliştirilen, kargo taşımaya yönelik, tekrar kullanılabilen bir uzay aracıdır. Dragon, SpaceX'in Falcon 9 isimli iki aşamada yörüngeye çıkabilen fırlatma aracı ile fırlatılarak Uluslararası Uzay İstasyonuna ikmal görevini tamamladı. Bu görevin ardından Dragon 1'in yerini SpaceX Dragon 2 aldı.

<span class="mw-page-title-main">Mitsubishi Regional Jet</span>

Mitsubishi Regional Jet (MRJ), Mitsubishi Heavy Industries ile Toyota Motor Corporation ortaklığı ve Toyota'ya bağlı Fuji Heavy Industries'in tasarım yardımıyla Mitsubishi Aircraft Corporation tarafından üretilen 70-90 kişilik bir bölgesel jet uçağıdır. Uçağın ilk uçuşu 11 Kasım 2015'te ve ilk teslimatların 2017 yılında yapılması planlanılmaktadır. MRJ, 1960'larda üretilen NAMC YS-11'den sonra Japonya'da tasarlanan ve üretilen ilk yolcu uçağı olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Falcon 9</span> Merkezi Kaliforniyanın Hawthorne şehrinde olan SpaceX şirketi tarafından tasarlanıp geliştirilen yeniden kullanılabilir bir fırlatma araçları ailesi

Falcon 9, merkezi Kaliforniya'nın Hawthorne şehrinde olan SpaceX şirketi tarafından tasarlanıp geliştirilen yeniden kullanılabilir bir fırlatma araçları ailesidir. Bu fırlatma araçları ailesi Falcon 9 v1.0, Falcon 9 v1.1, Falcon 9-R'den oluşmaktadır. Bu yörüngeye iki aşamada çıkan aracın her iki aşaması için de güç, yakıt olarak sıvı oksijen (LOX) ve roket-sınıfı kerosen (RP-1) kullanan roket motorları tarafından sağlanır. Falcon 9'un şu anki haliyle alçak Dünya yörüngesine 13150 kilogram (28990 lb) ağırlığında ve yer istasyonu transfer yörüngesine 4,850 kilogram (10,690 lb) ağırlığında görev yüklerini taşıyabilmektedir. Her üç Falcon 9 aracı da orta ölçekteki fırlatma sistemleri sınıfındadır.

<span class="mw-page-title-main">Falcon Heavy</span>

Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Space Launch System</span>

Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">H-II Transfer Aracı</span>

H-II Transfer Aracı (HTV) veya Kōnotori, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir otomatik kargo uzay aracıdır. HTV, Japon Deney Modülü Kibō'yu (JEM) ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nu (ISS) ikmal amacıyla tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">STS-123</span> Uzay mekiği programı

STS-123, Endeavour Uzay Mekiği tarafından gerçekleştirilen Uluslararası Uzay İstasyonu'na bir NASA uzay mekiği programıydı. STS-123, 1J/A UUİ montaj göreviydi. İlk olarak 14 Şubat 2008 tarihinde fırlatılması planlanmaktaydı ancak STS-122'nin gecikmesi nedeniyle 11 Mart 2008 tarihinde fırlatılabildi. STS-123, UUİ'yi yapılan 25. mekik misyonu olup Japon Deney Modülü Kibō ve Kanada yapımı Special Purpose Dexterous Manipulator (SPDM) robotik sistemini istasyona teslim etti. Görev süresi 15 gün 18 saat idi ve uzay istasyonunun servis güç sistemlerini genişletmesine olanak tanıyan İstasyon-Mekik Güç Aktarma Sistemi'nin (SSPTS) tamamen kullanıldığı ilk görev olmuştur. Görev, uzay mekiğinin UUİ'deki en uzun kalış süresi olarak geçti.

<span class="mw-page-title-main">STS-120</span>

STS-120, Discovery Uzay Mekiği tarafından Uluslararası Uzay İstasyonu'na gerçekleştirilen bir NASA uzay mekiği programıydı. 27 Ekim 2007 tarihinde Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatılmış olup UUİ'ye 23. mekik uçuşuydu. STS-120, Harmony modülünü teslim etti ve gelecekteki montaj görevlerine hazırlık amacıyla istasyonun bir bölümünü yeniden yapılandırdı.

<i>dearMoon</i> projesi SpaceX tarafından tasarlanan özel uzay uçuşu

dearMoon projesi, Japon milyarder Yusaku Maezawa tarafından ileri sürülen ve finanse edilen bir ay turizmi ve sanat projesidir. Proje, özel bir uzay uçuşu kapsamında hazırlandı ve Ay çevresinde tek bir yörünge etrafında SpaceX Starship aracılığıyla uçulması planlandı. Yolcular arasında Maezawa, 8 kişi; bir veya iki mürettebat üyesi olacaktır. Projenin duyurusu Eylül 2018'de yapıldı. Uçuşun 2023'ten önce gerçekleşmesi beklenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Falcon 9 Block 5</span>

Falcon 9 Block 5, SpaceX tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde tasarlanan ve üretilen, kısmen yeniden kullanılabilir iki kademeli orta taşıma kapasiteli yörüngeye fırlatma aracıdır. SpaceX Merlin motorları tarafından çalıştırılan Falcon 9 Full Thrust'ın beşinci versiyonudur. Bu motorlar roket-sınıfı kerosen (RP-1) ve sıvı oksijen (LOX) yakarak çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Artemis 2</span> Ay ve Marsta insan keşfine olanak sağlayacak bir dizi görevin ikinci aşaması

Artemis 2, NASA Artemis programının ikinci planlanmış görevi ve Space Launch System (SLS) ile Eylül 2025'te fırlatılması planlanan Orion uzay aracının ilk planlanmış mürettebatlı görevidir. Mürettebatlı Orion uzay aracı, Ay'a bir uçuş gerçekleştirecek ve ardından Dünya'ya geri dönerek, 1972'deki Apollo 17 görevinden bu yana alçak Dünya yörüngesinin ötesine seyahat edecek ilk mürettebatlı uzay aracı olacak.

<span class="mw-page-title-main">İlk uçuşa göre uzay yolcuları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu, ilk uçuşlarına göre uzay yolcularının bir listesidir. Tablo ilk uçuş tarihinden itibaren kronolojik sırayla listelenmiştir. Tabloda uzay yolcusu tanımı olarak Uluslararası Havacılık Federasyonu'nun 100 km'den daha yüksek bir irtifaya ulaşma ve böylece FAI tarafından tanımlanan Kármán hattını geçme kriteri benimsenmiştir. Kimlerin insanlı uzay uçuş programı gerçekleştirdiğini belirleyen kriterler değişiklik göstermektedir. Sadece 50 mil irtifaya ulaşanlara verilen Birleşik Devletler Astronot Rozetine hak kazanan kişiler X-15'in en yüksek uçuşlarında ve VSS Unity test uçuşlarında listelenmiştir.