İçeriğe atla

Jocelyn Bell Burnell


Jocelyn Bell Burnell

DBE FRS FRSE FRAS FInstP
2009'da Bell Burnell
DoğumSusan Jocelyn Bell
15 Temmuz 1943 (81 yaşında)[1]
Lurgan, County Armagh, Kuzey İrlanda[2][3]
Milliyetİngiliz
Eğitim
  • Lurgan College
  • The Mount School, York
Mezun olduğu okul(lar)
Tanınma nedeniİlk dört pulsarın birlikte keşfedilmesi[4]
Evlilik
Martin Burnell
(e. 1968; b. 1993)
Çocuk(lar)Gavin Burnell
Ödüller
  • J. Robert Oppenheimer Memorial Prize (1978)
  • Beatrice M. Tinsley Prize (1986)
  • Herschel Medal (1989)
  • Michael Faraday Prize (2010)
  • Royal Medal (2015)
  • Grande Médaille (2018)
  • Special Breakthrough Prize in Fundamental Physics (2018)
  • Copley Medal (2021)
  • Gold Medal of the Royal Astronomical Society (2021)
  • Prix Jules Janssen (2022)
Resmî sitephysics.ox.ac.uk
Kariyeri
DalıAstrofizik
Çalıştığı kurumlar
TezThe Measurement of radio source diameters using a diffraction method (1968)
Doktora
danışmanı
Antony Hewish [5][6][7]
Etkilendikleri
  • Fred Hoyle Frontiers of Astronomy (1955)
  • Henry Tillott[8] (okuldaki fizik öğretmeni)

Dame Susan Jocelyn Bell Burnell (d. 15 Temmuz 1943), Kuzey İrlandalı astrofizikçi. Lisansüstü öğrencisiyken ilk radyo pulsarlarını keşfetti. İlk olarak pulsarları gözlemlemesine ve de analiz etmesine rağmen Bell Burnell Nobel Fizik Ödülü'nü tez danışmanı Antony Hewish ile paylaşmamıştır.[10]

Bell Burner 2002'den 2004'e kadar Kraliyet Astronomi Topluluğu'nun başkanlığını, Ekim 2008'den Ekim 2010'a kadar Fizik Enstitüsü'nün başkanlığını yapmıştır ve de 2011'in başlarında Marshall Stoneham'ın ölümünden sonraki sürede de geçici olarak başkanlık yapmıştır. Ekim 2011'de Sir Peter Knight'ın[11] yerine geldi. Ekim 2014'te Edinburgh Kraliyet Topluluğu'nun başkanı olarak seçildi.Mart 2013'te Dublin Universitesi'nin profesör yardımcısı olarak seçildi.

Pulsarların keşfini yayınlayan raporda beş yazarın ismi geçmekteydi. Hewish'in ismi ilk olarak listelenmişken, Bell'inki ikinci sırada yer aldı. Bell'i dahil tutmayarak Hewish,Martin Ryle ile birlikte Nobel Ödülü ile ödüllendirildi.Sir Fred Hoyle gibi birçok öne çıkan astronom bu hak çiğnenemesine karşılık tepki gösterdi.[12] İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi baskısında 1974 Fizik Nöbel Ödüllerini bildirisini yayımladı, Ryle ve Hewish'i radyo-astrofizik dalındaki öncü çalışmaları dolayısıyla örnek olarak gösterdi. Dr. Losif Shklovsky, 1972 Bruce Madalyonu'nun sahibi, 1970'te Uluslararası Astronomi Birliği'nin Genel Kongresi'nde Bell'i "Bayan Bell, yirminci yüzyılın en önemli astronomik keşifini yaptınız " demek amacıyla aradı.[13]

Özgeçmiş ve Aile Hayatı

Susan Jocelyn Bell, Haziran 1967

Susan Jocelyn Bell Lurgan, Kuzey İrlanda'da doğdu. Babası Armagh Planetaryumu'nun tasarlanmasına yardımcı olan bir mimardı[14] ve genç Jocelyn babasının astronomi üzerine olan kitaplarını keşfetti. Lurgan'da büyüdü ve ebeveynleri(diğer insanlar da)okulun idaresini protesto edene kadar kız öğrencileri bilim çalışmalarında bulunmak için bünyesine kabul etmeyen Lurgan Koleji'ne kabul edildi. O zamana kadar kızların müfredatı bilim yerine, yemek yapma ve çapraz dikiş gibi konuları içeriyordu.

11+ sınavında başarısız oldu ve ebeveynleri onu yatılı kız okulu olan Mount Okulu'na gönderdi.[15] Aşağıdaki sözleri söylemiş olan olan fizik öğretmeni Mr. illott'tan etkilendi: Çok fazla şeyi öğrenmek zorunda değilsin,sadece bazı anahtar şeyleri öğrenmelisin ve böylelikle bunları uygulayabilir ve bunlardan geliştirebilirsin...O gerçekten iyi bir fizik öğretmeniydi ve fiziğin aslında ne kadar da kolay olduğunu bana gösterdi. Bell Burnell, Jacqui Farnham tarafından yönetilen ve de BBC'nin bir programı olan Beautifull Minds'ın ilk bölümünün konusuydu ve bu bölümde kariyeri ve de astronomiye olan katkıları anlatıldı.[16]

Akademik Kariyer

Yengeç Bulutsusu'nun senkrotron emisyonu'nu gösteren bileşik optik/X-ışını görüntüsü, merkezi pulsardan gelen manyetik alan ve parçacıkların enjeksiyonu ile güçlendirilen pulsar rüzgar nebulası'nı çevrelemektedir.

Bell Burnell 1965'te Doğa Felsefesi (fizik) alanında Bachelor of Science derecesiyle Glasgow Üniversitesi'nden mezun oldu ve 1969'da Cambridge Üniversitesi'nden doktorasını elde etti. Cambridge'de, New Hall (şimdilerde Murray Edwards Koleji)'ne katıldı, Hewish ve diğerleriyle birlikte gezegenler arası ışıldamaları kullanarak kuvarsları incelemek amacıyla bir radyo teleskopu inşa etmek için çalışmalarda bulundu.(Gezegenler arası ışıldamalar, kompakt kaynakların genişletilmiş olanlardan ayır edilmesine olanak sağlar.)

Temmuz 1967'de yıldızlarla birlikte gökyüzünde izlenen grafik kaydedici yazılarında bir takım hatalar saptadı.[17] Bayan Bell sinyalin bir saniyede 1 vurum oranında mükemmel bir düzende vurduğunu buldu. Geçici bir süre "Küçük Yeşim Adam 1"(LGM-1) olarak isimlendirilen kaynak (şimdilerde PSR B1919+21 olarak biliniyor) yıllar sonra süratle dönen nötron yıldızı olarak tanımlandı. Bu daha sonrasında BBC Ufuk serisi tarafından belgelendi. (http://www.bbc.co.uk/programmes/p009s61s 6 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Bell Burnell 1968-1973 yılları arasında Southampton Üniversitesi'nde,1974-1982 yılları arasında Londra Üniversitesi'nde ve 1982-1991 yılları arasında Edinburgh Kraliyet Gözlemevi'nde çalıştı,[18] Ek olarak, 1973'ten 1987'ye kadar Açık Üniversite'de özel öğretmen, danışman, denetmen ve de öğretim üyesiydi. 1991'den 2001'e kadar Açık Üniversite'de fizik profesörüydü.Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunan Princeton Üniversitesi'nde misafir profesör,Bath Üniversitesi'nde ise bilim dekanıydı(2001-2004) ve de 2002-2004 yılları arasında Kraliyet Astronomik Topluluğu'nun başkanıydı.[19] Şu anda Oxford Üniversitesi'nde Astrofizik alanında misafir profesör ve de Mansfield Koleji'nin bir üyesidir.[20] 2008 ve 2010 yılları arasında Fizik Enstitüsü'nün başkanıydı.[21]

Akademik Olmayan Hayatı

Bell Ballymena'daki Cambridge House Grammar Okulu'nun müdavimidir. Fizik ve astronomy alanında profesyonel ve akademik çalışmalarda bulunan kadınların sayısını ve de vaziyetlerini geliştirmek için mücadele vermektedir.[22][23][24]

Kuveykır Aktiviteleri ve İnançları

Okul yıllarından beri aktif bir kuveykırdır ve 1995, 1996, 1997'de Birleşik Krallık Yıllık Tanışma oturumlarında rahip(veya katip?) olarak görev almıştır. 2000 yılında Birleşik Devletler Dostlar Cemiyeti'nde genel konuşmacı olarak görev almıştır.

2006 'da Joan Bakewell ile yaptığı bir röportajda kişisel dini tarihçesini ve de inanışlarını açıklığa kavuşturmuştur. Şubat 2007'de Kuveykır Vahiyleri ile Bağ kurmak: araç takımını üreten Kuveykır Barış ve Sosyal Şahitlik Komitesi'nde görev almıştır.[25]

2013'te James Backhouse dersleri verdi ve bu dersler Kuveykır Astronom Yansımaları:Bir bilim adamı aynı zamanda inançlı olabilir mi? adıyla bir kitapta yayımlandı. Bu kitapta Burnell kozmolojik bilginin İncil, Kuveykırizm ve Hristiyan inançlarıyla nasıl ilişkili olduğunu ifade ediyor.

Nobel Ödülü

Bell'in 1974 Nobel Fizik Ödülü'nde kayda geçmemesi gerçeği o zamandan beri bir anlaşmazlık noktasıdır. İki yılı aşkın sürede 4-akrelik radyo teleskopunun yapımına yardımcı oldu ve anormalliği ilk fark eden kişiydi. Her gece 96 fitlik kağıt veriyi gözden geçiriyordu. Bell daha sonralarda, ilk olarak radyo parazitlerinden dolayı ve de insan kaynaklı olduğu konusunda ısrarcı olan Hewish'ın şüpheciliği karşısında anormalliği rapor etmede daha fazla ısrarcı olması gerektiğini iddia etti. Hewish ve Ryler tarafından yürütülen kendisinin davet edilmediği toplantılardan bahsetti.[26] Sir Fred Hoyle Nobel Komitesi'ni sert bir şekilde eleştirdi. Hatta daha da ileri giderek Hewish'i Bell'in verilerini çalmakla itham etti.İronik olarak,bazılarının tahmin edebileceği gibi, bu söylediği sözler Hoyle'ın 1983'teki ödülden men edilmesine neden oldu.[27]

1977'de yapılan akşam yemeği sonrası bir konuşmada,konu hakkında şunları söyledi:

Bu konu hakkında yapmak istediğim birçok yorum var: İlk olarak danışman ve öğrenci arasındaki anlaşmazlık sınırı her zaman zor olmuştur, sorunları yeniden çözmek ise neredeyse imkânsız. İkinci olarak, projenin başarısı veyahut başarısızlığında sorumluluk sahibi olan danışmandır. Başarısızlık için öğrencilerini suçlayan danışmaların hikâyelerini duyuyoruz ama biliyoruz ki hatanın çoğu danışmandadır. Bana adil gelen tek şey ise, onun da bu başarıdan yararlanması gerektiği. Üçüncü olarak, eğer Nobel Ödülü (istisnai durumların dışında) araştırma öğrencilerine verilseydi bu Nobel Ödülü'nün değerini düşürebilirdi ve bu olayın bunlardan biri olduğuna inanmıyorum. Son olarak bu konu hakkında üzgün değilim, her şeye rağmen güzel bir topluluğun içindeyim, öyle değil mi?[28]

Ödüller

1974'teki Nobel Ödülü'nü Hewish ile paylaşamamasına rağmen,birçok başka organizasyon tarafından onurlandırıldı:

  • Philadelphia Franklin Enstitüsü, Albert A. Michelson Madalyası (1973, Dr.Hewish ile birlikte)[29][30]
  • Miami Üniversitesi, Teorik Çalışmalar Merkezi'den J.Robert Oppenheimer Anıt Madalyası (1978)[31][32]
  • Amerikan Astronomi Topluluğu'nun Beatrice M.Tinsley Ödülü (1986)[33]
  • Kraliyet Astronomi Topluluğu'nun Herschel Madalyası (1989)
  • Amerikan Filozofi Topluluğu'nun Macellan Ödülü (2000)[34]
  • Fellow of the Royal Society (FRS) (Mart 2003).[35]
  • Kraliyet Topluluğu Üyeliği (Mart 2003)
  • 27 Haziran 2006'da William E.Gordon ve Elva Gordon'ın Arecibo Gözlemevin'deki seçkin dersi.
  • İstanbul'daki Uluslararası Radyo Bilimleri Birliği Genel Kongresinden Grote Reber Madalyası (19 Ağustos 2011)[36]
  • Kraliyet Topluluğu'nun Kraliyet Nişanı (2015)[37]
  • İleriyedönük Yaşam Başarıları Yılının Kadını Ödülü(2015)[38]

Bell, aynı zamanda sayısız onur dereceleriyle de ödüllendirildi:

Onur Nişanları

1999'da Astronomi'ye yaptığı hizmetlerden dolayı Britanya İmparatorluğu Onursal Mükemmelliyet Örneği Nişanı'na ve 2007'de Britanya İmparatorlığu Kadın Komutanı Nişanı'na layık görüldü.[39] Şubat 2013't BBC Radyosun'daki Woman's Hous tarafından Birleşik Krallıktaki 100 en güçlü kadından biri olarak değerlendirildi.[40] Şubat 2014'te Edinburgh Kraliyet Topluluğu'nun başkanı yapıldı, burada başkan olan ilk kadındı.[41]

Kaynakça

  1. ^ Who's Who 2017.
  2. ^ Lurgan Mail 2007.
  3. ^ Bain 2022.
  4. ^ Bell Burnell 2007, ss. 579-581.
  5. ^ Bell 1968.
  6. ^ Hewish et al. 1968, s. 709.
  7. ^ Pilkington et al. 1968, s. 126.
  8. ^ AIP 2000.
  9. ^ The Life Scientific 2011.
  10. ^ Hargittai, István (2003). Written at Oxford. The road to Stockholm : Nobel Prizes, science, and scientists. Oxford University Press. s. 240. ISBN 0198607857. 
  11. ^ Microsoft Academic'de yayınların listesi.
  12. ^ Erica Westly (6 Ekim 2008). "No Nobel for You: Top 10 Nobel Snubs". Scientific American. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  13. ^ Longair, Malcolm (2006). The Cosmic Century: A History of Astrophysics and Cosmology. Cambridge University Press. s. 196. ISBN 0-521-47436-1. 
  14. ^ Johnston, Colin (Mart 2007). "Pulsar Pioneer visits us" (PDF). Astronotes. Armagh Planetarium. ss. 2-3. 25 Şubat 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  15. ^ At Mount School 1956-61. She is the 2007 President of the Old Scholars' Association. 3 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ 23.35 (24 Nisan 2011). "BBC Four - Beautiful Minds, Series 1, Jocelyn Bell Burnell". Bbc.co.uk. 21 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  17. ^ "The Restless Universe: Some Highlights of Physics". OpenLearn. The Open University. 23 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. 
  18. ^ "Jocelyn Bell Burnell". Contributions of 20th Century Women to Physics (CWP). 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2007. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  20. ^ "Queen's Birthday Honours 2007". University of Oxford. 18 Haziran 2007. 25 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007. 
  21. ^ "Council". Iop.org. 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  22. ^ Bell Burnell, S. J. (2004). "So Few Pulsars, So Few Females". Science. 304 (5670). ss. 489-426. doi:10.1126/science.304.5670.489. PMID 15105461. 
  23. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  24. ^ "Face to Face: science star who went under the radar of Nobel Prize judges (From Herald Scotland)". Heraldscotland.com. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  26. ^ 01.35 (25 Nisan 2011). "BBC Four - Beautiful Minds, Series 1". Bbc.co.uk. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  27. ^ Robin McKie. "Fred Hoyle: the scientist whose rudeness cost him a Nobel prize | Science". The Guardian. 10 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  28. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  29. ^ "Franklin Laureate Database - Albert A. Michelson Medal Laureates". Franklin Institute. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2011. 
  30. ^ "The Franklin Institute Awards | The Franklin Institute Science Museum". Fi.edu. 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  31. ^ Walter, Claire (1982). Winners, the blue ribbon encyclopedia of awards. Facts on File Inc. s. 438. ISBN 9780871963864. 
  32. ^ "J. Bell-Burnell, received the 1978 J. Robert Oppenheimer Memorial Prize". Physics Today. American Institute of Physics. Nisan 1978. s. 68. Bibcode:1978PhT....31d..68.. doi:10.1063/1.2995004. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2015. 
  33. ^ "Beatrice M. Tinsley Prize | American Astronomical Society". Aas.org. 27 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2016. 
  36. ^ "QVMAG: Grote Reber Medal Winners". Qvmag.tas.gov.au. 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  37. ^ "Royal Medal". Royal Society. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015. 
  38. ^ "Women of the Year Prudential Lifetime Achievement Award". Womenoftheyear.co.uk. 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  39. ^ Esther Addley. "From Russia with gong | Society". The Guardian. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  40. ^ "BBC Radio 4 - Woman's Hour - The Power List 2013". Bbc.co.uk. 1 Ocak 1970. 12 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 
  41. ^ "Dame Jocelyn Bell Burnell to be Royal Society's first female president". Bbc.co.uk. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2015. 

• Burnell, S. Jocelyn (1989). Broken for Life. İngiltere: Kuveykır Ev Servisi. pp. 58pp. ISBN 0-85245-222-5. Riordan, Maurice; Burnell, S. Jocelyn (27 Ekim 2008). Karanlık Madde: Uzayın Şiirleri[51]. Calouste Gulbenkian Foundation. ISBN 978-1903080108

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Pulsar</span> yüksek oranda manyetize olmuş ve hızlı dönen bir nötron yıldızı veya beyaz cüce

Atarca ya da pulsar [İngilizce: pulsating radio source'dan ], mıknatısal kutuplarından elektromanyetik ışınım yayan, oldukça mıknatıslanmış, dönen bir nötron yıldızıdır. Bu ışınım, yalnızca bir ışın Dünya'ya doğrultulduğunda gözlemlenebilir ve bu, yayınımın titreşimli (atımlı) görünümünden sorumludur. Nötron yıldızları çok yoğundur ve kısa, düzenli döngülere sahiptir. Bu, tek bir atarca için milisaniyeden saniyeye kadar değişen atımlar arasında çok kesin bir aralık oluşturur. Atarcalar, yüksek enerjili evrensel ışınların olası kaynaklarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">William Fowler</span> Amerikalı nükleer fizikçi

William Alfred "Willie" Fowler, Amerikalı bir astrofizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Pieter Zeeman</span> Hollandalı fizikçi

Pieter Zeeman, 1902'de Hendrik Lorentz ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ni kazanmış, Zeeman efektinin teorisyeni, Hollandalı bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Riccardo Giacconi</span> Amerikalı fizikçi (1931 – 2018)

Riccardo Giacconi ; İtalya doğumlu, Amerikalı Nobel Ödülü sahibi astrofizikçi.

<span class="mw-page-title-main">PSR B1919+21</span>

PSR B1919+21 darbe periyodu 1.337 sn. olan bir pulsardır. Pulsarlar manyetik kutuplarından ışınım yapan ve bu ışınım dünya üzerindeki bizlerin görüş eksenimizi kestiğinde gözlemlenebilen nötron yıldızılarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Bell Labs</span>

Bell Laboratuvarları, önceleri American Telephone & Telegraph Company (AT&T) 'nin şimdilerde ise Alcatel-Lucent 'in araştırma geliştirme kurumudur. Merkezi Murray Hill, New Jersey ABD'de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Alan Heeger</span>

Alan Jay Heeger Amerikalı fizikçi ve Nobel Kimya Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Adam Riess</span>

Adam Guy Riess, Özellikle Süpernovalar üzerine yaptığı araştırmalar ile tanınan Amerikalı astrofizikçi. Riess 2006 yılında Shaw Ödülü ve 2011 yılında Nobel Fizik Ödülü sahibi olmuştur. Nobel Fizik Ödülünü Saul Perlmutter ve Brian Schmidt ile birlikte evrenin genişlemesinin hızlandığına dair kanıt arama çalışmaları nedeniyle almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Martin Evans</span>

Sir Martin John Evans, Britanyalı, "sir" unvanlı bilim insanı. Matthew Kaufman ile ortaklaşa yaptığı fare kök hücrelerinin embriyonik ekimi dolayısıyla bilinir (1981). Aynı zamanda Mario Capecchi ve Oliver Smithies ile geliştirdiği nakavt fare ve ilgili teknolojilerle gen hedeflemesi ile Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü o yıl iki ortağıyla paylaştı. Bu bilim insanları kullandıkları “knock-out” teknolojisiyle ürettikleri fareler sayesinde kanser, kalp-damar hastalıkları gibi tedavisi zor hastalıklara karşı yeni tedavi yöntemlerinin geliştirilmesine yardımcı oldular.

<span class="mw-page-title-main">Horst Störmer</span>

Horst Ludwig Störmer, Alman fizikçi. 1998'de, "kesirli yük taşıyan uyarılmalar içeren yeni bir kuantum akışkanı biçiminin keşfinden dolayı", Daniel Tsui ve Robert Laughlin ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'nin sahibi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Taylor</span> Amerikalı gökbilimci

Joseph Hooton Taylor Jr., Amerikalı astrofizikçi. Kütleçekim çalışmaları için olanaklar yaratan bir buluş olan yeni bir tür pulsarı keşfettiği için Russell Alan Hulse ile birlikte 1993 yılında Nobel Fizik Ödülü almıştır.

Martin Ryle FRS, İngiliz radyo gök bilimcidir. Radyo teleskop sistemlerini devrim niteliğinden geliştirmiş, zayıf radyo sinyallerinden doğru konum tespiti ve görüntüleme yapılabilmesine olanak sağlamıştır. Sydney Üniversitesi'nden Joseph Pawsey 1945 yılında interferometrik ölçümler yaptığını iddia etmesine rağmen, Ryle ve Vonberg 1946 yılında, radyo dalgaboylarında interferometrik astronomik ölçümler yayınlayan ilk gök bilimciler olmuştur. Ryle gelişmiş ekipmanları sayesinde, o yıl evrendeki bilinen en uzak gökadayı görüntülemeyi başarmıştır. Ayrıca Cambridge Üniversitesi Radyo Astronomi bölümünün ilk profesörü ve Mullard Radyo Astronomi Rasathanesinin kurucu müdürü olmuştur. 1972 yılından 1982 yılına kadar ise İngiliz Kraliyet astronomu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Charles Townes</span> Amerikalı fizikçi (1915 – 2015)

Charles Hard Townes, Amerikan Nobel Ödüllü fizikçi ve eğitimci. Townes en çok maserler üzerindeki teori ve uygulama çalışmaları ile bilinir. Maserlerin ana patentini alan Townes ayrıca maser ve lazer araçları ile bağlantılı kuantum elektroniği üzerinde de çalışmıştır. Bu çalışmaları nedeniyle 1964 yılında Nikolay Basov ve Aleksandr Prohorov ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'nü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Reinhard Genzel</span> Alman gökbilimci

Reinhard Genzel Max-Planck-Institut für extraterrestrische Physik'de yönetici, LMU'da profesör ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley' de emeritus profesör olan bir Alman astrofizikçi. Andrea Ghez ve Roger Penrose ile paylaştığı " galaksimizin merkezinde süper kütleli kompakt bir nesnenin keşfi için" 2020 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Andrea Ghez</span> Amerikalı gökbilimci

Andrea Mia Ghez, Amerikalı bir gökbilimci ve Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi Fizik ve Astronomi Bölümü'nde profesördür. Araştırmaları Samanyolu galaksisinin merkezine odaklanıyor. 2020'de, Nobel Fizik Ödülü'nün yarısını Reinhard Genzel ile paylaşarak Nobel Fizik Ödülü'nü alan dördüncü kadın oldu. Nobel Ödülü, Samanyolu galaktik merkezinde artık genel olarak bir kara delik olarak kabul edilen süper kütleli kompakt bir nesneyi keşfettikleri için Ghez ve Genzel'e verildi.

<span class="mw-page-title-main">Victoria Kaspi</span>

Victoria Michelle Kaspi Amerikalı-Kanadalı bir astrofizikçi ve McGill Üniversitesi'nde profesördür. Araştırmaları öncelikle nötron yıldızları ve pulsarlarla ilgilidir.

Marta Burgay, İtalyan bir radyo gök bilimcisi. Avustralya'daki 64 metrelik Parkes radyo teleskopu kullanarak ilk çift pulsar olan PSR J0737-3039'u keşfetti.

Rosemary F. G. Wyse İskoç bir astrofizikçidir ve Johns Hopkins Üniversitesi'nde fizik ve astronomi bölümünde profesördür.

<span class="mw-page-title-main">Jayant Narlikar</span>

Jayant Vishnu Narlikar, Üniversiteler Arası Astronomi ve Astrofizik Merkezi'nde (IUCAA) çalışmış Hint astrofizikçi ve emekli profesördür. Sir Fred Hoyle ile birlikte Hoyle-Narlikar teorisi olarak bilinen konformal yerçekimi teorisini geliştirdi. Albert Einstein'ın görelilik teorisini ve Mach prensibini benisemiştir. Bir parçacığın eylemsizlik kütlesinin, kozmik devrin bir fonksiyonu olan bağlantı sabiti ile çarpılan diğer tüm parçacıkların kütlelerinin bir fonksiyonu olduğunu öne sürer.

Bu makale fizik alanına önemli katkılarda bulunan kadınları tartışmaktadır.