İçeriğe atla

Joachim Murat

Joachim Murat
François Gérard tarafından portresi
Napoli kralı
Hüküm süresi1 Ağustos 1808 – 19 Mayıs 1815
Önce gelenI. Joseph
Sonra gelenNapoli kralı IV. Ferdinand
Berg büyük dükü
Hüküm süresi15 Mart 1806 – 1 Ağustos 1808
Sonra gelenI. Louis
İspanya naibi
Hüküm süresi4 Mayıs 1808 – 20 Temmuz 1808
Doğum25 Mart 1767(1767-03-25)
Lot, Fransa
Ölüm13 Ekim 1815 (48 yaşında)
Calabria, Sicilyateyn Krallığı
DefinPère Lachaise Mezarlığı
Eş(ler)iCaroline Bonaparte
Çocuk(lar)ı
  • Prens Achille Murat
  • Prenses Letizia Murat
  • Prens Napoleon Lucien Charles Murat
  • Prenses Louise Julie Caroline Murat
Tam adı
Joachim-Napoléon Murat
HanedanMurat
BabasıPierre Murat-Jordy
AnnesiJeanne Loubières
DiniRoma Katoliği
İmza

Joachim-Napoléon Murat (Müra diye okunur), (İtalyanca: Gioacchino Napoleone Murat; 25 Mart 1767 - 13 Ekim 1815), Fransız mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı (1808-1815).

Murat, Napolyon dönemini yansıtan sosyal değişimin büyük bir örneğidir. Bir hancının oğlu iken Napoli kralı olmuştur. Bir süre baba işini yaptı. Sonra, sıradan bir asker olarak orduya yazıldı (Şubat 1787). Monarşinin düşüşüyle devrim ordusuna girdi ve hızla yükseldi. 1795'te Paris'te Napolyon'u destekledi. İtalya ve Mısır seferlerinde onu takip etti. Napolyon'un kız kardeşi Caroline Bonaparte ile evlendi (iki kız iki erkek çocuğu oldu). 1800 yılında vekil olarak seçildi. Fransa meclisi onu, Birinci Tümen Kumandanı ve Paris Valisi olarak atadı. 1804'te İmparatorluk Mareşali ve iki yıl sonra grandük oldu. 1808'de Napoli kralı ilan edildi. Asker ve süvari kumandanı olarak, bütün savaşlarda Napolyon'un yanında yer aldı.

Askeri kariyeri

Fransız Devrim Savaşları

Gioacchino Murat'ın Napoli'de Bulunan Heykeli

1790 yılında Murat, Ulusal Muhafızlar'a katıldı. 1792'de Meşrutiyet Muhafızları'na katıldı, ancak aynı yıl buradan ayrıldı. Ayrılık sebebi, sürekli ordu içinde kavga etmek gibi çeşitli nedenlere bağlandı.[1]

Cumhuriyet yanlısı olan Murat, 1791 yılında kardeşine yazdığı mektupta devrimci meselelerle meşgul olduğunu ve bir vatansever olmaktan vazgeçmektense ölmeyi tercih edeceğini belirtmiştir. Meşrutiyet Muhafızları'ndan ayrıldıktan sonra, Meşrutiyet Meclisi Gözetim Komitesi'ne Muhafızlar'ın vatana ihanetten suçlu olduğunu rapor etti. Azmi sayesinde Cumhuriyetçilerin desteğini kazandı. Murat eskiden görev yaptığı alaya yeniden katılarak Nisan ayında onbaşılığa, Mayıs ayında da çavuşluğa terfi etti.[1] 19 Kasım 1792'de Murat 25 yaşındayken asteğmenliğe terfi edildi. Ailesi, Murat'ın rahip olmasını istese de Murat bu askeri başarılarıyla bir taraftan ailesine de başaralı olduğunu kanıtlamak istiyordu. Murat bir dönem, iki bakanın onu soylu bir aile olan Murat d'Auvergne ailesine mensup olup aristokrat olmakla suçlanmıştı; bu suçlama sonraki birkaç yıl boyunca peşini bırakmadı.[2]

13 Vendémiaire

1795 sonbaharında, Kral XVI. Louis'in giyotin ile idamından iki yıl sonra, kralcılar ve karşı devrimciler arasında silahlı bir ayaklanma çıktı. 3 Ekim'de Paris'te bulunan General Napolyon Bonapart, Fransız Ulusal Konvansiyonu'nun savunma güçlerinin komutanı olarak atandı. Murat gönüllü olarak öne çıktı ve Napolyon onu hükümet güçlerinin kontrolü dışındaki bir banliyöden savaş topu kullanabilecek gönüllü askerler toplamakla görevlendirdi.[3]

Murat, Camp des Sablons'un savaş toplarını alarak, isyancıları atlattı ve Paris'in merkezine savaş toplarını başarıyla getirdi. 5 Ekim'de bu topların kullanılması Bonapart'ın Ulusal Kongre üyelerinin hayatını kurtarmasını sağladı.[4] Napolyon'un daha sonraki raporlarında Murat'tan bahsedilmedi, ancak Napolyon onu unutmadı, çünkü Murat zamanla mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı oldu.[5]

Napolyon Savaşları

Napolyon 18 Mayıs 1804'te Murat'ı İmparatorluk Mareşali yaptı. Deniz savaşları hakkında yeterli bilgisi olmamasına rağmen 1805 yılında İmparatorluk prensi ve İmparatorluk amirali oldu. 1805-1807 yılları arasında aralarında Ulm, Austerlitz, Jena ve Ruslara karşı süvari hücumunu yönettiği Eylau'da dahil çeşitli muharebelerde savaştı.[6]

Prusya'dan ele geçirilen bazı topraklarla Berg Büyük Dükalığı'nı kurdu, 15 Mart 1806'da Berg büyük dükü ve Cleves dükü olarak atandı. Napoli kralı seçildiği 1 Ağustos 1808'e kadar bu unvanı korudu. Murat ayrıca Yarımada Savaşı'nı başlatan Dos de Mayo Ayaklanması patlak verdiğinde Madrid'deki Fransız Ordusunun başındaydı.[6]

Murat, Smolensk, Borodino ve 1812 Rus seferinde Grande Armée'nin süvari komutanı olarak yer aldı.[7]

Napoli kralı

1808'de Murat, Napolyon tarafından Napoli kralı ilan edildi.

Düşüş

Yeni görevi, Murat'ın, mareşalliğe devam etmesine engel olmadı. Rusya seferi'ne ve Leipzig Savaşı'na katıldı. Bu bozgun sonrası, Avusturya ile ayrı bir barış yaparak tahtını korumaya çalıştı. Yüz Gün olarak bilinen süreçte yeniden iktidara geçen Napolyon'un yanında yer aldı. 1815'te Avusturya İmparatorluğu ile yapılan Tolentino savaşında yenildi. 20 Mayıs 1815'te yapılan antlaşma düşüşünün onaylanması oldu. Napolyon'un ikinci düşüşü sonrası, Murat, nüfuzunu yükseltmek için Korsika'dan Napoli'ye kaçtı. Yakalandı, yargılandı ve bizzat istediği kanuna göre ölümle cezalandırıldı. 13 Ekim 1815 tarihinde Castello di Pizzo, Calabria'da kurşuna dizilip idam edildi.[1]

Kaynakça

Dipnot
  1. ^ a b c Phipps 1926, s. 146–147.
  2. ^ Phipps 1926, s. 148–149.
  3. ^ Kircheisen 2010, s. 44.
  4. ^ Connelly 2006, s. 19–21.
  5. ^ Connelly 2006, s. 21.
  6. ^ a b Murat 1910, s. 16.
  7. ^ Riehn 1990, s. 245–248.
Genel

Dış bağlantılar

Resmî unvanlar
Önce gelen:
Joseph Bonaparte
Napoli kralı
1 Ağustos 1808 – 19 Mayıs 1815 		Sonra gelen:
I. Ferdinando
Önce gelen:
'
Berg büyük dükü
15 Mart 1806 – 1 Ağustos 1808 		Sonra gelen:
Louis Bonapart

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napoli Krallığı</span> 1282-1816 yılları arasında İtalyanın güneyinde hüküm sürmüş eski bir devlet

Napoli Krallığı, İtalyan yarımadasının güneyinde, Napoli'de kurulmuş bir devletin modern ismidir. Zamanında, biraz yanıltıcı olarak Sicilya Krallığı adı ile anılmaktaydı; çünkü Napoli Krallığı Sicilya adasında 1282'de çıkan Sicilya Vesperleri adlı bir isyan sonucunda Napoli Krallığı'nin Sicilya Krallığı'ndan ayrılması ile ortaya çıkmıştı. Napoli Krallığı'nın ortada bulunduğu dönemde bu Krallık ya İspanyol veya Fransız asıllı bir kral tarafından idare edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Bonaparte</span> Napolyon Bonapartın en büyük erkek kardeşi

Joseph Bonaparte (d. 7 Ocak 1768, Corte, Haute-Corse, Korsika - ö. 28 Temmuz 1844, Floransa, Toskana Büyük Dükalığı,, Napolyon Bonapart'ın en büyük erkek kardeşidir. Kardeşi tarafından 1806-1808 arasında Napoli Kralı ve 1808-1813 arasında da İspanya kralı yapılmıştır. Napolyon Bonapart'ın düşmesinden sonra Joseph kendini Survilliers Kontu olarak isimlendirmiştir.

<i>Le Sacre de Napoléon</i>

Le Sacre de Napoléon, Napolyon'un resmî ressamı olan Fransız ressam Jacques-Louis David'in 1805-1807 yılları arasında tamamladığı ve 1808'de ilk defa sergilenen tablodur. Neoklasisizm akımının bir örneği olan eser şu anda Paris'te Louvre Müzesi'nde sergilenmektedir. Bu kopyanın dışında Versay Sarayı'nda başka bir kopyası sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">1814 Fontainebleau Antlaşması</span> antlaşma

Fontainebleau Antlaşması, Fransa'nın başkenti Paris yakınlarındaki Fontainebleau Sarayında 11 Nisan 1814 tarihinde Napolyon Bonapart ile Avusturya İmparatorluğu, Rus İmparatorluğu ve Prusya Krallığı arasında imzalanan antlaşmadır. Napolyon Savaşlarının sonunda Paris'in düşmesi ile yenik düşen Napolyon antlaşmayı imzalamak zorunda kalmış ve iktidardan çekilerek Elba Adası'na sürgüne gitmiştir. Antlaşma, Napolyon'un Yüz Gün olarak bilinen ve sürgünden dönerek yeniden iktidara gelmesiyle geçersiz hale gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Berg Büyük Dükalığı</span>

Berg Büyük Dükalığı, Ren Nehri'nde Birinci Fransa İmparatorluğu ve Vestfalya Krallığı arasındaki topraklar üzerinde 1805 yılında yapılan Austerlitz Muharebesi ardından buraya giren Napolyon Bonapart tarafından kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Bonapart Hanedanı</span>

Bonapart Hanedanı, Fransız Devrimi'nden sonra 1804 yılında Fransa Krallığı'nı imparatorluğa yükselten Fransız askeri lider ve siyaset adamı I. Napolyon'un kurmuş olduğu hanedanlık. Napolyon, Grande Armée'yi büyük Avrupa askerî gücüne çevirdi ve Napolyon Savaşları sırasında Avrupa'da başarılar kazandı. Hanedanının gücünü genişleterek aile üyelerini kurdurduğu kukla devletlerin tahtlarına yerleştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Bessières</span> Fransız mareşal (1768 – 1813)

Jean-Baptiste Bessières Napolyon Dönemi'nde Fransa mareşali ve Birinci Fransa İmparatorluğu'nda dük unvanına sahip askeri lider. Erkek kardeşi Bertrand Bessières'in izinden giderek Fransa ordusunda askerî hizmetlerde bulundu. Ayrıca kuzenleri de Napolyon'a bir diplomat ve İmparatorluk yetkilisi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Augereau</span> Fransız siyasetçi

Charles Pierre François Augereau, Castiglione dükü, Fransız mareşal ve Yüksek meclis üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon'un Rusya seferi</span> 6.koalisyon savaşını tetiklemiştir

Napolyon'un Rusya seferi, Rusya'da verilen isimle 1812 Vatanseverlik Savaşı, Fransa'da verilen isimle Rus Cephesi, 24 Haziran 1812 tarihinde Napolyon Bonapart'ın Büyük Ordusunun Rus ordusuyla savaşıp yenmesi için Neman Nehri'ni geçmesiyle başladı. Napolyon'un emeli Çar I. Aleksandr'ı Britanyalı tacirlerle ticaret yapmayı durdurma zorunluluğunda bırakmak ve böylece Birleşik Krallık'ı savaşı sonlandırmaya itmekti. Resmî olarak verilen sebepse Polonya'yı Rus tehdidinden korumaktı. Bu doğrultuda, Polonyalıların desteğini kazanmak ve savaşı gerekçelendirmek adına Napolyon savaşa "İkinci Polonya Savaşı" adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">Michel Ney</span> 18/19. yüzyıl fransız ordusu mareşali

Michel Ney, Mareşal Ney olarak da bilinir, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları'nda savaşmış Fransız mareşal ve askeri komutan.

<span class="mw-page-title-main">Louis-Alexandre Berthier</span> Fransız mareşal (1753 – 1815)

Louis-Alexandre Berthier Fransız mareşal. Birinci Wagram prensi, Neuchâtel'in Egemen prensi ve I. Napolyon'un 26 mareşalinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Louis-Nicolas Davout</span> Fransız mareşal (1770 – 1823)

Louis-Nicolas d'Avout Auerstaedt Dükü, Napolyon döneminde İmparatorluğun mareşali olan bir Fransız asker ve general idi.

<span class="mw-page-title-main">Caroline Bonaparte</span>

Maria Annunziata Carolina Murat Carl Bonapart ve Letizia Ramolino'nun yedinci çocuğu, Fransa imparatoru I. Napolyon'un kız kardeşidir. Napolyon tarafından Napoli kralı atanan Joachim Murat ile evlendi. Eşinin hükümdarlığı sırasında Napoli'nin konsort kraliçesiydi ve dört kez yokluğunda Napoli'nin naipliğini yaptı: 1812-13, 1813, 1814 ve 1815'te.

<span class="mw-page-title-main">Abensberg Muharebesi</span>

Abensberg Muharebesi, 20 Nisan 1809'da Fransa İmparatoru I. Napolyon komutasındaki Fransız-Alman kuvveti ile Avusturya'dan korgeneral (Feldmarschall-Leutnant) Arşidük Louis tarafından yönetilen güçlendirilmiş Avusturya kuvvetleri arasında gerçekleşen savaş. Gün geçtikçe, Korgeneral Johann von Hiller, Avusturya sol kanadını oluşturan üç kolorduya komuta etmek için takviye birlik ile geldi. Savaş kesin olarak Fransız-Alman zaferi ile sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Murat Hanedanı</span> soylu ailesi

Murat Hanedanı, İmparator I. Napolyon'un daha sonra 1808'den 1815'e kadar Napoli kralı olarak hükümdar olan Joachim Murat'a prens français rütbesini verdiği, kökeni 1804'e kadar uzanan Bonapart Hanedanı'nın alt kolu olan hanedan. 5 Aralık 1812'de Joachim Murat'ın ikinci oğlu Lucien Murat için, Jean Baptiste Bernadotte'den sonra İmparatorluk Kararnamesi ile Pontecorvo Prensliği kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Lübeck Muharebesi</span>

Lübeck Muharebesi, 6 Kasım 1806'da Almanya'nın Lübeck kentinde, Jena-Auerstedt Muharebesi'nde yenilgiden geri çekilen Gebhard Leberecht von Blücher liderliğindeki Prusya Krallığı askerleri ve Birinci Fransız İmparatorluğu Mareşalleri Joachim Murat, Jean Baptiste Bernadotte ve Jean-de-Dieu Soult'un birlikleri arasında gerçekleşen savaş. Dördüncü Koalisyon Savaşı'nın bir parçası olan bu muharebe, Fransızlar'ın Prusyalılara karşı şiddetli zaferiyle sonuçlandı. Savaşın gerçekleştiği Lübeck, Hamburg'un yaklaşık 50 kilometre kuzeydoğusunda eski bir Baltık Denizi limanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jérôme Bonaparte</span>

Jérôme-Napoléon Bonaparte, I. Napolyon'un en küçük kardeşiydi ve 1807 ile 1813 yılları arasında I. Jerome Napolyon adıyla Vestfalya kralı olarak hüküm sürdü. Tarihçi Owen Connelly mali, askeri ve idari başarıları olduğunu ve Napolyon'a sadık, askeri açıdan yararlı biri olduğunu belirtir.

<span class="mw-page-title-main">Berg Dükalığı</span>

Berg, Almanya'nın Rhineland bölgesinde bir eyaletti - başlangıçta bir kontluk, daha sonra bir dükalık -. Başkenti Düsseldorf'tu. 12. yüzyılın başlarından 19. yüzyıla kadar ayrı bir siyasi yapı olarak varlığını sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Napoli Krallığı (1806-1815)</span>

Napoli Krallığı, 1806 Güney İtalya'da kurulan bir Fransız himaye devletiydi. İki Sicilya'nın ve Napoli'nin kralı olan Bourbon hanesine mensup I. Ferdinando tahttan indirilerek yerine I. Napolyon'un ağabeyi Joseph Bonaparte getirildi: Joseph, kral olduktan sonra çocuklarını "Napoli prensi" ilan etti. Joseph, 1808'de İspanya kralı olunca, Napolyon kral olarak kayınbiraderi Joachim Murat'ı atadı. Murat, Tolentino Muharebesi'nde yenilgiye uğradıktan sonra 1815'te Viyana Kongresi tarafından tahttan indirildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.