İçeriğe atla

Jean Victor Marie Moreau

Jean Victor Marie Moreau
Doğum14 Şubat 1763(1763-02-14)
Morlaix, Fransa
Ölüm2 Eylül 1813 (50 yaşında)
Louny, Avusturya İmparatorluğu (günümüzde Çekya)
Bağlılığı Fransa Krallığı
Fransa Birinci Fransız Cumhuriyeti
RütbesiMareşal
Çatışma/savaşlarıFransız Devrim Savaşları

Jean Victor Marie Moreau (14 Şubat 1763 - 2 Eylül 1813), Napolyon Bonapart'ın iktidara gelmesine yardım eden ancak daha sonra bir rakip haline gelen ve ABD'ye sürgün edilen Fransız general.

Hayatı

Doğumu ve eğitimi

Moreau, Breton'daki Morlaix'te doğdu. Babası başarılı bir avukattı ve Moreau'nun orduya girmek istemesine izin vermek yerine, Rennes Üniversitesi'nde hukuk eğitimi alması üzerinde ısrar etti. Moreau, hukuka yatkınlık göstermedi. Derece kazanmak yerine öğrencilere, kahramanları ve liderleri olarak yaşamaya devam etti ve onları provoke ettikleri bir tür orduya dönüştürdü. 1789 yılında Rennes'teki günlük olaylarda öğrencilere liderlik etti.[1]

Orduya katılması

Moreau, Hohenlinden Muharebesi'nde.

1791'de Moreau, Ille-et-Vilaine gönüllülerinin teğmen albaylığına seçildi. Onlarla Charles François Dumouriez yönetiminde hizmet etti ve 1793'te taburunun iyi düzeni, kendi savaş taktikleri ve cumhuriyetçi ilkeleri ile général de tugay olarak kademe atladı. 1794 yılında Flandre Kontluğu sınırlarında ordunun sağ kanadına komuta etti.[1]

Amerika'ya sürgünü

Moreau, 1792 yılında Ille-et-Vilaine gönüllülerinin teğmen albayı iken.

I. Napolyon'un imparator olmasının ardından, fikir ayrıcalıkları başladı ve araları bozuldu. Moreau, eşi ile birlikte Ağustos 1805'te New York'a sürgün edildi. ABD'de coşkuyla karşılandı, ancak ülke boyunca bir süre seyahat ettiği ve 1806'da bir villa satın aldığı Pensilvanya'ya yerleşti ve tüm askeri hizmet tekliflerini reddetti. 1813'e kadar orada yaşadı, zamanını balıkçılık ve avcılık ile geçirdi. 1812 Savaşı'nın başlangıcında Başkan James Madison ona ABD birliklerinin komutasını teklif etti. Moreau, kabul etmeye istekli olduğunu, ancak imha haberini duyduktan sonra Grande Armée içinde Rusya'da Kasım 1812 yılında Avrupa'ya geri dönmeye karar verdi.[1][2]

Napolyon'un düşmanları ile bağlantısı

Muhtemelen karısının kışkırtmalarına gelen Moreau, Avrupa'ya döndüğünde cumhuriyetçi entrikaların çemberindeki eski bir arkadaşı XIV. Karl ile müzakere etmeye başladı (önceden: Jean-Baptiste Bernadotte, sonra: Prens Charles John) Rusya imparatoru I. Aleksandr, Prusya Krallığı ve Avusturya İmparatorluğu ile birlikte Napolyon'a karşı bir orduya liderlik etti. Napolyon'un yenildiğini ve cumhuriyetçi bir hükûmetin kurulduğunu görmek isteyen Moreau, İsveç ve Rus liderlere Fransa'yı en iyi nasıl yenebilecekleri konusunda tavsiyelerde bulundu.

Ölümü

Ölüm yatağında Moreau.

Moreau, 27 Ağustos 1813'te Çar ile konuşurken Dresden Muharebesi'nde ölümcül yaralar aldı ve 2 Eylül'de Louny'de öldü.[1]

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

19. yüzyıl, miladi takvime göre 1 Ocak 1801 ile 31 Aralık 1900 günleri arasındaki zaman dilimi olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Bonapart</span> Fransız asker ve imparator (1769–1821)

Napolyon Bonapart veya I. Napolyon kısaca Napolyon, Fransız asker, politikacı ve 1804-1814 arası Fransa imparatoru. Gerek Fransız Devrim Savaşları gerekse Napolyon Savaşları sırasında Fransa'ya önderlik ettiği gibi tüm Avrupa'yı da etkilemiş önemli bir komutandır. Girdiği savaş ve çatışmaların büyük bölümünü kazanmış, 1815'teki nihai yenilgisine kadar hızla Avrupa kıtasının hakimiyetini ele geçirmiştir. Tarihteki en önemli komutanlardan biri olan Napolyon'un savaşları dünyanın her yerinde askerî okullarda ders olarak okutulmaktadır ve kendi Avrupa tarihinin en ünlü ve en tartışmalı siyasi figürlerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Vendée Savaşı</span> Fransız İhtilali sonrasında, Vendee bölgesinde meydana gelen ayaklanma

Vendée İsyanı, Fransız İhtilali sonrasında, Vendée bölgesinde meydana gelen ayaklanmadır. İhtilal ile kurulan hükûmet, çıkarılan bir yasaya dayanarak o bölge halkını katletmişti.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Savaşları</span> Savaş dönemi

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Fransız İmparatorluğu</span> Napolyon Bonapartın kurduğu eski bir ülke

Birinci İmparatorluk, Fransa'da Napoléon Bonaparte'ın imparatorluk dönemidir. 2 Aralık 1804'te Bonaparte kendisini imparator ilan etti. Takip eden süreçte Fransa Koalisyon Savaşları sonucu Avrupa'nın önemli bir kısmını kontrolü altına aldı.

<span class="mw-page-title-main">Yarımada Savaşı</span>

Yarımada Savaşı veya İspanyol Bağımsızlık Savaşı, Napolyon Savaşları'nın İber Yarımadası'nda geçen bölümüdür. Fransız ordusu dağlık İber Yarımadası'nda modern savaş taktiklerinden mahrum savaşmış, düzenli ordular yerine gerillalara karşı savaşıldığı için yoğun kayıplar vermişlerdir. Bu sebeple Fransızlara karşı İngiliz, İspanyol ve Portekiz kuvvetleri arasında geçen savaş, Napolyon'un ordusunu yavaş yavaş tüketmiş ve devrilmesinde etkili olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Kutuzov</span> Rus Mareşal

Prens Mihail İllarionoviç Golenişev-Kutuzov, Rusya Ordusu’nun başkumandanıydı. 1812 yılındaki Napolyon'un Rusya Seferi'nde, Fransızları geri püskürten Rus mareşalidir.

<span class="mw-page-title-main">Patrice de Mac-Mahon</span> Fransız siyasetçi (1808-1893)

Marie Edme Patrice Maurice de Mac-Mahon, 1. Magenta Dükü, Fransa mareşali unvanına sahip eski Fransız general ve siyasetçi. 1873'ten 1875'e kadar Fransa Genelkurmay Başkanı olan Mac-Mahon, 1875-1879 yılları arasında Üçüncü Cumhuriyet dönemi cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Altıncı Koalisyon Savaşı</span> 1813-1814 Napolyon Savaşları sırasındaki çatışma

Altıncı Koalisyon Savaşında (1813–1814), Avusturya, Prusya, Rusya, Birleşik Krallık, Portekiz, İsveç, İspanya ve birkaç Alman Devleti, Fransa'yı yenerek Napolyon Bonapart'ı Elba'ya sürgüne gönderdi. Napolyon'un başarısızlıkla sonuçlanan Rusya Seferi sonrası, kıtasal güçler Rusya, Britanya, Portekiz ve İspanya, Fransa'ya karşı birlik oldu. Ordularını yeniden düzenleyen koalisyon üyeleri, 1813'te Napolyon'u Almanya'dan çıkardı ve 1814'te Fransa'yı işgal ederek Napolyon'un tahttan çekilmesini ve Bourbon Restorasyonu'nu zorladılar.

<span class="mw-page-title-main">Gerhard von Scharnhorst</span> Alman general

Gerhard Johann David von Scharnhorst Hannoverli General ve ilk Prusya Genelkurmay Başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Bessières</span> Fransız mareşal (1768 – 1813)

Jean-Baptiste Bessières Napolyon Dönemi'nde Fransa mareşali ve Birinci Fransa İmparatorluğu'nda dük unvanına sahip askeri lider. Erkek kardeşi Bertrand Bessières'in izinden giderek Fransa ordusunda askerî hizmetlerde bulundu. Ayrıca kuzenleri de Napolyon'a bir diplomat ve İmparatorluk yetkilisi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Augereau</span> Fransız siyasetçi

Charles Pierre François Augereau, Castiglione dükü, Fransız mareşal ve Yüksek meclis üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Napolyon'un Rusya seferi</span> 6.koalisyon savaşını tetiklemiştir

Napolyon'un Rusya seferi, Rusya'da verilen isimle 1812 Vatanseverlik Savaşı, Fransa'da verilen isimle Rus Cephesi, 24 Haziran 1812 tarihinde Napolyon Bonapart'ın Büyük Ordusunun Rus ordusuyla savaşıp yenmesi için Neman Nehri'ni geçmesiyle başladı. Napolyon'un emeli Çar I. Aleksandr'ı Britanyalı tacirlerle ticaret yapmayı durdurma zorunluluğunda bırakmak ve böylece Birleşik Krallık'ı savaşı sonlandırmaya itmekti. Resmî olarak verilen sebepse Polonya'yı Rus tehdidinden korumaktı. Bu doğrultuda, Polonyalıların desteğini kazanmak ve savaşı gerekçelendirmek adına Napolyon savaşa "İkinci Polonya Savaşı" adını verdi.

Büyük Ordu, Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon tarafından oluşturulan ve yönetilen ordu. 1804'ten 1809'a kadar Grande Armée, Fransız İmparatorluğu adına Avrupa üzerinde eşi görülmemiş bir zafer elde eden tarihi bir ordu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Philippe Antoine d'Ornano</span> Fransız asker ve siyasetçi (1784 – 1863)

Philippe Antoine d'Ornano, Fransız Mareşali unvanını almış olan Fransız asker ve politikacı. 1808'de Kont ilan edilmiştir. Lodovico Antonio Ornano ve Isabella Maria Buonaparte'ın çocuğu olarak dünyaya gelen d'Ornano, Napolyon Bonapart'ın ikinci dereceden kuzenidir.

<span class="mw-page-title-main">İmparatorluk Muhafızlarının Litvanyalı Tatarları</span>

İmparatorluk Muhafızları'nın Litvanyalı Tatarları Napolyon Savaşları sırasında 1812-1814 yılları arasında varlığını sürdürmüş, İmparatorluk Muhafızlarına bağlı olan Hafif Süvari birliğiydi. Litvanya Tatarları 1400'lü yıllarda bölgeye göç etmiş Kırım Tatarları'nın bölgedeki halefiydi. Napolyon'un Rusya seferi sırasında başlangıçta tek bir süvari bölüğü olarak kuruldu. İlk bölük liderleri Mustafa Mirza Vilna'da öldükten sonra yerini Samuel Mirza aldı ve savaş sonuna kadar süvari bölüğünün başında kaldı. Birinci Restorasyon sırasında bölük dağıtıldı.

<span class="mw-page-title-main">Trachenberg Planı</span>

Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Ordusu (Bernadotte)</span>

Kuzey Ordusu, Napolyon'un Fransız İmparatorluğu'na karşı savaşmak için Altıncı Koalisyon tarafından oluşturulan ortak ordulardan biridir. Ağustos 1813'teki Trachenberg konferansında oluşturulan planda Müttefikler, Birleşik Krallık tarafından finanse edilen Rus, Prusya ve İsveç ordularından birliklerle ortak bir güç oluşturmaya karar verdiler. Kuzey Ordusu, İsveç veliahtı ve eski Fransız Mareşal Bernadotte tarafından yönetilecekti. Großbeeren ve Dennewitz savaşlarında Berlin'i savunduğu ve Leipzig'in zaferine katkıda bulunduğu 1813 Alman Harekatındna yer aldı. 1814 seferi sırasında Danimarka'ya karşı yerel bir savaşla aynı zamanda Hollanda, Belçika ve kuzey Fransa'da operasyonlar gerçekleştirdi. Napolyon'un tahttan çekilmesinden sonra ordu lağvedildi.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Ordusu (Fransa)</span>

İtalya Ordusu, Grande Armée'nin İtalya sınırında konuşlanmış ve İtalya'daki operasyonlar için kullanılan bir sahra ordusuydu. 16. yüzyıldan beri bir şekilde var olmasına rağmen, en iyi Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları sırasındaki rolüyle bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksey Yermolov</span>

Aleksey Petroviç Yermolov, Kafkas Savaşı'nda Rus birliklerine komuta eden Rus generaliydi. Alexander Suvorov'un Kuzey İtalya ve İsviçre'deki 1799 seferleri hariç, Fransızlara karşı yapılan tüm Rus seferlerinde görev yapmıştır. Bu süre zarfında I. Paul'e karşı komplo kurmakla suçlandı ve sürgüne mahkûm edildi. Yermolov, Napolyon Savaşları sırasında Austerlitz, Eylau, Borodino, Kulm ve Paris Muharebelerinde kendini göstermiştir.