İçeriğe atla

Jean Ping

Jean Ping (French pronunciation: [ʒɑ PIN] ; 24 Kasım 1942'de Omboué'de doğdu),[1][2][3] 2008'den 2012'ye kadar Afrika Birliği Komisyonu Başkanı olarak görev yapan Gabonlu bir diplomat ve politikacıdır. Çinli bir baba ve Gabonlu bir anneden dünyaya gelen Jean Ping, Afrika Birliği'nin yürütme organına liderlik eden Çin asıllı ilk kişidir.[4]

1999'dan 2008'e kadar Gabon Cumhuriyeti Devlet Bakanı ve Dışişleri, İşbirliği ve Frankofoni Bakanı olarak görev yaptı ve 2004'ten 2005'e kadar Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Başkanıydı. 2016 Gabon cumhurbaşkanlığı seçimlerinde cumhurbaşkanı Ali Bongo'ya karşı adaylığını koydu.

Biyografi

Kişisel hayat

Ping, Port-Gentil'in güneyinde, Fernan Vaz lagünündeki küçük bir kasaba olan Omboué'de doğdu.[5] Gabonlular tarafından Wang Ping olarak adlandırılan babası Cheng Zhiping, 1920'lerde işçi olarak işe alınan ve kereste hasatçısı olan Wenzhou, Zhejiang'dan bir Çinli idi. Kongo doğumlu bir kabile reisinin Gabonlu kızı Germaine Anina ile evlenen Cheng,[5][6] oğlunu Gabon hükûmetinin bursuyla Fransa'da okumaya teşvik etti.

Ping, 1975'te René Passet altında aldığı Paris 1 Panthéon-Sorbonne Üniversitesi'nden ekonomi bilimi doktorasına sahiptir.[5]

Daha önce iki çocuğu olan cumhurbaşkanı Omar Bongo'nun kızı Pascaline Bongo ile ilişkisi olan[7] Ping'in Marie-Madeleine Liane'den de çocukları vardır. Ancak, o her zaman İtalyan-Fildişi kökenli olan Jeanne-Thérèse ile evli kalmıştır. Sekiz çocuk babasıdır.

Uluslararası pozisyonlar

1972'de Ping, Paris'teki UNESCO'da uluslararası bir memur olarak çalışmaya başladı. Ülkesinin siyasetine karışmadan önce 1978'den 1984'e kadar Gabon'un UNESCO Daimi Temsilcisi olarak görev yaptı. Gabon'un üye olduğu 1993 yılında OPEC'in başkanıydı.

2004 yılında Ping, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun 59. Başkanı olarak seçildi.[8][9]

Ping, 2008'deki ilk turda Afrika Birliği Komisyonu Başkanı seçildi[10] 2012 yılında rolü bıraktı.

Ping, Gabon'u çok sayıda uluslararası konferansta birkaç kez temsil etti: UNESCO, Afrika Birliği Örgütü (şimdi AU olarak bilinir), Bağlantısızlar Hareketi, İslam İşbirliği Örgütü (OIC), Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü (OPEC), Dünya Bankası, Frankofoni Zirveleri, Fransa–Afrika, Afrika–Karayipler–Pasifik–Avrupa Birliği, Çin–Afrika Forumları, Tokyo Uluslararası Afrika Kalkınma Konferansı (TICAD) ve Afrika Büyüme ve Fırsat Yasası (AGOA) ile ilgili olarak düzenlenen ABD–Afrika Konferansları .

Ping, Başkan Omar Bongo tarafından orta Afrika'da barış ve istikrarı yeniden sağlamak için başlatılan çeşitli arabuluculuklara katkıda bulundu: DRC, Kongo Cumhuriyeti, Çad, Orta Afrika Cumhuriyeti ve São Tomé ve Principe. 17 Aralık 2010'da Afrika Birliği tarafından Fildişi Sahili'ndeki krize bir çözüm bulmaya çalışması istendi. O zamanlar ülke, 28 Kasım 2010 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turundan bu yana, Laurent Gbagbo ve Alassane Ouattara'nın kendilerini galip ilan etmesiyle devam eden bir güç mücadelesiyle sarsılmıştı.

Ping, Fransa'nın 2011'de Libya'ya askeri müdahalesini eleştirdi, bu da kendi görüşüne göre ülkeyi harap etti ve bölgeyi istikrarsızlaştırdı. Politikayı, Bernard-Henri Lévy ve Nicolas Sarkozy'nin geleneksel Fransız politikasını reddetme ve "savaşa gitme, silahlar alev alev ve düşmanlıklara cepheden önderlik etme" kararının müdahaleciliği tarafından temsil edilen "neo-sömürge" olarak nitelendirdi. BM bayrağının örtüsü altında ve ABD ile NATO'nun askeri şemsiyesi altında," O, "düşüncelere üstün gelen temel duygular ve tutkular tarafından yönlendirilen" Batı politikasını kınadı.[11]

Siyasi kariyer

Ping, 2011'de ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton ile el sıkışırken

1972'de Ping, UNESCO'da Dış İlişkiler ve İşbirliği Sektöründe uluslararası bir memur olarak çalışmaya başladı.[1] 1978'de Fransa'daki Gabon büyükelçiliğinin danışmanı oldu[2] ve ardından 1984'e kadar görev yaptığı Gabon'un UNESCO Daimi Temsilcisi oldu.

1984 yılında Gabon'a dönen Ping, siyasi kariyerine Gabon Cumhuriyeti Devlet Başkanı Omar Bongo'nun kurmay başkanı olarak başladı.

Bakanlık kariyeri

26 Şubat 1990'da Ping, Parlamento ilişkileri ve hükûmet sözcüsünden sorumlu Bilgi, Posta Hizmetleri, Telekomünikasyon, Turizm, Boş Zaman ve Parastatal Sektör Reformu Bakanı olarak atandı. 29 Nisan 1990'dan Haziran 1991'e kadar Maden, Enerji ve Hidrolik Kaynaklar Bakanlığı başkanlığına geçmeden önce kısa bir süre, daha sonra 28 Ağustos 1992'den 24 Mart 1994'e kadar on dokuz ay boyunca görev yaptı.

25 Mart 1994'te Ping'e, 30 Ekim'de Maliye, Ekonomi, Bütçe ve Özelleştirme Bakan Yardımcısı olmadan önce, ilk kez Dışişleri ve İşbirliği Bakanlığı'nın sorumluluğu verildi.

Ping, Aralık 1996 parlamento seçimlerinde, Aralık 2001 parlamento seçimlerinde[2] ve Aralık 2006 parlamento seçimlerinde Omboué'den Ulusal Meclise seçildi.

Ping, 27 Ocak 1997'den 25 Ocak 1999'a kadar iki yıl boyunca Planlama, Çevre ve Turizm Bakanı olarak görev yaptı, ardından tekrar Dışişleri ve İşbirliği Bakanlığı'nın sorumluluğunu üstlendi, bu kez Frankofoni portföyü ve Devlet Bakanı unvanıyla katıldı. 6 Şubat 2008'de Afrika Birliği Komisyonu Başkanlığına seçilene kadar orada kaldı ve bu görevi 15 Ekim 2012'ye kadar sürdürdü. Bu son dokuz yıllık bakanlık döneminde 2004-2005 yıllarında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Başkanı olarak görev yaptı.

1 Şubat 2014'te Ping, iktidardaki Gabon Demokrat Partisi'nden (PDG) duyduğu hayal kırıklığını açıkladı ve 19 Şubat 2014'te istifa etti.[12] O zamandan beri Başkan Ali Bongo ile açık bir çatışma içinde ve muhalefet güçlerini Front uni de l'opposition pour l'alternance (FUOPA) adlı bir yapı içinde birleştirmeye odaklandı.

2016 Başkanlık seçimi

25 Ağustos 2015'te Oyem şehrinde düzenlenen siyasi bir toplantıda Ping, 27 Ağustos 2016 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde tek muhalefet adayı olma hedefini resmen başlattı.[13]

2016 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin arifesinde, Ping, giden başkan Ali Bongo ile birlikte iki favori adaydan biri ve diğer sekiz adaydan biriydi. Onun için ayrılan diğer dört aday tarafından desteklendi : Eski Başbakan Casimir Oyé Mba, Ulusal Meclis eski başkanı Guy Nzouba- Ndama, Başkan Bongo'nun kuzeni Léon Paul Ngoulakia ve bağımsız aday Roland Désiré Aba'a Minko.[14]

Tarafsızlığı muhalefet tarafından şiddetle eleştirilen Gabon'un ulusal seçim komisyonu CENAP'ın 31 Ağustos resmi sonuçlarına göre, Ali Bongo oyların %49,8'ini alarak galip ilan edildi.[15] %48,2 oyla Jean Ping'in sadece 5.594 oyla mağlup edilmesiyle zafere itiraz edildi. Dolandırıcılık iddiaları,[16][17] özellikle Ali Bongo'nun kalesi olan Haut-Ogooué eyaletinde, katılımın ulusal düzeyde %59,5'e karşı %99,93'e ulaştığını ve oyların %98'inin onun lehine kullanıldığını gördü.[18]

31 Ağustos - 1 Eylül 2016 gecesi, Ping'in başkanlık kampanyasının karargahı askerî güçler tarafından saldırıya uğradı ve birkaç kişi öldü. Ping o zamandan beri "askeri-seçim darbesini" kınadı.

2 Eylül'de, Ping bir basın toplantısında şunları söyledi: "Bütün dünya cumhurbaşkanının kim olduğunu biliyor: benim, Jean Ping." Oyların sandıkta yeniden sayılmasını istedi.[19] 30 Ağustos'un başlarında, Amerika'nın Gabon Büyükelçisi sonuçların sandık tarafından yayınlanması için çağrıda bulunarak, "seçmenlerin sayısız sistematik başarısızlık ve usulsüzlük yüzünden hayal kırıklığına uğradığını" belirtti. 1 Eylül'de Avrupa Birliği de, "Seçim sonuçlarına olan güven ancak şeffaf bir doğrulama, sandık merkezleri ile geri yüklenebilir" açıklamasını yaptı.[20]

24 Eylül 2016'da Bongo, Anayasa Mahkemesi tarafından %50,66 oyla galip ilan edildi ve Ping'in önünde %47,24 oy aldı.[21] Kararın ardından uluslararası toplumun baskısı altında yüksek mahkemeye başvuran Ping, Gabon halkına seslendi: "Dün Mahkeme, Gabon halkının egemenliğini ayaklar altına alarak, her şeye rağmen aleyhte olan kararını verdi. Ulusal ve uluslararası toplumun şeffaflığı için acil çağrılar yapılmalı. Ancak bu karar Gabon halkını ne birleştirecek ne de tatmin edecek, çünkü Gabon halkı bunu tanımayacak. Uluslararası toplum da buna itibar etmeyecektir.”[22]

Seçim sonrası dönem

Ping, 2015 yılında hammadde fiyatlarındaki düşüşün tetiklediği ekonomik krizi aylardır önemli ölçüde kötüleştiren (manganez çok daha az etkilenmesine rağmen) Gabon'un siyasi krizini çözmek için barışçıl bir mücadele yürütmeye ve Ali Bongo'ya karşı kampanyayı sürdürmeye karar verdi.[23]

Çeşitli raporların ardından, Gabon'un daveti üzerine hazır bulunan seçim gözlemcileri tarafından yazılan Avrupa Birliği Seçim Gözlem Misyonu'nun (EUEOM) 12 Aralık tarihli raporunda, "Bu anormallikler,seçim sonuçlarının konsolide edilmesi, sürecin bütünlüğünü ve nihai karar verme sürecini sorgulamaktadır." Ping, Kasım 2016'da uluslararası kurum ve kuruluşların ilk dünya turunu tamamladığında şunları söyledi: : "Bu açıkça gösteriyor ki, cumhurbaşkanlığı seçimini kazanan benim Jean Ping. "Uluslararası toplumun rapordan gerekli tüm sonuçları çıkarmasını bekliyoruz" dedi. Afrika Birliği (AU) ve Uluslararası La Francophonie Örgütü (OIF) tarafından bugüne kadar açıklanan raporlar, Gabonlu seçmenlerin isteklerinin dikkate alınmadığını teyit ediyor.[24]

15 Aralık 2016'da Ping, tartışmalı 27 Ağustos 2016 cumhurbaşkanlığı seçimlerinden önce ve sonra insanlığa karşı işlenen suçları gerekçe göstererek ICC'ye başvurdu. En az 22 kişinin kolluk kuvvetleri tarafından vurularak öldürüldüğüne dair elinde kanıt olduğunu iddia etti.[25]

Ping'in girişimiyle, 18-23 Aralık 2016 tarihleri arasında 'Le Dialogue National Pour l'Alternance' (DNPA) düzenlendi. Zafer iddiaları, seçim sonrası kriz, yönetim ve toplumsal krizler gibi temel konuları tartışmak amacıyla tüm Gabonlular davet edildi.[26]

2 Şubat 2017'de Avrupa Parlamentosu, 2016 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ardından Gabon'daki insan hakları ihlallerini kınayan bir kararı kabul etti. Bu durum : "Hep hedefe yönelik yaptırımlar çağrısında bulunduk. Zaman alabilirler ama gelecekler."[27] diyen Ping tarafından memnuniyetle karşılandı.

2017 boyunca, Ping kampanyaya devam etti ve 2014'ten beri yaptığı gibi, Gabon'un üç eyaletine ve başkentine ülke çapında bir tur (1 - 5 Mart 2017) düzenledi: kuzeyde Oyem; güneyde Mouila; ve merkezde Lambaréné.[28]

22 Haziran'da Libreville'de, Ping, Gabon'daki seçim sonrası şiddete ilişkin ön incelemelerinin bir parçası olarak ICC Savcılık Ofisi üyeleri tarafından sorguya çekildi.[29]

Ping'in yanı sıra, Gabon diasporasının liderliğinde Gabon halkının egemenliğinin tanınmasını ve gerçek seçim sonuçlarının kabul edilmesini talep eden uluslararası bir hareket ortaya çıktı. Temmuz 2017'deki Avrupa turu sırasında protesto hareketi onu sıcak bir şekilde karşıladı.[30][31]

Ödüller

Gabon'da

  • Commandeur de l'Étoile équatoriale
  • Grand officier de l'Étoile équatoriale
  • Commandeur du Mérite maritime
  • Commandeur de l' Ordre National du Mérite

Fransa'da

  • Grand officier de la Légion d'honneur (2006)
  • Member of the Association nationale des docteurs en sciences économiques (Andese-Fransa).

Yazı

  • Mondialization, paix, démocratie ve développement : l'expérience du Gabon (Hubert Védrine önsöz), L'Harmattan, 2002 (978-2747527071)
  • Et l'Afrique brillera de mille feux, Éditions L'Harmattan, Paris, 2009
  • Eclipse sur l'Afrique : fallait-il tuer Kaddafi ?, Mihalon, 2014

Kaynakça

  1. ^ a b UN profile page 27 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  2. ^ a b c "Jean Ping Ministre des Affaires étrangères, de la Coopération et de la Francophonie", Jeune Afrique, 5 January 2003 (Fransızca).
  3. ^ "Gabon: Biographie du nouveau président de la Commission de l’Union Africaine, Jean Ping"[], Gabonews, 2 February 2008 (Fransızca).
  4. ^ "Who is Jean Ping, the man who could be Gabon's next president?". Newsweek (İngilizce). 30 Ağustos 2016. 31 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2021. 
  5. ^ a b c "African Success : Biographie de Jean PING". www.africansuccess.org. 4 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  6. ^ "Les Afriques | Jean Ping : "Beaucoup agir, peu parler" | le journal de la finance Africaine". www.lesafriques.com (Fransızca). 4 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  7. ^ "Gabon : les électeurs votent pour une présidentielle sous haute tension". FIGARO (Fransızca). 26 Ağustos 2016. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  8. ^ "Jean Ping élu président de la 59ème Assemblée générale de l'ONU". www.panapress.com (Portekizce). 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  9. ^ "MESSAGE DU PRÉSIDENT DE LA 59ème SESSION DE L'ASSEMBLÉE GÉNÉRALE À L'OCCASION DE LA JOURNÉE DES NATIONS UNIES | Couverture des réunions & communiqués de presse". www.un.org (Fransızca). 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  10. ^ "RFI – Jean Ping, nouveau président de la Commission". www1.rfi.fr (Fransızca). 7 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  11. ^ Éclipses sur l’Afrique : Fallait-il tuer Kadhafi ?. Michalon. 2014. s. 217. 
  12. ^ "Jean PING démissionne officiellement du PDG". Les Souverainistes Gabon (Fransızca). 20 Şubat 2014. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  13. ^ "Présidentielle 2016 : Jean Ping candidat à la candidature unique du Front de l'opposition – Info241". Info241 (Fransızca). 26 Ağustos 2015. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  14. ^ "French.news.cn-Afrique: toute l'actualité sur l'Afrique". french.xinhuanet.com. 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  15. ^ "Présidentielle au Gabon: Bongo proclamé vainqueur, la France s'en mêle". LExpress.fr (Fransızca). 31 Ağustos 2016. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  16. ^ "Gabon : l'Assemblée nationale incendiée après l'annonce de la réélection d'Ali Bongo – Les Echos". www.lesechos.fr (Fransızca). 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  17. ^ "Ali Bongo réélu au Gabon, l'opposition crie à la fraude". Boursier.com (Fransızca). 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  18. ^ "Election présidentielle du Gabon". 1 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  19. ^ "Jean Ping s'autoproclame président du Gabon". Le Monde.fr (Fransızca). 3 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  20. ^ "Gabon, le recompte des voix demandé". La Croix (Fransızca). 6 Eylül 2016. 3 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  21. ^ "La Cour constitutionnelle du Gabon valide la réélection du président Ali Bongo – France 24". France 24 (Fransızca). 24 Eylül 2016. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  22. ^ "Verdict de la Cour constitutionnelle : la déclaration intégrale de Jean Ping – Info241". Info241 (Fransızca). 24 Eylül 2016. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  23. ^ "[Etude] Economie du Gabon : Etat des lieux et impacts de la crise post-électorale de 2016 - mays-mouissi.com". mays-mouissi.com (Fransızca). 2 Aralık 2016. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  24. ^ "Présidentielle gabonaise : le rapport de l'UE dénonce des anomalies et préconise des réformes – JeuneAfrique.com". JeuneAfrique.com (Fransızca). 12 Aralık 2016. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  25. ^ "Gabon: la CPI débute l'examen des documents fournis par l'opposant Jean Ping – RFI". RFI Afrique (Fransızca). 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  26. ^ "L'agenda du dialogue de Jean Ping – Gabonreview.com | Actualité du Gabon". Gabonreview.com | Actualité du Gabon | (Fransızca). 11 Aralık 2016. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  27. ^ "Crise post-électorale: l'UE adopte une résolution contre le Gabon – RFI". RFI Afrique (Fransızca). 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  28. ^ amdb. "L'opposant Jean Ping effectue un déplacement à l'intérieur du pays". Club de Mediapart (Fransızca). 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  29. ^ "Jean Ping bouche cousue après sa rencontre avec la CPI - GABONACTU.COM". GABONACTU.COM (Fransızca). 21 Haziran 2017. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 
  30. ^ Jean Ping : Sa tournée européenne, 26 Temmuz 2017, 6 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 6 Eylül 2018 
  31. ^ "Présidentielle : ces candidats africains qui contestent leur défaite – France 24". France 24 (Fransızca). 12 Ağustos 2017. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gabon</span> Batı Afrikada bir ülke

Gabon ya da resmî adıyla Gabon Cumhuriyeti, Afrika kıtasının orta bölümünde yer alan bir ülkedir. Ülkenin sınır komşularını kuzeyde Kamerun, kuzeybatıda Ekvator Ginesi ile güney ve doğuda ise Kongo Cumhuriyeti oluşturmaktadır. Ülkenin batı bölümünde sınırı ise Gine Körfezi'ni de içine alacak şekilde Atlas Okyanusu oluşturmaktadır. Ekvator çizgisi üzerinde yer alan ülkenin başkenti ise Libreville'dir.

Casimir Marie Ange Oyé-Mba Gabon'un 1990'dan beri önemli ve ünlü bir siyâset adamıdır. Oyé-Mba, 3 Mayıs 1990'dan 2 Kasım 1994'e kadar Gabon'un başbakanlığını yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ali Bongo Ondimba</span> Gabon devlet başkanı, politikacı

Ali Bongo Ondimba, , Ekim 2009 tarihinden 30 Ağustos 2023 tarihindeki askeri darbeye kadar Gabon Devlet Başkanlığı görevinde bulunmuş bir Gabonlu politikacı.

Raymond Ndong Sima, Gabonlu siyasetçi. Ndong Sima, Afrika ülkesi Gabon'da Şubat 2012 - 27 Ocak 2014 tarihleri arası başbakanlık görevinde bulunmuştur. Ülkede gerçekleştirilen askerî darbe sonucu yönetime ile koyan askerî cunta, 7 Eylül 2023 tarihinde Ndong Sima'yı geçici hükûmetin başbakanı olarak atamıştır.

Daniel Ona Ondo', Ocak 2014-Eylül 2016 tarihler arası Gabon Başbakanı olmuş Gabonlu politikacı. Daha önce Milli Eğitim Bakanı ve Milli Meclis Birinci Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. Gabon Demokrat Parti'nin bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Omar Bongo</span> Gabonlu siyasetçi (1935-2009)

Omar Bongo Ondimba, Gabonlu siyasetçi. Bongo, Afrika ülkesi Gabon'da 1967 yılından öldüğü 2009 yılına kadar 41 yıl devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">2016 Gabon devlet başkanlığı seçimi</span>

2016 Gabon devlet başkanlığı seçimi, Gabon'da 27 Ağustos 2016 tarihinde gerçekleştirilen devlet başkanlığı seçimidir.

<span class="mw-page-title-main">2009 Gabon devlet başkanlığı seçimi</span>

2009 Gabon devlet başkanlığı seçimi, Gabon'da devlet başkanı Omar Bongo'nun hayatını kaybetmesi sonucu erken seçim olarak 30 Ağustos 2009 tarihinde gerçekleştirilen devlet başkanlığı seçimidir.

Léon Mébiame Gabonlu siyasetçi. Mébiame, Afrika ülkesi Gabon'da 1975 ile 1990 yılları arasında başbakanlık makamında bulunmuştur.

1979 Gabon devlet başkanlığı seçimi, Gabon'da 30 Aralık 1979 tarihinde gerçekleştirilen devlet başkanlığı seçimidir. Seçimlere tek aday olarak giren dönemin devlet başkanı Omar Bongo, herhangi bir rakip aday olmadan seçilerek makama bir kez daha çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Emmanuel Issoze-Ngondet</span>

Franck Emmanuel Issoze-Ngondet, Gabonlu diplomat ve siyasetçi. Issoze-Ngondet, Afrika ülkesi Gabon'da Eylül 2016 ile Ocak 2019 tarihleri arasında başbakanlık makamında bulunmuştur.

Didjob Divungi Di Ndinge, Gabonlu siyasetçi. Ndinge, Afrika kıtasında bulunan Gabon'da 2009 yılında çok kısa bir süre geçici olarak devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

Rose Francine Rogombé, Gabonlu siyasetçi. Rogombé, Afrika kıtasında bulunan Gabon'da 2009 yılında çok kısa bir süre geçici olarak devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Julien Nkoghe Bekale</span>

Julien Nkoghe Bekale, Gabonlu siyasetçi. Bekale, Afrika ülkesi Gabon'da 12 Ocak 2019 - 16 Temmuz 2016 tarihleri arası başbakanlık makamında bulunmuş siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Rose Christiane Ossouka Raponda</span>

Rose Christiane Ossouka Raponda, Gabonlu siyasetçi. Raponda, Afrika ülkesi Gabon'da 9 Ocak 2023 tarihinde devlet başkanı yardımcılığı görevine atanmıştır. Raponda, 16 Temmuz 2020-9 Ocak 2023 tarihleri arasında ülkenin ilk kadın başbakanı olarak başbakanlık makamında bulunmuştur. Daha önce Libreville Belediye Başkanı ve daha sonra Şubat 2019'dan Temmuz 2020'ye kadar ülkenin Savunma Bakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Gabon-Türkiye ilişkileri</span>

Gabon-Türkiye ilişkileri, Gabon ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2012 yılından beri Lİbreville'de Büyükelçiliği bulunmaktadır. Gabon ise 2015 yılında Ankara'da büyükelçilik açtı.

<span class="mw-page-title-main">Alain Claude Billie By Nze</span> Gabon başbakanı

Alain Claude Billie By Nze, Gabonlu siyasetçi. Nze, Afrika ülkesi Gabon'da 9 Ocak 2023 tarihinden bu yana başbakanlık makamında bulunmaktadır.

Amadou Cheiffou, Nijerli siyasetçi. Cheiffou, Afrika ülkesi Nijer'de 26 Ekim 1991'den 17 Nisan 1993'e kadar başbakan olarak bir geçiş hükûmetine başkanlık etmiştir. Cheiffou, Ocak 2004'te kurulduğundan bu yana siyasi parti olan Sosyal Demokrat Hareketi (RSD-Gaskiya) partisine liderlik ediyor. Cheiffou, Ocak 2006'dan Şubat 2010'a kadar Nijer Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Konseyi'nin (CESOC) başkanıydı ve Ağustos 2011'den Aralık 2015'e kadar resmî Ombudsman görevini yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Brice Clotaire Oligui Nguema</span> Gabonlu subay

Brice Clotaire Oligui Nguema, Gabonlu asker ve siyasetçi. Nguema, Geçiş ve Kurumsal Restorasyon Komitesi'nin Geçici Başkanı ve Gabon Cumhuriyet Muhafızları Başkomutanı olarak görev yapan Gabonlu bir Tuğgeneral olarak Gabon'daki 2023 askerî darbesinde kilit rol oynadı ve 30 Ağustos tarihinde, Afrika ülkesinin geçici başkanı olarak atandı.

<span class="mw-page-title-main">2023 Gabon askerî darbesi</span> 30 Ağustos 2023te Gabonda yapılan askeri darbe

30 Ağustos 2023'te, Gabon Cumhuriyeti'nde başkan Ali Bongo Ondimba'nın 26 Ağustos'ta yapılan genel seçimlerdeki zaferinin ilan edildiği günde Brice Clotaire Oligui Nguema liderliğindeki Gabon ordusu tarafından darbe gerçekleştirildi. Darbe ile birlikte Bongo ailesinin Gabon'daki 56 yıllık hakimiyetine son verildi.