Paris, Fransa'nın başkenti ve 105 kilometrekare 'den fazla alanda 2,175,601 nüfusu ile en kalabalık şehridir. 17. yüzyıldan beri Paris Avrupa'nın en önemli finans, diplomasi, ticaret, moda, gastronomi, bilim ve sanat merkezlerindendir.
Barok müzik, Batı Avrupa kökenli yaklaşık 1600 ile 1750 yılları arasında Batı klasik müziği'nin bir dönemi veya tarzıdır. Bu dönemi Rönesans müzik dönemi izledi, ardından Klasik dönem takip etti ve galant stili Barok ve Klasik dönemler arasındaki geçişi sağladı. Barok dönemi üç ana aşamaya ayrılmıştır: erken, orta ve geç. Zamanla örtüşecek şekilde bu üç dönem, geleneksel olarak 1580'den 1650'ye, 1630'dan 1700'e ve 1680'den 1750'ye dek olan süreçleri kapsar. Barok müzik, "klasik müzik" kanonu'nun önemli bir bölümünü oluşturur ve şu anda yaygın olarak çalışılmakta, çalınmakta ve dinlenmektedir.
Claude Debussy, 20. yüzyılın Fransız bestecilerinden birisidir.
Joseph-Maurice Ravel, Fransız besteci ve piyanist.
Sen Nehri, kuzeybatı Fransa'da önemli bir akarsu. Fransa'nın ikinci en uzun nehridir. Burgonya'dan doğar ve Manş Denizi'ne Le Havre yakınlarında dökülür. 776 km uzunluğundaki nehrin debisi ortalama 500 m³/s.dir.
Ulvi Cemal Erkin, Türk besteci ve eğitimcidir. Türk Beşleri arasında yer alır.
Igor Fyodorovich Stravinsky, Rus kökenli ABD ve Fransa vatandaşı besteci, piyanist ve orkestra şefi. 20. yüzyıl müziğinin en etkili ve önemli bestecilerinden biri olarak kabul edilir.
Klasik Batı Müziği, kökeni Antik Yunan müzik kültürüne dayandırılan, daha sonra Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle başlayan Orta Çağ ve Gotik dönemde çok sesliliğin gelişimiyle beraber daha da biçimlenmiş, kilise ve saray baskısı altında Rönesans'ın erken yüzyılında vokal polifoni çerçevesi içinde gelişmiş, Yüksek Rönesans ile beraber çalgı müziğinin de yükselişiyle içeriği bugünün klasik müzik olarak adlandırılan biçimleri ve teknikleriyle gelişimini sürdürmüş bir kurumsal müziğin, kilise baskısına direnen halk müziğinin dans ve şarkı biçimleriyle karşılıklı etkileşimi sonucu gelişimini sürdürmüş olan, uluslararası olarak kabul görmüş müzik türüdür. En önemli özelliği, çok sesli ya da çok ezgili (polifonik) ve çok ritmli (poliritmik) olmasıdır.
Fransız mimarisi veya Fransa mimarisi, Fransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarladığı veya inşa ettiği mimari eserlere verilen genel isimdir.
Herbert von Karajan, 20. yüzyılın müzik dünyasının önde gelen kişiliklerinden, Avusturya doğumlu orkestra şefi. Kesin tavrı ve titiz yorumuyla orkestra yönetiminde mutlak bir otorite olarak belirmiş, 34 yıl süreyle Berlin Filarmoni Orkestrası'nın tarihinde yeni bir dönemi başlatmıştır.
William Christie, Amerikalı müzik yorumcusu.
Vladimir Cosma, Rumen besteci, orkestra şefi ve kemancı. Genellikle Avanak Apti filminde de çalınan "Sirba" isimli şarkısıyla tanınır.
Georges Prêtre, dünyanın önemli orkestralarında görev yapmış Fransız orkestra şefidir.
Jean-Baptiste Lully, İtalyan asıllı besteci, kemancı ve balettir.
Dominique Rouits, Fransız müzisyen, orkestra şefi.
Alfred Denis Cortot, Fransız-İsviçreli piyanist ve orkestra şefi. 20. yüzyılın en tanınmış klasik müzikçilerinden olan Cortot, başta Chopin ve Schumann olmak üzere, özellikle Romantik dönem piyano eserlerine yönelik şiirsel iç görüsüyle öne çıktı.
Philippe Jaroussky, Fransız soprano kontrtenor. Johann Sebastian Bach, Claudio Monteverdi ve Handel gibi rönesans ve barok dönemi bestecilerinin kantat ve aryalarını yorumlamakta gösterdiği büyük başarıyla adını duyurmuştur.
Fransız sineması bir yüzyılı aşkın bir süredir Lumiere Kardeşler'den başlayarak Amélie Poulain'e, yeni dalga akımından avant-garde akıma, Georges Méliès'den Cannes film festivali'ne kadar oluşturduğu kendine özgü kültürüyle başta Avrupa sineması olmak üzere dünya sinemalarını birçok yönden etkilemiştir. Fransız film endüstrisi, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılda dünyanın en önemli film endüstrisi olmuştur.
Stéphane Audran ; d. 8 Kasım 1932, Versay, Yvelines - ö. 27 Mart 2018, Neuilly-sur-Seine), Fransız film ve televizyon oyuncusu. En çok ödül kazandığı Le charme discret de la bourgeoisie (1972) ve Babette's Feast (1987) ve eleştirmenler tarafından beğenilen The Big Red One (1980) ve Violette Nozière (1978) filmleriyle tanınır.
Jean-Claude Carrière, Fransız romancı, senarist ve oyuncudur. Heureux Anniversaire (1963) filminin senaryosunu yazarak en iyi kısa film dalında Akademi Ödülü almış ve 2014 yılında kendisine Akademi Onur Ödülü verilmiştir. Burjuvazinin Gizli Çekiciliği (1972), Arzunun O Belirsiz Nesnesi (1977) ve Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği (1988) filmlerindeki çalışmalarıyla üç kez daha Akademi Ödülü'ne aday gösterilmiştir. Ayrıca Le Retour de Martin Guerre (1983) filmiyle En İyi Özgün Senaryo dalında César Ödülü kazandı.
