İçeriğe atla

Jean-Baptiste Barrière

Jean-Baptiste Barrière
Doğum2 Mayıs 1707(1707-05-02)
Bordeaux
Ölüm6 Haziran 1747 (40 yaşında)
Paris
MilliyetFransız
MeslekÇellist ve besteci

Jean-Baptiste Barrière (2 Mayıs 1707 – 6 Haziran 1747) bir Fransız çellist ve bestecidir. Bordeaux’de doğmuş ve 40 yaşında Paris’de ölmüştür.

Müzik Kariyeri

Barrière ilk olarak viol çalmayı öğrenmiş ve bir seri viol sonatı yayınlamıştır. Aynı dönemde Fransa’da çellonun popülerlik kazanması üzerine tamamen bu enstrümana odaklanmış ve zamanının en iyi bilinen çello virtüözlerinden biri olmuştur.

1731 yılında Academie Royale de Musique’ye yıllık 445 livre maaş ile çalışmaya başlamıştır. Ayrıca kral Louis XV at Fontainebleau tarafından kendisine çeşitli besteler yapması ve sonatlar yayınlayabilmesi ve enstrümantal eserler bestelemesi için 6 yıl süresince özel imtiyazlar sağlanmıştır. En ünlü öğrencilerinden biri Count of Guergorlay, Seigneur of Trousily’dir. İlk eser serisi Livre I Viyolonsel ve sürekli bas için sonatlar’ın büyük başarı kazanmasının ardından aynı serinin ikinci cildini yayınlamıştır. İkinci eser serisi Livre II 1735 yılında yayınlanmıştır.

1736 yılında İtalya’ya giderek çellist Francesco Alborea ile çalışmış, 1738 yılında Paris’e dönerek Concert Spirituel isimli konser dizisinde bir dizi konserler vererek dinleyicileri oldukça etkilemiştir. 1739 yılında Versailles tarafından kendisine 12 yıllık yeni ayrıcalıklar sağlanmış 1740 yılında Livre III isimli yeni eser serisini yayınlamıştır.

Stil

Barrière’nin eserleri en iyi şekilde duyarlı yapıları, düzgün tonlamaları, duygusal tınıları ve derin sonoritesi ile bilinir. Birçok eseri özellikle sağ ve sol el koordinasyonu, karmaşık sol el parmak ve komplike sağ el arşe kullanımı gibi enstrüman çalma tekniği açısından zorlayıcıdır. Birçok eserinin yorumlanabilmesini gerektiren virtüöziteye ulaşabilmek çok fazla çalışma gerektirir ve bu eserlerde İtalyan stilinin özelliklerinin yanı sıra zengin Fransız stilinin havası da hissedilir.

Besteleri

  • Livre I Viyolonsel ve sürekli bas için sonatlar (1733 Paris, Count Guergolay, Seigneur of Trousily'e adanmıştır)
  • Livre II Viyolonsel ve sürekli bas için sonatlar (1735 Paris, Madame Jourdain'e ithaf edilmiştir)
  • Livre III Viyolonsel ve sürekli bas için sonatlar (1739 Paris)
  • Livre IV Viyolonsel ve sürekli bas için sonatlar (1740 Paris)
  • Livre V Viol ve sürekli bas için sonatlar
  • Livre VI Klavsen Sonatları

Dış bağlantılar

https://www.youtube.com/watch?v=uh7py1tFrHE 1 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Georg Philipp Telemann</span> Alman Barok akımına bağlı müzisyen, besteci ve virtüöz

Georg Philipp Telemann, Alman müzisyen, besteci ve çeşitli enstrümanların virtüözü. Besteleri Alman barok stilindedir.

<span class="mw-page-title-main">Antonio Vivaldi</span>

Antonio Lucio Vivaldi, İtalyan barok dönem klasik müzik bestecisi, virtüöz kemancı ve rahip. "Kızıl Papaz" lakabıyla tanınan Vivaldi, konçerto türünde beş yüzden fazla eser bestelemiştir ve 'konçertonun babası' olarak da anılmaktadır. En bilinen eserleri Op. 8 eser sayılı Dört Mevsim başlıklı keman konçertolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Konçerto</span>

Konçerto, sanatçının bir veya birkaç müzik çalgısıyla virtüözitesini ve müzikal yeteneklerini dinleyiciye sunmak amacıyla icra edilen müzik parçasının genel adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Niccolò Paganini</span> İtalyan besteci

Niccolò Paganini, İtalyan besteci, keman virtüözü, gitarist ve kompozitör. Müzik tarihinin en ünlü keman virtüözlerinden biridir. Keman tekniğine önemli katkılarda bulunmuş; keman, gitar ve oda müziği alanında birçok eser vermiştir. Bestelerinin birçoğu dünyaca ünlüdür ve Liszt, Chopin, Schumann gibi bestecilere enstrümantal virtüözlüğün müziğin ana ögelerinden biri olması konusunda ilham kaynağı olmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Carl Philipp Emanuel Bach</span>

Carl Philipp Emanuel Bach, Alman besteci.

Klasik Batı Müziği, kökeni Antik Yunan müzik kültürüne dayandırılan, daha sonra Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle başlayan Orta Çağ ve Gotik dönemde çok sesliliğin gelişimiyle beraber daha da biçimlenmiş, kilise ve saray baskısı altında Rönesans'ın erken yüzyılında vokal polifoni çerçevesi içinde gelişmiş, Yüksek Rönesans ile beraber çalgı müziğinin de yükselişiyle içeriği bugünün klasik müzik olarak adlandırılan biçimleri ve teknikleriyle gelişimini sürdürmüş bir kurumsal müziğin, kilise baskısına direnen halk müziğinin dans ve şarkı biçimleriyle karşılıklı etkileşimi sonucu gelişimini sürdürmüş olan, uluslararası olarak kabul görmüş müzik türüdür. En önemli özelliği, çok sesli ya da çok ezgili (polifonik) ve çok ritmli (poliritmik) olmasıdır.

Paul Tortelier, bir marangozun oğlu olarak 21 Mart 1914 yılında Paris'te doğmuş, 18 Aralık 1990 yılında ölmüş Fransız çellist ve besteci. Annesi ve babası tarafından viyolonsel çalması için cesaretlendirildi ve 12 yaşında Paris konservatuvarı'na girdi. İlk ödülünü 16 yaşında konservatuvarda kazandı ve sonra Jean Gallon'un armoni sınıfında ders almaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Mstislav Rostropoviç</span> sovyet-Rus çellist ve kondiktör

Mstislav Leopoldoviç Rostropoviç Rus çellist ve orkestra şefidir. 20. yüzyılın en önemli çello sanatçılarından biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Brandenburg Konçertoları</span>

Brandenburg Konçertoları, Johann Sebastian Bach'ın 1721 yılında Brandenburg-Schwedt uçbeyi Christian Ludwig'e sunduğu, 6 konçertodan oluşan enstrümantal eserlerine verilen addır. Bu konçertolar, Barok döneminin en sevilen ve sık seslendirilen orkestra eserleri olarak addedilirler. Bu 6 eser Brandenburg uçbeyi Christian Ludwig için yazıldığı ve 24 Mart 1721 günü imzalanmış sunum yazısıyla ona gönderildiği için sonradan Brandenburg Konçertoları olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Philippe Rameau</span>

Jean-Philippe Rameau, Fransız besteci ve müzik teorisyenidir.

<span class="mw-page-title-main">Arcangelo Corelli</span> İtalyan kemancı ve besteci (1653-1713)

Arcangelo Corelli, İtalyan müzisyen, besteci ve keman virtüözüdür. Besteleri ile Barok müzik stilinin önemli bestecilerinin başında geldiği bildirilir. Modern keman çalma tekniğinin kurucusu olarak daha sonraki kemancılar üzerinde büyük etkisi olmuştur.

Natalia Grigoryevna Gutman, Rus çellist.

<span class="mw-page-title-main">George Enescu</span> Rumen besteci (1881-1955)

George Enescu ya da Fransa'da bilinen adıyla Georges Enesco, Rumen kemancı, besteci ve orkestra şefidir. En bilinen eserleri Romanian Rhapsody no. 1 ve no. 2 ile Œdipe operasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yo-Yo Ma</span> Amerikalı müzisyen

Yo-Yo Ma, Çinli ve Amerikan çellist ve söz yazarıdır. Diskografisinde bulunan 75'i aşkın albüm ile 15 defa Grammy Ödülü kazanmıştır. Annesi şarkıcı, babası ise besteci ve müzik öğretmeniydi. İlk konserini 5 yaşında verdi. Ailesiyle birlikte 7 yaşında ABD’ye göç edip eğitimini ünlü müzik okulu Julliard’da sürdürdü ve 1976’da Harvard Üniversitesi’nden mezun oldu. Kendisine 1991’de onursal doktora unvanı verildi. Pablo Cassals ve David Popper'in üslubunu 21. yy'a taşıdığı için '‘Mesih'' olarak sıfatlandırılır. Tango müziğini çello ile yorumlayan ilk çellisttir. 2001’de Ulusal Sanat Madalyası’nı kazandı.

Çello sonat Fransız besteci Claude Debussy tarafından bestelenmiş bir geç dönem eserdir. Debbusy, ilk önce çeşitli enstrümanlar için altı sonat planlamış, ancak daha sonra sadece flüt, viola ve arp için bir sonat, keman için bir sonat ve çello için bir sonat yazmıştır. Çello ve piyano için sonat 1915 yılında yazılmış olup, çoğu performansta 11 dakikayı geçmeyen kısa süresi ile göze çarpar. Eser 3 kısa bölümden oluşur. Modern çello repertuvarının önemli bir eseri olup, çoğunlukla enstrüman için yazılmış en iyi eserlerden biri olarak kabul edilir.

Konçerto grosso küçük bir solist grup (konçertino) ve büyük bir orkestra grubu (ripieno) için yazılmış barok döneme ait bir müzikal türdür. Solo konçertonun tekbir melodi ve orkestra eşliği düşüncesine karşıtlık oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Solo Keman için Sonat ve Partitalar (Bach)</span>

Solo keman için sonat ve partitalar Johann Sebastian Bach'ın 1720'li yıllarda Köthen'de yazdığı düşünülen, altı başlıktan oluşan eserdir. Bazen, Bach imzalı el yazmasındaki başlıklarına uygun olarak, İngilizcede solo keman için sonatlar ve partiler olarak anılırlar: Bach zamanında Almanca konuşulan bölgelerde "Partia" yaygın olarak kullanılırken, 1879 Bach Gesellschaft baskısında o zamana kadar standart hale gelen bu sete İtalyanca "partita" olarak tanıtılmıştır. Eser üç kilise sonatı ve dans bölümlerinden oluşan üç partitadan oluşur. İkinci partita, son bölümü solo keman için yazılmış en ustalıklı ve duygulu bölüm olan Chacone ile bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Viyolonsel sonatları (Vivaldi)</span> Antonio Vivaldi 1720 ve 1730 yılları arasında altı viyolonsel sonatı bestelemiştir.

Antonio Vivaldi, 1720-1730 yılları arasında viyolonsel ve sürekli bas için altı sonat bestelemiş ve 1740'ta Paris'te Le Clerc le Cadet yayın evi tarafından yayımlanmıştır. Bu sonatlar zamanında 'opus' numarası olmadan yayımlandığından dolayı (RV) Ryom-Verzeichnis numaralandırmaları yapılana kadar genel olarak kabul edilen herhangi bir eser sıra sayısı atanmamıştır fakat bugün yanlış bir şekilde Op. 14 eser sayısı ile gösterilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Viyolonsel Süitleri, BWV 1007-1012 (Bach)</span>

Viyolonsel süitleri BWV 1007-1012, Johann Sebastian Bach'ın 1717-23 yılları arası bir tarihte yazıldığı düşünülen solo viyolonsel altı süit içeren bir kompoisyonudur. Viyolonsel için yazılmış en sık icra edilen ve tanınan solo eserlerdendir. Bach muhtemelen Köthen'de Kapellmeister olarak görev yaptığı dönemde bestelemiştir. Bach'ın ikinci karısı Anna Magdalena Bach'ın el yazması kapağında verilen başlık 'Suites à Violoncello Solo senza Basso'dur.

Arpejyon ve La minör Piyano için Sonat, D. 821, Kasım 1824 tarihinde, Viyana'da Franz Schubert tarafından yazılmıştır. Sonat, arpejyon için günümüze ulaşmış olan tek önemli kompozisyon olma özelliğindedir. Sonat, Zseliz'deki ikinci kalışından Viyana'ya döndükten yaklaşık bir ay sonrasında, Kasım 1824'te bestelendi. Sonat, başta çello olmak üzere diğer yaylı çalgılara uyarlanmıştır.