İçeriğe atla

Jasenovac toplama kampı

Jasenovac toplama kampı

Kampa girerken malları Ustaşa gardiyanları tarafından el konulan tutsaklar
Günümüz Hırvatistan sınırları içerisindeki konumu
Günümüz Hırvatistan sınırları içerisindeki konumu
Günümüz Hırvatistan sınırları içerisindeki konumu
Diğer adlarıSırp-HırvatçaLogor Jasenovac / Sırp-HırvatçaЛогор Јасеновац, Sırp-Hırvatça telaffuz: [lôːgor jasěnoʋat͡s]
YerJasenovac, Sisak-Moslavina [en], Bağımsız Hırvatistan Devleti
İşletenUstaşa Denetleme Hizmeti
İnşa tarihiAğustos 1941
İşletim tarihiAğustos 1941 - 21 Nisan 1945
MahkumlarÇoğunlukla Sırplar, Yahudiler ve Çingeneler (Roman); bazı Hırvat ve Boşnak siyasî muhalifler
Ölü77.000 - 100.000;[1][2][3] bunlardan[2]
45.000-52.000'i Sırp
15.000-20.000'i Roman
12,000–20,000'i Yahudi
5.000-12.000'i Hırvat ve Boşnak
KurtaranYugoslav Partizanları
Önemli mahkumlarJasenovac tutsakları listesi [en]
İnternet sitesijusp-jasenovac.hr

Jasenovac ([jasěnoʋat͡s]), İkinci Dünya Savaşı boyunca Mihver işgâli altında bulunan Yugoslavya'da Bağımsız Hırvatistan Devleti yetkilileri tarafından Jasenovac köyünde [en] kurulmuş toplama ve imha kampı. Avrupa'daki en büyük on toplama kampından biri olan Jasenovac toplama kampı, Avrupa'nın işgâl altındaki bölgelerinde Yahudiler ve diğer etnik gruplara yönelik kendi başlarında imha kampları işleten tek Mihver yanlısı rejim olan Ustaşa rejimi tarafından kuruldu ve işletildi.[4] Kuruluşundan sonra zaman geçtikçe Avrupa'daki en büyük üçüncü toplama kampı hâlini aldı.[5]

Kamp, Ağustos 1941'de, Jasenovac köyü yakınlarında, Sava ile Una nehirlerinin kesiştiği alanda bulunan bataklık arazilerin üstünde kuruldu ve Nisan 1945'te kapatıldı. "Barbar uygulamaları ve büyük kurban sayıları" için bilinirdi.[6] Jasenovac, Alman Nazi toplama kamplarından farklı olarak pek acımasız bir tür şiddet ile karakterize edilirdi:[7] Jasenovac tutsakları çoğunlukla bıçak, çekiç ya da baltaların kullanımıyla elle öldürülürdü.[8]

Jasenovac kurbanlarının çoğu, Sırplara yönelik bir soykırımın kapsamında öldürülmüş etnik Sırplardı; diğer kurbanlar ise Yahudiler (bkz: Bağımsız Hırvatistan Devleti'nde Holokost [en]), Çingeneler [en] (bkz: Porajmos) ve siyasî muhaliflerdi. Jasenovac, beş alt kamptan oluşan[9] ve Sava ile Una nehirlerinin her iki kıyısında 210 km2'lik bir alan üzerinde yer alan bir siteydi. Bu alt kampların en büyüğü, Zagreb şehrinin güneydoğusundan yaklaşık 100 km mesafede bulunan "Tuğla İşleri" kampıydı. Sitenin dâhilinde Stara Gradiška kampı, Sava'nın karşısındaki Gradina Donja [en] köyündeki ölüm alanları, beş çalışma çiftliği ve Uštica [en] Roman kampı yer aldı.[1]

İkinci Dünya Savaşı boyunca ve bunun sonrasında Jasenovac toplama kampı sitesinin üç buçuk senelik işletim süresi boyunca orada öldürülmüş kurbanların sayısına dair tartışma ve anlaşmazlıklar olmuştur. Savaşın ardından, 700 bin ölüden oluşan bir ölü sayısı genelgeçer bilgi hâlini aldı.[10][11][12][13] Lâkin Belgrad merkezli Soykırım Kurbanları Müzesi [sr], 2002 yılından beri kamp kurbanlarının sayısının 700 bin ilâ 1 milyon olduğunu savunmaktan vazgeçmiştir. 2005'te müzenin araştırmacılarından biri Dragan Cvetković ile Hırvat bir yazar, Bağımsız Hırvatistan Devleti'ndeki savaş kayıpları hakkında yazdıkları kitapta Jasenovac kurbanlarının sayısının yaklaşık 100 bin olduğu ileri sürülmektedir.[14][15] Washington, DC merkezli Amerika Birleşik Devletleri Holokost Anma Müzesi [en], 1941 ile 1945 yılları arasında Ustaşa rejiminin Jasenovac'ta öldürdüğü kişi sayısının 77 bin ile 99 bin arasında olduğunu tahmin etmektedir.[2]

Ayrıca bakınız

Referans ve kaynaklar

Kaynakça

  1. ^ a b Official website of the Jasenovac Memorial Site
  2. ^ a b c "Jasenovac" (İngilizce). Amerika Birleşik Devletleri Holokost Anma Müzesi [en]. 13 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  3. ^ Kolstø 2011, ss. 226–241.
  4. ^ Ljiljana Radonić, Kulturen der Differenz- Transformationsprozesse in Zentraleuropa Nach 1989 (2009), Heinz Fassmann; Wolfgang Müller-Funk; Heidemarie Uhl (Ed.), Krieg um die Erinnerung an das KZ Jasenovac: Kroatische Vergangenheitspolitik zwischen Revisionismus und europäischen Standards (Almanca), Göttingen: V&R unipress, s. 179 
  5. ^ Croatia Under Ante Pavelić: America, the Ustase and Croatian Genocide by Robert B. McCormick, 2014, Publisher: I.B. Tauris 9780857725356. P. 77
  6. ^ Tomasevich 2001, s. 399.
  7. ^ Crowe 2013, s. 71.
  8. ^ Freund, Michael (4 Mayıs 2016). "Remembering Croatia's 'Auschwitz of the Balkans'". The Jerusalem Post. 9 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2022. 
  9. ^ Breitman (2005), p. 204
  10. ^ Zečević, Aleksandar (2004). Amendments I to the Charter of the United Nations. s. 169. ISBN 9788690575329. 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2022. 
  11. ^ Bulajić, Milan. Jasenovac-1945-2005/06: 60/61.-godišnjica herojskog proboja zatočenika 22. aprila 1945 : dani sećanja na žrtve genocida nad jermenskim, grčkim, srpskim, jevrejskim i romskim narodima. []
  12. ^ Bousfield, Jonathan. Croatia. s. 122. 
  13. ^ Geddes, Andrew (2 Mayıs 2013). The European Union and South East Europe: The Dynamics of Europeanization and Multilevel Governance. s. 217. ISBN 9781136281570. 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2022. 
  14. ^ Kolstø 2011, ss. 226–41.
  15. ^ Jovanovic, Nenad (11 Mayıs 2013). "Dragan Cvetković: Jasenovac je paradigma stradanja". Novosti. 21 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 

Bibliyografya

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Auschwitz-Birkenau</span> toplama ve imha kampları ağı

Auschwitz-Birkenau, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde kurulmuş en büyük toplama, zorunlu çalışma, sistematik katliam ve imha kampı.

<span class="mw-page-title-main">Nazi toplama kampları</span> nazi yönetiminin kurduğu masum sivil ve esirlerin zorla çalıştırıldığı ve sistematik olarak katledildiği yerleşkeler

Nazi toplama kampları veya konsantrasyon kampları, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde Almanya'da ve işgal edilen bölgelerde, Nazilerce topluma faydasız olarak görülen kişileri zorunlu çalıştırmak üzere kurulmuşlardı. Aynı zamanda terim Yahudiler başta olmak üzere Nazilerin siyasi ya da ideolojik düşmanlarını kitlesel olarak imha etmek amacıyla kurulmuş olan imha kamplarını da ifade etmek için kullanılır. Buralara daha çok Yahudilerin getirilmesiyle birlikte, Romanlar, bazı Slav ırklarından olanlar ve akıl hastası olduğu düşünülenler de kurbanlar arasındadır. Eşcinsel insanlar da burada öldürüldüler. Öldürülme sebepleri ise üremeye bir katkıları olmamalarıydı. Büyük bir kısmı Polonya'da bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Ustaşa</span> 1929-1945 yılları arasında etkin olmuş faşist örgüt

Ustaşa - Hırvat Devrimci Hareketi, bilinen adıyla Ustaše, 1929-1945 yılları arasında faaliyet gösteren Hırvat, faşist, aşırı milliyetçi örgüt. Üyeleri, yüzbinlerce Sırp, Yahudi, ve Roman asıllı insanı ve II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'daki siyasi muhalifleri öldürdü. Genellikle kurbanlarına işkence etmeleri ve onların vücutları parçalama gibi acımasız ve sadist infaz yöntemleri ile tanınıyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan tarihi</span>

Hırvatistan tarihi, bugünkü Hırvatistan topraklarının tarih öncesi dönemlerden günümüze kadar uzanan tarihini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Bağımsız Hırvatistan Devleti</span>

Bağımsız Hırvatistan Devleti, II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'nın Nazi Almanyası tarafından işgali üzerine kurulan kukla devlettir. NDH'nin kuruluşu 10 Nisan 1941'de Zagreb'de ilan edildi. Almanlar Bosna, Hersek ve Srem'i Hırvatistan'a bağlayarak Ustaşa lideri Ante Paveliç'in yönetiminde faşist bir rejim kurdular. Hırvat faşistler Bağımsız Hırvatistan Devleti'nde çok sayıda Sırp, Yahudi ve Çingene nüfusunu öldürerek ortadan kaldırdılar.

İspanyol Engizisyonuyla başlayıp Holokost'la neredeyse yok olmaya yüz tutan, II.Dünya Savaşı ve Yugoslav savaşlarını atlatan Bosna-Hersek'teki Yahudilerin zengin bir tarihi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi 3. yüzyıla kadar dayanmasına rağmen 10. yüzyıl ve 15. yüzyıla kadar az bilgi bulunur. II. Dünya Savaşı'ndan evvel 20,000 kişilik cemaatin hemen hemen hepsi Holokost'ta yok edildi. Savaştan sonra sağ kalanların yarısı İsrail'e göç ederken 2500 Yahudi Hırvatistan'da yaşamayı tercih etti. Bu rakam tahmini bir rakam olup 1500 kişilik Zagreb Yahudi cemaatinin %80'i karışık evliliklerin çocukları olduğu hesaba katıldığında bu nüfusun daha da fazla olduğu düşünülür. Holokost'tan kurtulanların torunlarının çoğunun dede veya ninelerinden sadece bir tanesi Yahudidir.

II. Dünya Savaşı'nda Sırplara yönelik zulüm, 1941-1945 yılları arasında Faşist ve Nazi destekli unsurların Sırplar'a karşı yürüttüğü etnik temizlik uygulamasıdır. Belgrad Üniversitesi Profesörü Ljubodrag Dimic'in yayınladığı incelemedeki rakamlara göre Sırp tarafının toplam kaybı 1.000.000'dur. Hırvatistan Bağımsız Devleti, Sırp halkın büyük çoğunluğunu Ortaçağ Engizisyonu yöntemleriyle öldürdü. Papa XII. Pius, Zagreb başpiskoposu Alojzije Stepinac, Saraybosna başpiskoposu Ivan Šarić, reis-ül ulema Fehim Spaho, Zagreb müftüsü Ismet Muftić, Kudüs Baş Müftüsü Muhammed Emin el-Hüseyni ve başka Katolik-Müslüman din adamları, NDH'deki katliamları desteklediler. II. Dünya Savaşı boyunca Ustaşa rejimi sırasında 700.000 Sırp'ı öldürmüş, 400.000'i göç etmek ve 250.000'i de Katolik olmak zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Belzec imha kampı</span>

Belzec, Polonya'nın güney doğusunda bulunan Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı yıllarında özellikle Çingene soykırımı (Porajmos) ve Yahudi soykırımı (Holokost) için kullanılmış imha kampı ve toplama kampı. Günümüzde Polonya'nın Lublin Voyvodalığı'nın güney sınırına yakın bir köyde bulunmaktadır. Auschwitz-Birkenau ve Treblinka'nın ardından en büyük katliamın yaşandığı üçüncü toplama ve imha kampıdır.

Yugoslavya darbesi, 27 Mart 1941'de Yugoslavya Krallığı'nın başkenti Belgrad'da meydana gelen askerî darbe.

Aşağıdaki liste II. Dünya Savaşı ve 1990'lardaki bağımsızlık savaşları sırasında Yugoslavya'da meydana gelmiş toplu katliamlar ve infazların listesidir. Katliam bölgeleri bir zamanlar Yugoslavya sınırları içerisinde olan, ancak günümüzde Bosna-Hersek, Hırvatistan, Sırbistan, Slovenya, Makedonya ve Karadağ ülkelerinin sınırları içerisinde kalan bölgelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Porajmos</span>

Porajmos, Roman Kırımı veya Çingene Soykırımı, II. Dünya Savaşı'nda Nazi yönetimince gerçekleştirilen Çingenelere yönelik soykırımdır. Kelime anlamı olarak yok etme ve yıkım anlamına gelen Porajmos veya Pharrajimos ve yine toplu katliam anlamındaki Samudaripen kelimeleri bu soykırımı ifade etmede kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İmha kampı</span>

İmha kampları, II. Dünya Savaşı dönemindeki Holokost sırasında Nazi Almanyası tarafından milyonlarca Yahudiyi sistematik bir şekilde öldürmek için inşa ettirilmiştir. Polonyalılar, savaştaki Sovyet esirleri ve Çingeneler gibi diğer etnik gruplar da imha kamplarında öldürülmüştür. İmha kamplarındaki kurbanlar en çok gaz odalarında öldürülmüştür. Öldürülmeler ya bu özel amaç için yapılmış kalıcı tesislerde ya da gaz kamyonetlerinde gerçekleşmiştir. Auschwitz-Birkenau ve Majdanek gibi bazı Nazi toplama kampları, 1945 yılında savaşın bitiminden önceki dönemde ikili bir amaca hizmet etmiştir: zehirli gazla imha ve açıktan ölmek üzere olan insanları çok yoğun bir şekilde çalıştırma.

Dinko Šakić II. Dünya Savaşı sırasında Nisan-Kasım 1944 tarihleri arasında Hırvatistan Bağımsız Devleti'nde Jasenovac toplama kampına komuta eden Hırvat faşist bir lider ve savaş suçlusuydu. Sırplar, Hırvatlar ve Slovenler Krallığı olan Imotski kasabası yakınlarındaki Studenci köyünde doğdu, genç yaşta faşist Ustaše üyesi oldu. Eksen güçleri Nisan 1941'de Yugoslavya Krallığını işgal ettiğinde, 19 yaşındaki Šakić, Jasenovac'taki yönetime katıldı. Ertesi yıl kampın komutanı oldu ve 1943'te toplama kampı komutanı Vjekoslav "Maks" Luburić'in kız kardeşi Nada Luburić ile evlendi. Nisan 1944’te Jasenovac’ın komutanlığına atandı. Konsantrasyon kampında altı ay boyunca ölen tahmini 2 bin kişinin ölümüyle suçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Vjekoslav Vrančić</span> Arjantinli siyasetçi (1904-1990)

Vjekoslav Vrančić Yugoslavya'da II. Dünya Savaşı sırasında Hırvatistan Bağımsız Devletinde farklı görevlerde bulunan üst düzey bir Hırvat Usta görevlisiydi. Bildiriden sonra, Dışişleri Bakanlığı'nda Ustaşa Genel Sekreteri olarak görev yaptı. 1942'de Ante Pavelić'in İtalyan İkinci Ordusu'na elçi oldu. Bu görevde Çetnik temsilcileri Jevđeviċ, Grđiċ ve Kraljeviċ ile müzakerelere girdi.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Kurtuluş Hükûmeti</span>

Ulusal Kurtuluş Hükûmeti, ayrıca Nedić'in hükûmeti ve Nedić'in rejimi Nisan 1941'de Yugoslavya'nın Mihver Devletleri tarafından işgalini takiben Almanya, Sırbistan'daki önemli kaynaklar üzerindeki kontrolünü sürdürmek için askeri bir hükûmet yetkisi altında konrolüne aldı. Bu kaynaklara iki büyük ulaşım yolu, Tuna Nehri ve Avrupa'yı Bulgaristan ve Yunanistan ile bağlayan demiryolu hattı ve Sırbistan'ın ürettiği demir dışı metaller dahildi. Almanlar, büyük miktarda Alman insan gücünü birleştirmemek için bir kukla hükûmet kurmaya karar verdiler. Ulusal Kurtuluş Hükûmeti, II. Dünya Savaşı sırasında Sırbistan'ın Alman işgali altındaki topraklarında kurulan Komisyon Üyesi Hükûmet'in ardından ikinci Sırp işbirlikçi kukla hükûmetidir. Sırbistan'daki Alman Askeri Komitesi tarafından kurulmuş ve 29 Ağustos 1941'den Ekim 1944'e kadar bölgede operasyonlar gerçekleştirmiştir. Bağımsız Hırvatistan Devletinden farklı olarak, işgal altındaki Sırbistan'da kurulan rejime hiçbir zaman uluslararası hukukta statü tanınmamıştır. Başbakan, General Milan Nedić'ti. Ulusal Kurtuluş Hükûmeti Ekim 1944'ün ilk haftasında Belgrad'dan ve Budapeşte'den Kitzbühel'e tahliye edildi ve Almanya'nın Sırbistan'dan çekilmesi sağlandı.

Magda Bošković, Hırvat komünist, partizan ve kadın hakları hareketi üyesidir.

Stara Gradiška, II. Dünya Savaşı sırasında Hırvatistan'daki en kötü şöhretli toplama ve imha kamplarından biriydi. Kamp özel kadınlar ve çocuklar Sırp, Yahudi ve Roman etnik kökenliler için inşaat edilmiştir. 1941'de Hırvatistan'ın Bağımsız Devleti'nin (NDH) Ustaše (Ustasha) rejimi tarafından Stara Gradiška köyü yakınlarındaki Stara Gradiška hapishanesinde Jasenovac toplama kampının beşinci alt kampı olarak kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Banjica toplama kampı</span>

Banjica toplama kampı ; II. Dünya Savaşı sırasında Sırbistan'da yer alan bir Nazi toplama kampıydı. Belgrad'ın Banjica mahallesinde işletilen kampa 1941 ve 1944 yılları arasında 23.000'den fazla Sırp, Yahudi, Çingene, siyasi muhalif ve diğer kurban yerleştirildi. Mahkûmlar ya Gestapo, ya Feldgendarmerie ya da Sırp işbirlikçi bir polis teşkilatı olan Specijalna policija Uprave grada Beograda tarafından tutuklanıyor ve ardından kampa yerleştiriliyorlardı. Kamp Alman bir Gestapo subayı olan Willy Friedrich'in komutası altındaydı ve kamp personelinin kaynakları Milan Nedić altındaki Ulusal Kurtuluş Hükûmeti tarafından sağlanıyordu. Kamp; "acımasızlığı" ve mahkûmlarının tabi tutulduğu insanlık dışı ve zalim muamele ile ünlüydü, öyle ki; binlerce mahkûm Jajinci, Marinkova Bara ve mahallenin Yahudi mezarlığında yer alan poligonlarda yerinde infaz edilmişti. 1944'ün sonlarına doğru, savaşın gidişatı Nazi Almanyası için kötüleşmeye başladıkça, Naziler, Banjica'da işledikleri suçları saklamak amacıyla hayatta kalan mahkûmları kampta öldürülmüş olanların cesetlerini topraktan çıkarıp yakmaya zorladı. Alman kuvvetlerinin Ekim başlarında kamptan atılmasına kadar; 100 Yahudi ve Sırp savaş tutsağı ile 50 kadar Sicherheitspolizei memurundan oluşan özel bir birim bu görevi üstlendi.

<span class="mw-page-title-main">Holokost için ispatlar ve belgeler</span>

Nazi Almanyası'nın 1941 ve 1945 yılları arasında yaklaşık altı milyon Yahudi'yi öldürmesi olan Holokost, tarihte en iyi şekilde belgelenmiş soykırımlardan biridir. Tüm Yahudi kurbanlarını listeleyen bir belge olmamasına rağmen yaklaşık altı milyon Yahudi'nin öldürüldüğüne dair kesin kanıtlar vardır. Ayrıca; Nazilerin, Yahudileri imha kamplarında ve gaz vagonlarında öldürdüğüne ve bunu Nihai Çözüm planı altında sistematik olarak yaptığına dair kanıtlar vardır.