İçeriğe atla

Japon şiiri

Klasik Japon şiirinin Kokin Wakashū antolojisinin ahşap oymalı kapaklı baskısı, 18. yüzyıl

Japon şiiri, Japonya'ya özgü bir şiir türüdür. Japonca yazılan ve okunan şiirlerin yanı sıra Japonya'da Çince veya Ryukyu Adaları'ndan ryūka ile yazılmış şiirleri de kapsamaktadır.

Japon şiirinin edebi kayıtlarının çoğu, Japon şairlerinin Tang Hanedanı döneminde Çin şiiriyle karşılaşmasıyla başlar. Bu dönemin Çinli şairlerinin etkisi altında Japonlar, Çin kanşisinde şiir yazmaya başladı; ve bu geleneğin bir parçası olarak, Japonya'daki şiir, kısmen Çin sanatlarının etkisi ve hem yazı hem de çizim için mürekkep ve fırça kullanma geleneği nedeniyle resimli resimle yakından ilişkilendirilme eğilimindeydi. Yabancı etkilerin sınırlandığı ve Japon kültürünün ayrılmaz bir parçası haline getirmek, bu kanşi şiirini Japon edebiyat geleneğiyle birleştirmek ve daha sonra waka, haikai ve diğer Japon şiirsel özellikleri gibi benzersiz şiirsel biçimlerinin çeşitliliğini geliştirmek birkaç yüz yıl aldı.

Japon şiirinin tarihi, erken dönem yarı-tarihsel/mitolojik bir aşamadan, erken Eski Japon edebiyatı katkılarına, Heian Dönemi, Nara Dönemi, Kamakura Dönemi, şiirsel açıdan önemli olan Edo Dönemi ve modern dönemlere kadar uzanmaktadır.

Kaynakça

Ek okuma

İlgili Araştırma Makaleleri

Şiir, sözcüklerin düz anlamlarına ek olmak üzere ya da bunların yerine başka anlamlar oluşturmak için dilin ses estetiği veya ses sembolizmi ve ölçü gibi estetik ve ritmik özelliklerini kullanan bir edebiyat türüdür. Müellif İsmail Durmuş İslam ansiklopedisinde “mübalağa sanatı”nın şiirin temel karakteristiği olduğu üzerinde durmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Samuray</span> Eski Japonyada soylu asker sınıfı

Samuray, eski Japonya'da soylu asker sınıfı için kullanılan bir terimdi. Samuray, eski Japoncada 'hizmet etmek' manasına gelen saburau kelimesinden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Akmeizm</span>

Akmeizm veya Şairler loncası Nikolay Gumilyov ve Sergey Gorodetsky'in liderliğinde 1910'da Rusya'da ortaya çıkan geçici bir şiirsel okuldu. İdealleri biçimin kompaktlığı ve ifade netliğiydi. Terim, Yunanca bir kelime olan acme'den türetilerek "İnsanın en iyi çağı" olarak uyduruldu.

<span class="mw-page-title-main">Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri</span>

Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri ,, Japon İmparatorluğu'nun deniz kuvvetleri. Hukuken Japonya'nın silahlı kuvvetlerine sahip olmasını yasaklayan Japon Anayasası'nın uygulamaya konulduğu 3 Mayıs 1947'ye kadar varlığını sürdürmüştür. Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri'ne bağlı bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Hanami</span> baharda çiçeklere hayranlıkla bakan Japon geleneği

Hanami, geleneksel bir Japon çiçek seyretme festivalidir. Japonya'da Mart ayı sonundan Mayıs'ın başına kadar ve Okinawa Adası'nda Şubat ayının başlangıcında tüm sakuralar çiçek açmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Japon ekonomik mucizesi</span>

Japon ekonomik mucizesi veya Japon mucizesi, Japonya'nın II. Dünya Savaşı sonrası dönemden Soğuk Savaş'ın sona ermesine kadar süren ekonomik büyüme dönemiydi.

<span class="mw-page-title-main">Japon kültürü</span> Japonya bölgesi kültürü

Japon kültürü, ülkenin tarih öncesi dönemdeki Jōmon döneminden Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'dan gelen etkileri sentezleyen çağdaş modern kültürüne kadar değişmiştir. Japonya sakinleri, Kara Gemiler ve Meiji dönemi gelene dek Japonya'nın Çin misyonlarından sonra Tokugawa şogunluğu sırasında dış dünya ile uzun bir süre görece izolasyon yaşadı.

<span class="mw-page-title-main">Sugawara no Michizane</span> Japon şair (845 – 903)

Sugawara no Michizane, Heian dönemi Japon bilgin, şair ve siyasetçi. Özellikle mükemmel bir Kanshi şairi olarak kabul edilir ve günümüzde Şintoizm'de öğrenmenin tanrısı Tenman-Tenjin (天満天神) olarak kabul edilir.

Renga, bir Japon müşterek şiir türüdür. Bir renga en az iki ku (句) veya dörtlükten oluşmaktadır. Açılış dörtlüğü hokku (発句) olarak tanımlanır ve modern haiku şiirinin temelini oluşturur. Renga, Japonya'da modern dönem öncesinde en önemli edebi eserlerden biri olarak kabul edilmektedir.

Man'yōshū, Nara döneminde MS 759'dan bir süre sonra derlenen Japon şiirlerinin en eski koleksiyonudur. Antolojisi, Japonya'nın şiirsel derlemelerinin en saygınlarından biridir. Derleyicinin veya son dizi derleyicinin başka teorilere karşın günümüzde Ōtomo no Yakamochi olduğuna inanılmaktadır. Koleksiyondaki son tarihli şiir MS 759'dan kalmadır. Çok eskiden çoğu anonim veya yanlış yazılmış pek çok şiir içermekteydi, ancak koleksiyonun büyük kısmı MS 600 ile 759 arasındaki süreyi temsil eder. Başlığın kesin önemi kesin olarak bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Saigyō</span> Japon şair (1118 – 1190)

Saigyō Hōshi, geç Heian ve erken Kamakura döneminde yaşamış bir Japon şair ve keşiş.

<span class="mw-page-title-main">Ihara Saikaku</span> Japon yazar (1642 – 1693)

Ihara Saikaku, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair. Japon nesirinin ukiyo-zōshi türünün yaratıcısıdır.

Ci, Klasik Çin şiiri geleneğinde bir tür lirik şiirdir. Ci sabit ritimli, sabit tonlu ve değişken çizgi uzunluklu biçimsel türlerde veya model örneklerinde belirli kalıplardan oluşan bir temel setten türetilen bir şiirsel ölçü seti kullanmaktadır. Ritmik ve ton kalıbı, belirli, kesin müzikal şarkı melodilerine dayan ve ayrıca Changduanju ve Shiyu olarak da bilinirler.

<span class="mw-page-title-main">Mogami Nehri</span>

Mogami Nehri, Japonya'nın Yamagata prefektörlüğünde bulunan bir nehirdir. Nehir, Azuma Dağı'ndan başlayarak kuzeye doğru akarak Sakata'da Japon Denizi'ne dökülmektedir. Japonya'nın en hızlı üç nehrinden biri olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Japon ressamlığı</span>

Japon ressamlığı, Japonya'ya özgü ressamlıktır. Japon ressamlığı, Japon görsel sanatlarının en eski ve en gelişmişlerinden biridir ve çok çeşitli tür ve stilleri kapsar. Genel olarak Japon sanatlarının tarihinde olduğu gibi, Japon ressamlığının uzun tarihi, yerli Japon estetiği ile özellikle birkaç noktada özellikle etkili olan Çin ressamlığından ithal edilen fikirlerin uyarlanması arasındaki sentez ve rekabeti sergiler. Önemli bir Batı etkisi ancak 16. yüzyılın sonlarından itibaren gelir ve Japon sanatının Batı'yı etkilemesiyle aynı zamanda başlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Akazome Emon</span> Japon şair (956 – 1100)

Akazome Emon, Heian döneminde yaşamış bir Japon şair ve tarihçi. Hem Otuz Altı Yaşlı Şiirsel Bilgenin hem de Otuz Altı Kadın Şiirsel Bilgenin bir üyesidir.

<i>Ise Monogatari</i>

Ise Monogatari, Japonya'da Heian döneminden kalma bir uta monogatari veya waka şiirleri ve ilgili anlatılar koleksiyonudur. Mevcut versiyon, her biri şiir ve düzyazıyı birleştiren 125 bölüm toplamakta ve çoğu versiyonda toplam 209 şiir vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ōshikōchi no Mitsune</span> Japon yazar (9.. – 9..)

Ōshikōchi no Mitsune, Heian döneminde yaşamış bir Japon devlet adamı ve şair. Japon imparatorluk sarayında waka şairi ve Otuz Altı Şiir Ölümsüzü'nün bir üyesidir. Kai, Izumi ve Awaji vilayetlerinin valisi olarak gönderildi ve Kyoto'ya dönüşünde Kokin Wakashū'nun derlenmesine katılması istendi. Şiirsel maçların ustasıydı ve paravanlardaki resimlere eşlik eden şiirleri, kalitelerinden dolayı büyük beğeni topladı. O dönemdeki etkisi Ki no Tsurayuki ile orantılıydı ve resmi şiir koleksiyonlarında alışılmadık derecede fazla sayıda şiiri bulunmaktadır.

Harold Hart Crane, Amerikalı bir şairdir. T.S. Eliot'tan ilham alan Crane, zor, son derece stilize ve kapsamı bakımından iddialı modernist şiirler yazdı. Crane, en iddialı eseri The Bridge'de, The Waste Land tarzında, Eliot'un eserinde bulduğundan daha iyimser bir modern şehir kültürü görüşünü ifade eden destansı bir şiir yazmaya çalıştı. 32 yaşında intiharını takip eden yıllarda Crane, oyun yazarları, şairler ve edebiyat eleştirmenleri tarafından dönemin en etkili şairlerinden biri olarak selamlandı.

Daijō Tennō, Krizantem Tahtı'ndan bir halefi uğruna feragat eden Japonya imparatoruna verilen unvandır.