İçeriğe atla

Japa

Bir Bhutan Budist kadını, Japa yapıyor, tespih ile.

Japa (Sanskritçe जप ) bir mantranın ya da ilahi bir adın meditatif tekrarıdır. Hinduizm, Jainizm, Sihizm,[1][2] Budizm,[3] ve Shintō’da bulunan bir uygulamadır .

Mantra ve ya ismi uygulayıcının onu duyması için yeterince yumuşak bir şekilde söylenebilir ve ya alıcının aklında konuşulabilir. Bir meditasyon pozisyonunda otururken, başka aktiviteler gerçekleştirirken ve ya grup ortamlarında resmi ibadetin bir parçası olarak Japa yapılabilir

etimoloji

Sanskritçe "alçak sesle söyleyebilmek, içten tekrar etmek, mırıldanmak" anlamına gelen japa kelimesi jap- kökünden türetilmiştir.[4] Ayrıca doğum, ölüm ve reenkarnasyonu yok etmek için ja ve günahları yok etmek için pa anlamına da gelebilir.

Monier-Williams, Terimin Aitereya Brahmana (Rigveda) ve Shatapatha Brahmana (Yajurveda) gibi Vedik edebiyatlarda göründüğünü belirtir.[5] Terim, kutsal yazılardan, takılardan veya tanrı isimlerinden mırıldanmak, fısıldamak veya mırıldanmak anlamına gelir. Genellikle, bazen Japa-mala denilen bir tespih yardımı ile sayılan bir ayet veya mantranın tekrarlanan şarkı söylemesidir. İlgili bir kelime olan Japana, mırıldanan duaların dini bir ibadet şekli olarak tanımlandığı Mahabharata Kitabında 12'de görünür.

Japa kavramı, Budist metinlerinde de bulunur ve Tibet Budizmi literatüründe çok yaygındır.

Sage Patanjali'ye (400 CE) göre, Japa kelimenin veya fazın tekrarı değil, mantranın anlamını düşünürken, bu tanım bazen farklı kaynaklar arasında da devam eder.

Japa çeşitleri

Japa Mala ve ya 108 boncuk artı baş boncuktan oluşan Japa boncuklar .

Zihinsel tekrarlama

Japa'nın bir yöntemi, Eknath Easwaran tarafından önerilen bir yöntem gibi bir mantranın (ve ya " mantram ") zihinsel olarak tekrarlanmasıdır.

Boncuk

Bazı japa formlarında, tekrarlar bir japa mala olarak bilinen bir boncuk dizisi kullanılarak sayılır. Japa için birçok farklı malzeme türü kullanılıyor. Japa malada boncuk sayısı genellikle 108 adettir . Bazı uygulayıcılar onları temiz tutmak için boncuk çanta içinde taşımayı tercih etmelerine rağmen, insanların boyunlarına da japa boncuğu takmaları nadir değildir.

Mantracakras

Tibetli Budistler, dini pratiklerinin büyük bir parçası olarak japa meditasyonunu içeriyor. Tibet'te Harvey Alper, ibadet tekerlerinin japanın enstrümanları olduğunu belirtir . Saf Toprak Budizminde nembutsu'nun uygulaması japaya benzer.

Diğer geleneklerdeki analoglar

Tespih ve ya çeşitli bölümlerden biri gibi, duaların tekrarlanmasını içeren bazı Katolik dua biçimleri, amaç farklı olduğu için "japa" ya benzer, ancak değildir. Japonya’ya çok benzeyen tekrarlanan kısa duaların zihinsel yöntemleri de, özellikle Doğu Ortodoks Kilisesi'nde bulunan İsa Dualarını tekrar etme pratiği olan Hristiyan geleneklerinde de kullanılmaktadır.[6][7] bir uygulama zikir ile mutasavvıfta Japa benzerdir.

Amaçları

Japonyanın belirtilen amacı ve ya hedefi, ilgili mantraya ve uygulayıcının dini felsefesine bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. İkisinde de Budist ve Hindu geleneklerine mantras kendi tarafından adaylarına verilebilir guru çeşit sonra, başlatma . Belirtilen amaç moksha, nirvana, bhakti ve ya duaya benzer şekilde ilahi bir güce sahip basit kişisel birleşme olabilir. Birçok guru ve diğer manevi öğretmenler ve diğer dini liderler, özellikle Hindu ve Budist, bunların aynı dönüştürülmüş bilinç hali için farklı isimler temsil ettiğini öğretir. Ancak, bu iddia manevi gelişim ve kendini gerçekleştirme amaçlı olmayan mantralar hakkında yapılmamıştır.[8]

Kendini gerçekleştirme ya da ilahi bir güçle samimiyet geliştirmeyi amaçlayan bir mantranın uzun süre kullanılmasından sonra, bir kişi ajapajapam durumuna ulaşabilir. Ajapajapam'da, mantra akılda "kendini tekrarlar". Benzer durumlara, diğer geleneklere bağlı kalarak, kendi geleneklerinden dualar kullanarak ulaşıldı.

Sihizm

Japa, Sih ibadet uygulamalarının önemli bir parçasıdır. 2 ana Sih yazısı terimden sonra adlandırılan bölümlerle açılır ve bunlara Japji Sahib ve Jaap Sahib denir.[9]

Ayrıca bakınız

Popüler Japa mantralar

Genel

  • Ajapa
  • Ajapa japam
  • Dhikr
  • Hail Mary
  • Hesychasm
  • Japa mala
  • Jesus Prayer
  • Maha Mantra
  • Maranatha
  • Meditation
  • Nama sankeerthanam
  • Nembutsu
  • Pranava yoga
  • Prayer
  • Svayam bhagavan

Kaynakça

  1. ^ S Deol (1998), Japji: The Path of Devotional Meditation, 978-0966102703, page 11
  2. ^ Arşivlenmiş kopya. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2019. 
  3. ^ An Introduction to Tāntric Buddhism. 
  4. ^ V. S. Apte. A Practical Sanskrit Dictionary. p. 447.
  5. ^ Sir Monier Monier-Williams, Japa 21 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., A Sanskrit-English Dictionary: Etymologically and Philologically Arranged with Special Reference to Cognate Indo-European Languages, Oxford University Press (Reprinted: Motilal Banarsidass), 978-8120831056, page 412
  6. ^ Doug Oman & Joseph D. Driskill (2003). Holy name repetition as a spiritual exercise and therapeutic technique. Journal of Psychology and Christianity, v22 n1, pp5-19.
  7. ^ Per-Olof Sjögren (1966/1996). The Jesus prayer: Lord Jesus Christ, son of God, have mercy upon me] (3rd ed.) London: Society for Promoting Christian Knowledge. 0-281-04957-2
  8. ^ For example, when used for magical or occult purposes.
  9. ^ HS Singha (2009), The Encyclopedia of Sikhism, Hemkunt Press, 978-8170103011, page 110

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yahudilik</span> tek tanrılı etnik bir İbrahimî din

Yahudilik, Yahudi milletinin kolektif inancını, kültürünü, hukukî kurallarını ve medeniyetini içeren etnik bir dindir. İlk İbrahimî din olmasının yanı sıra insanlık tarihindeki en eski dinler arasında da yer alan Yahudilik, monoteizm temelli dinlerin ilk örneğidir. Yahudilik, riayetkâr Yahudiler tarafından "Avraham'ın YHVH ile yaptıkları sözleşmenin bir ifadesi" olarak yorumlanır. Geniş metinleri ve uygulamaları, çeşitli teolojik pozisyonları ve örgütlenme biçimlerini kapsayan Yahudilik, bir İbrani felsefi görüşü olmakla birlikte aynı zamanda bir dünya görüşüdür. Torah, Tanah'ın bir parçasıdır ve Midraş ile Talmud gibi ikincil metinlerle birlikte temsil edilen tamamlayıcı bir sözlü geleneğin parçasıdır. Dünya çapındaki toplam 14 ila 15 milyon takipçisi ile Yahudilik, en büyük onuncu dindir.

<span class="mw-page-title-main">Budizm</span> Bir din ve hayat felsefesi

Budizm, bugün dünya üzerinde yaklaşık 500 milyonu aşkın inananı bulunan bir dindir. İlk önce Hindistan’da ortaya çıkmış, daha sonra zaman içinde Güneydoğu ve Doğu Asya’da yayılmıştır.

Amon, Hermopolitan Ogdoad'ın bir üyesi olarak görünen önemli bir eski Mısır tanrısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Namaz</span> İslamda farz olan günlük ibadet

Namaz, İslâm'ın şartlarından biri olarak kabul edilen bir ibadettir. Kur'an'da günün belli vakitlerinde abdestle birlikte duaya kalkılması ifadesi bulunur. Kur'an'a göre namaz Allah'ı anarak teslimiyetin gösterildiği bir arınma biçimi ve İbrâhim peygambere öğretilen bir ibadet şeklidir.

<span class="mw-page-title-main">Hinduizm</span> Hindistan merkezli bir din

Hinduizm, çok kapsamlı inanç ve yaşam felsefesinin toplamıdır. Özellikle Hindistan, Nepal ve Bangladeş'te yaygındır. Günümüzde yaklaşık 1.25 milyar izleyeni ile Hristiyanlık ve İslam'dan sonra üçüncü sırada yer alan Hinduizm inancının neredeyse tüm takipçileri Hindistan ve çevresinde bulunmaktadır. Budizm ve Zen Budizmi gibi çeşitli ekoller Hinduizm'den kaynaklanıp ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sihizm</span> tek tanrı inancına dayalı bir din

Sihizm, Hint yarımadasının Pencap bölgesinde MS 15. yüzyılın sonlarında ortaya çıkan tek tanrılı bir dindir. Sihizm, başlıca dinlerin en gençlerinden biri ve dünyanın en büyük beşinci organize dinidir. 21. yüzyılın başlarından itibaren yaklaşık 25 milyon Sih vardır.

Meditasyon ya da dalınç, Latince meditatio kelimesinden türetilmiş, sözcük anlamıyla birçok Batı dilinde "derin düşünme" anlamına gelmekte olan bir terim olup, sözlüklerde, "kişinin iç huzuru, sükûnet, değişik şuur halleri elde etmesine ve öz varlığına ulaşmasına olanak veren, zihnini denetleme teknikleri ve deneyimlerine verilen ad" olarak tanımlanır. Meditasyon tekniklerine, ait oldukları, Budizm (Hindistan), Taoizm (Çin), Bön (Tibet), Zen (Japonya) ve İslamiyet'te (tefekkür) gibi inanç sistemlerine göre ve izledikleri yöntemlere göre değişik adlar verilmiştir. Ayrıca günümüzde mevcut farklı inanç sistemleri, mezhepler ve ekoller meditasyonu farklı olarak yorumlamakta ve farklı şekillerde uygulamaktadırlar. Bu bakımdan standart ya da tek biçimli bir meditasyondan söz etmek olanaksızdır.

<span class="mw-page-title-main">Tengricilik</span> Türk ve Moğol halkları tarafından inanılan çok tanrılı ve daha sonra tek tanrılı din

Tengricilik veya Tengrizm, Avrasya stepleri'nde ortaya çıkan, şamanizm ve animizme dayanan dinî bir inançtır. Türk ve Moğol toplumlarının inandığı dinlerden biridir. Tengri'ye tapınmanın yanında Animizm ve Totemlik bu inancın ana kısımlarını oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Durga</span>

Durga Hinduizm'de bir Devi, ulu tanrıça, formudur. Bir aslanı süren ve birçok kolunda öldürücü silahlar taşıyan, yüzünde bunların tam tersi barışcı ve güven verici bir ifade taşıyan, elleri mudra şeklinde bir kadın olarak tasvir edilir. Tanrıçanın bu formu dişil ve yaratıcı enerjinin (Şakti) tecessümü yani cismanileşmesi, vücut bulmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">İbrahim</span> Yahudilik, Hristiyanlık ve İslamın müştereken kabul ettiği peygamber, bu dinlerin ortak atası

İbrahim, Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam gibi İbrahimî dinlerin ortak atasıdır. Yahudilikte, Yahudiler ile Tanrı arasındaki özel ilişkinin kurucu babası, Hristiyanlıkta, Yahudi ya da Yahudi olmayan tüm inananların ruhsal atası, İslam'da ise Adem ile başlayan ve Muhammed'de sona eren peygamberler zincirinin bir halkasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gotama Buda</span> Budizmin kurucusu olan dinî öğretmen

Sidarta Gotama, yaygın olarak Buda olarak bilinir, MÖ 6 veya 5. yüzyılda Hindistan'da yaşadığı tahmin edilen ve Budizm'in kurucusu olduğu düşünülen din adamı. "Buda" bir lakap olup kendisine ölümünden yüzyıllar sonra atfedilmiştir. Sanskritçede "uyanmış kişi" anlamına gelen Buda, peşine düştüğü yaşam ve ölümün ardındaki gerçeğin arayışı sonucu Sidarta Gotama'da oluşan ruhani aydınlanmayı anlatmak için kullanılan bir ünvandır.

<span class="mw-page-title-main">Gayatri Mantra</span>

Hint kutsal metinleri Vedalarda geçen Hint dünyasında ve en yüksek düzeyde saygı gören mantra. Vedalardaki diğer mantralar gibi Gayatri Mantra'nın da doğrudan mucidi olmadığı kabul edilir. Mantra'nın ermiş Brahmarshi Vishvamitra'ya vahiy yoluyla Tanrı tarafından aktarıldığına inanılır. Rigveda'da bir ayette mantranın Savitr adlı Tanrı'ya yönelik gerçekleştirildiği yorumlandığından Savitri mantra olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Mantra</span>

Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tespih</span> Belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halka

Tespih, tekrarlanan monoton işlemleri saymak amacıyla ipe dizilmiş ve belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halkaya denir. Tespihin 11, 33 ve 99 taneli olanları Müslümanlar, 33 ve 59 taneli olanları Hristiyanlar ve 108 taneli olanı Budistler tarafından kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Hoysala mimarisi</span>

Hoysala mimarisi, günümüz Hindistanı'nda Karnataka eyaletinin olduğu bölgede 11. ve 14. yüzyıllar arasında hüküm sürmüş olan Hoysala İmparatorluğu döneminde gelişen özgün mimari tarzdır. Hoysala nüfuzu Güney Deccan yaylasına egemen olduğu 13. yüzyılda doruk noktasına erişmiştir. Bu dönemde inşa edilen Belur'daki Çennakeşava tapınağı, Halebidu'daki Hoysaleşvara tapınağı ve Somanathapura'daki Keşava tapınağı gibi irili ufaklı birçok tapınak Hoysala mimarisinin örnekleri olarak günümüze kadar ulaşmıştır. Hoysala mimari ustalığının diğer örnekleri Belavadi, Amrithapura, Hosaholalu ve Nuggehalli'de bulunan tapınaklardır. Hoysala mimari tarzının incelenmesi sonucunda Hint-Aryan etkisinin önemsiz olduğu ve asıl Güney Hint tarzının baskın olduğu anlaşılır.

<span class="mw-page-title-main">Dinler tarihi</span> Dinlerin tarihsel gelişimleri

Dinler tarihi, dinleri benzer ve farklı yönleri ile karşılaştırmalı olarak inceleyen bir bilim dalıdır. Bu bilim dalının temelinde karşılaştırma, tarih ve din olmak üzere üç olgu bulunmaktadır. Bunlardan karşılaştırma kelimesi bu bilim dalının genel metodunu belirtir. Tarih kelimesi bu bilimin bir tarih bilimi olduğunu, din ise bu bilimin konusunun din olduğunu ifade eder. İnsan hayatında özel bir yere sahip olan dinleri konu edinen tarih branşına da ''karşılaştırmalı dinler tarihi'' veya sadece ''dinler tarihi'' denir.

<span class="mw-page-title-main">Varahi</span> Hint mitolojisinde domuz başlı ana tanrıça

Varahi Hindu dininde yedi ya da sekiz ana tanrıçanın oluşturduğu Matrikalar grubunun bir üyesidir. Yaban domuzu başlı Varahi, Vişnu'nun yaban domuzu Avatar'ı olan Varaha'nın şaktisidir Nepal'de Barahi adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Bakü Ateşgahı</span>

Ateşgah, dünyadaki 3 Zerdüşt tapınağından biridir. Azerbaycan topraklarında, Abşeron Yarımadası'nda, Bakü şehrinden 30 km uzakta, Surahanı ilçesindeki Surahanı köyü yakınlarında bulunan, çeşitli dönemlerde Zerdüştler, Hinduistler ve Sihler tarafından ibadetgâh olarak kullanılmış bir ateş tapınağıdır. XVII–XVIII yüzyıllarda doğal gaz çıkışı olan sönmez ateşlerin bulunduğu yerde inşa edilen tapınağın adı "Ateş Evi" veya "Ateş Yeri" anlamına gelmektedir. "Ateşgah" sözcüğü ateş mabedi anlamına gelir. 16-18. yüzyılda doğal gazın çıktığı, bir zamanlar ebedi sönmez ateşlerin yandığına inanılan bir ateş mabedidir. Mabedin en erken yapısı 1713 yılına aittir. Merkezi secdegahı ise 1810 yılında tacir olan Kançanagaran tarafından yaptırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tanrı'nın Oğlu</span>

Tanrı'nın Oğlu veya Göğün Oğlu, târihte pek çok hükümdârın kendisine yakıştırdığı bir unvandır. Jül Sezar, ölümünden sonra MÖ 42'de Roma Senatosu tarafından tanrı ilân edilmişti. Sezar'ın evlâtlığı ve Roma İmparatoru olacak olan Augustus, Sezar'ın evlâtlığı olmasından dolayı kendisi için divi filius unvânını kullanmaya başladı. Roma İmparatoru Vespasian tanrı ilân edildiği için, oğlu Domitian da daha sonra kendisi için "ilahın oğlu" unvanını kullandı. Devâm eden asırlarda birçok Roma hükümdârı tanrı ilân edildi. Mitolojide de bir tanrının oğlu olmakla nitelenen pek çok karakter vardır. Herakles, Zeus'un oğlu; Horus, Osiris'in oğludur.

Japamala, jaap maala veya basitçe mala, Sanskritçe "alçak sesle söylemek, içten tekrarlamak, mırıldanmak" anlamına gelen japa kelimesi ile çelenk anlamına gelen mala kelimelerinden oluşan kutsal bir hece veya ibareyi tekrarlamakta kullanılan dinî malzemeye verilen isim.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.