İçeriğe atla

James P. Allison

James Allison
Allison Nobel basın konferansında, Stockholm, Aralık 2018
DoğumJames Patrick Allison
07 Ağustos 1948 (76 yaşında)[1]
Alice, Texas, U.S.
ÖdüllerBreakthrough Prize in Life Sciences (2014)
Massry Prize (2014)
Tang Prize (2014)[2]
Louisa Gross Horwitz Prize (2014)
Harvey Prize (2014)
Gairdner Foundation International Award (2014)
Paul Ehrlich and Ludwig Darmstaedter Prize (2015)
Lasker-DeBakey Clinical Medical Research Award (2015)[3]
Wolf Prize (2017)
Warren Alpert Foundation Prize(2017)
Balzan Prize (2017)
Sjöberg Prize (2017)
King Faisal International Prize (2018)
Albany Medical Center Prize (2018)
Dr. Paul Janssen Award for Biomedical Research (2018)[4]
Nobel Prize in Physiology or Medicine (2018)
Kariyeri
Dalıimmünoloji
Çalıştığı kurumlarM. D. Anderson Cancer Center
Weill Cornell Medicine
University of California, Berkeley
University of California, San Francisco
University of Texas at Austin
Doktora
danışmanı		Barrie Kitto

James Patrick Allison (7 Ağustos 1948 doğumlu), Teksas Üniversitesi MD Anderson Kanser Merkezi'nde immünoloji profesörü ve başkanı ve immünoterapi platformunun yönetici direktörü olan Amerikalı bir immünolog ve Nobel ödüllü bilim insanıdır.

Keşifleri, en ölümcül kanserler için yeni kanser tedavilerine yol açtı. Kendisi ayrıca Kanser Araştırma Enstitüsü (CRI) bilimsel danışma konseyinin direktörüdür. T hücresi gelişimi ve aktivasyonu mekanizmalarına, tümör immünoterapisi için yeni stratejilerin geliştirilmesine uzun süredir ilgi duymaktadır. T hücresi antijen reseptör kompleks proteinini izole eden ilk kişilerden biri olarak kabul edilir.[5][6]

2014 yılında Yaşam Bilimlerinde Atılım Ödülü'ne layık görüldü. 2018'de Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü Tasuku Honjo ile paylaştı.[7][8]

Başarılar

Niceliksel bir analize göre Allison, 2010–2019 döneminde en prestijli uluslararası bilim ödüllerinden ilk 40 ödülden 13'ünü aldı.[9]

Allison 2011'de Jacob Heskel Gabbay Biyoteknoloji ve Tıp Ödülü'nü [10] kazandı ve Amerikan İmmünologlar Derneği Yaşam Boyu Başarı Ödülü'ne layık görüldü.[11] 2013 yılında Novartis Klinik İmmünoloji Ödülü'nü paylaştı. 2014 yılında Biyofarmasötik Bilim dalında ilk Tang Ödülünü Tasuku Honjo ile paylaştı, Ulusal Kanser Araştırmaları Vakfı'nın 9. Yıllık Szent-Györgyi Kanser Araştırmalarında İlerleme Ödülü'nü kazandı ve 3 milyon $ 'lık Yaşam Bilimlerinde Çığır Açma Ödülü'nü aldı. Kanada Gairdner Uluslararası Ödülü,[12] Louisa Gross Horwitz Ödülü,[13] Massry Ödülü [14] ve Hayfa'daki Technion Institute of Technology'nin Harvey Ödülü'nü kazandı. 2015 yılında Lasker-DeBakey Klinik Tıbbi Araştırma Ödülü'nü ve Paul Ehrlich ve Ludwig Darmstaedter Ödülü'nü kazandı.[15]

2017'de Tıpta Wolf Ödülü,[16] Warren Alpert Vakfı Ödülü [17] ve Kanser Tedavisinde İmmünolojik Yaklaşımlar için Balzan Ödülü'nü (Robert D. Schreiber ile birlikte) aldı.[18] 2018'de King Faisal International Prize in Medicine,[19] Jessie Stevenson Kovalenko Madalyası ve Albany Medical Center Tıp ve Biyomedikal Araştırma Ödülü'nü aldı.[20]

Tasuku Honjo ile birlikte, negatif bağışıklık düzenlemesini engelleyerek kanser tedavisini keşfettikleri için 2018'de Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülüne ortak olarak layık görüldü.[21][22][23]

Bill Haney'in yönettiği 2019 belgesel filmi "Jim Allison: Atılım" ın konusu oldu.[24] Allison, 2019'da Amerikan Başarı Akademisi'nin Altın Plaket Ödülü'nü aldı.[25]

Kaynakça

  1. ^ "James P. Allison – Facts – 2018". NobelPrize.org. Nobel Media AB. 1 Ekim 2018. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2018. 
  2. ^ "First Tang Prize for Biopharmaceutical Science Awarded to James P. Allison, PhD, and Tasuku Honjo, MD, PhD". www.tang-prize.org. ASCO Post. 10 Temmuz 2014. 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2016. 
  3. ^ Foundation, Lasker. "Unleashing the immune system to combat cancer | The Lasker Foundation". The Lasker Foundation. Lasker Foundation. 30 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2016. 
  4. ^ "James Allison wins 2018 Dr. Paul Janssen Award for Biomedical Research". 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2018. 
  5. ^ "James Allison". Cancer Research Institute. Cancer Research Institute. 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2016. 
  6. ^ "Raising the Tail". The Alcalde. Texas Exes. 2 Mayıs 2014. 2 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  7. ^ "2014 Tang Prize in Biopharmaceutical Science". 20 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2016. 
  8. ^ "James P Allison and Tasuku Honjo win Nobel prize for medicine". the Guardian. 1 Ekim 2018. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  9. ^ Meho (2020). "Highly prestigious international academic awards and their impact on university rankings". Quantitative Science Studies: 1-25. doi:10.1162/qss_a_00045. 
  10. ^ "Past winners". brandeis.edu. Brandeis University. 19 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  11. ^ "Past Recipients". The American Association of Immunologists. 19 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2018. 
  12. ^ Ackerman (4 Nisan 2014). "The scientist who just might cure cancer". Houston Chronicle. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2016. 
  13. ^ "Horwitz Prize Awarded for Work on Therapy That Uses the Immune System to Destroy Cancer Cells". Cumc.columbia.edu. 2 Ekim 2014. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  14. ^ "2014 Massry Prize recipients noted for work in immunotherapy". hscnews dated August 19, 2014. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020. 
  15. ^ "Paul Ehrlich and Ludwig Darmstaedter prize for pioneer work in cancer immunotherapy". eurekalert date March 15, 2015. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020. 
  16. ^ "Wolf Prize to be awarded to eight laureates from US, UK and Switzerland". Jpost.com. 3 Ocak 2017. 3 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  17. ^ "James Allison". warrenalpert.org. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2020. 
  18. ^ "Fondazione Balzan". www.balzan.org. 11 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2017. 
  19. ^ "King Faisal International Prize 2018". Kfip.org. 1 Nisan 2018. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  20. ^ "Trailblazing Researchers in Immunotherapy Selected to Receive America's Most Distinguished Prize in Medicine". Amc.edu. 15 Ağustos 2018. 22 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  21. ^ "Discovery of cancer therapy by inhibition of negative immune regulation" (PDF). The Nobel Assembly. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  22. ^ "James P Allison and Tasuku Honjo win Nobel prize for medicine". The Guardian. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2018. 
  23. ^ "All Nobel Prizes". Nobel Foundation. 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  24. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021. 
  25. ^ "Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement". www.achievement.org. American Academy of Achievement. 15 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Linda B. Buck</span> Amerikalı biyolog

Linda Brown Buck 2004 Nobel Tıp Ödülü Sahibi Amerikalı bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahipleri listesi</span>

Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü, İsveç Karolinska Enstitüsü tarafından her yıl fizyoloji ya da tıp alanında çeşitli konularda alanlarındaki olağanüstü katkıları için bilim insanları ve doktorlara verilen ödül. Alfred Nobel'in 1895 tarihli vasiyeti üzerine; 1901 yılından itibaren bilim insanlarına alanlarında seçkin katkıları için verilmeye başlanan, kimya, fizik, edebiyat ve barış alanları ile birlikte beş Nobel Ödülü'nden birisidir. Nobel'in vasiyeti gereği ödül Nobel Vakfı tarafından yönetilir ve İsveç Karolinska Enstitüsü tarafından seçilen bir yönetici sekreter ve beş üyeden oluşan bir komite tarafından verilir. Çoğu zaman Nobel Tıp Ödülü olarak anılmasına rağmen Nobel vasiyetinde özellikle "fizyoloji veya tıp" olarak belirtmiştir. Bu sayede ödül daha geniş bir alanda verilebilmektedir. İlk Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü 1901 yılında Alman bilim insanı Emil Adolf von Behring'e verildi. Her ödül sahibine, bir madalya, bir diploma ve miktarı yıllara göre değişen para ödülleri verilir. 1901 yılında Emil Adolf von Behring 150.782 İsveç kronu ki bu 2008 yılı Aralık ayında 7.731.004 İsveç kronuna eşittir, para ödülü aldı. 2008 yılında ise Harald zur Hausen, Françoise Barré-Sinoussi ve Luc Montagnier 10.000.000 kron para ödülünü paylaştılar. Ödül, Stockholm'de Nobel'in ölüm yıldönümü olan 10 Aralık'ta bir ödül töreniyle verilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Nobel Barış Ödülü sahipleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Nobel Ödülleri kapsamındaki Nobel Barış Ödülü, ulusların ve halkların kardeşliği, silah ve orduların azaltılması ve barış kongreleri düzenlemek için en çok çaba sarf eden kişi, kişiler veya kuruluşlara verilir. Alfred Nobel'in mirası üzerine Nobel Vakfı tarafından organize edilen ve her yıl, Alfred Nobel'in ölüm yıl dönümü olan 10 Aralık günü Oslo'da gerçekleştirilen törende takdim edilen ödüllerin sahipleri, Norveç Nobel Komitesi tarafından belirlenir. Her bir ödül kazananı, birer madalya ve diplomanın yanı sıra, zaman içerisinde değişiklik gösteren para ödülünün de sahibi olur.

<span class="mw-page-title-main">Kanser immünoterapisi</span> kanseri tedavi etmek için bağışıklık sisteminin kullanılması

Kanser immünoterapisi, bağışıklık sisteminin hastalıkla savaşmak için doğal yeteneğini geliştirerek kanseri tedavi etmek için bağışıklık sisteminin uyarılmasıdır. Kanser immünolojisinin temel araştırmalarının bir uygulaması ve onkolojinin büyüyen bir alt uzmanlık alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Philip Showalter Hench</span> Amerikalı hekim (1896 – 1965)

Philip Showalter Hench, Amerikalı hekim. Hench, Mayo Clinic'deki iş arkadaşı Edward Calvin Kendall ve İsviçreli kimyager Tadeus Reichstein ile birlikte 1950 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü, kortizon hormonunu keşifleri ve romatoid artrit tedavisinde kullanımı nedeniyle kazandılar. Nobel Ödül Komitesi gerekçeyi "Adrenal korteks ile ilişkili hormonun ve onun yapısı ve biyolojik etkileri ile ilgili keşifleri nedeniyle verilmiştir." şeklinde açıkladı.

<span class="mw-page-title-main">Mario Capecchi</span> Nobel Ödüllü moleküler genetikçi

Mario Renato Capecchi, İtalyan asıllı Amerikalı moleküler genetikçi ve 2007 Nobel Tıp Ödülü sahibi bilim insanı. 2007 yılında Martin Evans ve Oliver Smithies ile Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü paylaştı. Günümüzde Utah Üniversitesinde profesörlük yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Günter Blobel</span>

Günter Blobel, Alman-Amerikalı biyolog.

<span class="mw-page-title-main">Elizabeth Blackburn</span> Avustralyalı-Amerikalı araştırmacı

Elizabeth Helen Blackburn Avustralya doğumlu Amerikalı moleküler biyolog. Kromozomların uç kısımlarında bulunan ve kromozomları koruyan telomer isimli yapılarla ilgili çalışmalarıyla bilinir. Telomer yapımında etkin telomeraz enziminin kaşifleri arasındadır. Bu çalışmalarından dolayı 2009 yılında Carol W. Greider ve Jack W. Szostak ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı. Tıbbi etik üzerine de çalışmaları vardır.

Charles Brenton Huggins, Kanada doğumlu Amerikalı hekim ve fizyologdur.

<span class="mw-page-title-main">Oliver Smithies</span>

Oliver Smithies, İngiltere doğumlu Amerikalı genetikçi. 2007 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahiplerinden birisidir. 1955 yılında jel elektroforezi keşfetmiştir Ayrıca Mario Capecchi ve Martin Evans ile eş zamanlı olarak daha sonra gen hedeflemesi ve nakavt fare tekniklerinde kullanılacak transgenik DNA ve genomik DNA arasındaki homolog rekombinasyon tekniğini keşfetmiş, 10 Ocak 2017'de 91 yaşında ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Harold E. Varmus</span>

Harold Elliot Varmus Amerikan Nobel Ödülü sahibi bilim insanı. Amerikan Ulusal Kanser Enstitüsü'nün 14. ve güncel direktörüdür. Başkan Barack Obama tarafından atanmıştır. 1989 yılı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü J. Michael Bishop ile birlikte retroviral onkogenlerin hücresel orjinini keşiflerinden dolayı kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">James W. Black</span>

Sir James Whyte Black, İskoçyalı doktor ve farmakolog. Kariyerini birçok üniversitede araştırmacı ve öğretim üyesi olarak geçirmiştir. Black, Glasgow Üniversitesi'nde fizyoloji departmanı kurdu ve burada adrenalinin insan kalbi üzerine etkileriyle ilgilenmeye başladı. 1958 yılında ICI Eczacılık'a çalışmak için gitti ve orada iken kalp hastalıklarının tedavisinde kullanılan bir beta blokör olan propranololü geliştirdi. Black ayrıca mide ülseri tedavisinde kullanılan simetidini de geliştirmiştir. Propranolol ve simetidin buluşları için 1988 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">E. Donnall Thomas</span>

Edward Donnall "Don" Thomas Amerikalı hekim. Washington Üniversitesi fahri profesörü ve Fred Hutchinson Kanser Araştırma Merkezi klinik araştırma bölümü onursal direktörü olmuştur. 1990 yılında Joseph E. Murray ile birlikte "İnsan hastalıklarının tedavisinde organ ve hücre transplantasyonu ile ilgili keşiflerinden dolayı" Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü kazanmıştır. Thomas, lösemi tedavisi için kemik iliği nakli'ni geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dendritik hücre</span>

Dendritik hücreler memelilerin bağışıklık sistemini oluşturan immün hücrelerden biridir. Bu hücrelerin ana işlevi antijenleri işlemek ve immün sistemin diğer hücrelerine yüzeyinden sunmaktır. Diğer bir deyişle dendritik hücreler antijen sunan hücre görevi görürler. Doğuştan bağışıklık sistemi ve adaptif immün sistem arasında haberci olarak hareket ederler.

<span class="mw-page-title-main">Tu Youyou</span>

Tu Youyou, ilaç kimyacısı ve eğitimci. Artemisinin ve dihidroartemisinin kaşifi olarak bilinir. Artemisinin ve dihidroartemisinin'i malaria tedavisi için kullanılmıştır ve milyonlarca hayat kurtarmıştır. Onun artemisinin ve malaria tedavisini keşfetmesi 20. yüzyılda tropikal tıbbın önemli bir atılımı ve Güney Asya, Afrika ve Güney Amerika'da tropik ve gelişmekte olan ülkelerdeki insanlar için sağlıkta iyileşme olarak görülüyor. Çalışmalarından dolayı 2011 yılında klinik tıpta Lasker ödülü ve 2015'te William C. Campbell ve Satoshi Ōmura ile birlikte Nobel Fizyoloji ve Tıp ödülünü almıştır. Tu Youyou fizyoloji veya tıp dalında ilk nobel ödülünü alan Çinli kadındır.

<span class="mw-page-title-main">William Kaelin</span> Harvard Üniversitesi tıp profesörü; Nobel Ödülü

William G. Kaelin Jr., Amerikalı Nobel ödüllü bir hekim ve bilim insanıdır. Harvard Üniversitesi ve Dana-Farber Kanser Enstitüsü'nde tıp profesörüdür. Laboratuvarı tümör baskılayıcı proteinler üzerinde çalışmaktadır. Kaelin, 2016 yılında Albert Lasker Temel Tıbbi Araştırma Ödülü ve AACR Prenses Takamatsu Ödülü'nü aldı. Ayrıca 2019'da Peter J. Ratcliffe ve Gregg L. Semenza ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Peter J. Ratcliffe</span>

Sir Peter John Ratcliffe, FRS, FMedSci ,İngiliz nefrolog ve Nobel ödüllü bilim insanıdır. Oxford'daki John Radcliffe Hastanesi'nde klinisyen ve 2004'ten 2016'ya kadar Oxford Üniversitesi'nde Nuffield Klinik Tıp Bölümü Profesörü ve Klinik Tıp Bölümü başkanı olarak çalıştı. 2004'ten beri Oxford Magdalen College'ın bir üyesidir. 2016 yılında Francis Crick Enstitüsü'nde Klinik Araştırma Direktörü oldu. Oxford'da Ludwig Kanser Araştırmaları Enstitüsü üyesi ve Oxford Üniversitesi Hedef Keşif Enstitüsü Direktörü olarak görevini sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Gregg L. Semenza</span>

Gregg Leonard Semenza, Johns Hopkins Tıp Fakültesi'nde bir Çocuk Doktoru ve Genetik Tıp Profesörüdür. Hücre Mühendisliği Enstitüsü'nde vasküler program direktörü olarak görev yapmaktadır. Albert Lasker Temel Tıbbi Araştırma Ödülü'nü 2016'da aldı. Kanser hücrelerinin oksijen açısından fakir ortamlara uyum sağlamasına izin veren HIF-1'i keşfiyle tanınıyor. William Kaelin Jr. ve Peter J. Ratcliffe ile "hücrelerin oksijen varlığını nasıl algıladığı ve buna uyum sağladığına dair keşifler" için 2019 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Charles M. Rice</span> araştırmacı

Charles Moen Rice Amerikalı bir virolog ve asıl araştırma alanı Hepatit C virüsü olan Nobel Ödülü sahibi bilim insanı. New York City'deki Rockefeller Üniversitesi'nde viroloji profesörü ve Cornell Üniversitesi ile Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yardımcı profesördür.

<span class="mw-page-title-main">Tasuku Honjo</span>

Tasuku Honjo Japon hekim-bilim insanı ve immünologdur. 2018 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nün kazananlarından birisidir. En çok programlanmış hücre ölüm proteini 1'i (PD-1) tanımlamasıyla tanınır. Aynı zamanda IL-4 ve IL-5 sitokinlerinin ve sınıf anahtarı rekombinasyonu ve somatik hipermutasyon için gerekli olan aktivasyonla indüklenen sitidin deaminazın (AID) moleküler keşfi ile de bilinir


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.