James Franck
James Franck | |
|---|---|
 James Franck (1882-1964) | |
| Doğum | 26 Ağustos 1882 Hamburg, Almanya |
| Ölüm | 21 Mayıs 1964 Göttingen, Almanya |
| Milliyet | Alman |
| Evlilikler | Hertha Sponer |
| Ödüller |  1925 Nobel Fizik Ödülü |
| Kariyeri | |
| Dalı | Fizikçi |
| Doktora danışmanı | Emil Gabriel Warburg |
James Franck (d. 26 Ağustos 1882 - ö. 21 Mayıs 1964), Hamburg doğumlu, Alman fizikçi ve Nobel Fizik Ödülü kazanmış bilim insanı.
Eğitimi ve kariyeri
Frank lisans eğitimini 1906 yılında tamamladı ve yüksek lisans tezini 1911 yılında fizik üzerine Berlin Humboldt Üniversitesi'nde verdi. Daha sonra bu üniversitede 1918 yılında kadar çalışmalarda bulundu ve burada profesörlüğe yükseldi. II. Dünya Savaşı'ndan sonra Demir Haç ödülü ile ödüllendirildi ve Kaiser Wilhelm Enstitüsü'nde fizik bölüm başkanlığına getirildi. 1920 yılında deneysel fizikte ordinaryüs profesör oldu. Ayrıca Göttingen Üniversitesi'nde İkinci Deneysel Fizik Enstitüsü'nde başkan oldu. Üniversitede bulunduğu sırada, nicem fiziği üzerine Max Born ile birlikte çalışmalarda bulundu.[1]
1925 yılında Frank; Nobel Fizik Ödülü'ne, 1912-1914 yılları arasında yaptığı Franck-Hertz Deneyi ve Bohr modeli hakkında atomlarla ilgili yaptığı çalışmalardan dolayı layık görüldü.
1933'te Nazizm'in gelmesinden sonra, Almanya'yı terk etti, ABD'ye yerleşti ve bilimsel çalışmalarına burada devam etti. İlk önce Baltimore'de Johns Hopkins Üniversitesi'nde çalışmalarına başladı. Yaklaşık bir yıl sonra Chicago, Illinois'te çalışmalarına devam etti. Burası, Manhattan Projesi'nin başlatıldığı yer olarak bilinir ve bu projede, Kimya Bölümü Metaruluji Laboratuvarı bölümü başkanlığına getirildi.[1] Ayrıca burada atom bombası ile ilgili olan Politik ve Sosyal Problemler Komitesi'nin başdanışmanlığını yürüttü. Bu komitenin diğer üyeleri: Donald J. Hughes, J. J. Nickson, Eugene Rabinowitch, Glenn T. Seaborg, J. C. Stearns ve Leo Szilard'ten oluşuyordu. Komite, 11 Haziran 1945 te atom bombasının askeri sonuçları üzerine yazdığı Franck Raporu ile ismi duyulur oldu.
Almanya, II. Dünya Savaşı'nda Danimarka'ya girince, Macar kimyager George de Hevesy; Max von Laue ve James Franck'e verilen nobel ödülünü Naziler tarafından çalınmasını önlemek amacı ile asitli çözelti içinde sakladı. Savaştan sonra altını asitli çözelti içerisinden çıkardı. Nobel cemiyeti, ödül madalyonlarını eritilen özgün altınları kullanarak tekrar hazırladı.
Ödülleri
- 1925 Nobel Fizik Ödülü
- Franck Nobel Konferansı 17 Mart 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - 1926
- 1951 Max Planck Medaille Alman Fizik Ödülü[1]
- 1953 Göttingen Onur Ödülü[2]
- 1955 Rumford Madalyası Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi[1]
- 1964 Londra Kraliyet Kurumu'na atom ve elektron enerjileri üzerinde yaptığı çalışmalardan do layı yabancı üye olarak seçildi[1]
Kaynakça
- ^ a b c d e "Nobel Ödülü Biyografileri". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2007.
- ^ "Nobel Ödülü Biyografisi". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2007.
Dış bağlantılar
- Nobel resmi sayfası, biyografisi 17 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- James Franck biyografisi, Nükleer Öneriler için Alsos Digital Kütüphanesi (İngilizce)
- James Franck Biography – Amerikan Felsefe Birliği (İngilizce)
