
Jean-Jacques Rousseau, Cenevreli filozof, yazar ve besteciydi. Onun siyaset felsefesi, Avrupa'da Aydınlanma Çağı'nın ilerlemesinin yanı sıra Fransız Devrimi'nin yönlerini ve modern siyasi, ekonomik ve eğitim düşüncesinin gelişimini etkiledi.

Alphonse Marie Louise Prat de Lamartine, Fransız yazar, şair ve siyasetçidir.

V. Karl ya da Şarlken, Kutsal Roma İmparatoru, İspanya Kralı, Habsburg Hollandası Lordu ve Burgonya Kontu.

Medici ailesi 14. ve 17. yüzyıllar arasında Floransa'da (İtalya) yaşamış güçlü ve etkin bir ailedir. Aile üç papa, çok sayıda Floransa hükümdarı ve daha sonra Fransa kraliyet mensupları yetiştirmiş, ayrıca İtalyan Rönesansı'nı etkilemiştir.

Georges Jacques Danton, Fransız Devrimi'nin en önemli kişiliklerinden biri olan avukat ve politikacı. Devrimin başlangıcındaki rolü tartışmalı olan Danton'u; birçok tarihçi "Fransız monarşisinin yıkılmasında ve Birinci Fransız Cumhuriyeti'nin kuruluşunda baş güç" olarak tanımlıyor.

Robert-François Damiens Fransa Kralı XV. Louis'ye 1757 yılında yaptığı başarısız suikast girişiminden sonra kötü üne kavuşan bir Fransızdır. Fransa'da kral katillerine (regicide) uygulanan geleneksel ve acımasız sürükleyerek dörde bölmek yöntemi ile idam edilen son kişidir.

Tapınak Şövalyeleri, Mabet Şövalyeleri veya Tapınak Tarikatı, tanınmış Hristiyan askerî tarikatlarından biridir. Resmî olarak iki yüzyıl boyunca faaliyette bulunmuşlardır.

Bastille Baskını veya Bastille Hapishanesi Baskını, 14 Temmuz 1789'da Fransa'nın başkenti Paris'te devrimci isyancıların Bastille olarak bilinen Orta Çağ'dan kalma cephanelik, kale ve siyasi hapishaneyi basarak kontrolü ele geçirmeye çalışmasıyla meydana gelmiş baskın.

I. Mary, Mary Stuart veya İskoç kraliçesi Mary olarak da bilinir, 14 Aralık 1542'den 1567'de zorla tahttan indirilene kadar İskoçya kraliçesi idi.

Jean Bodin (1530-1596) Fransız hukukçu, tarihçi, siyaset felsefesi filozofu, Paris Parlamentosu üyesi. Westfalyan egemenliği kuramıyla tanınır.

V. Leon (775- 25 Aralık 820), 813 – 820 döneminde Bizans imparatoru.

Raşidüddin Sinan (Arapça: رشيد الدين سنان ; Rašīd ad-Dīn Sinān) ; 1126'lı yıllarda Basra yakınlarında Vâsıt yolu üzerindeki Akrüssûdan Köyü'nde İmamiye Şiası'na mensup bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Nizari İsmailiyye'ce genellikle Sinan Râşidüddin diye anılır. Aynı zamanda "Dağın Yaşlısı" ve "Öğretmen" olarak da bilinir.

Mauritius, Romalı komutan ve 286 yılında ölen Hristiyan Teb Lejyonu'nun lideridir. Hem Katolik hem Ortodoks kilisesi tarafından büyük saygı duyulur.

Papa XIV. Clemens, asıl adı Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli . 19 Mayis 1769 ile 22 Eylül 1774 arasında papa. Clemens papalık ismini kullanan en son papadır.

I. Philippe, Amorous yani Aşık olarak anılır ve 1060 yılından ölümüne kadar Frankların kralıydı.

I. Dmitri İvanoviç, Moskova Knezliği tahtında hak iddia edip, 1605'ten 1606'daki ölümüne kadar yaklaşık bir yıl boyunca I. Dmitri adıyla hüküm sürenRus çarı. Rurik hanedanına mensup olduğu varsayılsa da, aslında Rurik soyundan gelmemektedir. Dmitri'nin gerçek ismi Grigori (Yuri) Bogdanoviç Otrepyev'dir. Bu nedenle muhalifleri ve ölümünün ardından tarihçiler tarafından yaygın olarak Düzmece Dmitri olarak anılmıştır.
Philippe de Mézières askerlikle başladığı meslek hayatına şövalye, şansölye, kral danışmanı, öğretmen, arabulucu, yazar ve Haçlı seferleri konusunda bir ideolog olarak devam etmiştir. Hizmetinde olduğu Macar Kralı Karoly Robert'in oğlu Calabria Dükü Andrew'in öldürülmesinden sonra 1346'da Aydınoğulları'na karşı düzenlenen, İzmir (Smyrna) Haçlı Seferi'ne katılmış ve bu saldırıda aldığı görevden dolayı şövalye nişanı almıştır. Bir yıl sonra Kudüs'e hac yapmak için geçmiştir. Bu seyahat onun hayatının dönüm noktasıdır. 1347'de Müslümanların hâkimiyetindeki Kudüs'ü gören Mézières, ileride buraların ele geçirilmesi için kitaplar yazacaktır. Kudüs dönüşü Kıbrıs'a uğrayan Mézières'in ilgisi bundan sonra adaya yönelmiştir. Buradayken ileri de Kıbrıs Kralı olacak olan genç Peter ile tanışan Mézières, onun isteği ile 1348-49 tarihinde, yapılacak bir Haçlı seferine destek aramak için batıya seyahat etmiştir. Papa VI. Clement ve Normandiya Dükü'nden yardım istese de bu konuda başarılı olmamıştır. 1359'da I. Peter, Kıbrıs Kralı olduğunda yeniden Kıbrıs'a dönmüştür. Kral da onu 1360 yılında şansölye yapmıştır. Burada Mézières, Papalık elçisi ve 1364 yılında İstanbul Latin Patriği olacak olan Karmelit keşişi Peter Thomas ile yakın bir dostluk kurmuştur. Mézières, sonraları Peter Thomas'ın biyografisini de yazmıştır. I. Peter'in yeni bir haçlı seferi için 1362 ve 1365 yılları arasında yaptığı Avrupa seyahatinde Peter Thomas ile birlikte onun yanında yer almıştır. 1340'lardaki seyahatine nazaran bu sefer ki Avrupa seyahatinden kazançlı dönmüşlerdir. Papa V. Urban batı krallarına bir mektup göndererek aralarındaki husumetlere son vermelerini ve yapılacak olan Haçlı seferini desteklemelerini istemiştir. Ayrıca V. Urban 1363'te Haçlı seferi için resmi bir çağrı da yayınlamıştır. Aldıkları desteğin akabinde Mézières 1365'te I. Peter ile birlikte İskenderiye seferine de katılmıştır. Ancak sonuçtan memnun kalmamış, umduğunu bulamamıştır. Mézières, İskenderiye'nin fethini ve yöneticiliğinin kendisine verilmesini beklerken, kent Hristiyanların yağmasından sonra I. Peter ve adamları tarafından terk edilmiştir. Bunu takiben destek bulmak için yeniden bir Avrupa seyahati düzenlemiştir fakat bu sefer Kıbrıs'ın da tehlikede olmasına rağmen destek toplayamamıştır. 1366'da yakın dostu Peter Thomas ölmüştür. 1369'da ise en büyük destekçilerinden olan Kıbrıs Kralı I. Peter uykusunda kendi adamları tarafından öldürülmüştür. Bu olaylar onun aktif görev aldığı Haçlı seferlerinden uzaklaşmasına neden olmuştur. 1370'lerde Fransa Kralı V. Charles'ın ölümüne değin çeşitli diplomatik görevler almıştır. Ayrıca VI. Charles'ın eğiticisi olarak görev yapmıştır. V. Charles'ın 1380'de ölümüyle pozisyonunu kaybetmiş ve ölümüne kadar yaşayacağı Paris'teki Celestine Manastırına çekilmiştir. Bu dönemde kutsal toprakların kurtarılması maksadıyla eserler üretmiştir. Nicolae Jorga tarafından Philippe de Mezieres'in bir biyografisi yazılmıştır.

Aziz Bartalmay Yortusu Kıyımı ,1572 yılında Fransız Din Savaşları sırasında Huguenotlar'a yönelik yaşanan suikastlar ve katolik çetelerin büyük çaplı katliam dalgasıydı. Geleneksel olarak, Kral IX. Charles'ın annesi Kraliçe Catherine de' Medici tarafından kışkırtıldığına inanılan katliam, kralın kız kardeşi Margaret ve Navarra Kralı IV. Henri'nin düğününden birkaç gün sonra yaşanmıştır. En zengin ve tanınmış Huguenotların çoğu düğüne katılmak için büyük ölçüde Katolik Paris'te toplanmıştı.

Charlotte Corday olarak bilinen Marie-Anne Charlotte de Corday d'Armont, Fransız suikastçı. 1793'te, Devrimi radikalleştirmek ve terörü yaymak ile suçladığı Jacobin lideri Jean-Paul Marat'ın suikastı nedeniyle giyotin ile idam edildi. Marat, Corday'ın sempati duyduğu Girondinlerin siyasi tasfiyesinde önemli bir rol oynamıştı. Marat tıbbi banyosunda bıçaklandıktan sonra Marat'ın cesedini gösteren Jacques-Louis David'in Marat'ın Ölümü tablosunda tasvir edildi. 1847'de yazar Alphonse de Lamartine, Corday'a ölümünden sonra l'ange de l'assassinat takma adını verdi.

I. Simon Gurieli, 1625-1626 yılları arasında Guria'nın prensliğini yapmış Gurieli hanedanı üyesidir. Babası II. Mamia Gurieli'yi öldürdükten sonra Guria tahtına çıktı ve kayınbiraderi II. Levan Dadiani tarafından tahttan indirilip kör edildiği 1626'ya kadar Guria'ya hükmetti. Kör edildikten sonra keşiş olup Kudüs'e yerleşti.