JFK (film)
| JFK | |
 Filmin özgün sinema afişi | |
| Yönetmen | Oliver Stone |
|---|---|
| Yapımcı | A. Kitman Ho Arnon Milchan Oliver Stone |
| Senarist | Oliver Stone Zachary Sklar |
| Uyarlama | On the Trail of the Assassins –Jim Garrison Crossfire: The Plot That Killed Kennedy –Jim Marrs |
| Anlatıcı | Martin Sheen |
| Oyuncular | Kevin Costner Kevin Bacon Tommy Lee Jones Laurie Metcalf Gary Oldman Michael Rooker Jay O. Sanders Sissy Spacek |
| Müzik | John Williams |
| Görüntü yönetmeni | Robert Richardson |
| Kurgu | Joe Hutshing Pietro Scalia |
| Stüdyo | Le Studio Canal+ Regency Enterprises Alcor Films Ixtlan Corporation |
| Dağıtıcı | Warner Bros. |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Tarih, Biyografi, Dram |
| Renk | Renkli |
| Yapım yılı | 1991 |
| Çıkış tarih(ler)i | 20 Aralik 1991 |
| Süre | 189 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $40 milyon |
| Hasılat | $205.4 million |
JFK, Oliver Stone'ın yönettiği, 1991 ABD yapımı politik gerilim filmidir. John F. Kennedy'nin suikastına yol açan olayları ve bu olayların eski New Orleans bölge avukatı Jim Garrison'un (Kevin Costner) gözleri önünde nasıl örtbas edildiğini anlatır. Garrison, Warren Komisyonu tarafından, Lee Harvey Oswald'ın (Gary Oldman) sorumlu tutulduğu Kennedy suikastına dahil olduğu gerekçesiyle New Orleans'lı iş insanı Clay Shaw'a (Tommy Lee Jones) dava açar.
Film, Jim Garrison ve Crossfire: Jim Marrs tarafından Kennedy'yi Öldüren Arsa: Assassins'in İzindeki On Kitap adlı Stone ve Zachary Sklar tarafından uyarlandı. Stone, bu hesabı Warren Komisyonunun "kurgu efsanesine" karşı-efsane olarak nitelendirdi.
Film tartışmalara karıştı. Tiyatrosal olarak serbest bırakıldıktan sonra birçok büyük Amerikan gazetesi, Stone'un tarihsel gerçeklerle birlikte özgürlükler elde etmekle suçlanıyor ve filmin Başkan Lyndon B. Johnson'un Kennedy'yi öldürmek için bir darbe davası kapsamında olması da dahil olmak üzere, Stone'u suçlamıştır. Gişelerde yavaş bir başlangıç yaptıktan sonra film yavaş yavaş ivme kazandı ve dünya genelinde brüt 205 milyon dolar kazandı. JFK, sekiz Akademi Ödülü'ne (En İyi Film dahil) aday gösterildi ve En İyi Görüntü Yönetmeni ve En İyi Film Düzenleme dalında iki galip ayrıldı. Stone'un Amerikan başkanları hakkında yaptığı üç filmin en başarılısıydı; bunu Nixon, baş rolü Anthony Hopkins ve George W. Bush olarak Josh Brolin'le birlikte izledi.
Konu
Film, 1961 yılında giden Başkan Dwight D. Eisenhower'ın "askeri-sanayi kompleksi"nin kurulması konusunda uyarıda bulunan vedalaşma adresi de dahil olmak üzere haberlerle birlikte açılıyor. Bunu John F. Kennedy'nin cumhurbaşkanı olarak geçirdiği yılların özetleri izleyerek, Stone tezinde suikasta neden olacak olayları vurguluyor. Bu, 22 Kasım 1963'te suikastın yeniden yapılandırılmasına dayanıyor. New Orleans Bölge Savcısı Jim Garrison, daha sonra New Orleans'taki suikasta potansiyel bağlantılar hakkında bilgi ediniyor. Garnizon ve ekibi, özel pilot David Ferrie (Joe Pesci) de dahil olmak üzere muhtemel olası komplocuları soruşturmakla birlikte, soruşturmalarının federal hükûmet tarafından kamuya açıkça rencide edilmesinin ardından serbest bırakılmak zorunda kaldı. Kennedy'nin şüpheli suikastçisi Lee Harvey Oswald, Jack Ruby tarafından öldürüldü ve Garrison soruşturmayı kapattı. Soruşturma, Garrison Warren Raporunu okuduktan sonra 1966'da yeniden açıldı ve neyin yanlış olduğunu düşündüğünü fark etti. Garrison ve ekibi, Kennedy suikastına tanık olarak birkaç kişiyi sorguya çekti ve diğerleri Oswald, Ruby ve Ferrie ile karıştı. Böyle bir tanık, Ferrie'ye bir darbe tartışırken tanık olduğunu ortaya koyan beş yıllık cezaevinde hizmet veren bir fahişe olan Willie O'Keefe (Kevin Bacon). Kısa süre Oswald ile tanışmanın yanı sıra, O'Keefe romantik olarak "Clay Bertrand" adlı bir adama karıştı. Jean Hill (Ellen McElduff), çimenlik toplardan atılan şahitlere tanık olduğunu söyledi. Gizli Servis, Warren Komisyonu tarafından ifadesine yapılan değişikliklerle ilgili kitabın depolarından üç atış yapıldığını söyleyerek tehdit ettiğini söyledi. . Garnizon ekibi, Oswald'ın Kennedy'yi vurduğu iddia edilen pencereden boş bir tüfeği hedefleyerek tek kurşun teorisini de test ediyor. Oswald'ın, bir başkasının ya da birden fazla kişinin işaret ettiği bir şahinin fakir olduğunu düşünüyorlar. Garrison 1968'de kendisini "X" (Donald Sutherland) olarak tanımlayan Washington D.C'de üst düzey bir rakamla görüştü. CIA, Mafya, askeri-sanayi kompleksi, Gizli servis, FBI ve Kennedy'nin başkan yardımcısı ve ardından cumhurbaşkanı Lyndon Baines Johnson'u ortak komplocular ya da ortak komplocular olarak ya da bir grup komplocu olarak nitelendiren en üst düzeyde hükûmet düzeyinde bir komplo öneriyor Suikast gerçeğini örtmek için nedenleri. X, Başkan'ın ABD'yi, Vietnam Savaşı'ndan çekip CIA'yi tasfiye etmek istediği için öldürüldüğünü açıkladı. X, Garrison'u New Orleans merkezli uluslararası iş insanı Clay Shaw'ı kazdıkları iddiasıyla kazmaya ve kovuşturmaya teşvik ediyor. Shaw'a sorgulandıktan sonra, iş insanı Ferrie, O'Keefe ya da Oswald'la bir araya gelme konusundaki herhangi bir bilgiyi reddetti; ancak yakında Başkan'ı öldürmek için komplo kurmakla suçlanıyor. Garrison'un görevlilerinden bazıları nedenlerinden kuşkulanmaya başlıyor ve yöntemleri konusunda anlaşamıyor ve soruşturmayı bırakıyor. Eşinin Liz (Sissy Spacek), davayla ilgili olarak kendi ailesinden daha fazla zaman harcadığından şikayet ettiğinde Garnizon'un evliliği gerildi. Kızları için kötü bir telefon görüşmesi yapıldıktan sonra Liz, Garrison'u bencilceğe ve eşcinselliğinden dolayı Shaw'a saldırmakla suçluyor. Buna ek olarak, medya Garrison karakterine saldıran ve gazetelerde televizyona yapılan saldırıları başlatıyor ve ofisinin mükelleflerin parasını harcama biçimini eleştiriyor. Bazı önemli tanık korkmuş olur ve ifade vermeyi reddederken diğerleri, örneğin Ferrie, şüpheli durumlarda öldürüldü. Ferrie, ölümünden önce Garrison'a insanların peşinde olduğuna inandığını söyledi ve Kennedy'nin ölümünde bir komplo olduğunu ortaya koydu. Clay Shaw'ın davası 1969'da gerçekleşir. Garrison, mahkemeye birden fazla katilin kanıtını ekleyerek tek kurşun teorisini reddetti ve altı tane ateş eden üç suikastçıyı içeren ve Kennedy'nin öldürülmesi için Oswald'ı çerçeveleyen bir Dealey Plaza çekim senaryosu önerdi. Ve subay JD Tippit, ancak jüri bir saatten az görüşmeden sonra Shaw'ı beraat ettirdi. Film, jüri üyelerinin, suikastın ardında bir komplo olduğuna inandıklarını, ancak Shaw'u bu komploya bağlamak için yeterli delil olmadığını kamuya ifade ettiğini yansıtıyor. Shaw 1974 yılında akciğer kanserinden öldü ancak 1979 Richard Helms, Clay Shaw'un CIA Yerli İletişim Birimi'nin yarı zamanlı bir temas halinde olduğunu ifade etti. Sona eren krediler, 2029 yılında suikast ile ilgili kayıtların kamuya açıklanacağını iddia ediyor.
Oyuncular
- Kevin Costner: Jim Garrison olan Kevin Costner. Stone, rol için senaryonun kopyalarını Costner, Mel Gibson ve Harrison Ford'a gönderdi. Costner başlangıçta Stone'u geri çevirdi. Bununla birlikte, aktörün temsilcisi Michael Ovitz, projenin büyük bir hayranıydı ve Stone'un aktörü rolü oynamasına ikna etmesine yardım etti.[1] Rolü kabul etmeden önce Costner, Garrison hakkında adam ve düşmanlarıyla görüşme de dahil olmak üzere kapsamlı araştırma yaptı. Ocak 1991'de Garrison'da oynamak için imzaladıktan iki ay sonra, Dances With Wolves adlı filmi yedi Akademi Ödülü kazandı ve bu nedenle varlığı JFK'nın stüdyo gözündeki bankacılık becerisini büyük ölçüde geliştirdi.[2]
- Kevin Bacon, Bertrand ve Shaw'ın aynı kişi olduğuna ve Ferrie'yi tanıdığına ve Oswald'la tanıştığına tanıklık eden kompozit bir karakter olan Willie O'Keefe'dir.
- Tommy Lee Jones, Clay Shaw / Clay Bertrand olarak. Garrison'un kendisi ile Başkan Kennedy'nin öldürülmesi arasında bir bağlantı bulmak için araştırdığı, gülünç eşcinsel, zincir sigara içen, New Orleans iş insanı. Jones ilk başta filmden kesilen bir rol için düşünüldü ve onu Shaw olarak atamaya karar veren Stone'du[3] Film hazırlanırken Jones, Garrison ile üç farklı röportaj yapmış ve Shaw'la birlikte çalışmış ve onu tanıyan diğer kişilerle konuşmuştur.[4]
- Joe Pesci: Garrison'ın kendisi ile Clay Shaw arasında bağlantı kurması için araştırdığı David Ferrie rolündeki Joe Pesci. Stone başlangıçta James Woods'un Ferrie oynamasını istedi ancak Woods Garrison oynamak istiyordu. Stone aynı zamanda Willem Dafoe ve John Malkovich'e de yaklaştı. Her ikisi de rolü reddetti.[5]
- Laurie Metcalf: New Orleans Yardımcısı Bölge Avukatı Susie Cox olarak rol aldı.
- Gary Oldman: Lee Harvey Oswald olan Gary Oldman, eski bir ABD Deniz Kuvvetleri, Sovyetler Birliği'ne teslim olmuş ve daha sonra geri döndü. Dallas polis memuru J.D Tippit'in yanı sıra Başkan John F. Kennedy'nin öldürülmesinden şüphelenerek tutuklanmıştı. Oldman'a göre, senaryoda Oswald hakkında çok az şey yazılmıştı. Taş ona birkaç tane uçak bileti, bir liste listesi verdi ve kendi araştırmasını yapmasını söyledi.[6] Oldman, rol için hazırlanmak için Oswald'ın karısı Marina ve iki kızı ile bir araya geldi.[7]
- Michael Rooker:, New Orleans Bölge Vekili olarak görev yapıyor, Bill Broussard
- Lou Ivon olarak Jay O Sanders
- Sissy Spacek, Liz Garrison, Jim Garrison'ın karısı.
- Marina Oswald Porter olarak Beata Poźniak. Oswald'ın karısı. Poźniak Warren Raporunun 26 cildi inceledi ve Marina Oswald'la yaşamak için harcanmıştı. Senaryo Oswalds için birkaç satır bulunduğundan Poźniak, sahnelerini Gary Oldman ile doğaçlamaları için Oswalds'ın tanıdıklarıyla röportaj yaptı. New Orleans'ta yaşayan Amerikalı bir özel araştırmacı.
- Jack Lemmon :Jack Martin olan Jack Lemmon. Banister'ın özel soruşturma bürosundaki Guy Banister ile birlikte çalıştı. Ferrie'yi Garrison'a Kennedy'nin suikastıyla ilgili olarak dahil eden kişi o idi.
- Walter Matthau:, 1948'den 1987 yılına dek Louisiana'dan bir ABD Demokrat Partisi olarak hizmet veren Amerikalı bir politikacı Russell B. Long'dur. 1966'da Garrison'a Başkan Kennedy'nin suikast soruşturmasını yeniden başlatması için ilham verir.
- Donald Sutherland, X olarak olarak bilinir, ABD Hava Kuvvetlerinde gölgeli bir Albay, yazar, bankacı ve ABD'nin dış politika eleştirmeni, özellikle Merkezi İstihbarat Dairesi'nin faaliyetleri. Garnizon'a, ABD hükûmetinin Başkanı Kennedy'nin suikastına karıştığından bahsetti. Karakter gevşek L. Fletcher Prouty'ye dayanıyor.
- Edward Asner, Federal Soruşturma Bürosunun kariyer üyesi Guy Banister ve özel bir araştırmacı olarak. Minutemen üyesi, John Birch Society, Un-American Activities üzerine kurulu Louisiana Komitesi ve Louisiana Intelligence Digest'in yayıncısı olan hevesli bir anti-komünistti.
- Dallas, Texas'tan bir Amerikan gece kulübü operatörü olan Jack Ruby olarak Brian Doyle-Murray. Oswald'ın Kennedy katliamı nedeniyle tutuklandıktan iki gün sonra 24 Kasım 1963'te Oswald'ın öldürülmesi nedeniyle 14 Mart 1964'te mahkûm edildi.
- Dean Andrews Jr adlı John Candy, New York'ta yaşayan ve Shaw tarafından suikast davasında Oswald'ı temsil etmek üzere irtibat kurulduğu iddia edilen New Orleans'lı bir avukat.
- Sally Kirkland, Dallas'lı bir fahişe olan Rose Cheramie olarak Jack Ruby'nin korumaları tarafından dövüldüğü iddia edildi. Doktorlara, Mafya'nın Başkan Kennedy'yi öldürmeyi planladığını söylediği bir klinikte götürüldü.
- Numa Bertel olarak Wayne Knight Vincent D'Onofrio, Bill Newman, görgü tanığı. John Larroquette, Garrison ile görüşen şüpheci bir televizyon konuşması gösterisi sunucusu olan Jerry Johnson gibi. Johnson, kurgusal olmasına rağmen, gerçek hayattaki talk show sunucusu Johnny Carson'a dayanıyor; nadir görülen bir şekilde, Garrison'la yaptığı gergin bir röportaja imza atmıştı (31 Ocak 1968).
Birçok aktör, projenin doğası nedeniyle normal ücretlerini bırakmak ve desteğini vermek istiyorlardı.[5] Martin Sheen açılış anlatımını yaptı. Gerçek Jim Garrison, Warren Komisyonu'nun ciddi bir eleştirmeni olan Jack Ruby'yi Dallas hapishanesinde sorguya çektiği sahnede, Birleşik Devletler Earl Warren başkan yardımcılığında oynadı. Zapruder filminde görülen "Babushka Lady" olduğunu iddia ettiği iddia edilen suikast tanıkları Beverly Oliver, Ruby'nin kulübünde de kuyumcu rolünde yer aldı. Oliver Stone'un oğlu Sean Stone Garrison'un en büyük oğlu Jasper olarak ikincil bir rol oynamaktadır. Kurmaca karakteri "Willie O'Keefe" nin kaynaklarından biri olan Perry R. Russo, "öfkeli bar patronu" olarak bir kahraman rolünde göründü. 1960'lı yıllarda Hollandalı TV yayıncısı NOS'un muhabiri olarak çalışan Hollandalı araştırmacı gazeteci Willem Oltmans, Kennedy'nin en yakın danışman grubuyla bağlantı kurdu. Kennedy'nin öldürülmesinden sonra, Oltmanlar Lee Harvey Oswald'ın annesi Marguerite ile röportaj yaptı. Daha fazla soruşturma başlatması Oswald'ın iddia edilen CIA çocuk bakıcısı George de Mohrenschildt'e yönlendirildi. Oltmans'a göre, CIA ile bağları bulunan de Mohrenschildt suikastın mimarıydı. 1977'de de Mohrenschildt Oltmans'a bilgi vermeyi kabul etti, ancak buluşma yerinden koptu ve birkaç hafta sonra Florida'da ölü bulundu.[8][9] Zıplayan ironi, Oltmanlar filmde Mohrenschildt'i canlandırdı.[10]
Yapım
Bir gazeteci ve Columbia Gazetecilik Okulu'nda gazetecilik profesörü olan Zachary Sklar, Garrison'la 1987'de bir araya geldi ve Kennedy'nin suikastıyla ilgili olarak üzerinde çalıştığı bir el yazmasını yeniden yazmasına yardımcı oldu. Üçüncü şahıstaki bir bilimsel kitaptan ilk kişide "dedektif hikayesi - whydunit" olarak değiştirdi.[11] Sklar, kitabı düzenledi ve 1988'de yayınlandı. Küba'daki Havana'daki Latin Amerika Film Festivali'ne katılan Stone, Sheridan Square Press yayıncısı Ellen Ray ile bir asansöre bindi. Jim Garrison'ın Assassins'in İzinde Yeri kitabını yayınlamıştı.[12] Ray New Orleans'a gitti ve 1967'de Garnizon'la çalıştı. Stone'a Garnizon'un kitabının bir kopyasını verdi ve ona okumasını söyledi.[13] Film haklarını, kendi gelişmekte olabileceği projelerle ilgili olarak stüdoların etrafında dolaşmaktan alıkoymak için 250.000 dolarlık kendi parasıyla satın aldı.[14] Kennedy'nin suikastı daima Taş üzerinde büyük bir etkiye sahipti: "Kennedy cinayeti, nesiller boyu savaş sonrası neslin sinyal olaylarından biriydi"[13] Taş, Garrison'la bir araya gelerek üç saat boyunca çeşitli sorular yöneltti. Garnizon, Stone'un sorgulamaya kalktı ve kalktı ve gitti. Gururu ve haysiyeti yönetmene hayran kaldı.[15] Taşların toplantıdaki izlenimleri, Garrison'un "çok hatalar yaptığı" ve "Garip bir sürü telefondan çok sayıda sahte yol izlediğini" söyledi ancak çıkışta bir uzuvdan dışarı çıktı ve devam ettiğini bildiği halde devam etti. Uzun ihtimaller. "[16] Stone, Garrison'un hayatı hakkında bir film yapmakla ilgilenmiyordu, daha çok komplonun Kennedy'yi öldürme hikayesini merak ediyordu. Jim Marrs'ın kitabı Crossfire: Kennedy'yi Öldüren Arsa için film haklarını satın aldı. JFK ile yapımcının ana hedeflerinden biri Warren Komisyonu'nun "harika bir efsane" olduğuna ve bir efsaneyle savaşmak için başka bir efsane yaratmak zorunda olduğuna inandığını söylediği bir raporda bir çürütme yapmaktı[17] Marrs'ın kitabı birçok teori toplarken Stone, daha yakın bir gelecek için aç ve Yale Üniversitesi'nden yeni mezun olan Jane Rusconi'yi bir araştırmacı ekibi yönetmek ve yönetmenin post prodüksiyonunu tamamladığı sırada mümkün olduğunca suikastla ilgili çok fazla bilgi toplamak üzere işe aldı. Temmuz'un Doğum Günü. Rusconi, konuyla ilgili 100 ila 200 kitap okuduysa da, suikastla ilgili iki düzine kitap okudu.[18] Aralık 1989'da Stone, filmini geri çevirmek için stüdyolara yaklaşmaya başladı. The Doors'ta yapım öncesi çalışırken Warner Bros.'da Howard Hughes'la ilgili bir film yapmasını isteyen üç yöneticiyle bir araya geldi.[19] Ancak Warren Beatty haklarına sahipti ve bu yüzden Stone JFK'ya seslendi. Stüdyo başkanı ve Baş İşletme Sorumlusu Terry Semel bu fikri beğendi. Tüm Başkan Menleri, Parallax Görünümü ve Öldürme Alanları da dahil olmak üzere politik ve tartışmalı filmler çekme konusunda bir şöhreti var.[20] Stone, Warner Bros ile bir anlaşma imzaladı. Böylece stüdyo filmin tüm haklarını elde etti ve bütçeye 20 milyon dolar kazandı. Yönetmen bunu yaparak senaryonun geniş çapta okunamayacağını ve teklif vermeyeceğini ve materyalin potansiyel olarak tehlikeli olduğunu bildiğini ve bunu finanse etmek için yalnızca bir stüdyo istediğini söyledi. Sonunda, Stone, Semel'in siyasi filmler üretme geçmişini beğendi.[20]
Senaryo
Stone senaryoyu yazmaya başladığında, Sklar'a (Marrs'ın kitabını da düzenleyen) kendisiyle birlikte yazması ve Garrison ve Marrs'ın kitaplarını Rusconi'nin araştırmasını "büyük" dediği şeye benzer bir senaryo haline getirmesini istedi. Dedektif film. "[21] Stone, Sklar'a film hakkındaki vizyonunu anlattı: Modelleri Z ve Rashomon olarak görüyorum, Dealey Plaza'daki olayı ilk makarada, tekrar sekizinci makarada yaşıyor ve tekrar gördüğümde, her seferinde farklı ve daha aydınlık olarak göreceğiz.[11] Rashomon'dan fikirler almasına rağmen, JFK için temel modeli Z idi: Her nasılsa, Z'de başka bir yol izlenene kadar suçun gösterilmesini ve ardından suçun resmin her yerinde tekrar gösterilmesini sağladığı izlenimini edindim. JFK'nın fikri buydu - bunun özü buydu: temel olarak ben JFK olarak adlandırmıştım. Değil J nokta F noktası K nokta. JFK. Z bir kod gibi bir koddu, çünkü yaşıyor, Amerikan tarzı. Yazıldıkça daha büyüleyici hale geldi: dört DNA ipliğine dönüştü.[22] Stone, filmin yapısını dört kat kırdı: Garrison, New Orleans'la suikast arasında bağlantı kurmayı araştırdı; Stone'un "Oswald efsanesi: onun kim olduğunu ve bunu nasıl telaffuz etmeye çalışacağımı" anlatan araştırmalar; Dealey Plaza'da suikastın yeniden yaratılması; Ve Stone'ın "New Orleans'la yerel arasında Dealey Plaza'nın daha geniş öyküsüne geçebileceğimiz araç" olarak gördüğü Garrison'a "X" karakterinin verdiği bilgi.[23] Sklar, Garrison tarafında Stone, Oswald hikâyesini, Dealey Plaza'daki olayları ve "Bay X" karakterini eklerken.[21] Sklar, bir yıl boyunca 550 üçlü aralıklı sayfa senaryo araştırıp yazdı ve sonra Stone bu filmi yeniden yazdı ve normal senaryo uzunluğuna yaklaştırdı. Stone ve Sklar kompozit karakterleri, özellikle de Donald Sutherland'in oynadığı "Bay X" karakterini kullandı. Bu, basında eleştirilecek bir teknikti.[24] Richard Case Nagell ve emekli Hava Kuvvetleri albayı Fletcher Prouty'nin karışımıydı, filmin bir başka danışmanı ve CIA ile Pentagon arasında askeri bir irtibat kuruldu. Stone, "şimdiye kadar geçirmiş olduğum en olağanüstü öğleden sonralarından biriydi" "Meeting Prouty" filmde olduğu gibi hemen konuşmaya başladı.[25] Stone'a göre, Garrison'un, CIA ajanı olduğunu iddia eden ve New Orleans'ın mikrokozmosundan çok daha büyük bir senaryonun farkında olduğunu iddia eden Richard Case Nagell adlı derin boğaz türünü de bir araya geldiği için bu gerçeklerin ruhunda olduğunu hissediyorum.[26] Senaryonun ilk taslaklarında Stone'un Warner Bros ile kabul ettiği şeylerin iki katına, potansiyel bütçesi 40 milyon dolar olan dört buçuk saatlik bir film önerildi[27] Yönetmen film mogul Arnon Milchan'ı biliyordu ve filmin finansmanına yardım etmek için onunla görüştü. Milchan, proje üzerinde çalışmaya ve yeni şirket Regency Enterprises'ı JFK gibi yüksek profilli bir filmle başlatmaya hevesliydi.[28] Milchan, filmin parasını artırmak için Warner Bros ile anlaştı. Stone, 190 sayfalık taslaktaki ilk revizyonunu 156 sayfalık bir çekim senaryosuna bırakmayı başardı.[29] Çeşitli CIA faaliyetlerine katıldığını iddia eden eski bir Denizci olan Gerald Hemming ve kendini ilan eden bir fotoğraf uzmanı ve uzun zamandır JFK suikast araştırmacısı ve yazarı olan Robert Groden da dahil olmak üzere film için birçok danışman vardı.[30]
Kaynakça
- ^ Riordan 1996, p. 363.
- ^ Riordan 1996, p. 368.
- ^ Riordan 1996, p. 370.
- ^ Smith, Gavin (January–February 1994). "Somebody's gonna give you money, you do your best to make 'em a good hand". Film Comment. p. 33.
- ^ a b Riordan 1996, p. 369.
- ^ Lawrence, Will (August 2007). "In Conversation with Gary Oldman". Empire. p. 130.
- ^ Salewicz 1998, p. 83.
- ^ "Oltmans, Willem "Reportage over de Kennedy-moordenaars." (1977)". 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2017.
- ^ CBS tv news report dd. 1977 18 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on YouTube
- ^ "Article about Oltmans cameo in the movie on the JFK website". 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2017.
- ^ a b Crowdus, Gary (May 1992). "Getting the Facts Straight: An Interview with Zachary Sklar". Cineaste.
- ^ Riordan 1996, p. 351.
- ^ a b Riordan 1996, p. 352.
- ^ Salewicz 1998, p. 80.
- ^ Riordan 1996, p. 353.
- ^ Riordan 1996, p. 354.
- ^ Riordan 1996, p. 355.
- ^ Crowdus, Gary (May 1992). "Clarifying the Conspiracy: An Interview with Oliver Stone". Cineaste.
- ^ Riordan 1996, p. 356.
- ^ a b Riordan 1996, p. 357.
- ^ a b Riordan 1996, p. 358.
- ^ Salewicz 1998, p. 81.
- ^ Salewicz 1998, pp. 82–83.
- ^ Riordan 1996, p. 359.
- ^ Salewicz 1998, pp. 80–81.
- ^ Riordan 1996, p. 360.
- ^ Riordan 1996, p. 361.
- ^ Riordan 1996, p. 365.
- ^ Riordan 1996, p. 374.
- ^ Stone 2000, p. 590.
