İçeriğe atla

J. Posadas

Posadas'ın 1980 yılında çekilmiş fotoğrafı

Homero Rómulo Cristalli Frasnelli (20 Ocak 1912 - 25 Mayıs 1981), daha çok J. Posadas veya bazen Juan Posadas takma adıyla da bilinen ve kişisel siyasi görüşü genellikle Posadizm olarak adlandırılan Arjantinli bir Troçkistti. Başlangıçta, 1940'larda Arjantin'deki Grupo Cuarta Internacional liderliğinin toplu takma adı olan bu isim, zamanında Dante Minazzoli tarafından da kullanılmıştır.[1]

Makale serilerinden
Troçkizm
Logo of the Fourth International
Kavramlar
Yozlaşmış işçi devleti · Dejenere işçi devleti · Fransız Değişimi · Sürekli devrim · Siyasal devrim · Toplumsal devrim · Geçiş ihtiyacı  · Birleşik cephe · Dünya devrimi · Sol Muhalefet
Önemli Troçkistler
James P. Cannon · Tony Cliff · Pierre Frank · Ted Grant · Joseph Hansen · Gerry Healy · C. L. R. James · Pierre Lambert · Livio Maitan · Ernest Mandel · Nahuel Moreno · J. Posadas
Uluslararası
FI İmar Merkezi
Dördüncü Enternasyonal (Post-birleşim)
Uluslararası Komünist Birliği
Uluslararası İşçi Birliği
Uluslararası İşçi'
Komitesi
Uluslararası
Marksist Eğilim
Uluslararası
Sosyalist Eğilim
Kolları
Ortodoks Troçkizmi · Üçüncü kamp
Komünizm Portalı

İlk yılları

Arjantin'de İtalya'nın güneydeki Matera kasabasından göç etmiş İtalyan göçmenlerin çocuğu olarak dünyaya gelen Cristalli, en az dokuz kardeşiyle Buenos Aires'te derin bir yoksulluk içinde büyüdü.[1] Annesinin ölümünden sonra Posadas, erkek ve kız kardeşleriyle beraber, hayatta kalabilmek için komşularından para dilenmek ve beş kuruş için ayak işleri yapmak zorunda kaldılar. Yetersiz beslenme onu kalıcı sağlık sorunlarıyla karşı karşıya bıraktı ve aynı zamanda kapitalizm hakkındaki görüşlerini de etkiledi.[1]

Gençliğinde Estudiantes de La Plata futbol takımında oynayarak ün kazandı. 1930'lu yıllarda kunduracı olarak çalıştı ve Arjantin'in Córdoba şehrinde bir kunduracılar ve deri işçileri sendikası kurdu.

Bu dönemde Buenos Aires eyaletinde Partido Socialista Obrero isimli partiden milletvekilliği için aday adayı oldu. Daha sonra 1941'de Dördüncü Enternasyonal'e bağlı olan Partido de la Revolución Socialista'ya katıldı, ancak bu tarihten sonra parti hızla düşüşe geçti. 1947'de Cristalli ve Dante Minazzoli, beraber, Troçkizme bağlı işçi sınıfı militanlardan oluşan küçük bir kolektif olarak Grupo Cuarta Internacional'ı (GCI) kurdular.[1]

Troçkist hareketin içinde

Posadas 1950'lerde Dördüncü Enternasyonal'in Latin Amerika Bürosu'nun lideri oldu ve hareket onun önderliğinde kıtada, özellikle de Kübalı demiryolu işçileri, Bolivyalı kalay madencileri ve Brezilya'daki tarım işçileri arasında güç kazandı.

Dördüncü Enternasyonal 1953'te bölündüğünde, Posadas ve takipçileri Michel Pablo ve Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Sekreterliği'nin (ISFI) yanında yer aldı. Ancak 1959'a gelindiğinde, o ve takipçileri, ISFI'nın liderliğini devrimin gerçekleşme olasılığı hakkında pesimist olmakla suçlamaya başlamışlardı. ISFI ve Posadasçılar arasında nükleer savaş konusunda da görüş ayrılıkları mevcuttu. Posadas, "Savaş-Devrim"in "Stalinizm ve kapitalizmi bitireceği" ve küllerinden sosyalist bir toplumun doğacağı için nükleer savaşın kaçınılmaz olduğu görüşündeydi.

Posadas, Luis Naguill ile birlikte Tri-Continental'in talimatlarına uygun olarak oluşturulan "yıkıcı aygıtı", yani Köylü İşçiler İttifakı'nı da yönetmiştir.[2]

1960'ların başında Posadas ve ISFI arasındaki çatışmalar artmaya başlamıştı. Bugün Posadas olarak bilinen Homero, bu yeni ismini ISFI'ye yazdığı mektuplarda mahlas olarak kullanarak aldı.[3] Bu mektuplarda Posadas ve takipçileri, dünya çapındaki Troçkist hareketlerin o dönemde Dördüncü Enternasyonal'in Latin Amerika Bürosu'ndan (BLA) büyük ölçüde etkilendiği ve Avrupalıların pasif bir halde kaldığı gibi ağır eleştirilerde bulundular.[4] Hem BLA hem de ISFI'nin sözde uzlaşma çabalarına rağmen, 1962 Nisan'ında Posadas cüretkar bir hamle yaparak bir kongre çağrısı yaptı ISFI'nin yürütme kurulunu tamamen yeniden organize etti. Bu sayede ISFI, BLA liderleri tarafından yöentilmeye başlandı.[5] ISFI bu eyleme Haziran ayında BLA'nın Dördüncü Enternasyonal üyeliğini askıya alarak yanıt verdi.Posadas ve onun Latin Amerika'da yoğunlaşan uluslararası takipçileri, 1962'de (Dördüncü Enternasyonal'in Birleşik Sekreterliğini oluşturan Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi ile yeniden birleşmesinden önce) ISFI'den ayrılmaya karar verdiler ve yeni bir grup kurdular.[6]

Nükleer savaş

"Posadistler" 1962'de kendi Dördüncü Enternasyonal'lerini kurdular. Bu organizasyon 1970'lerin başında ismine Posadist ibaresini ekleyerek Dördüncü Enternasyonal (Posadist) adını kullanmaya başlayacaktı. Kuruluş kurultaylarında, “Nükleer savaş kaçınılmazdır. İnsanlığın yarısını yok edecek, muazzam insan zenginliklerini yok edecek. Bunun gerçekleşme ihtimaliçok yüksek. Nükleer savaş, Dünya'ya gerçek bir cehennemi yaşatacak. Ama komünizme engel olmayacak.”

Nükller savaşından önce güç için mücadele edeceğimiz, nükleer savaş sırasında ise önce güç için mücadele edeceğimiz ve daha sonra iktidarda olacağımız bir aşamaya kendimizi hazırlıyoruz. Başlangıç yok… Nükleer savaşın bir sonu var, çünkü nükleer savaş tüm dünyada eş zamanlı bir devrimdir, zincirleme bir reaksiyon olarak değil, eş zamanlı olarak. Eş zamanlı demek, aynı gün ve aynı saat anlamına gelmez. Büyük tarihi olaylar saatlerle ya da günlerle değil, dönemlerle ölçülmeli… İşçi sınıfı kendini koruyacak, [ve] derhal kendi uyumunu ve merkezileşmesini hedeflemek zorunda kalacak…
Yıkım başladıktan sonra, tüm ülkelerde kitleler ortaya çıkacak - kısa sürede, birkaç saat içinde. Kapitalizm, kendisini mağaralara saklayıp yok edebildiği her şeyi yok etmeye çalışmak dışında nükleer bir savaşta kendini savunamaz. Kitleler ise tam tersine dışarı çıkacaklar, çıkmak zorunda kalacaklar çünkü hayatta kalmanın, düşmanı yenmenin tek yolu bu… Kapitalizmin aygıtı, polisi, ordusu direnemeyecek… İşçi iktidarını derhal örgütlemek gerekecektir.

Posadas, bir yazısında ise “Nükleer savaş [eşittir] devrimci savaştır. İnsanlığa zarar verecek ama insanlığın ulaştığı bilinç seviyesini yok etmeyecek – yok edemez… İnsanlık hızla nükleer bir savaş periyodunu geride bırakarak yeni bir insan toplumuna, yani Sosyalizme, geçecek” demektedir.

Küba

Küba'daki Posadist grup, Devrimci İşçi Partisi (Troçkist) veya POR(T), içerisinde kendisinin de küçük de olsa bir rol oynadığı Küba Devrimi nedeniyle önem kazandı. Posadist gerillalar 1959'da Fidel Castro ve Che Guevara'nın yanında savaştıkları için ilk başta Küba hükûmeti Posadistlerin faaliyetlerine müsaade etti. Posadistler 1962'de Dördüncü Enternasyonal'den ayrıldıklarında, Küba şubesini de yanlarına aldılar ve böylece 1960'larda Küba'da Posadistler dışında başka hiçbir Troçkist grup kalmadı.

POR(T), 1961 yılında, Küba hükûmetinin Guantanamo Körfezi'ndeki Amerikan askeri üssünü zorla kapatması gerektiğini savundu. Küba devlet medyasına göre, Posadistler Guantanamo kasabasındaki işçileri yakınlardaki askeri üsse yürümek için örgütlediler. POR(T) bu iddiayı reddetti, ancak bu iddia Castro yanlısı ABD'li bir grup olan ve Posadistleri aşırı sol olmakla suçlayan Troçkist Sosyalist İşçi Partisi tarafından tekrarlandı. Popüler Sosyalist Parti'yle bağlantılı olan Kübalı yetkililer, daha sonra Posadist grubun genel merkezine baskın düzenledi ve Troçki'nin Sürekli Devrim'inin (1930) bir baskısını basmakta olan matbaasını parçaladı.

Guevara, bir röportajda bu olay hakkındaki bir soruya şu yanıtı verdi:

"Bu gerçekten yaşandı. Bu bir hataydı. İkinci derece bir görevli tarafından yapılan bir hataydı. Baskı tabakalarını kırdılar. Bu yapılmamalıydı. Ancak Troçkist partinin devrime karşı hareket ettiğini düşünüyoruz. Örneğin, Devrimci Hükümet'in küçük burjuva olduğu yçnündeki görüşü benimsiyor ve proletaryayı hükümet üzerinde baskı yapmaya ve hatta proletaryanın iktidara geleceği yeni bir devrimi gerçekleştirmeye çağırıyorlardı. Bu da, bu aşamada gerekli olan disipline zarar veriyordu."

Küba'daki Posadist hareket giderek daha militan hale geldi ve en sonunda hükûmet tarafından yasaklandı. Castro, Ocak 1966'da düzenlenen Üç Kıta Konferansı'nda onları "baş belası" olarak nitelendirerek kınadı. Kübalı Posadistler, Castro'nun Guevara'yı öldürdüğünü iddia etmeye başlasa da Guevara'nın, Bolivya'da, oradaki gerilla hareketiyle birlikte savaşırken öldüğü ortaya çıktı. Guevara Bolivya makamları tarafından idam edildikten sonra bile Posadas, 1967'de Che Guevara'nın nasıl öldürüldüğünün belirsiz olduğunu iddia etti.

Dünya dışı yaşam

1968'den itibaren Posadas, UFO'lar ve dünya dışı yaşamla ilgili teorileriyle de tanımaya başlandı. Ona göre, eğer UFO'lar gerçekse, bu çok karmaşık teknolojilerde ustalaşabilecek varlıkların varlığını kanıtlardı ve bu da UFO'ların geldiği gezegende sosyalizmin varlığını gösterirdi. Eğer uzaylılar varsa bu dünyadaki bazı büyük sorunları çözmek için onlarla ittifak kurulabilirdi.

En tanınmış eserlerinden biri de, Les Soucoupes Volantes, le processus de la matiere et de l'energie, la science et le socialisme (Uçan Daireler, madde ve enerji süreci, bilim ve sosyalizm 10 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.) adlı 1968 tarihli bir broşürdür. Burada dünya dışı yaşam ve UFO'ların varlığını komünizme bağlar. O yıllarda tespit edilen UFO'ların diğer gezegenlerdeki yaşamın oldukça ileride olduğunu gösterdiğini ve bunun ancak komünist ideoloji sayesinde mümkün olabileceğini savunur.[7] Kapitalizmin, insanlığın bilimsel açıdan ilerlemesi ve insan medeniyetinin gelişmesi üzerinde çalışmak yerine, insanları ben-merkezci hale getirme ve kâr etmeye odaklanma eğiliminde olduğunu belirtir. Dünya dışı varlıklar, diğer gezegenleri ziyaret edecek kadar ileri teknolojiler geliştirmiş olduklarından, bu onların kapitalist toplum belasını aştıklarını gösterir. Bununla birlikte, diğer canlılar üzerinde hâkimiyet kurmak için öldürme veya onları kontrol etme gibi dürtülerini de aşmış olmaları gerekir. Posadas'ın yazılarında geçen "diğer gezegenlerdeki canlılara, buraya geldiklerinde, yoksulluğu bitirmek için dünya sakinlerine müdahale etme ve onlarla işbirliği yapma çağrısında bulunmalıyız" cümlesi, dünya dışı varlıklarla işbirliği yapma hevesini göstermektedir.[8] Posadas, bu savıyla komünizmi alternatif bir siyasi sistemden ziyade medeniyetsel bir ilerleme olarak tanımlar. Bu, Posadas'ın dünya dışı yaşam üzerine tek bir çalışması olmasına rağmen, bu düşünce takipçileri ve daha sonraki Troçkistler arasında büyük bir popülerlik kazanmıştır.

Çok yaşa Posadas!

Britanya'da Devrimci İşçi Partisi (Troçkist) tarafından yayımlanan Kızıl Bayrak gibi Posadist gazeteler, Sovyet kozmonotlarını ve Çin roketlerinin uzaya fırlatılışını öven manşetler atmanın yanı sıra yerel endüstriyel anlaşmazlıklar üzerine de makaleler yayımlamıştır.

Posadas'ın makalelerini "Çok yaşa Posadas!" diyerek bitirme alışkanlığından da anlaşılacağı gibi, büyük bir egoya sahip olduğu düşünülüyordu.

Bu, aslında Posadas'ın belgelerini "yazış" şeklinden kaynaklanmaktadır. Bunlar genellikle, ister sadece yakın ortaklarından oluşan küçük bir grupla, isterse daha büyük kitlelerle olsun, parti etkinliklerinde yapılan konuşmaların dökümleriydi. Geleneğe göre, ilk yıllarda, Posadas konuşmalarını "¡Viva la Revolución Mundial!" (Yaşasın Dünya devrimi) ve "¡Viva la Cuarta Internacional!" (Yaşasın Dördüncü Enternasyonal) diyerek bitirdikten sonra, bir başkası "¡Viva el camarada Posadas! " (Çok yaşa yoldaş Posadas) demekteydi.[]

Posadizm Üzerine Akademik Çalışmalar

Posadist teorilerin radikal doğası ve Dördüncü Enternasyonal Posadist'in benmerkezci yönetimi nedeniyle, bu organizasyonun kuruluşundan kısa bir süre sonra Posadistlere karşı birçok tepki ortaya çıktı.[9] Arjantinli bir militan olan Joan Benevant, örgütü Posadas'ın “papa” olarak görev yaptığı bir kiliseye benzetti. En önemlileri Brezilya ve Arjantin olmak üzere birkaç üye ülke Enternasyonal'den istifa etti. Bazı üyelerin kaybına ve akademisyenlerden destek alamamasına rağmen Posadas yine de ilkelerini uygulamaya devam etti. Teresa Hayter'in Posadas'ı " Troçkizm'den sapanların en çılgını" olarak tanımladığı Hayter of the bourgeoisie adlı otobiyografisinde görüldüğü gibi, o dönemde pek çok akademisten onun çalışmalarını hicivli bir şekilde inceledi. A.M. Gittlitz tarafından yazılan I Want to Believe: Posadism, UFOs and Apocalypse Communism adlı çalışmada yazar, Posadizmin tarihini ve nihai çöküşünü gözden geçiyor ve bu konuya ilginin neden son dönemlerde arttığını analiz ediyor. Posadizm'e tıpkı daha önceki akademisyenler gibi Troçkizmin “çılgın bir alt dalı” olarak yaklaşmayı tercih eden Gittlitz, günümüzde bu ideoloji hakkında neler düşünüldüğünü ve Posadizm'in 20. yüzyılın sonlarında kült benzeri doğasından nasıl değişim geçirdiğini analiz ederek konuyu genişletmiştir.

Yayınlar

Makaleler

Broşürler

Dipnotlar

  1. ^ a b c d Broder, David (April 5, 2020). "J. Posadas, the Trotskyist Who Believed in Intergalactic Communism: An Interview with A.M. Gittlitz."Jacobin. Archived from the original.
  2. ^ "Who’s Who in Subversion in Latin America." 23 Eylül 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Life Lines, vol. 9, no. 86 (July 19, 1967), p. 3. Dallas, Texas: Life Line Foundation. ISSN 0024-3167. JSTOR community.28146082. OCLC 5018803.
  3. ^ A. M. Gittlitz, “The Flying International.”, I Want to Believe: Posadism, UFOs and Apocalypse Communism, Pluto Press (2020): 75-76.
  4. ^ Gittlitz, 76.
  5. ^ Gittlitz, 77.
  6. ^ Gittlitz, 78.
  7. ^ “J. Posadas: Flying Saucers ... and the Socialist Future of Mankind (26 June 1968).” Accessed April 30, 2022.
  8. ^ "Area 51 memes view aliens as comrades to be freed, not invaders". The Week. 23 Temmuz 2019. 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2021.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ A. M. Gittlitz, “Flying Saucers, the Process of Matter and Energy, Science, the Revolutionary and Working-Class Struggle, and the Socialist Future of Mankind.”, I Want to Believe: Posadism, UFOs and Apocalypse Communism, Pluto Press (2020): 105-106.

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

Şablon:Socialism

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Komünizm</span> Bütün malların ortaklaşa kullanıldığı ve özel mülkiyetin olmadığı toplum sistemini hedefleyen ideoloji

Komünizm ; üretim araçlarının ortak mülkiyeti üzerine kurulu sınıfsız, parasız ve devletsiz bir toplumsal düzen ve bu düzenin kurulmasını amaçlayan toplumsal, siyasi ve ekonomik bir ideoloji ve harekettir. Sadece üretim araçlarının ortak kullanımına dayanan sosyalizm ile tam olarak aynı anlama gelmemesine rağmen hatalı bir biçimde eş anlamlı olarak da kullanılabilmektedir. 20. yüzyılın başından beri dünya siyasetindeki büyük güçlerden biri olarak modern komünizm, genellikle Karl Marx'ın ve Friedrich Engels’in kaleme aldığı Komünist Parti Manifestosu ile birlikte anılır. Buna göre özel mülkiyete dayalı kapitalist toplumun yerine meta üretiminin son bulduğu komünist toplum gerçektir. Komünizmin temelinde yatan sebep, sınıfsız, ortak mülkiyete dayalı bir toplumun kurulması isteğidir. Sınıfsız toplumlarda en genel anlamıyla tüm bireylerin eşit olması fikri karşıt görüşlüler tarafından "ütopya" olarak görülür ve zorla yaşanmaya çalışılırsa kaosa yol açacağı iddia edilir. Paris Komünü, komünist sistem yaşayabilmiş ilk topluluktur. Bunun dışında Mahnovist hareket öncülüğünde Ukrayna ve İspanya iç savaşı sırasında yaklaşık dört yıl süren anarko-komünist hareketle şekillenen toprakların kolektifleştirilmesi esasına dayalı olarak komünist topluluklar da kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Marksizm</span> Alman filozof Marxın düşüncelerine dayanan devrimci sosyalist akım

Marksizm, özgün bir siyasal felsefe akımı, tarihin diyalektik materyalist bir yorumuna dayanan ekonomik ve toplumsal bir dünya görüşü, kapitalizmin Marksist açıdan çözümlenmesi, bir toplumsal değişim teorisi, Karl Marx'ın ve Friedrich Engels'in çalışmalarından çıkarılan, insanın özgürleşmesiyle ilgili bir düşünce sistemidir.

Leninizm veya Lenincilik, Marksizm üzerine kurulmuş siyâsî ve iktisâdî bir teoridir.

<span class="mw-page-title-main">Küba Devrimi</span> Diktatör Fulgencio Batista rejiminin yıkılarak Fidel Castro liderliğinde bir Küba Hükümeti kurulmasıyla sonuçlanan devrim

Küba Devrimi, 1952 ile 1959 yılları arasında Küba devlet başkanı olarak hüküm süren Fulgencio Batista'nın diktatörlüğünü devirmeye yönelik askeri ve siyasi bir girişimdir. Eski devlet başkanı ve general Fulgencio Batista'nın yeni doğmakta olan Küba demokrasisini yıkıp iktidarı pekiştirdiği 1952 Küba darbesinin ardından başladı. Darbeye karşı çıkanlar arasında, o zamanlar acemi bir avukat olan ve Küba yargısı aracılığıyla darbeye itiraz etmeye çalışan Fidel Castro da vardı. Bu çabaların sonuçsuz kalması üzerine Fidel Castro ve kardeşi Raúl, 26 Temmuz 1953'te Küba ordusunun Moncada Kışlası'na silahlı bir saldırı düzenledi. Saldırının başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından Fidel Castro ve suç ortakları tutuklandı ve gözaltındayken 26 Temmuz Hareketi'ni (M-26-7) kurdular. Duruşmasında Fidel Castro, Batista diktatörlüğüne karşı şikayetlerini ortaya koyarken kendisine ulusal ün kazandıran iki saatlik bir konuşma yaptı. Batista, halkın onayını kazanmak amacıyla Moncada Kışlası saldırganlarından hayatta kalanlara af çıkardı ve Castrolar sürgüne kaçtı. Castrolar sürgün sırasında Meksika'daki stratejilerini pekiştirdiler ve daha sonra 1956'da Meksika'da bulundukları sırada tanıştıkları Che Guevara eşliğinde Küba'ya yeniden girdiler.

<span class="mw-page-title-main">Camilo Cienfuegos</span> Kübalı devrimci

Camilo Cienfuegos Gorriarán Calabazar de Sagua`da dünyaya gelen Kübalı devrimci. Fulgencio Batista başkanlığını devirmek için birçok yer altı aktiviteye katıldı ve Küba Devrimi`nde önemli bir rol oynadı. Fidel Castro, Raúl Castro ve Che Guevara ile birlikte devrimin önemli liderlerinden biridir. Geçirdiği uçak kazasında ölmüştür.

Troçkizm, Marksizm'in Troçki'nin bakış açısıyla yorumlanmasıdır. Aynı zamanda 1917 Ekim Devrimi'nden sonra ortaya çıkmış bir ayrımı ifade eder. Sovyetler Birliği'nde "sol muhalefet" olarak örgütlenmiş, Troçki'nin kurduğu 4. Enternasyonal'le başlayarak günümüze kadar gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Komintern</span> uluslararası kuruluş

Komintern 1919 Martında, savaş komünizmi döneminin (1918-1921) ortasında Vladimir Lenin ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi tarafından kurulan, "silahlı kuvvetler de dahil tüm mümkün araçlarla uluslararası burjuvaziyi yıkmak ve devletin tamamen yok oluşu için bir geçiş aşaması demek olan Uluslararası Sovyet Cumhuriyetini yaratmak için" mücadele etme amacı güden uluslararası bir komünist örgüt.

<span class="mw-page-title-main">Guevarizm</span> bir savaş stratejisi

Guevarizm Marksizm-Leninizm fikrine inanan ve ilkelerini benimseyen Küba Devrimi'nin önde gelen isimlerinden Marksist-Leninist devrimci Ernesto "Che" Guevara ile ilişkilendirilen bir komünist devrim teorisi ve gerilla savaşı askeri stratejisidir.

<span class="mw-page-title-main">Dördüncü Enternasyonal</span> Uluslararası Komünist Birlik

Dördüncü Enternasyonal, kapitalizme ve stalinizme karşı Troçki önderliğinde kurulmuş olan uluslararası örgüt. Öncülleri Sol Muhalefet ve Uluslararası Komünist Birlik'tir. Troçki ölümünden önce Dördüncü Enternasyonal'in zaferinin kesin olduğunu söylemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nahuel Moreno</span> Arjantinli siyasetçi (1924-1987)

Nahuel Moreno (Hugo Miguel Bressano Capacete) (d. 24 Nisan 1924 - ö. 25 Ocak 1987), Arjantinli Troçkist önder, Marksist teorisyen, Uluslararası İşçi Birliği - Dördüncü Enternasyonal (LIT-CI)’in kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Ernest Mandel</span>

Ernest Ezra Mandel, Belçikalı Sendikacı, İktisat kuramcısı ve marksist.

<span class="mw-page-title-main">Che Guevara</span> Arjantinli Marksist devrimci (1928–1967)

Ernesto "Che" Guevara Arjantinli Marksist devrimci, doktor, yazar, gerilla lideri, diplomat ve askerî teorisyendir. Küba Devrimi'nin önemli bir figürü olarak kendisi, popüler kültürde her yerde bulunan bir karşı kültürel isyan simgesi ve küresel bir sembol hâline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Enternasyonal Komünist Akım</span>

Enternasyonal Komünist Akım (EKA), 1975'te kurulmuş ve Fransa, Birleşik Krallık, Meksika, Belçika, Hollanda, Almanya, İspanya, Venezuela, Brezilya, İsveç, Hindistan, İtalya, ABD, İsviçre, Filipinler ve Türkiye'de şubeleri bulunan uluslararası merkezileşmiş sol komünist bir örgüttür. Türkiye'de Enternasyonalist Komünist Sol isimli grup Ocak 2009 tarihinde kendisini feshederek EKA'nın Türkiye şubesi olarak Dünya Devrimi ismini almıştır. Dünya Devrimi'nin üyelerinin tamamı 2014 Aralık ayında EKA'dan ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sol komünizm</span> Siyasi fikir

Komünist sol olarak da bilinen sol komünizm, Komünist Enternasyonal'in sol kanadını teşkil eden ve Komünist Enternasyonal'den 1920'lerden ayrılmış akımlardan gelen siyasi geleneğin ismidir. Komünist Enternasyonal'in dünyanın pek çok yerindeki partilerinde, oportünizme karşı, devrimci görüşleri savunan sol kanatlar gelişmiş olsa da, bu akımlar en net biçimde Almanya-Hollanda komünist solu ve İtalyan komünist solu tarafından ifade edilmişlerdir.

Abelardo Colomé Ibarra Kübalı devrimci, asker ve devlet adamı. Küba Devrimci Silahlı Kuvvetlerinde general ve Küba Komünist Partisi kurucusu, Politbüro ve Merkez Komite üyesidir. 2015 yılına dek Küba İçişleri Bakanı ve Devlet Konseyi Başkan Yardımcısı görevinde bulunmuştur. Çok sayıda muharebeye girmiş bir askerdir. Küba Cumhuriyeti Kahramanıdır.

Barış içinde bir arada yaşama, Soğuk Savaş döneminde Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarafından geliştirilmiş teoridir. Buna göre nükleer silahlara sahip Sovyetler Birliği ve sosyalist ülkeler ile kapitalist devletler bir arada barışçıl bir şekilde varlıklarını devam ettirebilirler. Bu teori sosyalizm ile kapitalizmin uzlaşmaz çelişki içinde olduklarından bir arada yaşayamayacaklarını söyleyen marksizmin genel söylemiyle çelişmektedir. Teori Sovyetler Birliği ve Varşova Paktı ülkeleri tarafından ABD ve NATO örgütüne üye ülkeleriyle olan ilişkilerinde bir dönem hakim olmuştur.

<i>Che</i> (film, 2008)

Che, Steven Soderbergh'in yönettiği ve Benicio del Toro'nun başrolünde yer aldığı, Ernesto "Che" Guevara'yı konu alan 2008 yapımı biyografik sinema filmidir. Film, standart bir kronolojik sırayı izlemekten ziyade genel zaman çizelgesi boyunca serpiştirilmiş anları oblik seriler halinde sunuyor. Arjantinli adlı birinci bölümü Fidel Castro, Guevara ve diğer devrimcilerin Küba'ya ulaşmalarından iki yıl sonra Fulgencio Batista diktatörlüğünü başarıyla devirmelerine kadarki süreçte Küba Devrimi üzerine odaklanmaktadır. Gerilla adlı ikinci bölümde, Guevara'nın devrimi Bolivya'ya getirme girişimleri ve hazin sonu üzerinde duruluyor. Her iki bölüm cinéma vérité tarzında çekilse de çizgisel anlatım, kamera kullanımı ve görsel açıdan farklı yaklaşımlar barıdırıyor.

Norberto Collado Abreu, Kübalı denizci ve kaptan. Küba Devrimi sırasında Fidel Castro ve diğer 26 Temmuz Hareketi üyelerini Meksika'dan Küba'ya götüren Granma teknesinin serdümeni.

<span class="mw-page-title-main">İşçi Demokrasisi Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

İşçi Demokrasisi Partisi 2014 yılında duyurulan ve 21 Ağustos 2015 tarihinde kurulan Troçkist partidir.

Troçkist siyaset teorisinde, deforme olmuş işçi devletleri, kapitalist sınıfın devrildiği, ekonominin büyük ölçüde devlete ait olduğu ve planlandığı devletlerdir, ancak iç demokrasi ya da endüstride işçi kontrolü yoktur. Deforme olmuş bir işçi devletinde işçi sınıfı, Rus Devrimi'nden kısa bir süre sonra Rusya'da olduğu gibi hiçbir zaman siyasi iktidarda bulunmadı. Bu devletler, siyasi ve ekonomik yapıları yukarıdan dayatıldığı ve devrimci işçi sınıfı örgütleri ezildiği için deforme olmuş olarak kabul edilir. Dejenere olmuş bir işçi devleti gibi, deforme olmuş bir işçi devletinin sosyalizme geçiş yapan bir devlet olduğu söylenemez.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.